Το Τροπάριο της Κασσιανής
Κύριε, η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή,
την σήν αισθομένη Θεότητα μυροφόρου αναλαβούσα τάξιν,
οδυρομένη μύρα σοι προ του ενταφιασμού κομίζει.
Οίμοι! λέγουσα, οτι νύξ μοι υπάρχει, οίστρος ακολασίας,
ζοφώδης τε και ασέληνος ερως της αμαρτίας.
Δέξαι μου τας πηγάς των δακρύων,
ο νεφέλαις διεξάγων της θαλάσσης το ύδωρ,
κάμφθητί μοι προς τους στεναγμούς της καρδίας,
ο κλίνας τους ουρανούς τη αφάτω σου κενώσει.
Καταφιλήσω τους αχράντους σου πόδας,
αποσμήξω τούτους δε πάλιν τοις της κεφαλής μου βοστρύχοις,
ων εν τω Παραδείσω Εύα το δειλινόν κρότον τοις ώσιν ηχηθείσα,
τω φόβω εκρύβη.
Αμαρτιών μου τα πλήθη
και κριμάτων σου αβύσσους τις εξιχνιάσει,
ψυχοσώστα Σωτήρ μου;
Μη με την σήν δούλην παρίδης,
Ο αμέτρητον έχων το έλεος. ΠΗΓΗ:http://paterikos.blogspot.grΠΗΓΗ ΒΙΝΤΕΟ:
Η Κασσιανή ή Κασ(σ)ία, ή Εικασία, ή Ικασία υπήρξε
Βυζαντινή ηγουμένη, ποιήτρια, συνθέτρια, και υμνογράφος. Πρώτος
βυζαντινός χρονογράφος που παρέχει στοιχεία περί της ζωής της Κασσιανής
είναι ο Συμεών ο Μάγιστρος, τον οποίο και ακολουθούν πολλοί άλλοι μεταξύ
δε αυτών ο Λέων ο Γραμματικός, ο Ιωάννης Ζωναράς κ.ά.
Περίφημη έχει μείνει μια στιχομυθία της που είχε με τον Αυτοκράτορα Θεόφιλο του Βυζαντίου. Λένε
πως ήταν αρκετά όμορφη, τόσο ώστε να επιλεχθεί ως υποψήφια νύφη του
Αυτοκράτορα. Όταν ο Θεόφιλος την πλησίασε σχεδόν έτοιμος να της δώσει το
χρυσό μήλο που συμβόλιζε ότι την είχε επιλέξει, της είπε την
χαρακτηριστική φράση «Εκ γυναικός τα χείρω», δηλαδή από την γυναίκα
ήρθαν στον κόσμο τα χειρότερα, υπονοώντας την αμαρτία της Εύας με το
μήλο που στέρησε τον Παράδεισο από τους ανθρώπους.
Η Κασσιανή ωστόσο, ετοιμόλογη, πανέξυπνη και
θαρραλέα, ξάφνιασε τον Αυτοκράτορα με την άμεση απάντησή της, που όπως
φάνηκε εκ του αποτελέσματος, σόκαρε σχεδόν τον Αυτοκράτορα καθώς του
είπε με ευθύτητα, «Kαι εκ γυναικός τα κρείττω», δηλαδή από τη γυναίκα
έρχονται και τα καλύτερα, υπονοώντας την γέννηση του Ιησού από την
Παναγία, με την οποία ήρθε η ελπίδα και η σωτηρία στους ανθρώπους.
Όμορφη μεν, ετοιμόλογη και αυθάδης για τα δεδομένα
της εποχής, έχασε το χρυσό μήλο που τελικά πήγε στη Θεοδώρα, και εκείνη
κατέληξε σε μοναστήρι.
Η Κασσιανή συγκαταλέγεται μεταξύ των πρώτων
συνθετών και υμνογράφων του Μεσαίωνα, τα έργα των οποίων σώζονται αλλά
και μπορούν να ερμηνευτούν από σύγχρονους ειδικούς και μουσικούς.
Περίπου 50 από τους ύμνους έχουν διασωθεί και 23 από αυτούς
περιλαμβάνονται στα λειτουργικά βιβλία της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Γεννημένη κάπου 800 χρόνια μετά τον Χριστό δεν θα
μπορούσε να είναι η πόρνη του τροπαρίου. Η ζωή της πάλι, δεν ήταν σε
καμία περίπτωση τέτοια που να μπορούσε να «ταυτιστεί» με την πόρνη.
Γεννήθηκε μεταξύ του 805 και του 810 στην Κωνσταντινούπολη και ήταν
γόνος φεουδαρχικής επιφανούς οικογενείας .
Με βάση την παράδοση ο αυτοκράτορας Θεόφιλος
συνέχισε να είναι ερωτευμένος μαζί της ακόμη και μετά το επεισόδιο με το
μήλο αλλά και το γάμο του με τη Θεοδώρα.
Επιθυμούσε να την δει για μία τελευταία φορά πριν πεθάνει κι έτσι πήγε στο μοναστήρι όπου βρισκόταν.
Η Κασσιανή όπως λέει η παράδοση και θυμίζει το
dogma.gr και το newpost.gr, ήταν μόνη στο κελί της γράφοντας το τροπάριο
της όταν αντιλήφθηκε την άφιξη της αυτοκρατορικής ακολουθίας. Τον
αγαπούσε ακόμη και εκείνη, αλλά πλέον είχε αφιερώσει τη ζωή της στο Θεό
γι αυτό και κρύφτηκε, μη επιθυμώντας να αφήσει το παλιό της πάθος να
ξεπεράσει το μοναστικό της ζήλο. Άφησε όμως το μισοτελειωμένο ύμνο πάνω
σε ένα τραπέζι.
Ο Θεόφιλος λέγεται ότι ανακάλυψε το κελί της και
μπήκε σε αυτό ολομόναχος. Την αναζήτησε αλλά μάταια. Εκείνη τον
παρακολουθούσε μέσα από μία ντουλάπα στην οποία είχε κρυφτεί. Ο Θεόφιλος
στενοχωρήθηκε, έκλαψε και μετάνιωσε που για μία στιγμή υπερηφάνειας
έχασε μία τόσο όμορφη και έξυπνη γυναίκα.
Στη συνέχεια βρήκε τα χειρόγραφα της Κασσιανής
επάνω στο τραπέζι και τα διάβασε. Μόλις ολοκλήρωσε την ανάγνωση κάθισε
και πρόσθεσε ένα στίχο στον ύμνο.
ΠΗΓΗ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΚΕΙΜΕΝΟΥ :http://www.thebest.gr/
ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ:
Ων εν τω Παραδείσω Εύα το δειλινόν κρότον τοις ώσιν
ηχηθείσα, τω φόβω εκρύβη.
Ο ΣΤΙΧΟΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΘΕΣΕ
ΤΟΤΕ Ο ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΣΤΟ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟ ΤΗΣ ΚΑΣΣΙΑΝΗΣ.
