ΧΑΜΕΝΟΙ ΣΤΗΝ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΔΥΤ. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

 ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΡΕΤΕ ΠΡΙΝ ΤΟΥΣ ΨΗΦΙΣΕΤΕ ΠΟΙΟΙ ΖΗΤΑΝΕ ΤΗΝ ΨΗΦΟ ΣΑΣ ΚΑΙ ΜΕ ΠΟΙΑ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ. ΑΥΤΗ ΗΤΑΝ Η ΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥ ΔΑΚΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ. ΟΧΙ ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΡΟΤΙΜΗΣΗΣ ΣΤΟΝ Γ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ΤΗΣ ΚΟΖΑΝΗΣ. ΠΕΙΤΕ ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΑΝΤΙΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΧΑΡΙΣΤΕΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ.ΣΥΜΠΛΗΡΩΝΕΤΑΙ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ ΜΙΚΡΟΨΥΧΗ ΑΝΤΙΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΧΑΡΙΣΤΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΔΥΤ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΠΕΡΣΙ ΜΕ ΕΥΘΥΝΗ ΤΩΝ κκ ΔΑΚΗ Γ. ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ Γ. ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΠΡΟΣ ΕΜΕΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΕΜΠΟΔΙΣΗ ΤΗΣ ΟΜΙΛΙΑΣ ΜΟΥ ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΤΩΝ ΑΥΣΤΡΑΛΩΝ ΕΠΙΣΗΜΩΝ.

 

 

 

         ΧΑΜΕΝΟΙ ΣΤΗΝ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ  ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΔΥΤ. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

Mετά τα όσα λυπηρά, αντιδημοκρατικά και συνάμα προσβλητικά για εμένα συνέβησαν στην εκδήλωση μνήμης υπέρ των Αυστραλών και λοιπών συμμάχων πεσόντων στην Μάχη της Βεύης, όπου αυταρχικά και χωρίς σοβαρές δικαιολογίες παρεμποδίστηκα, από το να εκφωνήσω την ομιλία μου σχετική με το ιστορικό θέμα και με την υποδοχή των Αυστραλών,  οφείλω προς ενημέρωση των πολιτών, να αναπτύξω σε ένα ιστορικό, τί συνέβη.

Στις αρχές του 2012 μου τηλεφώνησε από την Αυστραλία ο Ελληνοαυστραλός δημοσιογράφος ο Θωμάς Τσαμούρας και μου ζήτησε, να βοηθήσω τον ραδιοφωνικό σταθμό Συμπαν του Σίδνευ,  για μία ιστορική έρευνα σχετικά με 22 αγνοούμενους Αυστραλούς στρατιώτες από την μάχη αυτή, που βρίσκονται θαμμένoι σε ομαδικό τάφο και να παρουσιάσω σε συνέντευξη μου τα πορίσματα της έρευνας σχετικά και με την μάχη καθεαυτή όπως και έπραξα τρεις μήνες μετά στις 24 Μαρτίου του 2012. Λόγω του μεγάλου αντίκτυπου, που είχε στην Αυστραλία η συνέντευξη εκείνη, με επισκέφθηκε μετά από 10 μέρες στο γραφείο μου ο κ Γιάννης Πανταζόπουλος βουλευτής Μελβούρνης και πρόεδρος της  Παγκόσμιας Διακοινοβουλετικής  Συνέλευσης του Ελληνισμού, για να συζητήσουμε και να τον ενημερώσω για τα μνημεία και την ιστορία της περιοχής Αμυνταίου και Φλώρινας, που σχετίζονταν με τις μάχες, τις οποίες  έδωσαν οι Αυστραλοί στην διάρκεια του Β παγκοσμίου πολέμου κατά των Γερμανών εισβολέων. Κατόπιν, αφού με ενημέρωσε και για ένα πρόγραμμα στρατιωτικού τουρισμού, που ετοιμάζει η Αυστραλία και το ονομάζει οι δρόμοι της μνήμης των ΑΝΖΑC μου ζήτησε, να τον βοηθήσω, να έρθει σε επαφή με τον προσφορότερο φορέα, για να τελείται ένα ετήσιο μνημόσυνο την άνοιξη υπέρ των πεσόντων της μάχης των Στενών Κλειδίου, που ονομάζεται και μάχη της Βεύης. Του εξήγησα, ότι το παλαιότερο μνημείο υπέρ των πεσόντων Αυστραλών και Νεοζηλανδών μαχητών του Β παγκοσμίου πολέμου στον ελλαδικό χώρο είναι το μνημείο, το οποίο κατασκεύασαν με έρανο μεταξύ τους οι ίδιοι οι Ξινονερίτες στην είσοδο του χωριού Ξινό Νερό ήδη από τον Νοέμβριο του 1945, για τους πεσόντες της μάχης αυτής και πως για αυτό τον λόγο του ζητώ οπωσδήποτε, να ενταχθεί αυτό στο μελλοντικό  πρόγραμμα δρόμοι της μνήμης των Αυστραλών μαχητών, που αφορά περίπου 12.000 τουρίστες.

Πράγματι τον έφερα σε επαφή με τον δήμαρχο Φλώρινας και με την Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας και αποφασίσαμε, ότι επειδή τυπικά η πολιτεία της Βικτώρια συνεργάζεται σε επίπεδο περιφερειών καλύτερα, να οργανώσουμε το πρώτο επίσημο μνημόσυνο μετά από καιρό στο μνημείο των συμμάχων στο χωριό Ξινό Νερό το 2012 υπο την αιγίδα της περιφέρειας. Το μνημόσυνο εκείνο έγινε στα τέλη Απριλίου του 2012 και ήταν λιτό, διότι δεν υπήρχε χρόνος για κάτι επισημότερο. Φέτος μου είπε, ότι θα ήθελαν, να έρθουν στην περιοχή μας 20 Αυστραλοί βουλευτές, γερουσιαστές και δήμαρχοι όπως και 45 απόγονοι βετεράνων, έτσι  θα έπρεπε, να τον φέρω ξανά σε επαφή με τους αρμόδιους, που μπορώ, για να το οργανώσουμε καλύτερα.  

Να σημειώσω ,πως το ενδιαφέρον της περιφέρειας τους προηγούμενες μήνες είχε ατονήσει αδικαιολογήτως αν και επίμονα σε τακτά διαστήματα τους ζητούσα, να δραστηριοποιηθούν, για τα θέματα των Αυστραλών. Τον Μάρτιο συναντήθηκα για όλα τα παραπάνω στην Θεσσαλονίκη με την πρέσβειρα της Αυστραλίας κ Μπλούμφιλντ και με τον υπουργό Μακεδονίας –Θράκης κ Καράογλου, ο οποίος αμέσως έδειξε ειλικρινές ενδιαφέρον και υποσχέθηκε, να βοηθήσει αλλά και να παραστεί στην τελετή, όποτε αυτή γίνει, όπως και έπραξε βεβαίως.

Στα τέλη Μαρτίου συνεννοήθηκα με τον περιφερειάρχη, ο οποίος  μου είπε, ότι ευχαρίστως θα μας δεχθεί, αλλά μου εξήγησε, ότι επειδή θα λείπει, πρόκειται, να τον αντικαταστήσει στην συνάντηση στα τέλη Μαρτίου ο πρόεδρος του περιφερειακού συμβουλίου κ Παπαδόπουλος Γεώργιος. Στις 27 Μαρτίου πραγματοποιήσαμε συνάντηση, στην οποία σύστησα τον κ Πανταζόπουλο, στον κ Παπαδόπουλό και στον αντιπεριφερειαρχη κ Ευαγγέλου, οι οποίοι είχαν αναλάβει, να αντικαταστήσουν τον περιφερειάρχη. Εκεί συμφωνήσαμε, ότι θα γίνει επίσημη τελετή στο μνημείο του Ξινου Νερού υπο την αιγίδα βεβαίως  της περιφέρειας και κατά την συνάντηση αυτή αναφέρθηκα και σε πιθανότητα ομιλίας μου στην εκδήλωση. Ο κ Ευαγγέλου απάντησε τότε, ότι εμείς ακριβώς επειδή δεν ξέρουμε, τι ακριβώς συνέβη και ποια η ακριβής έκταση των ιστορικών γεγονότων, οπωσδήποτε θα σε θέλαμε εσένα ως  συνεργάτη για την εκδήλωση. Τις αμέσως επόμενες μέρες και αφού ο κ περιφερειάρχης όρισε από πλευράς περιφέρειας αρμόδιο για την εκδήλωση τον κ Παπαδόπουλο, τους ενημέρωσα, ότι θα ήθελα μετά από επιθυμία και των Αυστραλών στην επίσημη εκδήλωση, να μιλήσω και εγώ, για να παρουσιάσω μέρος των ιστορικών στοιχείων της έρευνας μου εξαιτίας, της οποίας έδειξαν ενδιαφέρον οι Αυστραλοί για την περιοχή.  Τότε σχεδόν άρχισαν οι παρελκυστικές τακτικές, οι οποίες με έβαλαν σε υποψίες. Μου είπε ο κ Παπαδόπουλος, ότι σκέφτηκαν ως οργανωτές, πως πρέπει, να μιλήσει στρατιωτικός για την μάχη και εγώ αν θέλω, να μιλήσω, θα μπορέσω, να πω δυο λόγια μόνο μπροστά στο μνημείο λες και κάνουμε ξενάγηση. Του τόνισα, πως θα πρέπει, να  μιλήσω μόνο υπο αξιοπρεπείς συνθήκες στα πλαίσια της επίσημης εκδήλωσης στο χώρο, όπου θα γίνονταν οι ομιλίες και σε χρόνο κατάλληλο και αυτό είναι και επιθυμία των Αυστραλών. Έτσι σιγά σιγά άρχισε μια προσωπική μου οδύσσεια σχετικά με την ομιλία, αφού ήταν φανερό,  ότι με διάφορες προσβλητικές  προφάσεις επιθυμούσαν, να μην μιλήσω πραγματικά ή αν δεν μπορούσαν, να το αποφύγουν, λόγω της επιθυμίας και των Αυστραλών, να υπάρξει περιορισμένη και ελεγχόμενη ομιλία μου, να περιορίσουν το περιεχόμενο της αλλά και να το ελέγξουν με οποιονδήποτε τρόπο.

Σε διαρκείς τηλεφωνικές επικοινωνίες του προέδρου του περιφερειακού συμβουλίου με εμένα, ενώ εγώ προσπαθούσα, να βοηθήσω, για να υπάρξει συνεννόηση και έγκαιρος προγραμματισμός  σχετικά με τα θέματα οργάνωσης της τελετής, αυτός με εμμονή επανέρχονταν μόνο στην ομιλία και πολλές φορές με επίμονο τρόπο προσπαθούσε, να μου υποβάλει τις απόψεις του σχετικά με αυτήν. Την μία μου ζητούσε, να μιλήσω αυστηρά για 10 λεπτά λες και αν ξέφευγα κάνα λεπτό θα προκαλούνταν το τέλος του κόσμου, την άλλη δημιουργούνταν θέμα με τον χώρο της ομιλίας, στο τέλος προφασίστηκε υποκριτικά  την μετάφραση της. Έτσι και αφού κυριολεκτικά έφαγαν τα ρούχα τους για αυτήν την ομιλία, σε σημείο να σκέφτομαι την παραίτηση μου, μόλις την Δευτέρα 29 Απριλίου με το πρόσχημα της μετάφρασης της μου ζήτησαν το γραπτό κείμενο, για να το μεταφράσουν υποτίθεται, αλλά στην πραγματικότητα να το ελέγξουν, για να αρχίσουν την δεύτερη φάση αγενούς  παρακώλυσης της, όπως είχαν σχεδιάσει οι οργανωτές.

Πράγματι την απέστειλα στις 17.00 μμ της 29 Απριλίου, διότι το πρωί είχα επαγγελματική υποχρέωση.  Την επομένη, ενώ μου ζήτησαν και ενημερωτικό σημείωμα με όλα τα στοιχεία, που χρειαζόταν σχετικά με το ιστορικό ο περιφερειάρχης, το οποίο αμέσως απέστειλα, για να τους βοηθήσω, ξαφνικά στις 16.00μμ της 30 Απριλίου με πήρε ο κ Παπαδόπουλος τηλέφωνο, για να μου πει με ύφος, ότι δεν εγκρίνει την ομιλία μου, γιατί αναφέρεται και σε στρατιωτικά θέματα λές και η δική μου έρευνα, εξαιτίας της οποίας προκλήθηκε το ενδιαφέρον των Αυστραλών επισήμων για το μνημείο της περιοχής Ξινού Νερού και  στην οποία θα στηριζόταν η ομιλία μου, αφορούσε σε κοινωνικές εκδηλώσεις άλλου τύπου άσχετες με την μάχη, που έτσι και αλλιώς δεν είχαν τότε οι Αυστραλοί και λοιποί στρατιώτες των συμμαχικών στρατευμάτων. Μάλιστα το χειρότερο ήταν, ότι μου πρότεινε πως αν δεν υπάρχει χρόνος μπορούν αυτοί, να μου γράψουν και να μου τροποποιήσουν την ομιλία.  Αυτό και μόνο τα λέει όλα, αποδεικνύοντας την νοοτροπία τους. Δεν είχαν χρόνο να μεταφράσουν δήθεν, αλλά χρόνο να τροποποιήσουν, λογοκρίνουν και γράψουν ομιλία για εμένα διέθεταν. Η κατάσταση είχε εξελιχθεί σε φαρσοκωμωδία.

Έτσι απεδείχθη η δεύτερη πλάνη χειρότερη της πρώτης και κατέρρευσαν τα προσχήματα, ότι δήθεν δεν επιθυμούσαν λογοκρισία της. Κατάλαβα επειδή και η μεθοδολογία τους ήταν ακριβώς η ίδια, με άλλο μελανό περιστατικό επιδιωχθείσας λογοκρισίας μου από τον δήμο Αμυνταιου σε άλλη εκδήλωση, ότι  συγκεκριμένοι καλοθελητές είχαν επηρεάσει τους οργανωτές, κάνοντας με τον ρόλο, που διακρίνει τέτοιους κατ επάγγελμα πληροφοριοδότες και υπονομευτές, της όποιας θετικής προσπάθειας, αυτό που ήξεραν καλά από το παρελθόν τους στην περιοχή Αμυνταίου. Να βάλουν εμπόδια στην συνεργασία μου με τον περιφερειάρχη και να τινάξουν στον αέρα οποιαδήποτε ανάμιξη μου, τόσο σε αυτήν την εκδήλωση όσο και οποιαδήποτε μελλοντική συνεργασία μαζί του.  Δυστυχώς τέτοιοι παρασιτούντες καλοθελητές ,  απαίδευτοι οργανισμοί, προσκολλώνται στην εξουσία και στους εκλεγμένους τοπάρχες, παριστάνοντας τους παράγοντες,  λειτουργούν όμως πάντα υπονομευτικά εις βάρος, όποιου θέλει, να προσφέρει στον τόπο και βάζουν πάνω από όλα το φθόνο και το προσωπικό τους συμφέρον. Καταγγέλλω λοιπόν στην δημοκρατική μας κοινωνία με την παρούσα επιστολή,  τους ελάχιστους  γνωστούς – αγνώστους ανθρώπους του παρασκηνίου από την ευρύτερη περιοχή Αμυνταίου, που δημιούργησαν ως πληροφοριοδότες-υπονομευτές το πρόβλημα.

Στις 19.00μμ με πήρε τηλέφωνο ο κ περιφερειάρχης και μου είπε, ότι δεν ήταν θέμα λογοκρισίας του κειμένου αλλά θέμα μετάφρασης, αφού δεν μπορούσε δήθεν σε 2 μέρες, να μεταφράσει 6 σελίδες η υπάλληλος τους. Μου ζήτησε, να μιλήσω μαζί της και να συνεννοηθώ  για την μετάφραση. Αν και δεν καταλάβαινα, γιατί θα έπρεπε εγώ, να μιλήσω με την υπάλληλο τους και να την πείσω  το έκανα,  αλλά ενώ της πρότεινα, να μεταφράσει μόνο την πρώτη και την τελευταία σελίδα, αφού υποτίθεται, ότι δεν προλάβαινε, ήταν αρνητική ακόμη και σε αυτό, ζητώντας μου, να μιλήσω πάλι με τον κ Παπαδόπουλο. Της απάντησα, ότι εγώ μίλησα με τον αρμοδιότερο όλων τον περιφερειάρχη. Κατάλαβα, πως παραπέμπομαι από τον έναν στον άλλο, χωρίς να υπάρχει διάθεση λύσης από τους ορισθέντες  υπεύθυνους οργάνωσης της εκδήλωσης.  Στις 10.00 μμ μίλησα πάλι με τον περιφερειάρχη και του είπα, ότι αρνούνται την μετάφραση. Του τόνισα, ότι δεν χρειάζεται, να μεταφραστεί καθόλου και θα μιλήσω μόνο στα ελληνικά, πράγμα με το οποίο συμφώνησε.

Το βράδυ βρήκα τρόπο, να μεταφραστεί το κείμενο και μία ώρα πριν την εκδήλωση τον ενημέρωσα, ότι έχω και μετάφραση και θα χρειαστεί, να την μοιράσω και πάλι συμφώνησε. Ενώ λοιπόν έγινε η τελετή στο Ξινό Νερό και πήγαμε στην αίθουσα εκδηλώσεων της Φλώρινας για τις ομιλίες, αφού μίλησαν σχετικοί και άσχετοι στην εκδήλωση με άνεση χρόνου ξαφνικά, όταν πίστευα, ότι ήρθε η δική μου σειρά, ο κ Παπαδόπουλος ανακοίνωσε προκλητικά το τέλος της εκδήλωσης. Έτσι με μια έντονα αντιδημοκρατική και αχάριστη μεθόδευση του τύπου αποφασίζω και διατάσσω, αφού απέκτησαν την επαφή με τους Αυστραλούς  φτάσαμε στο σημείο το 2013, επειδή κάποιοι φοβόντουσαν φαντάσματα και είχαν εμμονικές φοβίες, να παρεμποδιστούν οι πολίτες, που θα ήθελαν, να ακούσουν στοιχεία της έρευνας μου.

Είναι απίστευτο, ότι συμβαίνουν τέτοια πράγματα σε ευρωπαϊκή και δημοκρατική χώρα και όχι σε Μπανανία, αλλά φαίνεται, ότι κάποιοι προκειμένου, να επιβεβαιώσουν την δήθεν εξουσία τους αλλά και λόγω των φοβικών ανασφαλειών τους είναι ικανοί, να μην υπολογίζουν, ούτε ότι εκθέτουν την περιφέρεια, ούτε ότι παρεμποδίζουν τους νέους ανθρώπους, από το να προσφέρουν στην περιοχή τους, ούτε ότι αδιαφορούν για τους κόπους των ανθρώπων αυτών. Ας κρίνουν λοιπόν οι πολίτες της ακριτικής μας περιφέρειας και ας βγάλουν μόνοι τους τα συμπεράσματα τους. Εγώ βέβαια το χατίρι δεν θα τους το  κάνω και θα συνεχίσω, να προσφέρω στους πολίτες μας, όπως μπορώ, χωρίς να πτοούμαι από τέτοιες μικροπρεπείς οπισθοδρομικές και απαράδεκτες συμπεριφορές, οι οποίες παραπέμπουν και μας γυρίζουν σε άλλες σκοτεινές εποχές για τον τόπο μας.

 ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ
ΑΜΥΝΤΑΙΟ
Ε ΜΕΡΑΡΧΙΑΣ 84

ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΦΥΓΕΙ Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ

ΔΕΝ ΞΕΡΑΜΕ ΝΑ ΜΗΝ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΡΙΤΙΚΗ ΕΠΕΙΔΗ ΤΑ ΕΞΑΠΤΕΡΥΓΑ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΑΜΥΝΤΑΙΟΥ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΟΤΙ ΘΑ ΧΑΣΟΥΝ ΤΑ ΠΡΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥΣ. Ο ΛΑΟΣ ΟΜΩΣ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΚΑΙ ΤΙΜΩΡΕΙ. ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ. ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΦΥΓΕΙ.

ΣΤΟ ΑΜΥΝΤΑΙΟ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΜΕΝΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ

ΣΤΟ ΑΜΥΝΤΑΙΟ ΤΟΥ 2014 ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΜΕΝΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΘΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΚΑΛΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ

ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΕΚΒΙΑΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΙΕΣΕΙΣ ΨΗΦΟΥ

ΠΕΙΤΕ ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΕΚΒΙΑΣΜΟΥΣ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ. ΨΗΦΙΣΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΑ. ΣΤΟ ΠΑΡΑΒΑΝ ΕΙΣΤΕ ΜΟΝΟ ΕΣΕΙΣ ΚΑΙ Η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΣΑΣ. ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΑΣ ΕΛΕΓΞΕΙ.

ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΜΙΖΕΡΙΑ ΒΕΝΙΖΕΛΕ

 ΩΡΑΙΑ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΜΙΖΕΡΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΕΧΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΕΚΒΙΑΖΕΙ Ο ΑΝΕΚΔΙΗΓΗΤΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ΟΤΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΦΟΒΗΘΟΥΝ ΑΝ ΘΑ ΦΥΓΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ. ΑΜΗΝ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΘΑ ΠΑΨΕΙΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ.

Συνέχεια των αποκαλύψεων

Financial Times: Το «Σχέδιο Ζ» για την Ελλάδα

Συνέχεια στο παρασκήνιο της ελληνικής κρίσης δίνουν οι Financial Times, με το δεύτερο μέρος της έρευνας του Πίτερ Σπίγκελ, αποκαλύπτοντας το «Σχέδιο Ζ» για την Ελλάδα, και τις ομάδες των αξιωματούχων που προετοιμάζονταν για την κατάρρευση των ελληνικών τραπεζών και την έξοδο από την ευρωζώνη.

Στα όρια της τραπεζικής κρίσης

Το δημοσίευμα ξεκινά με την εικόνα του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γιώργου Προβόπουλου να λαμβάνει σοκαριστικά νέα την Παρασκευή 15 Ιουνίου 2012, δύο 24ωρα πριν από τη δεύτερη εκλογική αναμέτρηση της εποχής εκείνης.

Ο κ. Προβόπουλος και η «ομάδα εκτάκτου ανάγκης» που είχε συστήσει στην ΤτΕ, για να επιβλέπει την κατάσταση των ελληνικών τραπεζών, λαμβάνουν την πληροφορία ότι σε μία ημέρα οι καταθέτες σήκωσαν 3 δισ. ευρώ από τις τράπεζες.

Με αυτούς τους ρυθμούς, οι τράπεζες θα είχαν ξεμείνει από χαρτονομίσματα σε 1-2 ημέρες και μία «πλήρης κλίμακας» τραπεζική κρίση θα μπορούσε να ξεσπάσει...

Το «Σχέδιο Ζ» για την Ελλάδα

Στο μεταξύ, μία ομάδα περίπου 25 ειδικών της Κομισιόν, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του ΔΝΤ προετοιμάζονταν επί μήνες για το ενδεχόμενο κατάρρευσης των ελληνικών τραπεζών και εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ.

Το «Σχέδιο Ζ» (Plan Z), όπως είναι γνωστό, ήταν -σύμφωνα με το ρεπορτάζ των FT- «ένα λεπτομερές κείμενο για το πώς θα ανοικοδομηθούν οι ελληνικές οικονομικές και χρηματοοικονομικές υποδομές, εάν η χώρα έφευγε από τη ζώνη του ευρώ».

Αξιωματούχοι που δούλεψαν για το σχέδιο, επιμένουν, όπως αναφέρει η εφημερίδα, ότι «δεν ήταν ένας "οδικός χάρτης" για να εκδιωχθεί η Ελλάδα από το ευρώ, αλλά ακριβώς το αντίθετο».

«Φοβόταν ότι μία Grexit θα έσπερνε χάος στις ευρωπαϊκές χρηματαγορές, προκαλώντας bank run και σε άλλες δοκιμαζόμενες οικονομίες της Ευρωζώνης, δημιουργώντας ερωτήματα για το ποια χώρα θα εκδιωχθεί στη συνέχεια».

Οι ίδιοι αξιωματούχοι, σημειώνει η εφημερίδα, πίστευαν από τις αρχές του 2012 ότι θα ήταν ανεύθυνο να μην είναι προετοιμασμένοι για το ενδεχόμενο μίας ελληνικής εξόδου, καθώς δεν ήταν εντελώς απίθανο.

«Αν είσαι στο διοικητικό συμβούλιο μίας εταιρείας και έχεις μόνο 10% πιθανότητες για ένα τέτοιο γεγονός, προετοιμάζεσαι» σημειώνουν.

Η πιθανότητα επικράτησης του ΣΥΡΙΖΑ

Οι εβδομάδες εκείνες, πριν και μετά τις εκλογές του Ιουνίου, ήταν «οι πιο κρίσιμες από ποτέ» για την ενότητα της Ευρωζώνης. Εντούτοις, εκείνο που προκάλεσε την εντατικοποίηση των εργασιών πάνω στο «Σχέδιο Ζ» ήταν η πιθανότητα επικράτησης του ΣΥΡΙΖΑ στις κάλπες, όπως αναφέρουν οι FT.

«Αυτή ήταν η στιγμή που πράγματι είπαμε: "Πρέπει να τελειώσουμε την εργασία μας"» δήλωσε αξιωματούχος που εργαζόταν στο «Σχέδιο Ζ».

Έτσι, ενώ οι έλληνες πήγαιναν στις κάλπες και οι περισσότεροι ξένοι αξιωματούχοι στο Μεξικό για τη Σύνοδο της G20, «μία μικρή ομάδα υψηλόβαθμων ευρωπαίων αξιωματούχων έμεινε στα γραφεία της, για την περίπτωση που το Σχέδιο Ζ χρειαζόταν να ενεργοποιηθεί».

Επικεφαλής αυτής της ομάδας ήταν ο επίτροπος Όλι Ρεν, ο οποίος ακύρωσε το ταξίδι του στο Μεξικό για αυτόν τον λόγο. Στη Φρανκφούρτη παρέμεινε επίσης ο επικεφαλής της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι, ενώ ο πρόεδρος του Eurogroup Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ ήταν σε ετοιμότητα.

Τελικώς, ο ΣΥΡΙΖΑ ήρθε δεύτερος και μία δύσκολη συμμαχία μεταξύ των άλλων κομμάτων οικοδομήθηκε. Αξιωματούχοι που επικαλούνται οι FT σημειώνουν πάντως, ότι αυτό το «παρά τρίχα» (near miss) του καλοκαιριού εκείνου βοήθησε να επικεντρωθεί η προσοχή από τη συμμετοχή της Ελλάδας, στην Ευρωζώνη ευρύτερα, έως ότου η Ανγκελα Μέρκελ βάλει ένα τέλος σε αυτή τη συζήτηση.

Ο ρόλος του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, «ο γερμανός υπουργός Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ήταν ο υπέρμαχος του Grexit με τη μεγαλύτερη επιρροή». Ωστόσο, μέχρι τις αρχές του 2012 η συζήτηση παρέμενε σε πολύ μεγάλο βαθμό σε θεωρητικό επίπεδο.

Ο επικεφαλής της ΕΚΤ έως το Νοέμβριο του 2011 Ζαν-Κλοντ Τρισέ, είχε απαγορεύσει τις όποιες δημόσιες συζητήσεις για το ενδεχόμενο αποχώρησης της Ελλάδας από την ευρωζώνη, καθώς υποστήριζε ότι ακόμη και η ένδειξη ότι η ΕΚΤ εξετάζει αυτό το ενδεχόμενο θα μπορούσε να λειτουργήσει ως «αυτοεκπληρούμενη προφητεία».

Την ίδια ώρα, μία ομάδα καθοδηγούμενη από τον Μάρκο Μπούτι, επικεφαλής των οικονομικών υπηρεσιών της Κομισιόν, μελετούσε σιωπηρά τις επιπτώσεις μίας εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη και κατέληξε στο συμπέρασμα, σύμφωνα με τους FT, ότι θα προκαλούσε πολύ μεγαλύτερο χάος από εκείνη που ανέμεναν η Γερμανία και οι σύμμαχοί της.

Εντούτοις, από το φόβο των διαρροών, δεν είχε προχωρήσει ένα λεπτομερές σχέδιο στην Κομισιόν, αντίθετα από το ΔΝΤ που είχε αρχίσει να εργάζεται σε αυτό. Ακόμη και έτσι, όμως, όταν στις Κάννες τέθηκε δημοσίως το ζήτημα της παραμονής ή μη της Ελλάδας στο ευρώ δεν υπήρχε σχεδιασμός για ένα τέτοιο ενδεχόμενο.

Αφήνοντας τους Έλληνες εκτός

Οι εργασίες σχετικά με το «Σχέδιο Ζ» άρχισαν σοβαρά τον Ιανουάριο του 2012 και σε αυτές ενεπλάκησαν πρωταγωνιστικά ο Γιεργκ Άσμουσεν μέλος του Εκτελεστικού Συμβούλιου της ΕΚΤ, ο Αυστριακός Τόμας Βίζερ, επικεφαλής της «Ομάδας Εργασίας του Ευρώ» (EWG), ο Μάρκο Μπούτι γενικός διευθυντής Οικονομικών της ΕΕ και ο Πόουλ Τόμσεν, ο επικεφαλής του κλιμακίου του ΔΝΤ για την Ελλάδα.

Όπως αναφέρει το δημοσίευμα έγινε μεγάλή προσπάθεια για να μην υπάρξουν διαρροές, καθώς οποιαδήποτε δημόσια αποκάλυψη θα μπορούσε να είναι αρκετή για να προκαλέσει το είδος του πανικού που θα ενεργοποιούσε το «Σχέδιο Ζ».

Σύμφωνα με έναν συμμετέχοντα στην ομάδα κατάρτισης του «Σχεδίου Ζ» κανένα έγγραφο δεν καταρτίσθηκε ποτέ και κανένα mail δεν αντηλλάγη μεταξύ των συμμετεχόντων σχετικά με το έργο τους. Επίσης, σκόπιμα ελήφθη η απόφαση να μην εμπλακούν οι Έλληνες αξιωματούχοι υπό το φόβο των διαρροών.

Το δημοσίευμα αναφέρει πως δύο εβδομάδες πριν από τις εκλογές του Μαΐου 2012 η καγκελάριος Μέρκελ ζήτησε διαβεβαιώσεις από τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ότι είχε καταρτισθεί ένα προληπτικό σχέδιο στην περίπτωση που η Ελλάδα απέρριπτε τους όρους διάσωσης και ακολουθούσε το Grexit. Ο κ. Μπαρόζο αναγνώρισε την ύπαρξη του σχεδίου και προσφέρθηκε να το δείξει στην κ. Μέρκελ, αλλά εκείνη είπε ότι οι διαβεβαιώσεις του ήταν αρκετές.

Ένα επιχείρημα και ένα σχέδιο

Ο Σπίγκελ συνεχίζει λέγοντας πως «παρά το γεγονός ότι οι FT δεν είχαν πρόσβαση στα έγγραφα του "Σχέδιου Ζ", οι υπάλληλοι που τα είδαν είπαν στην εφημερίδα ότι περιέγραφαν ένα λεπτομερές σενάριο για το πώς θα δημιουργούταν ένα νέο χρηματοπιστωτικό σύστημα από το μηδέν.

Στην Ουάσινγκτον, αξιωματούχοι του ΔΝΤ συνέταξαν ένα πλέγμα δράσεων 20 σελίδων. Με βάση την εμπειρία τους σε τραπεζικές και νομισματικές κρίσεις το λεπτομερές πρόγραμμα του ΔΝΤ περιλάμβανε δραστικά μέτρα όπως το κλείσιμο όλων των ΑΤΜ και την επαναφορά των συνοριακών ελέγχων για την πρόληψη της μαζικής φυγής κεφαλαίων.

Στην ΕΚΤ, αξιωματούχοι μελέτησαν την εμπειρία της Αργεντινής στην έκδοση χρεογράφων αναγνώρισης οφειλής (IOUs) κατά τη διάρκεια του 2001, δεδομένου ότι τα χαρτονομίσματα και κέρματα ευρώ που θα κυκλοφορούσαν στην Ελλάδα δεν θα ήταν πλέον νόμιμο χρήμα. Μεταξύ των επιλογών που εξετάσθηκαν ήταν η έκδοση ελληνικών IOUs που θα άξιζαν περίπου το ήμισυ της αξίας των ευρώ.

Υπάλληλοι της ΕΚΤ εξέτασαν και τον τρόπο που ο αμερικανικός στρατός εισήγαγε νέα δηνάρια στο Ιράκ το 2003, ωστόσο διαπίστωσαν πως η υλικοτεχνική πρόκληση ήταν μεγάλη. Η προσπάθεια των ΗΠΑ πήρε μόνο τρεις μήνες, αλλά στηρίχθηκε από τις μεγαλύτερες ένοπλες δυνάμεις του κόσμου. Αντιθέτως η ικανότητα της Ελλάδας να εκτυπώσει χρήμα από μόνη της ήταν περιορισμένη, καθώς μετά την εισαγωγή του ευρώ, η Αθήνα είχε επί το πλείστον αναλάβει να εκδίδει μόνον χαρτονομίσματα των 10 ευρώ.

Εξίσου περίπλοκα ήταν τα «υδραυλικά» της ελληνικής οικονομίας. Η Ελλάδα, όπως και όλες οι άλλες χώρες της ευρωζώνης, είναι συνδεδεμένη με ένα δίκτυο που ονομάζεται Target 2, ένα γιγαντιαίο σύστημα που διαχειρίζεται η ΕΚΤ και οι εθνικές κεντρικές τράπεζες και καθιστά δυνατές τις εμπορικές συναλλαγές. Μόλις η Ελλάδα αποσυνδεόταν από το Target 2 δεν θα είχε κανένα τρόπο να εκκαθαρίζει συναλλαγές, κάτι που θα οδηγούσε την οικονομία σε στασιμότητα. Έτσι, το όλο σύστημα θα έπρεπε να ανακατασκευαστεί.

Την ίδια στιγμή σύμφωνα με το δημοσίευμα δόθηκε βάρος στην νομοθεσία της ΕΕ και ειδικά στο πώς θα μπορούσε μια περιχαρακωμένη οικονομία να εξακολουθεί να είναι πλήρες μέλος της εσωτερικής αγοράς της ΕΕ, η οποία εξορισμού απαιτεί ελεύθερη ροή των αγαθών. Ομοίως εξετάσθηκε το ποιες νομικές αρχές να θέσπιζαν τους ελέγχους στην κίνηση κεφαλαίων, αλλά και ποιοι υπάλληλοι θα εμφανίζονταν στο κοινό για να ανακοινώσουν το νέο καθεστώς στην Ελλάδα.

Το δημοσίευμα αναφέρει πως για πολλούς οι οποίοι εργάστηκαν για το έργο, το «Σχέδιο Ζ» ήθελε να αποδείξει σε εκείνους που υποστήριζαν το Grexit ότι το έργο ήταν «Ηράκλειο», κάτι από το οποίο δεν θα μπορούσαν να υπαναχωρήσουν όταν διαπίστωναν πόσο δύσκολο θα ήταν να γίνει.

Το πολιτικό πλαίσιο της περιόδου

Το δημοσίευμα περιγράφει το πολιτικό πλαίσιο, τονίζοντας πως την ίδια περίοδο που διεξάγονταν οι εκλογές στην Ελλάδα ο Γάλλος Πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί διεκδικούσε να κερδίσει την επανεκλογή του.

Αφού αναφέρει τα αποτελέσματα των εκλογών το δημοσίευμα φιλοξενεί δήλωση βετεράνου πολιτικού του ΠΑΣΟΚ ο οποίος δήλωσε : «Δεν διαβάσαμε σωστά τι συνέβαινε στην ελληνική κοινωνία. Γνωρίζαμε ότι υπήρχε πολλή οργή, αλλά ήμασταν απασχολημένοι με το πρόγραμμα διάσωσης και θέλαμε να κάνουμε μια επιτυχία πιστεύοντας ότι η χώρα πρέπει να αλλάξει. Δεν αντιληφτήκαμε -κανείς δεν το έκανε- πραγματικά την άνοδο της Χρυσής Αυγής, ούτε τη θεαματική άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε την κατάρρευσή μας».

Ο Σπίγκελ συνεχίζει λέγοντας πως ένα άτομο που δεν αποτέλεσε έκπληξη ήταν ο Λουκάς Παπαδήμος, ο τεχνοκράτης πρωθυπουργός της Ελλάδας που είχε καταφέρει να κρατήσει τη χώρα ενωμένη κατά τη διάρκεια της εξάμηνης διακυβέρνησης του. Φιλοξενεί δε δηλώσεις του κ. Παπαδήμου ο οποίος αναφέρει ότι παρέμεινε στο γραφείο του το βράδυ των εκλογών προκειμένου να προετοιμαστεί για το σοκ των αγορών.

Σύμφωνα με τον κ. Παπαδήμο, οι ελληνικές αρχές ανησυχούσαν για τον άμεσο απόηχο της ψηφοφορίας και για το ότι τα πράγματα θα μπορούσαν να ξεφύγουν από τον έλεγχο αν τα ανταγωνιστικά μέρη δεν ήταν σε θέση να σχηματίσουν κυβέρνηση για εβδομάδες.

Ανησυχούσαν επίσης για το ενδεχόμενο εάν μια νέα κυβέρνηση, υπό την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ή ακόμη και της Νέας Δημοκρατίας, απέρριπτε τη συμφωνία διάσωσης γεγονός που θα είχε ως αποτέλεσμα οι αρχές της ΕΕ να τραβήξουν την πρίζα. «Ο κίνδυνος ήταν ότι ο το εκλογικό αποτέλεσμα δεν θα επέτρεπε τον σχηματισμό μιας κυβέρνησης υποστηρικτικής στο νέο οικονομικό πρόγραμμα», δήλωσε ο κ. Παπαδήμος.

Καμία επαναδιαπραγμάτευση

Το δημοσίευμα αποκαλύπτει πως σε τηλεδιάσκεψη που είχαν οι επτά Ευρωπαίοι ηγέτες με κατεύθυνση προς τη σύνοδο κορυφής της G20 στο Λος Κάμπος του Μεξικού (Ιούνιο 2012) συμφώνησαν να επιμείνουν σε μια κοινή γραμμή: Θα υπόσχονταν να στηρίξουν την Ελλάδα, αλλά μόνο αν τηρούνταν οι συνθήκες του υφιστάμενου προγράμματος διάσωσης. Δεν θα υπήρχε επαναδιαπραγμάτευση.

Χωρίς χρηματοδότηση από το πρόγραμμα διάσωσης η Αθήνα δεν θα ήταν πλέον σε θέση να πληρώσει τους λογαριασμούς της και υπήρχε μπροστά της η αποπληρωμή χρέους 3,1 δισ. ευρώ στις 20 Αυγούστου, τμήμα του οποίου διακρατούσε η ΕΚΤ.

Η σκληρή χρεοκοπία και το «ατύχημα»

Όπως τονίζουν οι FT, μια σκληρή χρεοκοπία λόγω της παράλειψης πληρωμής οφειλόμενων ομολόγων θεωρούταν τότε ως η πιο πιθανή διαδρομή για το Grexit, δεδομένου ότι, αν δεν υπήρχε κανείς να δανείσει στην Αθήνα, δεν θα ήταν μόνο η κυβέρνηση που θα ξέμεινε από χρήματα. Σχετικά υπενθυμίζει το δημοσίευμα πως εκείνη την εποχή οι ελληνικές τράπεζες στηρίχτηκαν στην επείγουσα ρευστότητα της Τράπεζας της Ελλάδος για να επιβιώσουν, επειδή οι ιδιώτες επενδυτές σταμάτησαν να τις δανείζουν .

Για να πάρουν αυτά τα δάνεια των κεντρικών τραπεζών, οι ελληνικές τράπεζες έπρεπε να προσφέρουν κάποιο είδος εξασφαλίσεων, που για τις τράπεζες στις περισσότερες χώρες στη δίνη της κρίσης, σήμαινε κρατικά ομόλογα. Αλλά αυτά τα κρατικά ομόλογα θα ήταν άνευ αξίας σε ενδεχόμενη σκληρή χρεοκοπία, και έτσι η ρευστότητα της Κεντρικής Τράπεζας θα σταματούσε.

«Χωρίς τη ρευστότητα έκτακτης ανάγκης οι τράπεζες στην Ελλάδα θα κατέρρεαν και χωρίς τράπεζες δεν θα υπήρχε οικονομία» αναφέρει ο Σπίγκελ.

Ακόμη, οι Financial Times αναφέρονται στις ανησυχίες του κ. Παπαδήμου και Ευρωπαίων αξιωματούχων για το ενδεχόμενο ατύχημα. Δηλαδή ένα Grexit που θα ερχόταν ως αποτέλεσμα κατάρρευσης μίας τράπεζας λόγω της φυγής καταθέσεων, κάτι που ξανά θα οδηγούσε σε σκληρή χρεοκοπία.

Στο σενάριο αυτό οι ελληνικές τράπεζες θα ξέμεναν στην κυριολεξία από ρευστό, και η ΕΚΤ δεν θα ήταν σε θέση να τις χρηματοδοτήσει, επειδή θα ήταν αφερέγγυες. «Οι κανόνες απαγορεύουν ρητά την παροχή ρευστότητας, χωρίς επαρκή ασφάλεια, έτσι αυτό σημαίνει ότι σκοτώνεις μια χώρα μέσα σε λίγες ώρες», δήλωσε ένας υπάλληλος της ΕΚΤ που συμμετείχε στις συζητήσεις.

Αγωνία για τις τράπεζες

Στο ίδιο πλαίσιο ο Σπίγκελ περιγράφει το πώς ο Παπαδήμος σε καθημερινή βάση ενημερωνόταν από την κεντρική τράπεζα της Ελλάδας για τα ποσά που αποσύρονταν από τους καταθέτες. Όταν τα ποσά είχαν αρχίσει να γίνονται μεγάλα, έγραψε μια προειδοποιητική επιστολή στο Πρόεδρο της Δημοκρατίας στην οποία τόνιζε πως εάν ο σχηματισμός κυβέρνησης δεν ήταν δυνατός θα έπρεπε να επανακηρυχτούν άμεσα εκλογές.

Το δημοσίευμα φιλοξενεί και δηλώσεις του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος ο οποίος περιγράφει το πώς γινόταν σε 24ωρη βάση η προμήθεια των τραπεζών με χρήματα προκειμένου να μην δοθεί η αφορμή ανησυχίας σε περίπτωση που κάποιος καταθέτης δεν μπορούσε να κάνει ανάληψη.

Το δημοσίευμα υπογραμμίζει ακόμη πως εντός της ΕΚΤ υπήρξε ευρεία συναίνεση ότι η απόφαση που θα οδηγούσε στο Grexit δεν θα έπρεπε να ληφθεί από τους κεντρικούς τραπεζίτες, αλλά από τους πολιτικούς. Περιγράφει δε σύσκεψη που έγινε στις 25η Ιουνίου 2012 στις Βρυξέλλες με την συμμετοχή των Μπαρόζο και Βαν Ρομπάι -ο Γιούνκερ μετείχε τηλεφωνικά- όπου ο Ντράγκι ενημέρωσε τους ηγέτες της Ευρωζώνης ότι οι πολιτικοί θα έπρεπε να εγγυηθούν τα δάνεια έκτακτης ανάγκης προς τις εμπορικές τράπεζες πριν η ΕΚΤ τραβούσε την πρίζα.

Ο Σπίγκελ σημειώνει πως η προειδοποίηση του Ντράγκι δεν ήταν μια ακαδημαϊκή άσκηση.

Καταλήγει δε σημειώνοντας πως μολονότι ο Αντώνης Σαμαράς είχε σχηματίσει ένα κυβερνητικό συνασπισμό την προηγούμενη εβδομάδα, η νέα κυβέρνηση εξακολουθούσε να απαιτεί επαναδιαπραγμάτευση των όρων διάσωσης. Και η Μέρκελ δεν είχε ακόμη αποφασίσει αν η Ελλάδα θα έπρεπε να παραμείνει μέλος της ευρωζώνης.

Μέρκελ: Ο Σαμαράς είναι που με ανησυχεί

Οι Financial Times μεταφέρουν, μεταξύ άλλων, τα όσα συνέβησαν κατά την επίσκεψη του Μανουέλ Μπαρόζο στο Βερολίνο στις αρχές του Ιουνίου του 2012, λίγο πριν από τις εκλογές στην Ελλάδα. Την περίοδο εκείνη η Ανγκελα Μέρκελ συμβουλευόταν κάθε οικονομικό παράγοντα της Ευρώπης.

Ο κ. Μπαρόζο είπε στη γερμανίδα καγκελάριο ότι ένα ενδεχόμενο Grexit θα ήταν καταστροφικό και εν πάσει περιπτώσει ο Αντώνης Σαμαράς πιθανότατα θα κέρδιζε τις εκλογές, για να εισπράξει από την κ. Μέρκελ την απάντηση ότι ο κ. Σαμαράς ήταν εκείνο για το οποίο ανησυχούσε, καθώς η εκστρατεία του συνηγορούσε υπέρ της κατάργησης του προγράμματος.

Παρόμοια συζήτηση είχε λίγες ημέρες αργότερα η Ανγκελα Μέρκελ με τον βρετανό πρωθυπουργό Ντέιβιντ Κάμερον, ο οποίος, αν και λιγότερο αισιόδοξος από τον κ. Μπαρόζο, της συμβούλεψε περίπου τα ίδια πράγματα. Επιπλέον επέστησε την προσοχή της στο ενδεχόμενο μία βίαιης αντίδρασης των αγορών και της φυγής των καταθέσεων, μεταφέροντας την βρετανική εμπειρία με την κατάρρευση της Northern Rock.

Στα δύο η καγκελαρία: Το «άρρωστο πόδι»

Στη γερμανική καγκελαρία, η σύμβουλοι της κ. Μέρκελ είχαν χωριστεί, σύμφωνα με τους Financial Times, σε δύο στρατόπεδα: Στη μια πλευρά βρίσκονταν αυτοί που ανησυχούσαν για τον κίνδυνο του «φαινομένου ντόμινο», το ενδεχόμενο δηλαδή να πυροδοτήσει το Grexit κλιμάκωση της κρίσης σε άλλες προβληματικές χώρες της ευρωζώνης και να υπάρξει φυγή καταθέσεων στην Πορτογαλία, την Ιταλία και την Ισπανία.

Στην άλλη πλευρά ήταν εκείνοι που υποστήριζαν ότι έπρπε να ακρωτηριαστεί το «άρρωστο πόδι», δηλαδή η Ελλάδα, ώστε να επανέλθει σε υγιή κατάσταση η υπόλοιπη Ευρωζώνη. Επικεφαλής της ομάδας αυτής ήταν ο ομοσπονδιακός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.

Πέραν των συμβούλων της στην καγκελαρία, η κ. Μέρκελ συνομιλούσε και με τρεις κορυφαίους κεντρικούς τραπεζίτες της Ευρώπης, οι οποίοι όμως της έδιναν αντικρουόμενες συμβουλές: ο Γιέργκ Ασμουσεν, μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής του ΔΣ της ΕΚΤ, ο Γενς Βάιντμαν, πρώην σύμβουλός της και επικεφαλής της Μπούντεσμπανκ στη συνέχεια και ο Φιλιπ Χίλντεμπραντ, πρώην επικεφαλής της Ελβετικής Εθνικής Τράπεζας.

Και οι τρεις συνέκλιναν στην άποψη ότι ήταν παράλογη η όποια πρόβλεψη για το κόστος του Grexit.

Η στροφή του Σαμαρά

Η εφημερίδα κάνει λόγο για στροφή 180 μοιρών του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά μετά τις εκλογές του Ιουνίου του 2012, κατά την πρώτη επίσκεψη του Μανουέλ Μπαρόζο στην Αθήνα από την αρχή της κρίσης.

Με την Αθήνα να βρίσκεται στριμωγμένη, καθώς καθυστερούσε η εκταμίευση των 34,3 δισ. ευρώ της βοήθειας και τον κ. Σαμαρά να επιμένει σε εκτεταμένη αναθεώρηση του Μνημονίου, ο πρόεδρος της Κομισιόν έφθασε στην Αθήνα και έμεινε στο γραφείο του έλληνα πρωθυπουργού για περίπου δύο ώρες.

Εκεί φέρεται να συμβούλεψε τον κ. Σαμαρά να μην αρχίσει να θέτει νέους όρους, και ότι το πρώτο μήνυμα που έπρεπε να μεταφέρει στη Γερμανία ήταν ότι «θα ανταποκριθούμε στις υποχρεώσεις μας».

Αξιωματούχοι, που ήταν παρόντες στη συνάντηση και τους οποίους επικαλούνται οι Financial Times, μαρτυρούν ότι ο Αντώνης Σαμαράς άρχισε να αλλάζει με χειρόγραφες σημειώσεις το δελτίο Τύπου, που θα διανέμονταν αργότερα, προτού ακόμη ο κ. Μπαρόζο προλάβει να ολοκληρώσει τη «νουθεσία» του.

Αργότερα θα έλεγε στους δημοσιογράφους ότι η Ελλάδα θα εφαρμόσει όλα τα μέτρα που συμφωνήθηκαν. Η εφημερίδα μεταφέρει σχόλιο ενός υπουργού της προηγούμενης κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, σύμφωνα με τον οποίο «ο Σαμαράς έκανε την πιο εντυπωσιακή αναστροφή».

Newsroom ΔΟΛ

ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ: ΑΥΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΣΑΣ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΖΟΥΝ ΟΤΙ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΕΥΚΟΛΑ ΟΙ ΕΤΑΙΡΟΙ ΝΑ ΜΑΣ ΔΙΩΞΟΥΝ ΔΗΘΕΝ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ.

ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΕΚΒΙΑΣΜΟΥΣ ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΣΤΩΝ

Τυχαίο ότι το διεθνές σύστημα θυμήθηκε τώρα τα σχέδια εξόδου της Ελλάδας απο το Ευρώ; Όχι βέβαια. Ξαναπαίζεται το ίδιο έργο όπως στις εκλογές του 2012 και τώρα για να εκβιάσουν την ψήφο του λαού φοβίζοντας τον. Μην τους ακούτε. Ψηφίστε ελεύθερα την όποια επιλογή σας. Φτάνει πια! Αρκετά. Ποτέ δεν θα κατέληγαν σε απόφαση να μας βγάλουν απο το ευρώ χωρίς καταστροφικό κόστος και για την ευρωζώνη και για την παγκόσμια οικονομία. Για αυτό και ποτέ δεν θα το έκαναν τελικά. Και πάντως τί νόημα έχει λίγες μέρες πριν τις ευρωεκλογές να αναμασούν συνέπειες και απειλές της κατάστασης του 2012 τώρα. Μην είστε αφελείς και φοβισμένοι