Η υποκρισία στο θέμα της Συρίας έχει
περισσέψει από πολλές πλευρές. Η διεθνής κοινότητα ως Πόντιος Πιλάτος αφήνει να
εξελίσσεται μια απίστευτη σφαγή χωρίς να παρεμβαίνει ουσιαστικά κρυπτόμενη πίσω
από τους διαγκωνισμούς των μεγάλων δυνάμεως και τα συμφεροντολογικά βέτο στο Σ.Α
του ΟΗΕ της Ρωσίας και της Κινας. Όχι ότι οι ΗΠΑ δεν έχουν συμφέροντα ή μας πείθουν
ότι το κάνουν από καθαρά ανθρωπιστική
διάθεση αλλά έστω και έτσι κάποιος πρέπει να υποστηρίξει τους αγωνιζόμενους
μετριοπαθείς εξεγερμένους για ελευθερία. Την ίδια στιγμή το καθεστώς Ασαντ
συνεχίζει να σκοτώνει κατά χιλιάδες αθώους αμάχους και γυναικόπαιδα με ή χωρίς χημικά. Βεβαίως γίνονται και
έκτροπα μικρότερης έκτασης από την
πλευρά των αντάρτικων δυνάμεων κυρίως από
τους ανεξέλεγκτους αιμοβόρους και
υποκινούμενους από την Τουρκία ακραίους ισλαμιστές τζιχαντιστές, οι οποίοι παίζουν το παιχνίδι γειτονικών
χωρών τρομοκρατώντας χριστιανούς και άλλους και είναι και οι ίδιοι τεράστια απειλή για την
δημοκρατία στην περιοχή και την ασφάλεια της, για αυτό και δεν πρέπει καμία
δύναμη, να τους ενισχύσει με οποιοδήποτε πρόσχημα. Όμως τον εξεγερμένο για
δημοκρατία και ελευθερία λαό της Συρίας δεν τον εκπροσωπούν αυτοί αλλά το
μετριοπαθές και πολυπληθές κομμάτι των
εξεγερμένων του Ελευθερου Συριακού Στρατου το οποίο καλώς κάνουν και ενισχύουν με
προσοχή οι δυτικοί κυρίως οι Γάλλοι. Ο ι
120.000 νεκροί, οι περισσότεροι άμαχοι επιβάλουν την παρέμβαση της διεθνούς
κοινότητας ανεξαρτήτως των χημικών πόσο μάλλον τώρα που το καθεστώς έκανε και
ειδεχθή χρήση του χημικού του
οπλοστασίου, που αποδεδειγμένα κατέχει και δεν είναι υποθετικό σενάριο η κατοχή
του όπως στο Ιράκ. Υποκριτικά συμφέροντα δήθεν για την προστασία της
ειρήνης από μεγάλες δυνάμεις που νίπτουν τας χείρας τους δεν πείθουν κανέναν. Η
χώρα μας από την άλλη θα πρέπει να μεριμνήσει για την προστασία των
χριστιανικών πληθυσμών και του Ορθόδοξου Πατριαρχείου στην περιοχή από επιθέσεις
όπως και να εξασφαλίσει την μακροημέρευση τους και την ειρηνική τους συνύπαρξη
με τους μετριοπαθείς εξεγερμένους στην νέα κατάσταση που θα δημιουργηθεί. Συμπόρευση στο όνομα του χριστιανισμού όμως με
το καθεστώς του δικτάτορα Ασαντ δεν νοείται και καλά θα κάνουν να μην την
επιδιώκουν ορισμένοι ανεγκέφαλοι που κινούνται από ιδεοληψίες και δήθεν
υπεράσπιση εθνικών μας συμφερόντων γιατί έτσι μόνο υπονομεύουν τα εθνικά μας συμφέροντα.