ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΒΑΓΓΕΛΗ ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΓΙΑ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ΚΑΙ ΝΔ

Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2016

To ΕΑΜ/ΕΛΑΣ, το ΣΝΟΦ και οι κομιτατζήδες

To ΕΑΜ/ΕΛΑΣ, το ΣΝΟΦ και οι κομιτατζήδες


Τον Νοέμβριο του 1943 στελέχη του μακεδονικού γραφείου του ΚΚΕ σε συνδιάσκεψη της περιφερειακής επιτροπής του ΚΚΕ Φλωρίνης στο χωριό Δροσοπηγή  ίδρυσαν το ΣΝΟΦ.  Αποφασίστηκε να μην υπαχθεί τυπικά το ΣΝΟΦ στον ΕΛΑΣ αλλά να διαθέτει δικές του ένοπλες μονάδες. Μέσω του ΣΝΟΦ κύριος σκοπός των κομμουνιστών ήταν να προσεταιριστούν τους σλαβόφωνους της Μακεδονίας, καθώς εώς τότε οι κατακτητές  είχαν κατορθώσει να πάρουν με το μέρος τους και να εξοπλίσουν ένα υπολογίσιμο τμήμα της συγκεκριμένης κοινότητας. Αντίστοιχες προσπάθειες προσεταιρισμού των σλαβόφωνων της Βαρντάρσκα (σημερινά Σκόπια) έκαναν και οι αντάρτες του Τίτο.
 Το ΣΝΟΦ εξαρχής είχε σκοπούς αυτονομιστικούς, δηλαδή στόχευε στην απόσπαση της ελληνικής Μακεδονίας απ’τον εθνικό κορμό. Αυτό φυσικά ήταν εν γνώσει της ηγεσίας του ΚΚΕ/ΕΑΜ/ΕΛΑΣ που επεδείκνυε χαρακτηριστική ανοχή στην αυτονομιστική δραστηριότητα των σνοφιτών, παρά το ότι επισήμως δεν υιοθετούσε τις ανθελληνικές θέσεις τους. Λόγω αυτής της ανοχής της κομμουνιστικής ηγεσίας, τα στελέχη του ΣΝΟΦ απέκτησαν μία ελευθερία κινήσεων στην περιοχή και προπαγάνδιζαν ανοιχτά τις θέσεις τους για ανεξάρτητη Μακεδονία προσπαθώντας να προσελκύσουν σλαβόφωνους ρευστής εθνικής συνείδησης που έτειναν είτε προς την Βουλγαρία είτε προς τον Τίτο.

 Παράλληλα, στις αρχές του 1944 οι Γερμανοί σχημάτισαν μία νέα πολιτοφυλακή αποτελούμενη από σλαβόφωνους, με την επωνυμία Οχράνα. Αυτή ήταν η διάδοχη κατάσταση του Κομιτάτου που είχαν ιδρύσει πρωτύτερα οι Ιταλοί, και εν πολλοίς στηριζόταν στο ανθρώπινο δυναμικό του Κομιτάτου. Για τον λόγο αυτό τα μέλη της Οχράνα παρέμεναν γνωστοί σαν κομιτατζήδες. Επίσης, η βουλγαρική επιρροή στην Οχράνα ήταν αρκετά ισχυρότερη απ΄ότι ήταν στο Κομιτάτο, επειδή οι Γερμανοί άφηναν στους Βούλγαρους μεγαλύτερα περιθώρια δράσης απ’ότι οι Ιταλοί που κατείχαν την περιοχή ως τον Σεπτέμβριο του 1943. Αυτό οφειλόταν στο ότι οι Γερμανοί δεν είχαν βλέψεις στην δυτική Μακεδονία, εν αντιθέσει με τους Ιταλούς.
Αυτό όμως που περιέπλεκε τα πράγματα ήταν ότι και οι κομιτατζήδες μιλούσαν για αυτονομία της Μακεδονίας. Άλλωστε από την δεκαετία του ‘20 οι Βούλγαροι στόχευαν στην απόσπαση της Μακεδονίας είτε δια της  απευθείας προσάρτησής της στην Βουλγαρία είτε δια της δημιουργίας μίας αυτόνομης Μακεδονίας που θα ήταν προσανατολισμένη προς την Βουλγαρία και θα ενωνόταν αργότερα μαζί της. Τώρα, και λόγω της διαφαινόμενης ήττας του Άξονα, η δεύτερη επιλογή φάνταζε ρεαλιστικότερη για τους Βούλγαρους.
 Έτσι παρετηρείτο το φαινόμενο του να υπάρχουν δύο -τυπικά αντίθετες- οργανώσεις σλαβόφωνων (ΣΝΟΦ και Οχράνα) που να στοχεύουν στην προσέλκυση του ίδιου πληθυσμού χρησιμοποιώντας παρόμοια αυτονομιστική φρασεολογία. Έτσι η διάκριση μεταξύ τους έγινε αρκετά δύσκολη και μοιραία αναπτύχθηκαν και δίαυλοι επικοινωνίας.
 Γενικότερα πάντως, το ΣΝΟΦ απέτυχε να δημιουργήσει δικούς του οπαδούς και αντιμετωπίστηκε με δυσπιστία ακόμα και απ’τους βουλγαρίζοντες σλαβόφωνους. Αυτό που κατάφερε ήταν το ότι λειτούργησε σαν καθαρτήριο για πολλούς πρώην φιλο-αξονικούς βουλγαρόφιλους σλαβόφωνους που εν μία νυκτί μετετράπησαν σε δήθεν "αντιστασιακούς" αυτονομιστές. Παρέμεναν όμως σταθεροί στον ανθελληνισμό. Αυτό συνέβαινε κυρίως μες στο 1944 οπότε και η τροπή του πολέμου έγερνε ολοένα σε βάρος του Άξονα και τα καιροσκοπικά βουλγαρίζοντα στοιχεία έσπευδαν να αλλάξουν αφεντικό.
  
 Βέβαια, προσχωρήσεις κομιτατζήδων στον ΕΛΑΣ είχαν ήδη ξεκινήσει απ’τον Ιούνιο 1943 όταν γύρω στους 50-60 κομιτατζήδες απ’την ευρύτερη περιοχή του Άργους Ορεστικού εντάχθηκαν στον ΕΛΑΣ. Το ίδιο έγινε και τον Οκτώβριο με άλλους 47 κομιτατζήδες απ’τον Απόσκεπο και άλλους 10 απ’το Βατοχώρι. Ο Πασχάλης Καλλιμάνης, που ήταν αρχηγός των κομιτατζήδων του Καλοχωρίου, τον Ιούλιο του 1943 με άλλους 16 συνεργάτες του πέρασαν στον ΕΛΑΣ.

 Για το 1944 ενδεικτικά αναφέρουμε:
 - Στα Κορέστια τοπικά στελέχη του ΣΝΟΦ προσήλκυσαν παραπάνω από 100 κομιτατζήδες στον εφεδρικό ΕΛΑΣ.
 - Ο γραμματέας της επιτροπής ΣΝΟΦ Κορεστίων Ναούμ Πέιος εξασφάλισε την προσχώρηση πάνω από 40 κομιτατζήδων στον ΕΛΑΣ από γειτονικά χωριά. Ο ίδιος μαζί με τον Κεραμιτζή μεσολάβησαν για την προσχώρηση των κομιτατζήδων του Καρά Ορμάν  σε ομάδα του ΕΛΑΣ της Φλώρινας.
 - Ο Φώτης Κεραμιδάς ήταν βουλγαρόφιλος κομιτατζής που αργότερα έγινε γραμματέας της Επιτροπής του ΣΝΟΦ Βασιλειάδας,
 - Ο Μενέλαος Γκέλες απ΄την Φλώρινα ανέπτυξε απ’το 1941 δραστηριότητα υπέρ της Βουλγαρίας και ήταν στενός συνεργάτης του βούλγαρου αξιωματικού Κάλτσεφ που ήταν ο ιθύνων νους της βουλγαρικής προπαγάνδας στην Μακεδονία. Ο Γκέλες κατέληξε ηγετικό στέλεχος του ΣΝΟΦ Φλωρίνης.
- Ακόμα και μετά την διάλυση του ΣΝΟΦ, τον Αύγουστο του 1944 ο Μιχαήλ Κεραμιτζής (πρώην στέλεχος του ΣΝΟΦ και του ΕΛΑΣ και εθνοσύμβουλος στην ΠΕΕΑ) έγραφε μετά από επιχειρήσεις αφοπλισμού κομιτατζήδων:
  "Οι περισσότεροι κομιτατζήδες έχουν έρθει με το μέρος μας. Απ’τους 300 που είχαν προσχωρήσει τελευταίως στον ΕΛΑΣ, έχουν αποκηρυχτεί μόνο έξι"
 Η πρώτη επίσημη εμφάνιση των αυτονομιστών του ΣΝΟΦ υπήρξε η Περιφερειακή Συνδιάσκεψη ΣΝΟΦ Καστοριάς που συγκλήθηκε στο Δενδροχώρι της Καστοριάς στις 12-13 Απριλίου 1944 απ'τον κομματικό μηχανισμό του ΚΚΕ. Εκεί πλέον με ψηφίσματα είτε προς την ΠΕΕΑ, είτε ακόμα και προς τους Συμμάχους, είτε με ανοιχτές αναφορές στο Ήλιντεν, φάνηκαν ξεκάθαρα οι ανθελληνικοί σκοποί του ΣΝΟΦ.
 Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα την ρήξη τον Μάιο του 1944 με την κομματική ηγεσία του ΚΚΕ που απέφευγε να υιοθετεί επισήμως τέτοιες ακραίες θέσεις για το μακεδονικό που προκαλουσαν αντιδράσεις.  Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ αποφάσισε την διάλυση του ΣΝΟΦ και η απόφαση διαβιβάστηκε στην περιφερειακή επιτροπή του κόμματος στην Καστοριά. Πολλοί σνοφίτες αποπέμφθηκαν, ενώ συνελλήφθησαν οι Πασχάλης Μητρόπουλος και Ναούμ Πέιος.
 Μία εβδομάδα όμως μετά, ο Πέιος αφέθη ελεύθερος, κατόπιν παρέμβασης του Κεραμιτζή, και προσέφυγε μαζί με άλλους 30 σλαβόφωνους (πιθανότατα κομιτατζήδες) στους γιουγκοσλάβους παρτιζάνους. Εκεί τέθηκε υπό την προστασία του Ντέιαν, τοπικού ηγέτη των παρτιζάνων, για λογαριασμό του οποίου στρατολογούσε κομιτατζήδες. Αργότερα επέστρεψε και ανέλαβε πόστο στον ΕΛΑΣ, πριν τα γεγονότα του Οκτωβρίου του 1944 με το τάγμα του Γκότσε.. Κάτι παρόμοιο συνέβη και με τον Μητρόπουλο που αφέθη ελεύθερος κατόπιν παρέμβασης της διοίκησης της 9ης Μεραρχίας του ΕΛΑΣ.

Κάπως έτσι τελείωσε η ιστορία του ΣΝΟΦ που είχε ήδη εκθέσει τους κομμουνιστές.
 Δεν τελείωσε όμως η αμαρτωλή σχέση του ΚΚΕ και του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ με τους κομιτατζήδες και με τους αυτονομιστές.


ΠΗΓΗ:  Τα στοιχεία για την ανάρτηση προέρχονται απ΄τον α' τόμο του βραβευμένου απ'την Ακαδημία Αθηνών, έργου "Λεηλασία φρονημάτων" του Ιωάννη Κολλιόπουλου.
 
 ΠΗΓΗ: http://istoriakatoxis.blogspot.gr/

Τυχοδιωκτισμοί στο «Μακεδονικό»



Τυχοδιωκτισμοί στο «Μακεδονικό»

Του Σπυριδωνα Σφετα*


Η στάση του Ζαχαριάδη στο μακεδονικό ζήτημα είχε άμεση συνάρτηση με την τακτική και στρατηγική που εφάρμοσε σε σχέση με το ελληνικό πολιτικό ζήτημα μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα το 1945. Το ΚΚΕ αναγνώριζε από το 1934 την ύπαρξη σλαβομακεδονικού έθνους -σύμφωνα με την απόφαση της Κομμουνιστικής Διεθνούς- αλλά το 1935 εγκατέλειψε τη θέση του 1924 για «Ενιαία και Ανεξάρτητη Μακεδονία» και υιοθέτησε τη γραμμή της ισοτιμίας στις μειονότητες. Ετσι, το 1944 το ΚΚΕ στράφηκε κατά των αποσχιστικών κινήσεων του ΣΝΟΦ (Σλαβομακεδονικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Μέωπο) και των σλαβόφωνων ταγμάτων Αριδαίας-Εδεσσας και Φλώρινας-Καστοριάς που ελέγχονταν από το Γενικό Επιτελείο της γιουγκοσλαβικής Μακεδονίας.
Κατά το πνεύμα της ρητορικής του για μια ειρηνική λύση του ελληνικού πολιτικού ζητήματος, ο Ζαχαριάδης στράφηκε το 1945 κατά του ΝΟΦ (Λαϊκό Απελευθερωτικό Μέωπο), της διάδοχης οργάνωσης του ΣΝΟΦ που προπαγάνδιζε τη συνένωση του «μακεδονικού λαού» και δρούσε ανεξέλεγκτα στην ελληνική Μακεδονία. Επανειλημμένα η κομματική περιφερειακή οργάνωση Εδεσσας καταδίκαζε το ΝΟΦ ως φασιστική και αυτονομιστική οργάνωση και καλούσε τους Σλαβομακεδόνες να συσπειρωθούν στο ΕΑΜ/ΚΚΕ που υπόσχονταν την εθνική ισοτιμία. Στους επίσημους λόγους του ο Ζαχαριάδης αναφερόταν στην ελληνικότητα της Μακεδονίας και στο απαραβίαστο των ελληνικών συνόρων. Στελέχη του ΚΚΕ στην περιοχή της Καστοριάς περιόδευαν χωριά των Σλαβομακεδόνων και προέτρεπαν τους κατοίκους να καταδώσουν στην αστυνομία και στα κρατικά όργανα τους πράκτορες του ΝΟΦ, αν εμφανίζονταν στην περιοχή τους.
Ριζική μεταβολή
Οταν στα τέλη του 1945 ο Ζαχαριάδης εξέταζε σοβαρά το ενδεχόμενο του περάσματος στην ένοπλη σύγκρουση, η στάση του απέναντι στο ΝΟΦ μεταβλήθηκε ριζικά. Η εξάρτηση του ΚΚΕ από τη βοήθεια των γειτονικών κρατών, ιδίως της Γιουγκοσλαβίας, απαιτούσε και μια εξομάλυνση των σχέσεων ΚΚΕ-ΝΟΦ. Το ΝΟΦ χαρακτηρίστηκε τώρα από τον Ζαχαριάδη ως αντιφασιστική και δημοκρατική οργάνωση, ως το ΕΑΜ των Σλαβομακεδόνων. Ωστόσο, το ΚΚΕ παρέμεινε πιστό στη γραμμή της ισοτιμίας στις μειονότητες.
Στη συμφωνία ΚΚΕ-Κ.Κ. Γιουγκοσλαβίας της 14ης Οκτωβρίου 1946 δεν προβλέφθηκε η ίδρυση ξεχωριστών σλαβομακεδονικών ενόπλων τμημάτων και το Κεντρικό Συμβούλιο του ΝΟΦ κατέστη υπόλογο στην κομματική επιτροπή του ΚΚΕ για τη Μακεδονία-Θράκη. Αλλά λόγω της δυναμικής που απέκτησε ο σλαβομακεδονικός εθνικισμός μετά την ίδρυση του κράτους των Σκοπίων και της αλυτρωτικής προπαγάνδας που ασκήθηκε στα Σκόπια το ΝΟΦ δεν ελεγχόταν πλήρως από το ΚΚΕ. Μέσα στους κόλπους του ΝΟΦ κυριαρχούσε μια άτυπη διάσπαση μεταξύ αυτών που ήταν υπό την επιρροή του ΚΚΕ (Πασχάλης Μητρόπουλος) και εκείνων που προσανατολίζονταν προς το Κ.Κ. Γιουγκοσλαβίας και «Μακεδονίας» (Μιχάλης Κεραμιτζής, Ηλίας Δημάκης, Βαγγέλης Αγιάνης). Η φιλογιουγκοσλαβική αυτή πτέρυγα ελεγχόταν από τα Σκόπια και προπαγάνδιζε ότι λύση του μακεδονικού ζητήματος μπορεί να υπάρξει μονάχα όταν η ελληνική Μακεδονία ενωθεί με τη γιουγκοσλαβική Μακεδονία στο πλαίσιο της γιουγκοσλαβικής ομοσπονδίας. Η ομάδα αυτή κατέβαλλε επίσης πολλές προσπάθειες για τη διαμόρφωση σλαβομακεδονικής συνείδησης στους Σλαβόφωνους της ελληνικής Μακεδονίας με την καταπολέμηση του γραικομανισμού και του φιλοβουλγαρισμού και έθετε συχνά το αίτημα για επαρκή εκπροσώπηση των Σλαβοφώνων στα κομματικά όργανα και στις στρατιωτικές διοικήσεις.
Δύσκολα διλήμματα
Η ρήξη Τίτο-Στάλιν τον Ιούνιο του 1948 έθεσε το ΚΚΕ ενώπιον δύσκολων διλημμάτων. Το ΚΚΕ αποδέχτηκε την καταδικαστική για τον Τίτο και την κλίκα του απόφαση της Κομινφόρμ της 28ης Ιουνίου 1948, χωρίς όμως να στραφεί έντονα κατά της Γιουγκοσλαβίας. Ωστόσο, η γιουγκοσλαβική βοήθεια μειώθηκε αισθητά και οι επαφές μεταξύ των δύο κομμάτων περιορίστηκαν απλά σε επίπεδο τεχνικών. Ο κύριος όγκος της στρατιωτικής βοήθειας προς τον Δημοκρατικό Στρατό προερχόταν πλέον από τη Σοβιετική Ενωση μέσω Βουλγαρίας. Ενόψει της νέας κατάστασης η φιλογιουγκοσλαβική πτέρυγα του ΝΟΦ υπονόμευε τον Δημοκρατικό Στρατό και άρχισε να οργανώνει λιποταξίες Σλαβομακεδόνων μαχητών προς τη Γιουγκοσλαβία με τη δικαιολογία ότι το ΚΚΕ, ευθυγραμμιζόμενο με την αντιγιουγκοσλαβική θέση της Κομινφόρμ, πρόδωσε τον αγώνα του «μακεδονικού λαού». Κατά το πνεύμα της αντιτιτοϊκής εκστρατείας της Κομινφόρμ ο Δημητρόφ στη Βουλγαρία κατήγγειλε όλες τις διμερείς συμφωνίες των Γιουγκοσλάβων με τη Βουλγαρία, ανέστειλε την πολιτική «μακεδονοποίησης» στο βουλγαρικό τμήμα της Μακεδονίας, στράφηκε κατά βίαιης αποβουλγαροποίησης του πληθυσμού στη γιουγκοσλαβική Μακεδονία, έθεσε ζήτημα βουλγαρικής μειονότητας και διέκοψε τις διπλωματικές σχέσεις της Βουλγαρίας με τη Γιουγκοσλαβία.
Σε διπλό στόχαστρο
Συντονιζόμενος με την κλιμακούμενη αντιγιουγκοσλαβική πολεμική του Στάλιν και θέλοντας να καταστήσει το ΚΚΕ μέλος της Κομινφόρμ, ο Ζαχαριάδης επέβαλε στην Πέμπτη Ολομέλεια (1949) του ΚΚΕ τη θέση «για το δικαίωμα της εθνικής αποκατάστασης και αυτοδιάθεσης του μακεδονικού λαού».
Ταυτόχρονα, αναγγέλθηκε ότι το 2ο Συνέδριο του ΝΟΦ θα διακήρυττε τη θέση της «Ενιαίας και Ανεξάρτητης Μακεδονίας σε μια λαϊκοδημοκρατική Βαλκανική Ομοσπονδία». Αν και επίσημα ο Ζαχαριάδης χαρακτήρισε την αλλαγή αυτή ως μέτρο αντιπερισπασμού στις λιποταξίες και ως κίνητρο στους Σλαβομακεδόνες να στρατευθούν μαζικά στον Δημοκρατικό Στρατό, η νέα θέση του ΚΚΕ στρεφόταν κατά της κυριαρχίας του Τίτο στη γιουγκοσλαβική Μακεδονία και αμφισβητούσε τον ρόλο της γιουγκοσλαβικής Μακεδονίας ως «του Πεδεμοντίου της ενοποίησης της Μακεδονίας». Ταυτόχρονα, στρεφόταν και κατά της εδαφικής ακεραιότητας της Ελλάδας. Ετσι, το ΚΚΕ βρέθηκε στο στόχαστρο τόσο της γιουγκοσλαβικής όσο και της ελληνικής κυβέρνησης.
Στην υπονομευτική δράση των φιλογιουγκοσλαβικών στοιχείων του ΝΟΦ και στην προδοσία του Τίτο ο Ζαχαριάδης αναζήτησε τα αίτια της ήττας του Δημοκρατικού Στρατού για να αποσείσει τις δικές του ευθύνες. Οταν το 1950/51 επήλθε εξομάλυνση των ελληνογιουγκοσλαβικών σχέσεων με την ενεργό αμερικανική ανάμιξη, ο Ζαχαριάδης αισθάνθηκε «δικαιωμένος» γιατί αποκαλύφθηκε η συνωμοσία του «ελληνικού μοναρχοφασισμού» με την κλίκα του Τίτο για τη συντριβή του «δημοκρατικού κινήματος» το 1949. Το 1952 διαλύθηκε το ΝΟΦ και ιδρύθηκε στην Πολωνία η οργάνωση «Ιλιντεν» με σκοπό να στιγματίσει τη συμπαιγνία Αθήνας-Βελιγραδίου, να χαρακτηρίσει την ελληνική και γιουγκοσλαβική Μακεδονία «υποδουλωμένες περιοχές» στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό, να εξάρει την πολιτική του βουλγαρικού Κομμουνιστικού Κόμματος στο Μακεδονικό και να καλέσει τους «Μακεδόνες» να εξεγερθούν κατά του προδότη Τίτο.
Η τυχοδιωκτική στάση του Ζαχαριάδη στο Μακεδονικό ήταν αποτέλεσμα της γενικότερης ανερμάτιστης πολιτικής του.
Επαναστάτης που μισήθηκε από φίλους και εχθρούς
Ο Νίκος Ζαχαριάδης γεννήθηκε στην Αδριανούπολη στις 27 Απριλίου 1903. Ο πατέρας του εργαζόταν ως αντιπρόσωπος στη «Ρεζί» (εταιρεία του Γαλλικού Μονοπωλίου Καπνού), γι' αυτό και τα πρώτα βήματα της ζωής του καταγράφηκαν σε πολλές βαλκανικές πόλεις.
Πήγε σχολείο στα Σκόπια και μετά συνέχισε στη Νικομήδεια. Γυμνάσιο πήγε στην Αδριανούπολη, αλλά οικογενειακά προβλήματα τον ανάγκασαν να αναζητήσει στα 15 του δουλειά στο λιμάνι της Πόλης. Εκεί ήρθε σε επαφή και με τις σοσιαλιστικές ιδέες, αν και επισήμως είχε ήδη «στρατολογηθεί» από τη Νικομήδεια.
Το 1921 ο Ζαχαριάδης είναι γραμματέας της κομμουνιστικής οργάνωσης που καθοδηγεί τους νέους εργάτες στην Πόλη. Τον ίδιο χρόνο γίνεται και μέλος της Κομσομόλ και τον επόμενο χρόνο, μέλος του Μπολσεβικικού Κόμματος, ενώ στα μέσα του επόμενου χρόνου φοιτά στη Μόσχα στο «Κομμουνιστικό Πανεπιστήμιο των Εργαζομένων της Ανατολής». Με απόφαση της Κομμουνιστικής Διεθνούς Νέων, το 1924, αναλαμβάνει την καθοδήγηση της Ομοσπονδίας Κομμουνιστικών Νεολαιών Ελλάδας (ΟΚΝΕ). Τα επόμενα τρία χρόνια θα συλληφθεί και θα αποδράσει έξι φορές. Περιβάλλεται έτσι με το φωτοστέφανο του «αγωνιστή που δεν υπάρχει φυλακή να τον κρατήσει».
Το 1929 φυγαδεύεται στη Μόσχα, όπου φοιτά στην Ανώτερη Κομματική Σχολή. Δύο χρόνια μετά επιστρέφει στην Ελλάδα και τοποθετείται με απόφαση της «Διεθνούς» γενικός γραμματέας του ΚΚΕ. Με τη δικτατορία του Μεταξά συλλαμβάνεται και οδηγείται κατευθείαν στην απομόνωση στις φυλακές της Κέρκυρας.
Η ιταλική και η γερμανική εισβολή τον βρίσκουν στις ελληνικές φυλακές. Από εκεί μεταφέρεται στο Νταχάου, απ' όπου θα επιστρέψει στην Ελλάδα το 1945, για να τεθεί επικεφαλής της εμφύλιας σύγκρουσης μέχρι το 1949.
Η δράση του, η ήττα που του χρεώθηκε από Ελληνες και Σοβιετικούς κομμουνιστές και οι μετά τη Γιάλτα νέες συνθήκες δεν χωρούσαν κάποιον με τον δυναμισμό, τον οπορτουνισμό και την προϊστορία του Ζαχαριάδη. Καθαιρέθηκε στην 6η Ολομέλεια του 1956 από γενικός γραμματέας του ΚΚΕ και από μέλος του ένα χρόνο μετά.
Στη Σοβιετική Ενωση ο Ζαχαριάδης δεν θα τύχει καλύτερης μοίρας. Για έξι χρόνια θα «εργαστεί» ως δασικός στο Μποροβίτσι και στη συνέχεια θα εξοριστεί στη Σιβηρία, στο Σουργκούτ. Εκεί αυτοκτόνησε. Ηταν 1η Αυγούστου 1973.

* Ο κ. Σπυρίδων Σφέτας είναι Βαλκανιολόγος.
ΠΗΓΗ Έντυπη ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Ερχονται 75.000 πλειστηριασμοί ακινήτων

Ερχονται 75.000 πλειστηριασμοί ακινήτων

Σκηνές από το πολύ κοντινό μέλλον, όπου οι κατασχέσεις και οι πλειστηριασμοί θα πάρουν μορφή χιονοστιβάδας, αποτελούν αυτές που εξελίσσονται κάθε Τετάρτη στα Ειρηνοδικεία. Και αυτό διότι ήδη με εντατικούς ρυθμούς υπουργείο Δικαιοσύνης, χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί και οφειλέτες ετοιμάζονται για το μεγάλο τσουνάμι που θα παρασύρει τα πάντα από 1/1/2017. Παρά την κυβερνητική προσπάθεια να φανεί ότι κάτι ότι κάτι πάει να αλλάξει και το εντατικό επικοινωνιακό παιχνίδι περί ρύθμισης που θα εξαιρεί την πρώτη κατοικία από πλειστηριασμούς για χρέη προς το Δημόσιο, και την προηγούμενη εβδομάδα η εικόνα ήταν τελείως διαφορετική από αυτή που επιδιώκουν να παρουσιάσουν ΣΥΡΙΖΑ και Ανεξάρτητοι Ελληνες. Και αυτό διότι επιδιώχθηκε να βγουν στο σφυρί αγροτεμάχια για χρέη 9.000 ευρώ, γραφεία ή κατοικίες για 5.000 ευρώ και αν δεν υπήρχε παρέμβαση από διάφορες συλλογικότητες ανώνυμων πολιτών και την πλειονότητα των συμβολαιογράφων, είναι παραπάνω από βέβαιο ότι θα χάνονταν μεγάλες περιουσίες από ήδη ευρισκόμενους σε αδυναμία οφειλέτες.
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, φορείς του Δημοσίου και τράπεζες αυτή τη στιγμή έχουν εντολή επίσπευσης των πλειστηριασμών μόνο για έχοντες, δηλαδή για μεγάλης αξίας ακίνητη περιουσία και όχι για πρώτη κατοικία, χωρίς όμως να κρύβουν την απαισιοδοξία τους για την τελική προσπάθεια νομοθέτησης νέου πλαισίου προστασίας των οφειλετών για χρέη προς το Δημόσιο. Οπως είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, τράπεζες και Δημόσιο διατάχθηκαν να μην ασκήσουν όλη τους την πίεση και εθιμικά (καθώς δεν υπάρχει το θεσμικό πλαίσιο) να μπλοκάρουν -προς το παρόν- κάθε επιθετική ενέργεια, με το κουαρτέτο, όμως, να μη δείχνει διάθεση συνεργασίας.
Αγοράζουν χρόνο
Ουσιαστικά, αυτό που κάνει η κυβέρνηση σύμφωνα με το protothema.gr, είναι να αγοράζει χρόνο, διαβλέποντας ωστόσο αδιέξοδο – και μάλιστα για δύο λόγους:
Ο πρώτος έχει να κάνει με την τελική στάση των δανειστών, οι οποίοι κάθε άλλο παρά με καλό μάτι βλέπουν μια οριζόντια πράξη προστασίας της πρώτης κατοικίας από οφειλές προς το Δημόσιο. Ηδη οι θεσμοί στο παρελθόν για τέτοιου είδους αιτήματα έχουν απαντήσει ότι αυτά αποτελούν «στρεβλώσεις» και δημιουργούν μια αίσθηση «ατιμωρησίας και επιβράβευσης των ασυνεπών οφειλετών και δανειοληπτών».
Δεν θα πρέπει επίσης να ξεχνάμε ότι, βάσει των ποσοτικών στόχων που η ίδια η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έχει θέσει και από τους οποίους δεν μπορούν να παρεκκλίνουν έστω και κατ’ ελάχιστον οι Ελληνες τραπεζίτες, οι πλειστηριασμοί οφείλουν να γίνουν μαζικοί. Αυτό αφορά το 40% των συνολικών κόκκινων δανείων, ειδικά από τις αρχές του επόμενου έτους. Για όλα τα παραπάνω μάλιστα η ελληνική κυβέρνηση έχει δώσει σαφείς δεσμεύσεις, τις οποίες τώρα, για προφανείς μικροπολιτικούς και επικοινωνιακούς λόγους, επιδιώκει να θάψει κάτω από το χαλί της δήθεν προστασίας της στέγης. Μάλιστα, τεχνηέντως παραλείπεται να αναφερθεί ότι εάν αυτοί οι ποσοτικοί στόχοι δεν επιτευχθούν, τότε θα υπάρξουν άμεσες επιπτώσεις, κυρίως για τις τράπεζες και τις διοικήσεις τους.
Επίσης, πρέπει να τονιστεί ότι ήδη από τις αρχές του φθινοπώρου έχει ξεκαθαριστεί από την πλευρά των δανειστών ότι οι πλειστηριασμοί πρέπει να είναι άμεσοι και εντατικοί, ιδιαίτερα ως προς το σκέλος των κόκκινων δανείων, να γίνουν αναδιαρθρώσεις αλλά και ρευστοποιήσεις περιουσιακών στοιχείων που είναι ενεχυριασμένα στις τράπεζες και να μην εξαιρεθούν ούτε αυτοί της πρώτης κατοικίας.
Οσον αφορά στην προστασία της πρώτης κατοικίας από πλειστηριασμούς για οφειλές προς το Δημόσιο, πηγές μας αναφέρουν ότι η κυβέρνηση μέχρι στιγμής δεν έχει θέσει λεπτομερώς το αίτημα στους θεσμούς, και τούτο διότι επιχειρείται να κερδηθεί χρόνος, χωρίς φυσικά να υπάρξει ουσιαστική λύση στο θέμα. Ακόμα όμως κι αν υπάρξει ψήφιση νέου πλαισίου προστασίας της στέγης για οφειλές προς το κράτος, δεν υπάρχει καμία περίπτωση να μη δούμε εκπλειστηριάσεις. Και αυτό γιατί, ενώ η κυβέρνηση έχει τάξει προστασία μονάχα για την πρώτη κατοικία, εντός του 2017 δρομολογούνται κατασχέσεις 75.000 ακινήτων, οικοπέδων, γραφείων και αγροτεμαχίων.
Ακτιβιστές εν δράσει
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, για κάθε τετραγωνικό μέτρο, για κάθε σπίτι, είτε είναι πρώτη, είτε δεύτερη, είτε ακόμα και τρίτη κατοικία, οι ακτιβιστές είναι έτοιμοι να δώσουν αγώνα, καθώς αναζητούν λύση «σεισάχθειας» και όχι «ημίμετρα», όπως τα χαρακτηρίζουν.
Ολη την περασμένη εβδομάδα φάνηκε ότι η κυβέρνηση, πέραν των υποσχέσεων, δεν έλαβε καμία άλλη σοβαρή μέριμνα για την προστασία των οφειλετών, ενώ το έργο αυτό το ανέλαβαν οι ανώνυμοι πολίτες και οι συμβολαιογράφοι. Το γεγονός, όμως, ότι σε περιπτώσεις που δεν αφορούσαν πρώτη κατοικία επιχειρήθηκαν πλειστηριασμοί αποτελεί απόδειξη ότι το θέμα δεν θα λήξει «αναίμακτα» και δίχως καμία συνέπεια για την κυβέρνηση που πρώτη αποφάσισε να συναινέσει σε τέτοιου είδους πράξεις.
Οι εικόνες σε Θεσσαλονίκη και Αχαΐα και η ένταση μεταξύ πρόθυμων συμβολαιογράφων να διενεργήσουν εκπλειστηριάσεις αποδεικνύουν το πρόβλημα που υπάρχει, την αδυναμία μονομερούς νομοθετικής παρέμβασης εκ μέρους της κυβέρνησης και την αύξηση της αγανάκτησης, καθώς εθιμικά μόνο και όχι βάσει του γράμματος κάποιου νόμου θα προστατεύεται η περιουσία των κοκκινισμένων από χρέη πολιτών από εδώ και στο εξής.Σύμφωνα με εκπροσώπους της Πρωτοβουλίας «Πλειστηριασμοί STOP» που μίλησαν με το «ΘΕΜΑ», η σχετική εξαγγελία προστασίας της στέγης δεν είναι ικανοποιητική και γι’ αυτό πρέπει να επισπευστεί η νομοθεσία.
«Φαίνεται ότι για μία ακόμη φορά λάβαμε μια κούφια υπόσχεση, ανάλογη με τις υποσχέσεις του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα από το βήμα της ΔΕΘ περί παγώματος των οφειλών των ελεύθερων επαγγελματιών που ποτέ δεν προχώρησε», αναφέρουν διατρανώνοντας την άποψή τους ότι δεν θα υποχωρήσουν ό,τι κι αν γίνει. Από τη συγκεκριμένη πρωτοβουλία πολιτών, πάντως, αναφέρεται ότι οι πλειστηριασμοί ανά Ειρηνοδικείο που προωθήθηκαν τις τελευταίες ημέρες δεν αφορούν ελίτ περιοχές, αλλά λαϊκές. Χαρακτηριστικά τονίστηκε ότι έλαβαν μέρος σε έντεκα υποθέσεις στην Αθήνα, τρεις στις Αχαρνές, από δύο σε Μαρούσι και Σαλαμίνα, από μία σε Καλλιθέα, Περιστέρι, Μέγαρα, Κορωπί κ.ο.κ. Οπως τονίζει ο δικηγόρος Δημήτρης Αναστασόπουλος, διεθνή, αλλά κυρίως ιταλικά ΜΜΕ έδειξαν ενδιαφέρον για το ζήτημα, καθώς κρίνουν ότι αποτελεί μια σημαντική δοκιμασία για τους Ελληνες πολίτες αλλά και την κυβέρνηση.

Πηγη:  http://www.eleftherostypos.gr

ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ: ΣΥΡΙΖΑ ΘΕΛΑΤΕ ΚΑΙ ΝΟΜΙΖΑΤΕ ΟΤΙ ΘΑ ΣΑΣ ΧΑΡΙΣΤΟΥΝ ΧΡΕΗ ΚΑΙ ΟΦΕΙΛΕΣ ΜΕ ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ. ΤΩΡΑ ΤΙ ΕΧΕΤΕ ΝΑ ΠΕΙΤΕ; ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΤΩΝ ΕΠΙΛΟΓΩΝ ΜΑΣ. ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΑΚΟΥΜΕ ΟΣΟΥΣ ΛΕΝΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ

ΤΟ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΣΑΣ ΕΥΧΕΤΑΙ ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!

 ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΑΓΑΠΗ ΕΥΤΥΧΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ!  ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ ΠΑΡ'ΕΦΕΤΑΙΣ ΔΥΤΙ...

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

Πηγή: Λογισμικό "Σήμερα"