Επιστρέφει η κυβέρνηση μέχρι 600 ευρώ για τους λογαριασμούς ρεύματος – Αναστολή της ρήτρας αναπροσαρμογής

«Η κυβέρνηση αποφάσισε να δράσει με ένα νέο εθνικό πρόγραμμα στήριξης» αναγνωρίζοντας ότι η μεσαία τάξη βλέπει υπέρογκες αυξήσεις στους λογαριασμούς ρεύματος, τόνισε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης.

Η νέα δέσμη παρεμβάσεων θα απορροφήσει το 70% έως 80% της αύξησης στην τιμή της κιλοβατώρας για τα νοικοκυριά, τις επιχειρήσεις και τους αγρότες μας, τόνισε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης ανακοινώνοντας τα νέα μέτρα κατά της ενεργειακής ακρίβειας.

Δεν παρέλειψε δε να ασκήσει κριτική στην Ευρωπαϊκή Ένωση για την αδυναμία της να αντιμετωπίσει το πρόβλημα, τονίζοντας ότι  ακριβώς για αυτό «η κυβέρνηση αποφάσισε να δράσει με ένα νέο εθνικό πρόγραμμα στήριξης» αναγνωρίζοντας ότι η μεσαία τάξη βλέπει υπέρογκες αυξήσεις στους λογαριασμούς.

«Αυτό σήμερα αλλάζει» τόνισε ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

«Η νέα δέσμη παρεμβάσεων θα απορροφήσει το 70% έως 80% της αύξησης στην τιμή της κιλοβατώρας για τα νοικοκυριά, τις επιχειρήσεις και τους αγρότες μας. Με ορίζοντα τους επόμενους 12 μήνες και με παρεμβάσεις σε όλα τα μέτωπα» τόνισε ο πρωθυπουργός.

Δεν έκρυψε δε την απογοήτευσή του για της ταχύτητα αντίδρασης της ΕΕ σε φλέγοντα ζητήματα, η οποία αν ήταν μεγαλύτερη θα ενίσχυε την στήριξη των νοικοκυριών απέναντι στην ακρίβεια.

«Μακάρι να μπορέσουμε να πετύχουμε και ευρωπαϊκή χρηματοδότηση, ώστε να μειωθεί η επιβάρυνση στον κρατικό προϋπολογισμό. Αλλά δεν πρόκειται να περιμένω μέχρι το αργοκίνητο ευρωπαϊκό υπερωκεάνιο να αλλάξει πορεία» είπε ο πρωθυπουργός.

«Θα είμαι, ωστόσο, ειλικρινής: όσο διαρκεί ο πόλεμος, καμία εθνική στήριξη δεν θα μπορεί να απορροφήσει όλες τις αυξήσεις και να κρατήσει τις τιμές ενέργειας εκεί που ήταν πριν την κρίση. Όποιος ισχυρίζεται ότι μπορεί να το κάνει, σας λέει ψέματα» πρόσθεσε ο κ. Μητσοτάκης, «καρφώνοντας» την Αντιπολίτευση.

Τα νέα μέτρα στήριξης νοικοκυριών και επιχειρήσεων

«Δρομολογείται ένα νέο Εθνικό Πρόγραμμα Στήριξης, με σταθερό προσανατολισμό τους πιο αδύναμους. Αυτήν τη φορά, όμως, και με μέτρα σημαντικής ανακούφισης για τη μεσαία τάξη», τόνισε ο πρωθυπουργός.

Επιστρέφεται αναδρομικά μέρος των επιβαρύνσεων

Πρώτον, η Πολιτεία επιστρέφει στον ατομικό τραπεζικό λογαριασμό κάθε ιδιοκτήτη ή ενοικιαστή πρώτης κατοικίας το 60% όλων των πρόσθετων επιβαρύνσεων που έχει υποστεί, αναδρομικά από τον Δεκέμβριο έως και τον Μάιο.

Το όριο της έκτακτης αυτής αποζημίωσης θα είναι τα 600 ευρώ και θα αφορά όλους τους συμπολίτες μας με ετήσιο εισόδημα έως και 45.000 ευρώ.

Ταυτόχρονα, για τον Μάιο και τον Ιούνιο θα καλύπτεται κατά 50% η όποια αύξηση στην κατανάλωση και πέραν των 300 KWh. Ενώ, επιπλέον, η νέα έκπτωση θα αφορά και τις μη κύριες κατοικίες, και μάλιστα για το σύνολο της μηνιαίας κατανάλωσης.

Αναστολή της ρήτρας εφαρμογής

Ανεξάρτητα από τις ευρωπαϊκές αποφάσεις, η ελληνική κυβέρνηση, με δική της πρωτοβουλία, δρομολογεί από τον Ιούλιο ένα σύστημα που αποσυνδέει τις διεθνείς αυξήσεις του φυσικού αερίου από τους λογαριασμούς ρεύματος στη χώρα. Η διάρκεια αυτού του σχήματος θα έχει ορίζοντα έως και ένα χρόνο.

Με απλά λόγια, εξήγησε ο πρωθυπουργός «και με μία διπλή κρατική παρέμβαση τόσο στη χονδρική όσο και στη λιανική αγορά ενέργειας, θέτουμε ένα έμμεσο πλαφόν. Και, ταυτόχρονα, σταθεροποιούμε τις τιμές που φτάνουν στον καταναλωτή. Αναστέλλεται έτσι ουσιαστικά η ρήτρα αναπροσαρμογής. Και «κόβονται μαχαίρι» τα υπερέσοδα των εταιρειών ενέργειας».

Πρόγραμμα Ανακυκλώνω – Αλλάζω συσκευή

Μετατρέπουμε την εξοικονόμηση ενέργειας σε «ασπίδα» κάθε πολίτη και κάθε επιχείρησης απέναντι στους εκβιασμούς όσων ποντάρουν στην άσκοπη σπατάλη της, σημείωσε ο πρωθυπουργός.

Τις επόμενες εβδομάδες ξεκινά το πρόγραμμα «Ανακυκλώνω – αλλάζω συσκευή», που πριμοδοτεί γενναία την απόσυρση των παλιών, ενεργοβόρων κλιματιστικών και ψυγείων. Ενώ το φθινόπωρο, παράλληλα με το πρόγραμμα «Εξοικονομώ» των κατοικιών, δρομολογείται και το «Εξοικονομώ για Επιχειρήσεις». Ένα σχέδιο που θα επιτρέπει, μεταξύ άλλων, την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών μονάδων στις στέγες των κτηρίων τους.

Συμβουλές για αλλαγή συνηθειών

«Η φθηνότερη ενέργεια όμως είναι αυτή που δεν καταναλώνεται ποτέ. Συνεπώς, μικρές αλλαγές στις συνήθειες μας, όπως μικρές αλλαγές στις ρυθμίσεις των κλιματιστικών μας, θα φέρουν αμέσως και χαμηλότερους λογαριασμούς. Ετσι βοηθούμε και το περιβάλλον αλλά και το πορτοφόλι μας» πρόσθεσε.

Η ομιλία του πρωθυπουργού

Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και ο πόλεμος που συνεχίζεται εκεί χτυπά ολόκληρο τον κόσμο, την Ευρώπη αλλά και τη χώρα μας.

Και διεξάγεται όχι μόνο με πυραύλους και βόμβες, αλλά και με όπλο την ενέργεια και την τιμή του φυσικού αερίου, που έχει σκαρφαλώσει σε πρωτοφανή ύψη.

Αυτή είναι που προκαλεί διαδοχικές ανατιμήσεις και ιδίως στο ηλεκτρικό ρεύμα. Ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζεται στη ρίζα του μόνο με ενιαία ευρωπαϊκή απάντηση.

Όμως, σε αντίθεση με τις πρωτοβουλίες που πήρε για το Ταμείο Ανάκαμψης, εδώ η Ευρώπη εμφανίζεται -μέχρι σήμερα τουλάχιστον- κατώτερη των περιστάσεων. Και, δυστυχώς, η λύση της αργεί.

Γι’ αυτό και η Ελλάδα συνεχίζει να την διεκδικεί αλλά στο μεταξύ δεν αδρανεί. Δεν θα την περιμένει. Γιατί πρώτος εγώ αισθάνομαι ότι οι δυσκολίες των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών μας δεν μπορούν να περιμένουν άλλο.

Με απόφασή μου, λοιπόν, δρομολογείται ένα νέο Εθνικό Πρόγραμμα Στήριξης, με σταθερό προσανατολισμό τους πιο αδύναμους. Αυτήν τη φορά, όμως, και με μέτρα σημαντικής ανακούφισης για τη μεσαία τάξη.

Βοηθήσαμε πολύ τα ευάλωτα νοικοκυριά, που είχαν χαμηλές καταναλώσεις. Αλλά είναι αλήθεια πως όσοι χρησιμοποίησαν λίγο περισσότερο ρεύμα -γιατί έπρεπε, για παράδειγμα, να θερμανθούν με κλιματιστικό ή έχουν μία μικρή δεύτερη κατοικία- βλέπουν υπέρογκες αυξήσεις στους λογαριασμούς τους. Με την κρατική στήριξη, αν και μεγάλη, να αποδεικνύεται μικρή για να σηκώσει το βάρος τους.

Αυτό από σήμερα αλλάζει. Είμαι αποφασισμένος να διορθώσουμε τις αδικίες του χθες, να οργανώσουμε καλύτερα την άμυνα του σήμερα, αλλά και να αποτρέψουμε κινδύνους του αύριο.

Το νέο μας Πρόγραμμα παρεμβαίνει σε τέσσερα πεδία:

Πρώτον, η Πολιτεία επιστρέφει στον ατομικό τραπεζικό λογαριασμό κάθε ιδιοκτήτη ή ενοικιαστή πρώτης κατοικίας το 60% όλων των πρόσθετων επιβαρύνσεων που έχει υποστεί, αναδρομικά από τον Δεκέμβριο έως και τον Μάιο. Το όριο της έκτακτης αυτής αποζημίωσης θα είναι τα 600 ευρώ και θα αφορά όλους τους συμπολίτες μας με ετήσιο εισόδημα έως και 45.000 ευρώ.

Ταυτόχρονα, για τον Μάιο και τον Ιούνιο θα καλύπτεται κατά 50% η όποια αύξηση στην κατανάλωση και πέραν των 300 KWh. Ενώ, επιπλέον, η νέα έκπτωση θα αφορά και τις μη κύριες κατοικίες, και μάλιστα για το σύνολο της μηνιαίας κατανάλωσης.

Δεύτερον, όπως έχω δηλώσει, οι επιχειρήσεις παραγωγής ρεύματος θα κληθούν να καταβάλουν το δικό τους μέρισμα αλληλεγγύης στην κοινωνία, που δοκιμάζεται από την ακρίβεια. Με βάση, λοιπόν, το τελικό πόρισμα της Ανεξάρτητης Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας, που αναμένεται τις αμέσως επόμενες μέρες, τα πρόσθετα συγκυριακά έσοδά τους θα φορολογηθούν με ένα ειδικό τέλος ύψους 90%.

Πρόκειται, άλλωστε, για ποσά τα οποία θα διατεθούν για να ανακουφίσουν ελληνικά νοικοκυριά και επιχειρήσεις. Γιατί είναι ώρες δράσης της πολιτείας αλλά και ώρες ευθύνης όλων μας.

Τρίτον, ανεξάρτητα από τις ευρωπαϊκές αποφάσεις, η ελληνική κυβέρνηση, με δική της πρωτοβουλία, δρομολογεί από τον Ιούλιο ένα σύστημα που αποσυνδέει τις διεθνείς αυξήσεις του φυσικού αερίου από τους λογαριασμούς ρεύματος στη χώρα. Η διάρκεια αυτού του σχήματος θα έχει ορίζοντα έως και ένα χρόνο.

Με απλά λόγια, και με μία διπλή κρατική παρέμβαση τόσο στη χονδρική όσο και στη λιανική αγορά ενέργειας, θέτουμε ένα έμμεσο πλαφόν. Και, ταυτόχρονα, σταθεροποιούμε τις τιμές που φτάνουν στον καταναλωτή. Αναστέλλεται έτσι ουσιαστικά η ρήτρα αναπροσαρμογής. Και «κόβονται μαχαίρι» τα υπερέσοδα των εταιρειών ενέργειας.

Η πρωτοβουλία είναι δίκαιη, τεκμηριωμένη και κοστολογημένη. Και, το κυριότερο, δεν δημιουργεί προβλήματα ανταγωνισμού που θα μπορούσαν να αμφισβητήσουν νομικά τα θετικά αποτελέσματά της για τους καταναλωτές.

Τέλος, μετατρέπουμε την εξοικονόμηση ενέργειας σε «ασπίδα» κάθε πολίτη και κάθε επιχείρησης απέναντι στους εκβιασμούς όσων ποντάρουν στην άσκοπη σπατάλη της. Τις επόμενες εβδομάδες ξεκινά το πρόγραμμα «Ανακυκλώνω – αλλάζω συσκευή», που πριμοδοτεί γενναία την απόσυρση των παλιών, ενεργοβόρων κλιματιστικών και ψυγείων.

Ενώ το φθινόπωρο, παράλληλα με το πρόγραμμα «Εξοικονομώ» των κατοικιών, δρομολογείται και το «Εξοικονομώ για Επιχειρήσεις». Ένα σχέδιο που θα επιτρέπει, μεταξύ άλλων, την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών μονάδων στις στέγες των κτηρίων τους.

Η φθηνότερη ενέργεια όμως είναι αυτή που δεν καταναλώνεται ποτέ. Συνεπώς, μικρές αλλαγές στις συνήθειες μας, όπως μικρές αλλαγές στις ρυθμίσεις των κλιματιστικών μας, θα φέρουν αμέσως και χαμηλότερους λογαριασμούς. Ετσι βοηθούμε και το περιβάλλον αλλά και το πορτοφόλι μας.

Συμπολίτες μου,

Για να καταλήξω σε αυτές τις τέσσερις παρεμβάσεις χρειάστηκε χρόνος και μελέτη. Γιατί ένα τέτοιο πολυεπίπεδο πρόγραμμα πράγματι ήταν μία σύνθετη άσκηση, με πολλές τεχνικές, οικονομικές, ακόμη και πολιτικές παραμέτρους.

Διαμορφώθηκε, ωστόσο, σε άμεσο ρεαλιστικό σχέδιο χάρη στη συνεπή και συνετή πολιτική που προηγήθηκε. Είναι αυτή που έφερε χαμηλότερο έλλειμμα το 2021 και θετικές διεθνείς αξιολογήσεις. Και τώρα χρηματοδοτεί την νέα πρωτοβουλία μας, μαζί με τους πόρους από τα έσοδα των παραγωγών ρεύματος.

Μακάρι να μπορέσουμε να πετύχουμε και ευρωπαϊκή χρηματοδότηση, ώστε να μειωθεί η επιβάρυνση στον κρατικό προϋπολογισμό. Αλλά δεν πρόκειται να περιμένω μέχρι το αργοκίνητο ευρωπαϊκό υπερωκεάνιο να αλλάξει πορεία.

Θα είμαι, ωστόσο, ειλικρινής: όσο διαρκεί ο πόλεμος, καμία εθνική στήριξη δεν θα μπορεί να απορροφήσει όλες τις αυξήσεις και να κρατήσει τις τιμές ενέργειας εκεί που ήταν πριν την κρίση. Όποιος ισχυρίζεται ότι μπορεί να το κάνει, σας λέει ψέματα.

Ήδη από το φθινόπωρο, άλλωστε, το κράτος απορροφά μέρος των αυξήσεων, ενισχύοντας ταυτόχρονα, όσο μπορεί, το διαθέσιμο εισόδημα με νέες, μόνιμες μειώσεις φόρων και εισφορών. Αυτές τις μέρες, μάλιστα, οκτώ στους δέκα συμπολίτες μας θα κληθούν να πληρώσουν ακόμα χαμηλότερο ΕΝΦΙΑ.

Και τώρα, η νέα δέσμη παρεμβάσεων θα απορροφήσει το 70% έως 80% της αύξησης στην τιμή της κιλοβατώρας για τα νοικοκυριά, τις επιχειρήσεις και τους αγρότες μας. Με ορίζοντα τους επόμενους 12 μήνες και με παρεμβάσεις σε όλα τα μέτωπα.

Η πολιτεία οφείλει να στέκεται δίπλα στους πολίτες όταν βρίσκονται αντιμέτωποι με βίαιες αλλαγές που μόνοι τους δεν μπορούν να διαχειριστούν. Το κάναμε στη διάρκεια της πανδημίας, το κάνουμε και τώρα, με την ενεργειακή κρίση.

Ένα κράτος που προστατεύει την κοινωνία, επιμερίζοντας δίκαια το κόστος κάθε αναγκαστικής προσαρμογής. Αλλά και μία πολιτεία που μάχεται για να αναπτύσσεται η χώρα ώστε τους καρπούς της συλλογικής προόδου να τους γεύονται όλοι οι πολίτες. Αυτό είναι το όραμά μου και αυτό υπηρετώ με συνέπεια, κάθε μέρα.

ΠΗΓΗ: IN.GR

ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ: Εξοχα! Πεταξε τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝΑΛ στα αζητητα. Αυτα για οσους τους επιανε δηθεν ο πονος για την ακριβεια. Συντροφοι μπορειτε τωρα να κλαψετε ελευθερα....

ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ

 Kαιρο τονιζω οτι τα μετρα στηριξης ειδικα στην ενεργεια και τα καυσιμα επρεπε να αφορουν και την μεσαια ταξη. Δεν πρεπει να καθυστερησουμε αλλο ουτε λεπτο στην αντιμετωπιση της ακριβειας. Αν δεν υπαρξει δραστικη παρεμβαση του κρατους τοσο στην χονδρικη οσο και στην λιανικη πωληση ενεργειας τα νοικοκυρια δεν θα αντεξουν. Το στρεβλο μοντελο ενεργειακης αγορας της Ευρωπης καθως και οι αρνηση της για κοινη δραση απεναντι στην ακριβεια δεν αφηνει περιθωρια για συνεννοησεις. Ολες οι κυβερνησεις του Νοτου πρεπει να προχωρησουν μονες τους σε οσα απαιτουνται. Οι Βορειοι και ειδικα οι Γερμανοι και οι δορυφοροι τους δεν κατανοουν το προβλημα.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ ΚΑΙ ΣΤΕΛΕΧΟΥΣ ΝΔ ΣΤΗΝ ΕΡΤ ΦΛΩΡΙΝΑΣ ΣΤΙΣ 11-2-22

 ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ ΚΑΙ ΣΤΕΛΕΧΟΥΣ ΝΔ ΣΤΗΝ ΕΡΤ ΦΛΩΡΙΝΑΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ ΤΑΜΥ ΑΔΑΜΟΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ. Ο ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΕΛΕΧΟΣ ΜΗΤΡΩΟΥ ΝΔ ΚΑΙ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΠΑΡ' ΕΦΕΤΑΙΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΜΕ ΕΔΡΑ ΤΟ ΑΜΥΝΤΑΙΟ. ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΕ ΕΞΑΡΧΗΣ ΤΗΝ ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΑ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΗΣ ΝΔ ΤΟ 2015 ΚΑΙ ΔΕΝ ΚΡΥΦΤΗΚΕ ΟΠΩΣ ΑΛΛΟΙ ΠΟΥ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΑ ΔΗΛΩΝΟΥΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΟΛΟΓΙΚΑ ΠΡΟΕΔΡΙΚΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΘΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΑΞΙΩΜΑΤΩΝ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΠΑΓΓΕΛΤΟΣ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΙΚΟΥ ΣΩΛΗΝΑ ΑΛΛΑ ΕΝΕΡΓΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ. Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟΝ ΠΡΟΣΟΔΟΦΟΡΑ ΕΝΑΣΧΟΛΗΣΗ ΜΕ ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΟΠΩΣ ΤΗΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΝΤΗΣΕΙ ΟΡΙΣΜΕΝΟΙ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΙ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΑΣ ΚΑΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΡΙΖΙΚΗ ΑΝΑΝΕΩΣΗ ΤΗΣ ΝΔ ΚΑΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΜΕ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗ ΤΩΝ ΤΥΧΟΝ ΑΝΕΠΑΓΓΕΛΤΩΝ ΚΑΙ ΑΜΟΡΦΩΤΩΝ ΠΑΡΑΣΙΤΩΝ.

ΠΡΟΣ ΑΘΗΝΟΚΕΝΤΡΙΚΑ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΑ ΚΑΝΑΛΙΑ

Εμεινε λεει η Ευβοια σε καποια χωρια χωρις ρευμα 10 ωρες με 0 βαθμους και εχουν πρωτη ειδηση στα καναλια οπως και γιατι πασπαλισε αχνη ζαχαρη στην Κρητη. Στην Φλωρινα ειχαμε -12 και μειναμε 48 ωρες στα χωρια μας χωρις ρευμα μετα απο σεισμους και μας ειχαν προτελευταια ειδηση τα καναλια του Αθηνοκεντρισμου. Την συμπαθεια μας και τις ευχες μας στην Ευβοια αλλα επειδη τα τηλεοπτικα καναλια το εχουν ξεφτιλισει και η Ελλαδα αρχιζει απο την ακριτικη περιφερεια αντε να μην πω καμια βαρεια κουβεντα τωρα για τα μονοθεματικα δελτια ειδησεων σας. Αρκετα. Αηδια καταντησατε.

Επικίνδυνα παιχνίδια ΗΠΑ – Ρωσίας – Στην κόψη του ξυραφιού η κρίση στην Ουκρανία

 Ευρυδίκη Μπερσή

23.01.2022 

•  
Στη συνέντευξη Tύπου της περασμένης Τετάρτης, ο Αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν διαχώρισε το ενδεχόμενο ελάσσονος ρωσικής επιχείρησης εντός των ουκρανικών συνόρων (minor incursion) από το ενδεχόμενο να επιλέξει η Ρωσία μεγάλο πόλεμο εναντίον της Ουκρανίας. Είναι αυτονόητο ότι η αντίδραση σε μια μικρής έκτασης και διάρκειας εχθρική ενέργεια είναι διαφορετική από την αντίδραση σε έναν σαρωτικό πόλεμο που απειλεί την κρατική υπόσταση μιας χώρας, αλλά η δήλωση του Μπάιντεν επικρίθηκε σφοδρά ως υποτιθέμενο πράσινο φως προς τη Μόσχα, ενώ ο Λευκός Οίκος έσπευσε σε σειρά διευκρινιστικών δηλώσεων.Λιγότερη προσοχή δόθηκε στην κατάληξη της δήλωσης του Αμερικανού προέδρου, σύμφωνα με την οποία το δεύτερο ενδεχόμενο θα ήταν «καταστροφικό για τη Ρωσία». Η διαμάχη γύρω από την Ουκρανία είναι τόσο οξεία και ο κίνδυνος εσφαλμένων υπολογισμών παραμένει τόσο υψηλός, μεταξύ άλλων, γιατί δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν συμμερίζεται αυτή την εκτίμηση για το τι συνιστά καταστροφή.Ο Πούτιν δίνει με πολύ πειστικό τρόπο την εντύπωση ότι για τη Ρωσία ένας πόλεμος που θα συνέτριβε τον ουκρανικό στρατό και θα έφερνε ρωσικές δυνάμεις στο Κίεβο, παρά τις αναπόφευκτες ρωσικές απώλειες και τις βαριές συνέπειες στη διεθνή σκηνή, θα ήταν προτιμότερος από το status quo. Τα ρωσικά στρατεύματα που έφθασαν στη Λευκορωσία «για ασκήσεις» απέχουν τέσσερις ώρες από το Κίεβο, ενώ η δύναμη πυρός της Ρωσίας είναι πολλαπλάσια αυτής που απαιτείται για να υπερνικηθούν οι ουκρανικές αντιστάσεις.

Ο αινιγματικός Πούτιν και το μήνυμα του Μπάιντεν: ανοχή στο ενδεχόμενο ελάσσονος ρωσικής επιχείρησης, «καταστροφικός» για τη Μόσχα τυχόν σαρωτικός πόλεμος.

Παράλληλα, τα ρωσικά συναλλαγματικά αποθέματα βρίσκονται σε ιστορικά υψηλά επίπεδα (630 δισ. δολάρια) επιτρέποντας στη Μόσχα να ξεφύγει για κάποιο χρονικό διάστημα από τις κυρώσεις που θεωρείται δεδομένο ότι θα της επιβληθούν, σε περίπτωση που κινηθεί κατά της Ουκρανίας. Επιπλέον, αν η κρίση έχει επιπτώσεις στις αγορές ενέργειας, η ζημιά από την πιθανή εκτίναξη των τιμών δεν θα βαρύνει τη χώρα που παράγει φυσικό αέριο και πετρέλαιο, αλλά αυτές που το καταναλώνουν, δηλαδή την Ευρώπη.

Ολες οι παραπάνω παράμετροι προσδίδουν στη Ρωσία την αίσθηση ότι ήρθε η στιγμή να βγει από τον ρόλο της ηττημένης του ψυχρού πολέμου. Επιπλέον η Μόσχα έχει την αίσθηση ότι στο εξής ο χρόνος μετράει αντίστροφα. Η στροφή της Ουκρανίας προς τη Δύση δείχνει να μονιμοποιείται. Πλέον, όσο περνάει ο καιρός οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις ενισχύονται, λαμβάνουν όλο και περισσότερη δυτική βοήθεια και τίποτα δεν αποκλείει την εγκατάσταση στην Ουκρανία δυτικών πυραύλων ικανών να πλήξουν εντός πενταλέπτου τη Μόσχα.

Στο πακέτο των αιτημάτων που έχει διατυπώσει η Ρωσία και τα οποία η Ουάσιγκτον αρνείται μέχρι στιγμής να αποδεχθεί, είναι γραπτές διαβεβαιώσεις ότι κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί. Σύμφωνα με τα όσα έχουν γίνει γνωστά έως τώρα, η αμερικανική κυβέρνηση δεν σκοπεύει να προσφέρει γραπτές εγγυήσεις ασφαλείας στη Ρωσία. Η μόνη αμερικανική δέσμευση μέχρι στιγμής είναι ότι στα ρωσικά αιτήματα θα δοθούν γραπτές απαντήσεις εντός της επόμενης εβδομάδας. Οι πυρετώδεις διπλωματικές επαφές συνεχίζονται, με τελευταία τη συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών των δύο χωρών, Αντονι Μπλίνκεν και Σεργκέι Λαβρόφ, στη Γενεύη την Παρασκευή.

Αν ο Βλαντιμίρ Πούτιν βεβαιωθεί ότι δεν θα υπάρξουν αποτελέσματα, θα βρεθεί μπροστά στο δίλημμα είτε να αποδεχθεί ότι οι ρωσικές απειλές για «τεχνικές – στρατιωτικές απαντήσεις» ήταν μπλόφα είτε να δώσει πράγματι τις απαντήσεις αυτές. Ισως γι’ αυτό ο Αμερικανός πρόεδρος Μπάιντεν προσέφερε στη Μόσχα τη διέξοδο της «ελάσσονος» επιχείρησης, παρά την οργή του Κιέβου, ώστε και η Ρωσία να μη φανεί ότι διατύπωσε κενές απειλές και να μην υπάρξει κάποια σοβαρή αλλαγή στις υφιστάμενες ισορροπίες.

Είναι δυνατόν όμως να έχει ξεκινήσει ο Πούτιν προσπάθεια συνολικής επαναδιαπραγμάτευσης με τη Δύση και να κηρύξει τη νίκη εξαπολύοντας μερικές επιθέσεις εναντίον ουκρανικών ψηφιακών υποδομών ή ενισχύοντας ελαφρά τη θέση των φιλορώσων ανταρτών του Ντονμπάς; Εχουν γραφτεί πολλά τον τελευταίο καιρό για τη δυσκολία να ερμηνευθούν οι προθέσεις του και για τη μοναδική συνθήκη που έχει διαμορφωθεί στη Ρωσία, με τον πρόεδρο να χειρίζεται προσωπικά και σε λεπτομέρειες όλες τις σοβαρές υποθέσεις εξωτερικής πολιτικής και άμυνας, χωρίς σημαντικούς συμβούλους, χωρίς καν το πολιτικό γραφείο που επικύρωνε τις αποφάσεις του Κρεμλίνου επί ΕΣΣΔ.

Αλλά η συζήτηση γύρω από τις μεθόδους που θα επιλέξει ο Πούτιν και γύρω από τις κυρώσεις που θα υποστεί θα έπρεπε να έρχεται σε δεύτερο χρόνο. Το πρωτεύον είναι να γίνουν κατανοητοί οι στρατηγικοί στόχοι του και να αρθρώσει η Δύση μια απάντηση που να πείθει τους λαούς που θα υποστούν τις συνέπειες μιας δυσμενούς εξέλιξης ότι έγιναν όλες οι δυνατές προσπάθειες να αποτραπεί.  

Τι εκτιμούν Παρίσι, Βερολίνο

Γαλλικές πηγές που μίλησαν στην εφημερίδα Le Monde σημείωσαν ότι η εκτίμηση της Γαλλίας και της Γερμανίας για το επίπεδο κινδύνου είναι διαφορετική από την εκτίμηση των ΗΠΑ, με τους Ευρωπαίους να μην έχουν ανιχνεύσει τα σημάδια εκείνα (μεταφορές καυσίμων, περαιτέρω ενισχύσεων) που θα «έδειχναν» επικείμενη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία σε σύντομο χρονικό διάστημα. Η εισβολή, ωστόσο, είναι μόνο μία από τις επιλογές που θα είχε στη διάθεσή της η Ρωσία εάν επέλεγε κλιμάκωση.

Αλλα πιθανά σενάρια περιλαμβάνουν επιθέσεις με πυραύλους από ξηρά, θάλασσα και αέρα, χωρίς την ανάμειξη χερσαίων δυνάμεων, οι οποίες θα γίνονταν στόχοι της ουκρανικής αντίστασης. Η δυτική στρατιωτική εμπλοκή στην Ουκρανία περιλαμβάνει την αποστολή στη χώρα αντιαρματικών πυραύλων, με το σκεπτικό όχι της αποτροπής ρωσικής εισβολής αλλά της αντίστασης στις ρωσικές δυνάμεις κατοχής σε δεύτερο χρόνο.

ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ KATHIMERINI.GR

 

Άγιο Όρος: Θερίζει ο κοροναϊός – Αντιεμβολιαστές μοναχοί παίρνουν παρασιτοκτόνο για να μην κολλήσουν

«Βράζει» από κορoναϊό η Ιερά Μονή Φιλοθέου - Μοναχοί επιχειρούν να καταπολεμήσουν τα συμπτώματα με... παρασιτοκτόνα για άλογα - Ανησυχία στις υγειονομικές αρχές για τους απανωτούς θανάτους.

Αντί να εμβολιαστούν κατά του κοροναϊό, μοναχοί σε μονή στο Άγιο Όρος παίρνουν προληπτικά… παρασιτοκτόνα .

Σύμφωνα με το Voria.gr , η Ιερά Μονή Φιλοθέου από το Άγιο Όρος «βράζει» από κοροναϊό, και την ίδια ώρα πληθαίνουν οι πληροφορίες πως οι μοναχοί παίρνουν προληπτικά την ουσία «ιβερμεκτίνη» που όμως δεν ενδείκνυται για τον κορoναϊό.

Η ουσία αυτή βρίσκεται εδώ και καιρό στο επίκεντρο θεωριών συνωμοσίας αντιεμβολιαστών, που θέλουν να αποτρέψουν τον εμβολιασμό. Ιδιαίτερα διακινείται μέσω παραχριστιανικών οργανώσεων και άλλων και μάλιστα λέγεται πως είναι το….μυστικό όπλο κατά του κορoναϊού.

«Η «ιβερμεκτίνη» χρησιμοποιείται ως αντιπαρασιτικό, κυρίως σε κτηνιατρικά φάρμακα. Η αλήθεια είναι πως στην αρχή κάποιοι την πρότειναν ως θεραπεία για τον κοροναϊό, αλλά πολύ γρήγορα απαξιώθηκε ως φάρμακο και μάλιστα είναι πιθανόν να κάνει ζημιά σε όποιον την καταναλώνει, καθώς έχει σοβαρές παρενέργειες», δήλωσε στη Voria.gr, ο καθηγητής Φαρμακολογίας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Φαρμακολογίας, Ευάγγελος Μανωλόπουλος.

Σύμφωνα με τον κ. Μανωλόπουλο, «η «ιβερμεκτίνη» είναι από τα φάρμακα που αγκάλισαν οι αντιεμβολιαστές, αλλά θέλω να επιστήσω την προσοχή σε όποιον το παίρνει πως όχι μόνο δεν είναι αποτελεσματικό, αλλά μπορεί και να καταστεί επικίνδυνο».

«Δεν είσαι άλογο. Δεν είσαι γάτα. Σταμάτησέ το!»

Πρόκειται για ένα κατά βάση κτηνιατρικό φάρμακο για το οποίο ο Αμερικανικός Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) έβγαλε ανακοίνωση πριν από λίγο καιρό, την οποία τιτλοφορούσε: «Δεν είσαι άλογο. Δεν είσαι γάτα. Σταμάτησέ το!».

Ο FDA ανέφερε πως η «ιβερμεκτίνη» είναι ουσία που αφορά κατά κύριο λόγο τη θεραπεία των ζώων, που έχουν προσβληθεί από παράσιτα. Για τον άνθρωπο έχει λάβει έγκριση για πολύ συγκεκριμένες περιπτώσεις όπως για τις…ψείρες της κεφαλής και κάποια παράσιτα του στομάχου. Έκανε επίσης γνωστό πως η ουσία αυτή δεν δίνεται για την πρόληψη του κοροναϊού και σημειώνονταν πως η λήψη μεγάλων ποσοτήτων είναι επικίνδυνη.

Το… συνιστούν και σε άλλους

Πληροφορίες της Voria.gr αναφέρουν ότι οι μοναχοί στη Μονή Φιλοθέου, που είναι σχεδόν στο σύνολό τους ανεμβολίαστοι, καταναλώνουν το σκεύασμα της «ιβερμεκτίνης», ενώ το συνιστούν και σε άλλους, εκτός Μονής, ως προστασία από τον κοροναϊό. Ωστόσο, δεν φαίνεται να τους έχει βοηθήσει καθώς 5 μοναχοί έχουν ήδη καταλήξει από επιπλοκές του κοροναϊού και υπάρχουν ακόμη τουλάχιστον 25 ενεργά κρούσματα σε σύνολο περίπου 40 μοναχών.

Οι περισσότεροι μοναχοί είναι απομονωμένοι στα κελλιά τους και οι πόρτες έχουν σφαλίσει για προσκυνητές και άλλους. Μετά την εκδημία του π. Λουκά πριν από 10 ημέρες, του ανιψιού του π. Πορφύριου στις αρχές της περασμένης εβδομάδας και του π.Ταξιάρχη το Σάββατο, το μοναστήρι έχει μείνει χωρίς προϊστάμενο, καθώς οι τρεις πατέρες ήταν οι προϊστάμενοι στη Γεροντική Σύναξη. Μάλιστα ο π. Ταξιάρχης αρνούνταν μέχρι τέλους να βγει από το μοναστήρι και να διακομιστεί σε νοσοκομείο, δεχόμενος επί τόπου, στο κελλί του, οξυγόνο, επειδή δεν ήθελε να μείνει «ακέφαλο» από προϊστάμενο το μοναστήρι. Μέσα στην προηγούμενη εβδομάδα νικήθηκαν επίσης από τον κορωνοϊό ο π. Κοσμάς, που ήταν ο οδοντογιατρός της Μονής και ο π.Δαμιανός.

Η κατάσταση στο Άγιον Όρος

Δύσκολη χαρακτηρίζεται η κατάσταση στο Άγιον Όρος, καθώς εκτός της Μονής Φιλοθέου που βρίσκεται σε καραντίνα, άλλο ένα μοναστήρι βρίσκεται αντιμέτωπο με πολλά κρούσματα, ενώ κανείς δεν γνωρίζει τι συμβαίνει σε σκήτες και κελλιά που βρίσκονται στη νότια πλευρά της Αθωνικής Πολιτείας, αρκετά μακριά από το κέντρο Υγείας στις Καρυές. Εκεί εγκαταβιούν κυρίως ηλικιωμένοι μοναχοί που δεν έχουν εμβολιαστεί, ενώ δεν έχουν και τακτική επικοινωνία με το διοικητικό κέντρο.

Σε δηλώσεις του στη Voria.gr, ο Πολιτικός Διοικητής του Αγίου Όρους, Αθανάσιος Μαρτίνος, ανέφερε πως από τους περίπου 1.800 μοναχούς, οι 1050 έχουν νοσήσει και οι 460 έχουν εμβολιαστεί, όπως και το 100% των δημοσίων υπαλλήλων που υπηρετούν εκεί. «Συνεπώς οι περίπου 1500 έχουν θωρακιστεί απέναντι στον ιό, έτσι δεν θεωρούμε ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα».

Ο κ. Μαρτίνος θεωρεί υπερβολικά τα δημοσιεύματα που κάνουν λόγο για αντιεμβολιαστικό κίνημα που εκπορεύεται από το Άγιον Όρος, σημειώνοντας πως «οι μοναχοί ζουν ασκητικά και ασχολούνται με τα πνευματικά τους καθήκοντα. Καλό θα ήταν να σεβαστούμε την ιδιωτικότητά τους και να τους αφήσουμε στην ησυχία τους».

Ωστόσο βρίσκεται σε εξέλιξη εισαγγελική παρέμβαση ήδη από την προηγούμενη εβδομάδα, με αφορμή τις δηλώσεις αγιορείτη μοναχού για αντιεμβολιαστές εντός του Όρους που με τη ρητορική τους καλούν τους πιστούς να μην εμβολιαστούν και ευθύνονται για πολλούς θανάτους.

Οι δηλώσεις του ιερομόναχου Ιωσήφ προκάλεσαν την παρέμβαση της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης, η οποία διεξάγει έρευνα για να διακριβωθεί αν ευσταθούν οι καταγγελίες, ποιοι είναι οι καταγγέλοντες και αν στοιχειοθετούνται τα αδικήματα της θανατηφόρας έκθεσης και της διασποράς ψευδών ειδήσεων.

Αναφορικά με την κατάσταση στο Περιβόλι της Παναγίας, σημειώνεται ότι σε πέντε Μονές, τη Σιμωνόπετρα, την Ιβήρων, τη Σταυρονικήτα, την Ξενοφώντος και την Παντοκράτορος, έχει εμβολιαστεί πάνω από το 90% των μοναχών, όπως και στη νόμιμη αδελφότητα της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου, που εδρεύει στις Καρυές. Μάλιστα οι δύο πρώτες μονές έχουν σφαλίσει τις πόρτες τους και εδώ και 1,5 χρόνο δεν δέχονται προσκυνητές, ενώ στις τρεις τελευταίες ο αριθμός των προσκυνητών είναι εξαιρετικά περιορισμένος.

Κλειστές είναι και οι μονές Ξηροποτάμου και Βατοπαιδίου, στη δεύτερη, ο ηγούμενος Εφραίμ ασθένησε σοβαρά και ξεπέρασε τον κορωνοϊό μετά από πολυήμερη παραμονή στο νοσοκομείο. Στη μονή αυτή, που είχε το προηγούμενο διάστημα κοντά στα 30 κρούσματα, εμβολιάστηκε το 60% των μοναχών.
Απώλειες μετρά και η Μονή Κωνσταμονίτου, που έχει χάσει εφτά μοναχούς, αλλά και η Μονή Γρηγορίου με δύο μοναχούς να έχουν καταλήξει και αρκετούς άλλους να περνούν τον κορωνοϊό σχετικά δύσκολα.

ΠΗΓΗ: IN.GR

ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ: Η βλακεια και η αμορφωσια ειναι αηττητη. Εχω γραψει πως το Πατριαρχειο και η Ελλαδα πρεπει να εκκαθαρισουν τις μονες απο σκοταδιστες. Επισης η μεγαλη αρρωστια της ελληνικης εκκλησιας ειναι εδω και δεκαετιες οι παραχριστιανικες οργανωσεις που πρεπει να ερθουν αντιμετωπες με τον νομο και κυρωσεις ενω η εκκλησια πρεπει να τις αποκηρυξει.

Το Φανάρι, η Μόσχα κι ένας πόλεμος

Ποια πρέπει να είναι η θέση της Ελλάδας σ' αυτό το διπλωματικό και θρησκευτικό μπρα ντε φερ

Την περίοδο των Ναπολεόντειων πολέμων (1803 – 1815) σχεδόν όλη η Ευρώπη, από την Ιβηρική έως τη Ρωσία, μπήκε στο καμίνι μιας αιματηρής σύγκρουσης που άλλαξε σύνορα και διαμόρφωσε έναν νέο χάρτη στην ήπειρο. Ιστορικοί, ειδικοί της τέχνης της στρατηγικής και αναλυτές των διεθνών σχέσεων, αναζητούν επί χρόνια εξήγηση για το πώς σε αυτό τον πόλεμο βρέθηκε σε ρόλο παρατηρητή η Οθωμανική Αυτοκρατορία, η οποία είχε ήδη περάσει σε φάση συρρίκνωσης. Μια εξήγηση που δίνουν έχει να κάνει με τον ρόλο της Κωνσταντινούπολης – και, όπως προκύπτει από τις συζητήσεις ανάμεσα στον Ναπολέοντα και τον τσάρο Αλέξανδρο Α΄, ουδείς ήθελε μια ανατροπή σκηνικού στη Κωνσταντινούπολη που θα οδηγούσε σε αχαρτογράφητα νερά στα Δαρδανέλια και στον Βόσπορο. Σε Αγία Πετρούπολη και Παρίσι θεωρούσαν τον σουλτάνο αδύναμο και εύκολο στόχο μιας επίθεσης, είτε από ρωσικά είτε από γαλλικά στρατεύματα. Αλλά επίθεση τελικώς δεν υπήρξε, επειδή κάθε πλευρά επιθυμούσε μια Κωνσταντινούπολη εκτός παιχνιδιού, υπό τον μωαμεθανικό έλεγχο.

Είναι το σημείο όπου η θρησκευτική ταυτότητα δεν έχει ρόλο στη διπλωματία – η εποχή των Σταυροφόρων, άλλωστε, είχε τελειώσει αιώνες νωρίτερα. Στη νεότερη Ευρώπη που αναδυόταν μετά τη Γαλλική Επανάσταση, οι ισορροπίες είχαν να κάνουν με ένα ευρύτερο παιχνίδι εξουσίας. Στο ταραγμένο Παρίσι του Ναπολέοντα και στην αυλή του τσάρου δεν περίσσευε η εμπιστοσύνη στον σουλτάνο, αλλά ένα νέο καθεστώς στην Πόλη θα μπορούσε μελλοντικά να δημιουργήσει άλλα προβλήματα. Ο τσάρος ήθελε τον ανοικτό διάδρομο στη Μεσόγειο που εξασφάλιζε ο έλεγχος της Κωνσταντινούπολης από τους Οθωμανούς (μετά και την τουρκική ήττα στην Κριμαία και τη Συνθήκη του Κιουτσούκ – Καϊναρτζή, το 1774). Ο Ναπολέοντας δεν ήθελε να εξασφαλίσουν οι Ρώσοι τον έλεγχο των στενών και αποδεχόταν να παραμείνει η οθωμανική κυριαρχία στην Πόλη. Και, βέβαια, δεν συζητούσαν το ενδεχόμενο η Κωνσταντινούπολη να περάσει στον έλεγχο ενός ανεξάρτητου ελληνικού κράτους, που σε εκείνη τη φάση παρέμενε ακόμη μια μακρινή προοπτική. Η ορθοδοξία και ο χριστιανισμός είχαν πάψει να αποτελούν ένα ισχυρό χαρτί, ενώ η Ρωσική Εκκλησία ήθελε από τότε ένα Φανάρι αδύναμο με μειωμένη επιρροή.

Ολα αυτά έχουν σήμερα τη σημασία τους, καθώς επιβεβαιώνουν ότι το γεωπολιτικό παιχνίδι και η θέση ισχύος δεν θα πάψουν να καθορίζουν τις αποφάσεις. Και εξηγούν σε μεγάλο βαθμό και την κίνηση του Πατριαρχείου Μόσχας να ιδρύσει Εξαρχία στην Κωνσταντινούπολη, σε μια πλήρη αυτονόμηση από το Φανάρι και το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Πρόκειται ασφαλώς για κίνηση που σπρώχνει ακόμη περισσότερο το Φανάρι στην αγκαλιά των ΗΠΑ, καθώς τα αντίβαρα αναζητούνται στην Ουάσιγκτον και στην επιρροή της αμερικανικής ορθόδοξης κοινότητας. Οπως θα αφήσει το δικό της αποτύπωμα και στη σχέση της Αγκυρας με τη Μόσχα. Αν ο τσάρος Αλέξανδρος Α’ θεωρούσε ότι τα ρωσικά συμφέροντα εξυπηρετούσε καλύτερα ο σουλτάνος, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο δύο αιώνες αργότερα ο Πούτιν θα κρίνει εάν τα συμφέροντά του τα εξυπηρετεί ο Ερντογάν. Και στον πολιτικό σχεδιασμό έχει ήδη ενταχθεί και το Πατριαρχείο Μόσχας, με τη δικαιολογία της αντίστασης στην αυτοκεφαλία της Ουκρανικής Εκκλησίας – κατόπιν αμερικανικής υπαγόρευσης.

Η Αθήνα μπορεί να ελιχθεί πολιτικά και να αναζητήσει νέες ισορροπίες στη σχέση με τη Μόσχα. Για το Οικουμενικό Πατριαρχείο, ωστόσο, ο ρωσικός επεκτατισμός και οι σχηματικές κινήσεις -γιατί περί αυτού πρόκειται – τα νέα προβλήματα μπορεί να είναι δισεπίλυτα. Με τους πιστούς (και την πολιτική δύναμη που μπορούν να προσφέρουν) να βρίσκονται μακριά από την έδρα της Ορθοδοξίας, τα ομόδοξα χτυπήματα θα διαμορφώσουν νέες συνθήκες. Και η Αθήνα, αργά ή γρήγορα, θα κληθεί να πάρει μια ξεκάθαρη πολιτική θέση, καθώς ένα παιχνίδι εξουσίας καθορίζει από καιρό και τη σχέση του Φαναρίου με την Εκκλησία της Ελλάδας.

Πηγη: ΙΝ.GR

ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ: ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΣΤΗΝ ΡΩΣΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΤΑ ΘΕΡΜΑ ΜΟΥ ΣΥΛΛΥΠΗΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΟΙΞΟΥΝ ΚΑΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΙΣΤΟΡΙΑΣ. ΟΙ ΨΕΥΔΟΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΔΕΝ ΒΟΗΘΟΥΜ.

 

ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Από την άρνηση της πανδημίας στο «όχι σε όλα» – Εξι καθηγητές μιλούν και γράφουν στην «Κ»

Εξι καθηγητές μιλούν και γράφουν στην «Κ» για τους αρνητές και τα αίτια που υπαγορεύουν τη συμπεριφορά τους

Ενώ σε άλλες χώρες υπάρχουν αρνητές της πανδημίας και αντιεμβολιαστές, στην Ελλάδα η άρνηση δεν περιορίζεται πια στο εμβόλιο, αλλά έχει εξαπλωθεί ακόμη και στην απογραφή. (SOOC)

Ηλιάνα Μάγρα

23.11.2021 •

Εν αρχή ήταν οι αρνητές της πανδημίας. Ακολούθησαν οι αρνητές των μέτρων, της μάσκας, των τεστ, μετά ήρθαν οι αντιεμβολιαστές.

Τους τελευταίους μήνες ακούμε για τους αρνητές διασωλήνωσης, ενώ τώρα στο προσκήνιο έρχονται εκείνοι της απογραφής. Κι ενώ και σε άλλες χώρες υπάρχουν αρνητές της πανδημίας και αντιεμβολιαστές, γιατί στην Ελλάδα η άρνηση δεν περιορίζεται καν πια στο εμβόλιο, αλλά έχει εξαπλωθεί ακόμη και στην απογραφή, αγγίζοντας, ή για κάποιους ξεπερνώντας, τα όρια του παραλόγου;

Το μείζον θέμα πίσω από τις αρνήσεις των διαφορετικών ομάδων είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης όχι απλώς στην κυβέρνηση ή σε κάθε κυβέρνηση, αλλά στην πολιτεία, λένε οι ειδικοί.

«Για κάθε άνθρωπο ο οποίος βασανίζεται τον τελευταίο ενάμιση χρόνο και τηρεί τα μέτρα ελπίζοντας κάπως να τελειώσει αυτό το πράγμα, το θέαμα ανθρώπων που αρνούνται την πραγματικότητα είναι εξωφρενικό, εξοργιστικό και αδικαιολόγητο», λέει στην «Κ» ο Γιώργος Πολίτης, αναπληρωτής καθηγητής Κοινωνικής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. «Ωστόσο, υπάρχει εξήγηση», τονίζει. Οσον αφορά την άρνηση πανδημίας και εμβολίων, οι λόγοι, πιστεύει, είναι τρεις: άγνοια, παραλυτικός φόβος και «δόλος ή βαρύς εγωισμός», με επιχειρήματα όπως «είμαι υγιής και δεν θα πάθω τίποτα» ή «κάντε εσείς τα εμβόλια και θα δημιουργηθεί ανοσία». «Οι άνθρωποι που αρνούνται να εμβολιαστούν, δεν είναι ένα πράγμα», συμπληρώνει ο Βασίλης Παυλόπουλος, καθηγητής Διαπολιτισμικής Κοινωνικής Ψυχολογίας στο ΕΚΠΑ, αλλά διαφορετικές ομάδες με διαφορετικά κίνητρα. Καταλήγουν όμως στο ίδιο αποτέλεσμα, και συμπαρασύρουν ο ένας τον άλλον «στον ενθουσιασμό ότι έχω αρχίσει την επανάστασή μου – αφού αρνούμαι το εμβόλιο, ας αρνηθώ και κάτι άλλο». Είναι ένα φαινόμενο που στην κοινωνική ψυχολογία αποκαλείται «ψυχολογική αναδραστικότητα», λέει – «η τάση που έχει κανείς να αντιδρά απέναντι σε μια υπόδειξη που δέχεται, επειδή έχει την αίσθηση ότι περιορίζεται η ελευθερία του».

Τόσο ο ίδιος όσο και ο κ. Πολίτης δηλώνουν πως το μείζον θέμα πίσω από τις αρνήσεις των διαφορετικών ομάδων είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης όχι απλώς στην κυβέρνηση ή σε κάθε κυβέρνηση, αλλά στην πολιτεία. «Πολλοί πολίτες δεν έχουν εμπιστοσύνη στο κράτος», υπογραμμίζει ο κ. Πολίτης, «αυτή η εναντίωση έχει φουντώσει με την πανδημία». «Σε θεσμικό επίπεδο, το παιχνίδι το χάσαμε καιρό πριν», λέει ο κ. Παυλόπουλος, τονίζοντας πως η πανδημία χτύπησε όταν η Ελλάδα έβγαινε από μία δεκαετία επίπονης οικονομικής και κοινωνικοπολιτικής κρίσης, από ένα σοκ στην εμπιστοσύνη λειτουργίας των θεσμών. «Ημαστε ευάλωτοι σε αντισυστημικές ρητορικές γενικά», συμπληρώνει.

Η Αννα Λάζου, επίκουρη καθηγήτρια Κοινωνικής Ανθρωπολογίας στο ΕΚΠΑ, λέει πως μπορεί ίσως να συνδέσει την τωρινή κατάσταση με τους «Αγανακτισμένους» του 2011 –«ήταν ένα ξέσπασμα παρά μια συγκροτημένη πολιτική τοποθέτηση που μπορούσε να οδηγήσει κάπου–, αυτή η ακραία και σήμερα αντίδραση στον χώρο της υγείας είναι ένα συναισθηματικό ξέσπασμα εξώλογο». Μπορεί η οργή να ξεσπάει με αφορμή τη δημόσια υγεία, αλλά οι αιτίες είναι άλλες και πρέπει να εμβαθύνουμε σε αυτές για να τις ανατρέψουμε, δηλώνει. Οι διαχρονικές ευθύνες της πολιτείας μοιάζουν καίριες. «Πιστεύω ότι έχει μια πολιτική, οικονομική και ψυχολογική βάση αυτή η αντίδραση», σημειώνει η κ. Λάζου. Ο παραλογισμός, τονίζει, οφείλεται στην ιδιώτευση, «στην ηθική και πολιτική παρερμηνεία της ελευθερίας», πως δηλαδή ο καθένας μπορεί να είναι μόνος του, «χωρίς να οργανώνεται μέσα σε συλλογικά πλαίσια και να αντιλαμβάνεται τη σημασία που έχει η ατομική ευθύνη μέσα στην ομάδα, μέσα στη συλλογικότητα και όχι μόνο για τον εαυτό του». «Αυτή είναι μια παρερμηνεία της ατομικής ελευθερίας», επισημαίνει, «και οφείλεται σε ένα βασικό έλλειμμα εκπαίδευσης και συγκρότησης της κοινωνίας μας».

ΑΠΟΨΕΙΣ

Το «λάθος» και η «άρνηση»

Του Ρόντρικ Μπίτον*

«Αρνηση» είναι ο τίτλος του πολυαγαπημένου ποιήματος του νομπελίστα Γιώργου Σεφέρη, το οποίο μελοποιήθηκε από τον Μίκη Θεοδωράκη και έγινε γνωστό από τον πρώτο του στίχο, «Στο περιγιάλι το κρυφό». Τελειώνει με το αινιγματικό δίστιχο, «…πήραμε τη ζωή μας / Λάθος· και αλλάξαμε ζωή». Τόσο εύκολα αλλάζουμε ολόκληρη τη ζωή μας; Ή αντίθετα, μήπως ο ποιητής βρίσκεται με το μέρος όσων καταλαβαίνουν, έστω και αργά, το «λάθος» τους και μετανιώνουν – πριν γίνει αργά;

Ξανασκέφτηκα τους στίχους αυτούς σε σχέση με το θέμα της άλλης, πραγματικής αυτή τη φορά, άρνησης, του εμβολίου κατά του κορωνοϊού. Δεν αποκλείεται αυτό το πολυσήμαντο τραγούδι (και «ανεπίσημος δεύτερος εθνικός ύμνος») να καταλήξει για τις μέρες μας καινούργιο σύνθημα για όσους πραγματικά, και για οποιονδήποτε λόγο, «πήραν τη ζωή τους λάθος»;

Πάντως ο νομπελίστας γνώριζε πολύ καλά την ψυχοσύνθεση των συμπατριωτών του. Κάποτε σημείωνε ότι οι σημερινοί Ελληνες ανήκουν στη γενιά του Σωκράτη, αλλά και του Ανύτου, του Μελήτου και του Λύκωνα – εκείνων δηλαδή που κατηγόρησαν τον φιλόσοφο για ασέβεια, με αποτέλεσμα την εκτέλεσή του στα 399 π.Χ. Αλλου είδους άρνηση – ο δικαστικός φόνος του εφευρέτη και του λαμπρότερου εκπροσώπου της ανθρωπιστικής ηθικής που έζησε ποτέ. 

Η μακροχρόνια ιστορία του ελληνισμού μάς προσφέρει και άλλα παραδείγματα. Τον 14ο και 15ο αιώνα, σε εποχή που η μόνη περίπτωση για να σωθεί η Κωνσταντινούπολη από τους Τούρκους και να επιβιώσει το κράτος του Βυζαντίου ήταν η συμβιβαστική «ένωση» της Ορθόδοξης Εκκλησίας με την Καθολική, τόσο πολλοί υπήρξαν οι αρνητές και τόσο έντονη η αντίστασή τους, ότι ούτε κατάφερε να στεφθεί επισήμως στην Αγία Σοφία ο τελευταίος αυτοκράτορας, ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος. Και αφού από την ορθόδοξη πλευρά απορρίφθηκε η συμφωνία που την ύστατη στιγμή είχαν κλείσει οι αντιπρόσωποι των δύο Εκκλησιών στη Φλωρεντία το 1439, η Πόλη ήταν πλέον καταδικασμένη στην άλωση του 1453.

Αναρωτιέμαι πόσοι να είναι, σήμερα, οι «αρνητές» που θα προτιμούσαν το «τουρκικό σαρίκι» αντί της «παπικής τιάρας» – ιδιαίτερα σε μια εποχή που η συμμετοχή στην Ε.Ε. δεν απαιτεί ούτε άζυμα ούτε «filioque» (υποταγή, δηλαδή, σε ξένο δόγμα). 

Οχι, βέβαια, πως το φαινόμενο της άρνησης στιγματίζει ιδιαίτερα τους Ελληνες, βρίσκεται παντού. Μόνο και μόνο επειδή ο ελληνισμός χαρίζεται με την πλουσιότερη ιστορία του κόσμου, προσφέρει και τόσο συναρπαστικά, μπορεί και επωφελή, παραδείγματα από το παρελθόν. Κάλλιο να «πάρουμε τη ζωή μας λάθος» –και να την «αλλάξουμε»– παρά να τη χάσουμε άδικα.
 
* Ο κ. Ρόντρικ Μπίτον είναι επίτιμος καθηγητής στην Εδρα Κοραή Σύγχρονης Ελληνικής και Βυζαντινής Ιστορίας, Γλώσσας και Λογοτεχνίας του King’s College του Λονδίνου.

Ανάγκη επαναδιαπραγμάτευσης

Του Γεράσιμου Προδρομίτη

Η άρνηση εμβολιασμού έρχεται να προστεθεί σε μια προϊούσα δυσθυμία ή ανυπακοή στην τήρηση οδηγιών περί μέτρων προστασίας και πρόληψης ενάντια στην πανδημία (μάσκες, διενέργεια ελέγχων) από μειοψηφικό πλην υπολογίσιμο τμήμα του ελληνικού πληθυσμού. Μακριά από εύκολες πλην καταστροφικές στερεοτυποποιήσεις και συνακόλουθους στιγματισμούς, η μακρόχρονη κοινωνιοψυχολογική έρευνα πάνω στους μηχανισμούς ατομικής αυτοδιαχείρισης και στις διαδικασίες πειθούς και επιρροής διατυπώνει σαφείς θέσεις. 

Η εκτυφλωτικά απλή «θεωρία ψυχολογικής αναδραστικότητας» του J. Brehm, επί παραδείγματι, προβλέπει πως όταν, μέσω απειλών και απαγορεύσεων, αποσύρεται μια επιθυμητή συμπεριφορά από το πεδίο επιλογών του ατόμου, η άρνηση του τελευταίου προκύπτει αναπόδραστα, συνοδευόμενη μάλιστα από επίταση της επιθυμίας του γι’ αυτήν. 

Επίσης, κλασικές έρευνες πάνω στην αποτελεσματικότητα των μηνυμάτων φόβου πιστοποιούν πως η εξασφάλιση της πειθούς δεν αποτελεί ευθέως ανάλογη συνέπεια της έντασης του φοβικού μηνύματος. Προκειμένου αυτό να είναι αποτελεσματικό, θα πρέπει να είναι μέτριας έντασης και η λύση που προτείνει να είναι σαφής, ξεκάθαρη και εγγυημένη. Σε διαφορετική περίπτωση, το φαινόμενο μπούμερανγκ προκύπτει έντονα και δραματουργικά. 

Παράλληλα, με αποδεδειγμένη τη σημασία της συνεκτικότητας της πηγής (εν προκειμένω του κράτους) ως λυδίας λίθου κάθε απόπειρας άσκησης επιρροής, η αποτυχία προκύπτει ως φυσικό επακόλουθο όταν επικρατεί σύγχυση, πολυγλωσσία και αντιφάσεις, και όταν διαχρονικά καταγράφονται παλινωδίες, υπαναχωρήσεις και κραυγαλέα κενά μεταξύ λόγου και πράξης. Η συγχρονική και διαχρονική έλλειψη συνοχής, σε συνδυασμό με την απουσία απλού, εύληπτου, σαφούς μηνύματος, με ξεκάθαρη διατύπωση της εγγύησης αποτελεσματικότητας της προτεινόμενης πρακτικής, τραυματίζει την αξιοπιστία της πηγής και πλήττει καίρια τη σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ κράτους – πολίτη. 

Ως εκ τούτου, η πόλωση στον λόγο και στη συμπεριφορά άρνησης εκδηλώνεται ως σύμπτωμα μιας αμυντικο-επιθετικής επεξεργασίας και διαχείρισης ταυτότητας ενός «εξοργισμένου θύματος». Επειδή όλα αυτά δεν συμβαίνουν σε ιδεολογικό (με την ευρεία έννοια) και κοσμοθεωρητικό κενό, προϋπάρχουσες συνωμοσιολογικές αντιλήψεις, στον βαθμό που υφίστανται, όχι μόνο εντείνονται, αλλά βρίσκουν πεδίο αποδεικτικής νομιμοποίησης για τους θιασώτες τους, αναπαράγοντας την καχυποψία και την εχθρότητα. 

Η έτσι κι αλλιώς εύθραυστη, αν όχι ήδη βαθιά τραυματισμένη, σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ αρχόντων και αρχομένων αναδεικνύεται σε προνομιακό πεδίο ενίσχυσης του λαϊκισμού και μιας αντισυστημικότητας, που εκδηλώνεται μεταξύ άλλων και ως άρνηση διασωλήνωσης, εκδήλωση επιθετικότητας προς μάχιμους ιατρικούς λειτουργούς αλλά και… άρνηση απογραφής! 

Η επικοινωνιακή κατάχρηση του σχήματος της «ατομικής ευθύνης», η απειλή, η τιμωρία, ο στιγματισμός και η ενοχοποίηση καθιστούν αυτοεκπληρούμενη προφητεία τον ανορθολογισμό και την ακρότητα. Ηγεσία και κοινωνία υποχρεούνται να επαναδιαπραγματευτούν τη μεταξύ τους σχέση, με ζητούμενα τη νομιμοποίηση, την αμοιβαιότητα και την εμπιστοσύνη και άξονες τη συμπεριληπτικότητα, την ειλικρίνεια και την αποτελεσματικότητα.

* Ο κ. Γεράσιμος Προδρομίτης είναι καθηγητής, διευθυντής Εργαστηρίου Πειραματικής Κοινωνικής Ψυχολογίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, Σχολή Κοινωνικών Επιστημών, Τμήμα Ψυχολογίας.

Εναντιωματισμός και αρνητισμός

Της Βασιλικής Γεωργιάδου

Από τότε που συμπιέστηκε η κοινωνική και πολιτική εμπιστοσύνη, ο εναντιωματισμός βρίσκεται σε ανοδική τροχιά. Ως εναντιωματισμό κατανοούμε την πρόταξη μιας θέσης έντονης άρνησης απέναντι σε κάτι που όμως δεν συνοδεύεται από τεκμηριωμένη αιτιολόγηση όσον αφορά τους λόγους μιας τέτοιας τοποθέτησης. Ο εναντιωματισμός στηρίζεται σε στερεότυπα και προκαταλήψεις και σε μια αντίληψη εσωτερικής αναποτελεσματικότητας: υπάρχει η αίσθηση ότι υπάρχει ένας πανίσχυρος Αλλος και αυτό προκαλεί φόβο και διεγείρει την αίσθηση εγγενούς αδυναμίας απέναντι στις εξελίξεις. Εδώ και πάνω από δύο δεκαετίες, τέτοιου είδους εναντιωματικά μοτίβα διακρίνονται σε ένα κομμάτι της κοινωνίας που ανήκει στους «χαμένους» των εξελίξεων. Δεν αναφερόμαστε απαραίτητα σε όσους με όρους ταξικούς/κοινωνικούς μένουν πίσω, αλλά έχουμε κατά νου προπάντων εκείνους που μένουν πίσω πολιτισμικά και αξιακά, που όλο αυτό που συμβαίνει στο εθνικό κράτος, στην Ευρώπη και στον κόσμο, δημιουργώντας νέες τάσεις διάχυσης προτύπων ή και σύγκλισης, προκαλεί «πολιτισμικές αντιδράσεις» και διαθέσεις επιστροφής σε κλειστά εθνικοκρατικά πρότυπα.

Οι αρνητές της πανδημίας αποτελούν συνέχεια των αρνητών της παγκοσμιοποίησης και όσων θέλουν να μπει φρένο στη μετανάστευση, εκείνων που πιστεύουν στην από τα πάνω κατασκευή της κρίσης χρέους και, στην ελληνική εκδοχή τους, θεωρούν τα μνημόνια αποτέλεσμα μιας κατασκευής των εγχώριων και διεθνών συμπαραστατών του νεοφιλελευθερισμού. Πριν ξεσπάσει η αντιεμβολιαστική κινητοποίηση σε σχέση με την COVID-19, υπήρχε ήδη ένα συνωμοσιολογικό φάσμα αρνητών των παιδικών εμβολίων, που αμφισβητούσαν την αποτελεσματικότητά τους προβάλλοντας ψευδοεπιστημονικά επιχειρήματα πασπαλισμένα με απόψεις των «ινστρουχτόρων της Νέας Εποχής», οι οποίοι καταγγέλλουν τον ορθολογισμό, την επιστήμη, την εξειδίκευση στο όνομα της καταστροφολογίας, του ολισμού, του αποκρυφισμού.

Πολλοί αναρωτιούνται αν το «milieu» αυτό έχει συγκεκριμένη ιδεολογική χροιά, αν δηλαδή είναι ακροδεξιό ή ακροαριστερό, παραδοσιακά θρησκόληπτο ή πολυθεϊστικό/ειδωλολατρικό, προλεταριακό ή μικροαστικό. Ο εναντιωματισμός είναι περισσότερο ένα ρευστό φάσμα, ψηφίδες του οποίου μπορούν να είναι όλα τα προαναφερθέντα χωρίς αυτό να σημαίνει ότι συγκροτούν ένα συμπαγές πλέγμα. Από την άλλη, αυτό δεν συνεπάγεται ότι το φάσμα αυτό δεν διαθέτει κάποια στοιχειώδη εσωτερική δομή, ούτε ότι κάποια μέρη του δεν είναι πιο οργανωμένα από κάποια άλλα. Ενα φάσμα, όπως αυτό που απορροφά αρνητές και εναντιωματικούς, μπορεί να διαθέτει φάσεις κατευνασμού και υποχώρησης, αλλά και περιόδους κινητοποίησης και ριζοσπαστικοποίησης. 

Υπό προϋποθέσεις, το φάσμα του εναντιωματισμού είναι χειραγωγήσιμο και κινητοποιήσιμο με μια λογική που έχει φορά από πάνω προς τα κάτω, αλλά φαίνεται ότι δεν είναι αποδομήσιμο με τον ίδιο τρόπο. Εστιάζοντας στην πανδημία και στους αρνητές της, πρέπει να χαρτογραφηθεί ακριβέστερα το εσωτερικό του φάσματος. Το φάσμα τείνει να παγιωθεί και οι κεντρικά κατευθυνόμενες κοινές πρακτικές προς όλες τις περιοχές του δεν θα πάνε πολύ μακριά όσον αφορά την αποτελεσματικότητά τους. Η επικοινωνία με τους αντιεμβολιαστές έχει ενδιάμεσα επίπεδα και γι’ αυτό πρέπει να κινητοποιηθούν και επιμέρους διαμεσολαβητές που έχουν μεγαλύτερη εγγύτητα με τους αρνητές όσον αφορά την ανάγκη μεταφοράς του μηνύματος υπέρ του εμβολιασμού και της τήρησης των μέτρων για την πανδημία.

* Η κ. Βασιλική Γεωργιάδου είναι καθηγήτρια Πολιτικής Επιστήμης, Πάντειο Πανεπιστήμιο.

ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ: ΑΠΕΤΣΩΤΟΙ

 

ΑΠΟΨΕΙΣ  ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Αλέξης Τσίπρας: Απέτσωτοι

Μιχάλης Τσιντσίνης

Μπορεί η υγειονομική δεοντολογία να μην το δικαιολογούσε. Μπορεί να έχουν δίκιο εκείνοι που ζητούν στην πανδημία μεγαλύτερη αυτοσυγκράτηση. Ομως, το αντι-διάγγελμα του Αλέξη Τσίπρα δεν ήταν άμοιρο αντιπολιτευτικής λογικής: αποσκοπούσε να αποκαταστήσει μεταξύ του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ και του αντιπάλου του, τουλάχιστον επικοινωνιακά, μια κάποια συμμετρία στο πεδίο της «καταλληλότητας». Μιλάει ο πρωθυπουργός. Και μετά βγαίνει να του απαντήσει ο αναπρωθυπουργήσιμος. 

Αν αυτός ήταν ο στόχος, η ερυθρά σκηνογραφία με το καρό κοστούμι σε πρώτο πλάνο μάλλον τον υπονόμευσε σημειολογικά παρά τον υπηρέτησε. Το πρόβλημα όμως δεν ήταν τα απολιτικά στοιχεία μιας αστοιχείωτης εικόνας. Το πρόβλημα ήταν όσα ειπώθηκαν. Ή μάλλον ξαναειπώθηκαν. Στο πρώτο lockdown ο Τσίπρας ζητούσε προσλήψεις γιατρών και καθηγητών και αγορά λεωφορείων. Στο δεύτερο, προσλήψεις γιατρών και καθηγητών και αγορά λεωφορείων. Είμαστε ήδη στο τέταρτο κύμα και η αξιωματική αντιπολίτευση, αψηφώντας τα δεδομένα της πανδημίας σε χώρες με πολύ καλύτερα συστήματα υγείας, εξακολουθεί να ζητάει προσλήψεις. Σε κάθε μέτωπο αντιπαράθεσης, από την παιδεία μέχρι τη δημόσια τάξη και από την εργασία μέχρι την υγεία, ο ΣΥΡΙΖΑ ζητάει παραιτήσεις. Προχθές ζήτησε και την παραίτηση του Πλεύρη.

Σε κάθε ευκαιρία, ο ίδιος ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ προσωπικά προκαλεί μια σύγκριση που, αν πιστέψει κανείς τις δημοσκοπήσεις, δεν τον ευνοεί. Προκαλεί το ακροατήριό του να θυμηθεί τη δική του διακυβέρνηση. Προχθές είπε πάλι «φύγετε να αναλάβουμε εμείς».

Το αντιπολιτευτικό μοτίβο και η δημοσκοπική του αντανάκλαση.

Θα μπορούσε να συνεχίσει κανείς να δίνει παραδείγματα για να αποδείξει το προφανές: η τακτική, το ύφος αλλά και το περιεχόμενο της αντιπολίτευσης του ΣΥΡΙΖΑ δεν αλλάζει. Και αυτό ίσως εξηγεί ώς ένα βαθμό γιατί δεν αλλάζουν οι συσχετισμοί. Αυτό όμως που κυρίως εξηγεί γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αλλάζει είναι η απαράλλαχτη ερμηνεία του για τους παγιωμένους συσχετισμούς. Το κόμμα δεν φταίει. Φταίνε οι πετσωμένες δημοσκοπήσεις. Η πραγματικότητα δεν είναι αυτή που φαίνεται.

Αυτή η απολιθωμένη πλάνη προσδίδει σημασία σε ένα κομματικό κείμενο που δημοσιεύθηκε πριν από λίγες ημέρες. Εκεί, οι αναλυτές του ΣΥΡΙΖΑ –για την ακρίβεια, του Ινστιτούτου «Νίκος Πουλαντζάς»– καταγράφουν τη δική τους πραγματικότητα: «Οι απώλειες», γράφουν, «του κυβερνώντος κόμματος είναι, τουλάχιστον προς το παρόν, μεγαλύτερες ή ταχύτερες από τα κέρδη της αξιωματικής αντιπολίτευσης». Ο περίτεχνος ευφημισμός υφάνθηκε για να τυλίξει την ετυμηγορία των αριθμών: Η Ν.Δ., λέει, υποχωρεί κατά 3,6%, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ ενισχύεται κατά 0,5%. Δυόμισι χρόνια μετά τις εκλογές, η ψαλίδα μεταξύ των δύο κομμάτων βρίσκεται στο 8%. 

Το γεγονός αυτό, χωρίς προηγούμενο στη μεταπολιτευτική ιστορία, το αναγνωρίζει η πιο απέτσωτη ανάλυση που γράφτηκε από το κόμμα για το κόμμα. Αλλά όταν το κόμμα καλείται να τη διαβάσει, παθαίνει υστερικό αναλφαβητισμό. 

ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ