Μην ακουτε τα ψευδη οτι ο Ζαεφ τερματισε τον αλυτρωτισμο των Σκοπιανων

Μην ακουτε την ανοησια οτι δηθεν τελειωσε με τον αλυτρωτισμο ο Ζαεφ σημερα και δηθεν διορθωθηκαν τα προβληματα της καταπτυστης συμφωνιας των Πρεσπων που παπαγαλιζουν τα καναλια αποψε. Μπορει να μπηκε ο ορος διασπορα στο αρθρο 49 του συνταγματος τους αλλα οι αναφορες στην ASNOM στο προοιμιο του συνταγματος τους και η αναφορα σε κρατος σκετο Μακεδονια στο αρθρο 36 στηριζουν τον αλυτρωτισμο τους. Ξυπνηστε ολοι τωρα.

Εγώ προδότης; Εσύ προδότης

Όλα στη φόρα και στα φόρα. Στα διεθνή φόρα δηλαδή

Τζίνα Μοσχολιού

13 Δεκεμβρίου 2018

Διαβάζουμε ότι ο πρωθυπουργός σκέφτεται να θέσει υπόψιν των ηγετών του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος την κατηγορία που διατύπωσε εναντίον του ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ότι αντάλλαξε το Mακεδονικό με την ακύρωση του μέτρου της περικοπής των συντάξεων.
Καλό θα ήταν, αν τελικά το πράξει, να μάθουμε και την αντίδραση τους. Κι αν αποφασίσουμε να εξάγουμε τα εσωτερικά δράματα της πολιτικής ρητορικής μας τότε ας μην κάνουμε σκόντο. Όλα στη φόρα και στα φόρα. Στα διεθνή φόρα δηλαδή.
Στο ΕΛΚ, στους Σοσιαλιστές, στη Σύνοδο Κορυφής, σε Διάσκεψη του ΟΗΕ, στο Συμβούλιο της Ευρώπης (αυτό που είχε βγάλει ανακοίνωση για το δημοψήφισμα ντε), ως και στον ΟΟΣΑ μπορούμε να τα κοινοποιήσουμε κάπως, σίγουρα θα βρούμε αφορμή.
Κι όταν λέμε «όλα» εννοούμε όλα. Γιατί ο πρωθυπουργός κουράζεται και ξεχνάει, ανθρώπινο είναι, δεν είναι κακό.
Ας πούμε είπε χθες: «Εμείς δεν τσουβαλιάσαμε τους πολίτες που διαμαρτυρήθηκαν ή έχουν διαφορετική άποψη και να τους πούμε ότι είναι φασίστες ή να τους πούμε ότι είναι μειοδότες, γιατί εμείς θεωρούμε ότι η δική μας στάση προστατεύει το πατριωτικό συμφέρον και το πατριωτικό καθήκον. Όμως, δεν είπαμε κανέναν μειοδότη και προδότη, όπως κάνετε εσείς σήμερα εδώ».
Επειδή αποκλείεται να ψεύδεται για κάτι τόσο αυταπόδεικτο, που έχει αποτυπωθεί σε τόσα δημοσιεύματα, βίντεο κλπ, το σωστό είναι βάλουμε όσοι θυμόμαστε ένα χεράκι.
Όσοι θυμόμαστε, π.χ. δηλώσεις του 2012: «τα επιχειρήματα του κ Σόιμπλε που μέσα από τις συνεντεύξεις του ασκεί έντονη κριτική και επιτίθεται στους Έλληνες δεν είναι καινούρια. Όλο το προηγούμενο διάστημα τα ακούγαμε από τον κ. Παπαδήμο, τον κ. Βενιζέλο, τον κ. Παπανδρέου και τον κ. Σαμαρά. Μπορεί οι Ευρωπαίοι να λένε ότι είμαστε όλοι έλληνες, αλλά μάλλον κάποιοι Έλληνες δεν είναι και τόσο Έλληνες. Αυτοί που μας κυβερνούν».
Ή ίσως του 2011 (που διαβάζεται ως ειρωνεία μετά την υπογραφή στο υπερταμείο): «Διερωτόμαστε ποιος Έλληνας πολιτικός, ποιος υπουργός ή πρωθυπουργός μπορεί να βάλει την υπογραφή του σ΄ ένα τέτοιο σχέδιο εκποίησης του δημόσιου πλούτου. Διερωτώμαστε εάν μια τέτοια επιλογή δεν σημαίνει έσχατη προδοσία για τον ελληνικό λαό και για την πατρίδα.  Και αν δεν σημαίνει αυτό προδοσία, τότε τι είναι προδοσία; Ο κ. Παπανδρέου δεν έχεi τη νομιμοποίηση να προχωρήσει στο ξεπούλημα της χώρας. Ας το καταλάβουν όσοι σχεδιάζουν ένα τέτοιο σχέδιο εκποίησης».
Να το ανοίξουμε και σε δηλώσεις άλλων στελεχών; Να θυμηθούμε τις αναφορές στον Τσολάκογλου και τους κουίσλινγκ, στα ελικόπτερα και στο αμερικανό πρέσβη στη Λιβύη;
Να μην πιάσουμε του Πάνου Καμμένου καλύτερα τις σχετικές δηλώσεις γιατί θα πρέπει να εκδοθεί συλλογικός τόμος για να καλύψει τις χαρακτηριστικότερες.
ΠΗΓΗ: IN.GR

Αιδώς Πρεσπαίοι! ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ Γ . ΜΑΛΟΥΧΟΥ

Αιδώς Πρεσπαίοι!

ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ Γ . ΜΑΛΟΥΧΟΥ

Ο Τσίπρας κινήθηκε από την αρχή σε συμπαιγνία με τον Ζάεφ. Φάνηκε καθαρά από τη στιγμή που ο σκοπιανός πρωθυπουργός πήγε σε δημοψήφισμα ενώ ο Ελληνας όχι

Γεώργιος Π. Μαλούχος

«Αιδώς Αργείοι» φώναξε ο Αίαντας στους Αργείους που δείλιασαν μπροστά στους Τρώες. Τι θα έλεγε αν άκουγε τον Τσίπρα, τον Καμμένο και την ενδοτικότερη όλων των κοινοβουλευτικών κυβερνήσεων της Μεταπολίτευσης έναντι του διεθνούς παράγοντα; «Αιδώς Πρεσπαίοι» θα ήταν το ελαφρότερο για τους φανατικούς αυτούς υπερασπιστές της εκτρωματικής συμφωνίας των Πρεσπών. Που εκτός όλων των εθνικών βλαβών που επιφέρει, επιπλέον η σκοπιανή πλευρά την κουρελιάζει συστηματικά από την επομένη της υπογραφής της. Ο Ζάεφ δεν έχει αφήσει στιγμή που να μη φωνάζει ότι η χώρα του στην πράξη ουδέποτε θα τη σεβαστεί, αφού δεν τη σέβεται ούτε καν τώρα που ούτε καν την έχει διασφαλίσει.
Πώς γίνεται αυτό;Δεν έχει πλέον νόημα να επιχειρήσει κανείς να αναλύσει για πολλοστή φορά ούτε τις βαριές παθογένειες της συμφωνίας ούτε και τις διαρκείς καταπατήσεις της. Τα βλέπει πια καθημερινά ο καθένας. Θα είχε νόημα να προσπαθούσε να αντιληφθεί γιατί η κυβέρνηση την υπερασπίζεται ακόμα με τέτοια επίμονη δουλικότητα.
Οποιες δεσμεύσεις και να έχει αναλάβει, ο Ζάεφ της έχει ήδη δώσει πλήθος όπλων για να την τινάξει έστω και τώρα στον αέρα. Αλλωστε σε αυτή την κατεύθυνση βοηθούν πια και οι αντιδράσεις της Βουλγαρίας που, παρά το γεγονός ότι το ζήτημα την αφορά έμμεσα και δευτερογενώς, έχει αρχίσει και αγριεύει με όλη αυτή την παράνοια, την ώρα που η ευθέως θιγόμενη Ελλάδα συνεχίζει να κάνει ότι δεν καταλαβαίνει.
Οι «χρήσιμοι ηλίθιοι» της κυβέρνησης, για να φύγει κανείς από τον Ομηρο και να πάει στον Λένιν, που είναι και πιο κοντά τους, γι» αυτό ακριβώς είναι και χρήσιμοι και ηλίθιοι. Οσο κι αν οι ίδιοι αντιθέτως πιστεύουν ότι είναι ξύπνοι δουλεύοντας τους πάντες.
Ο εξόφθαλμος οπορτουνισμός αυτής της εξουσίας δεν έχει όριο: ένας Πρωθυπουργός υπό κατάρρευση ενόψει των επικείμενων εκλογών και ένας συγκυβερνήτης που η διάσταση λόγων και έργων του δεν έχουν ανάλογο σε χώρα του δυτικού κόσμου, δουλεύοντας μαζί και παίζοντας στο ίδιο θέατρο, οδηγούν μια χώρα στην τροχιά ενός διαρκούς επικίνδυνου εθνικού εγκλωβισμού από τον οποίο και από τις συνέπειές του δεν θα μπορέσει πια να ξεφύγει. Περιφρονούν την εξόφθαλμη βλάβη που επιφέρουν και το ξέρουν.
Περιφρονούν εξίσου και την αντίδραση του ελληνικού λαού, καθώς και τις ελάχιστες προδιαγραφές της ίδιας της λογικής που ορίζει ότι μετά την κλιμάκωση των προκλήσεων του Ζάεφ η συμφωνία έπρεπε πια να καταπέσει οριστικά.
Ο Τσίπρας κινήθηκε από την αρχή σε συμπαιγνία με τον Ζάεφ. Φάνηκε καθαρά από τη στιγμή που ο σκοπιανός πρωθυπουργός πήγε σε δημοψήφισμα ενώ ο Ελληνας όχι. Γιατί άραγε και πώς είναι δυνατόν; Και, εξίσου, από την ώρα που άρχισε να τη χρησιμοποιεί για να διεμβολίσει το πολιτικό σύστημα.
Ομως ο Ζάεφ αποδείχθηκε πολύ πιο πονηρός: Εκείνος χρησιμοποίησε τον Τσίπρα. Και, στη συνέχεια, από θέση ισχύος την οποία η Ελλάδα του έδωσε τον άδειασε ολοκληρωτικά. Και από εκεί που τον βοηθούσε, τώρα κοντεύει να τον διαλύσει. Γιατί λοιπόν ο άλλος επιμένει ενάντια σε κάθε εθνικό συμφέρον, μα και κάθε λογική επιβίωσης; Τι τον δεσμεύει τόσο; Σε ποιον χρωστάει και τι;
Οτι κι αν είναι, «Αιδώς Πρεσπαίοι»!
ΠΗΓΗ: IN.GR