ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΒΑΓΓΕΛΗ ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΓΙΑ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ΚΑΙ ΝΔ

Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2013

Ο ΟΛΑΝΤ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ-ΚΑΛΩΣΟΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΦΙΛΗΣ ΧΩΡΑΣ

 

Οι εξελίξεις στην ελληνική οικονομία, οι επιπτώσεις του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής στην παρατεταμένη ύφεση και κυρίως οι πολιτικές για την Ανάπτυξη θα βρεθούν αύριο στο επίκεντρο των συζητήσεων που θα έχει ο πρωθυπουργός κ. Αντώνης Σαμαράς με τον πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας κ. Φρανσουά Ολάντ ο οποίος πραγματοποιεί ημερήσια επίσκεψη στην χώρα μας.

Για την ελληνική κυβέρνηση, η επίσκεψη συνιστά ψήφο εμπιστοσύνης στην προσπάθειά της να σταθεροποιήσει την πορεία της Οικονομίας και να επαναφέρει την χώρα σε τροχιά βιώσιμης ανάπτυξης.

Ο κ. Ολάντ, ο οποίος ανταποκρίθηκε σε πρόσκληση που του είχε απευθύνει ο Έλληνας πρωθυπουργός κατά την διάρκεια της Συνόδου Κορυφής του περασμένου Νοεμβρίου θα συνοδεύεται από ομάδα επιχειρηματιών οι οποίοι ήδη δραστηριοποιούνται στην χώρα μας.

«Έρχομαι για να προσφέρω την στήριξή μας» δήλωσε ο κ. Ολάντ σε συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα «Τα Νέα» και πρόσθεσε: «έρχομαι για να δηλώσω την διαθεσιμότητα της Γαλλίας να συμβάλλει στην ανάπτυξη με την συνεργασία των διοικητικών μας μηχανισμών, τη δέσμευση των γαλλικών επιχειρήσεων, την κινητοποίηση των ευρωπαϊκών κονδυλίων».

Ο Γάλλος Πρόεδρος υπενθυμίζει ότι συνέβαλλε ώστε να διασφαλιστεί η παραμονή της Ελλάδας στην ΕΕ και διαμηνύει ότι η Γαλλία και οι γαλλικές επιχειρήσεις είναι έτοιμες να συμβάλλουν στο επόμενο στάδιο που είναι η ανάπτυξη. Αναγνωρίζει ότι το πρόγραμμα λιτότητας που εφαρμόζεται είναι σκληρό αλλά έχει αρχίσει και αποδίδει.

Εκτός από τον πρωθυπουργό, ο κ. Ολάντ θα συναντηθεί με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια ενώ θα συμμετάσχει και σε κοινή συνεδρίαση Ελλήνων και Γάλλων επιχειρηματιών μαζί με τον κ. Σαμαρά. Θα έχει και σύντομη συνάντηση με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ κ. Βαγγέλη Βενιζέλο τον οποίο άλλωστε είχε δεχθεί εκτός πρωτοκόλλου και στο Προεδρικό Μέγαρο λίγο μετά την εκλογή του καθώς τους συνδέει ότι και οι δύο ανήκουν στην ευρωπαϊκή σοσιαλιστική ομάδα. Πάντως, δεν θα έχει συνάντηση με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης κ. Αλέξη Τσίπρα ο οποίος στο παρελθόν τον είχε αποκαλέσει «Ολαντρέου».

Πέρα από την πολιτική στήριξη, οι δύο πολιτικοί θα συζητήσουν τις προοπτικές περαιτέρω ανάπτυξης των οικονομικών σχέσεων και τις επενδύσεις από γαλλικές εταιρίες αλλά και την συμμετοχή τους στις αποκρατικοποιήσεις που προωθεί η χώρα μας. Η ενέργεια και οι υδατικοί πόροι αλλά και τα εξοπλιστικά προγράμματα είναι μέσα στους τομείς του ενδιαφέροντός τους.

Ο κ. Ολάντ θα θέσει μεταξύ άλλων και την αγορά γαλλικών φρεγατών από το ελληνικό κράτος. Η θέση της ελληνικής κυβέρνησης δεν είναι αρνητική υπό την προϋπόθεση όμως ότι θα βρεθεί τρόπος να μεταφερθούν οι πληρωμές εν ευθέτω χρόνο αφού είναι σαφές ότι η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας δεν αντέχει τώρα τέτοιες κινήσεις.

ΠΗΓΗ: NEWSIT.GR

ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ: ΚΑΛΩΣΟΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΦΙΛΗΣ ΣΥΜΜΑΧΟΥ ΚΑΙ ΕΤΑΙΡΟΥ ΧΩΡΑΣ ΣΤΗΝ ΕΕ.

ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ BLOG

Με θάρρος και τόλμη για την αλήθεια

 

ΚΑΛΕΣΜΕΝΟΣ ΤΟΥ ΓΑΛΛΟΥ ΠΡΟΞΕΝΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΞΙΩΣΗ ΣΤΗΝ ΛΕΣΧΗ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΚΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΠΕΤΕΙΟΥ ΣΤΗΝ ΘΕΣ/ΝΙΚΗ Ο ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ.


ΜΕ ΤΗΝ ΑΔΕΡΦΗ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΔΕΞΙΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ.



Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΒΑΓΓΕΛΗ ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΕΠΙΣΗΜΗ ΕΠΕΤΕΙΟ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ ΤΟΥ ΑΜΥΝΤΑΙΟΥ.Η ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΗΣ 6 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ ΚΑΘΙΕΡΩΘΗΚΕ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ 8 ΕΤΩΝ ΚΑΙ ΑΦΟΥ ΠΕΤΥΧΕ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΕΔΡΙΚΟΥ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΟ 2008.

Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΠΡΟΞΕΝΟΣ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΣΤΟ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΒΑΓΓΕΛΗ ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΣΤΟ ΑΜΥΝΤΑΙΟ ΣΤΙΣ 5/3/2010.
 

Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΚΑΛΛΙΕΡΓΗΜΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

Ο καλλιεργημμένος δεν περιορίστηκε στην ύλη των όποιων σπουδών του και στα χρηστικά για να κερδίσει χρήματα ή κοινωνικό κύρος, αλλά έκανε το μεγάλο ποιοτικό άλμα: ξέφυγε από το αναγκαίο. Με πάθος. μελέτη και αγάπη “ψάχτηκε” εντός του και γύρω του και απόκτησε ευρύτερη παιδεία και “δική του” πρωτογενή σκέψη, ώστε να βλέπει κάτω από την επιφάνεια των πραγμάτων, να εντοπίζει τα βαθύτερα αίτια…

ΠΗΓΗ:
Αποσπάσμα από το βιβλίο «Εγχειρίδιο Βλακείας» του Διονύση Χαριτόπουλου

ΕΚΦΥΛΙΣΤΙΚΗ Η ΣΥΝΥΠΑΡΞΗ ΑΚΡΟΔΕΞΙΩΝ ΦΙΛΟΜΝΗΜΟΝΙΑΚΩΝ ΚΑΙ ΥΠΕΡΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΩΝ

Ειναι εκφυλιστικη και εξαιρετικα επικινδυνη η παρουσια ακροδεξιων φιλομνημονιακων με υπερφιλελευθερες δογματικες ιδεες ζηλωτη νεοφωτιστου και η συνεργασια τους με το συστημα. Και σας το λεω εγω που ειμαι του πατριωτικου φιλελευθερου χωρου αλλα δεν ανηκω στους φιλομνημονιακους.

ΛΥΓΕΡΟΣ:Κώδικας ιθαγένειας και βουρκώδης συναισθηματισμός

Κώδικας ιθαγένειας και βουρκώδης συναισθηματισμός
 
 
 
 
 
ΑΡΘΡΟ ΣΤΑΥΡΟΥ ΛΥΓΕΡΟΥ
 
Μπορεί οι του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ να έχουν ψη­φίσει τα αλλεπάλληλα πακέτα μέτρων που υπαγορεύει η τρόικα στο πλαίσιο της μονο­διάστατης λιτότητας, αλλά στο ζήτημα του «νόμου Ραγκούση» για την ιθαγένεια εμ­φανίζονται ανυποχώρητοι. Την απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας, που έκρινε αντισυνταγματικό τον επίμαχο νόμο, την αντιμετώπισαν με συνθηματολογικές δια­κηρύξεις του τύπου «καμία υποχώρηση απέναντι στο ρατσισμό»!
Ο υπουργός Δικαιοσύνης, μάλιστα, δή­λωσε ότι «όσο σκληραίνει η νομοθεσία ενισχύεται η Χρυσή Αυγή»! Το εκλογικό άλμα της Χρυσής Αυγής, όμως, έγινε μετά την ψήφιση του «νόμου Ραγκούση» στις αρχές 2010. Προφανώς, ο νόμος δεν είναι η κύρια αιτία του άλματος, αλλά οπωσδή­ποτε συνέβαλε. Στην Ελλάδα, η διαρκής συσσώρευση παράνομων μεταναστών, που εκ των πραγμάτων αδυνατούν να βρουν εργασία και όποτε βρίσκουν είναι «μαύρη» και κακοπληρωμένη, λειτουρ­γεί σαν θερμοκήπιο για την ανομία και την ασυδοσία, υπονομεύει τις κοινωνι­κές ισορροπίες και αλλοιώνει την εθνική ταυτότητα. Όταν αυτά τα προβλήματα αντιμετωπίζονται με ανέξοδες αντιρατσιστικές κορόνες, το αποτέλεσμα είναι να τροφοδοτούν το ρατσισμό.
Πριν από το 1990, ο Κώδικας Ιθαγένειας δεν απασχολούσε την κοινή γνώμη, επει­δή η Ελλάδα φιλοξενούσε ελάχιστους μετανάστες. Οι προϋποθέσεις απόδοσης ιθαγένειας, λοιπόν, δεν είχαν πολιτική σημασία. Σήμερα έχουν, επειδή επηρεά­ζουν καθοριστικά την ταυτότητα, την καθημερινότητα και το μέλλον της ελλη­νικής κοινωνίας. Οι κυβερνήσεις Σημίτη και Καραμανλή δεν προσπάθησαν σοβαρά να θέσουν υπό έλεγχο τη λαθρομετανάστευ­ση. Τέσσερις φορές παρενέβησαν, κι αυτές για να νομιμοποιήσουν μαζικά λαθρομετα­νάστες.
Η κυβέρνηση Γιώργου Παπανδρέου έκα­νε κάτι χειρότερο. Αντί να δημιουργήσει αντικίνητρα για να συρρικνώσει τις παρά­νομες ροές, έστησε μια βιομηχανία πολιτο­γραφήσεων. Ενισχύθηκε έτσι η εντύπωση ότι όποιος μπαίνει στην Ελλάδα παρανόμως δεν απελαύνεται, κάποια στιγμή νο­μιμοποιείται και μετά από μερικά χρόνια αποκτά και ιθαγένεια. Το αποτέλεσμα ήταν η λαθρομετανάστευση να τροφοδοτηθεί, παρά την οξύτατη οικονομική κρίση.
Δεν πρόκειται μόνο για αβελτηρία. Πίσω από το «νόμο Ραγκούση» είναι το ιδεολό­γημα της «πολυπολιτισμικής κοινωνίας». Είναι αυτοί που θεωρούν το εθνικό κράτος μια ξεπερασμένη κατάσταση και που κά­νουν ό,τι μπορούν για να το ξεφορτωθούν. Δεν είναι τυχαίο ότι αντί να εφαρμόσει μια ολοκληρωμένη αποτελεσματική πολιτική για την αντιμετώπιση της λαθρομετανά­στευσης, η κυβέρνηση Παπανδρέου επιχεί­ρησε να «λύσει» το μεταναστευτικό μέσω του Κώδικα Ιθαγένειας!
Για τον Παπανδρέου ο «νόμος Ραγκού­ση» ήταν «και χρέος απέναντι σε ανθρώπινα δικαιώματα, ατόμων που έχουν πια επιλέξει την Ελλάδα ως πατρίδα. Και τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν μπαίνουν σε δημοψηφίσμα­τα». Πρόκειται για μοναδική μπαρούφα. Μπορεί τα ανθρώπινα δικαιώματα να είναι αδιαπραγμάτευτα, αλλά ούτε πρωτοετής φοιτητής δεν θα ισχυριζόταν ότι η από­κτηση ιθαγένειας από ένα μετανάστη εί­ναι ανθρώπινο δικαίωμά του, όσα χρόνια κι αν ζει σε μια χώρα. Είναι αναφαίρετο δικαίωμα της Ελλάδας (και κάθε κράτους) να επιλέγει ποιους πολιτογραφεί. Το γεγο­νός ότι ο τότε πρωθυπουργός έφτασε να παρομοιάσει εμμέσως πλην σαφώς τους παράνομους μετανάστες με τους Μικρασιάτες πρόσφυγες δεν μαρτυράει μόνο σύγχυση. Μαρτυράει και το γεγονός ότι αυτός και οι ομοϊδεάτες του αντιλαμβά­νονται την Ελλάδα σαν χώρο και όχι ως χώρα.
Δεν είναι τυχαίο ότι οι «επαγγελματίες προστάτες» των παράνομων μεταναστών αποφεύγουν να προβάλλουν τις ιδεολη­ψίες τους. Αντ' αυτών, προτάσσουν υπαρ­κτά ανθρωπιστικά ζητήματα, γαρνιρισμέ­να με μπόλικο βουρκώδη συναισθηματι­σμό. Η ειρωνεία της υπόθεσης είναι ότι οι ίδιοι που υποστηρίζουν ουσιαστικά την ανεξέλεγκτη λαθρομετανάστευση τώρα πια επικαλούνται τα τετελεσμένα που έχουν προκύψει απ' αυτή -τα παιδιά που έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα και δεν έχουν άλλη πατρίδα- για να επιβάλουν όχι απλώς τη νομιμοποίηση, αλλά και την παραχώρηση ιθαγένειας.
Όλα αυτά δεν σημαίνουν ότι η Ελλάδα δεν πρέπει να δίνει ιθαγένεια. Σημαίνουν ότι πρέπει να είναι πολύ προσεκτική. Αι­τήματα για πολιτογράφηση από μετανά­στες που είναι πολιτισμικά συμβατοί και έχουν οργανικά ενσωματωθεί στην ελλη­νική κοινωνία πρέπει να αντιμετωπίζονται ευνοϊκά. Τέτοιοι μετανάστες είναι κυρίως οι Ανατολικοευρωπαίοι. Αντιθέτως, η πεί­ρα από παλαιές μουσουλμανικές κοινότη­τες σε ευρωπαϊκές χώρες δείχνει ότι στη μεγάλη πλειονότητά τους οι μουσουλμά­νοι έχουν την τάση να αναπαράγουν στο δυτικό περιβάλλον τον τρόπο που ζούσαν στις χώρες προέλευσής τους, να δη­μιουργούν γκέτο και ως εκ τούτου να μην ενσωματώνονται. Πρόκειται για κρίσιμη παράμετρο, που θα ήταν ολέθριο να μην τη λάβει υπόψη της η Πολιτεία στο όνομα της «πολιτικής ορθότητας».

Λυγερός: Γιατί με έδιωξαν από την «Καθημερινή»


Σταύρος Λυγερός: Γιατί με έδιωξαν από την «Καθημερινή»


29 Νοεμβρίου 2012  




Λίγες μέρες μετά την αποχώρησή του από την Καθημερινή, ο δημοσιογράφος Σταύρος Λυγερός μιλάει στο thepressproject και στη δημοσιογράφο Ντίνα Καράτζιου και εξηγεί γιατί στην παρούσα συγκυρία «η κοινωνία έχει ανάγκη από πραγματική δημοσιογραφία».

Συνέντευξη στην Ντίνα Καράτζιου

Ο Σταύρος Λυγερός σχολιάζει τον «παρασιτικό ρόλο του Τύπου στην Ελλάδα της κλεπτοκρατίας», και αναλύει πως τα media «έγιναν οι θεραπαινίδες της πολιτικής εξουσίας και της ολιγαρχίας του χρήματος». Το «αμαρτωλό τρίγωνο», όπως το αποκαλεί, που αποτέλεσε τη βασική αιτία για την ανάπτυξη της διαπλοκής στην Ελλάδα.

Στο σήμερα, εξηγεί πως τα media εκτελώντας αποστολή εφάρμοσαν «τη συνταγή» της διαχείρισης του φόβου με στόχο να επιβάλλουν ως μονόδρομο τις πολιτικές της τρόικας. Τέλος, αναλύει πώς το τοπίο στο χώρο του Τύπου μεταλλάσεται ραγδαία λόγω της κρίσης και ευελπιστεί ότι πέρα από τα media που θα εκφράσουν τους νέους πόλους πολιτικοοικονομικής εξουσίας, θα βρεί δυναμικό τρόπο έκφρασης και εκείνη η δημοσιογραφία, η οποία θα προασπίσει τα συμφέροντα της κοινωνίας.
- Πρόσφατα διακόπηκε η συνεργασίας σας με την εφημερίδα Καθημερινή, στην οποία αρθρογραφούσατε επί σειρά ετών. Κλείνει ένας κύκλος;
Στην Καθημερινή πήγα το 1989. Δούλεψα σ΄ αυτή την εφημερίδα περισσότερα από 23 χρόνια, το μεγαλύτερο μέρος της δημοσιογραφικής μου σταδιοδρομίας. Δεν θα ήθελα να σχολιάσω τους λόγους της αποχώρησής μου, νομίζω ότι ο καθένας μπορεί να τους δει. Είναι εξόφθαλμοι.
Σ’ αυτές τις περιπτώσεις υπάρχει πάντα η ουσία, δηλαδή η διακοπή της συνεργασίας, η οποία έγινε με πρωτοβουλία της εφημερίδας. Υπάρχει, βεβαίως και ο τρόπος. Το μόνο που θα πω γι’ αυτόν είναι ότι δεν ήταν ο καλύτερος.
- Μετά την αποχώρηση σας, γράφτηκαν εκατοντάδες θετικά σχόλια στα social media από πολίτες. Πως το σχολιάζετε;
Με συγκίνησαν. Είμαι παλιομοδίτης. Δίνω σημασία στα σχόλια των αναγνωστών. Έχει σημασία η γνώμη που έχουν οι άλλοι για σένα. Δεν ανήκω, όμως, στους δημοσιογράφους οι οποίοι κάνουν θέμα τον εαυτό τους.
- Συμφωνείτε ότι η κρίση στον Τύπο πριν γίνει και οικονομική ήταν βασικά δεοντολογική;
Πάντα ο Τύπος είχε κάποιου είδους διαπλοκή με την πολιτική και με τα οικονομικά συμφέροντα. Η διαφορά του σήμερα από το χθες είναι ότι παλαιότερα οι εφημερίδες στηρίζονταν στην κυκλοφορία τους. Αρα είχαν μία κάποια οικονομική ανεξαρτησία, επειδή η κυκλοφορία ήταν η κύρια πηγή των εσόδων τους.
Σταδιακά, κύρια πηγή των εσόδων έγινε η διαφήμιση. Πρόκειται για ποιοτική διαφορά. Η διαπλοκή απέκτησε νέο περιεχόμενο. Για την ακρίβεια, τα media έπαψαν να είναι προσκολημμένα σε κόμματα και έγιναν θεραπαινίδες της ολιγαρχίας του χρήματος. Η ίδια η πολιτική εξουσία, άλλωστε, έχασε σε μεγάλο βαθμό την αυτονομία της.
Σταδιακά διαμορφώθηκε το αμαρτωλό τρίγωνο.
Η ισχυρή κορυφή είναι η ολιγαρχία χρήματος με τις δύο άλλες κορυφές, την πολιτική εξουσία και τα media, να λειτουργούν περισσότερο δορυφορικά παρά ανταγωνιστικά.
Στην προ κρίσης Ελλάδα, αυτό το αμαρτωλό τρίγωνο λειτούργησε σαν καρκίνωμα, ήταν στυλοβάτης του μοντέλου πλασματικής ανάπτυξης, βασικά χαρακτηριστικά του οποίου ήταν όχι μόνο ο παρασιτισμός, η σπατάλη και ο ανορθολογισμός, αλλά και η κλεπτοκρατία.
Η κρίση έβγαλε όλα αυτά στην επιφάνεια και τους προσέδωσε μία άλλη διάσταση. Όταν το μοντέλο πλασματικής ανάπτυξης δεν μπορούσε να χρηματοδοτηθεί κατέρρευσε, συμπαρασύροντας και το ανομολόγητο κοινωνικό συμβόλαιο ανάμεσα στην άρχουσα τάξη και στη μικρομεσαία θάλασσα.
Το περιεχόμενο αυτού του συμβολαίου συνοψίζεται στο εξής μήνυμα που εξέπεμπε η άρχουσα τάξη: «Μην ασχολείστε με τα χρυσοφόρα παιχνίδια διαπλοκής που λαμβάνουν χώρα στην κορυφή της κοινωνικής πυραμίδας και το πολιτικό σύστημα θα κάνει τα στραβά μάτια για τη διαφθορά στη δημόσια διοίκηση, για την εκτεταμένη φοροδιαφυγή στους μικρομεσαίους για την αυθαίρετη δόμηση και για διάφορα άλλα ανομικά φαινόμενα.
Όταν ακυρώθηκε αυτό το ανομολόγητο κοινωνικό συμβόλαιο, συμπαρέσυρε, όπως έδειξαν και οι εκλογές του περασμένου Μαϊου-Ιουνίου το πολιτικό σύστημα που στηρίχθηκε στον δικομματισμό. Με άλλα λόγια, έχουμε τέλος εποχής, γύρισμα σελίδας.
- Σ’ αυτή τη νέα εποχή, φαίνεται ότι αλλάζουν και οι συσχετισμοί των πολιτικοοικονομικών συμφερόντων. Πώς επηρεάζει αυτό τη δημοσιογραφία;
Πριν μιλήσουμε για τα media, επιτρέψτε μου ένα σχόλιο για τον συσχετισμό πολιτικής και οικονομίας. Η ελληνική άρχουσα τάξη έχει μακρά παράδοση εξάρτησης.
Όταν έφερε τη χώρα στον γκρεμό, στις αρχές του 2010, τι έκανε; Αντί έστω και την τελευταία στιγμή να επεξεργαστεί ένα εναλλακτικό εθνικό σχέδιο εξόδου από την κρίση, αντί να διαπραγματευτεί με την τρόικα ένα βιώσιμο πρόγραμμα ανάταξης της ελληνικής οικονομίας, τα παρέδωσε όλα, έτρεξε να κρυφτεί στην ποδιά των ξένων κηδεμόνων. Οι πιο θρασείς, μάλιστα, κουνάνε το δάχτυλο στην κοινωνία.
Η άρχουσα τάξη νόμιζε ότι οι δανειστές θα βάλουν χέρι μόνο στη δημόσια περιουσία. Τώρα αρχίζει να καταλαβαίνει ότι θα βάλουν χέρι και στις εξασθενημένες από την ύφεση ιδιωτικές επιχειρήσεις. Η εσωτερική υποτίμηση, την οποία τόσο ύμνησαν, έχει κι αυτή τη διάσταση. Οι δανειστές θα βάλουν χέρι και στις τράπεζες και μέσω των τραπεζών θα ελέγξουν και τα media. Τέρμα οι προνομιακές δανειοδοτήσεις.
Τα παραπάνω θεωρώ ότι έχουν μεγάλη σημασία για να δούμε τον ρόλο των μέχρι τώρα κυρίαρχων media. Σας θυμίζω ότι ένα μεγάλο δημοσιογραφικό συγκρότημα από στυλοβάτης των Μνημονίων ξαφνικά ξιφουλκεί εναντίον της τρόικας.
Μόνο που είναι αργά. Η κοινωνία δεν πρόκειται να συνταχθεί μαζί τους για να προασπίσει σκανδαλώδη προνόμια. Ίσως αυτή να είναι η θετική πλευρά ενός αρνητικού φαινομένου.
- Τι μπορεί να προκύψει λοιπόν, μέσα από αυτή την καταλυτική κρίση για τον Τύπο;
Δεν μου αρέσει να κάνω τον μάντη. Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι η κοινωνία έχει ανάγκη από πραγματική δημοσιογραφία. Έχει ανάγκη δηλαδή, από τις βασικές λειτουργίες που χαρακτηρίζουν τη δημοσιογραφία: Το ρεπορτάζ και την έρευνα, την ανάλυση και το σχόλιο.
Δεν έχει σημασία αν τα είδη αυτά της δημοσιογραφίας θα εμφανισθούν σε εφημερίδες, σε ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς ή στο Διαδίκτυο. Αυτά είναι οχήματα της δημοσιογραφίας.
Το ζητούμενο είναι η ποιότητα. Και η ποιότητα δεν εξασφαλίζεται με τη νοοτροπία του τζάμπα.
- Εννοείτε την απλήρωτη ή την κακοπληρωμένη δημοσιογραφική εργασία;
Βεβαίως κι αυτή. Η δημοσιογραφική παραγωγή είναι ένα προϊόν. Κάποιοι εργάζονται για να προκύψει ένα ρεπορτάζ, μία έρευνα, μία newsanalysis, ένα σχόλιο. Κι αυτοί πρέπει να πληρωθούν. Όποιος έχει την απαίτηση ή απλώς έχει εθισθεί να να βρίσκει τα πάντα τζάμπα στο Διαδίκτυο υπονομεύει την ανεξαρτησία της δημοσιογραφίας.
Ο δημοσιογράφος που δεν πληρώνεται από τους αναγνώστες ή ακροατές ή τηλεθεατές του ή γρήγορα θα εγκαταλείψει τη δημοσιογραφία ή θα συνεχίσει, επειδή πληρώνεται από αλλού, απ’ όσους ενδιαφέρονται να διαμορφώνουν την κοινή γνώμη σύμφωνα με τα συμφέροντά τους.
Οποιος θέλει να έχει ένα ποιοτικό δημοσιογραφικό προϊόν με απαιτήσεις ανεξαρτησίας, πρέπει να αντιληφθεί ότι δεν μπορεί να το έχει τζάμπα.
- Βλέπετε λοιπόν μία δημοσιογραφία που θα συνταχθεί πίσω από το νέο πολιτικοοικονομικό κατεστημένο, ή μία δυναμική ανεξάρτητη δημοσιογραφία που θα εκφράζει την κοινωνία;
Το μόνο σίγουρο σήμερα είναι ότι το παραδοσιακό συγκρότημα εξουσίας αποδομείται. Θα προκύψει ένα νέο, το οποίο ακόμη δεν έχει διαμορφωθεί. Η εξέλιξη αυτή θα επηρεάσει αποφασιστικά και τα media. Το νέο τοπίο στα media δεν είναι σίγουρο ότι θα είναι καλύτερο. Θα εξαρτηθεί από την τροπή που θα πάρουν οι εξελίξεις στο πολιτικό επίπεδο. Μην ξεχνάμε ότι βρισκόμαστε σε ιστορική καμπή.
Η ολιγαρχία του χρήματος προσπαθεί να “κινεζοποιήσει” την Ευρώπη, να καταλύσει το σοσιαλδημοκρατικό μοντέλο και το Κοινωνικό Κράτος. Η αρχή έγινε από τον πιο αδύναμο κρίκο, την Ελλάδα, την οποία έχουν μετατρέψει σε πειραματόζωο.
Το κρίσιμο ερώτημα είναι αν θα υπάρξει μία δημοσιογραφία, η οποία να εκφράσει την αντίσταση της κοινωνίας. Το ελπίζω, αλλά κρατάω μικρό καλάθι. Η πείρα του παρελθόντος δείχνει ότι οι καλές προθέσεις δεν αρκούν.
Η αναδιάταξη της άρχουσας τάξης θα επιφέρει και μία αναδιάταξη στην “καθεστωτική” δημοσιογραφία. Αυτοί που έχουν τα χρήματα μπορούν εύκολα και να μεταλλάξουν παραδοσιακά μιντιακά συγκροτήματα ή ακόμα και να δημιουργήσουν νέα.
- Και μία που μιλάμε για “καθεστωτικά” media , πώς αυτά εκβίασαν μια ολόκληρη κοινωνία, προβάλλοντας σαν μονόδρομο την πολιτική της τρόικας;
Τα media διεκπεραιώνουν τη θεραπεία-σοκ στο ιδεολογικό και επικοινωνιακό επίπεδο. Λειτουργούν ως μηχανισμός για την επιβολή των εκβιαστικών διλημμάτων στην κοινωνία. Μετατρέπουν ζωτικής σημασία πολιτικά ζητήματα σε αναμφισβήτητο μονόδρομο, σβήνοντας κάθε δυνατότητα εναλλακτικής λύσης στο επικοινωνιακό επίπεδο. Το κατάφεραν με όπλο τους την καλλιέργεια του φόβου. Είναι οι διαχειριστές του φόβου.
Η συνταγή, βεβαίως, δεν είναι δική τους. Έχει έρθει ντελίβερι. Όταν την άνοιξη του 2010 πρωτοτέθηκε το δίλημμα “Μνημόνιο ή χρεοκοπία”, η ελληνική κοινωνία υπέκυψε. Φοβήθηκε τότε ότι κινδύνευε να χάσει μισθούς, συντάξεις, και καταθέσεις. Αποδέχθηκε, λοιπόν, κάποιες περικοπές, ελπίζοντας ότι σύντομα η κρίση θα ήταν παρελθόν.
Μας έλεγαν ότι στα τέλη του 2011 ή στις αρχές του 2012 η Ελλάδα θα έχει επανέλθει σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης και θα έχει επιστρέψει στις Αγορές. Με την πάροδο του χρόνου, τα οικονομικά και κοινωνικά ερείπια συσσωρεύονταν.
Η ελπίδα μαραίνεται και αντικαθίσταται από απόγνωση. Κι όσο η απόγνωση συσσωρεύεται τόσο μετατρέπεται σε οργή. Στην προσπάθειά της να ανασχέσει τη λαϊκή οργή, η “παράταξη του Μνημονίου” επιστράτευσε την ιδεολογική ηγεμονία του ευρώ.
- Αυτός είναι ο λόγος που οι κοινωνικές αντιδράσεις παραμένουν συγκριτικά υποτονικές;
Η απειλή εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ έπαιξε ανασχετικό ρόλο, αλλά δεν πιστεύω ότι αυτή είναι η κύρια αιτία της υποτονικότητας. Θυμίζω το κίνημα των Αγανακτισμένων, που το 2011 προσέλαβε μεγάλες διαστάσεις. Το κίνημα αυτό ξεθύμανε, επειδή δεν έβγαζε πουθενά. Δεν συμμερίζομαι την εκτίμηση ότι η κοινωνία υποτάχτηκε.
Ισχυρίζομαι ότι αυτά το κίνημα των Αγανακτισμένων ήταν η ύστατη προσπάθεια της κοινωνίας να αντιμετωπίσει την επίθεση που δέχεται με ειρηνικές διαμαρτυρίες, ήταν η ύστατη κραυγή απόγνωσης.
Σήμερα, η μεγάλη μάζα δεν συμμετέχει στις διαδηλώσεις, επειδή έχει πεισθεί ότι δεν μπορούν να επηρεάσουν την ασκούμενη πολιτική. Και δεν μπορούν να επηρεάσουν, επειδή τη χώρα δεν την κυβερνάει η κυβέρνηση, αλλά η τρόικα.
Προς το παρόν, οι πολίτες προσπαθούν να επιβιώσουν. Μην έχετε, όμως, αμφιβολία ότι όσο η κοινωνική οργή συσσωρεύεται χωρίς να εκδηλώνεται τόσο πιο πιθανή γίνεται μία τυφλή κοινωνική έκρηξη.
Έκρηξη, η οποία μπορεί να προέλθει από ασήμαντη αφορμή, από ένα λάθος σφύριγμα διαιτητή! Όταν έχεις μία χύτρα με νερό στη φωτιά και είναι ερμητικά κλειστή, δεν ξέρεις πότε θα εκραγεί. Αλλά ξέρεις ότι αν την αφήσεις στη φωτιά, κάποια στιγμή θα εκραγεί.
- Το τελευταίο σας βιβλίο έχει τίτλο “Από την Κλεπτοκρατία στη Χρεοκοπία”. Πως το εμπνευστήκατε;
Δεν θα το είχα γράψει αν δεν πίστευα βαθιά ότι η κρίση είναι πρωτογενώς πολιτική και δευτερογενώς οικονομική. Με την ίδια ακριβώς λογική βαθύτατα πιστεύω ότι η έξοδος από την κρίση θα ξεκινήσει μόνο από μία ριζική αλλαγή στο πολιτικό επίπεδο. Ακόμα και το καλύτερο σκάφος δεν μπορεί να πλεύσει στην τρικυμία χωρίς καλό καπετάνιο.
Το βιβλίο μου εξετάζει και την εγχώρια πτυχή της κρίσης, για την οποία σας έχω ήδη μιλήσει, αλλά και τη διεθνή και ευρωπαϊκή πτυχή.
Συνήθως, οι μνημονιακοί στρέφουν τους προβολείς στην εγχώρια πτυχή της κρίσης, κατηγορώντας τον λαό για ασωτεία. Αντιθέτως, η Αριστερά έχει την τάση να φωτίζει μόνο τη διεθνή και ευρωπαϊκή πτυχή της κρίσης. Η πραγματικότητα είναι ότι οι δικές μας πολλές και μεγάλες παθογένειες κατέστησαν την Ελλάδα τον πιο αδύναμο κρίκο της καθόλου στέρεης ευρωπαϊκής αλυσίδας και ως τέτοιο την μετέτρεψαν σε πειραματόζωο.
Η Ελλάδα είναι πρωτοπόρος όσον αφορά την εφαρμογή της συνταγής. Το σήμερα της Ελλάδας είναι το αύριο των άλλων κοινωνιών της ευρωπαϊκής περιφέρειας, αλλά και το μεθαύριο των κοινωνιών του ευρωπαϊκού πυρήνα. Όπως είπα παραπάνω, η ολιγαρχία του χρήματος μεθοδεύει την “κινεζοποίηση” της Ευρώπης όσον αφορά την εργασία.
- Πως λειτούργησε η δημοσιογραφία στο περιβάλλον της κλεπτοκρατίας;
Αν είχαμε περιουσιολόγιο, θα βλέπαμε ότι ορισμένοι δημοσιογράφοι, που πριν από 20 ή 30 χρόνια ήταν μάλλον φτωχοί, σήμερα είναι μάλλον πλούσιοι. Κι όχι από τις αμοιβές τους. Τα media ως σύνολα, αλλά και μεμονωμένοι δημοσιογράφοι έπαιξαν επικερδώς ρόλο μεσάζοντα σε χρυσοφόρα παιχνίδια διαπλοκής.
Από οικονομικής απόψεως λειτούργησαν σαν παράσιτα και από θεσμικής ως υπονομευτές του Κράτους Δικαίου και κατ’ επέκταση της δημοκρατίας.

Πηγή: thebest.gr

ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ:  
Γιατι παντα η αθλια διαπλοκη θα διωκει τις ελευθερες και με πραγματικη γνωση φωνες. Ντροπη

Έτινγκερ: Να κουρευτεί το ελληνικό χρέος

Έτινγκερ: Να κουρευτεί το ελληνικό χρέος


Έτινγκερ: Να κουρευτεί το ελληνικό χρέος
Έτινγκερ: Να κουρευτεί το ελληνικό χρέος

Αναμένεται να συζητηθεί πολύ στις Βρυξέλλες η πρόταση του Γερμανού επιτρόπου Ενέργειας Γκίντερ Έτινγκερ για κούρεμα του ελληνικού χρέους.
Σε συνέντευξή του στην εκπομπή ΝΕΤ στα Γεγονότα, ο Έτινγκερ εκτιμά ότι μια χώρα με την οικονομία της Ελλάδος δεν μπορεί να διαχειριστεί χρέος υψηλότερο από το 100% του ΑΕΠ και εισηγείται, μόλις υπάρξουν τα πρώτα σημάδια ανάπτυξης, να τεθεί άμεσα θέμα νέου «κουρέματος».
Η θέση αυτή έρχεται σε αντίθεση με την πρόταση για βιώσιμο χρέος στο 120% του ΑΕΠ της Ελλάδας, το οποίοι πρωθείται σε ανώτατο ευρωπαϊκό επίπεδο για μετά τις γερμανικές εκλογές.
Ο Επίτροπος Ενέργειας είπε επίσης, ότι το 2014 θα είναι η πρώτη χρονιά στην οποία θα υπάρξουν βήματα ανάπτυξης, ότι η Ελλάδα έχει τη δυνατότητα να γίνει ενεργειακός κόμβος κι εξέφρασε την  άποψη ότι μπορεί να υπάρχουν δυαντότητες της χώρας να εξάγει πετρέλαιο, φυσικό αέριο και αιολική ενέργεια στην αγορά της ΕΕ.
Ακόμη, επισήμανε την ανάγκη να υπάρξουν περισσότερες αναλύσεις και σχέδια απεικόνισης για τις ενεργειακές πηγές ολόκληρης της Ανατολικής Μεσογείου, από το Ισραήλ, μέχρι την Κύπρο και την Ελλάδα.

ΠΗΓΗ:ENIKOS.GR

ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ: 
Σωστα. Αλλα αν το περιμενουμε και φοβομαστε να το διεκδικησουμε αμεσα τοτε οταν τελικα ερθει ισως ειναι πολυ αργα και για εμας και για την Ευρωπη. Βλεπετε περιμενουμε την Μερκελ να κανει εκλογες. Καθολου λαικιστικο και ανευθυνο για τα παπαγαλακια οταν κατι τετοιο κανουν οι Γερμανοι.

ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΕΓΡΑΦΑ:
 
ΣΑΣ ΤΟ ΛΕΩ ΣΥΝΕΧΩΣ 2 ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ ΟΤΙ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΒΑΘΥ ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΟ ΚΟΥΡΕΜΑ ΤΟΥ ΣΥΝΟΛΟΥ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ.. ΤΟ ΚΑΚΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΠΑΤΑΓΩΔΗ ΑΠΟΤΥΧΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ Η ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ ΤΟ ΔΝΤ ΚΑΝΟΥΝ ΣΑΝ ΑΝΩΡΙΜΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΠΕΤΟΥΝ ΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΤΟΥΣ. ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΓΕΛΟΙΑ ΣΤΑΣΗ. ΛΕΝΕ ΟΙ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΟΤΙ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΓΙΑΤΙ ΔΗΘΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝ ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ ΚΑΙ ΟΤΙ ΔΗΘΕΝ ΠΑΛΙ ΦΤΑΙΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΖΗΤΟΥΣΕ ΝΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΜΙΚΡΟΤΕΡΗ Η ΠΡΟΒΛΕΨΗ ΥΦΕΣΗΣ ΕΝΩ ΔΗΘΕΝ ΠΑΛΙ ΑΥΤΟΙ ΓΝΩΡΙΖΑΝ ΟΤΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ. ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΑΝ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΑΝ ΣΩΣΤΑ. ΤΟ ΟΜΟΛΟΓΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΔΝΤ ΔΗΜΟΣΙΑ ΠΛΕΟΝ. ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΕΡΧΕΤΑΙ Ο ΟΛΙΒΙΕ ΜΠΛΑΝΣΑΡ ΤΟΥ ΔΝΤ  ΝΑ ΑΝΑΣΚΕΥΑΣΕΙ ΠΑΙΔΑΡΙΩΔΩΣ ΤΗΝ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΟΤΙ ΞΕΡΕΤΕ ΚΑΝΑΜΕ ΛΑΘΟΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΤΗ ΑΛΛΑ ΑΥΤΟΣ ΔΕΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕ ΓΙΑΤΙ ΔΗΘΕΝ ΠΑΛΙ ΥΠΗΡΞΑΝ ΑΚΑΘΟΡΙΣΤΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟΝ ΑΦΗΣΑΝ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕΙ. ΚΑΙ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΤΟ ΔΝΤ ΕΠΕΒΑΛΕ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΕΠΙΜΗΚΥΝΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΧΑΛΑΡΩΣΗ ΤΟΥ. ΚΑΛΑ ΚΡΑΣΙΑ. ΕΓΩ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΟΤΙ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΣΩΣΟΥΝ ΟΡΙΣΜΕΝΟΙ ΤΟ ΚΑΤΑΚΕΡΜΑΤΙΣΜΕΝΟ ΚΥΡΟΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΑΡΙΕΡΕΣ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΔΙΕΘΝΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΦΑΙΔΡΕΣ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΕΣ. ΚΑΝΕΝΑΝ ΟΜΩΣ ΑΠΟ ΟΣΟΥΣ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΠΕΙΣΟΥΝ. ΚΥΡΙΟΙ ΕΠΡΕΠΕ ΠΟΛΛΟΙ ΑΠΟ ΕΣΑΣ ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙ ΓΙΑΤΙ ΕΠΙΔΕΙΞΑΤΕ ΠΡΩΤΟΦΑΝΗ ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ Η ΑΛΛΙΩΣ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΧΑΝ <<ΠΕΣΕΙ>> ΚΕΦΑΛΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΓΚΡΙ ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ.



ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΙ ΕΙΠΑ ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΕΡΑ ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΕΔΩ:



 ΒΙΝΤΕΟ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Β. ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΣΤΗΝ ΕΡΑ

http://vaggelisioannidis.blogspot.gr/2012/11/blog-post_4511.html

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΒΑΓΓΕΛΗ ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΣΤΗΝ ΕΡΑ ΦΛΩΡΙΝΑΣ ΣΤΙΣ 20/11/2012 ΣΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ ΣΟΦΙΑ ΖΟΥΖΕΛΗ

ΘΕΜΑ: Η ΚΡΙΣΗ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΕΟΥΣ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ Η ΜΕΤΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ.


ΕΠΙΣΗΣ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΙ ΕΓΡΑΦΑ ΗΔΗ ΤΗΝ 

Τρίτη, 25 Οκτωβρίου 2011


ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΧΡΕΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΛΥΣΗ ΠΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΩ

Kρίση χρέους. Υπάρχει λύση.
Εφημερίδα Πτολεμαίος
Kρίση χρέους. Υπάρχει λύση.

Δεδομένων των εξαιρετικά δύσκολων στιγμών, που περνά η Ελλάδα αλλά και λόγω της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης η Ευρώπη στο σύνολο της και ενώ βρισκόμαστε σε κρίσιμο σταυροδρόμι πολύ σημαντικών αποφάσεων, τόσο για την δύσμοιρη χώρα μας, όσο και για την πορεία της ευρωζώνης και του κοινού μας νομίσματος, κρίνω σκόπιμο, να κοινοποιήσω στο ευρύ κοινό για άλλη μια φορά τις απόψεις μου, για την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους και δανεισμού, η οποία μας εξουθενώνει τα τελευταία δύο χρόνια και έχει οδηγήσει σε σοβαρή απώλεια μέρους της εθνικής μας κυριαρχίας.
Έχω τονίσει σε όλες τις δημόσιες παρεμβάσεις μου, ποια είναι η λύση, που θεωρώ εφικτή και βιώσιμη ενώ και μετά την απόφαση της 21 Ιουλίου είχα ξεκαθαρίσει αμέσως, ότι δεν είναι επαρκής αυτή , δεν δίνει βιώσιμη λύση αν και άρχιζε η Ευρώπη, να κινείται στην σωστή κατεύθυνση επιτέλους και ότι δεν εξασφάλιζε, ούτε την βιωσιμότητα του δημοσίου χρέους μας, ούτε την σταθεροποίηση της ευρωζώνης απέναντι στις κατά κύματα επιθέσεις των αγορών.
Υποστήριξα από το 1ο προσυνέδριο της Δημοκρατικής Συμμαχίας με σχετική εισήγηση μου τον Μάρτιο, επισημοποιώντας ήδη πολύ παλαιότερη θέση μου, ότι η λύση πρέπει, να στηρίζεται στην επιμήκυνση του συνολικού δημοσίου χρέους της χώρας, σε εθελοντική βάση πάντα , για να μην δημιουργηθεί πιστωτικό γεγονός χρεοκοπίας. Στην επιμήκυνση αυτή απαιτείται, να επιδιωχθεί η ένταξη του συνόλου των ομολόγων, που έχουν στα χέρια τους οι ιδιώτες και οι θεσμικοί επενδυτές με εξαίρεση τα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία, τα οποία θα αντιμετωπίσουν πρόβλημα επιβίωσης αν συμμετάσχουν, αλλά και καταβολής των συντάξεων και όχι μόνο τα ομόλογα τα οποία λήγουν μέχρι το 2020, όπως λανθασμένα προβλέφθηκε στην απόφαση της 21 Ιουλίου 2011. Είναι μάταιο να ενταχθούν τα ασφαλιστικά ταμεία της χώρας στην ρύθμιση και μετά να πρέπει, να δανειστούμε πάλι, για να τα στηρίξουμε. Στην μακρόχρονη αυτή επιμήκυνση θα έπρεπε, να συμφωνήσουμε με τους δανειστές μας, ότι είτε θα συρρικνωνόταν το επιτόκιο, ειτε κατά την γνώμη μου πια δεν θα έπρεπε, να υπάρχει επιτόκιο δεδομένου, ότι απειλείται η μη πληρωμή μεγάλου μέρους του κεφαλαίου και συζητούν ήδη αναγκαστικό κούρεμα του, με δυσμενέστατες επιπτώσεις και για εμάς και για την Ευρώπη. Ακόμη είναι απαραίτητο για μια οριστική και σταθερή λύση, να αναθεωρηθούν οι ειδικές συμφωνίες και στην επιμήκυνση με μηδενισμό του επιτοκίου, να συμμετάσχει η ΕΚΤ οπωσδήποτε με τα ελληνικά ομόλογα, που βρίσκονται στα χέρια της ύψους 60 δις ευρώ και αν είναι δυνατόν να περιληφθεί και το ποσό 65 δις, που μας δάνεισε μέχρι σήμερα ο μηχανισμός της ΕΕ-ΔΝΤ. Ένα μέρος των κεφαλαίων, τα οποία θα εξοικονομούνται από τόκους και χρεολυσία με αυτόν τον τρόπο, θα επενδύονται, στα πλαίσια ενός αναπτυξιακού προγράμματος, που θα εκπονηθεί από κοινού με την τρόϊκα, σε παραγωγικά έργα.
Τόνιζα δε από τον Ιούλιο, ότι η λύση, που επελέγη στις 21/7, ενώ άρχιζε πια να κινείται προς την σωστή κατεύθυνση η ευρωζώνη , ήταν άτολμη και δεν καθιστούσε το ελληνικό χρέος βιώσιμο, ενώ ήταν προϊόν ανύπαρκτης και πάλι διαπραγμάτευσης από την μοιραία και άβουλη ελληνική κυβέρνηση. Η λύση αυτή ξεκαθάρισα από τότε, ότι μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο θα αναθεωρηθεί, γιατί δεν λύνει το πρόβλημα όπως και αποδεικνύεται περίτρανα πια σήμερα. Αυτό συνέβη, διότι άφηνε μεγάλο μέρος των ομολόγων αλλά και του χρέους εκτός ρύθμισης , δηλαδή όλα τα ομόλογα που έληγαν μετά το 2020 ύψους 40 δις ευρώ περίπου όπως και το υπόλοιπο χρέος που ήταν στα χέρια της ΕΚΤ και διατηρούνταν παράλογα ένα υψηλότατο επιτόκιο την στιγμή μάλιστα, κατά την οποία ήταν απολύτως φανερό, πως υπάρχει αδυναμία κάλυψης από την Ελλάδα ακόμη και του κεφαλαίου. Το επιτόκιο αυτό είναι υψηλό, διότι μπορεί μεν να μειώθηκε στο 3,5 – 4% σε σχεση με το 5% της πρώτης δανειακής σύμβασης, αλλά ήταν πολύ υψηλότερο σε σχέση με το επιτόκιο των ομολόγων κατά την χρονική στιγμή έκδοσης τους, πράγμα που είναι παντελώς παράλογο υπο τις σημερινές μάλιστα ακραίες συνθήκες.
Η άποψη μου ήταν και παραμένει αμετακίνητη, πως θα χρειαστεί πιο τολμηρή αντιμετώπιση με διεύρυνση του PSI ( μηχανισμός εθελοντίκης συμμετοχής ιδιωτών) και βεβαίως χωρίς αναγκαστικό κούρεμα του χρέους, το οποίο θα δημιουργήσει εφιαλτικά νέα προβλήματα και θα αποτελέσει πιστωτικό γεγονός. Χρειάζεται λοιπόν, να επιδιωχθεί η βαθύτερη συμμέτοχη σε εθελοντική βάση του συνόλου των ομολογιούχων, όπως και η άμεση ενίσχυση με πολύ μεγαλύτερα ποσά τόσο του προσωρινού μηχανισμού EFSF (European Financial Stability Facility) oσο και του μόνιμου ESM (European Stability Mechanism) με περιπου 2 τρις ευρώ, ώστε να μπορούν, να παρεμβαίνουν πολύ περισσότερο στην δευτερογενή αγορά ομολόγων, για να επιτευχθεί σε μεγαλύτερο ποσοστό εθελοντικό κούρεμα του χρέους από το ανεπαρκές 21% στο 50% χωρίς αυτό, να χαρακτηριστεί ποτέ πιστωτικό γεγονός, που θα μας βγάλει για πολλά χρόνια εκτός αγορών. Ηρθε η ώρα η Ευρώπη, να πάψει, να αργοπορεί και να αντιμετωπίζει μίζερα το ζήτημα, γιατί αν δεν το έχουν καταλάβει τα ισχυρά αλαζονικά μέλη της, τα θεμέλια του κοινού νομίσματος έχουν πάρει φωτιά, από την οποία δεν θα γλιτώσει κανείς.
Επίσης επιβάλλεται, να διευρυνθεί η δυνατότητα παρέμβασης των ταμείων EFSF και ΕSM με την πιθανή μάλιστα συγχώνευση των προβλεπόμενων πόρων τους. Είναι κατάλληλη πλέον η στιγμή, να δημιουργηθεί άμεσα και ευρωομόλογο έκδοσης της ΕΚΤ, για να ηρεμήσουν οι αγορές και να αποκατασταθεί η ροή δανεισμού στην περιφέρεια της ευρωζώνης. Εξάλλου θα χρειαστεί, να γίνει με την στήριξη της Ευρώπης η ανακαιφαλαιοποίηση των τραπεζών, οι οποίες θα συμμετάσχουν στο πρόγραμμα και θα υποστούν ζημίες. Αυτό δεν μπορεί να γίνει από το ελληνικό κράτος, γιατί θα σήμαινε, ότι θα έπρεπε πάλι, να δανειστεί, για να το επιτύχει.
Εκείνο όμως, που απαιτείται, είναι να σταματήσει άμεσα κάθε κίνηση για επιστροφή στην δραχμή και έξοδο από το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα όπως και κάθε πρόθεση για αναγκαστικό κούρεμα του χρέους και χρεοκοπία κατά συνέπεια της χώρας. Το μέλλον της Ελλάδας μας βρίσκεται μέσα στην ευρωζώνη και μία αντίθετη εξέλιξη θα οδηγήσει σε εξαθλίωση τον λαό και σε αδυναμία εισαγωγής ακόμη και ειδών πρώτης ανάγκης, αφού έχουμε καταφέρει, να εισάγουμε ακόμη και σιτάρι ή κρέας από το εξωτερικό. Το υποτιμημένο και ανυπόληπτο νόμισμα μας τότε δεν θα μπορεί, να μας εξασφαλίσει ούτε την στοιχειώδη εισαγωγή πρώτων υλών όπως πχ πετρέλαιο, δεδομένου και του μεγάλου ελλείμματος του εμπορικού ισοζυγίου.
Όσον αφορά το παταγωδώς αποτυχημένο μείγμα οικονομικής πολιτικής, που επιβάλλει υπερφορολογήσεις και κεφαλικούς φόρους επι δικαίων και αδίκων όπως και άδικες οριζόντιες περικοπές, χωρίς να καταργεί την πραγματική και συνεχιζόμενη σπατάλη του δημόσιου τομέα και χωρίς να δίνει κίνητρα επενδύσεων και αναπτυξιακή προοπτική στην χώρα, αυτό είναι απαραίτητο τάχιστα, να εγκαταλειφθεί, γιατί ούτε την χώρα βοηθά ούτε και τους δανειστές μας, να εξασφαλίσουν τα κεφάλαια, που μας δάνεισαν. Όσο συνεχίζεται αυτός ο παραλογισμός, τόσο η ύφεση όπως έχω ξαναγράψει, θα βαθαίνει και τόσο η ανεργία θα γίνεται ανεξέλεγκτη. Η πρόβλεψη της ημιθανούς κυβέρνησης και της τρόικας για αναθεωρημένο έλλειμμα 8,5% επι του ΑΕΠ θα έχει την τύχη όλων των αποτυχημένων προβλέψεων τους και προσωπικά πιστεύω, ότι το έλλειμμα το 2011 θα κλείσει πάνω από 9% ως ποσοστο του ΑΕΠ, ενώ τα περι πρωτογενούς πλεονάσματος στις αρχές Απριλίου του 2012 είναι όνειρα θερινής νυκτός μαθητευόμενων μάγων.
Χρειάζεται πλέον αξιοπιστία και σοβαρότητα τόσο από το ελληνικό πολιτικό σύστημα, που δεν την έχει, γιατί φέρεται με απίθανη ανωριμότητα και ανικανότητα όσο και κάλυψη του δραματικού ελλείμματος ευρωπαϊκής ηγεσίας, που είναι πλέον πασιφανές, διότι ορισμένοι ευρωπαίοι ηγέτες επιστρέφουν σε έναν μυωπικό οικονομικό εθνικισμό, καταστρέφοντας δυστυχώς την ιδέα της ΕΕ και της ευρωζώνης, όπως την ονειρεύτηκαν οι ιδρυτές -προπάτορες της και οδηγώντας σε μία αδιέξοδη γερμανική Ευρώπη.

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ
 ΑΜΥΝΤΑΙΟ ΦΛΩΡΙΝΑΣ

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΨΙΜΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΥΣ

Καλα για προσεξτε οι οψιμα μνημονιακοι γιατι αυτα που λεγατε για την διαπραγματευση πριν εναμιση χρονο υπαρχουν και γραπτα. Να τελειωνει το δουλεμα καποτε.....

ΤΟ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΣΑΣ ΕΥΧΕΤΑΙ ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!

 ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΑΓΑΠΗ ΕΥΤΥΧΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ!  ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ ΠΑΡ'ΕΦΕΤΑΙΣ ΔΥΤΙ...

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

Πηγή: Λογισμικό "Σήμερα"