Handelsblatt: Η Ελλάδα χρειάζεται κούρεμα χρέους όπως το 1953 η Γερμανία
Με αφορμή τις ατέρμονες διαπραγματεύσεις για να κλείσει η αξιολόγηση η εφημερίδα Handelsblatt επαναφέρει τη συζήτηση στη δυσεπίλυτη διαφωνία μεταξύ ΔΝΤ και Βόλφγκανγκ Σόιμπλε για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, διαφωνία που δυσκολεύει την επίτευξη συμφωνίας ανάμεσα στους δανειστές και την Αθήνα. Επικαλούμενη διεθνείς οικονομολόγους, όπως τον γάλλο Τομά Πικετί και τον αμερικανό Τζέφρι Σαξ, η εφημερίδα υπενθυμίζει τη Συμφωνία του Λονδίνου, το 1953, με την οποία διαγράφηκαν τα χρέη της Γερμανίας και υποστηρίζει ότι η σημερινή κατάσταση της Ελλάδας θυμίζει σε πολλά εκείνη της μεταπολεμικής Γερμανίας, όταν η χώρα δεν μπορούσε να ξεπληρώσει τα χρέη της.
«Η Γερμανία οφείλει το οικονομικό θαύμα στο κούρεμα χρέους»
«Ιστορικοί της οικονομίας είναι πεπεισμένοι ότι το κούρεμα χρέους συνέβαλε αποφασιστικά στο να ξεπεράσει η οικονομικά γονατισμένη Γερμανία τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες παρά το ότι επωφελήθηκαν περισσότερο από το σχέδιο Μάρσαλ, όπως τονίζει βρετανοαμερικανική ερευνητική ομάδα» σημειώνεται στο άρθρο, που παραπέμπει σε διαπιστώσεις του ΄Αλμπρεχτ Ρίτσι από το London School of Economics ότι η Γερμανία οφείλει το οικονομικό θαύμα, το σταθερό μάρκο και την ευνοϊκή θέση των δημοσιονομικών της στο δραστικό κούρεμα χρέους.
Η ερευνητική ομάδα εξέτασε με ποιο τρόπο η Συμφωνία του Λονδίνου επηρέασε τις δημόσιες δαπάνες και διαπίστωσε ότι με το κούρεμα του χρέους βελτιώθηκε η πιστοληπτική αξιοπιστία της χώρας. Η κυβέρνηση ήταν σε θέση να παίρνει νέα δάνεια με χαμηλά επιτόκια, ενώ από την έναρξη των διαπραγματεύσεων στα μέσα του 1951 μέχρι την κατάληξή τους τα επιτόκια κρατικών ομολόγων δεκαετούς διάρκειας έπεσαν από 3 σε 1,8%. Από αυτήν τη μείωση επωφελήθηκαν επίσης και οι επιχειρήσεις μειώνοντας παράλληλα τα έξοδά τους σε ξένο νόμισμα.
Και ο γερμανός δημοσιογράφος επισημαίνει: «Αυτό που η Γερμανία έπραξε με επιτυχία, δηλαδή να χρησιμοποιήσει την αυξημένη πιστοληπτική αξιοπιστία της για να πάρει νέα δάνεια, χρησιμοποιείται σήμερα από τη γερμανική πλευρά ως ένα από τα βασικά επιχειρήματα εναντίον ενός κουρέματος του ελληνικού χρέους, επειδή δεν υπάρχει εμπιστοσύνη ότι η Αθήνα θα χρησιμοποιήσει τα χρήματα επωφελώς. Αλλά και τότε υπήρχαν επικριτές της συμφωνίας που εξέφραζαν τον φόβο ότι το κούρεμα χρέους θα οδηγούσε τη γερμανική κυβέρνηση σε ασταθή δημοσιονομική πολιτική».
«Σημασία έχει εάν χρειάζεται ένα κούρεμα»
Στην έρευνα επισημαίνονται ωστόσο και οι διαφορές ανάμεσα στην μεταπολεμική Γερμανία και τη σημερινή Ελλάδα. Ότι τότε στο επίκεντρο τέθηκε η αποδοτικότητα της γερμανικής οικονομίας, ενώ σήμερα κυριαρχούν η εξυπηρέτηση του χρέους και η εφαρμογή των μέτρων λιτότητας και των μεταρρυθμίσεων. Οι διαφορές οφείλονται επίσης στο ότι τότε η Γερμανία ήταν σημαντικός εταίρος των ΗΠΑ κατά τον Ψυχρό Πόλεμο με τους Σοβιετικούς, ενώ η Ελλάδα δεν είναι τόσο σημαντική χώρα στη σημερινή παγκόσμια συγκυρία. Ωστόσο, κατά τον οικονομολόγο Τζέφρι Σαξ το αποφασιστικό δεν είναι εάν αξίζει μια χώρα ένα κούρεμα κι αν πληροί του όρους, κάτι δευτερεύον στις διαπραγματεύσεις στην περίπτωση της Γερμανίας, αλλά εάν μια χώρα χρειάζεται ένα κούρεμα, όπως ακριβώς τότε η Γερμανία – και σήμερα η Ελλάδα.
Γερμανοελληνικές συγκρίσεις κάνει και η εφημερίδα Bild, αυτή τη φορά με αφορμή την έναρξη της θερμής φάσης του προεκλογικού αγώνα στη Ρηνανία Βεστφαλία. Ο αρθρογράφος της επισημαίνει ότι το κρατίδιο με 180 εκ. χρέος είναι ο βασιλιάς του χρέους στη Γερμανία, όπως είναι και η Ελλάδα στην ευρωζώνη. Και επικαλείται τον επικεφαλής του Ινστιτούτου IFO του Μονάχου Κλέμενς Φουστ που καταλογίζει αδυναμίες στην ανάπτυξη, όπως ακριβώς συμβαίνει και στην Ελλάδα.
Πηγή: DW ΚΑΙ REAL
ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ:
ΑΠΟ ΤΟ 2011 ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΩ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΑΜΕΣΟΥ ΚΑΙ ΣΥΝΟΛΙΚΟΥ ΚΟΥΡΕΜΑΤΟΣ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ ΤΙ ΕΓΡΑΦΑ:
ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΜΟΥ ΤΟ ΑΠΡΙΛΙΟ ΕΔΩ
αρθρο βαγγελη ιωαννιδη:υπαρχει ελπιδα για την ελλαδα - βαγγελης ...
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΜΟΥ ΤΟΝ ΑΠΡΙΛΙΟ ΤΟΥ 2013 ΜΕ ΤΙΤΛΟ ΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ;
<< Άποψη μου αμετακίνητη
είναι, ότι το γρηγορότερο θα πρέπει, να διεκδικηθεί από την πλευρά μας με
συνεχείς πιέσεις και να αποφασιστεί από τους δανειστές μας επιτέλους, ως μόνη
διέξοδος, ένα νέο πραγματικό και εθελοντικό κούρεμα του δημοσίου χρέους, που
βρίσκεται στα χέρια των επίσημων δανειστών της χώρας, ένα Οfficial Sector Ιnvolvement ( OSI). Το κούρεμα αυτό πρέπει, να αφορά
το σύνολο του χρέους, που έχουν στα χέρια τους οι επίσημοι δανειστές, δηλαδή οι
χώρες οι οποίες μας δάνεισαν μέσω του
μηχανισμού στήριξης από τον Μάιο του 2010 με τα διακρατικά δάνεια , τα ποσά που
μας δάνεισαν μέσω του EFSF αργότερα , καθώς και το χρέος που κατέχει η ΕΚΤ και
οι κεντρικές τράπεζες των κρατών μελών, όπως και το ΔΝΤ, που μέχρι σήμερα μας
έχει δανείσει ένα ποσό περίπου 27 δις ευρώ.
Όσο δύσκολα και αν είναι για την μεν ΕΚΤ, να αποδεχθεί αλλαγή του καταστατικού της
για κάτι τέτοιο και για δε το ΔΝΤ να αποδεχθεί
πρώτη φορά στην ιστορία κούρεμα
του δικού του ποσού, επειδή δεν θέλει, να χάνει τα χρήματα του, διότι θεωρεί, πως
είναι δανειστής τελευταίου καταφυγίου και δεν πρέπει, να δημιουργηθεί
προηγούμενο εις βάρος του, είναι απαραίτητο πάση θυσία, να το επιδιώξουμε
συντονισμένα. Άλλωστε το ΔΝΤ για το επίσημο χρέος, που βρίσκεται στα χέρια των
υπολοίπων δανειστών ορθά επιδιώκει και ζητά το κούρεμα, όπως έχουμε διαπιστώσει
μέχρι σήμερα, άλλα παράλληλα επιθυμεί,
να εξαιρέσει τα χρήματα, που δάνεισε στην Ελλάδα το ίδιο. Το ύψος του
κουρέματος αυτού απαιτείται , να φτάσει στο 50% του χρέους, που κατέχουν οι
επίσημοι πιστωτές, έτσι ώστε το δημόσιο χρέος της χώρας, να πέσει κάτω από το
80% του ΑΕΠ και να καταστεί πραγματικά βιώσιμο, διότι όπως έχω τοποθετηθεί με άρθρο
μου το 2011, ο επιδιωκόμενος στόχος για χρέος 120% του ΑΕΠ το 2020 δεν καθιστά
το ελληνικό χρέος βιώσιμο σε καμία περίπτωση. Το δημόσιο χρέος της χώρας, που
βρίσκεται στα χέρια των επίσημων πιστωτών μας ανέρχονταν στο ύψος των 183 δις ευρώ στο τέλος του 2012 από
το σύνολο των 305,5 δίς.
Επίσης το ποσό των 50 δις της ανακεφαλαιοποίησης των
ελληνικών τραπεζών αποτελεί αδήριτη ανάγκη, να επιδιώξουμε μετά από σκληρή
επαναδιαπραγμάτευση, να προέλθει απευθείας από τον (ΕSM) Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας,
χωρίς να επιβαρυνθεί τελικά το δημόσιο χρέος, με την βοήθεια
ενός συνασπισμού επιτέλους των
πληττόμενων χωρών του Νότου με προεξάρχουσες τις Ιταλία και Ισπανία, που ήδη
πέτυχαν για το μέλλον με την απόφαση του
Συμβουλίου Κορυφής τον Ιούνιο του 2012 για τις ανάγκες ανακεφαλαιοποίησης των
δικών τους τραπεζών, να προέλθουν τα απαραίτητα ποσά για αυτές απευθείας από
τον (ΕSM) Ευρωπαϊκό
Μηχανισμό, όταν λειτουργήσει η τραπεζική ένωση. Σε
αυτό μας το αίτημα θα έχουμε συμπαραστάτη και το ΔΝΤ, το οποίο ήδη πιέζει προς
αυτήν την κατεύθυνση, αναγνωρίζοντας διαρκώς σε αντίθεση με τις εμμονές των Ευρωπαίων,
ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο αλλιώς. Κάτι τέτοιο θα έχει ως αποτέλεσμα την
πρόσθετη μείωση του κατά 25% επι του ΑΕΠ, ακριβώς επειδή τα χρήματα, που θα
απαιτηθούν για τις τράπεζες, δεν θα επιβαρύνουν τελικά το ελληνικό δημόσιο. Αν
μάλιστα υπάρξει συνδυασμός κουρέματος κατά 50% και ανακεφαλαιοποίηση απευθείας
από τον ESM, τότε θα έχουμε σωρευτικά μια μείωση του
δημοσίου χρέους κατά 60% περίπου επι του ΑΕΠ.
Επιπροσθέτως μια συνολική συμφωνία του
ελληνικού προβλήματος, θα χρειαστεί, να περιλαμβάνει την μείωση του επιτοκίου
δανεισμού περεταίρω στο επίπεδο του 1% ή
και τον εκμηδενισμό του δεδομένου, ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο και υπάρχει
κίνδυνος, να χαθούν ολοσχερώς τα κεφάλαια, που μας δάνεισαν, άρα χρειάζεται μια
ρεαλιστική προσέγγιση και από την πλευρά των δανειστών άμεσα. Η μείωση αυτή του
επιτοκίου δανεισμού χρειάζεται , να αφορά οπωσδήποτε τους επίσημους πιστωτές και
ίσως θα χρειαστεί, να επιδιωχθεί, αν γίνεται πια , μια νέα συμφωνία σε
εθελοντική πάντα βάση και για τους ιδιώτες πιστωτές, εξαιρουμένων βέβαια των δύστυχων
μικροομολογιούχων και των ασφαλιστικών ταμείων της χώρας, οι οποίοι κατέχουν
πλέον το υπόλοιπο μετά το αρχικό PSI μέρος του χρέους, δηλαδή 104,6 δισ. Ευρώ, ενώ σήμερα τα ελληνικά ομόλογα, που έχουν
στα χέρια τους έχουν επιτόκιο 3,6%. Βέβαια λόγος για νέο κούρεμα του κεφαλαίου
του χρέους, που έχει στα χέρια του ο ιδιωτικός τομέας δεν μπορεί, να γίνει και
μάλιστα εύκολα ειδικά μετά τις απαράδεκτες εγγυήσεις, που συμφωνήθηκαν με το
επιβεβλημένο, αλλά ανεπαρκές αρχικό PSI, το οποίο συνοδεύθηκε δυστυχώς με
την αποδοχή του επαχθούς Αγγλικού δικαίου, που εξασφαλίζει μόνο τα συμφέροντα του δανειστή. Άρα το μόνο, το
οποίο απομένει, είναι, να επιδιωχθεί, αν πλέον είναι εφικτό, όσον αφορά ειδικά
τους ιδιώτες πιστωτές, μετά από κατάλληλη πίεση και της τρόικα, η εθελοντική συμμετοχή
τους ίσως σε μια μείωση του επιτοκίου, που εξασφάλισαν με το PSI και παραμένει υψηλό για τις
δυνατότητες της χώρας.
Επίσης θα χρειαστεί , να διεκδικήσουμε όλοι μαζί, να ισχύσει
και για την Ελλάδα στο μέλλον το σχέδιο για επαναγορά ομολόγων απευθείας από τον ESM και την ΕΚΤ από την δευτερογενή αγορά
στις τιμές, που διαπραγματεύονται αυτά, αν απαιτηθεί και οι οποίες είναι πολύ
χαμηλότερες από την ονομαστική τους αξία και άρα θα οδηγηθούμε σε πρόσθετη μείωση του χρέους, χωρίς να
χρειάζεται η χώρα, να δανείζεται ποσά από τους δανειστές και να τα εγγράφει στο
χρέος, για να κάνει μια τέτοια διαδικασία η ίδια, όπως έγινε με την ανεπαρκή επαναγορά
ομολόγων από την Ελλάδα τον Δεκέμβριο του 2012.
Οι παραπάνω ενέργειες είναι πλέον επιβεβλημένες παρά την
δυσκολία τους και απαιτείται
ρεαλισμός από του δανειστές μας, διότι
υπάρχει ο κίνδυνος σε περίπτωση μιας απευκταίας άτακτης ελληνικής χρεοκοπίας,
να χάσουν το σύνολο των χρημάτων τους πράγμα, που πρώτα οι ίδιοι δεν επιθυμούν.>>
<< Στο σημείο αυτό εντοπίζεται
και η βασική ευθύνη του ΔΝΤ, διότι ενώ η στάση του στην υπόθεση του περεταίρω
κουρέματος και της ανακεφαλαιοποίησης
απευθείας από τον ΕSM των ελληνικών τραπεζών, είναι πολύ υποστηρικτική και θετική
απέναντι τουλάχιστον στους Ευρωπαίους, όσον αφορά την συνταγή παίζει και αυτό
εξίσου με την Γερμανία και τις άλλες χώρες του ευρωπαϊκού Βορρά αρνητικό ρόλο,
αφού ενώ παραδέχεται το λάθος, δεν δέχεται και αυτό περιέργως την αλλαγή της.>>
OΛΟΚΛΗΡΗ Η ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΜΟΥ ΤΟΝ ΜΑΡΤΙΟ ΤΟΥ 2011 ΕΔΩ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΟΗΤΩΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΜΑΘΕΙΑ
ΤΟΥΣ ΑΜΦΙΣΒΗΤΟΥΝΤΕΣ
ΕΔΩ Ο ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ:
ΤΟ ΗΧΗΤΙΚΟ ΤΗΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΣ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ
ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ :
Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
ΒΑΓΓΕΛΗ ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΣΤΗΝ ΕΡΑ ΦΛΩΡΙΝΑΣ ΣΤΙΣ 20/11/2012 ΣΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ ΣΟΦΙΑ
ΖΟΥΖΕΛΗ
ΟΠΩΣ ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΜΟΥ ΤΟΝ ΟΚΤΩΒΡΙΟ ΤΟΥ 2011
ΚΡΙΣΗ ΧΡΕΟΥΣ. ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΥΣΗ
ΕΔΩ Ο ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ:
ΕΠΙΣΗΣ ΤΟ
ΑΡΘΡΟ ΜΟΥ ΜΕ ΤΙΤΛΟ ΩΡΑ ΑΛΛΑΓΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ:
ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΜΟΥ ΕΔΩ: