Μακρόν: Η Γαλλία δέχεται επίθεση

Newsroom

Μήνυμα πως «η Γαλλία δέχεται επίθεση» έστειλε ο πρόεδρος της χώρας Εμανουέλ Μακρόν, ο οποίος βρέθηκε στο σημείο της άγριας μαζικής δολοφονίας σε εκκλησία στη Νίκαια, από την οποία έχασαν τη ζωή τους τουλάχιστον τρεις άνθρωποι.

Μιλώντας ενώπιον του γαλλικού έθνους ο Μακρόν ανέφερε πως «η χώρα μας είναι υπό επίθεση ισλαμιστών τρομοκρατών» και πρόσθεσε πως «επιτίθενται στη Γαλλία εξαιτίας των αξιών της ελευθερίας και της επιθυμίας του Παρισιού να μην υποκύψει στην τρομοκρατία».

Παράλληλα, ο Γάλλος πρόεδρος εξέφρασε την υποστήριξή του στην καθολική κοινότητα της χώρας, ενώ αναφέρθηκε και στο περιστατικό που σημειώθηκε στη Τζέντα της Σαουδικής Αραβίας.

O ίδιος δήλωσε ότι θα επεκτείνει την ανάπτυξη μεγάλου αριθμού στρατιωτών για την προστασία σημαντικών γαλλικών τοποθεσιών, όπως χώροι λατρείας και σχολεία.

Σημειώνεται πως η Γαλλία αύξησε το επίπεδο συναγερμού στα εδάφη της στο ανώτατο επίπεδο και όπως ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός Ζαν Καστέξ η απάντηση της κυβέρνησης στην επίθεση θα είναι σκληρή και αμείλικτη.

Την ίδια ώρα η δήμαρχος της γαλλικής πρωτεύουσας τόνισε πως οι πολίτες της Νίκαιας μπορούν να αναμένουν την υποστήριξη των Παριζιάνων.

Τα πρώτα στοιχεία για την ταυτότητα του δράστη

Έρευνες για να διαπιστώσει αν ο δράστης της άγριας επίθεσης σε εκκλησία στη Νίκαια της Γαλλίας βρισκόταν στον κατάλογο των υπόπτων για τρομοκρατία πραγματοποιεί η γαλλική αστυνομία. 

Η αστυνομία ανακοίνωσε ότι ο δράστης τραυματίστηκε κατά τη σύλληψή του, αλλά είχε τις αιθήσεις του και ανέλαβε την ευθύνη για την επίθεση, ενώ κατά τη διάρκεια της σύλληψής του φώναζε «Αλλάχου Άκμπαρ».

Σύμφωνα με πηγή που πρόσκειται στις έρευνες, ο δράστης είναι 25 ετών και ονομάζεται Μπραχίμ, ενώ πιστεύεται πως έδρασε μόνος του.

Παράλληλα, σύμφωνα με πηγές της αστυνομίας, μεταξύ των θυμάτων είναι μια 70χρονη γυναίκα, της οποίας ο δράστης της έκοψε το λαιμό μέσα στην εκκλησία.

Ένας άνδρας, ο οποίος μαχαιρώθηκε μέχρι θανάτου, ήταν ο νεωκόρος της εκκλησίας, ενώ το τρίτο θύμα, μια γυναίκα γύρω στα 40, μαχαιρώθηκε μέσα στην εκκλησία, αλλά κατάφερε να διαφύγει και να καταφύγει σε ένα γειτονικό μπαρ, όπου λίγο αργότερα υπέκυψε στα τραύματά της.

Κατά τις ίδιες πηγές, υπάρχουν έξι τραυματίες, αλλά ο απολογισμός αυτός είναι προσωρινός.

ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΓΑΛΛΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΙΣΛΑΜΟΦΑΣΙΣΜΟ

 Στηριζουμε την Γαλλια στις δυσκολες αυτες στιγμες και στον πολεμο εναντια στον ισλαμοφασισμο

 

Τουρκία, ο ελέφαντας στο σαλόνι της Δύσης

Πέτρος Παπακωνσταντίνου

27.10.2020 

«Ενας πολύτιμος σύμμαχος». Με αυτά τα λόγια συνήθιζε να περιγράφει την Τουρκία ο Γενς Στόλτενμπεργκ για να δικαιολογήσει την πολιτική ίσων αποστάσεων πρώτα απέναντι στη Γαλλία και ύστερα απέναντι στην Ελλάδα. Παρ’ όλα αυτά, στην υπουργική σύνοδο της περασμένης Πέμπτης, ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ υποχρεώθηκε να αναγνωρίσει ότι «έχουμε να αντιμετωπίσουμε το τουρκικό πρόβλημα». Διπλωμάτης χώρας-μέλους της Συμμαχίας δήλωσε χαρακτηριστικά στη γαλλική Le Monde: «Υπάρχει ένας ελέφαντας στο δωμάτιο, που γίνεται ολοένα και πιο χοντρός».

Οι επόμενες ώρες και ημέρες τον δικαίωσαν. Το περασμένο Σάββατο, ο Ταγίπ Ερντογάν, ένας άνθρωπος που θέλει να εμφανίζεται ως ηγέτης αξιοσέβαστης διεθνούς δύναμης, μίλησε σε γλώσσα περιθωριακού φυλάρχου, καλώντας τον Εμανουέλ Μακρόν να πάει σε «ψυχίατρο». Αφορμή στάθηκε η έντονη αντίδραση του Γάλλου προέδρου στον φρικιαστικό αποκεφαλισμό του καθηγητή Σαμιέλ Πατί από τζιχαντιστή, στις 16 Οκτωβρίου, και η εκστρατεία του εναντίον αυτού που ο Γάλλος πρόεδρος αποκαλεί «ισλαμικό αυτονομισμό». Στο νεότερο, χθεσινό παραλήρημά του, ο Ερντογάν απευθύνθηκε σε Ευρωπαίους ηγέτες που δεν κατονόμασε με τα εξής λόγια: «Είστε φασίστες με την πραγματική σημασία του όρου. Είστε οι επόμενοι κρίκοι στην αλυσίδα των ναζί». Στην ίδια ομιλία, έφτασε να υποστηρίξει ότι οι σημερινοί μουσουλμάνοι της Ευρώπης έχουν παρόμοια μεταχείριση με εκείνη των Εβραίων πριν από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ενώ κάλεσε τους απανταχού μουσουλμάνους να μποϊκοτάρουν τα γαλλικά προϊόντα.

Θα μπορούσε να συζητήσει κανείς καλόπιστα εάν ορισμένα από τα σκίτσα του Charlie Hebdo προσέβαλαν τους μουσουλμάνους ή ακόμη αν ο Μακρόν σε κάποιες δηλώσεις το παράκανε. Αλλά το θέμα δεν είναι αυτό. Το θέμα είναι ότι ο Ερντογάν προσπέρασε βιαστικά το άγριο έγκλημα και τον φανατισμό που το γέννησε. Οτι, στην προσπάθειά του να ποζάρει ως ο νέος χαλίφης, κηρύσσει έναν παγκόσμιο πόλεμο πολιτισμών, επιλέγοντας σαν βολικό στόχο την κατεξοχήν κοσμική Γαλλία. Τη χώρα που αντιτάχθηκε σφοδρά στον πόλεμο των ΗΠΑ εναντίον του Ιράκ, στήριξε για δεκαετίες τους Παλαιστινίους, αποκήρυξε (και) διά στόματος Μακρόν το αποικιοκρατικό παρελθόν της στην Αλγερία και αλλού, για να ανταμειφθεί με τη φρίκη του Charlie Hebdo, του Μπατακλάν και της Νίκαιας. Το σκηνικό «Σταυροφόροι εναντίον Ισλάμ», που στήθηκε για πρώτη φορά την 11η Σεπτεμβρίου του 2001 από τον Οσάμα μπιν Λάντεν και την Αλ Κάιντα, επανέρχεται στο προσκήνιο για το σίκουελ με πρωταγωνιστή τον Ταγίπ Ερντογάν.

Στο μεταξύ, το δηλητηριώδες κοκτέιλ νεοοθωμανισμού και παντουρκισμού εξελίσσεται σε συστημική απειλή γενικευμένης αποσταθεροποίησης για τη Δύση, αλλά και για τη Ρωσία. Στη Λιβύη, ο Τούρκος πρόεδρος κάνει ό,τι μπορεί για να ανατινάξει τη συμφωνία κατάπαυσης του πυρός που συνομολόγησαν την περασμένη Παρασκευή, στη Γενεύη, τα στρατόπεδα Σαράζ και Χαφτάρ. Στην κρίση του Ναγκόρνο-Καραμπάχ έχει ήδη υπονομεύσει τρία μορατόριουμ, τα δύο ρωσικής και το ένα αμερικανικής προέλευσης. Στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο παίζει με τη φωτιά, αμφισβητώντας κυριαρχικά δικαιώματα των γειτόνων του.

Μέχρι τώρα, το τίμημα που έχει πληρώσει είναι μηδαμινό, καθώς Αμερικανοί και Ευρωπαίοι, για οικονομικούς και γεωστρατηγικούς λόγους, δεν έχουν ενεργοποιήσει το «πυρηνικό τους όπλο», τις οικονομικές κυρώσεις (με εξαίρεση την υπόθεση του Αμερικανού πάστορα Αντριου Μπράνσον, όπου οι περιορισμένες κυρώσεις αποδείχτηκαν άκρως αποτελεσματικές). Ωστόσο ο «πυρομανής σουλτάνος», όπως τον χαρακτηρίζει η σημερινή Le Monde, φαίνεται ότι προκαλεί τη μοίρα του. Η τουρκική οικονομία κλονίζεται, η λίρα πέφτει από ναδίρ σε ναδίρ και η δημοτικότητα του Ερντογάν κατρακύλησε στο 36%. Η Αμερική εξαντλεί την υπομονή της για τους S-400 και οδεύει προς την επιβολή κυρώσεων, κάτι που πιθανότατα θα επιταχυνθεί εάν χάσει τις εκλογές ο Τραμπ.

Γερμανία, Ολλανδία και άλλες ισχυρές χώρες της Ε.Ε. τάχθηκαν αναφανδόν στο πλευρό της Γαλλίας και ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Χάικο Μάας μίλησε για «νέο χαμηλό» του Ερντογάν. Οι «27» του είχαν δώσει διορία να λογικευθεί μέχρι τη Σύνοδο Κορυφής του Δεκεμβρίου, αλλά από χθες έχει ανοίξει η συζήτηση για επίσπευση της συνόδου και των πιθανών κυρώσεων. Ακόμη και οι πιο επιφυλακτικές, λόγω οικονομικών συμφερόντων, χώρες νιώθουν ότι δεν μπορούν πλέον να τον καλύπτουν. Κάλλιο αργά παρά ποτέ. 

ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 108 ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ! ΠΑΝΤΑ ΕΛΕΥΘΕΡΗ!

 

 

Περί «φινλανδοποίησης»

Το 1939 οι Φινλανδοί αρνήθηκαν να το αποδεχθούν χωρίς πόλεμο, στον οποίο αγωνίστηκαν ηρωικά αλλά τελικά ηττήθηκαν (όπως ακριβώς και εμείς έναν χρόνο αργότερα). (Φωτ. A.P.)

ΓΙΩΡΓΟΣ Θ. ΜΑΥΡΟΓΟΡΔΑΤΟΣ

26.10.2020 

Πότε πότε εμφανίζονται στον δημόσιο διάλογο εντυπωσιακές αλλά πρόχειρες αναφορές στην ιστορική εμπειρία άλλων χωρών χωρίς επαρκή γνώση της. Ετσι τώρα μερικοί συζητούν τον κίνδυνο να υποστεί η Ελλάδα «φινλανδοποίηση» στη σχέση της με την Τουρκία.

Για να καταλάβουμε πληρέστερα τι σημαίνει ο όρος, χρειάζεται πρώτα πρώτα να ανατρέξουμε στην ιστορική του προέλευση. Η ανεξαρτησία της Φινλανδίας από το 1917 αντιπροσώπευε έναν κίνδυνο για την ασφάλεια της Σοβιετικής Ενωσης και ειδικά του Λένινγκραντ (Αγίας Πετρούπολης) λόγω της εγγύτητας της μεθορίου. Για τους Σοβιετικούς, εξασφάλιση θα ήταν η προσάρτηση φινλανδικού εδάφους ώστε να απομακρυνθεί η μεθόριος. Το 1939 οι Φινλανδοί αρνήθηκαν να το αποδεχθούν χωρίς πόλεμο, στον οποίο αγωνίστηκαν ηρωικά αλλά τελικά ηττήθηκαν (όπως ακριβώς και εμείς έναν χρόνο αργότερα). Εχασαν έτσι περίπου ένα δέκατο του εδάφους τους, με προσφυγοποίηση των κατοίκων. Το 1941, όμως, επιβεβαίωσαν τους χειρότερους φόβους των Σοβιετικών. Επωφελήθηκαν από τη γερμανική επίθεση εναντίον της Σοβιετικής Ενωσης για να επιτεθούν και αυτοί, σε σύμπραξη με τη χιτλερική Γερμανία, και να καταλάβουν όχι μόνο όσα είχαν χάσει, αλλά και περισσότερα. Το καλοκαίρι του 1944 πρόλαβαν να συνθηκολογήσουν πριν καταρρεύσουν κι έτσι γλίτωσαν όχι μόνο εδαφικές απώλειες πολλαπλάσιες από τις αρχικές, αλλά και την κατοχή από σοβιετικά στρατεύματα.

Ακολούθησαν το 1947 η Συνθήκη Ειρήνης στο Παρίσι και το 1948 η Συνθήκη Φιλίας, Συνεργασίας και Αμοιβαίας Αρωγής μεταξύ Σοβιετικής Ενωσης και Φινλανδίας, που κράτησε όσο και η Σοβιετική Ενωση, μέχρι το 1991.

Σε αυτό το πλαίσιο εφαρμόστηκε η πολιτική που ονομάστηκε υποτιμητικά από τους τρίτους «φινλανδοποίηση», δηλαδή η συστηματική αποφυγή κάθε αφορμής που θα προκαλούσε ανησυχία στους καχύποπτους Σοβιετικούς. Ετσι, η Φινλανδία όχι μόνο έμεινε ουδέτερη και εκτός ΝΑΤΟ, αλλά αρνήθηκε ακόμη και το Σχέδιο Μάρσαλ. Εμεινε επίσης εκτός ευρωπαϊκής ενοποίησης μέχρι το 1995.

Ωστόσο, είναι λάθος να θεωρούμε ότι η «φινλανδοποίηση» περιοριζόταν στην εξωτερική πολιτική, σαν να ήταν αυτή στεγανή. Οι Σοβιετικοί ανακάλυψαν με οδυνηρό τρόπο το 1941-44 ότι η ασφάλειά τους απαιτούσε επίσης φινλανδικές κυβερνήσεις στις οποίες μπορούσαν να έχουν εμπιστοσύνη, ανεξάρτητα μάλιστα από ιδεολογικές ταυτότητες. Ετσι, η «φινλανδοποίηση» διάβρωσε και την εσωτερική πολιτική ζωή της Φινλανδίας, αλλοιώνοντας και νοθεύοντας τον κομματικό ανταγωνισμό και γενικότερα τη λειτουργία του δημοκρατικού συστήματος.

Τα πρώτα χρόνια οι Φινλανδοί κομμουνιστές, πιστοί συνεργάτες των Σοβιετικών, έγιναν νόμιμο κόμμα, μπήκαν στη Βουλή και στην κυβέρνηση, όπου απέκτησαν ακόμη και τον έλεγχο του νευραλγικού υπουργείου Εσωτερικών, αντιστρέφοντας τους ρόλους με τους μέχρι τότε διώκτες τους. Ομως η χώρα δεν ακολούθησε τον δρόμο της Τσεχοσλοβακίας και δεν έγινε πραξικόπημα στο Ελσίνκι, όπως έγινε στην Πράγα. Αντίθετα, οι κομμουνιστές αποκλείστηκαν από την κυβέρνηση και η «φινλανδοποίηση» εφαρμόστηκε σχολαστικά χωρίς αυτούς, από άλλους.

Είχε ανυπολόγιστο ανθρώπινο κόστος. Καταστράφηκαν ζωές και σταδιοδρομίες πολιτικών και στρατιωτικών που βρέθηκαν στο στόχαστρο των Σοβιετικών. Μερικοί δικάστηκαν και φυλακίστηκαν. Για να μην ενοχληθούν οι Σοβιετικοί στο παραμικρό, απλώθηκε γενικότερα στη χώρα μία παραλυτική και καταθλιπτική αυτολογοκρισία, με αποσιώπηση ή διαστρέβλωση της πρόσφατης ιστορίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι μόλις κατέρρευσε η Σοβιετική Ενωση έφυγε μονομιάς και η αυτολογοκρισία. Ακολούθησε έκρηξη βιβλίων και ταινιών, ιδίως για τον πόλεμο. Δεν είναι λοιπόν τόσο ανώδυνη ούτε τόσο αθώα η «φινλανδοποίηση» όσο την εμφανίζουν επιπόλαια όσοι δεν γνωρίζουν.

Μπορεί μήπως να υπάρξει «φινλανδοποίηση» αποκλειστικά στην εξωτερική πολιτική, χωρίς επιπτώσεις στην εσωτερική πολιτική, κοινωνική και πνευματική ζωή; Να ερώτημα για πολιτικό επιστήμονα! Πολύ πιθανότερη φαίνεται η αρνητική απάντηση. Από τη στιγμή που ένα τυπικά κυρίαρχο κράτος εγκλωβιστεί σε τέτοιο καταναγκαστικό πλαίσιο εξωτερικής πολιτικής, είναι δύσκολο αυτό να διατηρηθεί στεγανό και να μη διαποτίσει τα πάντα, έστω αδιόρατα, έστω ανεπαίσθητα. Στην περίπτωσή μας σε σχέση με την Τουρκία, ποιοι θα αναδεικνύονταν ή θα επέπλεαν τότε, ως πολιτικοί, αλλά και ως σχολιαστές;

Αλλωστε, η «φινλανδοποίηση» δεν είναι προϊόν ελεύθερης διαπραγμάτευσης και αμοιβαίων συμβιβασμών. Είναι προϊόν ωμού εκβιασμού και μονόπλευρης επιβολής. Δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι θα σταθεροποιηθεί σε κάποιο σημείο και δεν θα απαιτηθούν ολοένα περισσότερες υποχωρήσεις.

Επιπλέον, δεν έχει λογική βάση η καθησυχαστική διαβεβαίωση ότι, έπειτα από μερικές δεκαετίες «φινλανδοποίησης», θα καταρρεύσει ο επικίνδυνος αντίπαλος και θα βρεθούμε τότε, όπως οι Φινλανδοί, σε καλύτερη θέση από εκείνον… Ωραία παρηγοριά!
 
* Ο κ. Γιώργος Θ. Μαυρογορδάτος είναι τ. καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών.

ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΤΕ ΤΑ ΚΥΡΙΑΡΧΙΚΑ ΜΑΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

 Το 1987 φτασαμε στα προθυρα πολεμου με την Τουρκια γιατι θα εβγαινε το Σισμικ για ερευνες στην μη οριοθετημενη αλλα υπαρκτη ipso facto και ab initio υφαλοκρηπιδα μας ορθα και σταματησαν οι παρανομες ερευνες στο Αιγαιο ενω υπηρχε συμπνοια ολων των κομματων τοτε για την κοκκινη γραμμη μας. Η απειλη λοιπον στρατιωτικης απαντησης απο πλευρας μας επρεπε να αφορα εξαρχης τις παρανομες ερευνες σε ελληνικη υφαλοκρηπιδα ποσο μαλλον σε ερευνες βυθου εντος της ζωνης 12 ν.μ. δυνητικης κυριαρχιας μας και οχι μονο το αυτονοητο της προσβολης της κυριαρχιας μας στα 6 ν.μ. Θιγονται με τετελεσμενα κυριαρχικα μας δικαιωματα και συντομα ο Ερντογαν θα στειλει γεωτρυπανα τοσο στο Καστελοριζο οσο και μεσα στην οριοθετημενη ΑΟΖ με την Αιγυπτο. Τοτε τι θα κανουμε; Θα τους παρατηρουμε στρατιωτικα παλι απλως; Η Τουρκια δεν θα προσβαλλει τα 6 ν.μ. μιλια για να βαζουμε την κοκκινη γραμμη εκει.

 

Αν δεν σταματήσουν τον Ερντογάν θα επαναληφθεί το σκηνικό με την ανοχή απέναντι στον Χίτλερ: Τότε θα είναι πολύ αργά

ΣΚΙΤΣΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ ΓΚΟΥΜΑ

ΤΟΥ ΠΑΝΙΚΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ

Έτσι είχε γίνει με τον Χίτλερ. Ενώ από την αρχή έδειξε τις διαθέσεις του, οι περισσότερες τότε μεγάλες δυνάμεις είτε επιχείρησαν να συνεργαστούν μαζί του είτε επεδίωξαν να τον κατευνάσουν. Εκείνη όμως η εγκληματική ανοχή στάθηκε μοιραία για την ανθρωπότητα.

Αν λάμβαναν σοβαρά υπόψη τις ομιλίες και τις ενέργειές του από το 1933, ήταν πολύ πιθανόν να μην έφτανε ποτέ στο σημείο να επιφέρει τόσο πόνο και να προκαλέσει τέτοια παγκόσμια καταστροφή.

Όταν είχε αρχίσει η σταδιακή συνειδητοποίηση, εντός και εκτός της χώρας του, ότι πρόκειται για έναν βάρβαρο δικτάτορα που θα οδηγούσε τον κόσμο στο αιματοκύλισμα, ήταν ήδη αργά.

Βασικοί άξονες της πολιτικής του ήταν ο ναζιστικός φανατισμός, η στρατιωτικοποίηση και ο επεκτατισμός. Ο Ερντογάν είναι μια παραλλαγή του Χίτλερ, χρησιμοποιώντας πανομοιότυπη ρητορεία. «Εμπλουτίζει» τον ναζιστικό ρατσισμό με  ισλαμοφασιστικές αντιλήψεις στο πλαίσιο του νεοθωμανισμού.

• Όλοι (Ευρώπη, ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα) τον ακούν τι λέει, τον βλέπουν τι κάνει και τον ανέχονται για να εξυπηρετούν τις δικές τους σκοπιμότητες. Όταν όμως θα τους «ξεφύγει» και θα είναι εντελώς ανεξέλεγκτος, όπως έγινε με τον Χίτλερ, δεν θα διστάσει να προκαλέσει τέτοιες τραγωδίες που και τα συμφέροντα αυτών, που, σήμερα τον στηρίζουν ή τον ανέχονται, θα πληγούν ανεπανόρθωτα.

Ο Ερντογάν δείχνει καθημερινά πως λειτουργεί και ποιες είναι οι μεθοδεύσεις του στην Ανατολική Μεσόγειο, τη Συρία, το Ιράκ, τη Λιβύη, τον Ναγκόρνο – Καραμπάχ και στην ευρύτερη περιοχή, από τα Βαλκάνια έως την Κασπία Θάλασσα και από τη Μέση Ανατολή έως την Μαύρη Θάλασσα.

Κάποια στιγμή, μέσα απ’ όλες αυτές τις τουρκικές προκλήσεις, παραβιάσεις και εισβολές σε άλλα κράτη, είναι πολύ πιθανόν να προκύψει μία ανάφλεξη, με ευρύτερες διαστάσεις.

Ο Ερντογάν παραβιάζει ασύστολα το διεθνές δίκαιο και τα κυριαρχικά δικαιώματα άλλων χωρών, στέλνει στρατεύματα και τρομοκράτες, αποσταθεροποιεί κράτη, συνεχίζει ανενόχλητος να εξοντώνει Κούρδους στην Τουρκία, τη Συρία και το Ιράκ, επεκτείνει την τουρκική παρουσία στον αραβικό κόσμο, προσπαθεί να μετατρέψει την Ανατολική Μεσόγειο σε τουρκική και με συστηματικές ενέργειες ισλαμοποιεί τις κατεχόμενες περιοχές της Κύπρου, επιδιώκοντας τον πλήρη έλεγχο του νησιού είτε με τη νομιμοποίηση των τετελεσμένων της κατοχής είτε με μία λύση κομμένη και ραμμένη στις τουρκικές επιδιώξεις.

Συμπεριφέρεται σαν σουλτάνος και προβάλλει ακραίες απόψεις που συμβάλλουν σε αποτρόπαια εγκλήματα, όπως στον πρόσφατο αποκεφαλισμό καθηγητή στο Παρίσι.

Η εμπλοκή της Τουρκίας σε περιφερειακές συγκρούσεις ενισχύει την εθνικιστική ένταση, περιορίζει τις πιθανότητες ειρηνικών διευθετήσεων, αυξάνει το μίσος και τη διαίρεση, δείχνοντας ότι τίποτα δεν άλλαξε στην τακτική της από την εποχή της Γενοκτονίας των Αρμενίων.

• Και δεν είναι μόνο τα σχέδια του Ερντογάν για τη δημιουργία μιας νέας οθωμανικής αυτοκρατορίας που υποδηλώνουν την απαρχή μεγάλων περιπετειών, είναι και τα όσα πράττει μέσα στην Τουρκία, διαμορφώνοντας συνθήκες απολυταρχικού καθεστώτος με μαζικές εκκαθαρίσεις και φυλακίσεις χιλιάδων πολιτών.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση επιβάλλει κυρώσεις στον Λουκασένκο, αλλά με την καθοδήγηση της Μέρκελ δεν λαμβάνει κανένα μέτρο κατά του Ερντογάν, ο οποίος είναι πολύ πιο επικίνδυνος για τη σταθερότητα του πλανήτη. Ο στυγνός δικτάτορας της Λευκορωσίας δεν έστειλε τρομοκράτες σε άλλες χώρες και ούτε εισέβαλε σε γειτονικά κράτη.

Επιπλέον, με το ίδιο σκεπτικό για την τιμωρία του Λουκασένκο, θα έπρεπε η ΕΕ να επιβάλει κυρώσεις σε όλα τα αυταρχικά καθεστώτα. Μήπως στην Κίνα ή στη Σαουδική Αραβία ή στο Ιράν υπάρχει σεβασμός των ατομικών και πολιτικών δικαιωμάτων; Γιατί η ΕΕ δεν επιδεικνύει την ίδια ευαισθησία, υπερασπιζόμενη το κράτος δικαίου, τις δημοκρατικές αξίες και τις ελεύθερες εκλογές για όλες τις χώρες, χωρίς δυο μέτρα και δυο σταθμά;

Κατά τα άλλα τούς είχε φταίξει η Κυπριακή Δημοκρατία επειδή επέμενε στην επιβολή κυρώσεων κατά της Τουρκίας, της οποίας τα στρατεύματά της κατέχουν παράνομα για 46 και πλέον χρόνια το 37% του εδάφους ευρωπαϊκής χώρας και τα τουρκικά πλοία παραβιάζουν συστηματικά την κυπριακή ΑΟΖ.

Φαίνεται όμως ότι ακόμα στη Γερμανία υπάρχει το χιτλερικό κατάλοιπο γι’ αυτό επιμένουν να στηρίζουν ή να ανέχονται τις επεκτατικές ενέργειες και τις ισλαμοφασιστικές πρακτικές του Τούρκου δικτάτορα.

• Αργά ή γρήγορα η Ευρώπη και η διεθνής κοινότητα γενικότερα θα μετανιώσει και ίσως να πληρώσει ακριβά τη σημερινή ανοχή που επιδεικνύει έναντι της στρατιωτικοποιημένης εξωτερικής πολιτικής της Άγκυρας και της αυταρχικής συμπεριφοράς του Ερντογάν.

Αν δεν τον σταματήσουν σήμερα, είναι πολύ πιθανόν να επαναληφθεί το σκηνικό με την ανοχή που επιδείχθηκε απέναντι στον Χίτλερ και τότε θα είναι πολύ αργά. 

ΠΗΓΗ: https://hellasjournal.com/

ΜΗΝ ΑΦΗΣΕΤΕ ΤΕΤΕΛΕΣΜΕΝΑ ΕΝΤΟΣ 12 Ν.Μ. ΚΑΙ ΥΦΑΛΟΚΡΗΠΙΔΑΣ. ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΕ ΑΜΕΣΑ.

 Τα τετελεσμένα σε χώρο δυνητικής κυριαρχίας που έπρεπε ήδη να έχουμε καταστήσει χώρο κυριαρχίας πρέπει να αποτραπούν με κάθε κόστος γιατί θα τα πληρώσουμε πολύ ακριβά. Μην αρχίζουμε τα περί διεθνών υδάτων για να δικαιολογήσουμε τα αδικαιολόγητα. Αλλωστε η υφαλοκρηπίδα υπάρχει IPSO FACTO και AB INITIO δηλαδή ακόμη και μή οριοθετημένη υπάρχει εξ υπαρχής και αυτοδικαίως όποτε όταν γίνονται έρευνες σε ελληνική υφαλοκρηπίδα έχουμε κάθε δικαίωμα στρατιωτικής αντίδρασης. Πόσο μάλλον που η υφαλοκρηπίδα εντός την δυνητικής κυριαρχίας μας των 12 ν.μ. είναι αδιαμφισβήτητή. Είναι ώρα να πράξουμε το καθήκον μας.