Στις εκλογές θα ψηφίσουν άλλοι...
Την περασµένη Τετάρτη η κυβέρνηση αποφάσισε αιφνιδιαστικά -µετά από πολιτική εισήγηση του αντιπροέδρου της κ. Ευάγγελου Βενιζέλου- να «απαντήσει» στην έντονη εκλογολογία των τελευταίων εβδοµάδων ζητώντας ψήφο εµπιστοσύνης από τη Βουλή. Θεωρεί προφανώς το Μέγαρο Μαξίµου ότι µε τον τρόπο αυτό όχι µόνο θα επανασυσπειρώσει τους βουλευτές του κυβερνητικού συνασπισµού, αλλά και θα τους «δεσµεύσει» ηθικά και πολιτικά να ψηφίσουν τα «δύσκολα» νοµοσχέδια που θα έρθουν προς συζήτηση το επόµενο διάστηµα, σε εφαρµογή των µνηµονιακών δεσµεύσεων της χώρας. Και βέβαια θεωρεί προφανώς επίσης ότι «διαψεύδει» έτσι κατά τρόπο απόλυτο και κατηγορηµατικό τα σενάρια για πρόωρες εθνικές κάλπες εντός του φθινοπώρου και δηµιουργεί µια αίσθηση στοιχειώδους πολιτικής σταθερότητας για τους επόµενους 4-5 µήνες, µέχρι την προεδρική εκλογή του Φεβρουαρίου.
ΠΡΑΓΜΑΤΙ, η πρόσφατη εκλογολογία λειτούργησε αποσταθεροποιητικά για την κυβέρνηση και ποκάλεσε σοβαρές παρενέργειες στην καθηµερινή πολιτική της λειτουργία, καθώς και ρήγµατα στην εικόνα της. Χαρακτηριστικά παραδείγµατα οι δηµόσιοι διαξιφισµοί υπουργών της ίδιας εκλογικής περιφέρειας, µε φόντο τη µάχη του σταυρού, αλλά και η ανησυχία που προκλήθηκε στις τάξεις υποψηφίων επενδυτών από το εξωτερικό, που έσπευσαν να «παγώσουν» τις επόµενες κινήσεις τους εν αναµονή των πολιτικών εξελίξεων. Και βέβαια εξίσου ανήσυχη και «φοβισµένη» για την πολιτική αστάθεια στην Ελλάδα εµφανίζεται και η γραφειοκρατία των Βρυξελλών. Οι δανειστές διαµηνύουν ήδη προς την Αθήνα, όσο πιο διακριτικά µπορούν, ότι «δεν θέλουν να αιφνιδιαστούν από τις πολιτικές εξελίξεις στη χώρα µας» και ότι ενόψει διαπραγµατεύσεων για το µνηµόνιο και το χρέος «καλό θα ήταν να γνωρίζουν το συντοµότερο δυνατό πώς και πότε θα ξεκαθαρίσει οριστικά η πολιτική κατάσταση». Και αυτό γιατί θέλουν να ξέρουν «τι δεσµεύσεις µπορούν να αναλάβουν» απέναντί τους οι ελληνικές αρχές για τα επόµενα δύο χρόνια...
ΜΕΣΑ σε αυτό το κλίµα, είναι εξαιρετικά αµφίβολο αν η ψήφος εµπιστοσύνης από τη Βουλή θα έχει τα πολιτικά αποτελέσµατα που η κυβέρνηση προσδοκά. Αλλωστε, το αν θα στηθούν ή όχι πρόωρες κάλπες τον Νοέµβριο δεν εξαρτάται απο το αποτέλεσµα της ψηφοφορίας που θα γίνει τα µεσάνυχτα της Παρασκευής στη Βουλή. Εξαρτάται κυρίως από το αποτέλεσµα της διαπραγµάτευσης µε την τρόικα. Αν το κυβερνητικό σχέδιο για έξοδο από το µνηµόνιο και αποµάκρυνση του ∆ΝΤ µπει σταδιακά σε εφαρµογή και αν αποφευχθούν νέες οδυνηρές ρυθµίσεις, όπως αυτές που γράφεται και λέγεται ότι απαιτεί η τρόικα για το ασφαλιστικό, τα εργασιακά και τους πλειστηριασµούς και αν οι δανειστές δεχτούν ορισµένες από τις ελληνικές προτάσεις για φοροελαφρύνσεις και παροχές, τότε ο πολιτικός χρόνος του παρόντος κυβερνητικού σχήµατος θα αυξηθεί. Θα φθάσει, δηλαδή, σίγουρα η κυβέρνηση στην προεδρική εκλογή του Φεβρουαρίου και µε σχετικώς αυξηµένες πιθανότητες να συγκεντρώσει τους 180, παρότι η αλλαγή στάσης του κ. Φώτη Κουβέλη καθιστά πλέον το εγχείρηµα εξαιρετικά δύσκολο... ∆ιαφορετικά, δεν αποκλείεται να αναγκασθεί να προσφύγει στις κάλπες νωρίτερα, είτε επισπεύδοντας την ψηφοφορία για τον Πρόεδρο, η οποία στην περίπτωση αυτή θα αποβεί άκαρπη, είτε όχι... Αλλωστε, η θεωρία της «αριστερής παρένθεσης» δεν έχει εγκαταλειφθεί από όλους στο κυβερνητικό στρατόπεδο.
ΕΙΝΑΙ, ΛΟΙΠΟΝ, ευνόητο ότι η ψήφος εµπιστοσύνης από τη Βουλή έχει µικρή πολιτική σηµασία. Ούτε «µεταφράζεται» αυτόµατα σε εµπιστοσύνη της κοινωνίας προς την κυβέρνηση, ούτε τους βουλευτές «δεσµεύει» για τις ψηφοφορίες επί των νοµοσχεδίων που θα ακολουθήσουν. Ισως µάλιστα να τους δίνει και το επιχείρηµα ότι «γενικώς» στηρίζουν, αλλά... ειδικώς µπορούν ενίοτε να διαφωνούν. Και βέβαια είναι πολύ πιθανό να δυσχεράνει τη µελλοντική προσπάθεια Ν.∆. και ΠΑΣΟΚ για τη «συλλογή» των 180 βουλευτικών ψήφων που απαιτούνται για την προεδρική εκλογή, καθώς αντί να φέρει κοντά στην κυβέρνηση τους ανεξάρτητους βουλευτές, είναι πιθανότερο να τους αποµακρύνει πολιτικά, µέσα από µια κοινοβουλευτική αντιπαράθεση που θα αφορά τα πεπραγµένα της και στη διάρκεια της οποίας θα επισηµανθούν κυρίως -όπως είναι φυσικό- λάθη, καθυστερήσεις και παραλείψεις... Πόσο εύκολο θα είναι για κάποιον που θα καταψηφίσει την κυβέρνηση την επόµενη Παρασκευή να της δώσει στη συνέχεια διετή παράταση ζωής τον Φεβρουάριο, ψηφίζοντας τον Πρόεδρο που θα προτείνει; Πολύ δύσκολο, παρεκτός και αν έχουν υπάρξει ουσιαστικές -και όχι επικοινωνιακού τύπου- πολιτικές ανατροπές, που θα δηµιουργούν στους πολίτες σοβαρές ελπίδες για αλλαγή σελίδας στην πορεία του τόπου, µε την παρούσα κυβέρνηση στο τιµόνι του. Οι τακτικισµοί δεν αποδίδουν πλέον... Απαιτείται εδώ και τώρα γενναία αλλαγή πολιτικής. Και αν δεν την κάνουν αυτοί, θα κληθούν από την κοινωνία να την κάνουν οι επόµενοι...
ΠΗΓΗ: ΕΝΙΚΟΣ.
