Παραδοχή – «βόμβα» από το ΔΝΤ

Λάθος υπολογισμό στο πρόγραμμα λιτότητας του ΔΝΤ για Ελλάδα και Πορτογαλία, αναγνωρίζει διευθυντικό στέλεχος Με τίτλο «Λιτότητα: Έχουμε κάνει λάθος εφ' όλης της ύλης», το εβδομαδιαίο περιοδικό «Μarianne» δημοσιεύει μεγάλο αφιέρωμα στο «απίστευτο λάθος των ειδικών του ΔΝΤ». Είναι το πρώτο από τα γαλλικά έντυπα που προσπαθεί να ρίξει φως και να κατανοήσει την έκθεση του Ολιβιέ Μπλανσάρ, επικεφαλής του ερευνητικού τμήματος του ΔΝΤ, που δόθηκε στη δημοσιότητα στις 3 Ιανουαρίου. Από τα γαλλικά μίντια μόνο το κρατικό κανάλι France2 είχε κάνει μια σύντομη αναφορά, ενώ κατά τα άλλα το θέμα έχει περάσει στα ψιλά της έντυπης δημοσιογραφίας. Στο πολυσέλιδο αφιέρωμα της «Μarianne» γίνεται συνεχής αναφορά στις συνέπειες που έχει υποστεί η Ελλάδα από την επιβολή της λιτότητας που επέβαλαν οι «ειδικοί» του ΔΝΤ και αυτό, όπως λέει, εξ αιτίας ενός λάθος στους υπολογισμούς... «Πρόκειται για την απίστευτη ομολογία!», γράφουν οι συντάκτες του άρθρου. «Τέσσερα χρόνια μετά την έναρξη της μεγάλης κρίσης που κλυδωνίζει τις δυτικές οικονομίες, ένας από τους σημαντικότερους ειδικούς οικονομολόγους του πλανήτη, ο Ολιβιέ Μπλανσάρ, διευθυντής του ερευνητικού τμήματος του ΔΝΤ, έδωσε στη δημοσιότητα μια μελέτη στην οποία ομολογεί ότι το ΔΝΤ και μαζί του το σύνολο των Ευρωπαίων ηγετών, των υπουργών οικονομίας, της Κομισιόν και της ΕΚΤ, έκαναν σοβαρό λάθος στους υπολογισμούς τους. Υποτίμησαν τις καταστροφικές συνέπειες των πολιτικών λιτότητας που επέβαλαν στα υπερχρεωμένα κράτη». Το απίστευτο αυτό κείμενο της 43σέλιδης έκθεσης του Ολιβιέ Μπλανσάρ έχει τίτλο: «Τα λάθη των προγνωστικών ανάπτυξης και οι δημοσιονομικοί πολλαπλασιαστές». Το λάθος αφορά σε έναν συντελεστή, γνωστό στην οικονομία με την ονομασία «πολλαπλασιαστής» (multiplicateur). Μεταξύ του 1970 και του 2007, οι ασχολούμενοι με τις προβλέψεις είχαν διαπιστώσει ότι η μείωση κατά 1% στις δημόσιες δαπάνες, ή κατά 1% επιπλέον έσοδα από τη φορολογία, οδηγούσαν, κατά μέσον όρο, σε 0,5% μείωση της ανάπτυξης στις προηγμένες χώρες. Εξ αυτού διαμόρφωσαν τον πολλαπλασιαστή 0,5 τον οποίο και χρησιμοποίησαν στις προκαταρτικές εργασίες τους για τα προγράμματα που επιβλήθηκαν σε Ελλάδα και Πορτογαλία. Το πρόβλημα είναι ότι τα δεδομένα αυτά ίσχυαν πριν από την κρίση, η οποία με την ανασφάλεια που έφερε στις χώρες, επηρέασε τη συμπεριφορά των καταναλωτών. Στο «Πανόραμα της Παγκόσμιας Οικονομίας» που δημοσίευσε το ΔΝΤ τον περασμένο Οκτώβριο, αναγνωρίζει ότι με τις σημερινές συνθήκες, οι πολλαπλασιαστές κινούνται ανάμεσα στο 0,9 έως και το 1,7 (!) ήτοι δύο με τρεις φορές μεγαλύτεροι από το 0,5. Την πληροφορία αυτή το ΔΝΤ την έχει γράψει στα ψιλά του «Πανοράματος» και μόνο οι ιδιαίτερα έμπειροι αναλυτές μπορούσαν να αντιληφθούν το μέγεθος της σημασίας της. Αβυσσαλέες συνέπειες Ο Ολιβιέ Μπλανσάρ αναγνωρίζει αυτό που κάθε πολίτης μπορούσε να αντιληφθεί περπατώντας για λίγο στις ρημαγμένες από τη λιτότητα αγορές των πόλεων της νότιας Ευρώπης –που όμως οι μεγάλοι εξπέρ στα γραφεία τους με τα κομπιουτεράκια τους φάνηκαν ανάξιοι να αντιληφθούν. Υποχρεώνοντας τις κυβερνήσεις της νότιας Ευρώπης σε δραστική μείωση των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, αλλά και των συντάξεων, αναγνωρίζει η έκθεση, προκλήθηκε μια πτώση της εσωτερικής ζήτησης δύο με τρεις φορές ταχύτερη απ' ό,τι αναμενόταν. Οι συνέπειες ήταν αβυσσαλέες: σειρά πτωχεύσεων, εκτίναξη της ανεργίας, τεράστιες διαδηλώσεις στους δρόμους της Αθήνας και της Λισαβόνας. «Ο πολλαπλασιαστής δεν είναι κάτι που πέφτει εξ ουρανού», εξηγεί ο Ερίκ Εγέρ, οικονομολόγος στο Γαλλικό Παρατηρητήριο Οικονομικών Συγκυριών (OFCE). «Μεταβάλλεται ανάλογα με τις συγκυρίες: εξαρτάται από το σημείο του οικονομικού κύκλου στο οποίο βρισκόμαστε πάνω ή κάτω, από την πολιτική των γειτονικών χωρών, από το εάν μπορούμε να κάνουμε υποτίμηση στο νόμισμά μας. Μόνο συνυπολογίζοντας όλα αυτά τα στοιχεία μπορούμε να εκτιμήσουμε τις συνέπειες μιας θεραπείας λιτότητας –και όχι εφαρμόζοντας έναν πολλαπλασιαστή επειδή λειτούργησε προηγούμενα, όταν η ανάπτυξη ήταν στο ραντεβού», υποστηρίζει ο Εγέρ. Κι όμως, αυτά έκαναν τα λαμπρά μυαλά του ΔΝΤ. Τώρα που η ομολογία είναι και γραπτή, απομένει να πεισθούν Κομισιόν και ΕΚΤ, χωρίς αυτό να θεωρείται άμεσα εφικτό, σημειώνουν οι συντάκτες της «Μarianne». Παρατηρούν ότι τόσο στις Βρυξέλλες όσο και στο Βερολίνο συνεχίζουν να πιστεύουν ότι η θεραπεία θα έλθει μέσα από τη θεραπεία λιτότητας και συνεχίζουν να υποτιμούν τις αρνητικές επιπτώσεις στην ανάπτυξη. Το άρθρο καταλήγει λέγοντας ότι τέλος πάντων δεν υπάρχει έρευνα χωρίς να γίνονται λάθη, το νοητικά σοβαρό όμως, είναι η επανάληψη του λάθους. Το δε ασυγχώρητα σοβαρό, είναι η διαιώνιση του λάθους. ΠΗΓΗ:ΑΜΠΕ ΚΑΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ: ΟΤΑΝ ΛΙΓΟΙ ΤΑ ΛΕΓΑΜΕ ΑΥΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΩΣ ΕΠΙ ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΠΟΙΟΙ ΜΑΣ ΕΙΡΩΝΕΥΟΝΤΟΥΣΑΝ. ΤΩΡΑ ΑΣ ΚΑΤΑΠΙΟΥΝ ΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥΣ ΟΙ ΑΘΛΙΟΙ ΣΥΜΠΛΕΓΜΑΤΙΚΟΙ. ΚΥΡΙΕ ΤΟΜΣΕΝ ΑΦΟΥ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΤΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΟΤΙ ΚΑΝΑΤΕ ΛΑΘΟΣ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΠΑΡΑΙΤΗΣΤΕ ΝΑ ΠΑΡΕΤΕ ΠΟΔΙ; ΔΕΙΤΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΚΑΙ : ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΧΡΕΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΛΥΣΗ ΠΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΩ Τρίτη, 25 Οκτωβρίου 2011 ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΧΡΕΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΛΥΣΗ ΠΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΩ Kρίση χρέους. Υπάρχει λύση. Εφημερίδα Πτολεμαίος Δεδομένων των εξαιρετικά δύσκολων στιγμών, που περνά η Ελλάδα αλλά και λόγω της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης η Ευρώπη στο σύνολο της και ενώ βρισκόμαστε σε κρίσιμο σταυροδρόμι πολύ σημαντικών αποφάσεων, τόσο για την δύσμοιρη χώρα μας, όσο και για την πορεία της ευρωζώνης και του κοινού μας νομίσματος, κρίνω σκόπιμο, να κοινοποιήσω στο ευρύ κοινό για άλλη μια φορά τις απόψεις μου, για την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους και δανεισμού, η οποία μας εξουθενώνει τα τελευταία δύο χρόνια και έχει οδηγήσει σε σοβαρή απώλεια μέρους της εθνικής μας κυριαρχίας. Έχω τονίσει σε όλες τις δημόσιες παρεμβάσεις μου, ποια είναι η λύση, που θεωρώ εφικτή και βιώσιμη ενώ και μετά την απόφαση της 21 Ιουλίου είχα ξεκαθαρίσει αμέσως, ότι δεν είναι επαρκής αυτή , δεν δίνει βιώσιμη λύση αν και άρχιζε η Ευρώπη, να κινείται στην σωστή κατεύθυνση επιτέλους και ότι δεν εξασφάλιζε, ούτε την βιωσιμότητα του δημοσίου χρέους μας, ούτε την σταθεροποίηση της ευρωζώνης απέναντι στις κατά κύματα επιθέσεις των αγορών. Υποστήριξα από το 1ο προσυνέδριο της Δημοκρατικής Συμμαχίας με σχετική εισήγηση μου τον Μάρτιο, επισημοποιώντας ήδη πολύ παλαιότερη θέση μου, ότι η λύση πρέπει, να στηρίζεται στην επιμήκυνση του συνολικού δημοσίου χρέους της χώρας, σε εθελοντική βάση πάντα , για να μην δημιουργηθεί πιστωτικό γεγονός χρεοκοπίας. Στην επιμήκυνση αυτή απαιτείται, να επιδιωχθεί η ένταξη του συνόλου των ομολόγων, που έχουν στα χέρια τους οι ιδιώτες και οι θεσμικοί επενδυτές με εξαίρεση τα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία, τα οποία θα αντιμετωπίσουν πρόβλημα επιβίωσης αν συμμετάσχουν, αλλά και καταβολής των συντάξεων και όχι μόνο τα ομόλογα τα οποία λήγουν μέχρι το 2020, όπως λανθασμένα προβλέφθηκε στην απόφαση της 21 Ιουλίου 2011. Είναι μάταιο να ενταχθούν τα ασφαλιστικά ταμεία της χώρας στην ρύθμιση και μετά να πρέπει, να δανειστούμε πάλι, για να τα στηρίξουμε. Στην μακρόχρονη αυτή επιμήκυνση θα έπρεπε, να συμφωνήσουμε με τους δανειστές μας, ότι είτε θα συρρικνωνόταν το επιτόκιο, ειτε κατά την γνώμη μου πια δεν θα έπρεπε, να υπάρχει επιτόκιο δεδομένου, ότι απειλείται η μη πληρωμή μεγάλου μέρους του κεφαλαίου και συζητούν ήδη αναγκαστικό κούρεμα του, με δυσμενέστατες επιπτώσεις και για εμάς και για την Ευρώπη. Ακόμη είναι απαραίτητο για μια οριστική και σταθερή λύση, να αναθεωρηθούν οι ειδικές συμφωνίες και στην επιμήκυνση με μηδενισμό του επιτοκίου, να συμμετάσχει η ΕΚΤ οπωσδήποτε με τα ελληνικά ομόλογα, που βρίσκονται στα χέρια της ύψους 60 δις ευρώ και αν είναι δυνατόν να περιληφθεί και το ποσό 65 δις, που μας δάνεισε μέχρι σήμερα ο μηχανισμός της ΕΕ-ΔΝΤ. Ένα μέρος των κεφαλαίων, τα οποία θα εξοικονομούνται από τόκους και χρεολυσία με αυτόν τον τρόπο, θα επενδύονται, στα πλαίσια ενός αναπτυξιακού προγράμματος, που θα εκπονηθεί από κοινού με την τρόϊκα, σε παραγωγικά έργα. Τόνιζα δε από τον Ιούλιο, ότι η λύση, που επελέγη στις 21/7, ενώ άρχιζε πια να κινείται προς την σωστή κατεύθυνση η ευρωζώνη , ήταν άτολμη και δεν καθιστούσε το ελληνικό χρέος βιώσιμο, ενώ ήταν προϊόν ανύπαρκτης και πάλι διαπραγμάτευσης από την μοιραία και άβουλη ελληνική κυβέρνηση. Η λύση αυτή ξεκαθάρισα από τότε, ότι μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο θα αναθεωρηθεί, γιατί δεν λύνει το πρόβλημα όπως και αποδεικνύεται περίτρανα πια σήμερα. Αυτό συνέβη, διότι άφηνε μεγάλο μέρος των ομολόγων αλλά και του χρέους εκτός ρύθμισης , δηλαδή όλα τα ομόλογα που έληγαν μετά το 2020 ύψους 40 δις ευρώ περίπου όπως και το υπόλοιπο χρέος που ήταν στα χέρια της ΕΚΤ και διατηρούνταν παράλογα ένα υψηλότατο επιτόκιο την στιγμή μάλιστα, κατά την οποία ήταν απολύτως φανερό, πως υπάρχει αδυναμία κάλυψης από την Ελλάδα ακόμη και του κεφαλαίου. Το επιτόκιο αυτό είναι υψηλό, διότι μπορεί μεν να μειώθηκε στο 3,5 – 4% σε σχεση με το 5% της πρώτης δανειακής σύμβασης, αλλά ήταν πολύ υψηλότερο σε σχέση με το επιτόκιο των ομολόγων κατά την χρονική στιγμή έκδοσης τους, πράγμα που είναι παντελώς παράλογο υπο τις σημερινές μάλιστα ακραίες συνθήκες. Η άποψη μου ήταν και παραμένει αμετακίνητη, πως θα χρειαστεί πιο τολμηρή αντιμετώπιση με διεύρυνση του PSI ( μηχανισμός εθελοντίκης συμμετοχής ιδιωτών) και βεβαίως χωρίς αναγκαστικό κούρεμα του χρέους, το οποίο θα δημιουργήσει εφιαλτικά νέα προβλήματα και θα αποτελέσει πιστωτικό γεγονός. Χρειάζεται λοιπόν, να επιδιωχθεί η βαθύτερη συμμέτοχη σε εθελοντική βάση του συνόλου των ομολογιούχων, όπως και η άμεση ενίσχυση με πολύ μεγαλύτερα ποσά τόσο του προσωρινού μηχανισμού EFSF (European Financial Stability Facility) oσο και του μόνιμου ESM (European Stability Mechanism) με περιπου 2 τρις ευρώ, ώστε να μπορούν, να παρεμβαίνουν πολύ περισσότερο στην δευτερογενή αγορά ομολόγων, για να επιτευχθεί σε μεγαλύτερο ποσοστό εθελοντικό κούρεμα του χρέους από το ανεπαρκές 21% στο 50% χωρίς αυτό, να χαρακτηριστεί ποτέ πιστωτικό γεγονός, που θα μας βγάλει για πολλά χρόνια εκτός αγορών. Ηρθε η ώρα η Ευρώπη, να πάψει, να αργοπορεί και να αντιμετωπίζει μίζερα το ζήτημα, γιατί αν δεν το έχουν καταλάβει τα ισχυρά αλαζονικά μέλη της, τα θεμέλια του κοινού νομίσματος έχουν πάρει φωτιά, από την οποία δεν θα γλιτώσει κανείς. Επίσης επιβάλλεται, να διευρυνθεί η δυνατότητα παρέμβασης των ταμείων EFSF και ΕSM με την πιθανή μάλιστα συγχώνευση των προβλεπόμενων πόρων τους. Είναι κατάλληλη πλέον η στιγμή, να δημιουργηθεί άμεσα και ευρωομόλογο έκδοσης της ΕΚΤ, για να ηρεμήσουν οι αγορές και να αποκατασταθεί η ροή δανεισμού στην περιφέρεια της ευρωζώνης. Εξάλλου θα χρειαστεί, να γίνει με την στήριξη της Ευρώπης η ανακαιφαλαιοποίηση των τραπεζών, οι οποίες θα συμμετάσχουν στο πρόγραμμα και θα υποστούν ζημίες. Αυτό δεν μπορεί να γίνει από το ελληνικό κράτος, γιατί θα σήμαινε, ότι θα έπρεπε πάλι, να δανειστεί, για να το επιτύχει. Εκείνο όμως, που απαιτείται, είναι να σταματήσει άμεσα κάθε κίνηση για επιστροφή στην δραχμή και έξοδο από το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα όπως και κάθε πρόθεση για αναγκαστικό κούρεμα του χρέους και χρεοκοπία κατά συνέπεια της χώρας. Το μέλλον της Ελλάδας μας βρίσκεται μέσα στην ευρωζώνη και μία αντίθετη εξέλιξη θα οδηγήσει σε εξαθλίωση τον λαό και σε αδυναμία εισαγωγής ακόμη και ειδών πρώτης ανάγκης, αφού έχουμε καταφέρει, να εισάγουμε ακόμη και σιτάρι ή κρέας από το εξωτερικό. Το υποτιμημένο και ανυπόληπτο νόμισμα μας τότε δεν θα μπορεί, να μας εξασφαλίσει ούτε την στοιχειώδη εισαγωγή πρώτων υλών όπως πχ πετρέλαιο, δεδομένου και του μεγάλου ελλείμματος του εμπορικού ισοζυγίου. Όσον αφορά το παταγωδώς αποτυχημένο μείγμα οικονομικής πολιτικής, που επιβάλλει υπερφορολογήσεις και κεφαλικούς φόρους επι δικαίων και αδίκων όπως και άδικες οριζόντιες περικοπές, χωρίς να καταργεί την πραγματική και συνεχιζόμενη σπατάλη του δημόσιου τομέα και χωρίς να δίνει κίνητρα επενδύσεων και αναπτυξιακή προοπτική στην χώρα, αυτό είναι απαραίτητο τάχιστα, να εγκαταλειφθεί, γιατί ούτε την χώρα βοηθά ούτε και τους δανειστές μας, να εξασφαλίσουν τα κεφάλαια, που μας δάνεισαν. Όσο συνεχίζεται αυτός ο παραλογισμός, τόσο η ύφεση όπως έχω ξαναγράψει, θα βαθαίνει και τόσο η ανεργία θα γίνεται ανεξέλεγκτη. Η πρόβλεψη της ημιθανούς κυβέρνησης και της τρόικας για αναθεωρημένο έλλειμμα 8,5% επι του ΑΕΠ θα έχει την τύχη όλων των αποτυχημένων προβλέψεων τους και προσωπικά πιστεύω, ότι το έλλειμμα το 2011 θα κλείσει πάνω από 9% ως ποσοστο του ΑΕΠ, ενώ τα περι πρωτογενούς πλεονάσματος στις αρχές Απριλίου του 2012 είναι όνειρα θερινής νυκτός μαθητευόμενων μάγων. Χρειάζεται πλέον αξιοπιστία και σοβαρότητα τόσο από το ελληνικό πολιτικό σύστημα, που δεν την έχει, γιατί φέρεται με απίθανη ανωριμότητα και ανικανότητα όσο και κάλυψη του δραματικού ελλείμματος ευρωπαϊκής ηγεσίας, που είναι πλέον πασιφανές, διότι ορισμένοι ευρωπαίοι ηγέτες επιστρέφουν σε έναν μυωπικό οικονομικό εθνικισμό, καταστρέφοντας δυστυχώς την ιδέα της ΕΕ και της ευρωζώνης, όπως την ονειρεύτηκαν οι ιδρυτές -προπάτορες της και οδηγώντας σε μία αδιέξοδη γερμανική Ευρώπη. ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΕΠΙΣΗΣ ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΟΝ ΜΑΡΤΙΟ ΤΟΥ 2011:   << Η προσφυγή λοιπόν της κυβέρνησης σε οριζόντιες περικοπές επι δικαίων και αδίκων μη εξαιρουμένων των συντάξεων, ενώ γνώριζε, ότι οι συνταξιούχοι ειδικά  δεν έχουν άλλη δυνατότητα, για να καλύψουν τις απώλειες εισοδήματος, που τους προκαλούσε, οδήγησε σε βύθιση την ελληνική οικονομία και καταβαράθρωσε τα δημόσια έσοδα. Τόνιζα με κάθε αφορμή κατά την έναρξη εφαρμογής του προγράμματος αυτού, ότι η ύφεση θα προσεγγίσει το -5% του ΑΕΠ, όταν η κυβέρνηση υποστήριζε μαζί με τους εκπροσώπους της τροίκας, ότι δεν θα ξεπεράσει το -2,3%. Τελικά ήρθαν τα επίσημα στοιχεία, να επιβεβαιώσουν ότι η υφεση το 2010 ηταν -4.5% του ΑΕΠ σε ετήσια βάση. Ετσι είχε ως αποτέλεσμα αυτό, που υποστήριζα εξαρχής, δηλαδή ότι μία οικονομία βυθισμένη σε ύφεση, δεν αποδίδει τα απαραίτητα έσοδα στο κράτος και ότι θα είναι αδύνατο, να επιτευχθούν οι στόχοι του προγράμματος για τα έσοδα του προυπολογισμού. Η ελληνική οικονομία συρρικνώθηκε κατά 6,6% επι του ΑΕΠ στο τέταρτο τρίμηνο του 2010, κατά 5,7% στο τρίτο, 5,1% στο δεύτερο και 0,7% στο πρώτο τρίμηνο ενώ και για το 2011 προβλέπω οτι η ύφεση θα παραμείνει πολύ ψηλα στο -4,2% του ΑΕΠ πανω από τις προβλέψεις για -3.2 της κυβέρνησης ενώ ισως και να μην μειωθεί καθόλου. Πρέπει μάλιστα, να λάβουμε υπόψη πολύ σοβαρά και την πρόβλεψη, ότι η ελληνική οικονομία θα διέλθει το χειρότερο σημείο στη διάρκεια του δεύτερου εξαμήνου του 2011,οπως σημειώνει το ΔΝΤ στην ενδιάμεση έκθεσή του για τον δανεισμό του προς την Ελλάδα. Στην ακριβώς προηγούμενη έκθεση, που δημοσιεύτηκε πέρυσι τον Δεκέμβριο, το ίδιο σημείο τοποθετείτο χρονικώς «μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2011». Γεγονός που επιβεβαιώνει τους κινδύνους βαθιάς ύφεσης, που τόνισα προηγουμένως.    Η βύθιση αυτή της πραγματικής οικονομίας στην ύφεση σε συνδυασμό με τους αποδιοργανωμένους μηχανισμούς συλλογής εσόδων οδήγησε  στην υστέρηση των φορολογικών εσόδων στο πρώτο δίμηνο του 2011 κατά 1,3 δισ. ευρώ , ανεβάζοντας το έλλειμμα ακόμα πιο ψηλά και από το προηγούμενο έτος, στο 1,03 δισ. ευρώ. Αποθαρρυντικά είναι τα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους για την πορεία των μεγεθών του κρατικού προϋπολογισμού στο πρώτο δίμηνο του έτους. Τα καθαρά έσοδα μειώνονται με ρυθμό -9,2% χειρότερο και από το 9% του Ιανουαρίου ενώ και η περικοπή δαπανών εμφανίζει «κόπωση» καθώς αυξάνουν με ρυθμό +3,3%. Το αποτέλεσμα είναι η εκτίναξη του ελλείμματος στα 1.028 εκατ. από 944 εκατ. πέρυσι, δηλαδή αύξηση 9%, όταν ο ετήσιος στόχος είναι για μείωση -3,9%. Η κυβέρνηση και κατά το 2010, όταν αντιμετώπισε την μεγάλη απόκλιση εσόδων στην διάρκεια του, προσέφυγε στην πεπατημένη της περαίωσης, για να καλύψει μαύρες  τρύπες, αλλα αυτό δεν είναι διαρκές μέτρο και δεν μπορεί, να επαναληφθεί φέτος. Έτσι, για να περιορισθεί το δημοσιονομικό έλλειμμα στα τέλη 2011 στα 17 δισ. ευρώ το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους είναι υποχρεωμένο, να καταρτίσει και να υλοποιήσει ήδη από εφέτος έκτακτα εισπρακτικά μέτρα ύψους 4 δισ. ευρώ, που θα αντισταθμίσουν την εξοικονόμηση του 2010 και θα επιτρέψουν την γραμμική εξέλιξη εσόδων και δαπανών. Εισηγήσεις, που έχει δεχθεί η ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών, αναφέρονται σε ψαλίδισμα του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, αναπροσαρμογή του ΦΠΑ και την υπαγωγή περισσότερων αγαθών και υπηρεσιών στον υψηλό συντελεστή, μείωση των αφορολόγητων ορίων που ισχύουν για την απόκτηση πρώτης κατοικίας, περιορισμό του αφορολογήτου στον φόρο ακίνητης περιουσίας, μείωση φοροαπαλλαγών, επιβολή για άλλη μία φορά έκτακτης εισφοράς στους φορολογούμενους με εισοδήματα άνω των 75.000 ευρώ. Πολλά από αυτά όμως θα επιτείνουν τον φαύλο κύκλο της ύφεσης και της απόκλισης στα έσοδα του κράτους.    Σε αυτά πρέπει, να προστεθεί και η απόφαση της κυβέρνησης, να εξισώσει με το πρόσχημα της λαθρεμπορίας τον ειδικό φόρο κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης με αυτόν του πετρελαίου κίνησης γεγονος, που θα έχει δραματικές συνέπειες στους κατοίκους των ορεινών και ακριτικών περιοχών όπως η Φλώρινα. Το κόστος του ήταν ήδη δυσβάστακτο για χιλιάδες οικογένειες δεδομένου ότι με την τιμή των 0,65 ευρώ το λίτρο πλήρωναν ετησίως περίπου 2.500 ευρώ. Αν εξισωθούν οι ειδικοί φόροι κατανάλωσης, τότε θα κοστίζει 1.30 ευρώ το λίτρο, ώστε ετησίως, οι ήδη ευρισκόμενες σε απόγνωση οικογένειες των ακριτών, θα δαπανήσουν εάν μπορέσουν πλέον- 6.500 ευρώ τον χρόνο. Η πρόταση αυτή είναι μεγαλύτερης βαρβαρότητας και από αυτήν της αύξησης του ΦΠΑ στα είδη λαϊκής κατανάλωσης με κόστος απάνθρωπο και μεγαλύτερο, το οποίο καλούνται, να επωμιστούν μόνο οι κάτοικοι της υπαίθρου και των ορεινών και βόρειων περιοχών δεδομένων των κλιματολογικών συνθηκών, καταστρέφοντας την μικρή και μεσαία τάξη σε αυτές τις περιοχές και είναι εκτός των άλλων και αντισυνταγματικό μέτρο δεδομένου, ότι παραβιάζει την αρχή της αναλογικής και ισότιμης συμμετοχής των Ελλήνων στα φορολογικά βάρη. Άρα η Δημοκρατική Συμμαχία ως φιλελεύθερο κόμμα με κοινωνικές ευαισθησίες, που αντιδρά στην υπερφορολόγηση θα πρέπει, να αντισταθεί σε ένα τέτοιο άδικο  μέτρο.>> ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΤΟΤΕ ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΜΟΥ: Η ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ   ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΟ   ΒΙΝΤΕΟ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Β. ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΣΤΗΝ ΕΡΑ  Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΒΑΓΓΕΛΗ ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΣΤΗΝ ΕΡΑ ΦΛΩΡΙΝΑΣ ΣΤΙΣ 20/11/2012 ΣΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ ΣΟΦΙΑ ΖΟΥΖΕΛΗ ΘΕΜΑ: Η ΚΡΙΣΗ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΕΟΥΣ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ Η ΜΕΤΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ.

Διώξεις για τη διόγκωση του ελλείμματος του 2009

Διώξεις για τη διόγκωση του ελλείμματος του 2009

 

Κατηγορία σε βαθμό κακουργήματος, ζητούν οι οικονομικοί εισαγγελείς να απαγγελθεί σε βάρος του πρώην προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ και στελεχών της Αρχής με το πέρας της προκαταρκτικής έρευνας, που διενήργησαν για καταγγελόμενη τεχνητή διόγκωση του ελλείμματος του 2009.

Σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο, οι εισαγγελείς ζητούν την άσκηση ποινικής δίωξης από την εισαγγελία Πρωτοδικών για το κακούργημα της ψευδούς βεβαίωσης, σε συνδυασμό με τις επιβαρυντικές περιπτώσεις του νόμου περί καταχραστών του Δημοσίου (1608/50) σε βάρος του πρώην προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ καθηγητή Ανδρέα Γεωργίου, του προϊσταμένου Διεύθυνσης Εθνικών Λογαριασμών Κωνσταντίνου Μορφέτα, και της Ασπασίας Ξενάκη, προϊσταμένης της Ειδικής Διεύθυνσης Στατιστικών Ερευνών. Σε βάρος του κ. Γεωργίου ζητείται να ασκηθεί δίωξη και για την επιπλέον κατηγορία, σε βαθμό πλημμελήματος, της παράβασης καθήκοντος.

Η έρευνα των οικονομικών εισαγγελέων, Γρηγόρη Πεπόνη και Σπύρου Μουζακίτη, αφορούσε τις καταγγελίες του πρώην μέλους του ΔΣ της ΕΛΣΤΑΤ, καθηγήτριας Οικονομετρίας Ζωής Γεωργαντά, περί σκόπιμης εμφάνισης διογκωμένου του αναθεωρημένου χρέους της χώρας για το 2009 με απώτερο σκοπό την ένταξή της σε ευρωπαϊκό μηχανισμό με τη συμμετοχή του ΔΝΤ.

Η κ. Γεωργαντά, που στο πλαίσιο της έρευνας έδωσε πολύωρη κατάθεση στους εισαγγελείς, ισχυρίστηκε ότι με μη αποδεκτή μεθοδολογία το αναθεωρημένο έλλειμμα του 2009 διογκώθηκε τεχνητά, ώστε να αποτυπωθεί από το 12% του ΑΕΠ στο 15,4%, προκειμένου να ληφθούν αυστηρότερα μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής. Μάλιστα, η καθηγήτρια υποστηρίζει ότι η επίμαχη, μη αποδεκτή επιστημονικά, μεθοδολογία που χρησιμοποιήθηκε έγινε σε γνώση και με προτροπή ουσιαστικά της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Αρχής.

Οι εισαγγελείς ζητούν να διαβιβαστεί η τεράστιου όγκου δικογραφία που σχηματίστηκε για την υπόθεση σε ειδικό ανακριτή αρμόδιο για θέματα διαφθοράς στο Δημόσιο. Ζητούν, επίσης, κατά τη διάρκεια της κύριας ανάκρισης ο δικαστικός λειτουργός να διαπιστώσει αν προκύπτουν ηθικοί αυτουργοί της πράξης που βαρύνει τα στελέχη της ΕΛΣΤΑΤ και να εντοπίσει τα πρόσωπα αυτά καθώς και να αναζητήσει αν προκύπτει η διάπραξη και άλλων αδικημάτων, αλλά και συμμετοχή και άλλων προσώπων.

Σημειώνεται ότι η δικογραφία που σχηματίστηκε για την υπόθεση εστάλη πριν από περίπου έναν χρόνο από τους εισαγγελείς στη Βουλή, προκειμένου να διερευνηθεί το ενδεχόμενο ποινικών ευθυνών τού τότε πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου και του αρμόδιου υπουργού Οικονομικών Γιώργου Παπακωνσταντίνου. Από την κοινοβουλευτική διαδικασία δεν προέκυψαν στοιχεία πολιτικών ευθυνών και έτσι η δικογραφία με το συνοδευτικό πόρισμα επιστράφκε στο Εφετείο για τη συνέχιση της έρευνας ως προς ενδεχόμενες ευθύνες μη πολιτικών προσώπων.

ΠΗΓΗ:REAL.GR

TO ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ:  
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ! ΟΣΟ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΑΠΟΦΥΓΟΥΝ ΤΗΝ ΤΙΜΩΡΙΑ Η ΠΑΣΟΚΙΚΗ ΔΗΘΕΝ ΑΠΟΓΡΑΦΗ ΘΑ ΛΑΒΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ. ΤΟ ΕΙΔΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΗΘΙΚΟΥΣ ΑΥΤΟΥΡΓΟΥΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΟΔΗΓΗΣΑΝ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΕΡΧΕΤΑΙ.ΠΟΣΟ ΚΑΙΡΟ ΦΩΝΑΖΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΟΙΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΟΓΚΩΣΗ ΤΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΤΟΥ ΕΛΛΕΙΜΜΑΤΟΣ; ΜΗΠΩΣ Η ΑΤΑΙΡΙΑΣΤΟΙ ΣΥΝΕΤΑΙΡΟΙ ΘΑ ΤΟ ΚΑΛΥΨΟΥΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟ;

ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΕΛΕΓΑ ΤΟΝ ΜΑΡΤΙΟ ΤΟΥ 2011 ΣΤΗΝ ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
<< Στην προσπάθεια τους μάλιστα, να επιχειρήσουν μια νέου τύπου απογραφή των δημοσιονομικών φούσκωσαν τεχνητά το έλλειμμα από ένα σημείο και μετά, εντάσσοντας σε αυτό πληρωμές, που μπορούσαν, να γίνουν έπειτα από χρόνια και ταυτόχρονα κατήργησαν μέτρα εισπρακτικά, που είχε ξεκινήσει η προηγούμενη κυβέρνηση. Μάλιστα έδωσε η κυβέρνηση τους πρώτους μήνες  ανεύθυνα και επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης, το οποίο επιβάρυνε ακόμη περισσότερο την κατάσταση μέσα στην χρήση του 2009.Βεβαίως δεν υποστηρίζω καθόλου, ότι το έλλειμμα δεν ήταν αρκετά υψηλό τον Οκτώβριο του 2009,αλλα αυτό είχε παραδοθεί περίπου στο 9.5% και όχι στο 15,5%, που έφτασε τελικά μετά τους χειρισμούς του κυρίου Παπακωνσταντίνου. Παράλληλα διατυμπάνιζε δεξιά και αριστερά ο κ. Παπανδρέου, ότι η χώρα είναι Τιτανικός, που βουλιάζει και με αυτόν τον τρόπο πυροδότησε την αντίδραση των αγορών, οι οποίες από τον Ιανουάριο του 2010 και μετά άρχισαν, να εκτοξεύουν τα spread και τα ασφάλιστρα κινδύνου στα ύψη, ενώ μέχρι και το τέλος Ιανουαρίου η χώρα μπορούσε, να δανειστεί το σύνολο του ποσού, που χρειαζόταν με αξιοπρεπείς προυποθέσεις για το 2010 και να μπορέσει, να διαπραγματευτεί με άνεση τους όρους τυχόν δανεισμού με τον μηχανισμό αργότερα και όχι όταν έφτασε ο κόμπος στο χτένι. Είναι ενδεικτικό, ότι από τον Οκτώβριο του 2009 μέχρι και το τέλος Ιανουαρίου του 2010  τα περιθώρια (spread) δανεισμού του ελληνικού δημοσίου για τα ομόλογα δεκαετούς διάρκειας αυξήθηκαν από τις 200 στις 340 μονάδες ,ενώ είχαν προσεγγίσει ακόμη και το επίπεδο των 400 μονάδων. Εάν υπολογίσουμε ότι σε κάθε αύξηση του κόστους δανεισμού κατά 10 μονάδες η δαπάνη για την εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους ανεβαίνει κατά 60 εκατομμύρια ευρώ, τότε μέσα σε δύο μήνες η κυβερνητική αδράνεια στοίχισε πάνω από 900 εκατομμύρια ευρώ, όσα περίπου  το υπουργείο Οικονομικών εισέπραξε πέρσι από τις αυξήσεις στα καύσιμα και το γενικό πάγωμα μισθών στο δημόσιο. Περιττό, να αναφερθούμε στο σημερινό πια κόστος δανεισμου με τα spread στις 1.000 μονάδες βάσης.

 Έτσι ανέβαλε χρονικά την  είσπραξη μεγάλου ποσού απο διάφορα μέτρα, οπως  την τακτοποίηση των ημιυπαιθρίων και μάλιστα σε μία εποχή, που το μεγάλο μας πρόβλημα ήταν  τα έσοδα, μετέθεσε  χρονικά τον διαγωνισμό, για το «ΞΥΣΤΟ», όταν πάνω από 600 εκατομμύρια ευρώ θα μπορούσε, να εισπράξει το κράτος μέσα στο 2009, μετέθεσε  την είσπραξη του ΕΤΑΚ, και των νέων τελών κυκλοφορίας και το σοβαρότερο δεν  κινητοποίησε τον  φοροεισπρακτικό  μηχανισμό  και την ΥΠ.Ε, προκειμένου, να ενισχύσει τα έσοδα, τα οποία λόγω της κρίσεως υστερούν, ενώ μέχρι και σήμερα οι υπηρεσίες των εφοριών είναι αποδιοργανωμένες και οδήγησαν στην παραίτηση του γενικού γραμματέα  οικονομικών κ Γεωργακόπουλου κάτω από το βάρος της πορείας  των εσόδων το πρώτο δίμηνο του 2011. Δαπάνες κάθε μορφής πληρώθηκαν όλες στο τέλος του 2009 και όχι σταδιακά, ενώ αντιθέτως το 2010 οι οφειλές του κράτους προς τους προμηθευτές του δημοσίου σταμάτησαν παγώνοντας και την αγορά προκειμένου, να εμφανιστεί τεχνητή μείωση των δαπανών στην εκτέλεση του  προϋπολογισμούτου2010.>>

ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΕΔΩ:

Η ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΣΤΟ 1 ΠΡΟΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ ΣΤΙΣ 19 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011

Τόμσεν: Κάναμε λάθος με τη λιτότητα στην Ελλάδα

'Αφησε και αιχμές εναντίον της ευρωζώνης, λέγοντας ότι το Ταμείο εξαρχής είχε ταχθεί υπέρ μιας μεγαλύτερης περιόδου προσαρμογής για την Ελλάδα.

Λάθη στη συνταγή λιτότητας του Διεθνούς Νομισματικού  Ταμείου αναγνωρίζουν τώρα ο ένας μετά τον άλλον οι αξιωματούχοι του, ομολογώντας ότι προκάλεσε μεγαλύτερη ύφεση από αυτήν που υπολόγιζαν.
Τελευταίος ο Πολ Τόμσεν, επικεφαλής του Ταμείου στην αντιπροσωπεία της τρόικας για την Ελλάδα, δήλωσε την περασμένη Παρασκευή σε συνέντευξή του στο πλαίσιο της έκθεσης του ΔΝΤ ότι στο προηγούμενο πρόγραμμα δεν είχαν εκτιμηθεί σωστά οι επιπτώσεις του στην ανάπτυξη. Αφησε μάλιστα και αιχμές εναντίον της ευρωζώνης, λέγοντας ότι το Ταμείο εξαρχής είχε ταχθεί υπέρ μιας μεγαλύτερης περιόδου προσαρμογής για την Ελλάδα.
Στο τελευταίο πρόγραμμα, συνέχισε ο Τόμσεν, υιοθετήθηκε ένας πολύ υψηλότερος «πολλαπλασιαστής», καθώς κατέστη σαφές ότι οι συνθήκες ήταν διαφορετικές από αυτές που είχαν εκτιμηθεί αρχικά (όπου «πολλαπλασιαστής» είναι το μέγεθος που δείχνει πόση ύφεση προκαλεί μια δεδομένη περικοπή  στον προϋπολογισμό: εάν το μέγεθος είναι 0,5, τότε για κάθε μονάδα του ΑΕΠ δημοσιονομικής προσαρμογής το ΑΕΠ θα έπεφτε μισή μονάδα).
Θέλοντας να δικαιολογήσει τις αστοχίες στους υπολογισμούς του Ταμείου, ο δανός τεχνοκράτης επιχειρεί πάντως να ρίξει μέρος της ευθύνης και στην Ελλάδα λέγοντας ότι ο «πολλαπλασιαστής» ήταν μεγαλύτερος γιατί δεν είχε εκτιμηθεί σωστά η πολιτική κρίση, η οποία κλόνισε την εμπιστοσύνη στην οικονομία της χώρας και γιατί δεν εφαρμόστηκαν οι διαρθρωτικές αλλαγές, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα να μην ενισχυθεί η εξωτερική ανταγωνιστικότητα της χώρας.
Σε κάθε περίπτωση, εμμέσως ομολογεί και αυτός το mea culpa του επικεφαλής οικονομολόγου του ΔΝΤ Ολιβιέ Μπλανσάρ, ο οποίος στις 3 Ιανουαρίου σε άρθρο του στον ιστότοπο του Ταμείου παραδέχθηκε ότι τα προγράμματα λιτότητας που επιβλήθηκαν στα ευρωπαϊκά κράτη δεν σταθμίστηκαν σωστά.
Η συνταγή λιτότητας ήταν πολύ σκληρή και εφαρμόστηκε πολύ απότομα υποστήριξε ο Μπλανσάρ, σημειώνοντας ότι το ΔΝΤ αμφιταλαντεύτηκε μεταξύ της κεϊνσιανής, πιο χαλαρής πολιτικής και της σκληρής και απότομης προσαρμογής που υποστήριξαν η ευρωζώνη και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Την τελευταία πάντως ποτέ δεν ασπάστηκαν με ενθουσιασμό οι οικονομολόγοι του ΔΝΤ, υποστήριξε.

Πηγή: Τα Νέα

ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ:
ΟΤΑΝ ΛΙΓΟΙ ΤΑ ΛΕΓΑΜΕ ΑΥΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΩΣ ΕΠΙ ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΠΟΙΟΙ ΜΑΣ ΕΙΡΩΝΕΥΟΝΤΟΥΣΑΝ. ΤΩΡΑ ΑΣ ΚΑΤΑΠΙΟΥΝ ΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥΣ ΟΙ ΑΘΛΙΟΙ ΣΥΜΠΛΕΓΜΑΤΙΚΟΙ. ΚΥΡΙΕ ΤΟΜΣΕΝ ΑΦΟΥ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΤΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΟΤΙ ΚΑΝΑΤΕ ΛΑΘΟΣ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΠΑΡΑΙΤΗΣΤΕ ΝΑ ΠΑΡΕΤΕ ΠΟΔΙ;

ΔΕΙΤΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΚΑΙ :


ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΧΡΕΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΛΥΣΗ ΠΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΩ

Τρίτη, 25 Οκτωβρίου 2011

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΧΡΕΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΛΥΣΗ ΠΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΩ

Kρίση χρέους. Υπάρχει λύση.
Εφημερίδα Πτολεμαίος

Δεδομένων των εξαιρετικά δύσκολων στιγμών, που περνά η Ελλάδα αλλά και λόγω της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης η Ευρώπη στο σύνολο της και ενώ βρισκόμαστε σε κρίσιμο σταυροδρόμι πολύ σημαντικών αποφάσεων, τόσο για την δύσμοιρη χώρα μας, όσο και για την πορεία της ευρωζώνης και του κοινού μας νομίσματος, κρίνω σκόπιμο, να κοινοποιήσω στο ευρύ κοινό για άλλη μια φορά τις απόψεις μου, για την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους και δανεισμού, η οποία μας εξουθενώνει τα τελευταία δύο χρόνια και έχει οδηγήσει σε σοβαρή απώλεια μέρους της εθνικής μας κυριαρχίας.
Έχω τονίσει σε όλες τις δημόσιες παρεμβάσεις μου, ποια είναι η λύση, που θεωρώ εφικτή και βιώσιμη ενώ και μετά την απόφαση της 21 Ιουλίου είχα ξεκαθαρίσει αμέσως, ότι δεν είναι επαρκής αυτή , δεν δίνει βιώσιμη λύση αν και άρχιζε η Ευρώπη, να κινείται στην σωστή κατεύθυνση επιτέλους και ότι δεν εξασφάλιζε, ούτε την βιωσιμότητα του δημοσίου χρέους μας, ούτε την σταθεροποίηση της ευρωζώνης απέναντι στις κατά κύματα επιθέσεις των αγορών.
Υποστήριξα από το 1ο προσυνέδριο της Δημοκρατικής Συμμαχίας με σχετική εισήγηση μου τον Μάρτιο, επισημοποιώντας ήδη πολύ παλαιότερη θέση μου, ότι η λύση πρέπει, να στηρίζεται στην επιμήκυνση του συνολικού δημοσίου χρέους της χώρας, σε εθελοντική βάση πάντα , για να μην δημιουργηθεί πιστωτικό γεγονός χρεοκοπίας. Στην επιμήκυνση αυτή απαιτείται, να επιδιωχθεί η ένταξη του συνόλου των ομολόγων, που έχουν στα χέρια τους οι ιδιώτες και οι θεσμικοί επενδυτές με εξαίρεση τα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία, τα οποία θα αντιμετωπίσουν πρόβλημα επιβίωσης αν συμμετάσχουν, αλλά και καταβολής των συντάξεων και όχι μόνο τα ομόλογα τα οποία λήγουν μέχρι το 2020, όπως λανθασμένα προβλέφθηκε στην απόφαση της 21 Ιουλίου 2011. Είναι μάταιο να ενταχθούν τα ασφαλιστικά ταμεία της χώρας στην ρύθμιση και μετά να πρέπει, να δανειστούμε πάλι, για να τα στηρίξουμε. Στην μακρόχρονη αυτή επιμήκυνση θα έπρεπε, να συμφωνήσουμε με τους δανειστές μας, ότι είτε θα συρρικνωνόταν το επιτόκιο, ειτε κατά την γνώμη μου πια δεν θα έπρεπε, να υπάρχει επιτόκιο δεδομένου, ότι απειλείται η μη πληρωμή μεγάλου μέρους του κεφαλαίου και συζητούν ήδη αναγκαστικό κούρεμα του, με δυσμενέστατες επιπτώσεις και για εμάς και για την Ευρώπη. Ακόμη είναι απαραίτητο για μια οριστική και σταθερή λύση, να αναθεωρηθούν οι ειδικές συμφωνίες και στην επιμήκυνση με μηδενισμό του επιτοκίου, να συμμετάσχει η ΕΚΤ οπωσδήποτε με τα ελληνικά ομόλογα, που βρίσκονται στα χέρια της ύψους 60 δις ευρώ και αν είναι δυνατόν να περιληφθεί και το ποσό 65 δις, που μας δάνεισε μέχρι σήμερα ο μηχανισμός της ΕΕ-ΔΝΤ. Ένα μέρος των κεφαλαίων, τα οποία θα εξοικονομούνται από τόκους και χρεολυσία με αυτόν τον τρόπο, θα επενδύονται, στα πλαίσια ενός αναπτυξιακού προγράμματος, που θα εκπονηθεί από κοινού με την τρόϊκα, σε παραγωγικά έργα.
Τόνιζα δε από τον Ιούλιο, ότι η λύση, που επελέγη στις 21/7, ενώ άρχιζε πια να κινείται προς την σωστή κατεύθυνση η ευρωζώνη , ήταν άτολμη και δεν καθιστούσε το ελληνικό χρέος βιώσιμο, ενώ ήταν προϊόν ανύπαρκτης και πάλι διαπραγμάτευσης από την μοιραία και άβουλη ελληνική κυβέρνηση. Η λύση αυτή ξεκαθάρισα από τότε, ότι μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο θα αναθεωρηθεί, γιατί δεν λύνει το πρόβλημα όπως και αποδεικνύεται περίτρανα πια σήμερα. Αυτό συνέβη, διότι άφηνε μεγάλο μέρος των ομολόγων αλλά και του χρέους εκτός ρύθμισης , δηλαδή όλα τα ομόλογα που έληγαν μετά το 2020 ύψους 40 δις ευρώ περίπου όπως και το υπόλοιπο χρέος που ήταν στα χέρια της ΕΚΤ και διατηρούνταν παράλογα ένα υψηλότατο επιτόκιο την στιγμή μάλιστα, κατά την οποία ήταν απολύτως φανερό, πως υπάρχει αδυναμία κάλυψης από την Ελλάδα ακόμη και του κεφαλαίου. Το επιτόκιο αυτό είναι υψηλό, διότι μπορεί μεν να μειώθηκε στο 3,5 – 4% σε σχεση με το 5% της πρώτης δανειακής σύμβασης, αλλά ήταν πολύ υψηλότερο σε σχέση με το επιτόκιο των ομολόγων κατά την χρονική στιγμή έκδοσης τους, πράγμα που είναι παντελώς παράλογο υπο τις σημερινές μάλιστα ακραίες συνθήκες.
Η άποψη μου ήταν και παραμένει αμετακίνητη, πως θα χρειαστεί πιο τολμηρή αντιμετώπιση με διεύρυνση του PSI ( μηχανισμός εθελοντίκης συμμετοχής ιδιωτών) και βεβαίως χωρίς αναγκαστικό κούρεμα του χρέους, το οποίο θα δημιουργήσει εφιαλτικά νέα προβλήματα και θα αποτελέσει πιστωτικό γεγονός. Χρειάζεται λοιπόν, να επιδιωχθεί η βαθύτερη συμμέτοχη σε εθελοντική βάση του συνόλου των ομολογιούχων, όπως και η άμεση ενίσχυση με πολύ μεγαλύτερα ποσά τόσο του προσωρινού μηχανισμού EFSF (European Financial Stability Facility) oσο και του μόνιμου ESM (European Stability Mechanism) με περιπου 2 τρις ευρώ, ώστε να μπορούν, να παρεμβαίνουν πολύ περισσότερο στην δευτερογενή αγορά ομολόγων, για να επιτευχθεί σε μεγαλύτερο ποσοστό εθελοντικό κούρεμα του χρέους από το ανεπαρκές 21% στο 50% χωρίς αυτό, να χαρακτηριστεί ποτέ πιστωτικό γεγονός, που θα μας βγάλει για πολλά χρόνια εκτός αγορών. Ηρθε η ώρα η Ευρώπη, να πάψει, να αργοπορεί και να αντιμετωπίζει μίζερα το ζήτημα, γιατί αν δεν το έχουν καταλάβει τα ισχυρά αλαζονικά μέλη της, τα θεμέλια του κοινού νομίσματος έχουν πάρει φωτιά, από την οποία δεν θα γλιτώσει κανείς.
Επίσης επιβάλλεται, να διευρυνθεί η δυνατότητα παρέμβασης των ταμείων EFSF και ΕSM με την πιθανή μάλιστα συγχώνευση των προβλεπόμενων πόρων τους. Είναι κατάλληλη πλέον η στιγμή, να δημιουργηθεί άμεσα και ευρωομόλογο έκδοσης της ΕΚΤ, για να ηρεμήσουν οι αγορές και να αποκατασταθεί η ροή δανεισμού στην περιφέρεια της ευρωζώνης. Εξάλλου θα χρειαστεί, να γίνει με την στήριξη της Ευρώπης η ανακαιφαλαιοποίηση των τραπεζών, οι οποίες θα συμμετάσχουν στο πρόγραμμα και θα υποστούν ζημίες. Αυτό δεν μπορεί να γίνει από το ελληνικό κράτος, γιατί θα σήμαινε, ότι θα έπρεπε πάλι, να δανειστεί, για να το επιτύχει.
Εκείνο όμως, που απαιτείται, είναι να σταματήσει άμεσα κάθε κίνηση για επιστροφή στην δραχμή και έξοδο από το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα όπως και κάθε πρόθεση για αναγκαστικό κούρεμα του χρέους και χρεοκοπία κατά συνέπεια της χώρας. Το μέλλον της Ελλάδας μας βρίσκεται μέσα στην ευρωζώνη και μία αντίθετη εξέλιξη θα οδηγήσει σε εξαθλίωση τον λαό και σε αδυναμία εισαγωγής ακόμη και ειδών πρώτης ανάγκης, αφού έχουμε καταφέρει, να εισάγουμε ακόμη και σιτάρι ή κρέας από το εξωτερικό. Το υποτιμημένο και ανυπόληπτο νόμισμα μας τότε δεν θα μπορεί, να μας εξασφαλίσει ούτε την στοιχειώδη εισαγωγή πρώτων υλών όπως πχ πετρέλαιο, δεδομένου και του μεγάλου ελλείμματος του εμπορικού ισοζυγίου.
Όσον αφορά το παταγωδώς αποτυχημένο μείγμα οικονομικής πολιτικής, που επιβάλλει υπερφορολογήσεις και κεφαλικούς φόρους επι δικαίων και αδίκων όπως και άδικες οριζόντιες περικοπές, χωρίς να καταργεί την πραγματική και συνεχιζόμενη σπατάλη του δημόσιου τομέα και χωρίς να δίνει κίνητρα επενδύσεων και αναπτυξιακή προοπτική στην χώρα, αυτό είναι απαραίτητο τάχιστα, να εγκαταλειφθεί, γιατί ούτε την χώρα βοηθά ούτε και τους δανειστές μας, να εξασφαλίσουν τα κεφάλαια, που μας δάνεισαν. Όσο συνεχίζεται αυτός ο παραλογισμός, τόσο η ύφεση όπως έχω ξαναγράψει, θα βαθαίνει και τόσο η ανεργία θα γίνεται ανεξέλεγκτη. Η πρόβλεψη της ημιθανούς κυβέρνησης και της τρόικας για αναθεωρημένο έλλειμμα 8,5% επι του ΑΕΠ θα έχει την τύχη όλων των αποτυχημένων προβλέψεων τους και προσωπικά πιστεύω, ότι το έλλειμμα το 2011 θα κλείσει πάνω από 9% ως ποσοστο του ΑΕΠ, ενώ τα περι πρωτογενούς πλεονάσματος στις αρχές Απριλίου του 2012 είναι όνειρα θερινής νυκτός μαθητευόμενων μάγων.
Χρειάζεται πλέον αξιοπιστία και σοβαρότητα τόσο από το ελληνικό πολιτικό σύστημα, που δεν την έχει, γιατί φέρεται με απίθανη ανωριμότητα και ανικανότητα όσο και κάλυψη του δραματικού ελλείμματος ευρωπαϊκής ηγεσίας, που είναι πλέον πασιφανές, διότι ορισμένοι ευρωπαίοι ηγέτες επιστρέφουν σε έναν μυωπικό οικονομικό εθνικισμό, καταστρέφοντας δυστυχώς την ιδέα της ΕΕ και της ευρωζώνης, όπως την ονειρεύτηκαν οι ιδρυτές -προπάτορες της και οδηγώντας σε μία αδιέξοδη γερμανική Ευρώπη.

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ

ΕΠΙΣΗΣ ΔΕΙΤΕ ΤΟ

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΟΝ ΜΑΡΤΙΟ ΤΟΥ 2011:

  << Η προσφυγή λοιπόν της κυβέρνησης σε οριζόντιες περικοπές επι δικαίων και αδίκων μη εξαιρουμένων των συντάξεων, ενώ γνώριζε, ότι οι συνταξιούχοι ειδικά  δεν έχουν άλλη δυνατότητα, για να καλύψουν τις απώλειες εισοδήματος, που τους προκαλούσε, οδήγησε σε βύθιση την ελληνική οικονομία και καταβαράθρωσε τα δημόσια έσοδα. Τόνιζα με κάθε αφορμή κατά την έναρξη εφαρμογής του προγράμματος αυτού, ότι η ύφεση θα προσεγγίσει το -5% του ΑΕΠ, όταν η κυβέρνηση υποστήριζε μαζί με τους εκπροσώπους της τροίκας, ότι δεν θα ξεπεράσει το -2,3%. Τελικά ήρθαν τα επίσημα στοιχεία, να επιβεβαιώσουν ότι η υφεση το 2010 ηταν -4.5% του ΑΕΠ σε ετήσια βάση. Ετσι είχε ως αποτέλεσμα αυτό, που υποστήριζα εξαρχής, δηλαδή ότι μία οικονομία βυθισμένη σε ύφεση, δεν αποδίδει τα απαραίτητα έσοδα στο κράτος και ότι θα είναι αδύνατο, να επιτευχθούν οι στόχοι του προγράμματος για τα έσοδα του προυπολογισμού. Η ελληνική οικονομία συρρικνώθηκε κατά 6,6% επι του ΑΕΠ στο τέταρτο τρίμηνο του 2010, κατά 5,7% στο τρίτο, 5,1% στο δεύτερο και 0,7% στο πρώτο τρίμηνο ενώ και για το 2011 προβλέπω οτι η ύφεση θα παραμείνει πολύ ψηλα στο -4,2% του ΑΕΠ πανω από τις προβλέψεις για -3.2 της κυβέρνησης ενώ ισως και να μην μειωθεί καθόλου. Πρέπει μάλιστα, να λάβουμε υπόψη πολύ σοβαρά και την πρόβλεψη, ότι η ελληνική οικονομία θα διέλθει το χειρότερο σημείο στη διάρκεια του δεύτερου εξαμήνου του 2011,οπως σημειώνει το ΔΝΤ στην ενδιάμεση έκθεσή του για τον δανεισμό του προς την Ελλάδα. Στην ακριβώς προηγούμενη έκθεση, που δημοσιεύτηκε πέρυσι τον Δεκέμβριο, το ίδιο σημείο τοποθετείτο χρονικώς «μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2011». Γεγονός που επιβεβαιώνει τους κινδύνους βαθιάς ύφεσης, που τόνισα προηγουμένως.

   Η βύθιση αυτή της πραγματικής οικονομίας στην ύφεση σε συνδυασμό με τους αποδιοργανωμένους μηχανισμούς συλλογής εσόδων οδήγησε  στην υστέρηση των φορολογικών εσόδων στο πρώτο δίμηνο του 2011 κατά 1,3 δισ. ευρώ , ανεβάζοντας το έλλειμμα ακόμα πιο ψηλά και από το προηγούμενο έτος, στο 1,03 δισ. ευρώ. Αποθαρρυντικά είναι τα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους για την πορεία των μεγεθών του κρατικού προϋπολογισμού στο πρώτο δίμηνο του έτους. Τα καθαρά έσοδα μειώνονται με ρυθμό -9,2% χειρότερο και από το 9% του Ιανουαρίου ενώ και η περικοπή δαπανών εμφανίζει «κόπωση» καθώς αυξάνουν με ρυθμό +3,3%. Το αποτέλεσμα είναι η εκτίναξη του ελλείμματος στα 1.028 εκατ. από 944 εκατ. πέρυσι, δηλαδή αύξηση 9%, όταν ο ετήσιος στόχος είναι για μείωση -3,9%. Η κυβέρνηση και κατά το 2010, όταν αντιμετώπισε την μεγάλη απόκλιση εσόδων στην διάρκεια του, προσέφυγε στην πεπατημένη της περαίωσης, για να καλύψει μαύρες  τρύπες, αλλα αυτό δεν είναι διαρκές μέτρο και δεν μπορεί, να επαναληφθεί φέτος. Έτσι, για να περιορισθεί το δημοσιονομικό έλλειμμα στα τέλη 2011 στα 17 δισ. ευρώ το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους είναι υποχρεωμένο, να καταρτίσει και να υλοποιήσει ήδη από εφέτος έκτακτα εισπρακτικά μέτρα ύψους 4 δισ. ευρώ, που θα αντισταθμίσουν την εξοικονόμηση του 2010 και θα επιτρέψουν την γραμμική εξέλιξη εσόδων και δαπανών. Εισηγήσεις, που έχει δεχθεί η ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών, αναφέρονται σε ψαλίδισμα του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, αναπροσαρμογή του ΦΠΑ και την υπαγωγή περισσότερων αγαθών και υπηρεσιών στον υψηλό συντελεστή, μείωση των αφορολόγητων ορίων που ισχύουν για την απόκτηση πρώτης κατοικίας, περιορισμό του αφορολογήτου στον φόρο ακίνητης περιουσίας, μείωση φοροαπαλλαγών, επιβολή για άλλη μία φορά έκτακτης εισφοράς στους φορολογούμενους με εισοδήματα άνω των 75.000 ευρώ. Πολλά από αυτά όμως θα επιτείνουν τον φαύλο κύκλο της ύφεσης και της απόκλισης στα έσοδα του κράτους.

   Σε αυτά πρέπει, να προστεθεί και η απόφαση της κυβέρνησης, να εξισώσει με το πρόσχημα της λαθρεμπορίας τον ειδικό φόρο κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης με αυτόν του πετρελαίου κίνησης γεγονος, που θα έχει δραματικές συνέπειες στους κατοίκους των ορεινών και ακριτικών περιοχών όπως η Φλώρινα. Το κόστος του ήταν ήδη δυσβάστακτο για χιλιάδες οικογένειες δεδομένου ότι με την τιμή των 0,65 ευρώ το λίτρο πλήρωναν ετησίως περίπου 2.500 ευρώ. Αν εξισωθούν οι ειδικοί φόροι κατανάλωσης, τότε θα κοστίζει 1.30 ευρώ το λίτρο, ώστε ετησίως, οι ήδη ευρισκόμενες σε απόγνωση οικογένειες των ακριτών, θα δαπανήσουν εάν μπορέσουν πλέον- 6.500 ευρώ τον χρόνο. Η πρόταση αυτή είναι μεγαλύτερης βαρβαρότητας και από αυτήν της αύξησης του ΦΠΑ στα είδη λαϊκής κατανάλωσης με κόστος απάνθρωπο και μεγαλύτερο, το οποίο καλούνται, να επωμιστούν μόνο οι κάτοικοι της υπαίθρου και των ορεινών και βόρειων περιοχών δεδομένων των κλιματολογικών συνθηκών, καταστρέφοντας την μικρή και μεσαία τάξη σε αυτές τις περιοχές και είναι εκτός των άλλων και αντισυνταγματικό μέτρο δεδομένου, ότι παραβιάζει την αρχή της αναλογικής και ισότιμης συμμετοχής των Ελλήνων στα φορολογικά βάρη. Άρα η Δημοκρατική Συμμαχία ως φιλελεύθερο κόμμα με κοινωνικές ευαισθησίες, που αντιδρά στην υπερφορολόγηση θα πρέπει, να αντισταθεί σε ένα τέτοιο άδικο  μέτρο.>>

 

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΤΟΤΕ ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΜΟΥ:

Η ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ  

 

ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΟ 

 ΒΙΝΤΕΟ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Β. ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΣΤΗΝ ΕΡΑ

 Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΒΑΓΓΕΛΗ ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΣΤΗΝ ΕΡΑ ΦΛΩΡΙΝΑΣ ΣΤΙΣ 20/11/2012 ΣΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ ΣΟΦΙΑ ΖΟΥΖΕΛΗ

ΘΕΜΑ: Η ΚΡΙΣΗ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΕΟΥΣ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ Η ΜΕΤΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ.

ΤΑ 50 ΔΙΣ ΑΠΟΚΡΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΩΝ ΚΑΙ Η ΛΑΓΚΑΡΝΤ

Είπε η Λαγκαρντ ότι το προγραμμα των αποκρατικοποιήσεων ξεκίνησε το 2011 με στόχο τα 50 δις και έφτασε τώρα να περιοριστεί στα 10 δις. Πρόσθεσε πως αν δεν επιτευχθεί ο στόχος θα επιβληθούν νέα μέτρα. Εκείνο που δεν θυμήθηκε έιναι οτι τον εξωφρενικό στόχο των 5ο δις που δεν θα μπορούσε ποτέ να επιτευχθεί τον σκαρφίστηκαν οι φωστήρες της τρόικας και τον δέχθηκαν ακριτα οι δικοί μας άσχετοι για να καλύψουν τεχνητά τις αστοχίες και την παταγώδη αποτυχία του προγράμματος τότε. Έτσι γιατί πρέπει να θυμόμαστε τι πραγματικά εφαρμόζεται στην χώρα.


ΔΕΙΤΕ ΜΕΡΙΚΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΑ ΚΑΙ ΕΙΠΑ ΕΓΚΑΙΡΑ.

• ΔΕΝ ΘΑ ΠΙΑΣΕΤΕ ΤΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΠΟΚΡΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ

Παρασκευή, 14 Δεκεμβρίου 2012

ΔΕΝ ΘΑ ΠΙΑΣΕΤΕ ΤΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΠΟΚΡΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ

ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΠΙΑΣΕΤΕ ΟΥΤΕ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΑΝΑΘΕΩΡΗΜΕΝΟΥΣ   ΣΤΟΧΟΥΣ ΕΣΟΔΩΝ ΑΠΟ ΑΠΟΚΡΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ.ΕΞΑΡΧΗΣ ΒΕΒΑΙΑ ΗΤΑΝ ΕΞΩΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΟΙ ΣΤΟΧΟΙ ΤΗΣ ΤΡΟΙΚΑΣ ΠΕΡΙ 50 ΔΙΣ ΕΣΟΔΩΝ ΣΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΟΥ ΥΠΟΓΡΑΦΗΚΕ ΤΟ 2011. ΤΩΡΑ ΒΕΒΑΙΑ ΤΟ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΑΤΕ ΠΡΟΣ ΤΑ ΚΑΤΩ ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΑΛΛΕΠΑΛΛΗΛΕΣ ΑΠΟΤΥΧΙΕΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΟΙ ΣΤΟΧΟΙ ΑΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙΟΡΙΣΤΗΚΑΝ ΑΡΚΕΤΑ ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΙΤΕΥΧΘΟΥΝ ΓΙΑΤΙ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΑΝΕΔΑΦΙΚΟΙ ΔΕΝ ΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΥΠΟΨΗ ΤΟΥΣ ΤΗΝ ΥΦΕΣΗ ΤΩΝ ΕΠΟΜΕΝΩΝ ΧΡΟΝΩΝ. ΟΠΟΤΕ ΕΤΟΙΜΑΣΤΕΙΤΕ ΓΙΑ ΝΕΑ ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΚΑΛΥΨΕΤΕ ΤΙΣ ΤΡΥΠΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΟΥΝ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΥΚΟΛΑ ΥΠΟΓΡΑΨΑΤΕ..

ΕΠΙΣΗΣ

Η ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ    
ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΑΡΤΙΟ ΤΟΥ 2011 ΣΑΣ ΕΛΕΓΑ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΙΤΕΥΘΟΥΝ ΟΙ ΣΤΟΧΟΙ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΑΠΟΚΡΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΩΝ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΞΩΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ. ΤΩΡΑ ΔΙΚΑΙΩΝΟΜΑΙ. ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΕΓΡΑΦΑ ΣΤΗΝ ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΟΝ ΜΑΡΤΙΟ ΤΟΥ 2011.
<< Απαιτείται και η εντατικοποίηση του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων με την απαλλαγή του κράτους κατά προτεραιότητα από τις προβληματικές επιχειρήσεις του δημοσίου. Όμως ας έχουμε υπόψη, ότι η τρόικα αποτιμά την περιουσία των ΔΕΚΟ σε 44 δις ευρώ, ενώ οι κρατική συμμετοχή σε αυτές μόλις φτάνει τα 8 δις ευρώ. Άρα είναι ανεδαφικός ο στόχος, να συγκεντρωθούν 50 δις σε 5 χρόνια μόλις. Είκοσι χρόνια τώρα το θέμα το προβληματικών με την εξαίρεση της κυβέρνησης Κ.Μητσοτάκη καμία άλλη δεν το προώθησε, όπως έπρεπε και ιδού σήμερα τα αποτελέσματα της αναβλητικότητας. Βεβαίως είναι απαραίτητο, να πάψει το κράτος, να κάνει τον επιχειρηματία ,διατηρώντας μόνο τον έλεγχο στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεων κυρίως στον τομέα της ενέργειας ή ποσοστό, που θα του δίνει το δικαίωμα βέτο σε αυτές. Στόχος πρέπει, να είναι η αποτροπή δημιουργίας ιδιωτικών μονοπωλίων, που θα αντικαταστήσουν τα κρατικά και μια εύρυθμη και υγιής ελεύθερη αγορά, όπου οι κανόνες του ανταγωνισμού θα λειτουργούν πλήρως. Δεν πρέπει, να ξεχνάμε, ότι τα μονοπώλια είναι καταστρεπτικά για το συμφέρον των πολιτών, αλλά μεταξύ ενός κρατικού και ενός ιδιωτικού μονοπωλίου είναι πάντα προτιμότερο για ευνόητους λόγους ένα κρατικό. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή και το θέμα της εκμετάλλευσης του ορυκτού πλούτου της χώρας, στο οποίο απαιτείται, να κινηθούμε εντατικά, ξεπερνώντας αγκυλώσεις του παρελθόντος, αλλά και προσέχοντας, να μην εκχωρηθεί ο πλούτος αυτός σε ιδιωτικά μονοπώλια και εταιρίες σκοτεινών συμφερόντων. Θυμίζω το ζήτημα της εκμετάλλευσης των ορυχείων λιγνίτη και το θέμα της εκμετάλλευσης των πιθανών πετρελαϊκών κοιτασμάτων, που άπτεται και των εθνικών μας θεμάτων.>>
EΔΩ ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΜΟΥ : http://vaggelisioannidis.blogspot.com/2011/03/1-19-2011_31.html

ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΣΕ ΑΛΛΟ ΣΗΜΕΙΟ ΕΛΕΓΑ:

  Αναλήφθηκαν μάλιστα έναντι της συμφωνίας αυτής υποχρεώσεις για νέα μέτρα και ας το διαψεύδει μετ` επιτάσεως η κυβέρνηση όπως  και η δέσμευση, ότι θα προέλθουν τα επόμενα 5 χρόνια 50 δις ευρώ από αποκρατικοποιήσεις και αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας. Βεβαίως κανείς δεν μπορεί, να διαφωνήσει με την αναγκαιότητα αποκρατικοποιήσεων και αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας ίσα ίσα το αντίθετο, αλλά  δεν υπάρχει κανείς λογικός άνθρωπος, που να πιστεύει, ότι σε αυτό το χρονικό διάστημα θα συγκεντρωθεί αυτό το ποσόν. Αντιθέτως μάλιστα κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση επιδεικνύουν μια άνευ προηγουμένου επιπολαιότητα και αντιφάσκουν, αφού, ενώ υποστηρίζουν την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας ταυτοχρόνως, συναγωνίζονται σε λαϊκίστικες κορώνες περι μη  ξεπουλήματος και μη πώλησης δημόσιας γης. Έφτασε μάλιστα η κυβέρνηση, να προαναγγέλλει τη ψήφιση νόμου για την απαγόρευση πώλησης γης λες και υπάρχει δυνατότητα σοβαρά, να συγκεντρωθεί ένα τέτοιο ποσό μόνο με μακροχρόνιες μισθώσεις ακινήτων αποδεικνύοντας, ότι είναι παράλυτη από χρόνιες ιδεολογικές αγκυλώσεις. Οι πανηγυρισμοί λοιπόν του ΠΑΣΟΚ είναι πρέπον, να σταματήσουν άμεσα λαμβανομένου υπόψη και του γεγονότος, ότι με την προηγηθείσα συμφωνία αναλήφθηκε η υποχρέωση, να δημιουργηθούν πλεονάσματα ύψους 11 δις ευρώ τον χρόνο επι 20 χρόνια, για να μειωθεί το δημόσιο χρέος στο 60% του ΑΕΠ στόχος  εξωπραγματικός, που δεν θα επιτευχθεί. Ακόμη θα πρέπει, να ληφθεί υπόψη, ότι για να είχαμε ουσιαστική αντιμετώπιση της κρίσης χρέους στην ευρωζώνη, θα χρειαζόταν ο μηχανισμός στήριξης, να ενισχυθεί με κεφάλαια ύψους τουλάχιστον 2.5 τρις ευρώ ούτως ώστε, να μιλούμε σοβαρά για δυνατότητα αγοράς ομολόγων για λογαριασμό της Ελλάδας και σοβαρής εξυπηρέτησης του χρέους, πράγμα που δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα και τα 500 δις, που συμφωνήθηκαν για τον μόνιμο μηχανισμό  αδυνατούν, να πείσουν τις αγορές, ότι το ελληνικό δημόσιο χρέος στο τέλος δεν θα αναδιαρθρωθεί.

ΕΠΙΣΗΣ

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΧΡΕΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΛΥΣΗ ΠΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΩ

Τρίτη, 25 Οκτωβρίου 2011

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΧΡΕΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΛΥΣΗ ΠΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΩ

Kρίση χρέους. Υπάρχει λύση.
Εφημερίδα Πτολεμαίος

Δεδομένων των εξαιρετικά δύσκολων στιγμών, που περνά η Ελλάδα αλλά και λόγω της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης η Ευρώπη στο σύνολο της και ενώ βρισκόμαστε σε κρίσιμο σταυροδρόμι πολύ σημαντικών αποφάσεων, τόσο για την δύσμοιρη χώρα μας, όσο και για την πορεία της ευρωζώνης και του κοινού μας νομίσματος, κρίνω σκόπιμο, να κοινοποιήσω στο ευρύ κοινό για άλλη μια φορά τις απόψεις μου, για την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους και δανεισμού, η οποία μας εξουθενώνει τα τελευταία δύο χρόνια και έχει οδηγήσει σε σοβαρή απώλεια μέρους της εθνικής μας κυριαρχίας.
Έχω τονίσει σε όλες τις δημόσιες παρεμβάσεις μου, ποια είναι η λύση, που θεωρώ εφικτή και βιώσιμη ενώ και μετά την απόφαση της 21 Ιουλίου είχα ξεκαθαρίσει αμέσως, ότι δεν είναι επαρκής αυτή , δεν δίνει βιώσιμη λύση αν και άρχιζε η Ευρώπη, να κινείται στην σωστή κατεύθυνση επιτέλους και ότι δεν εξασφάλιζε, ούτε την βιωσιμότητα του δημοσίου χρέους μας, ούτε την σταθεροποίηση της ευρωζώνης απέναντι στις κατά κύματα επιθέσεις των αγορών.
Υποστήριξα από το 1ο προσυνέδριο της Δημοκρατικής Συμμαχίας με σχετική εισήγηση μου τον Μάρτιο, επισημοποιώντας ήδη πολύ παλαιότερη θέση μου, ότι η λύση πρέπει, να στηρίζεται στην επιμήκυνση του συνολικού δημοσίου χρέους της χώρας, σε εθελοντική βάση πάντα , για να μην δημιουργηθεί πιστωτικό γεγονός χρεοκοπίας. Στην επιμήκυνση αυτή απαιτείται, να επιδιωχθεί η ένταξη του συνόλου των ομολόγων, που έχουν στα χέρια τους οι ιδιώτες και οι θεσμικοί επενδυτές με εξαίρεση τα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία, τα οποία θα αντιμετωπίσουν πρόβλημα επιβίωσης αν συμμετάσχουν, αλλά και καταβολής των συντάξεων και όχι μόνο τα ομόλογα τα οποία λήγουν μέχρι το 2020, όπως λανθασμένα προβλέφθηκε στην απόφαση της 21 Ιουλίου 2011. Είναι μάταιο να ενταχθούν τα ασφαλιστικά ταμεία της χώρας στην ρύθμιση και μετά να πρέπει, να δανειστούμε πάλι, για να τα στηρίξουμε. Στην μακρόχρονη αυτή επιμήκυνση θα έπρεπε, να συμφωνήσουμε με τους δανειστές μας, ότι είτε θα συρρικνωνόταν το επιτόκιο, ειτε κατά την γνώμη μου πια δεν θα έπρεπε, να υπάρχει επιτόκιο δεδομένου, ότι απειλείται η μη πληρωμή μεγάλου μέρους του κεφαλαίου και συζητούν ήδη αναγκαστικό κούρεμα του, με δυσμενέστατες επιπτώσεις και για εμάς και για την Ευρώπη. Ακόμη είναι απαραίτητο για μια οριστική και σταθερή λύση, να αναθεωρηθούν οι ειδικές συμφωνίες και στην επιμήκυνση με μηδενισμό του επιτοκίου, να συμμετάσχει η ΕΚΤ οπωσδήποτε με τα ελληνικά ομόλογα, που βρίσκονται στα χέρια της ύψους 60 δις ευρώ και αν είναι δυνατόν να περιληφθεί και το ποσό 65 δις, που μας δάνεισε μέχρι σήμερα ο μηχανισμός της ΕΕ-ΔΝΤ. Ένα μέρος των κεφαλαίων, τα οποία θα εξοικονομούνται από τόκους και χρεολυσία με αυτόν τον τρόπο, θα επενδύονται, στα πλαίσια ενός αναπτυξιακού προγράμματος, που θα εκπονηθεί από κοινού με την τρόϊκα, σε παραγωγικά έργα.
Τόνιζα δε από τον Ιούλιο, ότι η λύση, που επελέγη στις 21/7, ενώ άρχιζε πια να κινείται προς την σωστή κατεύθυνση η ευρωζώνη , ήταν άτολμη και δεν καθιστούσε το ελληνικό χρέος βιώσιμο, ενώ ήταν προϊόν ανύπαρκτης και πάλι διαπραγμάτευσης από την μοιραία και άβουλη ελληνική κυβέρνηση. Η λύση αυτή ξεκαθάρισα από τότε, ότι μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο θα αναθεωρηθεί, γιατί δεν λύνει το πρόβλημα όπως και αποδεικνύεται περίτρανα πια σήμερα. Αυτό συνέβη, διότι άφηνε μεγάλο μέρος των ομολόγων αλλά και του χρέους εκτός ρύθμισης , δηλαδή όλα τα ομόλογα που έληγαν μετά το 2020 ύψους 40 δις ευρώ περίπου όπως και το υπόλοιπο χρέος που ήταν στα χέρια της ΕΚΤ και διατηρούνταν παράλογα ένα υψηλότατο επιτόκιο την στιγμή μάλιστα, κατά την οποία ήταν απολύτως φανερό, πως υπάρχει αδυναμία κάλυψης από την Ελλάδα ακόμη και του κεφαλαίου. Το επιτόκιο αυτό είναι υψηλό, διότι μπορεί μεν να μειώθηκε στο 3,5 – 4% σε σχεση με το 5% της πρώτης δανειακής σύμβασης, αλλά ήταν πολύ υψηλότερο σε σχέση με το επιτόκιο των ομολόγων κατά την χρονική στιγμή έκδοσης τους, πράγμα που είναι παντελώς παράλογο υπο τις σημερινές μάλιστα ακραίες συνθήκες.
Η άποψη μου ήταν και παραμένει αμετακίνητη, πως θα χρειαστεί πιο τολμηρή αντιμετώπιση με διεύρυνση του PSI ( μηχανισμός εθελοντίκης συμμετοχής ιδιωτών) και βεβαίως χωρίς αναγκαστικό κούρεμα του χρέους, το οποίο θα δημιουργήσει εφιαλτικά νέα προβλήματα και θα αποτελέσει πιστωτικό γεγονός. Χρειάζεται λοιπόν, να επιδιωχθεί η βαθύτερη συμμέτοχη σε εθελοντική βάση του συνόλου των ομολογιούχων, όπως και η άμεση ενίσχυση με πολύ μεγαλύτερα ποσά τόσο του προσωρινού μηχανισμού EFSF (European Financial Stability Facility) oσο και του μόνιμου ESM (European Stability Mechanism) με περιπου 2 τρις ευρώ, ώστε να μπορούν, να παρεμβαίνουν πολύ περισσότερο στην δευτερογενή αγορά ομολόγων, για να επιτευχθεί σε μεγαλύτερο ποσοστό εθελοντικό κούρεμα του χρέους από το ανεπαρκές 21% στο 50% χωρίς αυτό, να χαρακτηριστεί ποτέ πιστωτικό γεγονός, που θα μας βγάλει για πολλά χρόνια εκτός αγορών. Ηρθε η ώρα η Ευρώπη, να πάψει, να αργοπορεί και να αντιμετωπίζει μίζερα το ζήτημα, γιατί αν δεν το έχουν καταλάβει τα ισχυρά αλαζονικά μέλη της, τα θεμέλια του κοινού νομίσματος έχουν πάρει φωτιά, από την οποία δεν θα γλιτώσει κανείς.
Επίσης επιβάλλεται, να διευρυνθεί η δυνατότητα παρέμβασης των ταμείων EFSF και ΕSM με την πιθανή μάλιστα συγχώνευση των προβλεπόμενων πόρων τους. Είναι κατάλληλη πλέον η στιγμή, να δημιουργηθεί άμεσα και ευρωομόλογο έκδοσης της ΕΚΤ, για να ηρεμήσουν οι αγορές και να αποκατασταθεί η ροή δανεισμού στην περιφέρεια της ευρωζώνης. Εξάλλου θα χρειαστεί, να γίνει με την στήριξη της Ευρώπης η ανακαιφαλαιοποίηση των τραπεζών, οι οποίες θα συμμετάσχουν στο πρόγραμμα και θα υποστούν ζημίες. Αυτό δεν μπορεί να γίνει από το ελληνικό κράτος, γιατί θα σήμαινε, ότι θα έπρεπε πάλι, να δανειστεί, για να το επιτύχει.
Εκείνο όμως, που απαιτείται, είναι να σταματήσει άμεσα κάθε κίνηση για επιστροφή στην δραχμή και έξοδο από το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα όπως και κάθε πρόθεση για αναγκαστικό κούρεμα του χρέους και χρεοκοπία κατά συνέπεια της χώρας. Το μέλλον της Ελλάδας μας βρίσκεται μέσα στην ευρωζώνη και μία αντίθετη εξέλιξη θα οδηγήσει σε εξαθλίωση τον λαό και σε αδυναμία εισαγωγής ακόμη και ειδών πρώτης ανάγκης, αφού έχουμε καταφέρει, να εισάγουμε ακόμη και σιτάρι ή κρέας από το εξωτερικό. Το υποτιμημένο και ανυπόληπτο νόμισμα μας τότε δεν θα μπορεί, να μας εξασφαλίσει ούτε την στοιχειώδη εισαγωγή πρώτων υλών όπως πχ πετρέλαιο, δεδομένου και του μεγάλου ελλείμματος του εμπορικού ισοζυγίου.
Όσον αφορά το παταγωδώς αποτυχημένο μείγμα οικονομικής πολιτικής, που επιβάλλει υπερφορολογήσεις και κεφαλικούς φόρους επι δικαίων και αδίκων όπως και άδικες οριζόντιες περικοπές, χωρίς να καταργεί την πραγματική και συνεχιζόμενη σπατάλη του δημόσιου τομέα και χωρίς να δίνει κίνητρα επενδύσεων και αναπτυξιακή προοπτική στην χώρα, αυτό είναι απαραίτητο τάχιστα, να εγκαταλειφθεί, γιατί ούτε την χώρα βοηθά ούτε και τους δανειστές μας, να εξασφαλίσουν τα κεφάλαια, που μας δάνεισαν. Όσο συνεχίζεται αυτός ο παραλογισμός, τόσο η ύφεση όπως έχω ξαναγράψει, θα βαθαίνει και τόσο η ανεργία θα γίνεται ανεξέλεγκτη. Η πρόβλεψη της ημιθανούς κυβέρνησης και της τρόικας για αναθεωρημένο έλλειμμα 8,5% επι του ΑΕΠ θα έχει την τύχη όλων των αποτυχημένων προβλέψεων τους και προσωπικά πιστεύω, ότι το έλλειμμα το 2011 θα κλείσει πάνω από 9% ως ποσοστο του ΑΕΠ, ενώ τα περι πρωτογενούς πλεονάσματος στις αρχές Απριλίου του 2012 είναι όνειρα θερινής νυκτός μαθητευόμενων μάγων.
Χρειάζεται πλέον αξιοπιστία και σοβαρότητα τόσο από το ελληνικό πολιτικό σύστημα, που δεν την έχει, γιατί φέρεται με απίθανη ανωριμότητα και ανικανότητα όσο και κάλυψη του δραματικού ελλείμματος ευρωπαϊκής ηγεσίας, που είναι πλέον πασιφανές, διότι ορισμένοι ευρωπαίοι ηγέτες επιστρέφουν σε έναν μυωπικό οικονομικό εθνικισμό, καταστρέφοντας δυστυχώς την ιδέα της ΕΕ και της ευρωζώνης, όπως την ονειρεύτηκαν οι ιδρυτές -προπάτορες της και οδηγώντας σε μία αδιέξοδη γερμανική Ευρώπη.

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ

ΕΠΙΣΗΣ

 ΒΙΝΤΕΟ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Β. ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΣΤΗΝ ΕΡΑ

 Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΒΑΓΓΕΛΗ ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΣΤΗΝ ΕΡΑ ΦΛΩΡΙΝΑΣ ΣΤΙΣ 20/11/2012 ΣΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ ΣΟΦΙΑ ΖΟΥΖΕΛΗ

ΘΕΜΑ: Η ΚΡΙΣΗ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΕΟΥΣ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ Η ΜΕΤΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ.