ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΒΑΓΓΕΛΗ ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΓΙΑ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ΚΑΙ ΝΔ

Τρίτη 17 Δεκεμβρίου 2013

Πρέβεζα - Κώστας Καρυωτάκης

Πρέβεζα - Κώστας Καρυωτάκης

Ο Κώστας Καρυωτάκης τον Ιούνιο του 1928 αποσπάται στην Πρέβεζα. Ήδη είναι αηδιασμένος από τη γραφειοκρατία και τη ζωή του δημόσιου υπάλληλου. Η αηδία γίνεται απόγνωση σε γράμματα που στέλνει σε συγγενείς και φίλους του. Την 1η Ιουλίου στέλνει σε ένα ξαδερφό του το ομώνυμο ποίημα.
ΠΡΕΒΕΖΑ
Θάνατος είναι οι κάργες που χτυπιούνται
στους μαύρους τοίχους και τα κεραμύδια,
θάνατος οι γυναίκες, που αγαπιούνται
καθώς να καθαρίζουνε κρεμμύδια.

Θάνατος οι λεροί, ασήμαντοι δρόμοι
με τα λαμπρά, μεγάλα ονόματά τους,
ο ελαιώνας, γύρω η θάλασσα, κι ακόμη
ο ήλιος, θάνατος μες στους θανάτους.

Θάνατος ο αστυνόμος που διπλώνει
για να ζυγίση μια "ελλειπή" μερίδα,
θάνατος τα ζουμπούλια στο μπαλκόνι,
κι ο δάσκαλος με την εφημερίδα.

Βάσις, Φρουρά, Εξηκονταρχία Πρεβέζης.
Την Κυριακή θ' ακούσουμε την μπάντα.
Επήρα ένα βιβλιάριο Τραπέζης
πρώτη κατάθεσις δραχμαί τριάντα.

Περπατώντας αργά στην προκυμαία,
"Υπάρχω;" λες, κ' ύστερα "δεν υπάρχεις!"
Φτάνει το πλοίο. Υψωμένη σημαία.
Ισως έρχεται ο Κύριος Νομάρχης.

Αν τουλάχιστον, μέσα στους ανθρώπους
αυτούς, ένας επέθαινε από αηδία...
Σιωπηλοί, θλιμμένοι, με σεμνούς τρόπους,
θα διασκεδάζαμε όλοι στην κηδεία.

ΠΗΓΗ: http://www.prevezainfo.gr

ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ:
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΥΣ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΟΥΣ ΤΟΠΑΡΧΙΣΚΟΥΣ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΜΑΣ ΣΩΣΟΥΝ ΔΗΘΕΝ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΣΚΟΥΣ...

Η ΠΟΛΙΣ -ΚΑΒΑΦΗΣ

Κωνσταντίνος Καβάφης «Η Πόλις»


Είπες· «Θα πάγω σ’ άλλη γη, θα πάγω σ’ άλλη θάλασσα.
Μια πόλις άλλη θα βρεθεί καλλίτερη από αυτή.
Κάθε προσπάθεια μου μια καταδίκη είναι γραφτή·
κ’ είν’ η καρδιά μου — σαν νεκρός — θαμένη.
Ο νους μου ως πότε μες στον μαρασμόν αυτόν θα μένει.
Όπου το μάτι μου γυρίσω, όπου κι αν δω
ερείπια μαύρα της ζωής μου βλέπω εδώ,
που τόσα χρόνια πέρασα και ρήμαξα και χάλασα.»

Καινούριους τόπους δεν θα βρεις, δεν θάβρεις άλλες θάλασσες.
Η πόλις θα σε ακολουθεί. Στους δρόμους θα γυρνάς
τους ίδιους. Και στες γειτονιές τες ίδιες θα γερνάς·
και μες στα ίδια σπίτια αυτά θ’ ασπρίζεις.
Πάντα στην πόλι αυτή θα φθάνεις. Για τα αλλού — μη ελπίζεις—
δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό.
Έτσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ
στην κώχη τούτη την μικρή, σ’ όλην την γη την χάλασες.

ΠΗΓΗ:http://latistor.blogspot.gr

ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ: ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ ΚΑΒΑΦΗ 2013

ΙΘΑΚΗ-ΚΑΒΑΦΗΣ






Ἰθάκη

Σὰ βγεῖς στὸν πηγαιμὸ γιὰ τὴν Ἰθάκη,
νὰ εὔχεσαι νά ῾ναι μακρὺς ὁ δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.
Τοὺς Λαιστρυγόνας καὶ τοὺς Κύκλωπας,
τὸν θυμωμένο Ποσειδῶνα μὴ φοβᾶσαι,
τέτοια στὸν δρόμο σου ποτέ σου δὲν θὰ βρεῖς,
ἂν μέν᾿ ἡ σκέψις σου ὑψηλή, ἂν ἐκλεκτὴ
συγκίνησις τὸ πνεῦμα καὶ τὸ σῶμα σου ἀγγίζει.
Τοὺς Λαιστρυγόνας καὶ τοὺς Κύκλωπας,
τὸν ἄγριο Ποσειδῶνα δὲν θὰ συναντήσεις,
ἂν δὲν τοὺς κουβανεῖς μὲς στὴν ψυχή σου,
ἂν ἡ ψυχή σου δὲν τοὺς στήνει ἐμπρός σου.
Νὰ εὔχεσαι νά ῾ναι μακρὺς ὁ δρόμος.
Πολλὰ τὰ καλοκαιρινὰ πρωινὰ νὰ εἶναι
ποῦ μὲ τί εὐχαρίστηση, μὲ τί χαρὰ
θὰ μπαίνεις σὲ λιμένας πρωτοειδωμένους.
Νὰ σταματήσεις σ᾿ ἐμπορεῖα Φοινικικά,
καὶ τὲς καλὲς πραγμάτειες ν᾿ ἀποκτήσεις,
σεντέφια καὶ κοράλλια, κεχριμπάρια κ᾿ ἔβενους,
καὶ ἡδονικὰ μυρωδικὰ κάθε λογῆς,
ὅσο μπορεῖς πιὸ ἄφθονα ἡδονικὰ μυρωδικά.
Σὲ πόλεις Αἰγυπτιακὲς πολλὲς νὰ πᾷς,
νὰ μάθεις καὶ νὰ μάθεις ἀπ᾿ τοὺς σπουδασμένους.
Πάντα στὸ νοῦ σου νά ῾χεις τὴν Ἰθάκη.
Τὸ φθάσιμον ἐκεῖ εἶν᾿ ὁ προορισμός σου.
Ἀλλὰ μὴ βιάζεις τὸ ταξίδι διόλου.
Καλλίτερα χρόνια πολλὰ νὰ διαρκέσει.
Καὶ γέρος πιὰ ν᾿ ἀράξεις στὸ νησί,
πλούσιος μὲ ὅσα κέρδισες στὸν δρόμο,
μὴ προσδοκώντας πλούτη νὰ σὲ δώσει ἡ Ἰθάκη.
Ἡ Ἰθάκη σ᾿ ἔδωσε τ᾿ ὡραῖο ταξίδι.
Χωρὶς αὐτὴν δὲν θά ῾βγαινες στὸν δρόμο.
Ἄλλα δὲν ἔχει νὰ σὲ δώσει πιά.
Κι ἂν πτωχικὴ τὴν βρεῖς, ἡ Ἰθάκη δὲν σὲ γέλασε.
Ἔτσι σοφὸς ποὺ ἔγινες, μὲ τόση πεῖρα,
ἤδη θὰ τὸ κατάλαβες οἱ Ἰθάκες τὶ σημαίνουν.

ΓΙΑ ΤΟ ΕΤΟΣ ΚΑΒΑΦΗ

ΑΛΛΑΞΤΕ ΠΟΡΕΙΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ

Οσο ακολουθειτε αυτην την αδιεξοδη οικονομικη πολιτικη χωρις επαναδιαπραγματευση του χρεους και οριστικη λυση της βιωσιμοτητας του τοσο οι κεντροδεξιοι ψηφοφοροι θα εξοργιζονται και φοβαμαι ότι θα αφησετε ερειπια στον χωρο της ευρυτερης παραταξης και δεν εχετε αυτο το δικαιωμα. Αλλαξτε πορεια γιατι στις εκλογες εσεις θα εχετε οδηγησει σε νικη τον Συριζα.

ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ: ΘΑ ΒΡΕΘΟΥΜΕ ΞΑΝΑ

Εδώ θα ρίξω στη θάλασσα
σαν πέτρες τα χρόνια που χάλασα
Εδώ θα μου φέρει το κύμα
ένα γράμμα που θα έχει και ρίμα
και θα λάμπει στο τέλος η υπογραφή:
Κολοκοτρώνης, Μακρυγιάννης, Φιλικοί.


Θα βρεθούμε ξανά
όταν όλα θα έχουν περάσει.
Στην Πατρίδα φιλιά
και κουράγιο να πεις, μην ξεχάσει.
Θα βρεθούμε ξανά
όταν όλοι θα έχουν αλλάξει
Θα βρεθούμε ξανά.

Εδώ αρχαία μου θάλασσα
που ξέρεις τι βάσανα τράβηξα
Εδώ θα μου στείλει τ' αγέρι
ένα γράμμα απ' τ' αόρατα μέρη
ο χαμένος ο λόγος, ο πιο ζεστός:
Σεφέρης, Κάλβος, Εμπειρίκος, Σολωμός.

Στίχοι:Τάσος Σαμαρτζής
Μουσική:Νότης Μαυρουδής

ΠΡΩΤΟΓΕΝΕΣ ΠΛΕΟΝΑΣΜΑ ΚΑΙ ΜΑΓΚΑΛΙ

Στην Ελλαδα που πεθαινουν ανθρωποι απο μαγκαλι και δεν μπορουν να ζεσταθουν απο το κρυο το να πανηγυριζουν για πρωτογενες πλεονασμα γλισχρο και οριακο με αυτες τις συνεπειες αποτελει προκληση.

Bασίλης Μαρκεζίνης: «Είμαστε πολύ κοντά στην κατάρρευση!

Bασίλης Μαρκεζίνης: «Είμαστε πολύ κοντά στην κατάρρευση!


Το πολιτικό του μανιφέστο για μια «Νέα Πατρίδα» παρουσιάζει σήμερα στη συνέντευξη που παραχώρησε στην «κυριακάτικη δημοκρατία» ο ακαδημαϊκός Βασίλης Μαρκεζίνης με την ευκαιρία της κυκλοφορίας των δύο νέων του βιβλίων από τις εκδόσεις Σιδέρη «Η Ελλάδα στον κατήφορο» και «Η συμβολή της αρχαίας τραγωδίας στον ευρωπαϊκό πολιτισμό».
Στην de profundis συνομιλία που είχαμε με τον διακεκριμένο καθηγητή, ο κύριος Μαρκεζίνης ζητά κάθαρση, υποστηρίζει ότι η υπόθεση των υποβρυχίων πρέπει να διερευνηθεί από τη Δικαιοσύνη, ενώ αναπτύσσει το νέο δόγμα που προβλέπει σύσφιξη των σχέσεων με τη Ρωσία. Ο κύριος Μαρκεζίνης θέτει προβληματισμό για την έξοδο της Ελλάδος από το ΝΑΤΟ.
Αναφερόμενος στον πρωθυπουργό, τον χαρακτηρίζει «κοινωνικό φίλο», αλλά διαφωνεί κάθετα με την πολιτική του. Χαρακτηρίζει τον Αλέξη Τσίπρα «έξυπνο πολιτικό», ενώ θα το θεωρήσει «μεγάλη τιμή» αν τον προτείνει η Αριστερά για Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Ξεκαθαρίζει όμως ότι δεν «κυνηγάω θέσεις και καρέκλες», ενώ τονίζει ότι πρέπει το πολιτικό κατεστημένο «να συνηθίσει με την ιδέα της ενσωμάτωσης της Αριστεράς στο πολιτικό παιχνίδι».
- Κύριε Μαρκεζίνη, θα ξεκινήσω τη συζήτησή μας ανορθόδοξα. Εχετε αποκαλύψει στο παρελθόν ότι ο ανεκπλήρωτος πόθος των παιδικών σας χρόνων είναι η ζωγραφική. Αν ζωγραφίζατε την Ελλάδα σήμερα, με τι θα την αναπαριστούσατε;
- Σε χρώματα, θα ήταν μελανά. Σκούρα. Είναι το φαινόμενο που επικρατούσε στην τέχνη στη γερμανική Βαϊμάρη. Υπήρχαν τότε δύο σχολές. Η μία είχε μαύρα χρώματα, σκούρα, και μελαγχολικά πρόσωπα. Και η άλλη, πολύ έγχρωμα. Ζωή κεφάτη. Σήμερα τα πράγματα θα ήταν πολύ σκούρα. Θα προσπαθούσα να βάλω στο ταμπλό φυσιογνωμίες ανθρώπων στο στιλ που ζωγράφιζαν μερικοί αναγεννησιακοί ζωγράφοι και ο Γκόγια: Πρόσωπα με αγωνία. Κραυγές αγωνίας! Νομίζω ότι αυτό που επικρατεί στη χώρα μου είναι ένα μπέρδεμα, μία αγωνία, μία δυστυχία, μία κακομοιριά, μια έλλειψη φαντασίας.
- «Ελλάς αγωνιούσα», λοιπόν…
- Αγωνιούσα και καταρρέουσα. Το πιστεύω. Είμαστε πολύ κοντά στην κατάρρευση, έχει διαλυθεί ο κοινωνικός ιστός. Η διάλυση του ιστού είναι αποτέλεσμα μιας οικονομικής πολιτικής που εφαρμόζεται εδώ και δέκα χρόνια. Ο κατήφορος στη σύγχρονη εποχή ξεκινά από την εποχή Σημίτη, με όσα έγιναν σε όλα τα επίπεδα, οικονομικά, πολιτικά, εθνικά. Πάει μετά στην περίοδο Καραμανλή, ειδικά τα δύο τελευταία χρόνια της, που ήταν μια περίοδος αδράνειας, φθάνουμε στον… δυσπερίγραπτο Γιώργο Παπανδρέου και συνεχίζει. Η κατάρρευση οφείλεται στο ότι έχει η χώρα χάσει την αυτοπεποίθησή της.
- Διαβάζω τον πρόλογο του νέου σας βιβλίου. Λέτε ότι η μητέρα σας ήθελε να σας γλιτώσει από τα νύχια της πολιτικής. Βλέπω, μολονότι το διαψεύδετε, να φλερτάρετε με την πολιτική. Μιλάτε για ειρηνική επανάσταση, νέα πατρίδα, αλλαγή. Σημαίνει κάτι αυτό;
- Βεβαίως σημαίνει. Θα απαντήσω κατά τρόπο λογοτεχνικό, γιατί δεν θεωρώ τον εαυτό μου πολιτικό. Εχει μια θαυμάσια γραμμή ο Γκαίτε που λέει στον Φάουστ: «Δύο ψυχές ζουν μέσα στην ψυχή μου, μέσα στο σώμα μου». Βεβαίως η μητέρα μου ήθελε να με βγάλει από την πολιτική, γιατί το ίδιο ήθελε να κάνει και με τον πατέρα μου. Ο πατέρας μου πολιτεύθηκε διότι η δική του μητέρα από τη Σαντορίνη ανήκε σε μία οικογένεια που είχε αναμειχθεί στην πολιτική για πέντε γενιές. Καλώς η κακώς, εκείνος υπέκυψε.
Ομολογώ ότι και εγώ προτιμούσα τον χώρο της τέχνης και της συγγραφής. Από την άλλη μεριά, δεν έπαψα να είμαι Ελληνας. Είμαι 46 χρόνια από τα 69 μου στο εξωτερικό, αλλά Ελληνας γεννήθηκα, Ελληνας θα πεθάνω. Η πατρίδα μου είναι κάτι πολύ σημαντικό για μένα. Να τη βλέπω να πονάει και να ξεσκίζεται έτσι, με στενοχωρεί. Πιστεύω ότι πρέπει να γίνει μια αλλαγή. Πιστεύω επίσης ότι ένα μεγάλο τμήμα του ελληνικού λαού, αν κρίνω από τα τα e-mail που λαμβάνω, 150 τη μέρα, συμμερίζεται τη γνώμη μου. Δεν μπορείς να περιμένεις από αυτούς που σε κατέστρεψαν -το είπε ο Αριστοφάνης στους «Βατράχους»- ότι θα είναι αυτοί οι άνθρωποι που θα σε σώσουν.
- Ποιοι θα μας σώσουν τότε;
- Αυτό είναι το θέμα, το άγνωστο. Πρέπει να συνεχίσουμε με καινούργιους. Γιατί, αν είναι οι ίδιοι που κινούνται πάντα με ένα κίνητρο, πώς να μείνουν κολλημένοι στην καρέκλα, οδηγούμαστε σε στραβές λύσεις (ΕΡΤ) ή σπρώχνουν το κράτος στα άκρα τη στιγμή που δεν χρειαζόμαστε συγκρούσεις αλλά εθνική συμφιλίωση. Πρέπει να πάμε μαζί, κανείς δεν περισσεύει. Αντιτίθεμαι στις κομματικές πολιτικές και αυτό γράφω. Αν προσπαθήσετε να «διαβάσετε» κάτι παραπάνω, κάνετε λάθος.
- Θα το κάνω το λάθος! Οταν βλέπω στον πρόλογό σας με κεφαλαία γράμματα τον όρο «Νέα Πατρίδα», θα μπορούσα κάλλιστα να υποθέσω ότι είναι κόμμα. Μπορεί να μην είστε εσείς ο επικεφαλής, αλλά μια κίνηση ανθρώπων…
- Μου αρέσει να μιλώ με δημοσιογράφους όταν χρησιμοποιούν το μυαλό καλόπιστα και όχι κατά διαταγήν. Σωστά το καταλάβατε! Δεν έχει σχέση με μένα, με καμία φιλοδοξία που έχω εγώ, αλλά αυτός ο πρόλογος, το μότο του ειδικά, είναι ένα μίνι μανιφέστο. Γι’ αυτό, αν προσέξετε, είναι ισορροπημένο. Από τη μία ζητώ να δοθεί προσοχή στους αδυνάτους, αλλά από την άλλη λέω ότι πρέπει να καταλάβουμε ότι αυτοί που δημιουργούν πλούτο και θέσεις εργασίας πρέπει να ενισχυθούν χωρίς κόμπλεξ. Αυτόν τον διπλό στόχο θέτω για όποιον θέλει να εμπνευστεί κάποια μέρα και να προχωρήσει στην υλοποίησή του.
- Βάζετε θέμα κάθαρσης. Μιλάτε για ένα δικαστήριο. Γουδί;
- Οχι! Η κάθαρση πρέπει να γίνει. Επειτα από τόσα χρόνια αδικίας που έχει υποφέρει τόσο μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού πρέπει να γίνει κάτι. Να πειστεί ο λαός ότι ο επόμενος ηγέτης βάζει τέλος σε μια αποτυχημένη εποχή. Αυτό δεν σημαίνει μαζικές δίκες που θα διαρκέσουν αιώνες, αυτό σημαίνει ότι δεν μπορεί από όλους που πέρασαν από τα υπουργεία Αμύνης και Οικονομικών να υπάρχει μόνο ένας στη φυλακή. Και όλοι οι άλλοι που έβαλαν την υπογραφή τους να είναι αθώοι.
- Αφήνετε υπαινιγμό για πολιτικούς που πρέπει να δικαστούν αν αποκόμισαν «ενδεχομένως κέρδη» στο βιβλίο σας. Εχετε κάτι στο μυαλό σας;
- Οταν γράφει κάποιος κάτι, δεν γράφει πράγματα αφηρημένα. Εχουμε δει και έχουμε ακούσει παραδείγματα. Αυτή τη στιγμή γίνεται μια σοβαρή συζήτηση που μερικοί προσπαθούν να καταπνίξουν και άλλοι να αναδείξουν, για τα περίφημα υποβρύχια. Αυτό πρέπει να τύχει εξετάσεως. Εξέταση μέσω της Βουλής δεν μπορεί να γίνει και να είναι πειστική. Εγώ ήθελα να το κοιτάξει η Δικαιοσύνη. Οσο υπάρχει ο νόμος περί ευθύνης υπουργών, η εκάστοτε κυβέρνηση θα μπορεί να καλύπτει τους φίλους της.
- Επικρίνετε τους καναλάρχες. Κάποιος κακόπιστος μπορεί να παρατηρήσει ότι από το 2008 προβάλλεστε προνομιακά από τους μεγάλους τηλεοπτικούς σταθμούς…
- Εγώ από το 2007 άρχισα να γράφω γιατί ο Χρήστος Λαμπράκης, που πέρασε όλη του τη ζωή να τσακώνεται με τον πατέρα μου, με κάλεσε να γράψω. Μου έδωσε πλήρη ελευθερία και έγραψα τη γνώμη μου. Ο,τι έγραφα τότε το γράφω και τώρα. Δύο εβδομάδες πριν από τον πόλεμο στο Αφγανιστάν προέβλεψα ότι αυτός ο πόλεμος θα γίνει χειρότερος και θα κρατήσει. Είπα ότι το θέμα με το Ιράν δεν μπορεί να προχωρήσει χωρίς τη βοήθεια της Ρωσίας. Είπα ότι στον μεταψυχροπολεμικό κόσμο ο δισταγμός να ανοίξουμε σχέσεις με τη Ρωσία -ο μόνος που ήταν εξαίρεση ήταν ο Καραμανλής, αλλά υποχώρησε και αυτός- είναι αδικαιολόγητος. Με καθύβρισαν, ειδικά ένα τμήμα του δεξιού Τύπου που κάποτε εθεωρείτο σοβαρό. Κι όμως, μετά τα γεγονότα της Συρίας λένε σήμερα ότι ο Ομπάμα τα έκανε θάλασσα και η Αμερική δεν είναι πια αυτή που ήταν. Ποιοι; Οι υβριστές μου!
- Λέτε ότι η χώρα πρέπει να ισορροπήσει μεταξύ δυνάμεων σε μια νέα εξωτερική πολιτική. Στα ενεργειακά να δώσουμε κοιτάσματα στους Αμερικανούς, στους Ρώσους το Νεώριο για ναυτική βάση, στους Γερμανούς βιομηχανία κατασκευής οχημάτων. Μιλάτε για νέα Γιάλτα;
- Η χρήση της λέξεως «Γιάλτα» μπορεί να προκαλέσει σύγχυση. Στη Γιάλτα έγινε ένας διαχωρισμός: Εγώ θα πάρω αυτό, εσύ θα πάρεις εκείνο. Δεν λέω αυτό. Ως Ελληνας, θεωρώ ότι μετά τη λήξη του Ψυχρού Πολέμου η κατάσταση άλλαξε. Και το να ακολουθεί η Ελλάδα μονομερή εξαρτημένη πολιτική από τις ΗΠΑ, όπως ακολουθούσε την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου, δεν έχει νόημα. Τερματίστηκε το 1991. Πρώτοι το είδαν οι Τούρκοι με τον Οζάλ και μετά ακολούθησαν όλοι. Είπα, λοιπόν, ότι πρέπει να προσαρμόσουμε και την εξωτερική μας πολιτική. Εχω ένα ειδικό κεφάλαιο περί φιλίας στο νέο μου βιβλίο. 
 Αναφέρεται στην ελληνοαμερικανική φιλία. Προσωπικά, ουδέποτε ήμουν αντιαμερικανός. Εχω δουλέψει εκεί για πολλά χρόνια, έχω πολλούς φίλους, έχω γνωστούς και τις ιδέες που έχω πει κατά της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής τις συμμερίζεται το 60% των Αμερικανών. Είπα όμως το εξής. Θα πας στην Αμερική και θα της πεις αυτό: «Χρειάζεται να με βοηθήσεις να μειώσω τον επεκτατισμό των Τούρκων. Θέλω να χρησιμοποιήσω με βάση το διεθνές δίκαιο τα δικά μου κοιτάσματα νοτίως της Κρήτης και βορείως στης Κρήτης. Για το Καστελόριζο, ας πάμε στο Διεθνές Δικαστήριο. Τουλάχιστο να ανακηρύξω την ΑΟΖ μου». Βλέπετε, ο κύριος Σαμαράς, που μίλησε για ανακήρυξη την περασμένη Πρωτοχρονιά, δεν έχει τολμήσει να το κάνει γιατί υφίσταται πιέσεις από Ευρώπη και Αμερική. Εγώ λέω, επειδή αυτοί δεν μας βοηθούν, γιατί να μην πούμε «εντάξει, ήρθα πρώτα σε σένα, είσαι ο παλιός μου φίλος, καταλαβαίνω ότι δεν μπορείς να με βοηθήσεις, αλλά χρειάζομαι βοήθεια και θα πάω στο νούμερο 2, 3. Φίλοι φίλοι, αλλά θα στραφώ στον Ρώσο». Αν όμως μου πεις: «Δεν σε βοηθάω αλλά σου απαγορεύω να πας στον Ρώσο», όπως έκαναν οι Αμερικανοί με τον Καραμανλή, αυτό είναι απαράδεκτο. Δεν είναι φιλία. Αυτό δεν είναι ούτε Γιάλτα ούτε αντιαμερικανική πολιτική. Είναι ελληνική πολιτική. Δείτε: Στη Συρία η Αμερική ρεζιλεύτηκε, η Ευρώπη συνεχίζει να είναι ανύπαρκτη και είδαμε τον κύριο Πούτιν να προχωρεί. Πηγαίνει στην Αίγυπτο και κάνει συμφωνίες. Είδαμε τον πρωθυπουργό του Ισραήλ στη Μόσχα. Κοσμογονικές αλλαγές! Αυτό συμβαίνει γιατί αντελήφθησαν κάποιοι ότι η Αμερική δεν είναι πια η κοσμοκράτειρα δύναμη, η Ρωσία παίζει όλο και δυνατότερο ρόλο στη Μέση Ανατολή. Ούτε ο πιο πρωτάρης φοιτητής Διεθνών Σχέσεων δεν θα μπορούσε να φανταστεί τη Συρία, την Αίγυπτο και τη Σαουδική Αραβία να στρίβουν προς τη Ρωσία! Κι όμως, γίνεται. Γιατί να είμαστε εμείς έξω από αυτόν τον χορό;
- Γιατί θέτετε προς προβληματισμό θέμα εξόδου της Ελλάδας από το ΝΑΤΟ;
-Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το ΝΑΤΟ εδώ και καιρό είναι ένας οργανισμός χωρίς σκοπό. Ο αρχικός σκοπός έφυγε. Δεν υπάρχει. Μετεβλήθη στο να ζητά από κρατίδια της Ευρώπης να βοηθούν την Αμερική στην άσκηση υπερπόντιας πολιτικής. Ποιον λόγο μπορεί να επικαλεστεί το ΝΑΤΟ για να στείλει ελληνικά, πολωνικά, λιθουανικά στρατεύματα στο Αφγανιστάν; Αν αυτός είναι ο σκοπός του ΝΑΤΟ, δεν μπορεί να παραπονείται ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ γιατί διάφορα κράτη-μέλη δεν βοηθάνε. Αυτή η δυσαρέσκεια υπάρχει και στην Πολωνία και στη Λιθουανία σε όλη την παλιά Ευρώπη. Ο κόσμος αλλάζει. Και όταν ο κόσμος αλλάζει πρέπει να προσαρμοζόμαστε κι εμείς.
- Η γνώμη σας για τους πρωταγωνιστές: Σαμαράς, πρωθυπουργός…
- Είναι κοινωνικός μου φίλος και, παρότι διαφωνώ με μερικά από αυτά που κάνει, θα παραμείνει κοινωνικός μου φίλος. Εκτιμώ και τον αδελφό του Αλέξανδρο και είμαι θαυμαστής της γυναίκας του Γεωργίας, που δεν αυτοπροβάλλεται. Την εκτιμώ ιδιαιτέρως. Η πολιτική μου διαφωνία όμως είναι κάθετη. Μολονότι μου έκανε την τιμή να μου προτείνει να μπω στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας το 2012. Η πρόταση έγινε τελευταία στιγμή και αρνήθηκα για λόγους προσωπικούς. Εκ των υστέρων, θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό, γιατί τα μέτρα που έλαβε δεν θα μπορούσα να τα είχα ψηφίσει και θα είχαμε στενοχωρηθεί ακόμη περισσότερο. Υπό την επιρροή συμβούλων του έχει προσπαθήσει να τονώσει την ένταση προς ορισμένες κατευθύνσεις, γιατί ελπίζει σε κομματικά οφέλη. Δεν μου αρέσουν τέτοιοι είδους κινήσεις. Δεν είναι κινήσεις statesman, είναι κινήσεις πολιτικού που σκέφτεται να μείνει κολλημένος στην καρέκλα του. Βεβαίως, είναι άνθρωπος ικανός. Αν ήμουν στη θέση του, θα σκεφτόμουν την υστεροφημία μου. Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δεν είναι και τόσο καλές.
- Τσίπρας;
- Εχει τύχει να του μιλήσω διάφορες φορές. Τον βρίσκω έξυπνο, είναι νέος, περνάει τη φάση της ενηλικιώσεως, φάση δύσκολη και οδυνηρή. Τον θεωρώ και έξυπνο, και έχει μεγάλες πιθανότητες να έρθει πρώτο κόμμα όταν γίνουν εκλογές, δεν ξέρω αν θα έχει πλειοψηφία, το αν θα μπορέσει να κυβερνήσει δεν μπορώ να το μαντέψω. Είναι καιρός η Ελλάδα και το ελληνικό κατεστημένο να συνηθίσουν στην ιδέα ότι είναι προς όφελος της δημοκρατίας και προς όφελος του πολιτεύματος ο χώρος της Αριστεράς να ενσωματωθεί στο πολιτικό παιχνίδι.
- Αν η Αριστερά σάς πρότεινε το 2015 για Πρόεδρο της Δημοκρατίας -κυκλοφορεί η πληροφορία-, θα τη θεωρούσατε τιμητική πρόταση;
- Δεν είναι πληροφορία αλλά φήμη, από αυτές που εμφανίζονται κατά καιρούς στις εφημερίδες είτε γιατί θέλουν να κάψουν μια είδηση είτε γιατί δεν έχουν τι να πουν. Τέτοια πληροφορία δεν έχω. Τέτοια συζήτηση δεν έχει γίνει ούτε από μένα ούτε με μένα. Είναι τιμητικό να σε προτείνουν για Πρόεδρο της Δημοκρατίας; Βεβαίως είναι τιμητικό, αλλά είναι υποθετικό. Εγώ έχω πει με μεγάλη συνέπεια ότι δεν αναζητώ ούτε θέσεις ούτε καρέκλες. Δεν έχω κανένα λόγο να πιστεύω ότι αιφνιδίως θα γίνει αυτή η αλλαγή. Θέματα τόσο θεωρητικά δεν τα συζητώ. Είναι τόσο θεωρητικά όσο να ανοίξω την ντουλάπα στο δωμάτιο του ξενοδοχείου μου και να βρω μέσα την… Μπριζίτ Μπαρντό. Αλλά, βεβαίως, είναι μεγάλη τιμή.
- Σημίτης;
-Είναι ικανός άνθρωπος, αλλά δεν μπορεί να συνηθίσει την ιδέα ότι ανήκει στο παρελθόν. Ξέρετε, έχω ζήσει μέσα σε πολιτικό περιβάλλον! Οσοι γίνονται «πρώην» μαραζώνουν. Δεν έχουν καμιά υπόσταση. Από καπετάν ένας γίνονται τίποτα. Πλα-τό! Πάντα ελπίζουν να γυρίσουν στην πολιτική. Στην περίοδο Σημίτη έγιναν πράγματα που, αν ενδιαφερόταν να γυρίσει ο ίδιος ή οι φίλοι του ή αν θέλουν να τον ετοιμάσουν για την προεδρία θα αναζωπυρώνονταν παλαιά προβλήματα. Τα Ιμια, η Μαδρίτη και το Ελσίνκι. Ατυχέστατες κινήσεις, στις οποίες οφείλουμε τις γκρίζες ζώνες. Ο κύριος Σημίτης είναι ένας άνθρωπος του χθες. Μπορεί να εμφανιστεί; Ισως. Προσωπικά επιμένω: Αυτοί που σε κάψανε δεν μπορούν να σε σώσουν. Οι άνθρωποι που μας κυβέρνησαν δεν κάνουν, πρέπει να έρθουν άλλοι. Αν δεν έχει ανθρώπους η Ελλάς, είναι στον κατήφορο.
- Διαβάζοντας τα βιβλία σας, αισθάνομαι, πρώτον, τη δίψα σας ως Ελληνας που θέλει να προσφέρει και, δεύτερον, αν η πατρίδα τον τιμήσει με κάποιο ανώτερο αξίωμα, να τιμήσει και τη μνήμη του πατρός του. Σας ψυχολόγησα σωστά;
- Οταν οι μη ειδικοί ασχολούνται με την ψυχολογία, έχουν τάση να απλοποιούν τα πράγματα. Η απλοποίηση έχει και μια δόση αλήθειας, αλλά δεν στηρίζεται στην πραγματικότητα. Να σας πω γιατί; Είτε το θέλετε είτε όχι, μετά τον θάνατό του ο πατέρας μου έχει αποκατασταθεί. Το κανάλι της Βουλής έδειξε πρόσφατα αφιέρωμα επαινετικό. Ο Μητσοτάκης, από τους πιο έξυπνους πολιτικούς που πέρασαν τα τελευταία σαράντα χρόνια, σε μια συνέντευξή του ανέφερε τον πατέρα μου μεταξύ των τριών αναμορφωτών της νεότερης Ελλάδος. Ως προς πρώτο τμήμα του συλλογισμού σας περί αξιώματος: Θα είναι τιμή, αλλά δεν είναι σκοπός μου η θέση. Δεν θέλω θέση, δεν θέλω αμοιβή. Αν έχω τη δυνατότητα μέσω μιας συμβουλής ή ενός βιβλίου να βοηθήσω κάποιον που ονομάζεται Σαμαράς η Τσίπρας, αυτό με ευχαριστεί, γιατί όχι.
ΠΗΓΗ: Μανώλης Κοττάκης – Κυριακάτικη Δημοκρατία ΚΑΙ http://olympia.gr

1.000.000 ευρώ εφάπαξ για τον Δημήτρη Τσουκαλά της ΟΤΟΕ και του ΣΥΡΙΖΑ

1.000.000 ευρώ εφάπαξ για τον Δημήτρη Τσουκαλά της ΟΤΟΕ και του ΣΥΡΙΖΑ

Ο Δημήτρης Τσουκαλάς εμφανίζει θεαματικό ετήσιο εισόδημα για τα έτη 2012, 2011, 2010: 840.000, 529.530, 102.670 ευρώ, αντίστοιχα.

Επιπλέον, δηλώνει δύο γενναίους τραπεζικούς λογαριασμούς, ύψους 650.000 και 350.000 ευρώ, οι οποίοι, όπως διευκρινίζεται, προήλθαν από το εφάπαξ που του καταβλήθηκε όταν εγκατέλειψε την τραπεζοϋπαλληλική του ιδιότητα – ήταν πρόεδρος της ΟΤΟΕ, επίσης.

Αποτέλεσμα αυτών των ποσών ήταν η εκτίναξη της ακίνητης περιουσίας του νυν βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ: Στα έτη 2010 και 2011 εμφανίζεται να έχει αγοράσει 17 ακίνητα στην Αττική και στην Βοιωτία.


Διευκρινίσεις Τσουκαλά για το πόθεν έσχες του

Διευκρινίσεις δίνει σε ανακοίνωσή του για το πόθεν έσχες του ο Δ. Τσουκαλάς. Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, με τον οποίο επικοινώνησε το Capital.gr, διευκρινίζει ότι το ποσό του 1 εκατ. ευρώ δεν προέρχεται μόνον από το εφάπαξ του, αλλά και από αποζημίωση που έλαβε κατά την αποχώρησή του από ολλανδική τράπεζα στην οποία εργαζόταν (ABN Amro).

Συγκεκριμένα, πρόκειται για ομαδικό ασφαλιστικό-συνταξιοδοτικό unit linked πρόγραμμα που αφορά σε όλους τους εργαζομένους της τράπεζας σε ιδιωτική εταιρεία (Generali), με αποτέλεσμα να εμφανίζει υπεραξία κατά τη στιγμή της αποχώρησης του κ. Τσουκαλά από την τράπεζα όπου εργαζόταν.

Ο ίδιος προσθέτει ότι υπάρχουν όλα τα νόμιμα παραστατικά και έχουν καταβληθεί οι αναλογούντες φόροι και σε καμία περίπτωση το ποσό αυτό δεν προέρχεται από εφάπαξ βοήθημα που έλαβε από το Δημόσιο. Επιπλέον, διευκρινίζει ότι ο ίδιος δεν είχε ενδιαφερθεί ποτέ για τη «συνδικαλιστική σύνταξη», για την οποία δεν πληρούσε και τις προϋποθέσεις του νόμου.

Σε ό,τι αφορά, τέλος, την ακίνητη περιουσία του, διευκρινίζει ότι μεγάλο μέρος της προέρχεται από κληρονομία και όχι από αγορά.

πηγή: Μαρίνα Μάνη - Αιμίλιος Περδικάρης, www.capital.gr ΚΑΙ http://www.dimokratianews.gr

ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ:  Ειναι που προερχονται απο τον λαο και κατανοουν τα προβληματα του μωρε.. ..

Ο μεγάλος θυμός

Ο μεγάλος θυμός

Εχω φρέσκα νέα από τις τελευταίες απόρρητες δημοσκοπήσεις που έχουν στη διάθεσή τους τα πολιτικά επιτελεία και ειδικότερα το Μαξίμου. Τα νέα είναι και καλά και κακά. Καλά γιατί η κυβέρνηση και ο ίδιος ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς (φωτό αριστερά) δείχνουν να αντέχουν στην πίεση, ενώ διανύουν το δεύτερο έτος της θητείας τους. Ασχημα διότι στην αντίπερα όχθη διαμορφώνεται ένα «τυφλό» ρεύμα κατά του πολιτικού συστήματος με εκφραστή τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά χωρίς αρχηγό, καθώς ο Τσίπρας (φωτό δεξιά) τα πάει μέχρι στιγμής χάλια. Πού θα «κάτσει» το εκκρεμές, που βρίσκεται σε μια διαρκή ταλάντωση, άγνωστο.

Οπως μου έλεγε γνώστης των δεδομένων, ο κόσμος έχει χωριστεί σε δύο στρατόπεδα. Το πρώτο υποστηρίζει σχηματικά την άποψη «η κατάσταση είναι κρίσιμη. Δεν έχουμε ξεπεράσει τον κίνδυνο. Ας μείνουμε με τον Αντώνη γιατί ο άλλος δε τραβάει». Η δεύτερη άποψη υπερβαίνει τα πρόσωπα, αντιμετωπίζει τα κόμματα της συγκυβέρνησης ως «ένα» και λέει μέσες άκρες: «Ελεος! Αρκετά με τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ. Ούτε στους άλλους έχω εμπιστοσύνη αλλά, αδελφέ, ας τους δοκιμάσω». Ολα όσα σας μεταφέρω είναι φράσεις των πολιτών κατά τη διάρκεια τηλεφωνικών συνεντεύξεων.

Πρόκειται λοιπόν για δύο ποιοτικά ισοδύναμα ρεύματα με αναφορά στον Σαμαρά, όσο διαρκεί η κρίση, το πρώτο, και στον ΣΥΡΙΖΑ ως «ευκαιρία για δοκιμή», μόλις φανεί το πρώτο ξέφωτο, το δεύτερο. Η κατάσταση γίνεται ενδιαφέρουσα όσο μελετούμε τα ποιοτικά στοιχεία αυτής της απόρρητης μέτρησης. Στα θέματα που τα μέσα ενημέρωσης αντιμετωπίζουν με τον παραδοσιακό τρόπο, το εκλογικό σώμα, περιλαμβανομένου ενός τμήματος ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ (προφανώς πρώην πασόκων), απαντά συντηρητικά.

Το 52% τάσσεται υπέρ της απόφασης της κυβέρνησης να εκκενώσει το Ραδιομέγαρο, ενώ το 44% έχει την άποψη ότι καταλύθηκε η νομιμότητα. Υπέρ των απολύσεων στον δημόσιο τομέα τάσσεται το 53% των πολιτών, εναντίον το 45%. Εγγυητής της δημοκρατικής ομαλότητας είναι η Ν.Δ. (39,5%) και ακολουθεί ο ΣΥΡΙΖΑ (27,8%), που φαίνεται να πλήττεται από τη θεωρία των δύο άκρων του Λαζαρίδη.

Εξίσου άσχημα είναι τα ποιοτικά στοιχεία για τον ΣΥΡΙΖΑ και τον αρχηγό του. Ο Γλέζος έχει δίκιο όταν λέει ότι λεφτά δεν υπάρχουν σε ποσοστό 76%, με ποσοστό 62% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ να συμφωνεί μαζί του! Το 46 % των πολιτών θεωρεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει εναλλακτική πρόταση. Το 55% θέλει να εξαντλήσει την τετραετία η κυβέρνηση. Εμπιστεύεστε κυβέρνηση με Τσίπρα; Μόνο 34%. Το 40% προτιμά κυβέρνηση με Σαμαρά. Να μη σας αναφέρω τα ποσοστά για το ποιος πολιτικός αρχηγός κέρδισε στην πρόταση μομφής. Είναι συντριπτικά εναντίον του Αλέξη.

Προσοχή τώρα: Οταν ο κόσμος ερωτάται χωρίς το δίλημμα της επιλογής απαντά ότι ο πρωθυπουργός δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες του σε ποσοστό 65%, ενώ ότι ανταποκρίθηκε απαντά μόλις το 30%. Υπάρχει επίσης μια ανασφάλεια. Το 45% πιστεύει ότι θα μείνουμε στο ευρώ, το 49% όχι. Το πρόβλημα της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού είναι -όσο και αν ακούγεται περίεργο- ότι παλεύει με ένα ρεύμα το οποίο, ενώ δεν έχει ουσιαστικό ηγέτη να το εκφράσει μέχρι στιγμής, παρά ταύτα -και παρά όλα τα ποιοτικά στοιχεία- φουσκώνει καθημερινά.

Αυτό που θα προσδιορίσει, ως φαίνεται, την τύχη της Ν.Δ. και του πρωθυπουργού δεν θα είναι ο Αλέξης Τσίπρας, αλλά ο κίνδυνος. Το στοιχείο του κινδύνου και το value for money. Aξίζει κανείς να ψηφίσει μια κυβέρνηση που μου κάνει με τη φορολογία που επιβάλλει ό,τι με απειλεί ότι θα μου έκανε η Αριστερά; Εχω ξεπεράσει τον κίνδυνο για να δοκιμάσω το άγνωστο στο οποίο είμαι επιρρεπής, παρά όσα έχω υποστεί; Αυτό είναι το μυαλό του μέσου Ελληνα σήμερα. Οπως μου είπε και ο αναλυτής, η Ν.Δ. και ο Σαμαράς κινδυνεύουν σήμερα από την εφαρμογή του θεωρήματος «μεταξύ των δύο κακών διάλεξε αυτό που δεν έχεις δοκιμάσει». Κρίσιμος στο σημείο αυτό θα είναι ο ρόλος των συντηρητικών ψηφοφόρων, που έχουν αρχίσει και χάνουν την υπομονή τους.

Κ.

ΠΗΓΗ: http://www.dimokratianews.gr

ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ: Ερχεται ο μεγαλος θυμος να ξεσπασει και οποιος δεν το βλεπει ειναι πολιτικα τυφλος

Πρότυπο για τον ναζισμό ο βάρβαρος κεμαλισμός

Πρότυπο για τον ναζισμό ο βάρβαρος κεμαλισμός
Ο ναζισμός, σύμφωνα με την ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια, είναι μορφή φασισμού που ενσωματώνει τον ρατσισμό και τον αντισημιτισμό. Ο ναζισμός αναπτύχθηκε τη δεκαετία του 1920 από επιδράσεις του παγγερμανισμού, της άκρας Δεξιάς και της αντικομμουνιστικής κουλτούρας των Φράικορπς που δρούσαν στη Γερμανία μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Στους κύριους σκοπούς του ανήκε η αντικατάσταση του δημοκρατικού συστήματος με ένα καθεστώς που θα βασιζόταν στην αρχή της «κοινότητας» με την έννοια της εθνικής και βιολογικής ενότητας, με επικεφαλής τον αρχηγό (Φύρερ) τους, τον Χίτλερ. Οι ιδεολογικές αρχές του εθνικοσοσιαλισμού και η εφαρμογή τους στην πράξη οδήγησαν στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και στο Ολοκαύτωμα, τη Γενοκτονία Εβραίων, Ρομά και άλλων εθνοτικών και κοινωνικών ομάδων σε στρατόπεδα εξόντωσης.

Στην ίδια εγκυκλοπαίδεια, στο λήμμα κεμαλισμός, δεν υπάρχει επαρκής ορισμός. Τους λόγους θα τους εξηγήσουμε παρακάτω. Πάντως, αν θέλουμε να έχουμε έναν απολύτως πλήρη και ακριβοδίκαιο ορισμό, δεν μένει παρά στα παραπάνω να αντικαταστήσουμε τις λέξεις ναζισμός, Φύρερ και παγγερμανισμός με τις λέξεις κεμαλισμός, Ατατούρκ και παντουρκισμός, και στη θέση των θυμάτων, αντί των Εβραίων και των Ρομά, να βάλουμε τους Ελληνες, τους Αρμενίους και τους Ασσυρίους.

Ο κεμαλισμός εφαρμόστηκε ως ιδεολογία με άλλο όνομα από τους Νεότουρκους αμέσως μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους (1913), αρχής γενομένης από την πολιτική εγκατάστασης μουσουλμάνων από τις πρώην Βαλκάνιες κτήσεις σε πόλεις και χωριά που κατοικούνταν αμιγώς από Ελληνες στη Θράκη, στην περιοχή του Μαρμαρά και του Πόντου. Στόχος ήταν το ξεσπίτωμα των Ελλήνων με μεθόδους τρομοκρατίας και η δημογραφική αλλοίωση των περιοχών που οι Ελληνες ήταν πλειονότητα.

Αμέσως μετά, το 1914, ακολούθησαν ο Μεγάλος Διωγμός των Ελλήνων από τις ελληνικές πόλεις και τις κοινότητες των μικρασιατικών παραλίων προς την ενδοχώρα και η γενοκτονία των Αρμενίων και των Ασσυρίων το 1915. Η πολιτική συστηματικής εκκαθάρισης των ελληνικών πληθυσμών από τα εδάφη της Θράκης, του Πόντου και της Μικράς Ασίας ολοκληρώθηκε το 1922, με την κατάρρευση του Μικρασιατικού Μετώπου, ενώ η ταφόπλακα για τον Ελληνισμό της Ανατολής, μπήκε με την υπογραφή του Πρωτοκόλλου Ανταλλαγής των Πληθυσμών, στο πλαίσιο της Συνθήκης της Λωζάννης το 1923.

Η πολιτική των Νεότουρκων με βάση την οποία έγιναν οι γενοκτονίες των χριστιανών της Ανατολής στηριζόταν στο δόγμα «ένα κράτος, ένα έθνος, μία γλώσσα, μία θρησκεία». Ο Μουσταφά Κεμάλ, που έλαβε «τιμητικά» το όνομα Ατατούρκ, κατά τα πρότυπα του Φύρερ (το ένα σημαίνει «γεννήτωρ όλων των Τούρκων» και το άλλο «ο μεγάλος αρχηγός»), εφάρμοσε με ιδιαίτερη αγριότητα και βαρβαρότητα την πολιτική των Νεότουρκων έως  την αποχώρηση και του τελευταίου Ελληνα από την Ανατολή, το 1924, οπότε αναφώνησε το... ιστορικό: «Επιτέλους, τους ξεριζώσαμε»!

Ο ναζισμός και ο Χίτλερ χρησιμοποίησαν ως πρότυπο τον κεμαλισμό και τον Κεμάλ. Αλλωστε, όταν σχεδίαζε τη γενοκτονία των Εβραίων, την «τελική λύση», σε ενστάσεις που εξέφρασαν επιτελείς του για τις αντιδράσεις της διεθνούς κοινότητας ο Χίτλερ είπε το αμίμητο: «Στο κάτω-κάτω ποιος θυμάται σήμερα τους Αρμενίους;»
Ο ναζισμός ηττήθηκε οριστικά το 1945 και η μεταπολεμική Γερμανία ζήτησε και φραστικά και έμπρακτα συγγνώμη για τα κακά που έκανε ο ναζισμός στην ανθρωπότητα. Γι’ αυτό και το σχετικό λήμμα στην εγκυκλοπαίδεια είναι «γεμάτο».

Με τον κεμαλισμό, όμως, δεν συνέβη το ίδιο, επειδή η κεμαλική Τουρκία και ο κεμαλισμός δεν απειλούσαν συμφέροντα γεωπολιτικών παραγόντων και δυνάμεων, πλην των αδύναμων Ελλήνων, Αρμενίων και Ασσυρίων.
Γι’ αυτό δεν εξοβελίστηκε ποτέ. Ισα ίσα, τον χρησιμοποίησαν διάφοροι παράγοντες σε όλο τον 20ό αιώνα για να πλουτίσουν, παίρνοντας τη θέση των Ελλήνων και των Αρμενίων που επικρατούσαν στο οικονομικό γίγνεσθαι της Τουρκίας.

Γι’ αυτό το δράμα του Ελληνισμού, δυστυχώς, δεν τελείωσε το 1924. Συνεχίστηκε και συνεχίζεται στους εναπομείναντες Ελληνες της Πόλης, της Ιμβρου και της Τενέδου, όπου ως αποτέλεσμα της εφαρμογής της βάρβαρης ρατσιστικής ιδεολογίας του κεμαλισμού οι 150.000 Ελληνες που εξαιρέθηκαν της Ανταλλαγής έφτασαν σήμερα να μην ξεπερνούν τις 2.000 κατατρομοκρατημένες δυστυχισμένες ψυχές.

Σήμερα, το έτος 2013, η Ελλάδα με αφορμή την επικείμενη ψήφιση του λεγόμενου «αντιρατσιστικού» νομοσχεδίου από τη Βουλή των Ελλήνων προετοιμάζεται να πάει έναν αιώνα πίσω, που θα σημάνει μια βαρύτατη ηθική, πολιτική και γεωπολιτική ήττα για την Ελλάδα και τον Ελληνισμό.

Το πώς και το γιατί, στο άρθρο μας της Κυριακής.

Σάββας Καλεντερίδης

ΠΗΓΗ: http://www.dimokratianews.gr

Η ιστορία των χριστουγεννιάτικων δένδρων

Η ιστορία των χριστουγεννιάτικων δένδρων

Το δένδρο αποτελεί πλέον αναπόσπαστο κομμάτι των Χριστουγέννων. Από που, όμως, προέρχεται η παράδοση αυτή; Ποιος ήταν εκείνος που στόλισε πρώτη φορά δένδρο, με αποτέλεσμα να καθιερωθεί; Οι θεωρίες πολλές, όπως και οι μύθοι.
Η ιστορία των χριστουγεννιάτικων δένδρων
Το αειθαλές έλατο παραδοσιακά χρησιμοποιούνταν για τον εορτασμό του φεστιβάλ χειμώνα, τόσο από τους παγανιστές, όσο και από τους χριστιανούς. Παρ' όλα αυτά, κανένας δεν είναι απόλυτα βέβαιος για το πότε ξεκίνησε η παράδοσή τους. Πιθανόν, τα έλατα χρησιμοποιήθηκαν πρώτη φορά σαν χριστουγεννιάτικα δένδρα πριν από περίπου 1000 χρόνια στη Βόρεια Ευρώπη. Μάλιστα, στην αρχή φαίνεται να κρέμονταν ανάποδα από την οροφή του σπιτιού, με την βοήθεια των πολυελαίων και των φωτιστικών.

Η ιστορία των χριστουγεννιάτικων δένδρων
Δεν ήταν λίγες και οι περιοχές που στην αρχή αντί για έλατα χρησιμοποιούσαν άλλα δένδρα, όπως κερασιές, τα τοποθετούσαν σε γλάστρες και τα έβαζαν μέσα στο σπίτι, με την ελπίδα ότι την γιορτινή περίοδο θα ανθίσουν.

Υπήρχαν, βέβαια, και πιο φθηνές λύσεις, για τα νοικοκυριά που δεν άντεχαν οικονομικά την αγορά ενός δένδρου. Έφτιαχναν μία πυραμίδα από ξύλα, στο σχήμα των Paradise Trees, την οποία στόλιζαν με χαρτί, μήλα και κεριά. Πολλές φορές μάλιστα μεταφέρονταν από σπίτι σε σπίτι και δεν έμεναν σε ένα συγκεκριμένο.
Είναι πιθανό τα ξύλινα δένδρα να είχαν επίτηδες το σχήμα των δένδρων του Παραδείσου, γιατί ήταν εκείνα που χρησιμοποιούνταν και στο μεσαιωνικό Γερμανικό Μυστήριο που διαδραματιζόταν μπροστά στις εκκλησίες την παραμονή των Χριστουγέννων. Ήταν ένα θεατρικό έργο, ένα παιχνίδι, που παρουσίαζε διάφορες ιστορίες της Βίβλου. Στα πρώτα ημερολόγια της εκκλησίας, η 24η ήταν η ημέρα του Αδάμ και της Εύας και το Paradise Tree αντιπροσώπευε τον κήπο της Εδέμ.
Η ιστορία των χριστουγεννιάτικων δένδρων
Η πρώτη τεκμηριωμένη αναφορά για χριστουγεννιάτικο δένδρο προέρχεται από την Λετονία. Πιο συγκεκριμένα, φαίνεται η πόλη Ρίγα να ήταν η πρώτη που στόλισε δένδρο στην κεντρική πλατεία, το 1510. Και το γνωρίζουμε, επειδή ακόμη και σήμερα υπάρχει μία επιγραφή πάνω στην οποία είναι χαραγμένη σε οκτώ γλώσσες η φράση “Το πρώτο Πρωτοχρονιάτικο δένδρο στη Ρίγα το 1510”. Δυστυχώς, δεν ξέρουμε πολλά για την ιστορία αυτή, εκτός από το ότι το τοποθέτησαν άνδρες που φορούσαν μαύρα καπέλα και ότι μετά την τελετή το έκαψαν.
Το πρώτο άτομο που έβαλε στο σπίτι του χριστουγεννιάτικο δένδρο, με την έννοια που το ξέρουμε σήμερα, φαίνεται να ήταν ο ιεροκήρυκας Martin Luther στη Γερμανία, κατά τη διάρκεια του 16ου αιώνα. Η ιστορία λέει ότι μία νύχτα πριν τα Χριστούγεννα αποφάσισε να κάνει μία βόλτα στο δάσος, όταν κοίταξε τα αστέρια μέσα από τα κλαδιά των δένδρων. Ήταν τόσο όμορφα, που επέστρεψε στο σπίτι του και είπε στα παιδιά του ότι του θύμισε τον Χριστό που κατέβηκε από τον ουρανό στη Γη τα Χριστούγεννα.
Η ιστορία των χριστουγεννιάτικων δένδρων
Μερικοί υποστηρίζουν ότι το δένδρο αυτό ήταν το ίδιο με εκείνο στη Ρίγα. Όμως δεν ήταν! Αρχικά, γιατί το δένδρο στη Ρίγα ήταν μερικές δεκαετίες νωρίτερα και έπειτα επειδή αυτό συνέβη στη Βόρεια Γερμανία και όχι στην Λετονία.
Υπάρχει, όμως, ακόμα ένας μύθος στη Γερμανία για το πώς καθιερώθηκε το χριστουγεννιάτικο δένδρο. Σύμφωνα με αυτόν, μία κρύα παραμονή ένας ξυλοκόπος είχε καθίσει με την οικογένειά του γύρω από τη φωτιά για να ζεσταθούν, όταν ξαφνικά κάποιος χτύπησε την πόρτα. Ο άνδρας σηκώθηκε να ανοίξει και βρήκε ένα αγοράκι μόνο του και χαμένο. Η οικογένεια το έπλυνε, του έδωσε φαγητό και το άφησε να κοιμηθεί στο κρεβάτι του μικρότερου γιου. Το επόμενο πρωί, ανήμερα των Χριστουγέννων, η οικογένεια ξύπνησε από μία χορωδία αγγέλων, ενώ το αγοράκι είχε μετατραπεί σε Ιησού. Για να τους ευχαριστήσει για τη φροντίδα τους, βγήκε στο μπροστινό κήπο και έκοψε ένα κλαδί από έλατο, σαν δώρο. Γι' αυτό από τότε η οικογένεια θυμόταν το βράδυ εκείνο, φέρνοντας ένα έλατο μέσα στο σπίτι.

Η ιστορία των χριστουγεννιάτικων δένδρων
Από τα παραπάνω, φαίνεται ότι μάλλον η Γερμανία ήταν η πρωτοπόρος στα χριστουγεννιάτικα δένδρα. Στην αρχή στολίζονταν με τζίντζερ και μήλα καλυμμένα από χρυσό. Αργότερα, κατασκευαστές γυαλιού ξεκίνησαν να φτιάχνουν μικρά στολίδια, που έμοιαζαν με τα σημερινά. Στην κορυφή του δένδρου έμπαινε η φιγούρα του μωρού Ιησού, αλλά αργότερα και αυτό άλλαξε και στη θέση του έβαζαν έναν άγγελο ή μία νεράιδα, που είπε στους ποιμένες για τη γέννηση, ή ένα αστέρι, όπως εκείνο που είδαν οι μάγοι.

Στην Βρετανία το πρώτο χριστουγεννιάτικο δένδρο έφτασε μέσα στη δεκαετία του 1830, όμως, δημοφιλή έγιναν το 1841, όταν ο πρίγκιπας Αλβέρτος, ο Γερμανός σύζυγος της βασίλισσας Βικτωρίας, στόλισε δένδρο στο Windsor Castle.
Το 1848, ένας πίνακας με το χριστουγεννιάτικο δένδρο της βασίλισσας δημοσιεύτηκε στο αμερικανικό  Godey's Lady's Book. Οι υπεύθυνοι του εντύπου, όμως, αφαίρεσαν το στέμμα της βασίλισσας και το μουστάκι του πρίγκιπα για να φαίνεται όλη η εικόνα πιο “αμερικάνικη”. Η δημοσίευση αυτή ήταν που βοήθησε τόσο στο Ηνωμένο Βασίλειο όσο και στις ΗΠΑ για να καθιερωθούν τα δένδρα σαν παράδοση.

Η ιστορία των χριστουγεννιάτικων δένδρων
Την βικτωριανή εποχή, τα δένδρα στολίζονταν με κεριά, που συμβόλιζαν τα αστέρια, όμως το έθιμο αυτό προκάλεσε αρκετές πυρκαγιές. Το πρόβλημα λύθηκε σχετικά γρήγορα, όταν ένας  Αμερικανός τηλεφωνητής, ο Ralph Morris, έφερε την επανάσταση εφευρίσκοντας τα πρώτα ηλεκτρονικά φωτάκια το 1895.
Το πρώτο δέντρο στην Ελλάδα – πιθανότατα ένα έλατο – στολίστηκε το 1833, στα ανάκτορα του βασιλιά Όθωνα, στο Ναύπλιο. Παρόλα αυτά, μόλις την δεκαετία του 1950 κατάφερε να μπει μαζικότερα στα ελληνικά σπίτια, αφού είχε να ανταγωνιστεί το παραδοσιακό καραβάκι.

Φτάνοντας στο σήμερα, δεν θα μπορούσαμε να μην αναφέρουμε και τα ψεύτικα δένδρα, που επιλέγουν οι περισσότεροι. Έκαναν την εμφάνισή τους στις αρχές του 20ου αιώνα, με μεγάλη επιτυχία. Πλέον κυκλοφορούν και πολλά δένδρα που είναι βαμμένα σε διάφορα χρώματα. Μην σκεφτείτε ότι κάτι τέτοιο είναι καινούριο. Πρώτη φορά έγινε το 1900, όποτε και υπήρχαν λευκά δένδρα!

Η ιστορία των χριστουγεννιάτικων δένδρων
Αξίζει να πούμε, ότι το ψηλότερο τεχνητό δένδρο του κόσμου ήταν 52m και ήταν καλυμμένο με πράσινα φύλλα από pvc. Ονομάστηκε “Peace Tree” και βρισκόταν στην Βραζιλία από την 1η Δεκεμβρίου του 2001 έως τις 6 Γενάρη του 2002! Ενώ, τα περισσότερα φωτάκια που άναψαν ταυτόχρονα σε χριστουγεννιάτικο δένδρο ήταν 194.762 στο Βέλγιο, στις 10 Δεκεμβρίου του 2010!

Τις ημύνθη περί πάτρης; Και τι πταίει η γλαυξ, η θρηνούσα επί ερειπίων;

Τι έλεγε ο Παπαδιαμάντης για τη χρεωκοπία το 1896!!

Τις ημύνθη περί πάτρης;

Και τι πταίει η γλαυξ, η θρηνούσα επί ερειπίων; Πταίουν οι πλάσαντες τα ερείπια. Και τα ερείπια τα έπλασαν οι ανίκανοι κυβερνήται της Ελλάδος.
Αυτοί οι πολιτικοί, αυτοί οι βουλευταί, εκατάστρεψαν το έθνος, ανάθεμά τους. Κάψιμο θέλουν όλοι τους! Τότε σ’ εξεθέωναν οι προεστοί κ’ οι «γυφτοχαρατζήδες», τώρα σε «αθεώνουν» οι βουλευταί κ’ οι δήμαρχοι.
Αυτοί που είχαν το λύειν και το δεσμείν εις τα δύο κόμματα, τους έταζαν «φούρνους με καρβέλια», δώσαντες αυτοίς ουχί πλείονας των είκοσι δραχμών μετρητά, απέναντι, καθώς τους είπαν, και παρακινήσαντες αυτούς να εξοδεύσουν κι απ’ τη σακκούλα τους όσα θέλουν άφοβα, διότι θα πληρωθούν μέχρι λεπτού, σύμφωνα με τον λογαριασμόν, ον ήθελαν παρουσιάσουν.
Το τέρας το καλούμενον επιφανής τρέφει την φυγοπονίαν, την θεσιθηρίαν, τον τραμπουκισμόν, τον κουτσαβακισμόν, την εις τους νόμους απείθειαν. Πλάττει αυλήν εξ αχρήστων ανθρώπων, στοιχείων φθοροποιών τα οποία τον περιστοιχίζουσι, παρασίτων τα οποία αποζώσιν εξ αυτού…
Μεταξύ δύο αντιπάλων μετερχομένων την αυτήν διαφθοράν, θα επιτύχει εκείνος όστις ευπρεπέστερον φορεί το προσωπείον κ’ επιδεξιώτερον τον κόθορνον.
Άμυνα περί πάτρης θα ήτο η ευσυνείδητος λειτουργία των θεσμών, η εθνική αγωγή, η χρηστή διοίκησις, η καταπολέμησις του ξένου υλισμού και πιθηκισμού, του διαφθείροντος το φρόνημα και εκφυλίσαντος σήμερον το έθνος, και η πρόληψις της χρεοκοπίας.
Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης στην εφημερίδα «Ακρόπολις» το 1896
ΠΗΓΗ olympia.gr

ΤΟ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΣΑΣ ΕΥΧΕΤΑΙ ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!

 ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΑΓΑΠΗ ΕΥΤΥΧΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ!  ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ ΠΑΡ'ΕΦΕΤΑΙΣ ΔΥΤΙ...

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

Πηγή: Λογισμικό "Σήμερα"