ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΒΑΓΓΕΛΗ ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΓΙΑ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ΚΑΙ ΝΔ

Τετάρτη 18 Δεκεμβρίου 2019

Η ΑΓΚΥΡΑ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΥΠΟΓΡΑΨΕΙ ΣΥΝΥΠΟΣΧΕΤΙΚΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΑΓΗ ΟΣΟ ΤΗΝ ΚΑΤΕΥΝΑΖΟΥΜΕ

Η Αγκυρα δεν προκειται να υπογραψει συνυποσχετικο για την παραπομπη στην Χαγη. Μονο αφελεις μπορουν απο μια αναθεωρητικη απολυταρχικη Τουρκια που χρησιμοποιει την βια στις διεθνεις σχεσεις και θελει να επιβαλει τετελεσμενα ενω αμφισβητει την Λωζανη και τα συνορα μας με την θεωρια των γκριζων ζωνων να περιμενουν κατι τετοιο. Πρεπει να το παρουμε αποφαση οτι δεν εχει σκοπο να παει ποτε στο ΔΔΧ. Παψτε τις αφελεις αναλυσεις και απαντηστε με θαρραλεες κινησεις οπως η αμεση καταθεση συντεταγμενων και η ανακηρυξη δικαιωματος Αοζ. Οσο καποιοι επιμενουν στις αναλυσεις τους στον κατευνασμο και σε παραμυθια τοσο θα μου θυμιζουν την στρουθοκαμηλο που δεν μπορει να αντιμετωπιση ευθεως την πραγματικοτητα. Και ελεος δεν ισοδυναμει με καταθεση συντεταγμενων ο νομος του 2011 για την αδειοδοτηση ερευνων σε οικοπεδα Νοτια της Κρητης. Με τον κατευνασμο και την μη απαντηση σε τετελεσμενα δεκαετιες τωρα εφτασε η Τουρκια να μας απειλει οτι θα στειλει γεωτρυπανο στην Κρητη.

Ο ΣΗΜΙΤΗΣ ΠΟΥ ΗΘΕΛΕ ΠΑΡΑΠΟΜΠΗ ΣΤΗΝ ΧΑΓΗ ΣΥΝΟΡΙΑΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΜΙΛΑ;

Ο Σημιτης ηθελε παραπομπη στην Χαγη του θεματος των Ιμιων περαν της υφαλοκρηπιδας και τολμα να μιλα. Που ακουστηκε να δεχομαστε να παμε στην Χαγη για εθνικο μας εδαφος που απελευθερωθηκε με θυσιες. Αλλα αυτα του ελεγαν οι φυτεμενοι συμβουλοι και οι Ροζακηδες.

ΟΧΙ ΔΑΜΑΝΑΚΗ ΚΑΙ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ΓΙΑ ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΟΥΤΕ ΔΑΜΑΝΑΚΗ ΟΥΤΕ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ΟΥΤΕ ΑΡΒΕΛΕΡ ΑΝ ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΥΠΟΨΗΦΙΑ ΓΙΑ ΠΡΟΕΔΡΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ. Η ΑΡΒΕΛΕΡ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΓΗΡΗ ΤΩΡΑ ΠΙΑ ΓΙΑ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΡΟΛΟ ΕΝΩ ΟΙ ΑΛΛΕΣ ΔΥΟ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥΝ ΟΤΙ ΠΙΟ ΠΑΡΑΚΜΙΑΚΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ. Η ΜΙΑ ΜΕ ΤΙΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΕΘΝΙΚΑ ΜΑΣ ΘΕΜΑΤΑ ΚΑΙ Η ΑΛΛΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΕΙΨΗ ΠΙΣΤΗΣ ΣΕ ΑΞΙΕΣ ΑΦΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΚΚΕ ΒΡΕΘΗΚΕ ΑΛΛΑΖΟΝΤΑΣ ΦΟΡΕΣΙΕΣ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΕΠΙΤΡΟΠΟΣ ΣΤΗΝ ΕΕ ΠΟΥ ΤΗΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΑΝ ΩΣ ΕΟΚ ΚΑΙ ΝΑΤΟ ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ. ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΕΥΝΟΟΥΜΕΝΕΣ ΕΝΟΣ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΠΟΛΛΑΠΛΑ ΒΟΛΕΜΕΝΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΟΤΥΠΟ ΑΞΙΩΝ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΒΑΛΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΓΕΝΙΕΣ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΩΣ. Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΧΕΙ ΑΞΙΟΛΟΓΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΔΙΑΛΕΞΤΕ ΜΙΑ ΠΟΥ ΝΑ ΤΙΜΑ ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΑ ΑΝΤΛΕΙ ΟΦΕΛΗ ΑΠΟ ΑΥΤΗ.

ΠΟΙΑ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΘΕΛΟΥΜΕ; ΤΟΥ ΑΓΓΕΛΟΥ ΣΥΡΙΓΟΥ

ΤΟΥ ΑΓΓΕΛΟΥ ΣΥΡΙΓΟΥ
Δεν αρκεί να θέλουμε αόριστα την ειρηνική επίλυση των ελληνοτουρκικών διαφορών. Πρέπει να έχουμε στρατηγική πώς θα το επιτύχουμε. Επί παραδείγματι, υπάρχει τεράστια διάσταση απόψεων ως προς το τι συνιστά ελληνοτουρκική διαφορά. Εμείς αναφέρουμε ότι το μοναδικό θέμα αφορά την οριοθέτηση της μεταξύ μας υφαλοκρηπίδας. Η Τουρκία θέτει πλειάδα διαφορών, ευελπιστώντας ότι στο τέλος θα αποκομίσει περισσότερα απ’ όσα δικαιούται. Θα πάμε στο Δικαστήριο με κίνδυνο η Τουρκία να βγάζει από το σακούλι των διεκδικήσεών της κατά το δοκούν ό,τι επιθυμεί; Αυτό ήταν βασικό πρόβλημα της στρατηγικής του Ελσίνκι το 1999 (που οδήγησε στην εγκατάλειψη του σκέλους της δικαστικής επιλύσεως το 2004). Δεν πρέπει να επαναληφθεί.
Ούτε συνιστούν στρατηγική οι χαμηλοί τόνοι και η αποφυγή να προσδιορίσουμε τα όρια των δικαιωμάτων που μας δίνει το διεθνές δίκαιο. Καταλήγουμε να συρόμαστε πίσω από την Τουρκία που έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων. Όπως διαπιστώθηκε με επώδυνο τρόπο τις τελευταίες ημέρες, η μη κατάθεση συντεταγμένων για τα όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας στην Ανατολική Μεσόγειο, δεν οδήγησε την άλλη πλευρά σε αυτοσυγκράτηση αλλά σε αποχαλίνωση. Τώρα είμαστε υποχρεωμένοι να καταθέσουμε τις συντεταγμένες για να προστατεύσουμε το ελάχιστο, δηλαδή να προσδιορίσουμε τις περιοχές που θεωρούμε ότι αποτελούν τμήμα της ελληνικής υφαλοκρηπίδας. Πρόκειται για τις περιοχές που δεν θα δεχθούμε παραβίαση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων από τουρκικά ερευνητικά σκάφη. Ας δεχθούμε επιτέλους ότι κάτι περισσότερο ήξεραν από εμάς Γαλλία, Ισπανία, Κροατία και Λίβανος (για να περιοριστούμε στη Μεσόγειο) που έχουν καταθέσει συντεταγμένες με τα εξωτερικά όρια των θαλασσίων ζωνών τους, ενώ δεν υπάρχει οριοθέτηση με γειτονικά κράτη. Ο δε Λίβανος έχει να αντιμετωπίσει το στρατιωτικά πανίσχυρο Ισραήλ…
Ως προς τη ζητούμενη στρατηγική, το βασικό ερώτημα που τίθεται είναι εάν η Τουρκία επιθυμεί έντιμη και καλόπιστη επίλυση των ελληνοτουρκικών προβλημάτων. Επί του ερωτήματος υπάρχουν δύο σχολές σκέψεως. Η πρώτη ισχυρίζεται ότι η Τουρκία θέτει όλα αυτά τα ζητήματα στο πλαίσιο της διαπραγματευτικής της τακτικής και θα μπορούσαν να βρεθούν, μέσα από τον διάλογο, λύσεις με αμοιβαίες υποχωρήσεις. Πρόκειται για τη σχολή που διατείνεται τις τελευταίες ημέρες ότι η υπογραφή της παράνομης (και αντίθετης προς τη γεωγραφία και λογική) συμφωνίας με τη Λιβύη οφειλόταν στην ενόχληση της Τουρκίας από τα τριμερή σχήματα συνεργασίας Ελλάδας – Κύπρου με Ισραήλ και Αίγυπτο. Αισθάνθηκε αποκλεισμένη και αντέδρασε με μία παράνομη ενέργεια (αλλά έτσι είναι η Τουρκία…).
Η δεύτερη σχολή διατείνεται ότι η Τουρκία είναι ένα επιθετικό κράτος, που θα συνεχίσει να επιδιώκει την ανατροπή του νομικού καθεστώτος ακόμη και εάν βρεθούν λύσεις σε κάποια σημεία. Γι’ αυτό τον λόγο πρέπει να αυξηθεί η αποτρεπτική ικανότητα της Ελλάδος. Αυτό θα καταστήσει το κόστος για την Τουρκία σε περίπτωση επιθετικής ενέργειας μεγαλύτερο από το όφελος. Μόνον έτσι η Τουρκία μπορεί να πεισθεί να προχωρήσει σε έναν έντιμο συμβιβασμό με την Ελλάδα. Ακούσαμε οπαδούς και αυτής της σχολής τις τελευταίες ημέρες. Ούτε όμως και οι δικές τους αντιλήψεις έχουν επαληθευθεί. Η αγορά πολλών οπλικών συστημάτων και η συντήρηση ενός πολυδάπανου στρατού δεν έχει πείσει την Τουρκία ότι τη συμφέρει ένας έντιμος και κυρίως λογικός συμβιβασμός. Η αποτροπή ενός ελληνοτουρκικού πολέμου μετά το 1974 οφείλεται και στην ελληνική αποτρεπτική ικανότητα αλλά και στην ελληνική υποχωρητικότητα.
Η απάντηση και προς τις δύο σχολές είναι η υιοθέτηση στρατηγικής που θα ωθήσει την Τουρκία να αποδεχθεί (α) την ειρηνική επίλυση (β) βάσει του διεθνούς δικαίου (κατά πάσα πιθανότητα ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου) (γ) της οριοθετήσεως των θαλασσίων ζωνών στις οποίες ασκούμε κυριαρχικά δικαιώματα σε Αιγαίο και πλέον ανατολική Μεσόγειο. (δ) Η άρνηση της Τουρκίας να προσφύγει στη διεθνή Δικαιοσύνη θα πρέπει να συνεπάγεται κόστος για αυτήν.
Οι δύο μεγαλύτερες επιτυχίες της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής στη μεταπολιτευτική περίοδο υπήρξαν η ένταξη της Ελλάδος στον ΕΟΚ το 1981 και της Κύπρου στην Ε.Ε. το 2004. Δεν μας προσφέρθηκαν στο πιάτο. Για τη δεύτερη επιτυχία ο τότε υπουργός Εξωτερικών Πάγκαλος είχε δηλώσει ότι «η πολιτική που οδήγησε την Κύπρο στον προθάλαμο της Ευρώπης δεν στηριζόταν στην επίδειξη καλών τρόπων και συμβιβαστικής προθυμίας». Κατ’ αντιστοιχίαν, η στρατηγική ειρηνικής επιλύσεως των ελληνοτουρκικών διαφορών δεν μπορεί να βασίζεται στην αποχή μας από την άσκηση των δικαιωμάτων μας.
ΥΓ. Γράφονται διάφορα απαξιωτικά για την αποτρεπτική ικανότητα των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων. Το 1974 τα ανατολικά νησιά του Αιγαίου ήσαν γυμνά και το Δ΄ Σώμα Στρατού στη Θράκη δεν υπήρχε. Μέσα σε 2 χρόνια τα νησιά και η Θράκη είχαν πλήρως οχυρωθεί. Δεν είμαστε στο 1974…
* Ο κ. Άγγελος Μ. Συρίγος είναι βουλευτής Α΄ Αθηνών με τη Νέα Δημοκρατία, αν. καθηγητής Διεθνούς Δικαίου και Εξωτερικής Πολιτικής, Πάντειο Πανεπιστήμιο.

ΠΗΓΗ:  https://www.syrigos.gr

ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ: Πολυ σωστα. Ακουστε τον! Λεει ξεκαθαρα αυτα που θα επρεπε να κανουμε! Ειναι η ωρα πλεον να προχωρησουμε χωρις φοβικα συνδρομα.

Κυριάκο, κάντο όπως ο Ρήγκαν ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΣΑΚΗ ΜΟΥΜΤΖΗ

Κυριάκο, κάντο όπως ο Ρήγκαν

Τετάρτη 18 Δεκεμβρίου 2019

Του Σάκη Μουμτζή
Οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στους 21 «μάγκες» και στο σωματείο τους, γιατί απέδειξαν για μιαν ακόμα φορά, πού οδηγεί η καταχρηστική άσκηση ενός δικαιώματος.
Στην ταλαιπωρία εκατομμυρίων πολιτών, που τους σιχάθηκαν.
Σήμερα, στην μεταμνημονιακή εποχή, η φάρα των συνδικαλιστών θεωρείται από τους πολίτες ως μια από τις πληγές που κατατρώγουν την κοινωνία. Γι΄αυτό και όσες προσπάθειες έγιναν, πρόσφατα, για κινητοποιήσεις απέτυχαν παταγωδώς.
Η κοινωνία, πλέον, θέλει να φύγει μπροστά. Και η φάρα των συνδικαλιστών είναι ένα από τα βαρίδια που την τραβούν προς τα κάτω. Ας το αντιληφθούν όλοι. Οι συνειδήσεις των πολιτών έχουν αλλάξει.
Έχει γίνει κατανοητό και είναι απαίτηση της κοινωνίας, αυτές οι καταχρηστικές συμπεριφορές των ολίγων, να παταχθούν. Οι πολίτες δεν μπορούν να υφίστανται τις συνέπειες παράλογων απαιτήσεων. Η πολιτεία έχει πολλά όπλα.
Ο πρωθυπουργός πρέπει να αλλάξει—επί τέλους-- τον συνδικαλιστικό νόμο. Ένα κατασκεύασμα της δεκαετίας του 80 που συνέβαλε τα μέγιστα στο κλείσιμο δεκάδων επιχειρήσεων και στην ανάδειξη της «συμπαθούς» τάξης των συνδικαλιστών. Άνθρωποι που ζήτημα είναι αν δούλεψαν δύο χρόνια, μετά, με την ιδιότητα του συνδικαλιστή, γνώρισαν τιμές και μεγαλεία. Μέχρι και υπουργοί έγιναν.
( Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΓΣΕΕ μέσα σε 30 χρόνια, 1980-2010, έγιναν 5280 απεργίες και το 96% αφορούσε το Δημόσιο. Τους καλύτερα βολεμένους).
Σήμερα επειδή αυτός ο νόμος και οι παραφυάδες του είναι ξεπερασμένος από τις οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες, η κυβέρνηση οφείλει να τον καταργήσει.
Εν έτει 2020 ο οποιοσδήποτε συνδικαλιστικός νόμος οφείλει:α) να μεριμνά για την εξυπηρέτηση των πολιτών και β) να τιμωρεί όσους απεργούν προβάλλοντας παράλογα και προκλητικά αιτήματα, όπως οι 21. Το παράδειγμα υπάρχει και μάλιστα από μια χώρα που έχει ένα από τα δημοκρατικότερα πολιτεύματα.
Επί προεδρίας Ντ.Ρήγκαν, το 1981, απήργησαν οι ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας, με μισθολογικά αιτήματα, με αποτέλεσμα να ταλαιπωρηθούν εκατομμύρια πολίτες. Ο Πρόεδρος Ρήγκαν, αντί να ενδώσει στις απαιτήσεις των συνδικαλιστών, όπως έκαναν οι προηγούμενοι Πρόεδροι, έπραξε αυτό που κάνει ο κάθε ηγέτης που σέβεται τους πολίτες και τον εαυτό του.
Απέλυσε όλους τους απεργούς, στερώντας τους το δικαίωμα να ξαναδουλέψουν στο Δημόσιο, και μέσα σε λίγες ημέρες αποκαταστάθηκε πλήρως η εναέρια κυκλοφορία.
Ένας πολιτικός αναδεικνύεται σε ηγέτη από κάτι τέτοιες ενέργειες. Τότε κερδίζει την εμπιστοσύνη του κόσμου και τον σέβονται και τον υπολογίζουν και οι αντίπαλοι του. Τότε δείχνει πως διαθέτει το μεγαλύτερο προτέρημα ενός πολιτικού.
Την αποφασιστικότητα.
Καλές είναι οι συγγνώμες, αλλά αυτές δεν θεραπεύουν το πρόβλημα. Αναμφίβολα δείχνουν πως υπάρχει πλήρης επίγνωση της καταστάσεως, αλλά χρειάζεται και το επόμενο βήμα που είναι η αντιμετώπιση της.
Πώς θα θωρακιστεί η κοινωνία από τις καταχρηστικές δράσεις θλιβερών μειοψηφιών και από τα προκλητικά αιτήματα του; Σε αυτήν την ερώτηση καλείται να δώσει απάντηση ο πρωθυπουργός. Οι πολίτες ταλαιπωρούνται και προς το παρόν το κόστος αυτής της ταλαιπωρίας το εισπράττουν οι απεργοί.
Αν όμως η κυβέρνηση μείνει μόνο στα λόγια και δεν λάβει ριζικά μέτρα αντιμετωπίσεως του φαινομένου, τότε, πολύ σύντομα, αυτή θα εισπράξει την οργή των πολιτών.
Ο πρωθυπουργός ας δει πώς ενήργησε ο Ντ.Ρήγκαν και ας πράξει αναλόγως.

ΠΗΓΗ: LIBERAL

Δευτέρα 2 Δεκεμβρίου 2019

Τζιχαντιστής στο Λονδίνο - Είναι η ισλαμική ταυτότητα συμβατή με τον δυτικό τρόπο ζωής;

Τζιχαντιστής στο Λονδίνο - Είναι η ισλαμική ταυτότητα συμβατή με τον δυτικό τρόπο ζωής;

Λυγερός Σταύρος

Τζιχαντιστής στο Λονδίνο - Είναι η ισλαμική ταυτότητα συμβατή με τον δυτικό τρόπο ζωής; Σταύρος Λυγερός
Κάθε επίθεση της ισλαμικής τρομοκρατίας στην Ευρώπη επαναφέρει στο τραπέζι το ερώτημα εάν το Ισλάμ είναι συμβατό με τον δυτικό τρόπο ζωής και ως εκ τούτου εάν είναι δυνατή η μαζική ενσωμάτωση των μουσουλμάνων στις δυτικές κοινωνίες. Το ίδιο συμβαίνει και τώρα με την επίθεση του "μοναχικού λύκου" Ουσμάν Καν, ο οποίος σκότωσε με μαχαίρι δύο νέους επιστήμονες και τραυμάτισε τρεις σε εκδήλωση που οργάνωσε το πανεπιστήμιο του Cambridge για επανένταξη κρατουμένων.
Η ειρωνεία της υπόθεσης είναι ότι ο 28χρονος δράστης είχε καταδικασθεί το 2012 για ισλαμική τρομοκρατία και είχε αφεθεί ελεύθερος υπό όρους το 2018 και ως πρώην κατάδικος συμμετείχε στην εκδήλωση. Το γεγονός ότι την ευθύνη ανέλαβε το Ισλαμικό Κράτος δείχνει ότι παρότι είχε ζητήσει να "αποριζοσπαστικοποιηθεί" όταν βρισκόταν στη φυλακή, διατήρησε σχέσεις με το Ισλαμικό Κράτος, έστω κι αν έδρασε μόνος του.
Η στράτευση στην ισλαμική τρομοκρατία νέων μουσουλμάνων που έχουν μεγαλώσει στη Δύση αποδίδεται από αριστερούς και φιλελεύθερους στον κοινωνικό αποκλεισμό που συνήθως οι νέοι μουσουλμάνοι υφίστανται. Αναμφίβολα, αυτός ο παράγοντας παίζει ρόλο στην ανάπτυξη του ισλαμικού φονταμενταλισμού, ο οποίος είναι η ακραία εκδοχή του σουνιτικού Ισλάμ και λειτουργεί σαν δεξαμενή στρατολόγησης για την ισλαμική τρομοκρατία. Όποιος, όμως, θεωρεί ότι ο κοινωνικός αποκλεισμός είναι ο αποκλειστικός λόγος που ωθεί μουσουλμάνους στην ισλαμική τρομοκρατία βλέπει μόνο την όψη που ταιριάζει στο ιδεολόγημά του.
Ενδεικτική του κλίματος που επικρατεί στο ευρωπαϊκό φιλελεύθερο πολιτικό σύστημα είναι η δημόσια ερμηνεία του Γιούνκερ μετά τις πολύνεκρες επιθέσεις της ισλαμικής τρομοκρατίας στο Παρίσι και στις Βρυξέλλες. Πρώτα εξέφρασε την απορία του για το γεγονός ότι οι δράστες ήταν νέοι μουσουλμάνοι που γεννήθηκαν στην Ευρώπη, φοίτησαν σε ευρωπαϊκά σχολεία και συμμετείχαν στην κοινωνική ζωή.
Στη συνέχεια, ο μέχρι πρότινος πρόεδρος της Κομισιόν, είχε ομολογήσει ότι καμία ευρωπαϊκή χώρα δεν έχει να επιδείξει επιτυχίες στον τομέα της ενσωμάτωσης των μουσουλμάνων. Τέλος, και αυτό είναι το κρίσιμο, είχε αποδώσει την αποτυχία σε όσους αρνούνται να αποδεχθούν και να ενσωματώσουν τους μουσουλμάνους που βρίσκονται πολλά χρόνια στην Ευρώπη!

Δέσμια της πολιτικής ορθότητας

Η ερμηνεία του εκείνη είναι δέσμια της πολιτικής ορθότητας και ως εκ τούτου απελπιστικά μονομερής. Στην πραγματικότητα, αντιστρέφει τη σχέση αιτίου-αποτελέσματος. Προφανώς, υπάρχουν ξενοφοβικές και ρατσιστικές δυνάμεις στην Ευρώπη. Προφανώς υπάρχουν διακρίσεις. Δεν είναι, όμως, αυτός ο αποκλειστικός λόγος της μη ενσωμάτωσης των μουσουλμάνων.
Υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις σουνιτών με καλές σπουδές και καριέρες στη Δύση, οι οποίοι για ιδεολογικούς λόγους προσχώρησαν στον ισλαμικό φονταμενταλισμό. Όπως, επίσης, υπάρχουν πολλές περιπτώσεις νεαρών μουσουλμάνων, που προέρχονται από υποβαθμισμένες συνοικίες και έχουν ποινικό μητρώο, οι οποίοι βρήκαν νόημα ζωής στον ισλαμικό φονταμενταλισμό και στη συνέχεια στρατεύθηκαν στην ισλαμική τρομοκρατία.
Τα γεγονότα αποδεικνύουν ότι η ενσωμάτωση των μουσουλμανικών κοινοτήτων στις ευρωπαϊκές κοινωνίες είναι δύσκολη και ενίοτε αδύνατη. Δεν είναι τυχαίο ότι σε πρώην αποικιοκρατικές χώρες, όπως η Βρετανία και η Γαλλία, όπου υπάρχουν μουσουλμανικές κοινότητες τρίτης γενιάς, ο ισλαμικός φονταμενταλισμός αναπτύχθηκε και παρά τη στρατιωτική ήττα των τζιχαντιστών στο Ιράκ και στη Συρία δεν υποχωρεί.
Οι ισλαμικοί τρομοκρατικοί πυρήνες στην Ευρώπη συγκροτήθηκαν συνήθως από νέους σουνίτες, οι οποίοι είτε είχαν πάει στη Μέση Ανατολή για να πολεμήσουν στις γραμμές της Αλ Κάιντα και κυρίως του Ισλαμικού Κράτους, είτε είχαν εμπνευσθεί από τη δράση τους. Οι τρομοκρατικοί πυρήνες συγκροτήθηκαν κυρίως στη βάση των αρχέγονων δεσμών εμπιστοσύνης: Στρατολογήθηκαν αδέλφια, ξαδέλφια, συγγενείς και στενοί φίλοι.
Δεν πρέπει, λοιπόν, να εντυπωσιάζει το γεγονός ότι στον κατάλογο των τρομοκρατικών επιθέσεων στη Δύση τα τελευταία χρόνια πρωταγωνιστούν αδέλφια και φίλοι. Ούτε να εντυπωσιάζει το συμπέρασμα μελέτης που καταδεικνύει πως το στενό οικογενειακό και φιλικό περιβάλλον γνωρίζει την προσχώρηση στον ισλαμικό φονταμενταλισμό και συχνά γνωρίζει και την πρόθεση συμμετοχής σε τρομοκρατική ενέργεια, αλλά δεν κάνει τίποτα για να την εμποδίσει.

Υποτιμούν την ισλαμική ταυτότητα

Τα τζαμιά είναι χώρος προσευχής, αλλά και χώρος γνωριμίας και επαφής. Το γεγονός ότι παρακολουθούνται από τις υπηρεσίες ασφαλείας δεν αποτρέπει προσηλυτισμό και ενδεχομένως στη συνέχεια στρατολόγηση στην ισλαμική τρομοκρατία. Τόσο στις μουσουλμανικές κοινωνίες όσο και στις μουσουλμανικές κοινότητες της Δύσης, οι φονταμενταλιστές όχι μόνο δεν είναι απομονωμένοι από τους υπόλοιπους σουνίτες, αλλά συχνά ισχύει το αντίθετο. Είναι πρόσωπα σεβαστά και με επιρροή.
Δεδομένου ότι οι τρομοκράτες κινούνται στους κύκλους των φονταμενταλιστών σαν τα ψάρια στο νερό, έχουν εξασφαλίσει ένα ζωτικό χώρο αφενός κάλυψης και ενίοτε προστασίας, αφετέρου αναπαραγωγής τους και στο ιδεολογικό επίπεδο και στο επίπεδο της στρατολόγησης. Είναι, άλλωστε, εξαιρετικά δυσχερής η διάκριση ανάμεσα σ’ ένα φανατικό φονταμενταλιστή και σ’ έναν επίδοξο τρομοκράτη.
Παρά τα μαθήματα που δίνει η πραγματικότητα, οι υποστηρικτές του μοντέλου της πολυπολιτισμικής κοινωνίας συνεχίζουν να υποτιμούν την ιδιαιτερότητα και τη δύναμη της ισλαμικής ταυτότητας. Το Ισλάμ δεν είναι απλή θρησκεία. Είναι ταυτοχρόνως και δικαιικό σύστημα που καθορίζει τον τρόπο ζωής των πιστών. Δικαιικό σύστημα, μάλιστα, ασύμβατο με τις φιλελεύθερες συνταγματικές αρχές, με το νομικό πολιτισμό και με τα ήθη των δυτικών κοινωνιών.
Για τον πιστό της σκληροπυρηνικής ερμηνείας του Κορανίου που ζει στη Δύση, η ασυμβατότητα αυτή είναι πηγή αντιφάσεων. Ή θα πρέπει να παραβιάζει την πίστη του, ή θα πρέπει να παραβιάζει τις νομικές υποχρεώσεις που έχει ως πολίτης. Συνήθως αποδέχεται αυτές τις υποχρεώσεις μόνο προσχηματικά. Για τον φανατικό ισλαμιστή δεν υφίσταται καν αντίφαση. Γι’ αυτόν σημείο αναφοράς είναι το Κοράνι και η σαρία (ισλαμικός νόμος). Το Σύνταγμα και οι νόμοι του δυτικού κράτους στο οποίο ζει είναι περιφρονητέοι.
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι όποιος προσχωρεί στον ισλαμικό φονταμενταλισμό δεν είναι δυνάμει απλός παραβάτης ενός νόμου. Είναι αρνητής συνολικά των δυτικών αξιών, καθώς και των νομικών και ηθικών παραγώγων τους. Σε ακραίες περιπτώσεις η ένταση της ισλαμικής ταυτότητας προσλαμβάνει διαστάσεις απόρριψης της κοινωνίας, και σε ακόμα πιο ακραίες διαστάσεις ενεργού εχθρότητας. Προφανώς, αυτό δεν αφορά τη μεγάλη πλειονότητα των μουσουλμάνων.

Δυσανεξία για τον δυτικό τρόπο ζωής

Οι τζιχαντιστές ουσιαστικά θέτουν τον εαυτό τους εκτός της κοινωνίας στην οποία μεγάλωσαν. Για την ακρίβεια, τη θεωρούν θρησκευτικό και πολιτισμικό εχθρό τους. Μπορούν να σκοτώσουν ακόμα και γείτονες και συμμαθητές τους. Γι’ αυτό και, όταν πραγματοποιούν τρομοκρατικές επιθέσεις, εκλαμβάνουν τον θρήνο και την αγανάκτηση των ευρωπαϊκών κοινωνιών σαν επιβεβαίωση της σημασίας που είχε η πράξη τους στο πλαίσιο του "ιερού πολέμου".
Η δυσανεξία της ισλαμικής ταυτότητας όσον αφορά τον δυτικό τρόπο ζωής ωθεί συχνά τους μουσουλμάνους σε γκετοποίηση. Αλλά, και όταν εντάσσονται, συνήθως εντάσσονται επιφανειακά στον δυτικό τρόπο ζωής. Ζητήματα όπως π.χ. η μπούργκα και ευρύτερα η ισλαμική αμφίεση είναι εκδηλώσεις της αντίφασης ανάμεσα στη σκληροπυρηνική ισλαμική ταυτότητα και σε βασικές δυτικές αξίες.
Η εν λόγω πολιτισμική αντίφαση προκαλεί μία επιφύλαξη των δυτικών κοινωνιών έναντι του Ισλάμ που έχει εγκατασταθεί στο εσωτερικό τους. Η επιφύλαξη, όμως, θα ήταν περιορισμένη και αβαθής εάν δεν την παρόξυνε η ισλαμική τρομοκρατία και η εντύπωση ότι ο ισλαμικός φονταμενταλισμός (ακραία εκδοχή του οποίου είναι η ισλαμική τρομοκρατία) είναι νομιμοποιημένος εντός των μουσουλμανικών κοινοτήτων.

Η πηγή της ισλαμοφοβίας

Το σύγχρονο κύμα ισλαμοφοβίας δεν πηγάζει από θρησκευτική αντιπαλότητα. Στη Δύση η θρησκευτική πίστη και λατρεία είναι ιδιωτική υπόθεση και κατά κανόνα σεβαστή. Πηγάζει από τη συνειδητοποίηση ότι τουλάχιστον η ακραία εκδοχή της ισλαμικής ταυτότητας είναι ασύμβατη με τις δυτικές αξίες και τον δυτικό τρόπο ζωής. Αυτός είναι και ο λόγος που το μοντέλο της πολυπολιτισμικής κοινωνίας έχει εισέλθει σε υπαρξιακή κρίση.
Ούτως εχόντων των πραγμάτων, η καταγγελία της ισλαμοφοβίας δεν αρκεί για να αναχαιτίσει ένα φαινόμενο το οποίο πηγάζει και τροφοδοτείται από υπαρκτές και φορτισμένες πολιτισμικές αντιφάσεις. Ο φορμαλισμός του “πολιτικά ορθού” δεν κάνει τον κόπο να κατανοήσει αυτές τις αντιφάσεις και τα βαθύτερα ρεύματα που παράγουν.
Αρκείται να κουνάει το δάκτυλο και να καταγγέλλει σαν ξενοφοβικό και ρατσιστή όποιον διαπιστώνει το πρόβλημα. Με τον τρόπο αυτό, όμως, όχι μόνο δεν αναχαιτίζεται η ισλαμοφοβία, αλλά οξύνεται. Η ιστορία είναι γεμάτη από διάφορους τύπους ζηλωτών, οι οποίοι με τη στάση τους έφεραν το αντίθετο από το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα.
  • Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του SLpress.gr
  • Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου από άλλες ιστοσελίδες χωρίς άδεια του SLpress.gr. Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των 2-3 πρώτων παραγράφων με την προσθήκη ενεργού link για την ανάγνωση της συνέχειας στο SLpress.gr. Οι παραβάτες θα αντιμετωπίσουν νομικά μέτρα.
  • ΠΗΓΗ: https://slpress.gr

Τρίτη 5 Νοεμβρίου 2019

Πέμπτη 24 Οκτωβρίου 2019

Ζημία 596 εκατ. για τη ΔΕΗ από τον λιγνίτη το 2019

Ζημία 596 εκατ. για τη ΔΕΗ από τον λιγνίτη το 2019

ΧΡΥΣΑ ΛΙΑΓΓΟΥ
Σύμφωνα με την έκθεση, τέσσερις στους πέντε σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής της Ε.Ε. με άνθρακα είναι ασύμφοροι.

Βαριά ασθενής είναι η ευρωπαϊκή βιομηχανία λιθάνθρακα και λιγνίτη σύμφωνα με την εικόνα που αποτυπώνεται στην έκθεση του think tank Carbon Tracker με έδρα το Λονδίνο, που αναμένεται να δημοσιοποιηθεί σήμερα. Σύμφωνα με την έκθεση, τέσσερις στους πέντε σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής της Ε.Ε. με άνθρακα είναι ασύμφοροι και οι επιχειρήσεις κοινής ωφελείας  θα μπορούσαν να χάσουν 6,6 δισ. ευρώ μόνο για το 2019, με τις απώλειες για τη ΔΕΗ να υπολογίζονται στα 596 εκατ. ευρώ. Το Carbon Tracker υπολογίζει ότι συνολικά το 84% της λιγνιτικής παραγωγής και το 76% της παραγωγής λιθάνθρακα στην Ευρώπη είναι ασύμφορα και θα επιφέρει το 2019 ζημίες ύψους 3,54 δισ. ευρώ και 3,030 δισ. ευρώ. Προειδοποιεί, επίσης, τους επενδυτές και τους υπευθύνους χάραξης πολιτικής να προετοιμαστούν για την πλήρη κατάργηση του άνθρακα σε ολόκληρη την Ευρώπη έως το 2030, διότι χωρίς μεγάλες επιδοτήσεις, ο κλάδος δεν θα επιβιώσει από τον συνεχή ανταγωνισμό των ΑΠΕ με χαμηλότερο κόστος και προσωρινά το φθηνό φυσικό αέριο.
Η ΔΕΗ σύμφωνα με την έκθεση συγκαταλέγεται μαζί με τη γερμανική RWE και την τσεχική ΕPH  στις εταιρείες με τις μεγαλύτερες απώλειες. Για τη ΔΕΗ οι ζημίες το 2019 υπολογίζονται σε 596 εκατ. ευρώ, για την EPH σε  613 εκατ. ευρώ και για τη RWE σε 975 εκατ. ευρώ. Συνολικά οι μονάδες παραγωγής λιγνίτη και λιθάνθρακα στη Γερμανία θα μπορούσαν να χάσουν 1,9 δισ. ευρώ, ωστόσο η χώρα έχει προγραμματίσει με ορίζοντα το 2038 τη σταδιακή κατάργηση του άνθρακα, επισημαίνει η έκθεση, η οποία παροτρύνει τις κυβερνήσεις να προχωρήσουν στην πλήρη απανθρακοποίηση μέσα σε μία δεκαετία. Η Ισπανία και η Τσεχική Δημοκρατία, που δεν έχουν ορίσει ημερομηνία σταδιακής κατάργησης της παραγωγής από άνθρακα, θα επιβαρυνθούν με ζημίες ύψους 922 εκατ. ευρώ και 899 εκατ. ευρώ αντιστοίχως, ενώ το Ηνωμένο Βασίλειο που έχει προθεσμία το 2025 θα ζημιωθεί με 732 εκατ. ευρώ.
Τις μεγαλύτερες απώλειες αντιμετωπίζει η γερμανική RWE,  με ζημίες που μπορούν να φτάσουν στα 975 εκατ. ευρώ, δηλαδή το 6% της κεφαλαιοποίησής της. Κερδοφόρα, σύμφωνα με την Εκθεση, παραμένουν εργοστάσια της Πολωνίας που λαμβάνουν σχετικά υψηλές επιδοτήσεις, αποτελεσματικές μονάδες στη Γερμανία και στις Κάτω Χώρες και μονάδες στην Ιταλία, στην Τσεχία και στη Σλοβενία που επωφελούνται από τις υψηλές τιμές χονδρικής. Η Εκθεση τάσσεται κατά της αποζημίωσης των επιχειρήσεων για τη σταδιακή απόσυρση μονάδων τους και εκφράζει άμεσα τη διαφωνία της με το αίτημα της RWE για αποζημίωση ύψους 19 δισ. ευρώ προκειμένου να κλείσει σταθμούς παραγωγής συνολικής ισχύος 16 GW έως το 2038, υποστηρίζοντας ότι οι μονάδες αυτές είναι «άνευ αξίας χωρίς δραματική αλλαγή στο ενεργειακό συγκρότημα».
Η έκθεση προειδοποιεί ότι οι μέτοχοι θα μπορούσαν να προβούν σε νομικές ενέργειες εάν οι κυβερνήσεις ασκήσουν πίεση στις επιχειρήσεις κοινής ωφελείας για την υλοποίηση αντιοικονομικών έργων στον τομέα του άνθρακα, αναφέροντας την περίπτωση της Πολωνίας όπου το δικαστήριο εμπόδισε την κατασκευή του σταθμού Ostroleka, επένδυση ύψους 1,2 δισ. ευρώ, με το σκεπτικό ότι προκαλεί αδικαιολόγητο οικονομικό κίνδυνο για τους μετόχους. Το think tank Carbon Tracker προτείνει τα κράτη να δανειστούν για να χρηματοδοτήσουν το κλείσιμο των ανθρακικών μονάδων υπό την προϋπόθεση ότι οι επιχειρήσεις κοινής ωφελείας θα χρησιμοποιήσουν τα χρήματα αυτά για την κατασκευή  ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και στη συνέχεια θα επιστρέψουν το δάνειο από τις πωλήσεις ισχύος. Οι επιχειρήσεις θα μπορούν να προσλάβουν το τοπικό εργατικό δυναμικό για την κατασκευή ΑΠΕ και να χρησιμοποιήσουν ένα μέρος των κερδών για τη στήριξη των τοπικών κοινωνιών.

ΠΗΓΗ: ΕΝΤΥΠΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Έντυπη

Πέμπτη 10 Οκτωβρίου 2019

ΚΑΤΑΡΓΕΙΣΤΕ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΕΠΙΤΗΔΕΥΜΑΤΟΣ

Στο πρωτο πραγμα που πρεπει να κατευθυνθει τυχον υπερπλεονασμα ειναι η μειωση και καταργηση του τελους επιτηδευματος. Οχι σε επιδοματα ουτε σε αυξηση του δημοσιου με προσληψεις ή αυξησεις μισθων.

Η ΛΥΣΗ ΣΤΗΝ ΥΠΟΓΕΝΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΑΡΑΝΟΜΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ. ΣΥΝΕΛΘΕΤΕ

Η λυση στην υπογεννητικοτητα ειναι η αυξηση των γεννησεων των Ελληνων δινοντας κινητρα οχι οι μουσουλμανοι παρανομοι μεταναστες και η διαλυση της εθνικης μας ομοιογενειας που τοσο δυσκολα με αγωνες και θυσιες αποκτηθηκε. Οποιος εισηγειται την λυση του δημογραφικου και του ασφαλιστικου με την εισαγωγη παρανομων μεταναστων προς εκμεταλλευση και μαλιστα αγρια ειναι αθλιος υποκινητης δημιουργιας μειονοτικων και διαλυτικων προβληματων στην χωρα μας σε μερικες δεκαετιες. Τοτε οι Τουρκοι θα επικαλουνται τις μειονοτητες αυτες για να επεκταθουν οπως ξεδιαντροπα κανουν τωρα στην Συρια

Παρασκευή 4 Οκτωβρίου 2019

Πρόσφυγας ή μετανάστης; (του Γιώργου Τσακίρη)

Πρόσφυγας ή μετανάστης; (του Γιώργου Τσακίρη)

του Γιώργου Τσακίρη
Σε πρόσφατη δημοσίευσή μου σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης, έθεσα τον εξής προβληματισμό. «Με ποιον θεσμικά ή νομικά ορθό τρόπο μπορεί να ισχύει η σύγκριση μεταξύ των προσφύγων, προγόνων αρκετών από εμάς που, έχοντας την Ελλάδα ως χώρα προορισμού, έφτασαν τελικά εδώ για να γλυτώσουν τις ζωές τους από τις ορδές του Κεμάλ ή των υποχρεωτικά ανταλλάξιμων του ΄23, με τους πρόσφυγες που, εγκαταλείποντας εμπόλεμες ή όχι χώρες, φτάνουν -αισίως- στην Τουρκία, η οποία σαφώς και θεωρείται ασφαλής χώρα, με μία εύρωστη οικονομία, αλλά… δεν παραμένουν εκεί και συνεχίζουν να μετακινούνται προς άλλους προορισμούς;»
Σημειώνω πως σχετικά πρόσφατα (Αύγουστος 2019), με αφορμή περίπτωση Σύρου πρόσφυγα που συνελήφθη στη Γερμανία, δικαστήριο στο Μόναχο με απόφασή, του δεν επιτρέπει την επαναπροώθησή του στην Ελλάδα, υπό τον φόβο ότι θα επιστρέψει στην Τουρκία. Το δικαστήριο στην απόφασή του, θεωρεί πως η Τουρκία δεν αποτελεί ασφαλή χώρα για τους πρόσφυγες, λόγω του ότι δεν εφαρμόζει επαρκώς τη συνθήκη της Γενεύης για τους πρόσφυγες (θα δούμε γιατί παρακάτω), κάτι που ουσιαστικά «βάζει φωτιά» στη συμφωνία Ε.Ε.-Τουρκίας του 2016.
Παράλληλα, έχει ενδιαφέρον να σημειωθεί πως σε φυλλάδιο που κυκλοφόρησε η αντιπροσωπεία του Ύπατου Αρμοστή του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες, με τον τίτλο «Πρόσφυγας ή Μετανάστης, η επιλογή των λέξεων έχει σημασία», ενώ τις 9 από τις 10 ερωταπαντήσεις που θέτει, φροντίζει να τις τεκμηριώσει και νομικά, καταλήγει στο 10ο ερώτημα το οποίο είναι «Τι γίνεται με τους πρόσφυγες που εγκαταλείπουν τη μία χώρα υποδοχής και εισέρχονται σε άλλη; Στην περίπτωση που συνεχίζουν το ταξίδι τους από την πρώτη χώρα όπου διέμεναν δεν περιγράφονται καλύτερα ως «μετανάστες;» για να απαντήσει με το εντελώς αυθαίρετο (κατά τη γνώμη μου) νομικό συμπέρασμα πως «Ένας πρόσφυγας δεν παύει να είναι πρόσφυγας ή δεν γίνεται «μετανάστης» απλώς και μόνο επειδή αφήνει μία χώρα υποδοχής για να ταξιδεύσει σε άλλη…  Το άτομο που πληροί τα κριτήρια για το καθεστώς του πρόσφυγα παραμένει πρόσφυγας, ανεξάρτητα από τη συγκεκριμένη διαδρομή και τα διάφορα στάδια του ταξιδιού αναζήτησης προστασίας ή ευκαιριών για να ξαναχτίσει τη ζωή του/της». Μία τέτοια απάντηση όμως, εκτός του ότι δε στηρίζεται σε κανένα απολύτως νομικό έρεισμα, εάν υιοθετηθεί ως έχει, τότε, με βάση και τον ορισμό που δίνει η Σύμβαση της Γενεύης για τους πρόσφυγες (δικαιολογημένου φόβου διώξεως λόγω φυλής, θρησκείας, εθνικότητος, κοινωνικής τάξεως ή πολιτικών πεποιθήσεων (και) ευρίσκεται εκτός της χώρας της οποίας έχει την υπηκοότητα …. κλπ), θα πρέπει (πχ) να προκαλέσει αυτόματα την κατάργηση του όρου «μετανάστης», καθώς οι πάντες που απλά μεταναστεύουν για οποιοδήποτε λόγο, θα μπορούν να επικαλεστούν πως φοβούνται την δίωξή τους στη χώρα καταγωγής τους, λόγω (πχ) της κοινωνικής τους τάξης ή των πολιτικών τους πεποιθήσεων, και να ζητήσουν… άσυλο σε οποιαδήποτε χώρα της αρεσκείας τους!
Το παράδειγμα-επιχείρημα που έφερε διαδικτυακός φίλος στη συζήτηση που αναπτύχθηκε «κάτω» από την αρχική δημοσίευση στο κοινωνικό δίκτυο, πως ένα μέρος του προσφυγικού ελληνισμού του 1922, είχε καταφύγει στη Συρία, αν και αρκετά καλό, «πάσχει» κατά τη γνώμη μου σε ένα -κυρίως- σημείο. Προσέχοντας (θέλω να πιστεύω) καλά το πώς διατυπώνω τις σκέψεις μου, γράφω στο αρχικό δημοσίευμα «με ποιο θεσμικά ή νομικά ορθό τρόπο…». Πού λοιπόν εντοπίζω το λάθος του επιχειρήματος. Αφού σημειώσω πως (όπως αναφέρει και ο Β. Αγτζίδης σε άρθρο του), στα εδάφη αυτά «είχαν καταλήξει διάφορα κύματα Ελλήνων και Αρμενίων που είχαν υποστεί τις εθνικές εκκαθαρίσεις από τους νεότουρκους την περίοδο 1914-1918. Αλλά και στη συνέχεια, κατά την κεμαλική εποχή (1919-1923)», θα πρέπει να πούμε πως οι εκτοπισμένοι και διωκόμενοι από τις εστίες τους Έλληνες, ουσιαστικά αλλά και τυπικά, δεν έφτασαν ποτέ στη Συρία, απλά διότι… το 1922 δεν υπήρχε Συρία. Τα εδάφη στα οποία προσωρινά (οι περισσότεροι) ή μόνιμα εγκαταστάθηκαν, ήταν μέρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, τα οποία (κατ’ αρχήν) με τη μυστική Συμφωνία Σάϊκς-Πικό το 1916, είχαν περάσει, άλλα υπό βρετανικό και άλλα υπό γαλλικό έλεγχο, και μετά τη Συνθήκη των Σεβρών το 1920, πέρασαν υπό την γαλλική εντολή, «λειτουργώντας» ουσιαστικά ως… προτεκτοράτα. Μόνο μετά το 1946 η Συρία απέκτησε την ανεξαρτησία της. Οι Έλληνες πρόσφυγες λοιπόν, μετακινήθηκαν μέσα στα όρια της, διαμελισμένης μετά τον Α΄ΠΠ, Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, περνώντας -τυπικά- τα «αδιόρατα σύνορα» μιας Συνθήκης (Σεβρών), για να βρεθούν σε ένα… γαλλικό προτεκτοράτο, το οποίο μάλιστα κάθε άλλο παρά μπορούσε να χαρακτηρισθεί (ακόμη και τότε) ως «ασφαλής χώρα». Ο ίδιος δε ο Β. Αγτζίδης σημειώνει στο άρθρο του πως «στην περιοχή κατοικούσε και μια μεγάλη ελληνορθόδοξη κοινότητα αραβόφωνων, απογόνων των Βυζαντινών». Σαφώς και όσοι βρέθηκαν εκεί, χρωστούν ευγνωμοσύνη για την ελεημοσύνη των ντόπιων κατοίκων και του Αμερικανικού Ερυθρού Σταυρού, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει πως τους αναγνωρίσθηκαν οποιαδήποτε δικαιώματα, όπως αυτά -ορθά και δίκαια- τα γνωρίζουμε και τα εννοούμε σήμερα.
Κατά συνέπεια, οι Έλληνες πρόσφυγες του ’22 και των προηγουμένων ετών, είτε μετακινήθηκαν εξ΄ αρχής σε άλλο ανεξάρτητο κράτος (Ελλάδα), το οποίο είχε κάθε θεσμική και νομική δυνατότητα να τους προσφέρει υπηρεσίες ασύλου, όπως τουλάχιστον αυτές εννοούνταν και περιγράφονταν τότε από την Ύπατη Αρμοστεία για τους Πρόσφυγες της Κοινωνίας των Εθνών, η οποία -σημειωτέων- δημιουργήθηκε μόλις ένα χρόνο πριν (1921) και κυρίως για να επιβλέψει την επιστροφή στις εστίες τους των προσφύγων του Α΄ΠΠ, είτε μετακινήθηκαν εντός των ορίων της -τότε- Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, περνώντας τυπικά τα σύνορα ενός -μη ασφαλούς- προτεκτοράτου υπό την γαλλική εντολή, ευρισκόμενοι μάλιστα μεταξύ και μιας ελληνορθόδοξης κοινότητας αραβόφωνων, εάν αυτό παίζει κάποιο ρόλο.
Και αυτό, με φέρνει στο δεύτερο αντεπιχείρημά μου. Όπως σωστά αναφέρει ο διαδικτυακός μου φίλος, τα γεγονότα αυτά «έλαβαν χώρα» στις αρχές της δεκαετίας του ΄20 (και λίγο πριν). Όπως είναι γνωστό, μόλις το 1951 υπογράφηκε η Σύμβαση της Γενεύης για τα δικαιώματα των προσφύγων, η οποία και αναθεωρήθηκε-διευρύνθηκε με το Πρωτόκολλο του 1967 (Ν. Υόρκη). Τόσο στη Σύμβαση, όσο και στο Πρωτόκολλο, η Τουρκία φρόντισε να συμπεριλάβει την διευκρίνιση πως ως «πρόσφυγα», η ίδια εννοεί εκείνον που «επηρεάστηκε» από «τα γεγονότα που συνέβησαν στην Ευρώπη πριν την 1η Ιανουαρίου του 1951». Κατά συνέπεια, μέχρι και σήμερα, όσοι βρίσκονται στο έδαφος της Τουρκίας, για την ίδια -νομικά- δεν αποτελούν πρόσφυγες. Τουλάχιστον τέτοιους στους οποίους να μπορούν να αναγνωριστούν τα δικαιώματα που προβλέπει η Σύμβαση της Γενεύης και η αναθεώρησής της. Ως μέλος όμως του ΟΗΕ και έχοντας υπογράψει την Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, υποχρεούται να προσφέρει κάθε δυνατή βοήθεια προς όσους βρίσκονται στο έδαφός της.
Κατά συνέπεια, οποιαδήποτε θεσμικά ή/και νομικά ορθή σύγκριση περί των μεταναστευτικών-προσφυγικών ροών, μπορεί να γίνει μόνο μετά την Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (1948) και κυρίως μόνο μετά τη Σύμβαση της Γενεύης (1951) και της αναθεώρησής της (1967).
Καταλήγοντας, γνώμη μου είναι πως δεν μπορεί να υπάρξει σύγκριση μεταξύ των Ελλήνων προσφύγων του ’22 (και προγενέστερα) που κατέφυγαν στα εδάφη της σημερινής Συρίας (και αλλού), με όσους σήμερα φθάνουν στη χώρα μας, προερχόμενοι από άλλες ασφαλείς χώρες της περιοχής.
Αν αυτό μπορεί να γίνει για συναισθηματικούς λόγους, είναι μια άλλη συζήτηση που αφορά την υποχρέωσή μας, την υποχρέωση κάθε δημοκρατικού πολίτη, για ανθρωπιστικούς λόγους, να προσφέρει κάθε δυνατή βοήθεια αξιοπρεπούς διαβίωσης, σε κάθε άνθρωπο (ειδικά δε στα ανήλικα παιδιά) που, χωρίς δόλο, φτάνει «στην πόρτα του». Και μέχρι εκεί.
Όσον αφορά την πολιτική όμως, πολύ δε περισσότερο τη διεθνή, είμαι υποχρεωμένος να τονίσω πως δεν ασκείται, ούτε μπορεί ποτέ να ασκηθεί, με συναισθηματικούς όρους.

ΠΗΓΗ:  https://kavalawebnews.gr

Παρασκευή 27 Σεπτεμβρίου 2019

Ο Παπαγγελόπουλος δρούσε με εντολές Τσίπρα και Παυλόπουλου

Ο Παπαγγελόπουλος δρούσε με εντολές Τσίπρα και Παυλόπουλου


Ο Παπαγγελόπουλος δρούσε με εντολές Τσίπρα και Παυλόπουλου
Σε βαριές καταγγελίες προχώρησε η Ζωή Κωνσταντοπούλου, η οποία υποστήριξε ότι ο πρώην αναπληρωτής Δικαιοσύνης Δημήτρης Παπαγγελόπουλος «δρούσε σε πλήρη συνεννόηση και με εντολές και του Τσίπρα και του Παυλόπουλου», τονίζοντας ότι «υπάρχουν σοβαρά στοιχεία για παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη».
Ειδικότερα, μιλώντας στον Alpha, το άλλοτε στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην πρόεδρος της Βουλής, είπε ότι ο Δ. Παπαγγελόπουλος ήταν «πρόσωπο της εμπιστοσύνης του Τσίπρα και ουσιαστικά ο υπουργός Δικαιοσύνης επί θητείας Τσίπρα, τη στιγμή που απήλθαν και παρήλθαν ο Παρασκευόπουλος, ο Κοντονής και ο Καλογήρου κι εκείνος έμεινε σταθερός».
«Είναι γνωστό ότι ο Παπαγγελόπουλος είναι πρόσωπο της απόλυτου εμπιστοσύνης, εγγύτατα προσκείμενος στον Προκόπη Παυλόπουλο, στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Είναι γνωστό ότι τοποθετήθηκε επικεφαλής της ΕΥΠ επί Παυλόπουλου, όταν ήταν υπουργός Εσωτερικών και είναι γνωστός ο ρόλος του Παπαγγελόπουλου στο προηγούμενο διάστημα όταν ήταν εισαγγελέας. Είναι γνωστό ότι έθαψε την υπόθεση των υποκλοπών και την υπόθεση Τσαλικίδη. Έθαψε ως εισαγγελικός λειτουργός το μεγαλύτερο σκάνδαλο υποκλοπών και κατασκοπείας της χώρας, μαζί με τη δολοφονία Τσαλικιδή, που όπως δείχνουν τα πράγματα ανακάλυψε τις υποκλοπές και το πλήρωσε με τη ζωή του. Μιλάμε για ένα πρόσωπο που έχει διαδραματίσει συγκεκριμένο ρόλο», πρόσθεσε η ίδια.
Συνεχίζοντας η κ. Κωνσταντοπούλου είπε ότι «επί εποχής του στην ΕΥΠ υπάρχουν περίεργες κινήσεις στη λίστα Λαγκάρντ, κάτι που είχα επισημάνει όταν ήμουν στην επιτροπή. Επίσης είχα αναφέρει τις αντιρρήσεις μου στον Τσίπρα για τον Παπαγγελόπουλο και στις απαντήσεις του δεν τον είχε υπερασπιστεί. Από την άλλη, είναι ξεκάθαρο ότι έκανε τη βρώμικη δουλειά και είναι ξεκάθαρο ότι δεν δρούσε μόνος του. Για μένα, δρούσε σε πλήρη συνεννόηση και με εντολές και του Τσίπρα και του Παυλόπουλο και απορώ γιατί η ΝΔ εξαιρεί τον Τσίπρα, αλλά και άλλα κυβερνητικά πρόσωπα. Δεν δέχομαι ότι οι πρώτοι υπουργοί είχαν άγνοια. Πρέπει να ερευνηθεί και ο ρόλος του Παυλόπουλου. Δεν μπορεί να έχουμε έναν Πρόεδρο Δημοκρατίας ο οποίος παρεμβαίνει σε δικαστικές υποθέσεις και να έχει αντ’ αυτού τον Παπαγγελόπουλο σε αυτή τη θέση».

ΠΗΓΗ: LIBERAL

Συντάξεις χηρείας: Πώς και σε ποιους θα δοθούν σήμερα οι αυξήσεις

Συντάξεις χηρείας: Πώς και σε ποιους θα δοθούν σήμερα οι αυξήσεις



syntakseis-xirias-pic

Αναμένεται να πιστωθεί η σύνταξη χηρείας χωρίς την αύξηση και εν συνεχεία σε δεύτερο χρόνο σήμερα θα πιστωθεί η αύξηση

Ξεκινά από σήμερα η καταβολή των αυξήσεων σε 60.000 συνταξιούχους χηρείας.

Η πρώτη κατηγορία που θα δει τις αυξήσεις είναι οι δικαιούχοι από τον ΟΑΕΕ και το ΕΤΑΑ που λαμβάνουν σήμερα τις συντάξεις του Οκτωβρίου ενώ οι δικαιούχοι συντάξεων χηρείας του ΙΚΑ και του δημοσίου θα λάβουν τις αυξήσεις την Παρασκευή.

Η καταβολή αναμένεται να γίνει ξεχωριστά. Δηλαδή θα πιστωθεί η σύνταξη χηρείας χωρίς την αύξηση και εν συνεχεία σε δεύτερο χρόνο σήμερα θα πιστωθεί η αύξηση. Στα τέλη Οκτωβρίου θα πιστωθούν τα αναδρομικά ποσά που αντιστοιχούν στις αυξήσεις τεσσάρων μηνών και συγκεκριμένα για το διάστημα Ιουνίου - Σεπτεμβρίου 2019, κατά το οποίο είναι σε ισχύ ο νέος νόμος.

Η καθυστέρηση της καταβολής των αυξήσεων οφειλόταν στη χρονοβόρα διαδικασία προσαρμογής του λογισμικού καθώς μπορεί οι διατάξεις για την αύξηση των συντάξεων χηρείας να ψηφίστηκαν το Μάιο από την προηγούμενη κυβέρνηση όμως δεν είχε προβλεφθεί εγκαίρως η τεχνική προσαρμογή, ούτε και το κονδύλι για τις πληρωμές.

Κατά την τροποποίηση του προυπολογισμού του ΕΦΚΑ (6η στη σειρά το 2019) προβλέφθηκε επιπλέον δαπάνη 70 εκατ. ευρώ για την πληρωμή των αυξήσεων ενώ κατά την πλήρη εφαρμογή του μέτρου σε ετήσια βάση θα απαιτούνται 140 εκατ. ευρώ.

Οι ψαλιδισμένες συντάξεις χηρείας που έχουν ήδη εκδοθεί με βάση τον νόμο Κατρούγκαλου από τον Μάιο του 2016 έως το τέλος Ιουλίου ανέρχονται σε 57.522, (δεν συμπεριλαμβάνονται οι προσωρινές και οι εκκρεμείς) ενώ 1.894 είναι οι συντάξεις των παιδιών έως 24 ετών. Σύμφωνα με τον υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων Γιάννη Βρούτση, υπάρχουν και άλλες 24.000 εκκρεμείς αιτήσεις που αφορούν συντάξεις θανάτου και οι οποίες θα πρέπει επίσης να υπολογιστούν με βάση το νέο καθεστώς.

Σύμφωνα με την σχετική εγκύκλιο, καταργείται το όριο ηλικίας των 55 ετών που έθεσε ο νόμος Κατρούγκαλου και από 17.5.2019 (ημερομηνία έναρξης ισχύος του νέου νόμου) ο επιζών σύζυγος συνεχίζει να λαμβάνει τη σύνταξη λόγω θανάτου ανεξάρτητα από την ηλικία του. Από την ίδια ημερομηνία το ποσοστό που δικαιούται ο επιζών αυξάνεται από 50% σε 70%. Δηλαδή οι δικαιούχοι θα λάβουν αύξηση έως 40%. Τα κατώτατα όρια θα κυμαίνονται από 360 έως 384 ευρώ. 
ΠΗΓΗ: ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ

Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου 2019

Η ιδεολογική ατολμία της Νέας Δημοκρατίας

Η ιδεολογική ατολμία της Νέας Δημοκρατίας

Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου 2019
Του Σάκη Μουμτζή
Οι αντιδράσεις των πολιτών που ψήφισαν Νέα Δημοκρατία, απέναντι στην στάση του συνόλου των ευρωβουλευτών της—πλην της φωτεινής εξαιρέσεως της Μισέλ Ασημακοπούλου—φανερώνουν πως στην βάση του κόμματος έχουν αναπτυχθεί αντισώματα στην ιδεολογική αφασία των ηγετικών στελεχών του.
Πράγματι, οι αντιδράσεις ήταν απροσδόκητα μεγάλες. Σηματοδοτούν την επιθυμία των πολιτών που ψηφίσαν Νέα Δημοκρατία, να αποδομηθεί πλήρως όλο το ιδεολογικό κατασκεύασμα της Αριστεράς που οικοδομήθηκε τα τελευταία 45 χρόνια.
Είναι ολοφάνερο, σε ένα μεγάλο μέρος του στελεχικού δυναμικού του κόμματος και όχι μόνο, επικρατεί η αντίληψη, πως ο κομμουνισμός είναι μια καλη θεωρία που εφαρμόστηκε λάθος. Γι΄αυτό και είναι λάθος—όπως υποστηρίζουν—να εξομοιώνουμε τον ναζισμό με τον κομμουνισμό. Με απλά λόγια, οι κομμουνιστές έχουν καλές προθέσεις, αλλά κάπου ξέφυγαν στην υλοποίηση τους.
Πρέπει να γίνει αντιληπτό, πως ο μαρξισμός είναι μια εγκληματογόνος θεωρία. Η επαγγελλία του επίγειου παράδεισου έχει ως προϋπόθεση την εξόντωση, ηθική, πολιτική, οικονομική και βιολογική ολόκληρων κοινωνικών τάξεων.
Μιλούμε δηλαδή για έναν «κοινωνικοπολιτικό ευγονισμό».
«Ο αντίπαλος γίνεται εχθρός και μετά εγκληματίας.» Η εγκληματικότητα αυτών των καθεστώτων δεν είναι συμπτωματική. Είναι συστημική. Και για να θυμηθούμε τον Jacques Julliard, « για ποιο λόγο και ως προς τι, εγκληματίες που επικαλούνται το καλό είναι λιγότερο ένοχοι από εκείνους που επικαλούνται το κακό;»
Στην πατρίδα μας, κομβικό σημείο της επικράτησης της ιδεολογίας της Αριστεράς ήταν η επανασυγγραφή της ιστορίας του Εμφυλίου πολέμου από τους ηττημένους, που την έχουν καταστήσει ηγεμονικό αφήγημα.
Μέσα από την «δικαίωση» και την θυματοποίηση των ιδεολογικοπολιτικών προγόνων τους, οι αριστεροί επέβαλλαν τις αντιλήψεις τους σε όλες τις σύγχρονες δραστηριότητες των πολιτών στην πατρίδα μας.
Γιατί, ως γνωστόν, αποτελούμε ένα πανευρωπαϊκό φαινόμενο. Μια θλιβερή εξαιρετικότητα.
Αντιλαμβάνομαι πως σε ένα μέρος της ηγετικής ομάδος της Νέας Δημοκρατίας επικρατεί η αντίληψη, « εδώ ήρθαμε για να φέρουμε την ανάπτυξη και να λύσουμε τα σύγχρονα προβλήματα, δεν θα ασχολούμαστε με αυτά».
Μάλλον δεν κατανοούν πως η ανάπτυξη θα έρθει όταν θριαμβεύσουν ιδεολογικά οι αξίες του φιλελευθερισμού. Οταν οι πολίτες συνειδητοποιήσουν πως χωρίς την ελεύθερη οικονομία δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη. Πως ο κρατισμός και οι κεντρικοί σχεδιασμοί—χαρακτηριστικά των αριστερών κομμάτων—οδηγούν στην ύφεση και στην κατάρρευση των οικονομιών. Οταν γίνει ηγεμονική η αντίληψη πως η ατμομηχανή της ανάπτυξης είναι ο ιδιωτικός τομέας, χωρίς τις κρατικές παρεμβάσεις.
Δυστυχώς, αν διαβάσει κάποιος τις ανακοινώσεις συνδικαλιστικών οργανώσεων της Νέας Δημοκρατίας, δεν διαφέρουν σε τίποτα από τις ανάλογες ανακοινώσεις των οργανώσεων της Αριστεράς.
Αλλά και στην ΟΝΝΕΔ η κατάσταση δεν είναι καλύτερη. Είναι αδιανόητο η φιλελεύθερη παράταξη να κυριαρχεί εκλογικά στα ΑΕΙ και να χάνει κατά κράτος την μάχη των ιδεών, από τις δυναμικές μειοψηφίες μέσα στην κοινωνία.
Γιατί όπως έδειξαν τα πρόσφατα αποτελέσματα των εθνικών εκλογών, οι νέοι ψήφισαν Αριστερά.
Προφανώς, χρειάζεται πολλή δουλειά για να αντιστραφεί αυτή η κατάσταση. Το έδαφος υπάρχει—όπως έδειξαν οι αντιδράσεις των πολιτών απέναντι στην στάση της συντριπτικής πλειοψηφίας των ευρωβουλευτών του κόμματος.
Το ζήτημα είναι αν η ηγεσία έχει αντιληφθεί το πρόβλημα και αν επιθυμεί να το αντιμετωπίσει.

ΠΗΓΗ: LIBERAL

Τρίτη 24 Σεπτεμβρίου 2019

"Εκτέλεσε" τον Δημήτρη Παπαγγελόπουλο η Ελένη Ράϊκου: Μας έδινε εντολές με ύφος "νταβατζή"


"Εκτέλεσε" τον Δημήτρη Παπαγγελόπουλο η Ελένη Ράϊκου: Μας έδινε εντολές με ύφος "νταβατζή"


Σε σοβαρές καταγγελίες για σειρά παρεμβάσεων στο έργο της, όσο ήταν επικεφαλής στην Εισαγγελία Διαφθοράς προέβη η εισαγγελέας Ελένη Ράικου κατά του τέως αναπληρωτή υπουργού Δικαιοσύνης Δημήτρη Παπαγγελόπουλου, καταθέτοντας στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου.
Σύμφωνα με πληροφορίες της Ιωάννας Μάνδρου στην Καθημερινή, η Ελένη Ράικου, η κατάθεση της οποίας είναι εξαιρετικά κρίσιμη για την πορεία της υπόθεσης κατά Παπαγγελόπουλου, που βρίσκεται στη Βουλή, έδωσε στοιχεία και προφορικά ανέπτυξε τα περί σειράς παρεμβάσεων στο έργο της ,όχι μόνον ως προς την υπόθεση της Novartis, αλλά και σε σχέση με άλλες υποθέσεις.
  • Η εισαγγελική λειτουργός που είχε παραιτηθεί από τη θέση της, όταν χειριζόταν την υπόθεση της Novartis, καταγγέλλοντας τότε πολιτικές παρεμβάσεις στο έργο της από τον λεγόμενο «Ρασπούτιν» (ήταν εκείνη που έδωσε αυτό το προσωνύμιο στον Δημήτρη Παπαγγελόπουλο), και σήμερα προσκόμισε στοιχεία και μίλησε για τον ρόλο του πρώην υπουργού.

Ελένη Ράϊκου: Μας έδινε εντολές με ύφος «νταβατζή»

Η Ελένη Ράικου για όσα και σε άλλο χρόνο είχε καταγγείλει σε σχέση με τον ρόλο «Ρασπούτιν» κατέθεσε ότι:
  • «Εκμεταλλευόμενος την πολιτική του ισχύ, με ύφος «νταβατζή», υποδείκνυε  πως πρέπει να διεκπεραιωθούν συγκεκριμένες κρίσιμες υποθέσεις, απαιτώντας άλλες φορές να υπάρξει άμεσα  άσκηση ποινικής δίωξης και όταν η ίδια αντέτεινε ότι δεν υπήρχαν προϋποθέσεις νόμιμης άσκησης της ,αυτός επιτακτικά  και με αφόρητη πίεση έλεγε «άσκησε την και ας πάνε παρακάτω να απαλλαγούν». Και σε άλλες περιπτώσεις προσώπων που ήθελε  να εξυπηρετήσει απαιτούσε και πάλι επιτακτικά  την εδώ και τώρα αρχειοθέτηση των εν λόγω δικογραφιών».
Η Ελένη Ράικου, σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες (Ιωάννα Μάνδρου) κατέθεσε στοιχεία για παρεμβάσεις του αποκαλούμενου «Ρασπούτιν» σε διάφορες υποθέσεις, ενώ μίλησε για αντιθεσμικές πρακτικές και παρασκηνιακές κινήσεις του πρώην υπουργού.
Η κατάθεση Ράικου αποδεικνύεται ως εξαιρετικά κρίσιμη για την πορεία των ερευνών, όχι μόνον στη Δικαιοσύνη, αλλά και στη Βουλή που έχει ανοικτό το θέμα της Προανακριτικής Επιτροπής για τον Δημήτρη Παπαγγελόπουλο.
  • Η κατάθεσή της είναι βέβαιον ότι θα σταλεί στη Βουλή, ενώ επιβαρύνει εξαιρετικά τη θέση Παπαγγελόπουλου, τον οποίο φέρει ως εκείνον που μεθόδευε διάφορες υποθέσεις.

Σημαντική και η κατάθεση του Γιάννη Στουρνάρα

Και ενώ η κατάθεση Ράικου, όπως όλα δείχνουν, πυροδοτεί τις εξελίξεις και της Προανακριτικής Επιτροπής ως προς τον Δημήτρη Παπαγγελόπουλο, σημαντική υπήρξε και η κατάθεση του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας Γιάννη Στουρνάρα.
Ο κ. Στουρνάρας που ανήκε στους δέκα πολιτικούς για τους οποίους οι λεγόμενοι προστατευόμενοι μάρτυρες τους ενέπλεξαν στην υπόθεση της Novartis, κατέθεσε δύο αναλυτικά υπομνήματα με τις θέσεις του, ένα κύριο και ένα συμπληρωματικό, ενώ και προφορικά ανέπτυξε τις απόψεις του.
Και αυτός έκανε λόγο για πολιτική σκευωρία, για ενοχοποίηση του χωρίς στοιχεία και για παρασκηνιακές κινήσεις στις έρευνες της Δικαιοσύνης.
Σύμφωνα με πληροφορίες, φέρεται να μίλησε και για εμπλοκή πολιτικών χωρίς να γίνει γνωστό για ποιούς πολιτικούς, ενώ υποστήριξε, μεταξύ άλλων, ότι η στοχοποίησή του υπήρξε μόνιμη επί των ημερών της προηγούμενης κυβέρνησης.

ΠΗΓΗ ECONOMICO KAI ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Η Μισέλ Ασημακοπούλου διέσωσε την τιμή της ΝΔ στην Ευρωβουλή

Η Μισέλ Ασημακοπούλου διέσωσε την τιμή της ΝΔ στην Ευρωβουλή

Τρίτη 24 Σεπτεμβρίου 2019

Του Σάκη Μουμτζή
Πριν από λίγες ημέρες κατατέθηκε στην ευρωβουλή ψήφισμα που καταδίκαζε τα εγκλήματα του ναζισμού και του κομμουνισμού. Το εν λόγω ψήφισμα δεν το κατέθεσαν περιθωριακά κόμματα του ευρωκοινοβουλίου, αλλά οι κοινοβουλευτικές ομάδες του Λαϊκού κόμματος, των Σοσιαλδημοκρατών, των Φιλελεύθερων, των Συντηρητικών Μεταρρυθμιστών και των Πρασίνων, που ως γνωστόν συνεργάζονται, σε πολλές περιπτώσεις, με την Αριστερά.
Έτσι υπερψηφίστηκε με 535 ψήφους, κατά ψήφισαν 66 ευρωβουλευτές και 52 ψήφισαν λευκό.
Εννοείται πως δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός πως όλοι οι έλληνες ευρωβουλευτές καταψήφισαν ή ψήφισαν λευκό.
Δύο οι φωτεινές εξαιρέσεις. Της Άννας Μισέλ Ασημακοπούλου και του Εμ.Φράγκου της Ελληνικής Λύσης.
Το γιατί οι ευρωβουλευτές της Νέας Δημοκρατίας δεν υπερψήφισαν το συγκεκριμένο ψήφισμα, οφείλεται –όπως έχει πολλάκις αναλυθεί—στο ενοχικό σύμπλεγμα που τους διακατέχει απέναντι στην Αριστερά.
Τελεία-παύλα.
Ως άλλοθι, υποστηρίζεται η ανοησία πως το ψήφισμα εξισώνει τον ναζισμό με τον κομμουνισμό. Ο ναζισμός με τον κομμουνισμό έχουν πολλά κοινά σημεία, αλλά και πολλές ιδιαιτερότητες που τους διαφοροποιούν.
Mε απλά λόγια δεν εξισώνονται, πολύ δε περισσότερο, δεν εξομοιώνονται.
Ενδεικτικά το ψήφισμα αναφέρει : « το ναζιστικό και το κομμουνιστικό καθεστώς διέπραξαν μαζικούς φόνους, γενοκτονία και εκτοπίσεις, και προκάλεσαν μιαν άνευ προηγουμένου, στην ιστορία της ανθρωπότητος, απώλεια ανθρώπινων ζωών και στέρηση ελευθερίας ...».
Είναι ολοφάνερο πως δεν πρόκειται για καμιά εξίσωση των δύο καθεστώτων, αλλά για μια περιγραφή των συνεπειών των πράξεων τους, που ήταν καταστροφικές για την ανθρωπότητα.
Σε τι διαφώνησαν οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας;
Αρνούνται την ύπαρξη των γκούλαγκ; Την εξόντωση εκατομμυρίων σοβιετικών πολιτών; Αρνούνται μήπως το Κατύν; Αρνούνται την βαρβαρότητα των σοσιαλιστικών «δημοκρατιών»; Αρνούνται την εισβολή στην Ουγγαρία και στην Τσεχοσλοβακία;
Ή μήπως διαφωνούν πως ο ναζισμός και ο κομμουνισμός είναι ολοκληρωτικά καθεστώτα;
Να υπενθυμίσω πως τόσο ο εθνικοσοσιαλισμός όσο και ο φασισμός ξεπήδησαν μέσα από την ίδια μήτρα με τον κομμουνισμό. Είχαν τα δικά τους ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, αλλά είχαν την ίδια μέθοδο επιβολής.
Την ωμή βία.
«Μα εμείς δεν είμαστε αντικομμουνιστές» λένε οι comme il faut φιλελεύθεροι.
«Τότε δεν είστε φιλελεύθεροι», τους απαντώ.
Το πρόβλημα με αυτήν την συμπεριφορά των ευρωβουλευτών της Νέας Δημοκρατίας—πλην Μισέλ Ασημακοπούλου—είναι τι μήνυμα στέλνουν στην βάση του κόμματος, στην νεολαία, στους ψηφοφόρους τους.
Στέλνουν ένα μήνυμα θολό, γεμάτο στρογγυλεύσεις. Με την συμπεριφορά τους δείχνουν πως κινούνται σε εντελώς αντίθετη τροχιά από αυτήν των μεγάλων ιστορικών, πολιτικών οικογενειών της Ευρώπης. Από το 2008 το ζήτημα της καταδίκης των ολοκληρωτισμών μέσα στο Ευρωκοινοβούλιο ήταν λυμένο.
Βέβαια και τότε οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας δεν υπερψήφισαν το ψήφισμα. Όμως τότε η παράταξη βρισκόταν σε πλήρη ιδεολογική σύγχυση, λόγω της θεωρίας του μεσαίου χώρου. Σήμερα, μετά την λαίλαπα του ΣΥΡΙΖΑ δεν δικαιολογείται τέτοια συμπεριφορά.
Μήπως στις επόμενες ευρωεκλογές ή στις εθνικές εκλογές, θα πρέπει να ρωτάμε: «εσύ, τι ψήφισες για την καταδίκη των δύο ολοκληρωτισμών;»

ΠΗΓΗ: LIBERAL

Ξεκινούν οι έρευνες για κοιτάσματα πετρελαίου, αερίου

 

Ξεκινούν οι έρευνες για κοιτάσματα πετρελαίου, αερίου

ΧΡΥΣΑ ΛΙΑΓΓΟΥ

Μια νέα, εξαιρετικά αναβαθμισμένη γεωπολιτικά, παρουσία της Ελλάδας στο αναδυόμενο ενεργειακό τοπίο της Ανατολικής Μεσογείου διαμορφώνει η  ολοκλήρωση των διαδικασιών για την παραχώρηση των περιοχών δυτικά και νοτιοδυτικά Κρήτης, Ιονίου και Κυπαρισσιακού Κόλπου, με τις οποίες κλείνει ουσιαστικά ένας κύκλος παραχωρήσεων που το ελληνικό Δημόσιο άνοιξε το 2014. Η κατάθεση των συμβάσεων παραχώρησης προς κύρωση στη Βουλή  την περασμένη εβδομάδα από το υπουργείο Ενέργειας, ανοίγει τον δρόμο για την υλοποίηση επενδύσεων 140 εκατ. ευρώ σε πρώτη φάση και δισεκατομμυρίων ευρώ στην περίπτωση που εντοπιστεί παραγωγικό κοίτασμα.
Πρόκειται για μια νέα αγορά βαριάς εξωστρεφούς βιομηχανίας που μόλις ξεκινάει να αναπτύσσεται και η οποία αναμένεται να συμβάλει καθοριστικά στην αύξηση του ΑΕΠ αλλά και στην απασχόληση σε ορίζοντα 30ετίας, αφού για κάθε άμεση θέση εργασίας στον κλάδο των υδρογονανθράκων δημιουργούνται 3 νέες θέσεις πλήρους απασχόλησης στην ευρύτερη περιοχή σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο. Η διεθνής εμπειρία δείχνει, επίσης, ότι για κάθε ευρώ που αμείβονται οι άμεσα εργαζόμενοι στον κλάδο, δημιουργούνται άλλες δύο θέσεις εργασίας σε άλλους κλάδους της οικονομίας. Για τις μεγάλες πολυεθνικές, ExxonMobil και Τotal που αναμένουν εδώ και περίπου 1,5 χρόνο την ολοκλήρωση της παραχώρησης των περιοχών νοτιοδυτικά της Κρήτης και δυτικά της Κρήτης που διεκδίκησαν από κοινού με τα ΕΛΠΕ, αλλά και τη Repsol, που επίσης διεκδίκησε με συνεταίρο τα ΕΛΠΕ παραχώρηση στην περιοχή του Ιονίου, έκλεισε ένας κύκλος αβεβαιότητας σε σχέση με τις στρατηγικές τους επενδύσεις στις οποίες έχουν εντάξει και την ανεξερεύνητη περιοχή της Ελλάδας. Δεν ήταν λίγες οι φορές που εκπρόσωποι των μεγάλων πολυεθνικών εξέφρασαν και δημοσίως τη δυσαρέσκειά τους για τις καθυστερήσεις του ελληνικού Δημοσίου, ενώ μεγάλη ήταν και η αγωνία των ΕΛΠΕ που ως συνεταίρος ήταν ο άμεσος αποδέκτης της δυσαρέσκειας και των παραπόνων των μεγάλων πολυεθνικών, γνωρίζοντας ότι δεν μπορούν να αναμένουν εσαεί την Ελλάδα για να διασφαλίσουν τη μελλοντική παραγωγή τους σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο.
Η κατάθεση στη Βουλή των συμβάσεων παραχώρησης άναψε το πράσινο φως στις τρεις πολυεθνικές εταιρείες να προχωρήσουν στα επόμενα βήματα και ουσιαστικά να ξεκινήσουν να υλοποιούν τις επενδύσεις. Στα επιτελεία των ExxonMobil, Total και Repsol από την περασμένη Τετάρτη που ανακοινώθηκε η κατάθεση των προσφορών στη Βουλή είναι διάχυτη η ευφορία και τα αρμόδια τμήματα των πολυεθνικών σχεδιάζουν ήδη τα επόμενα βήματα. Οπως εξηγούν στην «Κ» παράγοντες της πετρελαϊκής αγοράς, για τις μεγάλες πολυεθνικές η καταγραφή κονδυλίων στους ισολογισμούς τους για μια επένδυση στους υδρογονάνθρακες ξεκινάει από την ημερομηνία δημοσίευσης στο ΦΕΚ της σύμβασης παραχώρησης. Κύκλοι της κοινοπραξίας των Exxon-Total-ΕΛΠΕ δηλώνουν ότι τον αμέσως επόμενο μήνα θα ξεκινήσουν οι διαγωνισμοί για την ανάθεση των μελετών περιβαλλοντικών επιπτώσεων σε εξειδικευμένα γραφεία. Με την ολοκλήρωση της έγκρισης της μελέτης από την αρμόδια υπηρεσία του ΥΠΕΝ θα ξεκινήσουν οι πρώτες επενδύσεις σε σεισμικά μέσα στο 2020 και θα ακολουθήσουν ένα χρόνο αργότερα  οι πρώτες ερευνητικές γεωτρήσεις, τα αποτελέσματα των οποίων θα κρίνουν εάν θα επενδύσουν και σε παραγωγικές γεωτρήσεις.
Για τα ΕΛΠΕ, που εκτός από τις περιοχές στο Ιόνιο και στην Κρήτη όπου συμμετέχουν από κοινού με τους πολυεθνικούς συνεταίρους τους, ανοίγει επίσης ο δρόμος για την αναζήτηση συνεταίρων στο οικόπεδο του Ιονίου και το οικόπεδο στον Κυπαρισσιακό Κόλπο που τους έχουν παραχωρηθεί. Οι συζητήσεις που είχαν ξεκινήσει μήνες πριν με μεγάλες εταιρείες του κλάδου τίθενται πλέον σε νέα βάση και είναι θέμα χρόνου η ολοκλήρωση συμφωνίας που θα σηματοδοτήσει την είσοδο και νέας μεγάλης πολυεθνικής στην εγχώρια αγορά υδρογονανθράκων.
«Αγκάθι» οι χρονοβόρες διαδικασίες αδειοδοτήσεων
Η ταχύτητα με την οποία η νέα κυβέρνηση και ο υπουργός Ενέργειας Κωστής Χατζηδάκης ανταποκρίθηκαν στο αίτημα για κατάθεση των συμβάσεων στη Βουλή αναγνωρίστηκε από την πετρελαϊκή αγορά εντός και εκτός της χώρας ως πολύ θετική εξέλιξη και αύξησε τις προσδοκίες για βελτίωση του επενδυτικού περιβάλλοντος στον τομέα των υδρογονανθράκων. Η εμπλοκή ωστόσο στις αδειοδοτικές διαδικασίες των δήμων και των περιφερειών δημιουργεί σοβαρά προσκόμματα και καθυστερήσεις που εξακολουθούν να προβληματίζουν τους επενδυτές. Οι ανάδοχες εταιρείες αναμένουν από τη νέα κυβέρνηση να ανταποκριθεί στο αίτημα που είχε υποβληθεί και στην προηγούμενη για αναγνώριση με νομοθετική ρύθμιση των επενδύσεων στους υδρογονάνθρακες ως εθνικής εμβέλειας. «Οταν σε χερσαίες παραχωρήσεις πρέπει, για να προχωρήσεις σε σεισμικές έρευνες, να πάρεις άδεια από 20 δήμους, δύο από αυτούς να μην εγκρίνουν έχεις σοβαρό πρόβλημα», αναφέρει στην «Κ» στέλεχος εγχώριας πετρελαϊκής εταιρείας, περιγράφοντας το πρόβλημα. Από τα συνολικά 13 θαλάσσια και χερσαία οικόπεδα που έχει παραχωρήσει το ελληνικό Δημόσιο, τα πιο ώριμα αυτή τη στιγμή είναι το βεβαιωμένο κοίτασμα του Κατάκολου, που έχει παραχωρηθεί στην Εnergean και το κοίτασμα του Πατραϊκού Κόλπου, που έχει παραχωρηθεί σε κοινοπραξία των ΕΛΠΕ - Εdison. Και οι δύο παραχωρήσεις ωστόσο δείχνουν να προχωρούν με σοβαρές καθυστερήσεις, με την πλευρά της ΕΔΕΥ να εκφράζει σοβαρές ανησυχίες για το ενδεχόμενο αιτήματος παράτασης των ερευνητικών γεωτρήσεων που προβλέπει η σύμβαση για τον Πατραϊκό αλλά και η σύμβαση για γεώτρηση εκμετάλλευσης του βεβαιωμένου κοιτάσματος στο Κατάκολο. Είναι χαρακτηριστική της δυσλειτουργίας της δημόσιας διοίκησης η περίπτωση του Κατάκολου. Ενώ το ελληνικό Δημόσιο τον Αύγουστο του 2016 προχώρησε στην έγκριση του σχεδίου ανάπτυξης (Field Development Plan) που υπέβαλε η Energean, στις 13/1/2017 προχώρησε στην ανάρτηση νέων δασικών χαρτών, δίνοντας ουσιαστικά τη δυνατότητα αμφισβήτησης και της πράξης τελεσιδικίας την οποία το ίδιο είχε εκδώσει! Το διάστημα μέχρι τον Ιούνιο του 2017 που δόθηκε η δυνατότητα ενστάσεων, κάτοικος της περιοχής υπέβαλε ένσταση η οποία εκδικάστηκε στις 17 Απριλίου του 2019(!!). Η ένσταση τελικά απορρίφθηκε, αλλά στο μεταξύ η επένδυση «πάγωσε» για περίπου δύο χρόνια. Στη συνέχεια, τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων, η έγκριση της οποίας είναι προαπαιτούμενο για την έναρξη εργασιών και ενώ η λήξη της διαβούλευσης προσδιοριζόταν για τις 20 Σεπτεμβρίου, οι νεοεκλογείσες αυτοδιοικητικές αρχές έχουν ζητήσει παράταση από το ΥΕΝ για πληρέστερη ενημέρωση. Στον Πατραϊκό, από την ανάλυση των σεισμικών ερευνών των ΕΛΠΕ προκύπτουν σοβαρές ενδείξεις για κοίτασμα απόδοσης 10 φορές μεγαλύτερη από αυτή του Πρίνου και αναμένεται, βάσει της σύμβασης παραχώρησης, η πρώτη γεώτρηση στο δεύτερο τρίμηνο του 2020. Η πιθανότητα να πάει πίσω ωστόσο είναι μεγάλη, καθώς δεν έχει ακόμη διασφαλισθεί σύμβαση παραχώρησης συγκεκριμένης έκτασης από κάποιο λιμάνι της περιοχής, προκειμένου να εξυπηρετήσει τις ανάγκες της γεώτρησης. Τα ΕΛΠΕ διερεύνησαν τέσσερα λιμάνια –και συγκεκριμένα της Πάτρας, της Κυλλήνης, του Αιγίου και του Αστακού–, δεν έχουν όμως καταφέρει μέχρι σήμερα να υπογράψουν σύμβαση παραχώρησης. Η διαδικασία προβλέπεται χρονοβόρα, καθώς θα πρέπει το λιμάνι που θα υποδεχθεί τον βαρύ εξοπλισμό της γεώτρησης να έχει εντάξει αντίστοιχη δραστηριότητα στον χωροταξικό του σχεδιασμό. Τα ΕΛΠΕ εκτιμούν ότι δεν υπάρχει η αναγκαία στήριξη από την ΕΔΕΥ και το ΥΠΕΝ, ενώ η πλευρά της ΕΔΕΥ καταλογίζει στα ΕΛΠΕ αργοπορία, σημειώνοντας ότι θα έπρεπε να είχαν ξεκινήσει διαγωνιστική διαδικασία για την επιλογή λιμανιού τουλάχιστον ένα χρόνο πριν από την έναρξη της γεώτρησης, σύμφωνα με την πρακτική που ακολουθούν διεθνώς εταιρείες του κλάδου.

ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Μητσοτάκης σε Ράμα: Κατοχυρώστε τα περιουσιακά δικαιώματα των Ελλήνων της Αλβανίας

Μητσοτάκης σε Ράμα: Κατοχυρώστε τα περιουσιακά δικαιώματα των Ελλήνων της Αλβανίας

21658887

Οι δύο πρωθυπουργοί συναντήθηκαν στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ - Ο πρωθυπουργός σημείωσε με έμφαση ότι η γειτονική χώρα πρέπει να εκπλήρωσει τους όρους που θέτει η ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που άπτονται των δικαιωμάτων της ελληνικής εθνικής μειονότητας

Ο πρωθυπουργός συναντήθηκε σήμερα με τον ομόλογό του της Αλβανίας Έντι Ράμα.

Οι δύο Πρωθυπουργοί συζήτησαν τις διμερείς σχέσεις των δύο χωρών και την ενταξιακή πορεία της Αλβανίας στην Ευρωπαΐκή Ένωση ενόψει του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Οκτωβρίου.

Συζητήθηκαν ιδιαίτερα τα βήματα που θα πρέπει να γίνουν για την εκπλήρωση των όρων που θέτει η ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που άπτονται των δικαιωμάτων της ελληνικής εθνικής μειονότητας.



Ειδικότερα, ο κ. Μητσοτάκης έδωσε έμφαση στο ζήτημα του αυτοπροσδιορισμού και της κατοχύρωσης των περιουσιακών δικαιωμάτων της ελληνικής εθνικής μειονότητας στην Αλβανία.

Στο πλαίσιο αυτό, ο κ. Ράμα δήλωσε ετοιμότητα να συνεργαστεί με την Ελλάδα για τα ζητήματα ιδιαίτερου ενδιαφέροντος για τη χώρα μας.

Ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας τόνισε ότι τάσσεται υπέρ της ενταξιακής προοπτικής των Δυτικών Βαλκανίων με την προϋπόθεση να πληρούνται όλες οι προϋποθέσεις που θέτει η Ευρωπαΐκή Ένωση.

Οι κ.κ. Μητσοτάκης και Ράμα, συμφώνησαν να προχωρήσουν σε μία ευρύτερη συζήτηση των διμερών μας σχέσεων, από κοντά, στο περιθώριο της Ευρωαραβικής Συνόδου στην Αθήνα στις 29-30 Οκτωβρίου 2019.

Στην έναρξη της συνάντησης ο Έλληνας πρωθυπουργός ρώτησε πώς είναι η κατάσταση στη Αλβανία μετά τον σεισμό. Ο κ. Ράμα απάντησε ότι είναι δύσκολη αλλά ευτυχώς δεν υπήρξαν νεκροί και πρόσθεσε ότι ίσως χρειαστεί να προσφύγει στην βοήθεια της χώρας μας. Ο κ. Μητσοτάκης απάντησε ότι η χώρα μας φυσικά θα βοηθήσει. 
 
ΠΗΓΗ: ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ

Στα μικρά κύριοι υπουργοί, στα μικρά

Στα μικρά κύριοι υπουργοί, στα μικρά

Τρίτη 24 Σεπτεμβρίου 2019


Του Δημήτρη Καμπουράκη
Ο Έλληνας, αγαπητοί μου υπουργοί, στα χρόνια της κρίσης δεν χόρτασε μόνο κατραπακιές, χόρτασε και μεγάλα λόγια. Από τον Γιώργο που θα μας έκανε Δανία, μέχρι τον Αντώνη των Ζαππείων και (κυρίως) τον Αλέξη του σκισίματος των μνημονίων, ένα πράγμα μάθαμε: Όπου ακούμε μεγάλες κουβέντες, πανανθρώπινα καθολικά οράματα και θηριώδη projects, να φτύνουμε τον κόρφο μας.
Όλα αυτά τα πελώρια που μας τάισαν οι λογιών-λογιών «οραματιστές», οι «αναμορφωτές» και οι «επαναστάτες», αποδείχτηκαν σκέτος σανός που μας σερβιριζόταν λες και ήμασταν ζώα. Και την ίδια στιγμή που μας μπούκωναν με πελώρια οράματα, τα μικρά-μικρά καθημερινά προβλήματα μας διέλυαν την ζωή. Δεν είχαμε να βάλουμε πετρέλαιο για τον χειμώνα, αλλά η κυβέρνηση μας άλλαζε ολόκληρη την ευρωπαϊκή ήπειρο. Μας έσκιζαν καθημερινά οι εισπρακτικές με τα τηλεφωνήματα τους, αλλά η κυβέρνηση έκανε σώου κλείνοντας επί τριήμερο τους καναλάρχες σ’ ένα κλειστό δωμάτιο για να τους εξευτελίσει. Και άλλα αναρίθμητα παρόμοια.
Μπουκώσαμε από μεγάλα που δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα και ψάχνουμε με το φανάρι του Διογένη να βρούμε μικρές καθημερινές βελτιώσεις της ζωής μας που έχουν άμεσο αντίκτυπο στο σπίτι μας. Το δείχνουν και οι τηλεθεάσεις. Βγαίνει ο Πιερρακάκης με το μεταμοντέρνο project του για τον ψηφιακό μετασχηματισμό του κράτους και τον κοιτάζει ο κόσμος με σεβασμό μεν, αλλά και με σχετική αδιαφορία. Βγαίνει ο Χατζηδάκης να πει για το τιμολόγιο της ΔΕΗ και κρέμονται σαν τα σταφύλια στις τηλεοράσεις για να ακούσουν αν θα πληρώσουν ή θα γλυτώσουν τα 2,5 ευρώ τον μήνα.
Στα μικρά λοιπόν υπουργοί μου, στα απλά και στα καθημερινά. Εκεί επικεντρωθείτε. Καλές οι ατζέντες της Νέας Υόρκης, εξαιρετικές οι κατακρημνίσεις των spreads, αλλά η ανακούφιση που ένιωσε ο πολίτης όταν άκουσε ότι επιτέλους μπορεί να δώσει για δίπλωμα οδήγησης δεν συγκρίνεται μ’ αυτά. Προφανώς ξέρω ότι οι μεγάλες σημερινές επιλογές είναι που θα φέρουν αύριο τα θετικά αποτελέσματα για την πατρίδα, όμως να έχετε στο μυαλό σας ότι ο κοσμάκης δεν μπορεί να περιμένει. Αν στο καθημερινό σας πρόγραμμα δεν βάλετε και δυο ώρες επίλυσης μικρών ανθρώπινων προβλημάτων που είναι στην αρμοδιότητα σας, τα αποτελέσματα των μεγάλων σας επιλογών θα τα καρπωθούν άλλοι.
Έχει λείψει από τον Έλληνα η προσοχή και η στοργή του κράτους και των λειτουργών του. Μπορεί να σας συναντούν στον δρόμο και να σας χαιρετούν, μπορεί να σας ψήφισαν, μπορεί να σας ζητούν πράγματα, αλλά κατά βάθος σας περιφρονούν κύριοι υπουργοί μου. Πιστεύουν ότι δεν τους δίνετε σημασία, ότι δεν τους σέβεστε. Όχι εσείς προσωπικά, αλλά το σύνολο του πολιτικού προσωπικού. Άρα, χρειάζεται να κερδίσετε την εμπιστοσύνη καθενός απ’ αυτούς. Προσοχή, δεν αναφέρομαι σε προσωπικά ρουσφέτια. Αναφέρομαι σε δίκαια ζητήματα που έχουν μικρές ομάδες του πληθυσμού και τα οποία συχνότατα δεν έχουν καν δημοσιονομικό κόστος. Απλώς θέλουν την ενασχόληση του υπεύθυνου και το τρέξιμο από τις υπηρεσίες. Πράγματα που συνήθως απεχθάνονται και οι υπουργοί και οι κρατικοί υπάλληλοι.
Παρακαλώ έχετε τον νου σας. Για να μην βρεθείτε σε λίγα χρόνια στην σημερινή θέση των Συριζαίων που κοιτάνε γύρω τους σαν χάνοι, ανήμποροι να καταλάβουν τι τους συμβαίνει. Όσοι απ’ αυτούς είναι βουλευτές…

ΠΗΓΗ: LIBERAL

ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ ΣΤΗΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΙΔΕΟΛΗΨΙΩΝ

Αντισταθειτε σε ακριτη αποδοχη οποιασδηποτε ζηλωτικης μοντερνας ανοησιας εισαγεται απο την Εσπερια ιδιως για εξυπηρετηση καλυμενων οικονομικων συμφεροντων που αποσκοπει στον ελεγχο του συναισθηματος των ανθρωπων και τον μαζικο ελεγχο της συνειδησης τους.

Δευτέρα 16 Σεπτεμβρίου 2019

Η ΑΔΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΥΤΟΑΠΑΣΧΟΛΟΥΜΕΝΩΝ

Το μεγεθος της υποκρισιας στο φορολογικο τα προηγουμενα χρονια εχει να κανει με το αφορολογητο και την αντιμετωπιση των αυτοαπασχολουμενων. Ενω διαρρηγνυονταν ιματια για οσους θα εχαναν το αφορολογητο για τους ελευθερους επαγγελματιες που δεν εχουν αφορολογητο και φορολογουνταν αδικα απο το πρωτο ευρω με 26 και 22% τσιμουδια. Εβαλαν μαλιστα και το τελος επιτηδευματος επι δικαιων και αδικων και δεν ανοιξε μυτη. Και μην ακουσω τις θεωριες οτι ολοι οι αυτοαπασχολουμενοι φοροδιαφευγουν λες και δεν υπαρχουν χιλιαδες μικροεπαγγελματιες με ζημιες ή χαμηλοτατα πραγματικα κερδη κατωτερα του οριου του αφορολογητου οι οποιοι βαρβαρα φορολογουνται με φορους επι εικονικων τεκμαρτα υπολογισμενων δηθεν εισοδηματων απο το 1ο ευρω. Για αυτο το ονειδος αδικης νταβατζηδικης αντισυνταγματικης αντιμετωπισης ανθρωπων στο οριο της φτωχιας τσιμουδια τα προηγουμενα χρονια. Λες και το κρατος οφειλει να μεριμνα μονο για μισθωτους. Για να μην πω για την ανυπαρκτη προνοια σε περιπτωση κλεισιματος των καταστηματων τους. Ειναι η ωρα να αποκατασταθει το κρατος δικαιου απεναντι τους και να μην αντιμετωπιζονται ως δουλοι του κρατους. Ειναι προτιμοτερο να ερθει η καταργηση του τελους επιτηδευματος για οσους βγαζουν πραγματικα εσοδα κατω του αφορολογητου οριου και ας καθυστερησουν αλλες δαπανες για προσληψεις και οχι η μειωση των αδικων βαρων τους.

Παρασκευή 6 Σεπτεμβρίου 2019

Έρευνα: Θετική η γνώμη των πολιτών για τη νέα κυβέρνηση

Έρευνα: Θετική η γνώμη των πολιτών για τη νέα κυβέρνηση 
 
Σύμφωνα με έρευνα της εταιρίας Opinion Poll, την πρώτη μετά τις εκλογές της 7ης Ιουλίου, καταγράφεται θετική υποδοχή στις πρωτοβουλίες της κυβέρνησης για το πανεπιστημιακό άσυλο, την αντιμετώπιση των πυρκαγιών, τις επιχειρήσεις στα Εξάρχεια και τη μείωση του ΕΝΦΙΑ από φέτος. Ο βαθμός ικανοποίησης από το κυβερνητικό έργο του διμήνου κυμαίνεται στο 55%, η έκφραση αισιοδοξίας φτάνει στο 53%. Η συνολική εικόνα του Κυριάκου Μητσοτάκη ξεπερνά σε θετικές γνώμες το 60%, ενώ η καταλληλότητά του για την πρωθυπουργία έχει φτάσει στο 50%! Η έρευνα καταγράφει και την αποδοχή των υπουργών. Πρώτος με διαφορά είναι ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μιχάλης Χρυσοχοίδης και καθαρά δεύτερος, μακριά από τον τρίτο ο υπουργός Ανάπτυξης Άδωνις Γεωργιάδης. Την πρώτη πεντάδα συμπληρώνουν οι Νίκος Δένδιας, Νίκη Κεραμέως και Κωστής Χατζηδάκης. Να σημειωθεί πως ο ΣΥΡΙΖΑ συγκεντρώνει μόνο το 17,5% των θετικών γνώμεων για τον τρόπο που ασκεί αντιπολίτευση. 
 

Δευτέρα 2 Σεπτεμβρίου 2019

Συνεργαζονται με την αιμοσταγη Τουρκια και τολμουν να μιλουν για ανθρωπινα δικαιωματα


Συνεργάζονται και υμνούν την αιμοσταγή Τουρκία που είναι πρωταθλητής βαρβαρότητας και εγκλημάτων για να ζητήσουν προστασία ανθρωπίνων δικαιωμάτων που δήθεν προσβάλλονται στην Ελλάδα απο ανύπαρκτες μειονότητες. Πιο άσχετος θρασύς υποκριτής και ανόητος δεν μπορείς να είσαι. Καραγκιοζιλίκια.

ΤΟ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΣΑΣ ΕΥΧΕΤΑΙ ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!

 ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΑΓΑΠΗ ΕΥΤΥΧΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ!  ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ ΠΑΡ'ΕΦΕΤΑΙΣ ΔΥΤΙ...

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

Πηγή: Λογισμικό "Σήμερα"