ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΒΑΓΓΕΛΗ ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΓΙΑ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ΚΑΙ ΝΔ

Τρίτη 4 Απριλίου 2017

Bofinger: Συμφέρον όλων να συμφωνήσουν Αθήνα - δανειστές

Bofinger: Συμφέρον όλων να συμφωνήσουν Αθήνα - δανειστές

«Είναι απίθανο η Γερμανία να κάνει κάτι στην παρούσα κατάσταση, το οποίο να είχε ως συνέπεια την έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη», τονίζει ο σύμβουλος της Μέρκελ. Οχι σε μείωση συντάξεων, η ανάπτυξη είναι η καλύτερη λύση.

Bofinger: Συμφέρον όλων να συμφωνήσουν Αθήνα - δανειστές
"Πρέπει να δοθούν μεγαλύτερα περιθώρια (από τους δανειστές) στην ελληνική πλευρά, ώστε να διατηρηθεί η σταθερότητα στην Ελλάδα, τόσο η οικονομική όσο και η πολιτική. Γι΄αυτό και πρέπει να είναι κανείς προσεκτικός με όλες αυτές τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που απαιτεί από την Ελλάδα", είπε στη συνέντευξή του στο ΑΠΕ ο οικονομολόγος, σύμβουλος της καγκελαρίου Άγγελα Μέρκελ και μέλος της συμβουλευτικής επιτροπής σοφών της γερμανικής κυβέρνησης, Πέτερ Μπόφινγκερ.
Εκτιμά δε ότι είναι προς το "το συμφέρον και των δύο πλευρών να καταλήξουν σε συμφωνία" λόγω του γενικότερου ασταθούς ευρωπαϊκού περιβάλλοντος και "γι αυτό θα έπρεπε να είναι μεγάλο το ενδιαφέρον της Ευρώπης να γίνει συμφωνία".
Ο Γερμανός οικονομολόγος θεωρεί "απίθανο ότι η Γερμανία θα έκανε στην παρούσα κατάσταση κάτι το οποίο να είχε ως συνέπεια την έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη και την δημιουργία σοβαρών οικονομικών προβλημάτων". Προσθέτει επίσης ότι και λόγω των γερμανικών εκλογών "όλα τα συμμετέχοντα μέρη έχουν συμφέρον να υπάρξει συμφωνία για να μην δημιουργηθεί αστάθεια στην Ελλάδα."
Ο Πέτερ Μπόφινγκερ θεωρεί ότι για να ξεπεραστεί η οικονομική κρίση την Ελλάδα "η ανάπτυξη είναι η καλύτερη λύση. Με το να συνεχίσει να μειώνει κανείς τις συντάξεις και η οικονομία να έχει προβλήματα ανάπτυξης χάνονται θέσεις εργασίας και η κατάσταση δεν γίνεται καλύτερη".
Στην συνέντευξή του επικρίνει επίσης την στρατηγική των δανειστών: "Ασχολήθηκαν περισσότερο με το πως θα δημιουργηθούν πλεονάσματα, ποιές δαπάνες μπορούν να περικοπούν", αλλά "κυρίως δεν τους απασχόλησε τό γεγονός ότι όταν κάνεις πολλές περικοπές τότε υποφέρει και η ανάπτυξη. Ανέπτυξαν μια μη ρεαλιστική στρατηγική για την Ελλάδα και την συνεχίζουν, αυτό είναι το εκπληκτικό", τονίζει.
Ο Γερμανός σοφός τάσσεται υπέρ ενός πρωτογενούς πλεονάσματος 1,5% και "αν το 2022 ή το 2025 το χρέος δεν είναι βιώσιμο τότε μπορούμε να το σπρώξουμε προς τα πίσω. Είναι θέμα μάρκετινγκ το να πει κανείς ότι δεν κάνουμε τώρα ελάφρυνση του χρέους, αλλά μετακυλίουμε την εξόφλησή του για το μέλλον", λέει χαρακτηριστικά.
Για την ανάπτυξη προτείνει την εκπόνηση "ενός προγράμματος "Ελλάδα 2020-25? με τους τομείς στους οποίους μπορεί να αναπτυχθεί" η χώρα μας και "το οποίο θα μπορούσε να αποτελέσει ένα μέρος των διαπραγματεύσεων με τους δανειστές. Να δοθεί δηλαδή μια αναπτυξιακή διάσταση σε αυτά τα προγράμματα βοήθειας των δανειστών".
Για την Ευρώπη των πολλών ταχυτήτων και το αν η Ελλάδα, θα ανήκει στον πυρήνα της, λέει πως "αν καταλαβαίνω καλά τις προτάσεις Γιούνκερ η ιδέα είναι να μην υπάρξει οπισθοδρόμηση. Επομένως, η Ελλάδα ως μέλος της ευρωζώνης θα παραμείνει στην πρώτη ταχύτητα".
Για το αν μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι ο Πέτερ Μπόφινγκερ είπε ότι "το Brexit θα αποβεί ίσως καλό για την Ελλάδα, διότι υπάρχει η αίσθηση στην Ευρώπη ότι πρέπει να διατηρήσουμε όσα έχουμε. Αυτό μπορεί να δώσει ώθηση στο είδος της συνολικής πολιτικής που θα ακολουθήσει. Η Ελλάδα ανήκει και -σε αυτό το πλαίσιο- θα πρέπει και να ανήκει στην Ευρώπη. Αυτό είναι το θετικό για την Ελλάδα".
Τέλος, θεωρεί ότι "η κατάσταση στην Ευρώπη αυτή τη στιγμή δείχνει και πόσο θετικό είναι το γεγονός ότι η Ελλάδα δεν βγήκε από το ευρώ. Αν είχε βγει το 2015 από την Ευρωζώνη θα είχε να αντιμετωπίσει σήμερα ένα πολύ πιο ασταθές περιβάλλον", επισήμανε.

ΠΗΓΗ:  http://www.euro2day.gr

ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ: Σας γραφω για αυτον τον εξαιρετο οικονομολογο απο το 2011. Για αλλη μια φορα μιλα σωστα.

Πώς θα καταλάβετε ότι έχετε ένα «χαρισματικό» παιδί


Πώς θα καταλάβετε ότι έχετε ένα «χαρισματικό» παιδί

Μπορούν να διαβάζουν πριν ακόμα διδαχθούν ανάγνωση. Έχουν έμφυτο ενδιαφέρον για πράγματα που δεν συνάδουν με την ηλικία τους. Επιδίδονται σε πολύπλοκους συλλογισμούς, έχουν χιούμορ και έντονη κριτική διάθεση. Αποτελούν δε ένα πολύ μικρό ποσοστό του πληθυσμού. Μήπως μεγαλώνετε και εσείς ένα χαρισματικό παιδί; Η Εκπαιδευτικός – Ψυχολόγος κ. Μαργαρίτα Μανσόλα απαντά και συμβουλεύει τους γονείς.
Πώς θα καταλάβετε ότι έχετε ένα «χαρισματικό» παιδί

Το χαρισματικό παιδί και τι το διακρίνει από τα υπόλοιπα

Ενώ στην καθημερινή γλώσσα ο όρος «χαρισματικός» μπορεί να επιδέχεται πολλαπλών ερμηνειών, στην ψυχολογία και την παιδαγωγική, όπου και χρησιμοποιείται, αναφέρεται πολύ συγκεκριμένα σε άτομα με υψηλή νοημοσύνη και αντίληψη (πάνω από τον μέσο όρο, όχι όμως απαραίτητα) σε συνδυασμό με δημιουργική σκέψη και ικανότητα αφοσίωσης στην ενασχόληση με κάποιο έργο (επιμονή, αποδοχή εποικοδομητικής κριτικής, αναθεώρηση στρατηγικής κ.λ.π.). Όπως είναι, βέβαια, αναμενόμενο δεν υπάρχει μονάχα ένας ορισμός ενώ οι διαφορετικές απόψεις αφορούν κυρίως ειδικούς οι διαφοροποιήσεις των οποίων εστιάζουν πιο συγκεκριμένα ως προς τη θεώρηση της ευφυΐας.
Αναφορικά με τα πιο διακριτά τους χαρακτηριστικά, πάντως, τα παιδιά αυτά, σύμφωνα με την κ. Μανσόλα, ξεχωρίζουν από την έντονη πνευματική ανησυχία που τα διακρίνει (ενδιαφέρονται για πολλά θέματα, έχουν εγγενή περιέργεια για πολλά από αυτά που συμβαίνουν γύρω τους κ.λ.π.). Πιο συγκεκριμένα τα κυριότερα χαρακτηριστικά τους είναι τα εξής:
  • Αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα με πιο σύνθετο τρόπο (κάνουν αυτόματα συνειρμούς, συγκρίσεις, εξάγουν συμπεράσματα κ.λ.π.).
  • Ασχολούνται με κάποιο γνωστικό αντικείμενο ορμώμενα από εσωτερικό κίνητρο.
  • Επιδεικνύουν εξαιρετική ικανότητα να αφομοιώνουν την πληροφορία και να προχωρούν στο επόμενο γνωστικό επίπεδο νωρίτερα από άλλα παιδιά.
  • Δίνονται με πάθος σε κάποια ενασχόληση δικής τους επιλογής ή σε ένα νέο θέμα που θα τους προκαλέσει το ενδιαφέρον.
  • Έχουν την ικανότητα να παρακολουθούν πολλές δραστηριότητες ταυτόχρονα.

Πότε και πώς θα αναγνωρίσει ο γονιός χαρισματικά στοιχεία στο παιδί του

Οι γονείς είναι εκείνοι που έτσι κι αλλιώς πάντα πρώτοι αναγνωρίζουν τα ξεχωριστά χαρακτηριστικά του παιδιού τους. Ωστόσο, λέει η κ. Μανσόλα, χρειάζεται συνεργασία με το σχολείο και με ειδικό προκειμένου να διερευνηθεί η υποψία το παιδί τους να είναι χαρισματικό. Για παράδειγμα, πολλοί γονείς, ειδικά στην πρώτη παιδική ηλικία (4-7 ετών) θεωρούν πως επειδή το παιδί τους διαβάζει νωρίτερα ή καλύτερα από τα άλλα είναι και χαρισματικό.
Κατ'αρχάς, όπως αναφέρεται και παραπάνω, πρέπει να συνυπάρχουν και άλλα γνωρίσματα για να ισχύει αυτό (δημιουργικότητα, ωριμότητα, επιμονή). Δεύτερον, κατά την πρώτη σχολική ηλικία οι αναπτυξιακές διαφορές των παιδιών είναι εξ ορισμού έντονες, ενώ το κοινωνικό-οικονομικό πλαίσιο μέσα στο οποίο τα παιδιά αναπτύσσονται παίζει και αυτό το ρόλο του. Άρα είναι επίφοβο να βγάλει ο γονιός από μόνος του το συμπέρασμα ότι το παιδί του είναι χαρισματικό.
Ίσως, όσον αφορά στα «σχολικού τύπου γνωστικά χαρακτηριστικά» τα πιο βάσιμα να είναι εκείνα στοιχεία που επιδεικνύει το παιδί σε μεγαλύτερη ηλικία (μετά την Πέμπτη Δημοτικού για παράδειγμα), όπου και οι απαιτήσεις είναι μεγαλύτερες, άρα ένα ευρύτερο φάσμα ικανοτήτων μπορεί να βρει την ευκαιρία να εκφραστεί. Ωστόσο, η δημιουργικότητα, η γενικότερη συμπεριφορά του παιδιού στην εκτέλεση κάποιου έργου αλλά και ιδιαίτερα γνωστικά χαρακτηριστικά (αντιστρέψιμη σκέψη, φαντασία κ.λ.π.) κάνουν την εμφάνισή τους από νωρίς, αλλά χρειάζεται η αρωγή κάποιου ειδικού προκειμένου να αξιολογηθούν σωστά.

Ο ρόλος του γονιού στην εξέλιξη των ικανοτήτων του χαρισματικού παιδιού

Πολλοί γονείς, οι οποίοι αναγνωρίζουν χαρισματικά στοιχεία στο παιδί τους, προβληματίζονται για το κατά πόσο το να ενισχύσουν ακόμα περισσότερο αυτές τις «ικανότητες» θα απομακρύνουν το παιδί από το να βιώσει φυσιολογικά την παιδικότητά του. Η κ. Μανσόλα απαντά σε αυτό ότι τα χαρισματικά παιδιά ανταποκρίνονται με ενδιαφέρον σε πολλά από τα ερεθίσματα που τους δίνει το περιβάλλον τους (οικογενειακό - κοινωνικό - σχολικό). Οι γονείς, λοιπόν, πρέπει να στηρίζουν το παιδί σε αυτό του τον ενθουσιασμό, όπως επίσης και να προτείνουν άλλες δραστηριότητες, τις οποίες μπορεί το παιδί να κρίνει ως ενδιαφέρουσες. Αυτό δεν το περιθωριοποιεί, αφού γίνεται με τη θέληση του ίδιου του παιδιού και σύμφωνα με τα ενδιαφέροντά του. Το παιδί θα ασχοληθεί και με άλλα θέματα, αλλά έχει την ανάγκη να ακολουθήσει την κλίση του. Επίσης, είναι σημαντικό να ακούν οι γονείς το ίδιο το παιδί και όχι τις δικές τους επιθυμίες.
Αναφορικά με την εκπαίδευση του παιδιού, ωφέλιμο θα είναι, εφόσον ο γονιός μπορεί, να αναζητήσει το σχολείο που θα διαχειριστεί σωστά το παιδί του και που θα νιώσει ότι εκεί εξελίσσεται. Αν, όμως, δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα, που είναι και το πιθανότερο αφού τα περισσότερα παιδιά πάνε στο σχολείο της περιοχής τους, τότε είναι χρέος της πολιτείας να κάνει κάτι γι'αυτό. Ο ρόλος του γονέα περιορίζεται στο να στηρίζει όσο μπορεί τα ενδιαφέροντα του παιδιού εκτός σχολείου.

Όταν η ευφυΐα πάει σχολείο

Πώς εντάσσονται, όμως, τα χαρισματικά παιδιά στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα –τι γίνεται, για παράδειγμα, όταν τα μαθήματα τους φαίνονται πολύ εύκολα; Επίσης, υπάρχει κάποιος τρόπος να ενισχύσει το σχολείο τα παιδιά αυτά, ώστε να εξελιχθούν ταχύτερα ακαδημαϊκά; Η κ. Μανσόλα εξηγεί ότι δυστυχώς στην Ελλάδα δεν υπάρχει κάποια ειδική μέριμνα, αλλά από το 2004 και μετά έχει εκδοθεί ένας οδηγός σπουδών, ειδικά για τα χαρισματικά παιδιά. Από το 2008 υπάρχει και νόμος που θεσμοθετεί την ειδική εκπαίδευση αυτών των παιδιών. Στην πράξη, όμως, δεν υπάρχει κάποια διαφοροποίηση στη διδασκαλία. Το ελληνικό σύστημα διακηρύττει την «ισότητα» με την έννοια της εξίσωσης και όχι των ίσων ευκαιριών. Είναι θέμα γενικότερης κουλτούρας και φόβου περί κάποιου ελιτισμού.
Υπάρχουν, ωστόσο, πάρα πολλοί τρόποι εμπλουτισμού του προγράμματος, έτσι ώστε να ικανοποιείται το γνωστικό ενδιαφέρον αυτών των παιδιών, ενώ μια τέτοια προσέγγιση φαίνεται να έχει πολλαπλά οφέλη και για τους συμμαθητές τους. Άλλωστε, όπως τονίζει η κ. Μανσόλα, για μια τέτοια προσέγγιση χρειάζεται μόνο η ουσιαστική επιμόρφωση των εκπαιδευτικών και όχι κάποια άλλη «δύσκολη» εκπαιδευτική ρύθμιση.

Χαρισματικό παιδί = καλός μαθητής;

Ρωτήσαμε την κ. Μανσόλα αν η χαρισματικότητα προϋποθέτει και καλός βαθμούς στο σχολείο. "Όχι πάντα. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως τα παιδιά είναι άνθρωποι και μάλιστα αναπτυσσόμενοι, οπότε έχουν και συναισθήματα και άποψη ως προς τη συμπεριφορά τους", απαντά και εξηγεί: Υπάρχει η πιθανότητα το παιδί να διακρίνεται στο σχολείο (κυρίως στις μεγαλύτερες τάξεις), γιατί με ευκολία κάνει αυτό που του ζητούν. Υπάρχει, από την άλλη η πιθανότητα να μη θέλει αυτή τη διαφοροποίηση, όποτε να αποφεύγει τις διακρίσεις. Υπάρχει, δυστυχώς, και η πιθανότητα, ειδικά όσον αφορά παιδιά χαμηλών κοινωνικοοικονομικών τάξεων, να χάνονται απολύτως μέσα στο σύστημα.
Πάντως, ακόμα και στην περίπτωση του κάλου μαθητή, ο χαρισματικός θα ξεχωρίζει επί της ουσίας πάντα από τον απλό καλό και μελετηρό μαθητή, αφού παρουσιάζει άλλα ποιοτικά χαρακτηριστικά, τα οποία μπορεί να μη φαίνονται στη βαθμολογία, όμως δεν περνούν απαρατήρητα από τον εκπαιδευτικό.

Το χαρισματικό παιδί ως ενήλικας

Το χαρισματικό παιδί που θα μεγαλώσει σε ένα περιβάλλον, το οποίο θα του δώσει την ευκαιρία να εκφράσει τις δυνατότητές του έχει όλα τα φόντα για να διακριθεί στην ενήλικη ζωή του. Ωστόσο, όπως λέει η κ. Μανσόλα, δεν είναι η διάκριση καθεαυτή που αναζητούν οι περισσότεροι χαρισματικοί άνθρωποι. Ακριβώς επειδή συνήθως είναι σεμνοί, ενδιαφέρονται κυρίως να κάνουν αυτό που πιστεύουν εκείνοι σωστό, όσο πιο καλά μπορούν. Το κατά πόσο, βέβαια, μπορεί η Ελλάδα να γίνει ένας τέτοιος χώρος διάκρισης είναι μεγάλη συζήτηση (και μεγάλη ευχή!). Αν το καταφέρει, τότε μπορεί να σταματήσει να χάνει τα λαμπρά μυαλά που τόσο συχνά αποζητά, ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό.

Μάθετε ακόμα...

Anatolia High School: Το πρώτο καλοκαιρινό σχολείο για χαρισματικά παιδιά στη Θεσσαλονίκη
Σκοπός του CTY Greece at Anatolia College είναι να ανακαλύπτει και να εκπαιδεύει παιδιά από τη Β' Δημοτικού έως και της Α' Λυκείου, τα οποία διαθέτουν ιδιαίτερα ταλέντα ή χαρίσματα, που διακρίνονται με τις επιδόσεις τους ή με τις ιδιαίτερες ικανότητές τους και που ξεχωρίζουν για την αγάπη τους στη μάθηση πέρα από τα στενά όρια του σχολικού προγράμματος. Σε αυτούς, το CTY Greece θα προσφέρει καλοκαιρινά μαθήματα στις εγκαταστάσεις του Κολλεγίου Ανατόλια στη Θεσσαλονίκη, ξεκινώντας από το καλοκαίρι του 2014.
Αν το πρόγραμμα αυτό σας ενδιαφέρει, μάθετε ότι το Ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος» χρηματοδοτεί τη φοίτηση μεγάλου αριθμού μαθητών με υποτροφία στα καλοκαιρινά προγράμματα για τα πρώτα 3 χρόνια λειτουργίας του κέντρου.
Μάθετε περισσότερα εδώ.
Χρήσιμες πληροφορίες για γονείς
- Περισσότερες πληροφορίες για τα χαρισματικά παιδιά θα βρείτε μέσω της Ελληνικής Εταιρείας για την Προαγωγή της Εκπαίδευσης των Δημιουργικών / Χαρισματικών / Ταλαντούχων Παιδιών και Εφήβων.
- Αν πιστεύετε ότι έχετε ένα χαρισματικό παιδί και θέλετε να «μετρήσετε» επίσημα τον δείκτη νοημοσύνης του αλλά και τις υπόλοιπες ικανότητές του μπορείτε να απευθυνθείτε στη μονάδα Αναπτυξιακής Παιδιατρικής του νοσοκομείου Αγλαΐα Κυριακού.


ΠΗΓΗ:  http://www.mama365.gr

ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ: Τα χαρισματικα παιδια πρεπει να ενισχυονται απο το εκπαιδευτικο συστημα οχι να καταπνιγονται μεσα απο τον εξισωτισμο προς τα κατω επειδη οι εκπαιδευτικοι δεν παιρνουν τα καταλληλα εφοδια. Στην Ελλαδα μπερδεψαμε τις ισες ευκαιριες με την ισοτητα προς τα κατω και δικαιολογησαμε τον φθονο ιδεολογικοποιωντας τον μαλιστα αισχρα και καταδικαζοντας την αριστεια με φληναφηματα περι μη παρακολουθησης των μαθηματων απο τα χαρισματικα και περι μεσου μαθητη. Δεν υπαρχει κυριοι μεσος μαθητης ουτε μεσος ανθρωπος.

«Σκοτώσαμε τον Θεό και ορφανέψαμε»


«Σκοτώσαμε τον Θεό και ορφανέψαμε»Διπλό ταλέντο

Του Νικου Παπαχρηστου
«Ο Θεός είναι νεκρός. Τον έχουμε σκοτώσει και είμαστε ορφανοί». Με τα λόγια αυτά που καταρχήν ξαφνιάζουν, σοκάρουν, ο 78χρονος ιερέας π. Φιλόθεος Φάρος αποτιμά τη σημερινή σχέση μεγάλης μερίδας πιστών με το Θείο, μια σχέση «καταναλωτική» την οποία όπως υποστηρίζει ενισχύουν με τη στάση ζωής τους πολλοί κληρικοί. Με λόγο τολμηρό, ενίοτε καυστικό αλλά και αυτοκριτικό ο π. Φιλόθεος είναι ο πρώτος ιερέας που δεν διστάζει να χαρακτηρίσει σωστή την απόφαση για το «σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης» αφού η Πολιτεία απευθύνεται σε πολίτες και όχι σε πιστούς. Χαρακτηρίζει «φαρισαίους» και «υποκριτές» ιεράρχες και κληρικούς που έσπευσαν να μιλήσουν για «πορνεία» και «κουσούρια», υποστηρίζοντας ότι όσοι εμφανίζονται αυστηροί στην πραγματικότητα αναζητούν «άλλοθι» για να αποπροσανατολίσουν από δικές τους «αμαρτωλές» πράξεις. Αυτούς μάλιστα θεωρεί υπεύθυνους για το γεγονός ότι πολλοί νέοι άνθρωποι καταλήγουν σε ψυχιάτρους φορτωμένοι ενοχικά σύνδρομα. «Μακάρι να ενδιαφερόντουσαν για την ελληνική οικογένεια αλλά αδιαφορούν πλήρως», επισημαίνει. Οσο για εκείνους που βλέπουν μια νέα επίθεση κατά της Εκκλησίας απαντά με νόημα: «Η Εκκλησία του Χριστού δεν κινδυνεύει από εξωτερικούς εχθρούς». Οι θέσεις του πατρός Φιλόθεου Φάρου, όπως τις αναπτύσσει σήμερα στην «Κ», που θίγουν και το πλαίσιο σχέσεων Πολιτείας-Εκκλησίας, σίγουρα θα αποτελέσουν αφορμή διαλόγου, αφού πολλοί θα συμφωνήσουν πολλοί θα διαφωνήσουν, άλλοι θα συνυπογράψουν, άλλοι θα θυμώσουν...
«Η Πολιτεία ορθώς πράττει και προωθεί το Σύμφωνο. Το ερώτημα όμως είναι αν η Ελλάδα είναι μια κοινοβουλευτική δημοκρατία ή μια θεοκρατία τύπου «Χομεϊνί». Φαίνεται πως σε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό η Ελλάδα είναι θεοκρατία. Είναι χαρακτηριστικό πως υποψήφιοι βουλευτές, δήμαρχοι και άλλοι πολιτευόμενοι πριν ξεκινήσουν την προεκλογική τους εκστρατεία πρέπει να περάσουν να φιλήσουν το χέρι του Δεσπότη. Και θα φροντίσουν οι κάμερες να το απαθανατίσουν αυτό, για να τους δουν οι ψηφοφόροι τους γιατί αλλιώς δεν έχουν ελπίδες...», λέει ο π. Φιλόθεος Φάρος.
Χωρίς περιστροφές δηλώνει στην «Κ» αντίθετος με το πνεύμα της πρόσφατης αυστηρής απόφασης της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου που χαρακτήριζε «πορνεία» κάθε συζυγική σχέση εκτός του ορθοδόξου γάμου. «Δείχνει την ουσιαστική απομάκρυνση από το πνεύμα του Ευαγγελίου. Κατά την γνώμη μου διαστρέφεται το πνεύμα της διδασκαλίας του Ιησού Χριστού. Οι κανόνες, σύμφωνα με την Πενθέκτη Οικουμενική Σύνοδο, είναι φάρμακα και παιδαγωγικά μέτρα που χρησιμοποιούνται κατά την κρίση του πνευματικού. Δεν είναι νόμοι. Ο Χριστός άλλωστε ήρθε για να αλλάξει το καθεστώς της ιουδαϊκής παράδοσης και ιδιαίτερα της φαρισαϊκής. Και ζητάει την επιδίωξη της εσωτερικής αναπτύξεως. Οχι την αντιμετώπιση του κακού με μια νομική και αστυνομική αντίληψη. Ομως μέσα στη ζωή της Εκκλησίας το ιουδαϊκό φαρισαϊκό πνεύμα έχει εισχωρήσει από πολύ νωρίς» σημειώνει και προσθέτει: «Ο Χριστός λέει ότι πορνεία και άλλα κακά πράγματα έρχονται από την καρδιά του ανθρώπου. Δεν καταδικάζει κανέναν αμαρτωλό. Μόνο τον υποκριτή. Το πνεύμα του Χριστού δεν είναι νομικό, αλλά προσπαθεί να δείξει ποια είναι η ουσία της αμαρτίας. Δεν είναι μια εξωτερική συμπεριφορά. Για παράδειγμα φόνος για τον Χριστό είναι η απόρριψη του άλλου. Συνεπώς στη διδασκαλία του δεν χωράει η «αυτοδικαίωση». Κανείς δεν μπορεί να λέει εγώ είμαι ενάρετος και να κατηγορεί κάποιον άλλο σαν αμαρτωλό»...
«Υποκριτές και Φαρισαίοι»
Πολλοί μητροπολίτες αφήνουν να εννοηθεί πως θα πρέπει να επιβληθούν πνευματικές κυρώσεις σε βάρος όσων προχωρήσουν στη σύναψη «Συμφώνου Συμβίωσης». Τι λέει για αυτό ο πατέρας Φιλόθεος;
«Ο Χριστός ήταν σαφής όταν είπε πως δεν ήρθε να κρίνει αλλά να σώσει τον κόσμο. Μην κρίνετε ίνα μην κριθείτε. Αντιθέτως, καταδικάζει ξεκάθαρα συγκεκριμένες συμπεριφορές όπως την υποκρισία. Μιλώντας στους Φαρισαίους, οι οποίοι έκαναν όσα κάνουμε εμείς οι κληρικοί σήμερα, στηλίτευσε το ενδιαφέρον τους για τα περίτεχνα κοσμήματα, τα περίλαμπρα άμφια, την επιδίωξή τους να κάθονται στις πρώτες θέσεις των δείπνων αλλά και την εκμετάλλευση φτωχών ανθρώπων. Ο Χριστός συνεχώς καταδικάζει την υποδούλωση στα υλικά αγαθά, τη χλιδή και την πολυτέλεια. Ολα αυτά αφορούν εμάς τους παπάδες. Ζούμε ζωή πριγκιπική, μετακινούμεθα με τις κράισλερ και τις μερσεντές, μας υπηρετεί ένα σωρό κόσμος, φορτωνόμαστε όλα αυτά τα χρυσά και έχουμε και την απόλυτη εξουσία στην ψυχή των ανθρώπων. Είναι ανατριχιαστικά πράγματα αν σκεφτείτε ότι γίνονται στο όνομα του Χριστού που περπατούσε ξυπόλητος και δεν είχε πού την κεφαλήν κλίναι. Ε, λοιπόν, είμαστε ανακόλουθοι με όσα δίδαξε ο Χριστός. Και επομένως το λιγότερο που θα περίμενε κάποιος από εμάς είναι να μην πετάμε πέτρες στους άλλους. Οι δικές μας αμαρτίες είναι εκείνες που κυρίως καταδίκασε ο Ιησούς Χριστός. Πώς να το κάνουμε· δεν μίλησε για τις προγαμιαίες σχέσεις, αλλά είπε ξεκάθαρα πως δεν γίνεται να υπηρετεί κάποιος δύο Κυρίους, τον Θεό και τον Μαμωνά. Είπε επίσης πως όποιος έχει δύο χιτώνες να δίνει τον ένα».
«Εμείς οι παπάδες έχουμε πολλές νευρώσεις σχετικά με τον ερωτισμό. Και πολλά από αυτά που λέμε μπορεί να είναι συνέπεια των νευρώσεών μας», υποστηρίζει μιλώντας στην «Κ» ο π. Φιλόθεος. «Πιστεύω ότι οι αυστηρότεροι από εμάς τους κληρικούς στα θέματα της σεξουαλικής ηθικής είναι είτε πιο νευρωτικοί σε σχέση με τον ερωτισμό είτε κρύβουν τα περισσότερα και θέλουν να έχουν ένα άλλοθι. Εμφανίζονται δηλαδή αυστηροί για να μην επιτρέψουν στον απλό άνθρωπο να σκεφθεί πως αυτοί μπορεί να έχουν μια έντονη προσωπική ζωή, σχετική με αυτό που εξίσου έντονα καταδικάζουν. Αναμφισβήτητα, πάντως, όταν κάποιος ελέγχει τον ανθρώπινο ερωτισμό έχει στα χέρια του αλυσοδεμένους τους ανθρώπους».
Το χάσμα
Τη στιγμή που η Ιεραρχία υποστηρίζει πως το «Σύμφωνο» στρέφεται εναντίον του θεσμού της οικογένειας, ο π. Φιλόθεος κάνει λόγο για πλήρες χάσμα με την κοινωνία. «Ακούω κάποιους μητροπολίτες να λένε ότι ενδιαφέρονται για την ελληνική οικογένεια. Μακάρι να ενδιαφέρονταν, αλλά αδιαφορούν πλήρως και είναι και ανίκανοι να κάνουν κάτι για να αντιμετωπίσουν την κρίση στην οικογένεια. Οι περισσότεροι δεσποτάδες και παπάδες είναι ποιμαντικά ανύπαρκτοι και δεν έχουν σταθεί ποτέ στο πλευρό ενός ανθρώπου που έχει ανάγκη. Οχι να του δώσουμε ρετσέτες, αλλά απλά να σταθούμε πλάι του. Γιατί πολλές φορές αυτό που χρειάζεται ο άνθρωπος που έχει μια δυσκολία δεν είναι να του δώσουμε μια λύση, αλλά να δει ότι νοιαζόμαστε γι' αυτόν.
Αυτήν τη στιγμή η ελληνική οικογένεια βρίσκεται σε τρομερή κρίση. Σήμερα, ένα τεράστιο ποσοστό νέων είναι παροπλισμένοι με ψυχικές διαταραχές· πολλές από τις οποίες οφείλονται σε κάποιους παπάδες που είναι λαύροι κατά των σαρκικών αμαρτημάτων. Εμείς οι παπάδες οδηγούμε τα παιδιά στους ψυχιάτρους. Οταν ακούω ψυχίατρο παπά να λέει ότι έχει θεραπεύσει ομοφυλοφίλους ξέρω ότι έχει αποπειραθεί να τους κάνει ψυχολογική λοβοτομή. Και τους έχει παραδώσει σε τρομερά βασανιστήρια και ενοχικά σύνδρομα. Ο διεθνούς κύρους κατάλογος της ψυχοπαθολογίας που εκδίδει η Αμερικανική Ψυχιατρική Εταιρεία εδώ και 50 χρόνια δεν θεωρεί την ομοφυλοφιλία αρρώστια. Υπάρχουν όμως Ελληνες παπάδες που τη θεωρούν αρρώστια. Και πιστεύω πως εκείνος που προσπαθεί να θεραπεύσει έναν ομοφυλόφιλο είναι ο ίδιος άρρωστος που χρησιμοποιεί ταλαίπωρους ανθρώπους για να δώσει τη δική του νευρωτική μάχη».
Με έντονη αυτοκριτική διάθεση, ο π. Φιλόθεος καταδικάζει την εξουσιαστική συμπεριφορά ορισμένων κληρικών. «Κοιτάξτε, εμείς οι κληρικοί στο μεγάλο μας ποσοστό εσωτερικά είμαστε τενεκέδες ξεγάνωτοι. Και προσπαθούμε να καλύψουμε την αίσθηση της εσωτερικής μας ανεπάρκειας. Γιατί πολλοί από εμάς, αν μας βγάλετε τα γένια και τα ράσα, δεν είμαστε τίποτα. Θα ήμασταν σκέτα μηδενικά. Ομως με αυτά τα συμπράγαλα που φοράμε αποκτάμε κύρος, μπορούμε να καθορίζουμε τις ζωές των άλλων, κρέμονται οι άλλοι από το στόμα μας, αποκτάμε εξουσία. Και έτσι νομίζουμε ότι θα αυξήσουμε την αυτοεκτίμησή μας. Κούνια που μας κούναγε. Δεν αφορά βέβαια τους πολλούς ότι δεν αυξάνουμε την αυτοεκτίμησή μας. Τους αφορά όμως ότι τους βασανίζουμε και τους οδηγούμε στον Καιάδα των ψυχοφαρμάκων που είναι ένας δρόμος χωρίς επιστροφή. Επίσης, πολλοί κληρικοί θέλουμε να βρούμε κάποιον άλλο τρόπο να δείξουμε ότι έχουμε λόγο υπάρξεως. Ασχολούμαστε με το Σκοπιανό ή με άλλα παρεμφερή πράγματα -άσχετα με την αποστολή μας- για να δείχνουμε ότι κάτι έχουμε κάνει. Εχουν καμία σχέση αυτά με όσα δίδαξε ο Χριστός;».
Για τον π. Φιλόθεο η απάντηση της Εκκλησίας στο «Σύμφωνο» δεν πρέπει να είναι η τιμωρία όσων το επιλέξουν, αλλά η πρόταση ζωής που κάνει ο Χριστός. «Οι βασικές αρχές του Χριστού είναι η αγάπη του ανθρώπου για τον Θεό και η αγάπη για τον συνάνθρωπο. Η σχέση με τον άλλο είναι βασική πηγή ζωής για τον άνθρωπο. Αλλά οι σχέσεις είναι περίπλοκες και χρειάζεται αγώνας για να είναι όσο γίνεται περισσότερο υγιείς. Η ερωτική πλευρά τους είναι η πιο καίρια. Και εκεί εύκολα γίνονται πολλές εκτροπές. Οσες περισσότερες τόσο λιγότερη πληρότητα ζωής υπάρχει. Και η πληρότητα στη ζωή έρχεται μέσα σε σχέσεις ουσιαστικές, που παίρνουν χρόνο, κόπο, θέλουν αγώνα. Αν ζητούν οι νέοι κάποιο συγχωροχάρτι δεν είναι πολύ διαφορετικοί από τους παπάδες που τους το αρνούνται», επισημαίνει. «Στις μέρες μας ο Θεός είναι νεκρός. Τον έχουμε σκοτώσει και είμαστε ορφανοί. Τα λόγια που λέμε, τα μεγάλα, τα επουράνια, τα πνευματικά όχι μόνο δεν ακτινοβολούν πίστη, αλλά φανερώνουν την αγωνία μας να καλύψουμε την έλλειψη της πίστεώς μας. Γιατί η πίστη δεν μεταδίδεται με μπλα μπλα, αλλά ακτινοβολεί. Δεν λες εγώ πιστεύω, αλλά ο τρόπος που ζεις δείχνει ότι πιστεύεις. Σήμερα ο τρόπος ζωής όλων μας δείχνει ότι δεν πιστεύουμε. Προσεγγίζουμε την πίστη σαν ένα καταναλωτικό αγαθό. Εχουμε από αυτό, από εκείνο, τα έχουμε όλα και λέμε άντε τώρα να εξασφαλίσουμε και ένα οικοπεδάκι στον παράδεισο».
Ποιος είναι
Ο π. Φιλόθεος Φάρος σπούδασε πολιτικές επιστήμες στην Πάντειο Σχολή, Νομικά στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Θεολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Ποιμαντική Ψυχολογία στις ΗΠΑ. Χειροτονήθηκε διάκονος και ιερέας το 1962 στην Ελλάδα. Στη συνέχεια υπηρέτησε ως εφημέριος στις ΗΠΑ. Δίδαξε Ποιμαντική Ψυχολογία στην Ορθόδοξη Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού στη Βοστώνη από το 1969 έως το 1976. Υπηρέτησε ως ιερέας-σύμβουλος στο νοσοκομείο J.B. Thomas Day Care παρέχοντας ποιμαντική υποστήριξη σε νεαρά ζευγάρια που τα παιδιά τους αντιμετώπιζαν σοβαρές ασθένειες καθώς επίσης και ως προϊστάμενος του τμήματος Οικογενειακής Στήριξης στην πρότυπη ψυχιατρική κλινική Human Resource Institute στη Βοστώνη από το 1970 μέχρι το 1976.
Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα το 1976, ασχολήθηκε συστηματικά με το συγγραφικό έργο καθώς επίσης, μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του '90, με το Συμβουλευτικό Κέντρο Νεότητας της Αρχιεπισκοπής Αθηνών. Σήμερα, συνταξιούχος πλέον, λειτουργεί κάθε Κυριακή στον Αγιο Νικόλαο Ραγκαβά της Πλάκας. Πάντοτε μετά τη λειτουργία συζητάει με νέα ζευγάρια και νέους για τα θέματα που αντιμετωπίζουν στην καθημερινότητά τους.

ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Οι παλιοί κομμουνιστές θα έπρεπε να κρύψουμε τα πρόσωπα από ντροπή!

Οι παλιοί κομμουνιστές θα έπρεπε να κρύψουμε τα πρόσωπα από ντροπή!

Με άρθρο-σοκ ο Τάκης Λαζαρίδης, συγκατηγορούμενος του Νίκου Μπελογιάννη (που καταδικάστηκε μαζί του σε θάνατο), γράφει στη δημοκρατία (Σάββατο, 01.4.17) όλη την αλήθεια
Χωρίς να μασάει τα λόγια του, με καθαρές κουβέντες και θαρραλέο λόγο, ο Τάκης Λαζαρίδης αποδομεί τη φιέστα που στήθηκε στην Αμαλιάδα από τον ΣΥΡΙΖΑ για το «μουσείο Μπελογιάννη». Ο συγκρατούμενος του Νίκου Μπελογιάννη, ο οποίος είχε καταδικαστεί και εκείνος εις θάνατον, αλλά γλίτωσε κυρίως λόγω του νεαρού της ηλικίας του, είναι καταπέλτης κατά του Αλέξη Τσίπρα αλλά και κατά των πρώην συντρόφων του. Το άρθρο στη «δημοκρατία» είναι το ακόλουθο:
Toυ
Τάκη Λαζαρίδη*
Με αφορμή τα εγκαίνια του Μουσείου Μπελογιάννη θα ήθελα, δεδομένου ότι υπήρξα αυτός που έζησε μαζί του τις τελευταίες μέρες, τις τελευταίες του στιγμές, να σημειώσω τα εξής.
Α) Ο Μπελογιάννης υπήρξε αναμφισβήτητα μια ηρωική φυσιογνωμία, μια από τις μορφές εκείνες που σπάνια αναφαίνονται στον τόπο και στον χρόνο. Ηταν ένα θαρραλέος και ανιδιοτελής αγωνιστής, που έδωσε τη ζωή του (ενώ θα μπορούσε να σωθεί συμβιβαζόμενος), αγωνιζόμενος για υψηλά, πανανθρώπινα ιδανικά, για ελευθερία, δημοκρατία, κοινωνική δικαιοσύνη. Είναι συνεπώς άξιος τιμής και σεβασμού, όμως έως εδώ. Διότι ταυτόχρονα ήταν και ένας πολιτικός και στρατιωτικός ηγέτης που με τη δράση του πλήγωσε, άθελά του έστω, την πατρίδα. Πολέμησε στον Εμφύλιο, αποκλειστικά υπεύθυνοι για τον οποίο ήμασταν εμείς. Και όταν λέω εμείς, εννοώ ο Ζαχαριάδης και η παρέα του, που δρούσαν πάντοτε κατ’ εντολήν της Μόσχας.
Η τραγωδία μας, που είναι βέβαια και τραγωδία του Μπελογιάννη, συνίσταται στο ότι νομίζαμε ότι πολεμούσαμε για υψηλά ιδανικά, ενώ στην πραγματικότητα πολεμούσαμε και δίναμε τη ζωή μας για την προώθηση των στόχων της σοβιετικής εξωτερικής πολιτικής.
Βαρύ ήταν το υλικό και ανθρώπινο κόστος του Εμφυλίου. Τον πληρώσαμε εμείς, όμως ταυτόχρονα τον πλήρωσαν και πολλοί αθώοι.
Είχαμε κάθε δικαίωμα να θυσιάσουμε τη ζωή μας καταπώς θέλαμε, δεν είχαμε όμως κανένα δικαίωμα να θυσιάσουμε τις ζωές αθώων συμπατριωτών μας. Δεν μας πρέπουν, λοιπόν, τιμές και μνημεία. Και αντί για εγκαίνια μνημείων, που ως μόνο αποτέλεσμα έχουν να διχάζουν και να αναζωπυρώνουν τα πάθη και τα μίση του παρελθόντος, θα έπρεπε εμείς οι παλιοί κομμουνιστές, και μαζί ο Τσίπρας και η παρέα του, να κρύψουμε το πρόσωπο από ντροπή και να κλάψουμε πικρά για το αδικοχαμένο αίμα των δικών μας αλλά και των αδελφών μας της άλλης πλευράς. Κι αν πάλι ο Τσίπρας ήθελε οπωσδήποτε να στήσει μνημεία, θα έπρεπε πρώτα να στήσει μνημείο για τον συνταγματάρχη Ψαρρό ή για τις μαρτυρικές μανάδες της Ηπείρου που εκτελέστηκαν γιατί ήθελαν να σώσουν τα παιδιά τους. Θα έπρεπε να επισκεφθεί πρώτα το στρατιωτικό νεκροταφείο της Καστοριάς και να αποθέσει ένα λουλούδι στη μνήμη των χιλιάδων αξιωματικών και των ανδρών του Ελληνικού Στρατού που έπεσαν στον Γράμμο και στο Βίτσι για να παραμείνει η πατρίδα μας ελεύθερη και δημοκρατική. Τόσο ελεύθερη και δημοκρατική, ώστε να μπορεί να γίνεται, με την ελεύθερη ψήφο του λαού, πρωθυπουργός και να κρατάει στα χέρια του τη μοίρα τη δική μας και των παιδιών μας!
Β) Με τα εγκαίνια του Μουσείου Μπελογιάννη προσπάθησε ακόμα μία φορά ο Τσίπρας, και ενώ θανάσιμοι κίνδυνοι περιζώνουν τη χώρα μας, να διαιρέσει, να διχάσει τους Ελληνες. Προσπάθησε για πολλοστή φορά να καταδείξει στο κομματικό του ακροατήριο ότι είναι γνήσιος απόγονος και συνεχιστής των Ζαχαριάδη, Σιάντου, Ιωαννίδη. Οτι στόχος του είναι να ολοκληρώσει το έργο που εκείνοι άφησαν ημιτελές. Ο,τι δεν πέτυχαν εκείνοι με τη δύναμη των όπλων, να το πετύχει τώρα αυτός με τη δύναμη της ψήφου.
Στόχος του, δεδηλωμένος και αμετακίνητος, η μετατροπή της χώρας μας σε Βενεζουέλα της Μεσογείου, η διαμόρφωση των αναγκαίων προϋποθέσεων ώστε να καταστεί αναπόφευκτη η αποχώρηση της χώρας μας από την Ε.Ε. και την ευρωζώνη.
Και για την επίτευξη του στόχου αυτού εργάζεται συστηματικά, επίμονα, μεθοδικά. Ο κίνδυνος είναι υπαρκτός και σοβαρός και πρέπει να σημάνει εθνικός συναγερμός. Τα δημοκρατικά κόμματα οφείλουν να συνεργαστούν και να συντονίσουν τη δράση τους, ώστε να διαφυλαχθούν και να προστατευτούν τόσο η ευρωπαϊκή πορεία της χώρας μας όσο και το δημοκρατικό μας πολίτευμα.
Συγγραφέας, συγκατηγορούμενος
και συγκατάδικος του Νίκου Μπελογιάννη
ΠΗΓΗ:ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΤΟ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΣΑΣ ΕΥΧΕΤΑΙ ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!

 ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΑΓΑΠΗ ΕΥΤΥΧΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ!  ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ ΠΑΡ'ΕΦΕΤΑΙΣ ΔΥΤΙ...

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

Πηγή: Λογισμικό "Σήμερα"