Συλλαλητήριο στις Πρέσπες την Κυριακή για το Σκοπιανόπηγη φωτο: EUROKINISSI/ΒΕΡΒΕΡΙΔΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ
«Ραντεβού» το πρωί της Κυριακής στις Πρέσπες, για ένα ακόμη
συλλαλητήριο για το Σκοπιανό, δίνει η Επιτροπή Αγώνας για την
Ελληνικότητα της Μακεδονίας, ενόψει της υπογραφής της συμφωνίας
Τσίπρα-Ζάεφ για τη «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας».
Σε κάλεσμά της μέσω του Facebook με τίτλο «Λεωφορεία για τις
Πρέσπες», η Επιτροπή Αγώνα για την Ελληνικότητα της Μακεδονίας «καλεί
τους Έλληνες της Βόρειας Ελλάδας να βρεθούν στις Πρέσπες το πρωί της
Κυριακής 17 Ιουνίου, στις 11:00, για να διαδηλώσουν κατά της υπογραφής
συμφωνίας από τους πρωθυπουργούς της Ελλάδας και των Σκοπίων».
Με άρθρο στο protagon.grο
καθηγητής Γλωσσολογίας και πρώην πρύτανης του Πανεπιστημίου
Αθηνών, Γιώργος Μπαμπινιώτης απαντά για την «Μακεδονική» γλώσσα
εξηγώντας γιατί η συμφωνία Τσίπρα-Ζάεφ για το Σκοπιανό είναι κακή.
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο του Γιώργου Μπαμπινιώτη
«Μακεδονική»! «Μάς είπαν έναν μύθο σαν να είμαστε παιδιά» Ελαμψε η αιτία επικλήσεως τού 1977 και πολλών άλλων χρονολογιών:
αναγνωρίστηκε επισήμως κατά τη διαπραγμάτευση με τα Σκόπια η
βουλγαροσερβική σλαβική γλώσσα των Σκοπίων ως «μακεδονική». Δόθηκε
επισήμως ένα όνομα με το οποίο η γλώσσα αυτή δεν έχει καμία σχέση. Τόσος
μόχθος, τόσες προσδοκίες, γέννησαν τόση πίκρα και τόση αίσθηση
ματαίωσης…
Γράφαμε, εξηγούσαμε, τεκμηριώναμε, επιχειρηματολογούσαμε και νομίζαμε
ότι κάποιος από τους ιθύνοντες που διαπραγματεύονται και λαμβάνουν τις
αποφάσεις για το σκοπιανό θέμα θα μας ακούσει. Τίποτε. Τώρα ο αφελής
γράφων τις γραμμές αυτές καταλαβαίνει γιατί ο ευφυής υπουργός παρέπεμπε
πεισματικά στο 1977. Γιατί επιζητείτο εκ των υστέρων δικαιολογία για τα
αδικαιολόγητα.
Είχε αποφασισθεί προφανώς μέσα στο δούναι και λαβείν της
διαπραγμάτευσης να αναγνωριστεί και να προσφερθεί χαριστικά η ονομασία
της σλαβικής γλώσσας των Σκοπιανών σαν «μακεδονική» και ανεζητείτο δήθεν
«προηγούμενο» και δήθεν «ιστορικό έρεισμα». Ετσι το των Σκοπιανών
διπλωματικό «επιχείρημα» (ρητά μόλις από το 1991 που αυτονομήθηκε η
ΠΓΔΜ) πως τάχα η γλώσσα τους είναι η «μακεδονική», η χρήση δηλ. εκ
μέρους των Σκοπιανών μιας ψευδώνυμης ονομασίας για μια γλώσσα η οποία
δεν είναι παρά ένα βουλγαροσερβικό ιδίωμα, δηλ. μια σλαβική γλώσσα, που
γι’ αυτό άλλωστε γράφεται με το σλαβικό κυριλλικό αλφάβητο όπως όλες οι
σλαβικές γλώσσες, αναπαρήχθη κατά κόρον από γνωρίζοντες την αλήθεια και
από άλλους μη έχοντες ιδέαν του θέματος ως μη ώφελον.
Εγώ να εξηγώ δημόσια [Protagon, Τα Νέα, Ελεύθερος Τύπος, πλήθος
ραδιοφωνικών συνεντεύξεων και μια τηλεοπτική] τι συζητήθηκε το 1977, ένα
τεχνικό θέμα πώς θα τυποποιηθούν αποκλειστικώς τα γεωγραφικά ονόματα
χωρών με λατινικό αλφάβητο (όπως η Γιουγκοσλαβία τότε, αλλά και η Ελλάδα
και η Κίνα και οι αραβικές χώρες και το Ισραήλ και οι χώρες τής
Σοβιετικής Ενωσης και πολλές άλλες χώρες), να εξηγώ ως συμμετασχών ότι
αυτό ήταν το θέμα της 3ης Διάσκεψης την Ηνωμένων Εθνών στην Αθήνα («the
standardization of geographical names») και κάποιοι επίσημοι (υπουργοί
και βουλευτές τής κυβέρνησης) να συνεχίζουν να μιλούν αυτοί -όχι οι
Σκοπιανοί!- για δήθεν αναγνώριση εκ μέρους μας της γλώσσας των Σκοπίων
ως «μακεδονικής»!… Στην Αθήνα, επί Κωνσταντίνου Καραμανλή, με υπουργό
τον (επιστήθιο φίλο και συνεργάτη του) υπουργό του Πολιτισμού
Κωνσταντίνο Τρυπάνη, με εμάς μια ομάδα γλωσσολόγων και γεωγράφων, δηλ.
ειδικών για το θέμα επιστημόνων και όχι διπλωματών (όλων μας
εκπεφρασμένα αντίθετων με διάφορες ευκαιρίες σε κάθε σκέψη για ψευδώνυμη
ονομασία της γλώσσας των Σκοπίων ως «μακεδονικής») αναγνωρίστηκε
-άκουσον άκουσον- το 1977 «μακεδονική» γλώσσα!
Και εγένετο φως. Ελαμψε η αιτία επικλήσεως του 1977 και πολλών άλλων
χρονολογιών: αναγνωρίστηκε επισήμως κατά τη διαπραγμάτευση με τα Σκόπια η
βουλγαροσερβική σλαβική γλώσσα των Σκοπίων ως «μακεδονική». Δόθηκε
επισήμως ένα όνομα με το οποίο η γλώσσα αυτή δεν έχει καμία σχέση.
Αντιστάθμισμα: Θα αναφέρεται κάπου στη συμφωνία ότι η επισήμως
αναγνωριζομένη από την Ελλάδα γλώσσα των Σκοπίων ως «μακεδονική» δεν
είναι μακεδονική αλλά σλαβική!… Τότε, αφού και οι δύο πλευρές
συνομολογούν ρητά ότι είναι (όπως πράγματι είναι) σλαβική γλώσσα, γιατί
συμφωνούμε να λέγεται «μακεδονική», όνομα που παραπέμπει ρητά στην
ελληνική γλώσσα τής Μακεδονίας (αρχαία, νέα και σύγχρονη); Δεν είναι
αυτό ιδιοποίηση και σφετερισμός ενός εθνικού ονόματος για μια γλώσσα που
σε σχέση με τους ομιλητές της (εννοώ τους Σκοπιανούς) έχει άλλη εθνική
προέλευση;
Και δεν γίνεται ο σφετερισμός αυτός για τον προφανή λόγο, ότι μια
εθνική γλώσσα είναι και καθοριστικό συστατικό εθνικής ταυτότητας, μιας
άλλης δηλ. ταυτότητας από την πραγματική ιστορική ταυτότητα που έχουν οι
πολίτες των Σκοπίων; Είναι σοβαρό και πειστικό να επιχειρηματολογούμε
ότι ο κόσμος που θα λέει τη γλώσσα των Σκοπίων «μακεδονική» θα σπεύδει
εν συνεχεία να αναζητεί τη συμφωνία που θα έχει υπογραφεί και στην οποία
θα πληροφορείται ποια είναι η καταγωγή και η υπόσταση αυτής της δήθεν
«μακεδονικής»;
Ο Πλάτων λέει κάπου στον Σοφιστή «φαίνεται να μας είπαν έναν μύθο ο
καθένας σαν να είμαστε παιδιά» (μῦθόν τινα ἕκαστος φαίνεταί μοι
διηγεῖσθαι παισίν ὡς οὖσιν ἡμῖν). Αυτό συμβαίνει και στην αντιμετώπιση
που έχουμε όσοι πονάμε την Ελληνική της δικής μας, ιστορικά
καταξιωμένης, Μακεδονίας που αναγκαζόμαστε -έστω και με καθυστέρηση- να
υποστηρίζουμε στην παρούσα συγκυρία. «Μας λένε έναν μύθο σαν να είμαστε
παιδιά»…
Τόση διαπραγμάτευση, τόσος μόχθος, τόσες προσδοκίες, γέννησαν τόση
πίκρα και τόση αίσθηση ματαίωσης. Τελικά, ως προς τη γλώσσα τουλάχιστον
φαίνεται να ισχύει το ὤδινεν ὄρος καί ἔτεκε μῦν…
Τα ψέματα, οι κυβιστήσεις και η εξαπάτηση για το «Μακεδονικό»
Πώς ο Αλέξης Τσίπρας προσπαθεί να αντιστρέψει την πραγματικότητα
σχετικά με τη συμφωνία με τον Ζάεφ - Τι έλεγε στο παρελθόν ο Πάνος
Καμμένος που τώρα «κρύβεται» και τι υποστήριζαν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ κατά
καιρούς για τη Μακεδονία
Μια
σειρά από ανακολουθίες, κυβιστήσεις, ψέματα, παραπλάνηση του ελληνικού
λαού γύρω από την υπόθεση της ονομασίας των Σκοπίων, σφραγίζουν την
κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Οι δηλώσεις κατά καιρούς, ιδιαίτερα στα προ
κυβέρνησης χρόνια, οι πατριωτικές κορώνες του Πάνου Καμμένου που
θάφτηκαν, μαζί με τους σκελετούς του, στα ντουλάπια του υπουργικού
γραφείου του, έχουν μείνει στην ιστορία.
Η αλήθεια είναι ότι τόσο ο
Αλέξης Τσίπρας όσο και πολλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, σήμερα υπουργοί ή
βουλευτές, είχαν σταθερή άποψη για τη γειτονική χώρα. Δεν είχαν κανένα
πρόβλημα να ονομαστεί Μακεδονία χωρίς προσδιορισμούς, και το έλεγαν και
δημόσια. Ηταν η εποχή του 3% διότι στη συνέχεια έριξαν νερό στο κρασί
τους και ζητούσαν γεωγραφικό προσδιορισμό erga omnes.
Ωστόσο,
η αποκάλυψη του κειμένου της συμφωνίας με τον Ζ. Ζάεφ, σε σύγκριση με
τα όσα είπε ο κ. Τσίπρας στο διάγγελμά του, όσα έγραφε το μνημειώδες non
paper κι όσα αναγκάστηκε να εξηγήσει στη συνέντευξή του στην ΕΡΤ,
δείχνουν ότι υπήρχε σαφής προσπάθεια παραπλάνησης της κοινής γνώμης, με
συνειδητά ψέματα ή συνειδητή απόκρυψη της αλήθειας.
Ο Αλέξης Τσίπρας και η Μακεδονία
Ο
πρωθυπουργός, είτε ως πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ είτε αφότου κέρδισε τις
εκλογές, έκανε μια σειρά από δηλώσεις που έδειχναν το δρόμο που θα
ακολουθούσε στη διαπραγμάτευση με την ΠΓΔΜ.
Τόσο ο ίδιος όσο και
στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ήταν θερμοί υποστηρικτές του ονόματος της Μακεδονίας
χωρίς προσδιορισμούς. Μάλιστα, το 2008 κείμενο που υπέγραφαν δεκάδες
στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ (μεταξύ αυτών οι κ. Τσακαλώτος, Χριστοφιλοπούλου,
Καρανίκας) μιλούσαν ξεκάθαρα για «Δημοκρατία της Μακεδονίας που πρέπει
να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ.
Είναι Φεβρουάριος του 2015, λίγες ημέρες
μετά την ανάληψη της εξουσίας από τον ΣΥΡΙΖΑ και ο κ. Τσίπρας βρίσκεται
σε Σύνοδο Κορυφής στις Βρυξέλλες. Ο πρωθυπουργός δέχεται ερώτηση από
δημοσιογράφο της γειτονικής χώρας η οποία κάνει ξεκάθαρα λόγο για
«Δημοκρατία της Μακεδονίας» χωρίς να υπάρχει αντίδραση από την ελληνική
αποστολή.
Τα μεγάλα ψέματα
Με
την αποκάλυψη της συμφωνίας Τσίπρα – Ζάεφ, μπόρεσαν όλοι να
διαπιστώσουν και τα ψέματα του Ελληνα πρωθυπουργού σε μια σειρά από
κρίσιμες λεπτομέρειες.
Τα βίντεο που ακολουθούν αποκαλύπτουν τις
ανακολουθείες Τσίπρα, καθώς άλλα έλεγε στο διάγγελμα κι άλλα
αποκαλύφθηκαν με το non paper και στη συνέχεια με τη συνέντευξη στην ΕΡΤ
όπου π.χ. παραδέχθηκε ότι το όνομα ΔΕΝ θα είναι αμετάφραστο.
Ο κ.
Τσίπρας στο διάγγελμά του, αλλά και στο περίφημο non paper που εκδόθηκε
προχθές από το Μαξίμου, υποστήριζε ότι η ονομασία θα είναι erga omnes.
Τεράστιο
ψέμα που αποκαλύφθηκε από το κείμενο της συμφωνίας. Κατ’ αρχάς «χάθηκε»
κάπου η σλάβικη γραφή, δηλαδή το Severna Macedonija. Πλέον, και μετά
από όσα είπε στη συνέντευξη στην ΕΡΤ ο ελληνικός λαός γνωρίζει πως δεν
πρόκειται για αμετάφραστη ονομασία και στη διακριτική ευχέρεια κάθε
κράτους θα είναι να μεταφράζει ή όχι το όνομα. Με απλά λόγια, ενώ μέχρι
πρότινος η κυβέρνηση διαπραγματευόταν το «αμετάφραστο» του ονόματος τώρα
εμείς θα τους αποκαλούμε «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονία», οι
Βρετανοί «North Macedonia» κ.λπ.
Μεγάλη…
σκόπιμη παράλειψη στη συμφωνία είναι το κρίσιμο ζήτημα του erga omnes. Ο
πρωθυπουργός είχε πει ότι η ονομασία θα είναι erga omnes. Είναι θέση
που την είχε και πριν το 2015, δηλαδή «σύνθετη ονομασία, γεωγραφικός
προσδιορισμός, έναντι όλων». Όμως, αποδεικνύεται ότι στην πράξη δεν θα
ισχύσει κάτι τέτοιο. Για παράδειγμα η εθνικότητα δεν θα είναι
«Βορειομακεδόνας» (επομένως erga omnes) αλλά «Μακεδονική/Πολίτης της
Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας». Ετσι θα αναγράφεται σε όλα τα
επίσημα έγγραφα.
Και τι γίνεται με τη γλώσσα; Μια ακόμη
παραπλάνηση του ελληνικού λαού. Δεν θα ονομάζεται «βορειομακεδονίτικη
γλώσσα» όπως θα φανταζόμαστε, αλλά Μακεδονική γλώσσα.
Η επεξήγηση η
οποία αναφέρεται στο άρθρο 7 της Συμφωνίας, δεν είναι υποχρεωτικό να
αναγράφεται, καθώς το άρθρο έχει διευκρινιστικό ρόλο, στις έννοιες
«Μακεδόνας» και «Μακεδονική», χωρίς να είναι δεσμευτική η αναγραφή αυτών
των διαφοροποιήσεων σε σχέση με τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό. Επίσης,
με το άρθρο 1 παρ.3 α της Συμφωνίας, οι αλλαγές στις πινακίδες των
αυτοκινήτων θα αλλάξουν σε NM και σε ΝΜΚ. Για όλους τους άλλους
σκοπούς οι κωδικοί της χώρας παραμένουν ΜΚ και ΜKD, όπως επισήμως έχουν
αποδωθεί από τον Διεθνή Οργανισμό Τυποποίησης. Οπότε υπάρχει διπλή
ονομασία στις πινακίδες, άλλη για τα αυτοκίνητα άλλη για όλες τις άλλες
χρήσεις, η σημερινή MK που παραπέμπει στο σκέτη Μακεδονία.
Ιδιαίτερα
επικίνδυνη είναι η αναφορά στα βιβλία. Το άρθρο 8 παρ.5, κάνει λόγο για
διεπιστημονική επιτροπή εμπειρογνωμόνων η οποία θα έχει τη δυνατότητα
να αναθεωρήσει οποιαδήποτε σχολικά εγχειρίδια, και βοηθητικό υλικό όπως
χάρτες, ιστορικούς άτλαντες, οδηγούς διδασκαλίας που χρησιμοποιούνται
από τις δύο χώρες. Δηλαδή η ΠΓΔΜ θα έχει τη δυνατότητα να προβάλει
αντιρρήσεις και να ζητήσει αλλαγές για πράγματα που περιλαμβάνονται στα
ελληνικά βιβλία.
Πρόκειται
για ένα ζήτημα το οποίο δεν ανέφερε ο Αλέξης Τσίπρας στο διάγγελμα αλλά
δεν περιλαμβανόταν και στο non paper του Μεγάρου Μαξίμου.
Ταυτόχρονα,
με το άρθρο 8 παρ.3, διαχωρίζει τα αρχαιολογικά τεχνουργήματα από την
αφαίρεση του συμβόλου του ήλιου της Βεργίνας τα οποία και θα τον
διατηρήσουν.
Δηλαδή, αν και –όπως είπε στην ΕΡΤ- κερδίζουμε την αρχαία ιστορία της Μακεδονίας, ο ήλιος της Βεργίνας παραχωρείται στην ΠΓΔΜ.
Και τι γίνεται με τον αλυτρωτισμό. Ούτε σ’ αυτό μας διαφώτισε ο πρωθυπουργός στη συνέντευξή του.
Στη
συμφωνία, με το άρθρο 6 υπογραμμίζεται ότι κανένα από τα δύο μέρη δεν
θα υιοθετεί πολιτικές και συμπεριφορές, με τις οποίες θα προκαλείται
προπαγάνδα και αλυτρωτικές τάσεις του ενός μέρους προς το άλλο μέρος.
Αυτή η διάταξη, χρήζει διευκρινίσεων, διότι όπως είναι διατυπωμένο,
δημιουργεί τη βάση για ερμηνεία, ότι η Ελλάδα χρησιμοποιούσε και
χρησιμοποιεί συμπεριφορές ιδιωτών, ως αλυτρωτικό στοιχείο και
προπαγανδιστικό. Με αυτήν την έννοια παραδεχόμαστε ως ένα από τα δύο
μέρη, ότι πραγματοποιούσαμε αλυτρωτικές συμπεριφορές εις βάρος των
Σκοπίων.
Και δημιουργούνται οι βάσεις ώστε να ισχυριστούν κάποια
στιγμή οι γείτονες την ύπαρξη από παλιά «Μακεδονικής μειονότητας» στην
Ελλάδα η οποία καταπιέστηκε.
Οι κυβιστήσεις Καμμένου
Είναι
17 Γενάρη του 2015, λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές όπου ΣΥΡΙΖΑ και
ΑΝΕΛ σχημάτισαν κυβέρνηση. Ο Πάνος Καμμένος δίνει μια ακόμη προεκλογική
ομιλία, ένα πατριωτικό σόου στην Κοζάνη όπου αναφέρεται φυσικά σε όσους
«ξεπούλησαν το όνομα της Μακεδονίας».
Και λέει: «Σε επόμενη
κυβέρνηση με ΑΝΕΛ, το όνομα των Σκοπίων δεν θα έχει κανένα σύνθετο του
όρου Μακεδονία… Όπως ρίξαμε την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, έτσι θα ρίξω
και την επόμενη κυβέρνηση αν πάνε να πουλήσουν σπιθαμή ελληνικής γης”
φώναζε τρία χρόνια πριν, από την Κοζάνη και την προεκλογική συγκέντρωση
του κόμματος, ο πρόεδρος των “Ανεξάρτητων Ελλήνων».
Δεκέμβριος
του 2014, λίγες εβδομάδες πριν γίνουν οι εκλογές, ο Πάνος Καμμένος από
τη Θεσσαλονίκη θέλει να διαβεβαιώσει τον Μητροπολίτη Ανθιμο που έχει
εκφράσει τους φόβους του για το όνομα των Σκοπίων. Και κάνει μια δήλωση…
ποίημα. Ότι δεν θα αφήσει κανέναν… Τσίπρα να ξεπουλήσει τη Μακεδονία.
Αφού ορκίζεται ενώπιον θεού και λαού ότι αυτός θα είναι εγγυητής στο να μη δοθεί το όνομα Μακεδονία στα Σκόπια.
«Η
Μακεδονία είναι ελληνική και δεν δεχόμαστε ούτε γεωγραφικό
προσδιορισμό», είπε τότε ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ και προφανώς θα θυμάται
πολύ καλά σήμερα τις δηλώσεις του. Ειδικά τώρα που θα στηρίξει την
κυβέρνηση αλλά δεν θα ψηφίσει τη συμφωνία. Κατά τα άλλα, σύμφωνα με τον
πρωθυπουργό ο κ. Καμμένος «έχει αρχές και αξίες» και δεν είναι έμπορος
πατριωτισμού, όπως όσοι διαφωνούν.
Γνώριζαν και οι δύο
Ο
Αλέξης Τσίπρας και ο Πάνος Καμμένος, όταν αποφάσισαν να συνεργαστούν
και να συγκυβερνήσουν γνώριζε ο ένας τις απόψεις του άλλου.
Ο
πρόεδρος των ΑΝΕΛ είχε γνώση των όσων έλεγαν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ για το
όνομα της Μακεδονίας, ωστόσο, επέλεξε την υπουργική καρέκλα.
Για
παράδειγμα, σίγουρα γνώριζε ότι τον Μάιο του 2008 αντιπροσωπεία της
Νεολαίας του ΣΥΝ -που μετεξελίχθηκε σε Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ- συμμετείχε σε
πολιτική εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στα Σκόπια με κεντρικό σύνθημα:
«Βέτο στον εθνικισμό, εμπάργκο στον μιλιταρισμό, έξω από το ΝΑΤΟ». Το
δελτίο Τύπου έκανε λόγο για «συμμετοχή οργανώσεων από την Ελλάδα και τη…
Δημοκρατία της «Μακεδονίας». Σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στις
17/5/2008 σε κεντρικό ξενοδοχείο των Σκοπίων η κυρία Σίσσυ Βωβού,
υπεύθυνη φεμινιστικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ που το 2013 μάλιστα είχε
θέσει υποψηφιότητα για πρόεδρος του κόμματος απέναντι στον κ. Αλέξη
Τσίπρα, τάχθηκε υπέρ των Σκοπιανών να αυτοαποκαλούνται «Μακεδόνες», και
μίλησε ευθαρσώς για «μακεδονική» μειονότητα στην Ελλάδα. «Εμείς ζητάμε
την αναγνώριση της “μακεδονικής εθνότητας” όσον αφορά στο τμήμα του λαού
της Δημοκρατίας της Μακεδονίας που είναι Μακεδόνες, αλλά και όσον αφορά
στους Ελληνες ντόπιους Μακεδόνες που ζουν στον Βορρά της ελληνικής
Μακεδονίας», δήλωσε προκλητικά.
Επίσης, στο 5ο Συνέδριο της
Νεολαίας του Συνασπισμού, τον Δεκέμβριο του 2007, εγκρίθηκε κείμενο
θέσεων για το Σκοπιανό, στο οποίο μεταξύ άλλων ανέφερε: «Υπερασπιζόμενοι
και υπερασπιζόμενες την αρχή της αυτοδιάθεσης των λαών, θεωρούμε πως το
όνομα “Μακεδονία” μπορεί κάλλιστα να χρησιμοποιηθεί από τους γείτονές
μας και είναι αυτονόητο δικαίωμά τους. Η ιστορική αυτή ονομασία έχει από
χρόνια υιοθετηθεί από τους κατοίκους της περιοχής και αντιστοιχεί στη
συνείδησή τους, αφού με αυτή γεννήθηκαν και μεγάλωσαν. Εξάλλου, το όνομα
αντιστοιχεί σε πραγματικότητες των διεθνών σχέσεων που διαμορφώθηκαν
εδώ και πολλές δεκαετίες, τις οποίες η Ελλάδα δεν μπορεί και δεν πρέπει
να ακυρώσει».
Κανείς δεν ξεχνά βεβαίως τον μέχρι πρότινος
υφυπουργό Παιδείας, κ. Ζουράρι ο οποίος σε συνέντευξή του στο Mega
έλεγε: «Εγώ θα ψηφίζω τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ ακόμη κι αν προτείνει την
προσάρτηση της Μακεδονίας στα Σκόπια».
Λίγο καιρό αργότερα ο ίδιος, βουλευτής των ΑΝΕΛ έλεγε: «Οποιος παραχωρεί όνομα, παραχωρεί έδαφος».
Ακόμη,
ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Στέλιου Κούλογλου στον «Telegraf» των
Σκοπίων, στις 26-3-2014, είχε δηλώσει: «Αποκαλώ την «Μακεδονία» με το
όνομά της: «Μακεδονία», όπως ο υπόλοιπος κόσμος».
Ένα ακόμη
στοιχείο της ανακολουθίας των συγκυβερνώντων ήταν το «επεισόδιο»
Καμμένου – Μουζάλα. Ο τότε υπουργός – υπεύθυνος για τη μεταναστευτική
πολιτική είχε αποκαλέσει σε συνέντευξή του τα Σκόπια «Μακεδονία». Αν και
ζήτησε συγγνώμη για το «λεκτικό ατόπημα», ο Πάνος Καμμένος… βγήκε στα
κάγγελα. Ζήτησε την άμεση παραίτηση του υπουργού τονίζοντας ότι δεν
μπορεί να κάθεται στο ίδιο υπουργικό συμβούλιο με τον Μουζάλα.
Το
αποτέλεσμα; Ο κ. Μουζάλας ουδέποτε παραιτήθηκε, αντιθέτως έμεινε στο
υπουργικό συμβούλιο για δύο ακόμη χρόνια από εκείνο το επεισόδιο.
Επίσης,
ο βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ, Μάκης Μπαλαούρας, εκείνες τις ημέρες είχε κάνει την
ακόλουθη δήλωση θέλοντας να στηρίξει τον κ. Μουζάλα: ««Το ζήτημα είναι
τριτεύoν. Πρέπει να υπάρξει λύση με συμβιβασμό. Δυστυχώς χάσαμε την
ευκαιρία στο παρελθόν. Δεν θα είχα καμιά αντίρρηση για το «Βόρεια
Μακεδονία» ή το «Σλαβομακεδονία». Το Μακεδονία δεν θα το απέρριπτα
προσωπικά».
Και ποιος δεν ξεχνά άραγε το πρωτοσέλιδο του
κομματικού οργάνου του ΣΥΡΙΖΑ, της Αυγής, η οποία στα μεγάλα
συλλαλητήρια του 1992 για τη Μακεδονία είχε πρώτο θέμα με τίτλο: «Παλμός
με ωριμότητα». ΠΗΓΗ: in.gr
Οτι ελληνικη κυβερνηση θα πωλουσε τις θυσιες και τους ηρωες του Μακεδονικου Αγωνα για να αναγνωρισει το κρατος των κομιτατζηδων που μεχρι τον Μεσοπολεμο δηλωναν Βουλγαροι απογονοι αυτων και απο τοτε ανακαλυψαν οτι δηθεν ειναι Μακεδονες ειδικα με τα τεχνασματα του Τιτου και την κατασκευη γλωσσας και ιστοριας αφηνει αναυδους ολους τους Ελληνες πλην διεθνιστων απατριδων.
Τσίπρας-Κοτζιάς επικυρώνουν τον Μακεδονισμό-αλυτρωτισμό των Σκοπίων
Σταύρος Λυγερός
Η συμφωνία Αθήνας-Σκοπίων είναι γεγονός και αναμένεται να
υπογραφεί στις Πρέσπες την ερχόμενη Παρασκευή (15 Ιουνίου) ή το Σάββατο.
Στο διάγγελμά του, ο Τσίπρας ομολόγησε ότι η Ελλάδα αποδέχεται η
σλαβομακεδονική γλώσσα να ονομάζεται «μακεδονική γλώσσα» («macedonian
language»), με τη διευκρίνιση ότι είναι σλαβικής προέλευσης. Το
χειρότερο είναι ότι η Ελλάδα αποδέχεται πως οι Σλαβομακεδόνες θα
ονομάζονται «Μακεδόνες». Θα ισχύει ο όρος «Macedonian / citizen of the
Republic of North Macedonia», με τη διευκρίνιση ότι ο λαός αυτής της
χώρας δεν σχετίζεται με τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό.
Η συμφωνία
αυτή, αποδεχόμενη τη μετατροπή της σλαβομακεδονικής ταυτότητας σε
«μακεδονική» επικυρώνει τον Μακεδονισμό, το ιδεολόγημα της
«διαμελισμένης μακεδονικής πατρίδας». Είναι γελοίο η κυβέρνηση να ομιλεί
για απαλοιφή αλυτρωτικών αναφορών στο Σύνταγμα της ΠΓΔΜ, όταν
αποδέχεται το βασικό όχημα του αλυτρωτισμού που είναι το όνομα της
εθνότητας/γλώσσας.
Όπως είχε διαφανεί σχεδόν από την αρχή, ο Κοτζιάς διαπραγματεύθηκε
με λογική ανατολίτικου παζαριού. Το ομολόγησε ρητά ο ίδιος στις
συνεντεύξεις που παραχώρησε και στην ΕΡΤ και στο ΚΟΝΤΡΑ. Προφανώς, σε
μία διαπραγμάτευση υπάρχει πάρε-δώσε. Έχει κρίσιμη σημασία, όμως, η
διαπραγμάτευση να εκκινεί από μία θέση αρχής, η οποία να αντανακλά την
πραγματικότητα στην περιοχή και κατ’ επέκτασιν να καθορίζει τις θεμιτές
κόκκινες γραμμές. Δεν το έκανε και γι’ αυτό έχασε ένα κρίσιμο
διαπραγματευτικό πλεονέκτημα.
Πολύ περισσότερο που η ίδια η
σλαβομακεδονική ηγεσία είχε προσφέρει την ελληνική διπλωματία το
επιχείρημα για να αποδομήσει τη διαπραγματευτική άμυνα των Σκοπίων. Και ο
Ζάεφ και ο Ντιμιτρόφ έχουν ομολογήσει δημοσίως ότι δεν μπορούν να
μονοπωλούν τον όρο «Μακεδονία», ο οποίος περιγράφει μία ευρύτερη
γεωγραφική περιοχή από αυτήν που καταλαμβάνει το κράτος τους. Γι’ αυτό
και αποδέχθηκαν το Βόρεια Μακεδονία ως όνομα του κράτους τους. Η
ομολογία τους αυτή από διαπραγματευτικής απόψεως είναι η αχίλλειος
πτέρνα τους, η οποία δυστυχώς δεν αξιοποιήθηκε από την ελληνική πλευρά.
Εθνικό έγκλημα
Ο Κοτζιάς όφειλε να θέσει στην άλλη πλευρά ένα απλό ερώτημα: αφού
και οι ίδιοι οι Σλαβομακεδόνες αποδέχονται ότι το κράτος τους δεν μπορεί
να ονομάζεται Μακεδονία, επειδή είναι μέρος της γεωγραφικής Μακεδονίας
κι όχι όλη η γεωγραφική Μακεδονία, πώς θέλουν οι ίδιοι να ονομάζονται
Μακεδόνες και η γλώσσα τους μακεδονική; Δεν συνιστά αυτό μονοπώληση του
Όλου από το Μέρος; Οι Σλαβομακεδόνες είναι μία από τις εθνότητες που
κατοικούν στην ευρύτερη γεωγραφική Μακεδονία. Και η γλώσσα τους είναι
μία από τις γλώσσες που ομιλούνται στην ευρύτερη γεωγραφική Μακεδονία.
Εξαρχής,
όμως, ο Κοτζιάς υπέκυψε στην κόκκινη γραμμή των Ζάεφ-Ντιμιτρόφ, να
μείνει εκτός διαπραγμάτευσης το όνομα της εθνότητας και γλώσσας. Έριξε
όλο το βάρος του στην επιβολή μίας σύνθετης ονομασίας μόνο για το
κράτος. Και μάλιστα, χωρίς καν να κάνουν διάκριση μεταξύ των σύνθετων
ονομάτων που βρίσκονταν στο καλάθι του Νίμιτς. Για την ακρίβεια, ήταν
έτοιμοι να αποδεχθούν και το «Νέα Μακεδονία», παρότι αυτό το όνομα
αναφέρεται σε ολόκληρη της γεωγραφική Μακεδονία.
Εάν για τον
Τσίπρα μπορείς να καταλογίσεις εγκληματική άγνοια για το ποιο πραγματικά
είναι το εθνικό διακύβευμα σ’ αυτή την υπόθεση, ο Κοτζιάς δεν έχει ούτε
αυτό το ελαφρυντικό. Από αυτές εδώ τις στήλες τον είχαμε επανειλημμένως
επαινέσει για τον εθνικά, επωφελή τρόπο που είχε χειρισθεί το Κυπριακό.
Σήμερα, υπογράφοντας αυτή τη συμφωνία θα βλάψει καίρια τα θεμιτά εθνικά
συμφέροντα, θα είναι υπεύθυνος για τη διάπραξη εθνικού εγκλήματος.
Οι δέκα «ενστάσεις» της ΝΔ για τη συμφωνία με την ΠΓΔΜ
Η αξιωματική αντιπολίτευση υποστηρίζει ότι η κυβέρνηση βαφτίζει
«διπλωματική επιτυχία» την άκρως προβληματική συμφωνία για την ονομασία
της ΠΓΔΜ
(Πηγή φωτογραφίας: ΑΠΕ-ΜΠΕ)
Τα
σημεία της συμφωνίας των πρωθυπουργών Ελλάδας και ΠΓΔΜ στα οποία
διαφωνεί, επισημαίνει η Νέα Δημοκρατία με ανακοίνωση που εξέδωσε.
Όπως
αναφέρει, «η κυβέρνηση και τα γνωστά φερέφωνά της, σε ένα ακόμη
κακοστημένο ρεσιτάλ προπαγάνδας, βαφτίζουν «διπλωματική επιτυχία» την
άκρως προβληματική συμφωνία στην οποία κατέληξαν με τον κ. Ζάεφ και τις
απαράδεκτες υποχωρήσεις στις οποίες προέβησαν από τις πάγιες εθνικές
θέσεις».
«Πρόκειται
για άλλη μία χονδροειδή διαστρέβλωση της πραγματικότητας από μία
κυβέρνηση που έχει πάρει οριστικό διαζύγιο με την αλήθεια» τονίζουν οι
πηγές της αξιωματικής αντιπολίτευσης, κάνοντας κάποια πρώτα σχόλια
σχετικά με το κείμενο της συμφωνίας για την ονομασία της ΠΓΔΜ.
Συγκεκριμένα στην Πειραιώς κάνουν τις εξής δέκα επισημάνσεις:
«1.
Τόσο στο ελληνικό όσο και στο αγγλικό κείμενο από πουθενά δεν προκύπτει
ότι η Ελλάδα μπορεί να χρησιμοποιεί αμετάφραστο τον όρο «Severna
Makedonija», όπως ψευδώς υποστήριξε δημοσίως χθες ο κ. Τσίπρας. Ο όρος
«Severna Makedonija» δεν απαντάται πουθενά στη συμφωνία. Αντιθέτως το
όνομα το οποίο συμφωνήθηκε είναι «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας»
(Republic of North Macedonia) ή στη σύντομη εκδοχή του «Βόρεια
Μακεδονία» (North Macedonia) (άρθρο 1 παρ 3α). 2.
Είναι απολύτως ψευδές ότι η κυβέρνηση πέτυχε να δεσμεύσει τα Σκόπια με
το λεγόμενο erga omnes, δηλαδή ένα όνομα για όλες τις χρήσεις και έναντι
όλων. Είναι δε εντυπωσιακό ότι η κυβέρνηση προέβη στην ανήκουστη
υποχώρηση να μην προσδιορίσει καν τον απώτατο χρόνο εκπλήρωσης των
υποχρεώσεων της ΠΓΔΜ. Στο άρθρο 1 παρ. 10 προβλέπεται ότι «για τα
επίσημα έγγραφα που προορίζονται για διεθνή χρήση, η αλλαγή του ονόματος
θα γίνει εντός 5 ετών», ενώ η αλλαγή για τα έγγραφα που προορίζονται
για εσωτερική χρήση συνδέεται με την εξέλιξη της ενταξιακής διαδικασίας
της ΠΓΔΜ στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Δηλαδή μετατίθεται σε ένα αβέβαιο μακρινό
μέλλον, όπως ακριβώς επεδίωκε εξ αρχής η Σκοπιανή πλευρά! Επίσης στο
άρθρο 1 παρ 3ε που αφορά τις συντμήσεις του ονόματος (ίντερνετ,
εμπορικές χρήσεις κλπ), παραμένουν τα σημερινά ακρωνύμια της χώρας (ΜΚ
& ΜΚD), και η μόνη αλλαγή που «πέτυχε» η κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου
αφορά τις πινακίδες των αυτοκινήτων στις οποίες θα μπουν οι κωδικοί NM
& NMK. Επιπλέον στο άρθρο 1 παρ 3θ μετατίθεται για το μέλλον και η
διευθέτηση των εμπορικών ονομασιών και σημάτων και επωνυμιών. Αυτές θα
τις κρίνει μια διεθνής ομάδα ειδικών εντός τριετίας χωρίς κανείς να
μπορεί να προεξοφλήσει σήμερα τις αποφάσεις της. Μέχρι τότε δε τα
σημερινά ονόματα και σήματα για εμπορικές χρήσεις θα παραμείνουν ως
έχουν. Η μετάθεση των υποχρεώσεων της ΠΓΜΔ να εφαρμόσει τη συμφωνία σε
ένα αβέβαιο μέλλον, όπως και η παραχώρηση της χρήσης των σημερινών
κωδικών καθιστά γράμμα κενό το περιβόητο erga omnes. 3.
Η μεγάλη και εντελώς αδικαιολόγητη υποχώρηση της κυβέρνησης, ωστόσο,
αφορά την παραχώρηση της χρήσης του επιθέτου «μακεδονικής» για την
εθνότητα και τη γλώσσα. Είναι η πρώτη φορά που αναγνωρίζεται από την
Ελλάδα δήθεν «μακεδονική» εθνότητα και δήθεν «μακεδονική» γλώσσα. Η
εξέλιξη αυτή είναι απαράδεκτη, διότι η αναγνώριση μακεδονικής γλώσσας
και εθνότητας αποτελεί τη ρίζα του Σκοπιανού αλυτρωτισμού. Για να
συνειδητοποιήσει κάποιος ότι η συγκεκριμένη εξέλιξη είναι ίσως ακόμη πιο
αρνητική κι από το ίδιο το όνομα της χώρας, αρκεί τούτο. Τα ακραία
στοιχεία της γειτονικής μας χώρας διαθέτοντας πλέον με τη βούλα της
Ελλάδας τον αυτοπροσδιορισμό «Μακεδόνες» θα νομιμοποιούνται και έναντι
της Ελλαδος να ισχυριστούν στο μέλλον ότι το «Μακεδονικό έθνος τους»
επεκτείνεται πέραν των συνόρων τους. Διότι όταν οι πολίτες ενός κράτους
ονομάζονται «Μακεδόνες» και παράλληλα η χώρα τους «Βόρεια Μακεδονία»,
συνάγεται το συμπέρασμα ότι υπάρχει και μία «άλλη Μακεδονία» -προφανώς η
Νότια»- στην οποία κατοικούν άλλοι «Μακεδόνες» οι οποίοι βρίσκονται υπό
την κυριαρχία ενός άλλου κράτους. Αντί λοιπόν να αμβλυνθεί ο
αλυτρωτισμός των Σκοπίων με τη συμφωνία Τσίπρα-Καμμένου μπορεί να
ενισχυθεί. ‘Αλλωστε, ουδείς αμφισβητεί ότι, αν και δυο ανεξάρτητα κράτη,
η Βόρειος και η Νότιος Κορέα μοιράζονται την ίδια εθνοτική ταυτότητα.
Το ίδιο ίσχυε και για την Ανατολική και Δυτική Γερμανία κ.ο.κ. Συνεπώς η
επίσημη αναγνώριση «μακεδονικής εθνότητας» συνιστά μία μείζονος
σημασίας ελληνική υποχώρηση που όχι μόνον προσφέρει νομιμοποιητική βάση
στον σκοπιανό αλυτρωτισμό, αλλά τον ενισχύει. 4.
Πόσο προβληματική και εσφαλμένη είναι η εκχώρηση της Μακεδονικής
εθνότητας επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι η Βουλγαρία, αν και από
τους πρώτους που αναγνώρισαν την γείτονα με την συνταγματική της
ονομασία «Δημοκρατία της Μακεδονίας», ουδέποτε αναγνώρισε «μακεδονική»
εθνότητα και «μακεδονική γλώσσα» Και τούτο διότι θεωρούσε τους
Σκοπιανούς τμήμα του ευρύτερου βουλγαρικού έθνους και τη γλώσσα τους ως
βουλγαρική διάλεκτο. Αυτό άλλωστε εξηγεί και τη χθεσινή ανακοίνωση του
βουλγαρικού υπουργείου των Εξωτερικών που κάλεσε την Ελλάδα και τα
Σκόπια να δεσμευθούν ότι η συμφωνία «δεν θα ερμηνευθεί ως βάση για
μελλοντικές αλλαγές στα υπάρχοντα σύνορα ή για αξιώσεις έναντι
γειτονικών κρατών ως προς τη γλώσσα τον πολιτισμό την ιστορία και την
ταυτότητα». Με απλά λόγια το βουλγαρικό ΥΠΕΞ επισημαίνει ακριβώς τον
ίδιο αλυτρωτικό κίνδυνο υπενθυμίζοντας ότι για τη βουλγαρική κυβέρνηση
ουδέποτε υπήρξε «μακεδονική εθνότητα και γλώσσα». Εν ολίγοις ακόμη και
οι Βούλγαροι θεωρούν απαράδεκτο να ονομάζονται οι κοινοί μας γείτονες
«Μακεδόνες» και όχι δυστυχώς οι κ. Τσίπρας και Κοτζιάς. 5.
Άκρως προβληματικό είναι και το άρθρο 7 το οποίο αναφέρει ότι κάθε χώρα
θα ερμηνεύει τον όρο Μακεδονία και Μακεδόνας κατά βούληση. Αυτό από
μόνο του καθιστά εντελώς παραπλανητικό το επιχείρημα της πανηγυρίζουσας
κυβέρνησης Τσίπρα-Καμμένου ότι τάχα «παίρνουμε πίσω τη Μακεδονία και την
ιστορία της», επειδή οι γείτονές μας αποκηρύσσουν -λένε- την όποια
σχέση τους με την αρχαία Ελλάδα. Στην πραγματικότητα η δήλωση αυτή δεν
σημαίνει τίποτα για την γνωστή προπαγάνδα τους, διότι στο δικό τους
αφήγημα οι αρχαίοι Μακεδόνες δεν ήταν Έλληνες και δεν είχαν καμία σχέση
με τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό. Άρα στη δική τους αντίληψη, τίποτα δεν
τους εμποδίζει να συνεχίσουν να διαδίδουν τα ιστορικά ψεύδη που
υπερασπίζονταν μέχρι σήμερα. Για του λόγου το αληθές, ας διαβάσει κανείς
τις δηλώσεις του Σκοπιανού ΥΠΕΞ Ντιμιτρόφ, μόλις τρεις μήνες πριν, ο
οποίος μας καλούσε να «μοιραστούμε την πολιτιστική κληρονομιά της
Μακεδονίας». Αλλά, ακόμα και αν φανούμε καλόπιστοι στα όσα διακηρύττει η
σημερινή κυβέρνηση των Σκοπίων, ποιος εμποδίζει στο μέλλον μια
διαφορετική κυβέρνηση στη χώρα αυτή να επιστρέψει στην γνωστή προπαγάνδα
της; Με βάση τα όσα εκτέθηκαν παραπάνω, κανείς δεν μπορεί, νομικά, να
το διασφαλίσει αυτό με αυτή τη συμφωνία. 6.
Το πόσο λάθος ήταν η διπλωματική στόχευση του κ. Κοτζιά τάχα να
αποσυνδέσει τον Σκοπιανό αλυτρωτισμό από την Αρχαία Μακεδονία φαίνεται
και από την αποδοχή εκ μέρους της «Μακεδονίας του Ίλιντεν». Δηλαδή της
επιτομής του «μακεδονικού» αλυτρωτισμού του τελους του 19ου-αρχών 20ου
αιώνα, ο οποίος εκδηλωνόταν με το σύνθημα «η Μακεδονία στους Μακεδόνες».
Διότι υπενθυμίζεται πώς όταν η σημερινή ΠΓΔΜ έγινε τμήμα της ενιαίας
Γιουγκοσλαβίας, η τελευταία προώθησε την πολιτική ύπαρξης «μακεδονικου»
έθνους, μέρος του οποίου ζει υπό ελληνική κυριαρχία. Για αυτό και ήταν
απολύτως απαράδεκτη η πρόταση των Σκοπίων (που αρχικώς είχε δεχθεί η
κυβέρνηση) για ονομασία «Μακεδονία του Ίλιντεν», τους στόχους της οποίας
δεν εξουδετερώνει -όπως όλα δείχνουν- η παρούσα συμφωνία. 7.
Το εντελώς ανήκουστο ωστόσο στη συμφωνία που απέκρυψε τις τελευταίες
ώρες η κυβέρνηση είναι το εξής: Σύμφωνα με το άρθρο 8 (παρ. 5) θα
συσταθεί διεπιστημονική επιτροπή η οποία θα εξετάσει τον τρόπο
διδασκαλίας της Ιστορίας και των δύο χωρών, ώστε να αρθούν αλυτρωτικές
αναφορές. Mε άλλα λόγια η εν λόγω επιτροπή δεν θα εξετάσει μόνον τον
τρόπο διδασκαλίας της ιστορίας των Σκοπίων, αλλά και της Ελλάδας. Με
απλά λόγια η κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου με το άρθρο αυτό αποδέχεται ότι
και η Ελλάδα θα πρέπει να ελεγχθεί για πιθανή αλυτρωτική προπαγάνδα στην
ιστορία που διδάσκονται τα παιδιά στα σχολεία. 8.
Επισφαλής τέλος μπορεί να αποδειχθεί και η προβλεπόμενη διαδικασία
πρόσκλησης των Σκοπίων για ένταξη στο ΝΑΤΟ, διότι με τον τρόπο που είναι
διατυπωμένο το άρθρο 2 δεν είναι βέβαιο ότι οι όροι που θέτει η Ελλάδα
θα γίνουν κατ ανάγκην αποδεκτοί από όλους του συμμάχους στο ΝΑΤΟ. 9.
Επισημαίνεται ιδιαίτερα ότι στο κείμενο της συμφωνίας δεν υπάρχει καμία
πρόνοια για το αν η συμφωνία μετά τη διαβίβασή της στον ΟΗΕ θα
υιοθετηθεί από το Συμβούλιο Ασφαλείας προκειμένου να αντικαταστήσει την
προηγούμενη απόφαση 817/1993 η οποία προέβλεπε την ένταξή της εν λόγω
χώρας στον ΟΗΕ με το προσωρινό της όνομα ΠΓΔΜ. 10.
Εν κατακλείδι, με τη συμφωνία αυτή, εμείς αναγνωρίζουμε «μακεδονική»
γλώσσα και εθνότητα και σχεδόν προεξοφλούμε τη συναίνεσή μας για ένταξη
της πΓΔΜ στο ΝΑΤΟ, έναντι «μιας υποσχετικής» από την πλευρά της
γείτονος. Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση προκειμένου να κερδίσει μερικά
ωραία πρωτοσέλιδα στον Τύπο, υπονομεύει με εντελώς απαράδεκτο τρόπο τη
διαπραγματευτική θέση της χώρας, αφήνοντας επί της ουσίας ανοιχτό κάθε
ενδεχόμενο».