ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΒΑΓΓΕΛΗ ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΓΙΑ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ΚΑΙ ΝΔ

Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου 2013

ΕΠΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΟΖ

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΟΖ

ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΑΡΘΡΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΑ ΣΤΙΣ 2/12/2011

  
ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΚΗΡΥΞΗ ΧΩΡΙΣ ΥΠΕΚΦΥΓΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΟΖ ΤΩΡΑ
Παρακολουθώντας την  τοποθέτηση του υφυπουργού Ενέργειας κ. Μανιάτη για το θέμα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης στον Σκαϊ και στην εκπομπή Νέοι Φάκελοι αναρωτήθηκα, αν δεν γνωρίζει την αξία και την νομική οριοθέτηση της έννοιας της  ΑΟΖ  ή απλώς παριστάνει πως δεν γνωρίζει και διαστρέφει έτσι την πραγματικότητα. Υποστηρίχθηκε λοιπόν απαραδέκτως στην εκπομπή Νέοι Φάκελοι, ότι η ανακήρυξη της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης της Ελλάδας δεν πρέπει, να μας απασχολεί σε σχέση με την εκμετάλλευση του ορυκτού μας πλούτου, γιατί αυτός βρίσκεται στην υφαλοκρηπίδα και μόνο με την οριοθέτηση της θα μπορούσαμε, να προχωρήσουμε σε εξορύξεις. Επίσης τονίστηκε από τον κ Μανιάτη, ότι η ΑΟΖ θα μας ενδιέφερε, εάν θέλαμε, να ρυθμίσουμε θέματα προστασίας του θαλασσίου περιβάλλοντος, χωροθέτησης αιολικών θαλάσσιων πάρκων και ρύθμιση των δικαιωμάτων αλιείας. Αυτό όμως  αποδεικνύει πλήρη άγνοια του δικαίου της θάλασσας, εάν δεν αποτελεί σκόπιμη διαστρέβλωση της αλήθειας.
    Το δίκαιο της θάλασσας προβλέπει ρητά στο άρθρο 56{1}α της Σύμβασης ΔΘ, ότι στην ΑΟΖ το παράκτιο κράτος ασκεί κυριαρχικά δικαιώματα για την εξερεύνηση εκμετάλλευση και διαχείριση των μη ζώντων πόρων των υπερκειμένων υδάτων , του βυθού και του υπεδάφους ξεκάθαρα. Η έννοια των μη ζώντων πόρων είναι αυτονόητη και αφορά τα μεταλλεύματα και τον ορυκτό πλούτο, που κατά κανόνα βρίσκονται στο βυθό και το υπέδαφος του. Για αυτό το περιεχόμενο των δικαιωμάτων του παράκτιου κράτους επι των μη ζώντων πόρων της ΑΟΖ ταυτίζεται με το περιεχόμενο των δικαιωμάτων, που ασκεί στην υφαλοκρηπίδα.  Άλλωστε με βάση το άρθρο 56(3) Συμβασης ΔΘ το παράκτιο κράτος ασκεί στην ΑΟΖ κυριαρχικά δικαιώματα στον βυθό και το υπέδαφος, όπως αυτά ισχύουν στην υφαλοκρηπίδα. Η υφαλοκρηπίδα είναι πλέον ξεπερασμένη έννοια λόγω της ΑΟΖ και 137 κράτη έχουν ήδη ανακηρύξει την ΑΟΖ τους.   
     Οι φοβίες απέναντι στην Τουρκία κάνουν την ελληνική γραφειοκρατία, να εφευρίσκει διάφορες δικαιολογίες, για να μην προχωρήσει στην αναγκαία ανακήρυξη της. Τα δικαιώματα αυτά μπορούν, να φτάσουν και στα 200 ναυτικά μίλια, όταν υπάρχει το γεωγραφικό περιθώριο τέτοιας οριοθέτησης. Είναι δε πολύ σημαντικό πως το άρθρο 121 (2) της Σύμβασης  ΔΘ προβλέπει ρητά, ότι όλα τα νησιά διαθέτουν ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα με την εξαίρεση βράχων, που δεν μπορούν, να συντηρήσουν αυτόνομα ανθρώπινη διαβίωση ή  οικονομική  ζωή, καταρρίπτοντας τις θέσεις της Τουρκίας, πως τα νησιά δεν διαθέτουν υφαλοκρηπίδα, γιατί βρίσκονται δήθεν πάνω στην υφαλοκρηπίδα της Ανατολίας.       
   Η έννοια των βράχων αναφέρεται σε  μικρές βραχονησίδες και όχι βέβαια σε μεγάλης έκτασης  νησιά έστω και αν αυτά είναι ακατοίκητα. Επίσης η Σύμβαση ΔΘ σε άλλα άρθρα της προβλέπει τα δικαιώματα του παράκτιου κράτους επι των ζώντων πόρων και τις δυνατότητες και υποχρεώσεις  του για προστασία του περιβάλλοντος, την εκμετάλλευση των θαλασσίων ρευμάτων, την δημιουργία τεχνητών εγκαταστάσεων π.χ αιολικών  πάρκων και βεβαίως την  αλιευτική εκμετάλλευση. Άρα η υποβάθμιση της έννοιας της ΑΟΖ αποτελεί απαράδεκτο γεγονός από πλευράς του υφυπουργού Ενέργειας και αν δεν οφείλεται σε ανεπίτρεπτη άγνοια, τότε εντάσσεται σε σκοπιμότητες.
   Ειδικά στις μέρες μας γίνεται μια περίεργη τουλάχιστον προσπάθεια, να υποβιβαστεί το θέμα της ΑΟΖ ως ζήτημα μόδας, για να μην ενοχληθεί η Τουρκία στις προκλητικές της αξιώσεις. Προσωπική μου θέση είναι, ότι η  Ελλάδα οφείλει άμεσα, να ανακηρύξει  την ελληνική ΑΟΖ, χωρίς να υποκύπτει στις εμμονικές φοβίες της απέναντι στην Τουρκία και να αξιοποιήσει αυτό το σύγχρονο εργαλείο του δικαίου της θάλασσας χωρίς χρονοτριβή, αφού αυτή καλύπτει τα συμφέροντα μας καλύτερα από την υφαλοκρηπίδα και τα διευρύνει .Όλα τα άλλα αποτελούν προφάσεις εν αμαρτίαις και εντάσσονται στην σκόπιμη παραποίηση της αλήθειας και όσων ισχύουν από το διεθνές δίκαιο. Μετά την ανακήρυξη της μπορεί, να προχωρήσει αμέσως σε διαπραγματεύσεις με τις γειτονικές της χώρες, για τον καθορισμό των ορίων της.
    Παράδειγμα επιτυχημένης οριοθέτησης υπήρξε η μονογραφημένη συμφωνία με την Αλβανία το 2009 επι υπουργίας Ντόρας Μπακογιάννη, την οποία άφησε ανεξήγητα αναξιοποίητη η κυβέρνηση Παπανδρέου και επέτρεψε στην Τουρκία, να την υπονομεύσει με δόλιες μεθοδεύσεις και να μην προχωρήσει η τελική έγκριση της από την αλβανική βουλή, μετά την προσφυγή κατά της συμφωνίας ενώπιον του συνταγματικού δικαστηρίου της Αλβανίας από το αντιπολιτευόμενο σοσιαλιστικό κόμμα της χώρας αυτής και τον ηγέτη του Εντι Ράμα. Τι έπραξε άραγε, για να συνετίσει τον ηγέτη του αδελφού προς το ΠΑΣΟΚ κόμματος και μέλους της σοσιαλιστικής διεθνούς ο Γ Παπανδρέου; Απολύτως τίποτα δυστυχώς.
   Το μόνο σίγουρο είναι, ότι όταν δεν εκπέμπεις αποφασιστικότητα προς τον αντίπαλο και δεν είσαι έτοιμος, να θέσεις όρια, τότε αυτός αποθρασύνεται και ζητά συνεχώς περισσότερα. Οι καιροί απαιτούν πλέον αποφασιστικές ηγεσίες, που δεν θα διακατέχονται από φοβίες και θα αξιοποιήσουν στο έπακρο όλα τα νέα εργαλεία του διεθνούς δικαίου, χωρίς να μένουν προσκολλημένες σε ξεπερασμένες θεωρίες και προσεγγίσεις της εξωτερικής μας πολιτικής της δεκαετίας του 1970.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ
ΑΜΥΝΤΑΙΟ
ΦΛΩΡΙΝΑΣ
Ι ΚΑΡΑΒΙΤΗ 4
Πρόσθετο σχόλιο μου: 


Αυτά τα γράφω, για να μην αερολογούν κάποιοι περιδιαβαίνοντες <<περισπούδαστοι>> αναλυτές, που θέλουν να πουν στους <<ιθαγενείς>> ότι δήθεν η Αοζ δεν συμπίπτει στα εξωτερικά της όρια με την υφαλοκρηπίδα και ότι δήθεν τα  δικαιώματα στο υπέδαφος μπορούν, να ασκηθούν χωρίς ανακήρυξη της. Απαιτείται πρώτα ανακήρυξη της Αοζ αν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε αυτήν την έννοια. Επίσης μπορούμε, να αντλήσουμε πετρέλαιο και αέριο είτε μόνο  με την υφαλοκρηπίδα, αλλά βέβαια και με την πιο σύγχρονη έννοια της ΑΟΖ που καλύπτει και βυθό και υπερκείμενα ύδατα . Άντε γιατι  στην χώρα μας ο κάθε άσχετος μιλά για νομικά θέματα σε διάφορες εκδηλώσεις χωρίς να γνωρίζει το διεθνές δίκαιο καθόλου, αλλά δηλώνει ειδήμων κιόλας. Αρκετά με την ατυχή παρουσίαση του θέματος απο κάποιους αναλυτές, που δεν είναι νομικοί, όπου με ύφος χιλίων καρδιναλίων ακούγονται απίστευτες αρλούμπες με περισπούδαστο αλαζονικό ύφος. Θα πρέπει να προσέξουν όλοι οι επίσημοι φορείς σε ποιους ημιμαθείς αναθέτουν την διαχείριση σοβαρότατων θεμάτων. Απο την άλλη βέβαια ψεύδονται ασύστολα και οι πολέμιοι της ΑΟΖ, οι οποίοι φοβούνται να θέσουν θέμα ανακήρυξης της ΑΟΖ, όταν υποστηρίζουν ανοήτως, ότι η ΑΟΖ είναι δήθεν μόνο για την αλιεία και δεν αφορά τον ορυκτό μας πλούτο και την εκμετάλλευση του, για να μην ταράξουν την Αγκυρα και τις κουτοπόνηρες διεκδικήσεις της. Την απάντηση σε αυτό τους την δίνει το ζωντανό παράδειγμα της Κύπρου μας, η οποία βάση της ΑΟΖ εκμεταλλεύεται τον ορυκτό υποθαλάσσιο πλούτο της. Συμπερασματικά μακριά και απο τους ημιμαθείς πολέμιους της ΑΟΖ και απο τους ημιμαθείς υποστηρικτές της, που μόνο ζημία κάνουν στο θέμα με την ελλιπή ενημέρωση που παρέχουν. Τον ορυκτό υποθαλάσσιο πλούτο μας μπορούμε, να τον αξιοποιήσουμε και με τις 2 έννοιες. Την ΑΟΖ όμως επιμένω να ζητώ βεβαίως να την ανακηρύξουμε άμεσα, γιατί θα στριμώξουμε την Τουρκία διαπραγματευτικά ακόμη περισσότερο επειδή βάζουμε μία νέα διεκδίκηση στο τραπέζι και επειδή χτυπάμε έτσι το ουτως η άλλως φαιδρό επιχείρημα της, οτι τα ελληνικά νησιά δεν διαθέτουν υφαλοκρηπίδα, γιατί πατούν δήθεν στην υφαλοκρηπίδα της Ανατολίας, όπως και γιατί θα δημιουργήσουμε έναν μεγάλο ενιαίο θαλάσσιο χώρο ελληνικό στην περιοχή μας. Τον ορυκτό πλούτο του βυθού και υπεδάφους μπορούμε, να τον εκμεταλλευτούμε είτε με την υφαλοκρηπίδα, είτε με την ΑΟΖ. Τα δικαιώματα μας στο βυθό και υπέδαφος με την υφαλοκρηπίδα  υπάρχουν εξ υπαρχής και αυτοδικαίως και δεν προαπαιτείται ανακήρυξη όπως στην ΑΟΖ.  AB INITIO KAI IPSO FACTO όπως λέμε οι νομικοί.



Παραθέτω και απόσπασμα απο το κείμενο

(Γιατί το «κλειδί» είναι η υφαλοκρηπίδα) απο το http://www.inprecor.gr

:

<<Τέλος, θα πρέπει να γίνει σαφές ότι η μη ανακήρυξη ΑΟΖ από πλευράς Ελλάδας δεν περιορίζει ούτε στο ελάχιστον τα πλήρη κυριαρχικά δικαιώματά της στον υποθαλάσσιο χώρο (βυθό και υπέδαφος), τα οποία κατοχυρώνονται πλήρως από το καθεστώς της υφαλοκρηπίδας. Με δεδομένο ότι η ΑΟΖ αποτελεί, σε περίπτωση που το παράκτιο κράτος το επιθυμεί (βλ. προϋπόθεση ανακήρυξής της), την ενδεχόμενη επέκταση των κυριαρχικών δικαιωμάτων του και στην υπερκείμενη του βυθού κολλώνα νερού, με στόχο τον πλήρη έλεγχο κυρίως της αλιείας, αλλά και της παραγωγής ενέργειας (βλ. άρθρο 56 της Σύμβασης του 1982), τα κυριαρχικά δικαιώματα επί της υφαλοκρηπίδας υφίστανται για το παράκτιο κράτος εξ υπαρχής (ab initio) και αυτοδίκαια (ipso facto) ανεξάρτητα από την όποια ρητή διακήρυξη (βλ. άρθρο 77 της Σύμβασης του 1982) [20], ενώ, σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να επεκταθούν και πέραν του ορίου των 200 ναυτικών μιλίων της ΑΟΖ. Με απλά λόγια, όλα τα παράκτια κράτη διαθέτουν υφαλοκρηπίδα τόσο για τα ηπειρωτικά τους εδάφη όσο και για τα νησιωτικά, ενώ ΑΟΖ διαθέτουν μόνον εκείνα που το επιθυμούν. Άλλωστε, όπως σαφέστατα διαπίστωσε το Διεθνές Δικαστήριο το 1985 στην υπόθεση οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας Λιβύης – Μάλτας, «…τα δικαιώματα στον υποθαλάσσιο χώρο (βυθό και υπέδαφος) της ΑΟΖ ορίζονται σε πλήρη αναφορά με το καθεστώς της υφαλοκρηπίδας». Και πιο ξεκάθαρα ακόμη, όπως το ίδιο πάντα Δικαστήριο υπογραμμίζει συμπληρωματικά «…αν και είναι δυνατή η ύπαρξη υφαλοκρηπίδας χωρίς ΑΟΖ δεν είναι δυνατό να υπάρξει ΑΟΖ χωρίς αντίστοιχη υφαλοκρηπίδα».

Συμπερασματικά, η Ελλάδα, ανεξάρτητα από την ανακήρυξη ΑΟΖ, η υιοθέτηση της οποίας ασφαλώς και θα ήταν υπέρ της στην περίπτωση επίτευξης σχετικών διακρατικών συμφωνιών ιδιάιτερα στην περιοχή της νότιο-ανατολικής Μεσογείου, αναφορικά με την κατοχύρωση των πλήρων κυριαρχικών δικαιωμάτων της στον υποθαλάσσιο χώρο, με στόχο την εξερεύνηση και εκμετάλλευση των εκεί ευρισκόμενων φυσικών πόρων, καλύπτεται απόλυτα από το καθεστώς της υφαλοκρηπίδας. Έτσι, η μη ανακήρυξη ΑΟΖ δεν θα πρέπει να αποτελεί σήμερα εθνικό συγχωροχάρτι για τη μη διεκδίκηση και κατοχύρωση των αδιαμφισβήτητων κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, παραπέμποντας σε καθόλα περίεργες πολιτικές και περαιτέρω αναβολής δραστικής επίλυσης των όποιων σχετικών προβλημάτων.>>



ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΗ: ΠΑΡΑΘΕΤΩ ΠΡΟΣΘΕΤΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΤΟΥ ΔΘ ΤΟΥ 1982 ΓΙΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΤΟ ΑΛΗΘΕΣ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΙΛΩ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ.
EXCLUSIVE ECONOMIC ZONE
Article 55
Specific legal regime of the exclusive economic zone
The exclusive economic zone is an area beyond and adjacent to the
territorial sea, subject to the specific legal regime established in this Part,
under which the rights and jurisdiction of the coastal State and the rights and
freedoms of other States are governed by the relevant provisions of this
Convention.
Article 56
Rights, jurisdiction and duties of the coastal State in the exclusive
economic zone
1. In the exclusive economic zone, the coastal State has:
(a) sovereign rights for the purpose of exploring and exploiting,
conserving and managing the natural resources, whether living
or non-living, of the waters superjacent to the seabed and of the
seabed and its subsoil, and with regard to other activities for the
economic exploitation and exploration of the zone, such as the
production of energy from the water, currents and winds;
(b) jurisdiction as provided for in the relevant provisions of this
Convention with regard to:
(i) the establishment and use of artificial islands, installations
and structures;
44
(ii) marine scientific research;
(iii) the protection and preservation of the marine
environment;
(c) other rights and duties provided for in this Convention.
2. In exercising its rights and performing its duties under this
Convention in the exclusive economic zone, the coastal State shall have due
regard to the rights and duties of other States and shall act in a manner
compatible with the provisions of this Convention.
3. The rights set out in this article with respect to the seabed and
subsoil shall be exercised in accordance with Part VI.
Article 57
Breadth of the exclusive economic zone
The exclusive economic zone shall not extend beyond 200 nautical miles
from the baselines from which the breadth of the territorial sea is measured.

ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ ΜΗΝ ΠΑΡΕΤΕ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΔΟΣΗ

http://www.enikos.gr ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ: ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΣΚΛΗΡΗ ΕΠΑΝΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ ΜΕ ΚΟΚΚΙΝΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΚΑΙ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΓΕΩΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ ΘΕΣΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΛΕΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΑΛΛΑ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΟ ΧΑΟΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΑΡΓΟ ΝΑΥΑΓΙΟ. ΒΕΒΑΙΑ ΟΣΟ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΑ ΚΑΛΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΣΟ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΘΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ.

Ο Παπακωνσταντίνου έψαξε τον εαυτό του και τον Παπανδρέου

Ο Παπακωνσταντίνου έψαξε τον εαυτό του και τον Παπανδρέου


Ο Παπακωνσταντίνου έψαξε τον εαυτό του και τον Παπανδρέου
Ο Παπακωνσταντίνου έψαξε τον εαυτό του και τον Παπανδρέου
Αίσθηση προκαλεί η κατάθεση των εμπειρογνωμόνων της Διεύθυνσης Εγκληματολογικών Ερευνών της ΕΛΑΣ στην Προανακριτική Επιτροπή, σύμφωνα με την οποία ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου, αμέσως μόλις παρέλαβε τη λίστα Λαγκάρντ έψαξε αν υπήρχε το επίθετό του, το όνομα του Γιώργου Παπανδρέου και η λέξη Κοζάνη, ο τόπος καταγωγής του δηλαδή.
Συγκεκριμένα, οι δύο πραγματογνώμονες της ΕΛΑΣ, που συμμετείχαν στην εξέταση του επίμαχου usb με τη λίστα Λαγκάρντ, εξήγησαν ότι υπήρχε η δυνατότητα να γίνει αναζήτηση με λέξεις - κλειδιά και να ανοιχτούν τα 47, που περιείχε το ηλεκτρονικό αρχείο.
Οι πληροφορίες αναφέρουν λοιπόν ότι σύμφωνα με τους πραγματογνώμονες ο πρώην υπουργός Οικονομικών χρησιμοποίησε για την αναζήτηση τις «λέξεις - κλειδιά», «George Papandreou», «Papakonstantinou» και «Κοzani».
Ωστόσο, σύμφωνα με τους εμπειρογνώμονες, δεν υπήρξαν αλλοιώσεις στις αναζητήσεις αυτές. Σήμερα οι πραγματογνώμονες της Διεύθυνσης Εγκληματολογικών Ερευνών της ΕΛΑΣ αναμένεται να καταθέσουν εκ νέου στην Προανακριτική Επιτροπή  που διερευνά τυχόν ποινικές ευθύνες του πρώην υπουργού Οικονομικών Γιώργου Παπακωνσταντίνου, σχετικά με τη λίστα Λαγκάρντ, ενώ έχει κληθεί να καταθέσει και ο υπάλληλος του ΣΔΟΕ, κ. Αθανασίου.
Αύριο η Προανακριτική Επιτροπή έχει προγραμματίσει να εξετάσει με διαδικασίες εξπρές, τους περίπου 43 στενούς συνεργάτες του Γιώργου Παπακωνσταντίνου, με μοναδικό ερώτημα αν ήταν το πρόσωπο στο οποίο ο πρώην υπουργός είχε δηλώσει ότι έδωσε προς φύλαξη, χωρίς να θυμάται, όμως, σε ποιόν, το επίμαχο cd, που είχε σταλεί από το γαλλικό υπουργείο Οικονομικών.

Σημειώνεται ότι η πραγματογνωμοσύνη της αρμόδιας επιτροπής της ΕΛΑΣ, που έχει κατατεθεί στην Προανακριτική Επιτροπή, περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων και στοιχεία με τραπεζικές πληροφορίες για τους πραγματικούς δικαιούχους και τους διαχειριστές του λογαριασμού των 550 εκατ. δολλαρίων, που περιλαμβάνεται στη λίστα Λαγκάρντ.
Ο συγκεκριμένος λογαριασμός, σύμφωνα με πληροφορίες, φαίνεται να ανήκει σε Hedge Fund, με δικαιούχο τον ισραηλινό επιχειρηματία Σάμπι Μιονί και διαχειρίστρια φέρεται να είναι η Μαρία Παντελή.
 ΠΗΓΗ:ENIKOS.GR
ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ: Τι κανει νιαου νιαου; Ντροπή. Ουτε σε μπανανία δεν επιτρέπονται αυτά. Έφτασε η ώρα να αποδοθεί δικαιοσύνη.

Νέο κούρεμα χρέους βλέπει η S&P

Ορόσημο οι γερμανικές εκλογές

Απομάκρυνση της πιθανότητας Gr-exit και νέο κούρεμα χρέους βλέπει η S&P

Μείωση της πιθανότητας εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη σε σχέση με ένα χρόνο πριν, αλλά και κούρεμα του ελληνικού χρέους που βρίσκεται στα χέρια των επίσημων δανειστών της χώρας βλέπει η Standard & Poor΄s σε ανάλυσή της. Ξεκαθαρίζει πάντως ότι αυτό το νέο κούρεμα δε θα υποβαθμίσει την αξιολόγηση της Ελλάδας.

Σε ότι αφορά το χρόνο υλοποίησης του νέου κουρέματος ξένες τράπεζες και οίκοι δείχνουν μετά τις γερμανικές εκλογές.

Η πιθανότητα εξόδου της Ελλάδα από την Ευρωζώνη λόγω χρεοκοπίας έχει μειωθεί σε σύγκριση με ένα χρόνο πριν, ενώ η προοπτική να επιστρέψει κάποια χώρα της Ευρωζώνης στο εθνικό της νόμισμα είναι ακόμα πιο αδύναμη, αναφέρει ο οίκος αξιολόγησης Standard & Poor΄s σε ανάλυση για την κρίση χρέους της Ευρωζώνης.

Ο οίκος, που αυτή τη στιγμή αξιολογεί την πιστοληπτική ικανότητα της Ελλάδας στο Β- με σταθερές προοπτικές, σημειώνει ακόμη ότι η προοπτική μιας τρίτης πτώχευσης της Ελλάδας (B-/Stable/B) δεν είναι επικείμενη.

«Ο λόγος χρέους προς ΑΕΠ της Ελλάδας ξεπερνά το 160% παραμένοντας βαρύς», επισημαίνει ο αναλυτής της S&P, Μόριτζ Κράμερ, προσθέτοντας όμως:

«Ωστόσο, εφόσον η Ελλάδα εκπληρώσει τους όρους του προγράμματος, πιστεύουμε ότι τα μέλη της Ευρωζώνης θα εξετάσουν την περαιτέρω βελτίωση των επίσημων όρων δανεισμού προς την ελληνική κυβέρνηση. Αυτό θα αφορά μια αποτελεσματική απομείωση του δημόσιου χρέους της Ελλάδας σε όρους καθαρής παρούσας αξίας. Περιμένουμε ότι αυτός ο ανασχεδιασμός του χρέους θα επηρεάσει μόνο τους πιστωτές του επίσημου τομέα (EFSF και διμερή δάνεια από τις κυβερνήσεις της Ευρωζώνης,) κάτι που δεν εμπίπτει στον ορισμό για χρεοκοπία της Standard & Poor΄s».

Αυτό σημαίνει, εξηγεί ο ίδιος, ότι η S&P δεν θα μειώσει την πιστοληπτική ικανότητα της Ελλάδας σε «D» σε ένα τέτοιο σενάριο.

Τα σενάριο νέου κουρέματος συμμερίζεται και η ιαπωνική τράπεζα Nomura, η οποία είναι πεπεισμένη πως οι συζητήσεις για ένα επερχόμενο «κούρεμα» του ελληνικού χρέους που βρίσκεται στα χέρια των επισήμων δανειστών της χώρας (OSI), θα ενταθεί στις επόμενες τριμηνιαίες αναθεωρήσεις, ιδιαίτερα σε αυτές του Μαΐου - Αυγούστου.

ΠΗΓΗ:Newsroom ΔΟΛ

ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ:
Σωστα. Αλλα αν το περιμενουμε και φοβομαστε να το διεκδικησουμε αμεσα τοτε οταν τελικα ερθει ισως ειναι πολυ αργα και για εμας και για την Ευρωπη. Βλεπετε περιμενουμε την Μερκελ να κανει εκλογες. Καθολου λαικιστικο και ανευθυνο για τα παπαγαλακια οταν κατι τετοιο κανουν οι Γερμανοι.

ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΕΓΡΑΦΑ:
 
ΣΑΣ ΤΟ ΛΕΩ ΣΥΝΕΧΩΣ 2 ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ ΟΤΙ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΒΑΘΥ ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΟ ΚΟΥΡΕΜΑ ΤΟΥ ΣΥΝΟΛΟΥ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ.. ΤΟ ΚΑΚΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΠΑΤΑΓΩΔΗ ΑΠΟΤΥΧΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ Η ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ ΤΟ ΔΝΤ ΚΑΝΟΥΝ ΣΑΝ ΑΝΩΡΙΜΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΠΕΤΟΥΝ ΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΤΟΥΣ. ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΓΕΛΟΙΑ ΣΤΑΣΗ. ΛΕΝΕ ΟΙ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΟΤΙ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΓΙΑΤΙ ΔΗΘΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝ ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ ΚΑΙ ΟΤΙ ΔΗΘΕΝ ΠΑΛΙ ΦΤΑΙΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΖΗΤΟΥΣΕ ΝΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΜΙΚΡΟΤΕΡΗ Η ΠΡΟΒΛΕΨΗ ΥΦΕΣΗΣ ΕΝΩ ΔΗΘΕΝ ΠΑΛΙ ΑΥΤΟΙ ΓΝΩΡΙΖΑΝ ΟΤΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ. ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΑΝ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΑΝ ΣΩΣΤΑ. ΤΟ ΟΜΟΛΟΓΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΔΝΤ ΔΗΜΟΣΙΑ ΠΛΕΟΝ. ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΕΡΧΕΤΑΙ Ο ΟΛΙΒΙΕ ΜΠΛΑΝΣΑΡ ΤΟΥ ΔΝΤ  ΝΑ ΑΝΑΣΚΕΥΑΣΕΙ ΠΑΙΔΑΡΙΩΔΩΣ ΤΗΝ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΟΤΙ ΞΕΡΕΤΕ ΚΑΝΑΜΕ ΛΑΘΟΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΤΗ ΑΛΛΑ ΑΥΤΟΣ ΔΕΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕ ΓΙΑΤΙ ΔΗΘΕΝ ΠΑΛΙ ΥΠΗΡΞΑΝ ΑΚΑΘΟΡΙΣΤΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟΝ ΑΦΗΣΑΝ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕΙ. ΚΑΙ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΤΟ ΔΝΤ ΕΠΕΒΑΛΕ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΕΠΙΜΗΚΥΝΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΧΑΛΑΡΩΣΗ ΤΟΥ. ΚΑΛΑ ΚΡΑΣΙΑ. ΕΓΩ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΟΤΙ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΣΩΣΟΥΝ ΟΡΙΣΜΕΝΟΙ ΤΟ ΚΑΤΑΚΕΡΜΑΤΙΣΜΕΝΟ ΚΥΡΟΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΑΡΙΕΡΕΣ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΔΙΕΘΝΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΦΑΙΔΡΕΣ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΕΣ. ΚΑΝΕΝΑΝ ΟΜΩΣ ΑΠΟ ΟΣΟΥΣ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΠΕΙΣΟΥΝ. ΚΥΡΙΟΙ ΕΠΡΕΠΕ ΠΟΛΛΟΙ ΑΠΟ ΕΣΑΣ ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙ ΓΙΑΤΙ ΕΠΙΔΕΙΞΑΤΕ ΠΡΩΤΟΦΑΝΗ ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ Η ΑΛΛΙΩΣ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΧΑΝ <<ΠΕΣΕΙ>> ΚΕΦΑΛΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΓΚΡΙ ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ.



ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΙ ΕΙΠΑ ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΕΡΑ ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΕΔΩ:



 ΒΙΝΤΕΟ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Β. ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΣΤΗΝ ΕΡΑ

http://vaggelisioannidis.blogspot.gr/2012/11/blog-post_4511.html

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΒΑΓΓΕΛΗ ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΣΤΗΝ ΕΡΑ ΦΛΩΡΙΝΑΣ ΣΤΙΣ 20/11/2012 ΣΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ ΣΟΦΙΑ ΖΟΥΖΕΛΗ

ΘΕΜΑ: Η ΚΡΙΣΗ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΕΟΥΣ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ Η ΜΕΤΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ.


ΕΠΙΣΗΣ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΙ ΕΓΡΑΦΑ ΗΔΗ ΤΗΝ 

Τρίτη, 25 Οκτωβρίου 2011


ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΧΡΕΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΛΥΣΗ ΠΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΩ

Kρίση χρέους. Υπάρχει λύση.
Εφημερίδα Πτολεμαίος
Kρίση χρέους. Υπάρχει λύση.

Δεδομένων των εξαιρετικά δύσκολων στιγμών, που περνά η Ελλάδα αλλά και λόγω της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης η Ευρώπη στο σύνολο της και ενώ βρισκόμαστε σε κρίσιμο σταυροδρόμι πολύ σημαντικών αποφάσεων, τόσο για την δύσμοιρη χώρα μας, όσο και για την πορεία της ευρωζώνης και του κοινού μας νομίσματος, κρίνω σκόπιμο, να κοινοποιήσω στο ευρύ κοινό για άλλη μια φορά τις απόψεις μου, για την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους και δανεισμού, η οποία μας εξουθενώνει τα τελευταία δύο χρόνια και έχει οδηγήσει σε σοβαρή απώλεια μέρους της εθνικής μας κυριαρχίας.
Έχω τονίσει σε όλες τις δημόσιες παρεμβάσεις μου, ποια είναι η λύση, που θεωρώ εφικτή και βιώσιμη ενώ και μετά την απόφαση της 21 Ιουλίου είχα ξεκαθαρίσει αμέσως, ότι δεν είναι επαρκής αυτή , δεν δίνει βιώσιμη λύση αν και άρχιζε η Ευρώπη, να κινείται στην σωστή κατεύθυνση επιτέλους και ότι δεν εξασφάλιζε, ούτε την βιωσιμότητα του δημοσίου χρέους μας, ούτε την σταθεροποίηση της ευρωζώνης απέναντι στις κατά κύματα επιθέσεις των αγορών.
Υποστήριξα από το 1ο προσυνέδριο της Δημοκρατικής Συμμαχίας με σχετική εισήγηση μου τον Μάρτιο, επισημοποιώντας ήδη πολύ παλαιότερη θέση μου, ότι η λύση πρέπει, να στηρίζεται στην επιμήκυνση του συνολικού δημοσίου χρέους της χώρας, σε εθελοντική βάση πάντα , για να μην δημιουργηθεί πιστωτικό γεγονός χρεοκοπίας. Στην επιμήκυνση αυτή απαιτείται, να επιδιωχθεί η ένταξη του συνόλου των ομολόγων, που έχουν στα χέρια τους οι ιδιώτες και οι θεσμικοί επενδυτές με εξαίρεση τα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία, τα οποία θα αντιμετωπίσουν πρόβλημα επιβίωσης αν συμμετάσχουν, αλλά και καταβολής των συντάξεων και όχι μόνο τα ομόλογα τα οποία λήγουν μέχρι το 2020, όπως λανθασμένα προβλέφθηκε στην απόφαση της 21 Ιουλίου 2011. Είναι μάταιο να ενταχθούν τα ασφαλιστικά ταμεία της χώρας στην ρύθμιση και μετά να πρέπει, να δανειστούμε πάλι, για να τα στηρίξουμε. Στην μακρόχρονη αυτή επιμήκυνση θα έπρεπε, να συμφωνήσουμε με τους δανειστές μας, ότι είτε θα συρρικνωνόταν το επιτόκιο, ειτε κατά την γνώμη μου πια δεν θα έπρεπε, να υπάρχει επιτόκιο δεδομένου, ότι απειλείται η μη πληρωμή μεγάλου μέρους του κεφαλαίου και συζητούν ήδη αναγκαστικό κούρεμα του, με δυσμενέστατες επιπτώσεις και για εμάς και για την Ευρώπη. Ακόμη είναι απαραίτητο για μια οριστική και σταθερή λύση, να αναθεωρηθούν οι ειδικές συμφωνίες και στην επιμήκυνση με μηδενισμό του επιτοκίου, να συμμετάσχει η ΕΚΤ οπωσδήποτε με τα ελληνικά ομόλογα, που βρίσκονται στα χέρια της ύψους 60 δις ευρώ και αν είναι δυνατόν να περιληφθεί και το ποσό 65 δις, που μας δάνεισε μέχρι σήμερα ο μηχανισμός της ΕΕ-ΔΝΤ. Ένα μέρος των κεφαλαίων, τα οποία θα εξοικονομούνται από τόκους και χρεολυσία με αυτόν τον τρόπο, θα επενδύονται, στα πλαίσια ενός αναπτυξιακού προγράμματος, που θα εκπονηθεί από κοινού με την τρόϊκα, σε παραγωγικά έργα.
Τόνιζα δε από τον Ιούλιο, ότι η λύση, που επελέγη στις 21/7, ενώ άρχιζε πια να κινείται προς την σωστή κατεύθυνση η ευρωζώνη , ήταν άτολμη και δεν καθιστούσε το ελληνικό χρέος βιώσιμο, ενώ ήταν προϊόν ανύπαρκτης και πάλι διαπραγμάτευσης από την μοιραία και άβουλη ελληνική κυβέρνηση. Η λύση αυτή ξεκαθάρισα από τότε, ότι μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο θα αναθεωρηθεί, γιατί δεν λύνει το πρόβλημα όπως και αποδεικνύεται περίτρανα πια σήμερα. Αυτό συνέβη, διότι άφηνε μεγάλο μέρος των ομολόγων αλλά και του χρέους εκτός ρύθμισης , δηλαδή όλα τα ομόλογα που έληγαν μετά το 2020 ύψους 40 δις ευρώ περίπου όπως και το υπόλοιπο χρέος που ήταν στα χέρια της ΕΚΤ και διατηρούνταν παράλογα ένα υψηλότατο επιτόκιο την στιγμή μάλιστα, κατά την οποία ήταν απολύτως φανερό, πως υπάρχει αδυναμία κάλυψης από την Ελλάδα ακόμη και του κεφαλαίου. Το επιτόκιο αυτό είναι υψηλό, διότι μπορεί μεν να μειώθηκε στο 3,5 – 4% σε σχεση με το 5% της πρώτης δανειακής σύμβασης, αλλά ήταν πολύ υψηλότερο σε σχέση με το επιτόκιο των ομολόγων κατά την χρονική στιγμή έκδοσης τους, πράγμα που είναι παντελώς παράλογο υπο τις σημερινές μάλιστα ακραίες συνθήκες.
Η άποψη μου ήταν και παραμένει αμετακίνητη, πως θα χρειαστεί πιο τολμηρή αντιμετώπιση με διεύρυνση του PSI ( μηχανισμός εθελοντίκης συμμετοχής ιδιωτών) και βεβαίως χωρίς αναγκαστικό κούρεμα του χρέους, το οποίο θα δημιουργήσει εφιαλτικά νέα προβλήματα και θα αποτελέσει πιστωτικό γεγονός. Χρειάζεται λοιπόν, να επιδιωχθεί η βαθύτερη συμμέτοχη σε εθελοντική βάση του συνόλου των ομολογιούχων, όπως και η άμεση ενίσχυση με πολύ μεγαλύτερα ποσά τόσο του προσωρινού μηχανισμού EFSF (European Financial Stability Facility) oσο και του μόνιμου ESM (European Stability Mechanism) με περιπου 2 τρις ευρώ, ώστε να μπορούν, να παρεμβαίνουν πολύ περισσότερο στην δευτερογενή αγορά ομολόγων, για να επιτευχθεί σε μεγαλύτερο ποσοστό εθελοντικό κούρεμα του χρέους από το ανεπαρκές 21% στο 50% χωρίς αυτό, να χαρακτηριστεί ποτέ πιστωτικό γεγονός, που θα μας βγάλει για πολλά χρόνια εκτός αγορών. Ηρθε η ώρα η Ευρώπη, να πάψει, να αργοπορεί και να αντιμετωπίζει μίζερα το ζήτημα, γιατί αν δεν το έχουν καταλάβει τα ισχυρά αλαζονικά μέλη της, τα θεμέλια του κοινού νομίσματος έχουν πάρει φωτιά, από την οποία δεν θα γλιτώσει κανείς.
Επίσης επιβάλλεται, να διευρυνθεί η δυνατότητα παρέμβασης των ταμείων EFSF και ΕSM με την πιθανή μάλιστα συγχώνευση των προβλεπόμενων πόρων τους. Είναι κατάλληλη πλέον η στιγμή, να δημιουργηθεί άμεσα και ευρωομόλογο έκδοσης της ΕΚΤ, για να ηρεμήσουν οι αγορές και να αποκατασταθεί η ροή δανεισμού στην περιφέρεια της ευρωζώνης. Εξάλλου θα χρειαστεί, να γίνει με την στήριξη της Ευρώπης η ανακαιφαλαιοποίηση των τραπεζών, οι οποίες θα συμμετάσχουν στο πρόγραμμα και θα υποστούν ζημίες. Αυτό δεν μπορεί να γίνει από το ελληνικό κράτος, γιατί θα σήμαινε, ότι θα έπρεπε πάλι, να δανειστεί, για να το επιτύχει.
Εκείνο όμως, που απαιτείται, είναι να σταματήσει άμεσα κάθε κίνηση για επιστροφή στην δραχμή και έξοδο από το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα όπως και κάθε πρόθεση για αναγκαστικό κούρεμα του χρέους και χρεοκοπία κατά συνέπεια της χώρας. Το μέλλον της Ελλάδας μας βρίσκεται μέσα στην ευρωζώνη και μία αντίθετη εξέλιξη θα οδηγήσει σε εξαθλίωση τον λαό και σε αδυναμία εισαγωγής ακόμη και ειδών πρώτης ανάγκης, αφού έχουμε καταφέρει, να εισάγουμε ακόμη και σιτάρι ή κρέας από το εξωτερικό. Το υποτιμημένο και ανυπόληπτο νόμισμα μας τότε δεν θα μπορεί, να μας εξασφαλίσει ούτε την στοιχειώδη εισαγωγή πρώτων υλών όπως πχ πετρέλαιο, δεδομένου και του μεγάλου ελλείμματος του εμπορικού ισοζυγίου.
Όσον αφορά το παταγωδώς αποτυχημένο μείγμα οικονομικής πολιτικής, που επιβάλλει υπερφορολογήσεις και κεφαλικούς φόρους επι δικαίων και αδίκων όπως και άδικες οριζόντιες περικοπές, χωρίς να καταργεί την πραγματική και συνεχιζόμενη σπατάλη του δημόσιου τομέα και χωρίς να δίνει κίνητρα επενδύσεων και αναπτυξιακή προοπτική στην χώρα, αυτό είναι απαραίτητο τάχιστα, να εγκαταλειφθεί, γιατί ούτε την χώρα βοηθά ούτε και τους δανειστές μας, να εξασφαλίσουν τα κεφάλαια, που μας δάνεισαν. Όσο συνεχίζεται αυτός ο παραλογισμός, τόσο η ύφεση όπως έχω ξαναγράψει, θα βαθαίνει και τόσο η ανεργία θα γίνεται ανεξέλεγκτη. Η πρόβλεψη της ημιθανούς κυβέρνησης και της τρόικας για αναθεωρημένο έλλειμμα 8,5% επι του ΑΕΠ θα έχει την τύχη όλων των αποτυχημένων προβλέψεων τους και προσωπικά πιστεύω, ότι το έλλειμμα το 2011 θα κλείσει πάνω από 9% ως ποσοστο του ΑΕΠ, ενώ τα περι πρωτογενούς πλεονάσματος στις αρχές Απριλίου του 2012 είναι όνειρα θερινής νυκτός μαθητευόμενων μάγων.
Χρειάζεται πλέον αξιοπιστία και σοβαρότητα τόσο από το ελληνικό πολιτικό σύστημα, που δεν την έχει, γιατί φέρεται με απίθανη ανωριμότητα και ανικανότητα όσο και κάλυψη του δραματικού ελλείμματος ευρωπαϊκής ηγεσίας, που είναι πλέον πασιφανές, διότι ορισμένοι ευρωπαίοι ηγέτες επιστρέφουν σε έναν μυωπικό οικονομικό εθνικισμό, καταστρέφοντας δυστυχώς την ιδέα της ΕΕ και της ευρωζώνης, όπως την ονειρεύτηκαν οι ιδρυτές -προπάτορες της και οδηγώντας σε μία αδιέξοδη γερμανική Ευρώπη.

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ
 ΑΜΥΝΤΑΙΟ ΦΛΩΡΙΝΑΣ

ΑΛΛΟ ΑΝΑΚΗΡΥΞΗ ΑΛΛΟ ΟΡΙΟΘΕΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΟΖ

Ποσες φορες θα το πω οτι αλλο πραγμα ειναι η ανακηρυξη Αοζ και αλλο η οριοθετηση της. Πρεπει να προχωρησουμε στην ανακηρυξη- θεσπιση της αμεσα και μετα σε διαπραγματευσεις με τους γειτονες για τα ορια της. Ουτε αυτο δεν θελετε;

«Πράσινο» για οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ

«Πράσινο» για οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ
Η πρόταση για μονομερή ανακήρυξη ΑΟΖ φαίνεται ότι εγκαταλείπεται καθώς κρύβει επιπλοκές σε σχέση με την Τουρκία και άλλες χώρες – Το παρασκήνιο των ενδοκυβερνητικών συζητήσεων και οι διαφορετικές απόψεις
«Πράσινο» για οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ
Διάσταση απόψεων Μαξίμου - υπουργείου Εξωτερικών φαίνεται ότι προέκυψε τις παραμονές της επίσκεψης του κ. Νταβούτογλου στην Αθήνα καθώς η Αθήνα συζητούσε το ενδεχόμενο κατάθεσης των συντεταγμένων της υφαλοκρηπίδας στον ΟΗΕ



 
Η κυβέρνηση εξετάζει πολύ σοβαρά το ενδεχόμενο να καταθέσει συντεταγμένες για τα εξωτερικά όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας στα Ηνωμένα Εθνη μέσα στους πρώτους μήνες του 2013. Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του «Βήματος», οι συζητήσεις αυτές έχουν ξεκινήσει ήδη από το καλοκαίρι τόσο στο υπουργείο Εξωτερικών όσο και (κυρίως) στο Μέγαρο Μαξίμου. Το δεύτερο εμφανιζόταν μάλιστα έτοιμο να δώσει τη σχετική εντολή στα τέλη του περασμένου Σεπτεμβρίου, λίγες ημέρες πριν από την επίσκεψη του Αχμέτ Νταβούτογλου τον Οκτώβριο στην Ελλάδα – κάτι που τελικά δεν έγινε. Ο πρωθυπουργός κ. Αντ. Σαμαράς εμφανίζεται ως θερμός υποστηρικτής μιας τέτοιας κίνησης, κάτι που φάνηκε και από τη σχετική αναφορά στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του περί Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ). Μόλις δώσει το «πράσινο φως», η Αθήνα λογικά θα προχωρήσει, ίσως και εντός του Ιανουαρίου. Ωστόσο δεν φαίνεται προς το παρόν να κερδίζει έδαφος η εναλλακτική πρόταση της μονομερούς ανακήρυξης ΑΟΖ, η οποία επίσης έχει πέσει στο τραπέζι.




Η επιλογή της μονομερούς ανακήρυξης κρύβει αρκετές επιπλοκές τόσο έναντι της Τουρκίας (κυρίως) όσο και έναντι άλλων χωρών, όπως ξεκάθαρα φάνηκε από τη στάση και τις δημόσιες δηλώσεις αξιωματούχων της μεταβατικής κυβέρνησης της Λιβύης κατά τη διάρκεια της πρόσφατης επίσκεψης του υπουργού Εξωτερικών κ. Δ. Αβραμόπουλου στην Τρίπολη. Εχει όμως αρκετούς υποστηρικτές. Στις επιλογές της Αθήνας βαρύνουν επίσης οι εξελίξεις στο μέτωπο των ερευνών για υδρογονάνθρακες που διεξάγει το σκάφος της κορυφαίας νορβηγικής εταιρείας PGS σε περιοχές του Ιονίου Πελάγους, καθώς και νοτίως της Κρήτης.

Δεν λείπουν πάντως όσοι εκφράζουν επιφυλάξεις για την κατάθεση συντεταγμένων. Το σκεπτικό τους είναι ότι θα οδηγούσε ενδεχομένως σε κατάρρευση των διερευνητικών επαφών με την Τουρκία, κάτι που θα μπορούσε να πυροδοτήσει ένταση, ακόμη και θερμό επεισόδιο, σε περίπτωση που η Αγκυρα αποφασίσει να δοκιμάσει την αποφασιστικότητα της Αθήνας ή ακόμη και αντιρρήσεις από τρίτες χώρες που έχουν ταχθεί εναντίον μονομερών ενεργειών. «Υπάρχει Σχέδιο Β';» ρωτούν. Η απάντηση είναι ότι, καθώς η Τουρκία έχει, μεταξύ άλλων, να αντιμετωπίσει το άλυτο σταυρόλεξο που ονομάζεται «Συρία», δεν θα θελήσει να εμπλακεί σε περαιτέρω μέτωπα. Τα πάντα θα κριθούν επομένως εκ του αποτελέσματος...

Οι προτάσεις και οι απόψεις
Οι συζητήσεις για την πιθανή κατάθεση συντεταγμένων στα Ηνωμένα Εθνη ξεκίνησαν λίγο μετά την ανάληψη της εξουσίας από την τρικομματική κυβέρνηση ΝΔ - ΠαΣοΚ - ΔΗΜΑΡ. Αλλωστε δεν πρέπει να λησμονείται ότι το ζήτημα της ΑΟΖ και των θαλασσίων ζωνών περιλαμβανόταν και στην προγραμματική συμφωνία που υπέγραψαν τα κόμματα της συγκυβέρνησης. Ωστόσο, ελάχιστοι μάλλον περίμεναν ότι θα υπήρχε κινητικότητα τόσο γρήγορα.

Οσοι έθεσαν επί τάπητος το ζήτημα στον Πρωθυπουργό (σε απόρρητη σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε σε ανύποπτο χρόνο κατά τη διάρκεια της καλοκαιρινής ραστώνης με τα βλέμματα στραμμένα στη «μάχη της δόσης») και οι οποίοι κινούνται στο στενό περιβάλλον του έλαβαν αφορμή από μια κίνηση της Τουρκίας στο ευρύτερο σκάκι των ερευνών για υδρογονάνθρακες. Κορυφαίο ρόλο στην όλη διαδικασία διαδραματίζει ο στενός σύμβουλος του κ. Σαμαρά, ο βουλευτής Επικρατείας κ. Χρυσ. Λαζαρίδης.

Συγκεκριμένα στις 27 Απριλίου 2012 δημοσιεύθηκαν στην τουρκική Εφημερίδα της Κυβερνήσεως οι αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου της 16ης Μαρτίου 2012 για τη χορήγηση στην Τουρκική Κρατική Εταιρεία Πετρελαίου (ΤΡΑΟ) αδειών για έρευνες υδρογονανθράκων (2012/2802, 2012/2968, 2012/2973, 2012/2974, 2012/2975, 2012/1753). Οι άδειες αυτές αφορούν  θαλάσσιες περιοχές στα ανοιχτά των Αδάνων, της Αττάλειας, της Αντιόχειας και της Μούγλας και περιλαμβάνουν κομμάτια ελληνικής υφαλοκρηπίδας νοτίως της Ρόδου, της Καρπάθου και του Καστελόριζου, καθώς και κομμάτια της κυπριακής ΑΟΖ.

Το σκεπτικό ήταν ότι αυτές οι τουρκικές κινήσεις δεν πρέπει να μείνουν αναπάντητες. Ουσιαστικά στο τραπέζι των συζητήσεων έπεσαν δύο προτάσεις. Η πρώτη, που χαρακτηρίστηκε «ήπια» (soft option), ήταν να χορηγήσει η Ελλάδα άδειες ερευνών σε αντίστοιχες περιοχές ώστε να δείξει ότι αυτές βρίσκονται εντός ελληνικής υφαλοκρηπίδας. Η δεύτερη, που τελικά φαίνεται ότι προκρίνεται, αν και από ορισμένους χαρακτηρίζεται «σκληρή επιλογή» (hard option), ήταν η κατάθεση συντεταγμένων στα Ηνωμένα Εθνη. Αυτή θα αφορά τα εξωτερικά όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας με βάση την αρχή της μέσης γραμμής που μελλοντικά θα μπορούσαν να είναι και τα όρια της ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Από ό,τι φαίνεται, η μονομερής ανακήρυξη ΑΟΖ παραμένει στο συρτάρι εξαιτίας κυρίως των προβλημάτων οριοθέτησης που θα συνεπέφερε.

Στο θέμα δε των εξωτερικών ορίων υπάρχει ήδη μια προεργασία από την εποχή που υφυπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής ήταν ο κ. Γ. Μανιάτης. Με τον νόμο 4001/2011, που τροποποίησε τον παλαιότερο νόμο του 1995 για «Αναζήτηση, έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων και άλλες διατάξεις» και συγκεκριμένα βάσει του άρθρου 156(1), ελλείψει συμφωνίας οριοθέτησης με γειτονικά κράτη των οποίων οι ακτές είναι παρακείμενες ή αντικείμενες με τις ελληνικές ακτές, το εξωτερικό όριο της υφαλοκρηπίδας ή της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, αφ' ης κηρυχθεί, είναι η μέση γραμμή, κάθε σημείο της οποίας απέχει ίση απόσταση από τα εγγύτερα σημεία των γραμμών βάσης από τις οποίες μετρείται το εύρος της αιγιαλίτιδας ζώνης, δηλαδή των χωρικών υδάτων.

Το ζήτημα του καθορισμού των συντεταγμένων ανέλαβε η καθ' ύλην αρμόδια Υδρογραφική Υπηρεσία του Πολεμικού Ναυτικού. Οπως «Το Βήμα» πληροφορείται, η υπηρεσία έχει ολοκληρώσει το έργο της. Αυτή την περίοδο διεξάγονται εκτενείς συζητήσεις και συσκέψεις μεταξύ των αρμοδίων διευθύνσεων του υπουργείου Εξωτερικών όσον αφορά τη νομική επεξεργασία της πρωτοβουλίας αυτής και την κατάθεσή της στη Διεύθυνση Ωκεανικών Υποθέσεων και Δικαίου της Θάλασσας (Division for Ocean Affairs and the Law of the Sea - DOALOS) των Ηνωμένων Εθνών. Η κατάθεση έχει ισχύ ρηματικής διακοίνωσης. Ωστόσο το σημαντικότερο είναι ότι εκκρεμεί μια σύσκεψη στο πρωθυπουργικό γραφείο για το θέμα αυτό. Επρόκειτο να γίνει εντός του Δεκεμβρίου αλλά αναβλήθηκε λόγω των εντατικών διαπραγματεύσεων για τη δόση. Δεν αποκλείεται όμως να πραγματοποιηθεί ακόμη και εντός του πρώτου 15ημέρου του Ιανουαρίου.

Οι διαφορές αντιλήψεων
Οπως είναι αναμενόμενο, «στην πορεία της συζήτησης ανέκυψαν τόσο εμπόδια που πρέπει να ξεπεραστούν όσο και διαφορετικές αντιλήψεις για το αν πρέπει να πραγματοποιηθεί τώρα ένα τέτοιο βήμα» σημειώνει πηγή με γνώση του παρασκηνίου που μίλησε ανωνύμως στο «Βήμα» λόγω της ευαισθησίας του ζητήματος. «Δεν πρέπει δε να ξεχνάμε» προσθέτει «ότι σε αυτές τις κινήσεις βαραίνει πολύ το τι θα πει η κοινή γνώμη που επί χρόνια έχει γαλουχηθεί στη "σκληρή γραμμή"».

Η πρώτη διαφωνία φαίνεται ότι εκδηλώθηκε ήδη από τις παραμονές της επίσκεψης του τούρκου υπουργού Εξωτερικών κ. Νταβούτογλου στην Αθήνα στις αρχές Οκτωβρίου. Οι πληροφορίες, που τότε δεν είδαν φυσικά το φως της δημοσιότητας, αναφέρουν ότι η ελληνική κυβέρνηση συζητούσε το ενδεχόμενο κατάθεσης των συντεταγμένων για τα εξωτερικά όρια της υφαλοκρηπίδας στα Ηνωμένα Εθνη τις παραμονές της επίσκεψης. Οι γνωρίζοντες μιλούν για διάσταση απόψεων Μεγάρου Μαξίμου - υπουργείου Εξωτερικών, με το δεύτερο να κερδίζει στα... σημεία. Ηδη από τότε πάντως κατέστη σαφές ότι η κυβέρνηση Σαμαρά δεν ήταν τόσο ζεστή στις πυκνές επαφές και συναντήσεις στα ελληνοτουρκικά. Το γεγονός αυτό δεν πέρασε απαρατήρητο στους δημοσιογράφους αλλά και στους τούρκους αξιωματούχους που συνόδευαν τον κ. Νταβούτογλου.

Ενα από τα ερωτήματα που έχουν τεθεί στις απόρρητες συσκέψεις είναι αν οι συντεταγμένες πρέπει να αφορούν όλη την έκταση της ελληνικής υφαλοκρηπίδας ή να περιοριστούν σε ορισμένο τμήμα της. Μια τμηματική κατάθεση συντεταγμένων θα μπορούσε να αφορά είτε «ασφαλείς», έναντι αμφισβητήσεων, περιοχές είτε περιοχές για τις οποίες θα έπρεπε να υπάρχει ελληνική απάντηση στην προκήρυξη ερευνών από την τουρκική πλευρά. Οσοι εκφράζουν επιφυλάξεις εκτιμούν ότι η κατάθεση συντεταγμένων για το Αιγαίο θα ήγειρε περισσότερα προβλήματα από όσα θα έλυνε.

Ωστόσο η επιλογή της τμηματικής κατάθεσης θα δικαίωνε, υποστηρίζουν διπλωματικοί και νομικοί κύκλοι, το επιχείρημα της Αγκυρας ότι στο Αιγαίο αλλά και σε άλλες περιοχές όπου υπάρχουν Τούρκοι ισχύουν ειδικές περιστάσεις. Αν η Ελλάδα δεν καταθέσει πλήρεις συντεταγμένες, προσθέτουν, θα είναι σαν να αποδέχεται τα τουρκικά επιχειρήματα. Και σε σχέση με το Καστελόριζο οι συντεταγμένες που θα κατατεθούν θα πρέπει να διασφαλίζουν πλήρη επήρεια του νησιού σε θαλάσσιες ζώνες - για διαπραγματευτικούς λόγους.

Οι δύσκολοι γείτονες
Τα πάντα θα κριθούν την επόμενη ημέρα. Αυτό δεν αφορά μόνο το τι θα πράξει η Τουρκία αλλά επίσης η Αίγυπτος και η Λιβύη, ενώ δεν πρέπει να λησμονείται η εκκρεμότητα με την επικύρωση της συμφωνίας με την Αλβανία για τις θαλάσσιες ζώνες.

Υπενθυμίζεται ότι η Αθήνα και το Κάιρο έχουν εμπλακεί εδώ και έξι χρόνια (από το 2006) σε συνομιλίες σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων με σκοπό την οριοθέτηση ΑΟΖ. Η Αίγυπτος, η οποία δεν θέλει να εμπλακεί σε πιθανή ελληνοτουρκική διαμάχη στην Ανατολική Μεσόγειο (αυτό φάνηκε και στην τελευταία επίσκεψη Αβραμόπουλου στο Κάιρο), πρόσφατα κάλεσε εταιρείες για έρευνες στην ευρύτερη περιοχή, σεβόμενη τη μέση γραμμή. Οσοι υποστηρίζουν την κατάθεση συντεταγμένων εκτιμούν ότι δεν θα αντιδράσει.

Από την άλλη πλευρά, η Λιβύη (με την οποία οι επαφές εμπειρογνωμόνων ξεκίνησαν το 2007) βρίσκεται σήμερα σε μεταβατική φάση. Από την πρόσφατη επίσκεψη Αβραμόπουλου στην Τρίπολη όμως φάνηκε ότι τα πράγματα δεν έχουν αλλάξει δραματικά. Ο υπουργός Διεθνούς Συνεργασίας Μοχάμεντ Ενχάμεντ Αμπντελαζίζ, ερωτηθείς σχετικά με τις θαλάσσιες ζώνες, είπε ότι το ζήτημα «δεν είναι διμερές» και ότι για την επίλυσή του θα πρέπει να υπάρξουν συνομιλίες όλων των χωρών που έχουν θαλάσσια σύνορα «φωτογραφίζοντας» κατά τρόπο περίεργο την Τουρκία με τις θέσεις της οποίας οι Λίβυοι έχουν στο παρελθόν ταυτιστεί, ιδιαίτερα στο θέμα επήρειας των νησιών.



Διπλωματικό σκάκι
Το «δόγμα Σαμαρά» και η αντίδραση της Αγκυρας

Ολα τα βλέμματα θα στραφούν στην πιθανή αντίδραση της Αγκυρας και στις επιπτώσεις στον ελληνοτουρκικό διάλογο. Και όλα αυτά ενώ τυπικά συνεχίζεται η διαδικασία των διερευνητικών επαφών, γίνονται σκέψεις για ουσιαστική επανέναρξη του διαλόγου για τα αεροναυτιλιακά ζητήματα στον εναέριο χώρο του Αιγαίου και σχεδιάζεται η σύνοδος του Ανωτάτου Συμβουλίου Συνεργασίας, αυτή τη φορά στην Τουρκία. Ηδη πάντως έχουν εκφραστεί παρασκηνιακά έντονες επιφυλάξεις για το κατά πόσο πρέπει να λάβει χώρα το Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας, με την αναζήτηση ημερομηνίας να κρατάει καλά...

Η τουρκική αντίδραση θα μπορούσε να περιοριστεί απλά στην κατάθεση ενός εγγράφου στην αρμόδια Διεύθυνση των Ηνωμένων Εθνών (DOALOS) με την οποία να αμφισβητεί τις ελληνικές συντεταγμένες. Ουσιαστικά θα πρόκειται για μια κίνηση ανάλογη με εκείνη που έκανε δύο φορές εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας: την πρώτη μετά τη συμφωνία οριοθέτησης ΑΟΖ Αιγύπτου - Κύπρου (2003) και τη δεύτερη μόλις τον περασμένο Σεπτέμβριο αμφισβητώντας το δικαίωμα της Λευκωσίας να προχωρήσει σε δεύτερο γύρο αδειοδοτήσεων για έρευνες υδρογονανθράκων δυτικά του νησιού με την αιτιολογία ότι μέρος των περιοχών αυτών βρίσκεται εντός τουρκικής υφαλοκρηπίδας. Σε κάθε περίπτωση όμως εκτιμάται ότι η ελληνική πλευρά θα έχει πλέον καταγράψει τις θέσεις της.

Οι μείζονες επιφυλάξεις επικεντρώνονται στην έμπρακτη αμφισβήτηση εκ μέρους της Τουρκίας των ελληνικών συντεταγμένων. Η έντονη διπλωματική διαμαρτυρία και η προσφυγή στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών θα ήταν δύο από τα πρώτα απαντητικά βήματα της ελληνικής πλευράς, αλλά όλα θα εξαρτηθούν από το εύρος της τουρκικής αντίδρασης. Από το υπουργείο Εξωτερικών έχει εκφραστεί έντονη ανησυχία για πιθανό θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο ή στην Ανατολική Μεσόγειο. Τα Ιμια δεν έχουν σβηστεί από το ελληνικό διπλωματικό υποσυνείδητο...

Συνομιλητές του Πρωθυπουργού εμφανίζονται πιο καθησυχαστικοί. Σημειώνουν ότι η Αγκυρα δεν θα προχωρήσει σε όξυνση ούτε θα εγκαταλείψει τις διερευνητικές επαφές σε μια περίοδο που το μυαλό της είναι επικεντρωμένο στη διαχείριση του συριακού προβλήματος και του «αγκαθιού» του Κουρδικού. Ποιος μπορεί όμως με ασφάλεια να αποκλείσει μια «εθνικιστική ρελάνς» από τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος κινείται με το βλέμμα του στραμμένο στο να διασφαλίσει την προεδρική εκλογή;

Στο βάθος πάντως κρύβεται μια διαφορετική αντιμετώπιση των ελληνοτουρκικών σχέσεων, κυρίως από το πρωθυπουργικό επιτελείο. Το «δόγμα Σαμαρά» είναι τελείως διαφορετικό από το «δόγμα Παπανδρέου». Η κυβέρνηση έχει συμφωνήσει στην επανέναρξη των διερευνητικών επαφών υπό τον πρέσβη ε.τ. κ. Π. Αποστολίδη, αλλά στους παροικούντες τη «διπλωματική Ιερουσαλήμ» είναι εμφανές ότι το πρωθυπουργικό επιτελείο δεν είναι και τόσο ζεστό. Η Αθήνα και η Αγκυρα έφθασαν τα τελευταία χρόνια αρκετά κοντά σε μια συμφωνία αλλά αυτή μάλλον θα μείνει στα χαρτιά.

Παράλληλα φαίνεται ότι μετά την πρόσφατη επίσκεψη του μονίμου υφυπουργού Εξωτερικών Φεριντούν Σινιρλίογλου στην Αθήνα ελήφθη μια κατ' αρχήν απόφαση να ξαναρχίσει ο διάλογος για τα αεροναυτιλιακά ζητήματα στον εναέριο χώρο του Αιγαίου και την εξεύρεση ενός κώδικα συμπεριφοράς (Code of Conduct). Εχει μάλιστα συμφωνηθεί να συσταθεί μια ομάδα υπό τον πρώην πρέσβη κ. Β. Πισπινή (που είχε αναλάβει τις διερευνητικές επαφές επί υπουργιών Π. Μολυβιάτη και Ντόρας Μπακογιάννη) ο οποίος θα λειτουργεί σε συνεργασία με τον κ. Αποστολίδη αλλά και με τον πρώην γενικό γραμματέα του υπουργείου Εξωτερικών κ. Ι. Ζέπο σε συμβουλευτικό ρόλο.

Αν λείπει η πολιτική βούληση, πού θα στηριχθεί ο διάλογος; Στο παρασκήνιο μάλιστα αυξάνονται οι φωνές που ζητούν ριζική επανεξέταση της πολιτικής μας έναντι της Τουρκίας. Η επέκταση των χωρικών υδάτων το ταχύτερο δυνατόν και το «κλείσιμο των κόλπων» ώστε να λειτουργήσουν ως γραμμές βάσης και να κερδίσει η Ελλάδα σε θαλάσσιες ζώνες είναι δύο εκ των προτάσεων που κυκλοφορούν.

ΠΗΓΗ:http://www.tovima.gr

ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ:Ποσες φορες θα το πω οτι αλλο πραγμα ειναι η ανακηρυξη Αοζ και αλλο η οριοθετηση της. Πρεπει να προχωρησουμε στην ανακηρυξη- θεσπιση της αμεσα και μετα σε διαπραγματευσεις με τους γειτονες για τα ορια της. Ουτε αυτο δεν θελετε;

HΠΑ: «Μην προχωρήσετε σε ανακήρυξη ΑΟΖ»

HΠΑ: «Μην προχωρήσετε σε ανακήρυξη ΑΟΖ»

  • 1517
     


 HΠΑ: «Μην προχωρήσετε σε ανακήρυξη ΑΟΖ»
Τελεσίγραφο έφερε ο Ρούμπιν: «Αν προχωρήσετε σε ανακήρυξη ΑΟΖ, η Τουρκία θα προκαλέσει «θερμό επεισόδιο» Το ίδιο επανέλαβε και στον Τσίπρα ο Aμερικανός βοηθός υπουργός Εξωτερικών σε μυστική συνάντηση που είχαν Γιατί τέτοια πρεμούρα των ΗΠΑ;
Σε μέγα θέμα, που ξεπερνάει ακόμη και την οικονομική κρίση, που έχει οδηγήσει στα Τάρταρα τη χώρα και τον ελληνικό λαό, εξελίσσεται η εκδηλωθείσα πρόθεση του πρωθυπουργού να προχωρήσει στην κατάθεση συντεταγμένων για τα εξωτερικά όρια της υφαλοκρηπίδας και στην ανακήρυξη της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ), κινήσεις με τις οποίες διαφωνεί κάθετα η Αμερική.
Και τις τελευταίες εβδομάδες επανειλημμένα έχει προειδοποιήσει την κυβέρνηση αλλά και την αξιωματική αντιπολίτευση να μην προχωρήσει η Ελλάδα σε τέτοιες ενέργειες, γιατί σε αντίθετη περίπτωση δεν εγγυάται για τίποτε…
 HΠΑ: «Μην προχωρήσετε σε ανακήρυξη ΑΟΖ»
Αυτός ήταν και ο ουσιαστικός λόγος της επίσκεψης του Αμερικανού βοηθού υπουργού Εξωτερικών Έρικ Ρούμπιν στην Αθήνα με το πρόσχημα να παραβρεθεί στην υπογραφή της συμφωνίας για τον αγωγό μεταφοράς φυσικού αερίου ΤΑΡ από τους υπουργούς Εξωτερικών της Ελλάδας, Ανάπτυξης της Ιταλίας και Ενέργειας της Αλβανίας: να μεταφέρει μήνυμα – τελεσίγραφο.
Ξεκάθαρα μάλιστα ειπώθηκε αυτό στον κ. Αλέξη Τσίπρα στη συνάντηση που είχε την Τετάρτη με τον αμερικανό απεσταλμένο. Στη συνάντηση αυτή που κρατήθηκε μυστικό το πού έγινε –και αυτό έχει τη σημασία του και δείχνει ότι δεν επρόκειτο για μια τυπική επαφή αβροφροσύνης, όταν μάλιστα πριν από δυο εβδομάδες είχαν ξανά συναντηθεί στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ, η οποία κράτησε πέντε ώρες– ο κ. Ρούμπιν κατέστησε σαφές ότι αν επιχειρηθεί μονομερής ανακήρυξη της ΑΟΖ θα προκληθεί θερμό επεισόδιο από την Τουρκία. Το ίδιο ακριβώς που είχε ειπωθεί από την αμερικανική πλευρά στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ στη σύσκεψη στην Ουάσινγκτον που είχε αποκαλύψει το «ΠΑΡΟΝ» στο φύλο της 3ης Φεβρουαρίου και τότε το γραφείο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ χαρακτήρισε το ρεπορτάζ… ανυπόστατο, όμως για άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι η αλήθεια δεν μπορεί να κρυφτεί… Και σύμφωνα με λίαν αξιόπιστες πληροφορίες η προχθεσινή συζήτηση ήταν συνέχεια εκείνης που έγινε στην Ουάσινγκτον.
Η θέση των ΗΠΑ είναι ότι η Ελλάδα μπορεί να ασκήσει τα δικαιώματά της κάνοντας έρευνες από το Ιόνιο μέχρι νότια της Κρήτης, που σημαίνει ότι είναι αντίθετη με κάθε έρευνα στο Αιγαίο. Αποδοχή αυτής της θέσης οδηγεί σε καθεστώς αμφισβήτησης των δικαιωμάτων μας στο ελληνικό Αρχιπέλαγος και αυτό είναι η επιδίωξη και η στρατηγική της Τουρκίας στο Αιγαίο. Να μην προχωρήσει η Ελλάδα σε έρευνες για υδρογονάνθρακες.
Γιατί τέτοια πρεμούρα;
 HΠΑ: «Μην προχωρήσετε σε ανακήρυξη ΑΟΖ»
Είναι πάντως εντυπωσιακό ότι η Ουάσινγκτον με κάθε τρόπο προσπαθεί να αποτρέψει την κυβέρνηση από την ανακήρυξη της ΑΟΖ. Εκτός από τη διπλή μέσα σε λίγες μέρες ενημέρωση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ για τις… ανησυχίες της και την… αγωνία της μήπως και η Τουρκία απαντήσει με «θερμό» επεισόδιο, αυτές τις ανησυχίες τις διατυπώνει και στα μπρίφινγκ.
Την περασμένη Κυριακή και το «Βήμα» και η «Καθημερινή» είχαν σχετικά ρεπορτάζ των συντακτών Αγγ. Αθανασόπουλου και του Αθανασίου Έλλις στα οποία μεταφέρονταν οι αμερικανικές προειδοποιήσεις.
«Μια στρατιωτική βαρύγδουπων ανακοινώσεων για ανακηρύξεις και οριοθετήσεις θαλάσσιων ζωνών, καθώς και παρουσιάσεις χαρτών, θα μπορούσαν να προκαλέσουν ένα θερμό επεισόδιο με την Τουρκία και να δημιουργήσουν νέες γκρίζες ζώνες. Αν η ελληνική πλευρά αποφασίσει να προβεί σε έρευνες σε περιοχές μεταξύ ελληνικών νησιών και τουρκικών ακτών, τότε τα περιθώρια αμερικανικής υποστήριξης είναι πολύ πιο περιορισμένα» έγραφε το «Βήμα», όπως ακριβώς σημείωνε στο προηγούμενο φύλλο και το «ΠΑΡΟΝ».
Στο ίδιο μήκος κύματος και το ρεπορτάζ της «Καθημερινής»: «Οι Αμερικάνοι διαμηνύουν ότι άκαρπες μονομερείς κινήσεις μπορεί να προκαλέσουν ανεξέλεγκτες αντιδράσεις» γράφει και προσθέτει ότι «η Ουάσινγκτον συνιστά αυτοσυγκράτηση, το να μπορείς να ανακηρύξεις ΑΟΖ ή όχι δεν είναι τόσο απλό ζήτημα και αυτός είναι ο λόγος που πρέπει να γίνεται συναινετικά».
Το ερώτημα που τίθεται είναι αν την ίδια… ευαισθησία οι Αμερικάνοι την επέδειξαν και προς την άλλη πλευρά, την Άγκυρα ή οι Τούρκοι μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν και δικαιούνται να σπέρνουν θύελλες στην καυτή περιοχή, όπως έκαναν το 1974, το 1987 και το 1996 στα Ίμια, με τσαμπουκά και απειλές να θεωρούν ότι όλα είναι δικά τους;
Σιωπή από κυβέρνηση…
Απέναντι σε αυτόν τον ορυμαγδό των αμερικανικών πιέσεων και… συστάσεων να είναι η Ελλάδα το καλό παιδί και να αφήσει στην άκρη τα κυριαρχικά της δικαιώματα, η κυβέρνηση τηρεί απόλυτη σιωπή, αποφεύγει κάθε σχόλιο, όπως κάθε αναφορά στις προθέσεις για ανακήρυξη της ΑΟΖ και την κατάθεση συντεταγμένων και χαρτών. Αποφεύγει ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς να δώσει και την παραμικρή γεύση ως προς τα επόμενα βήματα.
Πάντως πολιτικοί και διπλωματικοί παρατηρητές εκτιμούν ότι δεν μπορεί ο Σαμαράς σε μια τέτοια καίρια κίνηση που βρίσκεται μέσα στα πλαίσια των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων και μάλιστα τα διασφαλίζει, όμως περιέχει μεγάλο ρίσκο, να μην έχει εξασφαλίσει συμμαχίες και στήριξη. Και αφήνουν να εννοηθεί ότι δεν αποκλείεται να έχει πάρει το πράσινο φως από τη Γερμανίδα καγκελάριο, την Άνγκελα Μέρκελ, με μια συμφωνία για κοινή εκμετάλλευση των κοιτασμάτων. Στην πολιτική σκακιέρα τίποτε δεν αποκλείεται. Και αυτό ίσως να είναι εκείνο που ανησυχεί την Ουάσινγκτον και ήδη έχει γραφτεί ότι «οι Αμερικάνοι δεν ενθουσιάζονται από την προοπτική μια γερμανικής Ευρώπης».

Εκτός το Αιγαίο…
 HΠΑ: «Μην προχωρήσετε σε ανακήρυξη ΑΟΖ»
Εκείνο πάντως που προβληματίζει είναι οι θέσεις που εκφράζουν στενοί συνεργάτες του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, που λένε χωρίς καμιά αναστολή ότι έρευνες δεν πρέπει να κάνει η Ελλάδα. Υποστηρίζουν μάλιστα ότι το Αιγαίο δεν έχει κοιτάσματα, επισημαίνουν δε ότι με βάση το πρωτόκολλο της Βέρνης που εκ μέρους της τότε κυβέρνησης Κωνσταντίνου Καραμανλή υπέγραψε το 1976 ο πρέσβης Ιωάννης Τζούνης, δεν μπορούν να γίνονται έρευνες στο Αιγαίο και ότι αυτό δεν μπορεί να το αγνοήσει η χωρά μας! Το πρωτόκολλο αυτό το έχει καταθέσει η Τουρκία στον ΟΗΕ. Και ότι ας αφήσουμε ήσυχο το Αιγαίο και να κάνουμε έρευνες νότια της Κρήτης που έχει κοιτάσματα και μπορούμε να βγάλουμε πολλά λεφτά και έχουμε και το οκέι των ΗΠΑ.

Αυτήν την άποψη άραγε την αποδέχεται ο Αλέξης Τσίπρας; Είναι δυνατόν να παραιτηθεί η Ελλάδα από κυριαρχικά της δικαιώματα στο Αιγαίο μας; Είναι τεράστιο θέμα και αυτό θα πρέπει ο κ. Τσίπρας να το ξεκαθαρίσει, δεν μπορεί στα εθνικά μας θέματα να υπάρχουν σκιές. Οι σύμβουλοί του μπορεί να έχουν τις απόψεις τους, το θέμα είναι αν ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης τις υιοθετεί.
Στο μεταξύ στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που βρίσκονται κοντά στον πρόεδρο σχολιάζοντας την πρόθεση του πρωθυπουργού να προχωρήσει σε μονομερή ανακήρυξη της ΑΟΖ, τονίζουν ότι ο κ. Σαμαράς μετά τη βίλα Αμαλίας, επιχειρεί με το θέμα αυτό να προσεταιρισθεί ψήφους από τη Χρυσή Αυγή και τον ΣΥΡΙΖΑ!

Ρούμπιν για «Σκοπιανό» και ΑΟΖ
Για όλα τα ανοιχτά θέματα μίλησε ο Αμερικανός βοηθός υπουργός Εξωτερικών Έρικ Ρούμπιν μιλώντας με δημοσιογράφους στη Θεσσαλονίκη στο πλαίσιο της εκεί επίσκεψης του. Για το θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ ξεκαθάρισε ότι δεν βλέπει άμεση σημαντική πρόοδο, αλλά, τόνισε ότι το πρόβλημα δεν είναι ανεπίλυτο και δήλωσε ότι  
…«Θα πρέπει να υπάρξει λύση στο ζήτημα του ονόματος. Είναι κρίσιμο και για τις δύο χώρες, αλλά νομίζω πως είναι πιο κρίσιμο για τον βόρειο γείτονά σας».
Όταν ρωτήθηκε για την εθνικιστική ρητορική της αλβανικής πολιτικής ηγεσίας την τελευταία περίοδο, που προκάλεσε αντιπαράθεση μεταξύ χωρών της περιοχής ξεκαθάρισε πως η αμερικανική πολιτική απορρίπτει την έξαρση του εθνικισμού. Τέλος, σε ό,τι αφορά την προοπτική ερευνών, από την ελληνική πλευρά, στην ανατολική Μεσόγειο για την εξεύρευση ενεργειακών πόρων, αλλά και τις πιθανές τουρκικές αντιδράσεις σε περίπτωση οριοθέτησης της ΑΟΖ, σχολίασε –μεταξύ άλλων– τα εξής:

«Η Ελλάδα έχει το δικαίωμα να αναπτύξει τους ενεργειακούς της πόρους. Χρειάζεται την ενέργεια και χρειάζεται και τα έσοδα [...] Νομίζω πως αυτό είναι εφικτό χωρίς να υπάρξει φραστική διαμάχη για τους χάρτες (ενν. οριοθέτηση ΑΟΖ)».
: Το Παρόν
internet advertising
Πηγή:kostasxan.blogspot.com και http://troktiko.eu.

ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ: Εκβιασμοι και ψευτοαπειλες παλαιας κοπης

ΤΟ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΣΑΣ ΕΥΧΕΤΑΙ ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!

 ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΑΓΑΠΗ ΕΥΤΥΧΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ!  ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ ΠΑΡ'ΕΦΕΤΑΙΣ ΔΥΤΙ...

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

Πηγή: Λογισμικό "Σήμερα"