ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΒΑΓΓΕΛΗ ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΓΙΑ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ΚΑΙ ΝΔ

Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2014

Πάνω από 1.5 δισ. ευρώ έβγαλαν στο εξωτερικό υπάλληλοι του Δημοσίου

Αποκάλυψη σοκ: Πάνω από 1.5 δισ. ευρώ έβγαλαν στο εξωτερικό υπάλληλοι του Δημοσίου


Θύελλα αντιδράσεων έχει προκαλέσει η είδηση πως από το 2010 μέχρι και σήμερα 5.260 δημόσιοι υπάλληλοι φυγάδευσαν με εμβάσματα στο εξωτερικό συνολικά ποσά που ανέρχονται στο 1,5 δισ. ευρώ.
Όπως προκύπτει από τα στοιχεία που έχει στη διάθεσή του το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης, οι 415 από τους δημοσίους υπαλλήλους που εντοπίστηκαν να έχουν στείλει χρήματα στο εξωτερικό, στη συνέχεια ζήτησαν να αποχωρήσουν και συνταξιοδοτήθηκαν.
Έκτακτη συνάντηση για το συγκεκριμένο θέμα είχαν σήμερα ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Κυριάκος Μητσοτάκης και η γενική γραμματέας Δημοσίων Εσόδων Κατερίνα Σαββαϊδου.
Τα ποσά είναι ιλιγγιώδη και κατά μέσο όρο αναλογούν 285 χιλιάδες ευρώ σε κάθε δημόσιο υπάλληλο!
Από το συγκεκριμένο θέμα προκύπτουν ευθύνες της κυβέρνησης αλλά και του οικονομικού επιτελείου, το οποίο θα πρέπει να εξηγήσει γιατί οι περιπτώσεις αυτές δεν είχαν ελεγθεί ως τώρα.
Ειδικότερα, σύμφωνα με σχετική ενημέρωση του υπουργείου:
1.    5.260 δημόσιοι υπάλληλοι, οι ή και με τους / τις συζύγους, έχουν βγάλει από το 2010 σε τραπεζικά ιδρύματα του εξωτερικού εμβάσματα που το σύνολό τους ανέρχεται σε 1.450.000.000 ευρώ.

2.    Σχεδόν οι μισοί εξ αυτών είναι εκπαιδευτικοί όλων των κατηγοριών και βαθμίδων, ενώ οι υπόλοιποι είναι κυρίως υπάλληλοι των Υπουργείων Υγείας (κυρίως γιατροί), Εθνικής Άμυνας, Οικονομικών, Υποδομών και των ΟΤΑ.

3.    Μετά την εντολή του Υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, Κυριάκου Μητσοτάκη, προς το ΣΕΕΔΔ για έλεγχο της περιουσιακής κατάστασης, 415 από τους 5.260 υπαλλήλους με συνολικό ποσό αποστολής εμβασμάτων 117.000.000 ευρώ (μέσος όρος 283.000 ευρώ ανά υπάλληλο) αποχώρησαν πρόσφατα από το Δημόσιο για διάφορους λόγους.  
Ο Μητσοτάκης είχε ζητήσει να εντοπιστούν οι επίορκοι που φυγάδευαν χρήματα
Παρέμβαση και για τη φοροδιαφυγή δημοσίων υπαλλήλων θα κάνει ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Κυριάκος Μητσοτάκης, σύμφωνα με πληροφορίες
Σε μια προσπάθεια να εντοπίσει νέα δεξαμενή επιόρκων που έχουν βγάλει με εμβάσματα σε τράπεζες του εξωτερικού ποσά που δεν δικαιολογούνται από τα περιουσιακά τους στοιχεία, ο κ. Μητσοτάκης αναμένεται να ζητήσει από τη Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων να εντατικοποιήσει τους σχετικούς ελέγχους.
Οπως είναι γνωστό, η κ. Σαββαΐδου, με πρόσφατη εγκύκλιό της, έχει ζητήσει πρόσθετες διευκρινίσεις για το χειρισμό των υποθέσεων φορολογουμένων που απέστειλαν εμβάσματα στο εξωτερικό την περίοδο 2009-2011, σε μια προσπάθεια να διευκολύνει τη φορολογική διοίκηση στον έλεγχο συγκεκριμένων περιπτώσεων.
Ο υπουργός, από την πλευρά του, επιθυμεί να μπουν στο μικροσκόπιο της υπηρεσίας δημόσιοι υπάλληλοι που φέρεται να έχουν βγάλει στο εξωτερικό μεγάλα ποσά.
Στην εγκύκλιο της κ. Σαββαϊδου αναφέρεται πως σε περίπτωση προσαύξησης περιουσίας που προέρχεται από άγνωστη ή μη διαρκή ή μη σταθερή πηγή ή αιτία, ο φορολογούμενος μπορεί να κληθεί να αποδείξει είτε την πραγματική πηγή ή αιτία προέλευσής της, είτε ότι φορολογείται από άλλες διατάξεις, είτε ότι απαλλάσσεται από τον φόρο με ειδική διάταξη.
Σύμφωνα με την ίδια εγκύκλιο, η προσαύξηση της περιουσίας μπορεί να αναφέρεται σε κινητή ή ακίνητη περιουσία οποιασδήποτε μορφής, οικόπεδα, σπίτια, αυτοκίνητα, σκάφη, αεροσκάφη, πάσης φύσεως χρεόγραφα (μετοχές, τοκομερίδια), καταθέσεις κ.λπ.

ΠΗΓΗ: http://www.kontranews.gr

ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ: ΠΡΟΧΩΡΑ ΚΥΡΙΑΚΟ! ΝΑ ΒΡΕΘΟΥΝ ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΝΑ ΔΗΜΕΥΤΟΥΝ ΤΑ ΠΟΣΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΟΥΝΤΑΙ. ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΝΑ ΑΠΟΛΥΘΟΥΝ ΑΜΕΣΩΣ ΟΙ ΕΠΙΟΡΚΟΙ. ΝΤΡΟΠΗ. ΚΑΙ ΤΑ ΣΙΓΟΥΡΑ ΤΩΝ ΜΙΣΘΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΥΡΑ. ΕΙΣ ΥΓΕΙΑΝ ΤΩΝ ΚΟΡΟΙΔΩΝ. ΟΙ ΝΕΟΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ ΚΑΤΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΤΕΛΟΣ ΕΠΙΤΗΔΕΥΜΑΤΟΣ...

Διευρύνεται η ρύθμιση για τα «κόκκινα» δάνεια

Διευρύνεται η ρύθμιση για τα «κόκκινα» επιχειρηματικά δάνεια


Διευρύνεται με εντολή του πρωθυπουργού Α.Σαμαρά, η ρύθμιση για τα "κόκκινα" επιχειρηματικά δάνεια περιλαμβάνοντας δυό ακόμη κατηγορίες δανείων.

Σύμφωνα με πληροφορίες, κατόπιν της εξέλιξης αυτής, ο υπουργός Ανάπτυξης, Νίκος Δένδιας, θα συμπεριλάβει στην προωθούμενη νομοθετική ρύθμιση για τα "κόκκινα" επιχειρηματικά δάνεια, και εκείνα που αφορούν τη λεγόμενη "κακή" Αγροτική Τράπεζα καθώς και εκείνα που έχουν συναφθεί με την εγγύηση του ελληνικού Δημοσίου.

Οπως αναφέρει το Αθηναϊκό Πρακτορείο, πρόκειται στην ουσία για αγροτικά δάνεια που μεταφέρθηκαν στο «κακό κομμάτι» της Αγροτικής Τράπεζας και την Πειραιώς και δεν έχουν ενταχθεί σε ρύθμιση, ενώ η δεύτερη περίπτωση αφορά σε πυρόπληκτες ή σεισμόπληκτες περιοχές, επιχειρήσεις της Βόρειας Ελλάδας, πτηνοκτηνοτροφικές επιχειρήσεις και επαγγελματίες κ.ά.

ΠΗΓΗ: REAL

Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2014

Πού «βρίσκεται» ο κ. Πρόεδρος;

Γράφει
ο Νίκος Χατζηνικολάου
Πού «βρίσκεται» ο κ. Πρόεδρος;
Η επικίνδυνη κλιµάκωση των τουρκικών προκλήσεων, που σηµειώθηκε τις τελευταίες ηµέρες στον θαλάσσιο χώρο της κυπριακής ΑΟΖ, δεν είναι τυχαία. Αντίθετα, πρόκειται για απολύτως προµελετηµένες και προσεκτικά σχεδιασµένες κινήσεις της Αγκυρας, µε στόχο να ανακόψει τις ευνοϊκές για την Ελλάδα και την Κύπρο εξελίξεις που συνδέονται µε την επικείµενη εκµετάλλευση από τις δύο χώρες κοιτασµάτων υδρογονανθράκων, τα οποία τους ανήκουν µε βάση το ∆ιεθνές ∆ίκαιο της Θάλασσας. Η Τουρκία, υπό το κράτος έντονης ανησυχίας για την ενίσχυση του πολιτικού και οικονοµικού ρόλου της Ελλάδας και της Κύπρου στην ευρύτερη περιοχή, µέσα και από τις συνεργασίες που ήδη οικοδόµησαν Αθήνα και Λευκωσία µε Τελ Αβίβ και Κάιρο, προσπαθεί τώρα να προλάβει τις εξελίξεις και να ακυρώσει ή έστω να παρεµποδίσει µε τη γνωστή τουρκική µέθοδο του «τσαµπουκά» την απολύτως νόµιµη αξιοποίηση του κυπριακού και στη συνέχεια του ελληνικού υποθαλάσσιου πλούτου.

Η ΤΟΥΡΚΙΑ επιχειρεί στην πραγµατικότητα να µπει µε το... «έτσι θέλω» στη «µοιρασιά» ξένης περιουσίας! Και δεν περιορίζεται µόνο στην ευθεία και προκλητική διατύπωση ανερµάτιστων διεκδικήσεων και απαιτήσεων για τη διεθνώς αναγνωρισµένη κυπριακή ΑΟΖ, εµφανιζόµενη ως δήθεν «εκπρόσωπος» των συµφερόντων του παράνοµου ψευδοκράτους των Τουρκοκυπρίων. Ταυτόχρονα προσπαθεί µε κάθε τρόπο και µε κάθε µέσο να «υπονοµεύσει» την ανακήρυξη της ελληνικής ΑΟΖ στο Αιγαίο, αµφισβητώντας µια σειρά από νόµιµα και κυριαρχικά δικαιώµατα της χώρας µας. Η Αγκυρα αµφισβητεί:

• Το δικαίωµα της Ελλάδας να επεκτείνει την αιγιαλίτιδα ζώνη της µέχρι τα 12 ναυτικά µίλια, όπως προβλέπει το ∆ίκαιο της Θάλασσας και όπως έχει πράξει το σύνολο σχεδόν των παράκτιων χωρών της διεθνούς κοινότητας. Η αµφισβήτηση αυτή συνοδεύεται και από απειλή πολέµου! Η Τουρκία οµιλεί περί casus belli!

• Το εύρος του ελληνικού εθνικού εναέριου χώρου, µέσω συνεχών παραβιάσεών του από τουρκικά πολεµικά αεροσκάφη.

• Την εθνική µας κυριαρχία επί νησιών, µε την καινοφανή θεωρία των «γκρίζων ζωνών». Εφθασαν να την παραβιάζουν, σε ορισµένες περιπτώσεις, ακόµη και σε κατοικηµένα νησιά. Το παράδειγµα του Καστελόριζου είναι το πλέον χαρακτηριστικό. Το εντάσσουν µάλιστα στην... ανατολική Μεσόγειο και όχι στο νότιο Αιγαίο, προσπαθώντας µε το γελοίο αυτό «επιχείρηµα» να περιορίσουν την ελληνική ΑΟΖ και να την αποκόψουν από την κυπριακή, µε την οποία κανονικά συνορεύει. Και βέβαια να µην ξεχνούµε τη διαρκή τουρκική απαίτηση για αποστρατικοποίηση των νησιών του ανατολικού Αιγαίου, µε ό,τι αυτή σηµαίνει και υποκρύπτει...

• Τις αρµοδιότητες που ασκεί η Ελλάδα εντός του FIR Αθηνών, βάσει αποφάσεων του ICAO. Η Τουρκία αρνείται συνεχώς να συµµορφωθεί προς τους κανόνες εναέριας κυκλοφορίας, ενώ αµφισβητεί και τις αρµοδιότητες της χώρας µας για θέµατα έρευνας και διάσωσης εντός της περιοχής ευθύνης της.

ΑΠEΝΑΝΤΙ σε όλες αυτές τις συνεχείς και διαρκώς κλιµακούµενες αµφισβητήσεις και παράνοµες διεκδικήσεις της Αγκυρας, που προωθούνται µε απειλές πολέµου και µε βίαιες παραβιάσεις του εθνικού µας εναέριου και θαλάσσιου χώρου, συχνά και µε πτήσεις οπλισµένων µαχητικών αεροσκαφών πάνω από κατοικηµένα νησιά µας, η Ελλάδα πρέπει να απαντήσει µε τρόπο ειρηνικό, αλλά ταυτόχρονα αποφασιστικό και αποτελεσµατικό, αξιοποιώντας όλα της τα «όπλα» και ιδίως τη συµµετοχήτης στην ευρωζώνη. Και η αποτελεσµατική απάντηση προϋποθέτει εθνικό σχέδιο δράσης και ενότητα όλων των εθνικών δυνάµεων στην εφαρμογή του.Τι άλλο πρέπει να συµβεί για να συναντηθεί και να συνεννοηθεί η πολιτειακή και η πολιτική µας ηγεσία; Πού πρέπει να φθάσει το τουρκικό Barbaros και η πολεµική του συνοδεία για να ξυπνήσουµε; Γιατί πρέπει πάντα στη χώρα αυτή να µας ενώνουν εθνικές καταστροφές και όχι η πρόληψή τους; Και ακόµη: Πού βρίσκεται ο Πρόεδρος της Ελληνικής ∆ηµοκρατίας; Και τι σκοπεύει να πράξει; Θα συνεχίσει να σιωπά και να... απουσιάζει ή θα πάρει επιτέλους πρωτοβουλίες για τη συνεννόηση των πολιτικών ηγετών µας για τα κρίσιµα εθνικά θέµατα; Θα αδράξει, άραγε, ο κ. Κάρολος Παπούλιας την ευκαιρία να γράψει έναν θετικό επίλογο στην προεδρική του θητεία, που εκπνέει; Ή θα επιµείνει στην εκκωφαντική σιωπή του;


ΠΗΓΗ: REAL

Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 2014

BNP Paribas: «Ακριβή» λύση για την Ελλάδα τα δάνεια του ΔΝΤ

BNP Paribas: «Ακριβή» λύση για την Ελλάδα τα δάνεια του ΔΝΤ


Γιατί είναι καλύτερη επιλογή για την Αθήνα μια προληπτική στήριξη από την Ευρώπη. Ποιες είναι οι επιλογές για να καλυφθεί το χρηματοδοτικό κενό από την αποχώρηση του ΔΝΤ. Το πολιτικό ρίσκο και η... «άγαρμπη» κίνηση του Μεγάρου Μαξίμου.
BNP Paribas: Σωστή η απόφαση της Ελλάδας να φύγει από το ΔΝΤ
Με την ελληνική οικονομία να έχει περάσει το κρίσιμο σημείο και να αρχίζει πλέον να βελτιώνεται και καθώς η χώρα συνεχίζει να υπεραποδίδει στο δημοσιονομικό μέτωπο, η αβεβαιότητα αναφορικά με το εγχώριο πολιτικό σκηνικό είναι το βασικό ρίσκο για την Ελλάδα προς το παρόν, γράφει σε έκθεσή της η BNP Paribas.
Για μια ακόμα φορά η αγορά έχασε την εμπιστοσύνη της στη χώρα, όμως για πρώτη φορά αυτό δεν οφείλεται στην οικονομική πρόοδο και στις δημοσιονομικές της επιδόσεις, σχολιάζει η BNP.
Όπως επισημαίνει, παρά την αστάθεια, τα οικονομικά δεδομένα που ανακοινώνονται δείχνουν πως η ελληνική οικονομία θα αναπτυχθεί το β' εξάμηνο του 2014. Η BNP προβλέπει ότι το πραγματικό ΑΕΠ της Ελλάδας θα αυξηθεί 0,4% φέτος και περίπου 2% το επόμενο έτος (έναντι 0,6% και 2,9% που προβλέπει η κυβέρνηση).
Παράλληλα, θεωρεί ότι ο στόχος της κυβέρνησης για επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος 2% φέτος είναι εφικτός, αν και ένας χαμηλότερος του αναμενόμενου ρυθμός ανάπτυξης του ΑΕΠ το επόμενο έτος θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο τον στόχο για πρωτογενές πλεόνασμα 2,9% το 2015.
Ωστόσο, οι σχετικά θετικές οικονομικές ειδήσεις επισκιάζονται από την αυξημένη πολιτική αβεβαιότητα στην Ελλάδα, αλλά και την επιδείνωση της ευρωπαϊκής και της παγκόσμιας ανάπτυξης.
Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και τα άλλα μικρότερα κόμματα έχουν πει ότι δεν θα ψηφίσουν κανέναν υποψήφιο της κυβέρνησης για την προεδρία, προκειμένου να πιέσουν για πρόωρες εκλογές. Σύμφωνα με τις πρόσφατες δημοσκοπήσεις, αν γίνονταν τώρα εκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ θα εξασφάλιζε το 34% των ψήφων.
Ο Αντώνης Σαμαράς, από την πλευρά του, προσπαθεί να αυξήσει τη στήριξη προς τη Νέα Δημοκρατία υποσχόμενος μειώσεις φόρων, επιστροφή στην οικονομική ανάπτυξη, διαπραγμάτευση για περαιτέρω ελάφρυνση του χρέους και εύρεση άλλων πηγών χρηματοδότησης, εκτός του ΔΝΤ.
Έτσι, μια πρόωρη έξοδος από το πρόγραμμα του ΔΝΤ, ακόμα και αν αυτό γινόταν με αντικατάσταση του προγράμματος από μια προληπτική γραμμή πίστωσης από τον ESM, θα θεωρούνταν πραγματική «επιτυχία» της κυβέρνησης.
Ένας «χωρισμός» από το ΔΝΤ πιθανότατα θα βελτίωνε και το δημόσιο αίσθημα έναντι της κυβέρνησης και θα βοηθούσε ώστε να μειωθεί το πολιτικό ρίσκο. Θα μπορούσε να επηρεάσει σε ό,τι αφορά την προσπάθειά της να πειστούν οι βουλευτές της αντιπολίτευσης να στηρίξουν τον υποψήφιο που θα προτείνει για την προεδρία της Δημοκρατίας, αυξάνοντας τις πιθανότητες του κυβερνητικού συνασπισμού να εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας και να αποφύγει τις βουλευτικές εκλογές. Αν δεν υπάρξει απόφαση για το μνημόνιο πριν από τις προεδρικές εκλογές, όμως, η κυβέρνηση μπορεί να μην έχει άλλη επιλογή από το να κηρύξει πρόωρες εκλογές το α' τρίμηνο του 2015, κάτι που υποδηλώνει ότι το ελληνικό ρίσκο μπορεί να έχει μεγαλύτερη διάρκεια.
Κρίνοντας όμως από την αντίδραση της αγοράς, ο τρόπος με τον οποίον η ελληνική κυβέρνηση χειρίστηκε το θέμα της πιθανής πρόωρης εξόδου από το πρόγραμμα του ΔΝΤ ήταν κάπως... άγαρμπος, δίνοντας την εντύπωση ότι πρόκειται μόνο για μια «λαϊκιστική» κίνηση και πως η Ελλάδα σύντομα θα επιστρέψει στις κακές δημοσιονομικές συνήθειές της χωρίς την επίβλεψη του ΔΝΤ.

Αυτό, σε συνδυασμό με την πρόσφατη αύξηση της αστάθειας και την ταχύτατη διεύρυνση των ελληνικών spreads, πιθανότατα τρόμαξε τους επενδυτές που σκέφτονταν να αγοράσουν ελληνικά κρατικά ομόλογα.
Οι ελληνικές τράπεζες, σε αντίθεση με τις τράπεζες άλλων χωρών της ευρωπεριφέρειας, δεν είναι σε θέση να λειτουργήσουν ως έσχατοι αγοραστές για την Ελλάδα, ιδιαίτερα εν όψει των AQR της ΕΚΤ, την ίδια ώρα, όμως, τα πρόσφατα υψηλά επίπεδα που άγγιξαν οι αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων θα μπορούσαν να θεωρηθούν ελκυστικά σημεία εισόδου για αυτούς που έχουν αισιόδοξη άποψη για τη χώρα, σημειώνει η BNP.
Ως εκ τούτου, το κλειδί θα είναι να δούμε αν η κυβέρνηση θα καταφέρει να στείλει ένα πιο ξεκάθαρο μήνυμα αναφορικά με τους λόγους για τους οποίους θέλει να χωρίσουν οι δρόμοι της με το ΔΝΤ.
Η BNP Paribas θεωρεί πως η λογική της πρόωρης εξόδου είναι σωστή από οικονομική άποψη. Μια γραμμή πίστωσης από τον ESM, η οποία θα συνοδευόταν από καλύτερους όρους χρηματοδότησης απ' ό,τι τα δάνεια του ΔΝΤ, με προϋποθέσεις και με επιτήρηση, θα βοηθούσε τόσο την Ελλάδα, όσο και την επενδυτική εμπιστοσύνη.
Επιπλέον, με μια γραμμή πίστωσης από τον ESM, η Ελλάδα θα επωφελούνταν από την αγορά καλυμμένων ομολόγων και ABS από την ΕΚΤ, και ακόμα περισσότερο από την όποια επέκταση σε αγορά εταιρικών ή κρατικών ομολόγων στο μέλλον.

Ακριβά τα δάνεια του ΔΝΤ

Όπως επισημαίνει η BNP, η Ελλάδα θεωρεί πως η τρέχουσα επιθεώρηση του προγράμματος διάσωσής της -η τελευταία πριν από τις προεδρικές εκλογές- είναι κομβική για το μέλλον της.
Η Ελλάδα περιμένει οι Ευρωπαίοι εταίροι να τηρήσουν την υπόσχεση για επιπλέον ελάφρυνση του χρέους μόλις επιτευχθεί πρωτογενές πλεόνασμα. Όμως, η BNP δεν θεωρεί πως τα όποια μέτρα ληφθούν θα κάνουν μεγάλη διαφορά για τη χώρα. Καθώς έχει αποκλειστεί το οποιοδήποτε «κούρεμα» επί της ονομαστικής αξίας, τα όποια μέτρα ελάφρυνσης του χρέους θα έρθουν με τη μορφή της επιμήκυνσης της ωρίμανσης των δανείων ή των χαμηλότερων επιτοκίων. Ωστόσο, αυτό έχει ήδη γίνει στο πλαίσιο του προηγούμενου OSI. Έτσι, δεν υπάρχει ευρύ πεδίο για κάποια σημαντική ενέργεια από αυτό το μέτωπο.
Μια πιο χρήσιμη κίνηση θα μπορούσε να είναι η αναβολή της καταβολής τόκων επί των διμερών δανείων ύψους 53 δισ. ευρώ, για μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο, γεγονός που θα βοηθούσε στη μείωση των χρηματοδοτικών αναγκών της Ελλάδας τα επόμενα χρόνια, μεταφέροντάς τες στο μέλλον. Η αναδρομική μείωση των επιτοκίων επί των διμερών αυτών δανείων θα είχε μεγαλύτερη επίπτωση, όμως θα σήμαινε επίσης ότι άλλες χώρες της ευρωζώνης θα έπρεπε να επιστρέψουν στην Ελλάδα ορισμένα από τα επιτόκια που έχουν ήδη πάρει, κάτι που πολιτικά είναι δύσκολο να γίνει.
Στο μεταξύ, από το 2012, η Ελλάδα χρηματοδοτείται μόνο από τον EFSF και το ΔΝΤ. Η χρηματοδότηση από τον EFSF λήγει στο τέλος του έτους και έτσι ο μόνος χρηματοδότης της Ελλάδας θα είναι το ΔΝΤ, μέχρι το α' τρίμηνο του 2016.
Θα είναι η πρώτη φορά που η Ελλάδα θα χρηματοδοτείται αποκλειστικά από το ΔΝΤ και αυτό θα έχει σημαντικές επιπτώσεις στα κόστη χρηματοδότησής της, αφού η χρηματοδότηση από το Ταμείο γίνεται με σημαντικά λιγότερο ευνοϊκούς όρους απ' ό,τι αυτή από τον EFSF. Η Ελλάδα πρέπει να καταβάλει στο ΔΝΤ τόκους που ξεπερνούν το 4% για κάθε δόση, ενώ για τα δάνεια του EFSF είναι πολύ χαμηλότερος και η λήξη τους, κατά μέσο όρο, υπερβαίνει τα 30 χρόνια. Έτσι, η χρηματοδότηση μόνο από το ΔΝΤ έχει πολύ λιγότερα πλεονεκτήματα για τη χώρα, η οποία ήδη επέστρεψε στην αγορά με 5ετή και 3ετή ομόλογα τον Απρίλιο και τον Ιούλιο.

Οι επιλογές χρηματοδότησης


Για να είναι δυνατή η πρόωρη έξοδος από το πρόγραμμα του ΔΝΤ, η Ελλάδα πρέπει να διασφαλίσει ότι έχει πρόσβαση στην αγορά, προκειμένου να αντικαταστήσει τα δάνεια του ΔΝΤ με εκδόσεις ομολόγων, με όρους που δεν θα βλάψουν το προφίλ βιωσιμότητας του χρέους της.
Όμως, το πρόσφατο ράλι στα ομόλογα οδήγησε τις αποδόσεις των 3ετών και των 5ετών τίτλων σε επίπεδο άνω του 7%, αποκλείοντας ουσιαστικά τον δανεισμό από την αγορά.
Η αύξηση των επιτοκίων, σημειώνει η BNP, συνέβη διότι η αγορά των ελληνικών ομολόγων δεν έχει μεγάλο βάθος και ως εκ τούτου δεν αντανακλά το επιτόκιο χρηματοδότησης που θα πρέπει να καταβάλει η Ελλάδα όταν αποφασίσει να προχωρήσει σε έκδοση νέων ομολόγων.
Σύμφωνα με την BNP, η χώρα πρέπει συνολικά να βρει 22 δισ. ευρώ για να καλύψει τις χρηματοδοτικές της ανάγκες για το 2015-2016, αν όλα πάνε κατ' ευχήν και χωρίσουν οι δρόμοι της με το ΔΝΤ.
Υπάρχουν διάφοροι τρόποι με τους οποίους θα μπορούσε να καλύψει το χρηματοδοτικό της κενό:
-Να χρησιμοποιήσει πόρους του ΤΧΣ: Το ΤΧΣ έχει διαθέσιμα 11,5 δισ. ευρώ για οποιεσδήποτε επιπλέον κεφαλαιακές ανάγκες προκύψουν για τις ελληνικές τράπεζες. Τα αποτελέσματα των stress tests και AQR της ΕΚΤ θα αποκαλύψουν το πιθανό ύψος αυτών των αναγκών, όμως η γενική εκτίμηση είναι ότι αυτές δεν θα είναι μεγάλες.
Αυτό υποδηλώνει ότι η Ελλάδα μπορεί να λάβει το πράσινο φως από την τρόικα να χρησιμοποιήσει τα υπόλοιπα κεφάλαια του ΤΧΣ για να καλύψει μέρος του χρηματοδοτικού κενού. Ωστόσο, μια τέτοια απόφαση θα πρέπει να ληφθεί πριν από το τέλος του έτους, όταν λήγει η βοήθεια του EFSF.
-Ενδοκυβερνητικός δανεισμός μέσω repos: Υπάρχει ένα πλαίσιο repo που προβλέπει ότι τα κρατικά assets μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως collateral για την άντληση επιπλέον ρευστότητας έως και 3 δισ. ευρώ από τους υποτομείς της γενικής κυβέρνησης. Αυτό το πλαίσιο θα γίνει πηγή χρηματοδότησης για το 2015-2016 εάν η αποπληρωμή του δανεισμού της Ελλάδας μετακυλιστεί πέραν του 2016.
-Χρήση αδρανών πόρων από άλλους λογαριασμούς της γενικής κυβέρνησης, για σκοπούς ρευστότητας: η κυβέρνηση έχει συμφωνήσει να καταρτίσει σχέδιο ώστε να γίνεται κεντρική διαχείριση της ρευστότητας φορέων της κεντρικής κυβέρνησης. Το όφελος θα μπορούσε να αγγίξει τα 3 δισ. ευρώ.
-Μια προληπτική γραμμή πίστωσης από τον ESM: Η Ελλάδα θα μπορούσε να ζητήσει γραμμή πίστωσης από τον ESM για στήριξη. Πιθανότατα θα πληρούσε τις προϋποθέσεις για να λάβει ένα enhanced-conditions credit line (ECCL), όχι όμως και ένα precautionary conditional credit line (PCCL), καθώς το δεύτερο περιορίζεται σε χώρες με ισχυρή οικονομία και δημοσιονομικά και ένα ξεκάθαρο ιστορικό πρόσβασης στις αγορές.
Ένα ECCL θα περιοριζόταν στο 2-10% του ΑΕΠ (περίπου 4-18 δισ. ευρώ για την Ελλάδα), με αρχική διάρκεια ενός έτους, και ανανέωση δύο φορές για έξι μήνες. Θα υπήρχαν όροι για αυτήν τη γραμμή πίστωσης, αν και δεν θα ήταν τόσο αυστηροί όσο αυτοί που συνοδεύουν το πρόγραμμα του ΔΝΤ, και θα επανελέγχονταν ανά τρίμηνο. Από αυτήν την άποψη, μια πρόωρη έξοδος από το πρόγραμμα του ΔΝΤ δεν θα πρέπει να ερμηνευτεί ως αίτημα της Ελλάδας για τερματισμό των όρων που το συνοδεύουν. Οι όροι για το ECCL θα διασφάλιζαν τη συνέχιση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και της δημοσιονομικής προσαρμογής. Αυτό, με τη σειρά του, θα είναι το κλειδί για διασφάλιση της εμπιστοσύνης των αγορών και για την πρόσβαση και τη συνεχιζόμενη εκταμίευση βοήθειας από τον επίσημο τομέα προς την Ελλάδα.
-Νέες εκδόσεις ομολόγων: Στο προσχέδιο του προϋπολογισμού του 2015 προβλέπεται έκδοση 7ετών και 10ετών ομολόγων ύψους 9 δισ. ευρώ το 2015. Ωστόσο, καθώς οι αποδόσεις των 3ετών και των 5ετών ομολόγων ξεπερνούν το 7%, είναι μάλλον απίθανη η νέα έξοδος στις αγορές σε αυτήν τη φάση.
-Επαναγορά προνομιούχων μετοχών από τις τράπεζες: Το 2009 η ελληνική κυβέρνηση προχώρησε σε έκδοση ομολόγων προς τις τράπεζες προκειμένου να ενισχύσει τη θέση ρευστότητάς τους, παίρνοντας ως αντάλλαγμα προνομιούχες μετοχές ονομαστικής αξίας 5,15 δισ. ευρώ. Ορισμένες από αυτές της μετοχές επαναγοράστηκαν από δύο μεγάλες τράπεζες νωρίτερα φέτος, ενώ απομένουν άλλα 2 δισ. ευρώ που θα μπορούσαν να επαναγοράσουν οι τράπεζες. Αυτό, ωστόσο, θα εξαρτηθεί από τη δυνατότητα των τραπεζών να αντλήσουν νέα κεφάλαια.

ΠΗΓΗ: http://www.euro2day.gr

Παρασκευή 24 Οκτωβρίου 2014

Economist: «Μη βιάζεστε» για έξοδο από το πρόγραμμα

Economist: «Μη βιάζεστε» για έξοδο από το πρόγραμμα


«Μη βιάζεστε» είναι ο τίτλος του άρθρου του περιοδικού «The Economist» αναφορικά με την έξοδο της Ελλάδας από το πρόγραμμα στήριξης.

Το βρετανικό περιοδικό αναφέρεται εκτενώς στην πρόσφατη εκτίναξη των αποδόσεων στα ελληνικά ομόλογα που «εμποδίζει τα σχέδια της κυβέρνησης να δανειστεί περίπου 9 δισ. ευρώ από τις αγορές το 2015 ώστε να ανταποκριθεί στις αποπληρωμές χρέους και να μειώσει τον αντίκτυπο των μέτρων λιτότητας που έχουν φέρει περισσότερο από το 35% των Ελλήνων στα όρια της φτώχειας».

Δίχτυ ασφαλείας με αυστηρούς όρους

Το περιοδικό αναφέρεται στη διακήρυξη του Αντώνη Σαμαρά ότι «η εποχή των μνημονίων έχει τελειώσει». «Μετά από ένα καλοκαίρι με τουριστικά έσοδα ρεκόρ, οι διεθνές ξενοδοχειακές αλυσίδες θέλουν να πάρουν εκτάσεις σε δημοφιλή νησιά του Αιγαίου. Το ΤΑΙΠΕΔ εξετάζει τρεις προσφορές από διεθνείς ομίλους για τη διαχείριση 14 αεροδρομίων.

Η κινεζική Cosco στέλνει 230 εκατ. ευρώ για το νέο τερματικό σταθμό στον Πειραιά και σύμφωνα με τις προβλέψεις ΕΕ και ΔΝΤ, η ελληνική οικονομία θα αναπτυχθεί φέτος κατά 0,6% και κατά 2,9% το 2015» σχολιάζει το Economist.

Υπάρχει, όμως, και η άλλη πλευρά. «Άλλοι όμως, υποστηρίζουν ότι οι προοπτικές της Ελλάδας σκιάζονται από την πολιτική αβεβαιότητα. Ο κ. Σαμαράς και η Νέα Δημοκρατία χρειάζονται πλειοψηφία 180 εδρών τη βουλή για να εκλέξουν νέο πρόεδρο το Φεβρουάριο, αλλιώς η χώρα οδηγείται σε εκλογές. Του λείπουν 26 ψήφοι. Επιπλέον, ορισμένοι ανεξάρτητοι αλλά κάποιοι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που μετέχει στον κυβερνητικό συνασπισμό, μπορεί να αποφασίσουν να συμμαχήσουν με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δίνουν προβάδισμα στο ΣΥΡΙΖΑ μεταξύ 4% και 8%. Ακόμη και υποστηρικτές της κυβέρνησης αρχίζουν να δέχονται ότι ο Σύριζα θα νικήσει στις επόμενες εκλογές.

Το ερώτημα που συζητείται έντονα στα καφέ της Αθήνας είναι εάν η αντιπολίτευση θα πετύχει απόλυτη πλειοψηφία ή εάν θα αναγκαστεί να σχηματίσει κυβέρνηση συνασπισμού με άλλα αριστερά κόμματα. Θα μπορούσε να είναι το ΠΑΣΟΚ ή το Ποτάμι, ένα νέο κεντροαεριστερό κόμμα, που ίδρυσε ο τηλεοπτικός δημοσιογράφος Σταύρος Θοδωράκης.

Εν τω μεταξύ, ο Αλέξης Τσίπρας χτίζει γέφυρες με τους ηγέτες της ΕΕ στις Βρυξέλλες και τη γερμανική κυβέρνηση στο Βερολίνο. Εξακολουθεί να πιέζει τους πιστωτές της Ελλάδας να διαγράψουν τουλάχιστον το ήμισυ από το υπερδιογκωμένο χρέος της χώρας – που τώρα ανέρχεται στο 175% του ΑΕΠ.

Οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι βλέπουν ότι δεν είναι πλέον ο αδιάλλακτος ταραχοποιός που υποσχόταν το 2012 ότι θα σκίσει το «βάρβαρο μνημόνιο». Ο κ. Τσίπρας αθόρυβα προσπαθεί να διαβεβαιώσει τους πιθανούς επενδυτές που φέρνουν χρήματα από το εξωτερικό στην Ελλάδα, ότι η χώρα θα παραμείνει κράτος μέλος της ευρωζώνης φιλικό προς τις επιχειρήσεις και με κυβέρνηση Σύριζα. Τα hedge fund που καθοδήγησαν τη μαζική φυγή από τα ελληνικά ομόλογα ακόμη δεν έχουν πειστεί».

ΠΗΓΗ: euro2day.gr και real.gr

Τετάρτη 22 Οκτωβρίου 2014

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Β. ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΣΤΗΝ ΗΧΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΞΙΝΟΥ-ΝΕΡΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΝ Α ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ


 Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΒΑΓΓΕΛΗ ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΑΜΥΝΤΑΙΟ ΠΑΡΑΧΩΡΗΘΗΚΕ ΠΡΙΝ ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΝ ΟΚΤΩΒΡΙΟ ΤΟΥ 2011 ΣΕ ΤΡΕΙΣ ΣΥΝΕΧΕΙΕΣ ΣΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ ΑΥΓΗ ΚΥΡΚΟΥ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΗΧΩ ΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΑΣ ΚΑΙ ΕΙΧΕ ΘΕΜΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΞΙΝΟΥ ΝΕΡΟΥ - ΑΜΥΝΤΑΙΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΝ Α ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ - ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΓΑΛΛΩΝ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΚΑΙ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΔΙΧΑΣΜΟΥ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΟΠΩΣ ΑΥΤΑ ΣΗΜΑΔΕΨΑΝ ΤΗΝ ΔΥΤΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ. Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΔΟΘΗΚΕ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟ ΓΑΛΛΙΚΟ ΠΡΟΞΕΝΕΙΟ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΞΙΝΟΥ ΝΕΡΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΑΝΑΓΚΑΣΤΗΚΕ ΝΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑΣ ΠΟΥ ΑΠΑΙΤΗΘΗΚΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΟΤΕ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΑΡΧΗ ΑΜΥΝΤΑΙΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕ ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΤΟΥ ΕΡΕΥΝΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΑΥΤΟ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ.
Οποιοσδήποτε ενδιαφέρεται, να κάνει χρήση των πορισμάτων της έρευνας που παρουσιάζονται στην παρακάτω συνέντευξη, οφείλει, να ζητά πάντα την άδεια κατα προτίμηση γραπτή του Ευάγγελου Ιωαννίδη και απαραιτήτως να αναφέρει το όνομα του ερευνητή όποτε κάνει χρήση του κειμένου της συνέντευξης και για όποιο λόγο. Απαγορεύεται  η αναδημοσίευση και αναπαραγωγή μερικά ή ολικά χωρίς γραπτή άδεια του δημιουργού του έρευνας και της εφημερίδας που δημοσίευσε την συνέντευξη με την οποία παρουσιάστηκε η εν λόγω έρευνα, Ν.2121/1993 περι προστασίας Πνευματικών Δικαιωμάτων. Oι παραβατες υπέχουν κυρώσεις και θα εγερθούν  αξιώσεις εναντίον τους σε κάθε περίπτωση.










Τρίτη 21 Οκτωβρίου 2014

Bloomberg: Πιστωτική γραμμή “tailor made” ζητεί η Ελλάδα

Bloomberg: Πιστωτική γραμμή “tailor made” ζητεί η Ελλάδα

Πρόταση για ειδική πιστωτική γραμμή που να διαφέρει από τα προηγούμενα άλλων χωρών και να ανταποκρίνεται στις ειδικές ανάγκες της Ελλάδας έχουν καταθέσει Έλληνες αξιωματούχοι, σύμφωνα με όσα αποκαλύπτει το πρακτορείο Bloomberg.

Το πρακτορείο επικαλείται δύο πηγές και αναφέρει ότι η ελληνική πρόταση δίνει τη δυνατότητα στα κράτη- μέλη της Ευρωζώνης να μη δεσμευθούν με την υπόσχεση παροχής νέου δανείου, μετατρέποντας τα αδιάθετα κεφάλαια από το υφιστάμενο πρόγραμμα, που προς το παρόν προορίζονται για την στήριξη των τραπεζών, σε γραμμή πίστωσης.

«Με αυτό τον τρόπο, οι Έλληνες αξιωματούχοι θα έχουν ένα εφεδρικό σχέδιο σε περίπτωση που δεν μπορέσει η χώρα να πουλήσει ομόλογα» σχολιάζει το Bloomberg και συμπληρώνει: «Η προσπάθεια αυτή είναι μία επιτομή όσων προσπαθεί να εξισορροπήσει ο Αντώνης Σαμαράς, καθώς θέλει να πείσει τους ψηφοφόρους ότι η Ελλάδα ανακτά την οικονομική της ανεξαρτησία, διαβεβαιώνοντας παράλληλα τους επενδυτές ότι το πλέον υπερχρεωμένο κράτος της Ευρώπης θα μπορεί να αναχρηματοδοτεί τις υποχρεώσεις του χωρίς διεθνή στήριξη».

Το ύψος της πιστωτικής γραμμής μπορεί να αγγίξει τα 15 δισ. ευρώ μέχρι το 2016, όπου περιλαμβάνονται και τα κέρδη που πραγματοποίησαν οι κεντρικές τράπεζες της ευρωζώνης αγοράζοντας ελληνικά κρατικά ομόλογα. Σημειώνεται πως τα κράτη- μέλη έχουν ήδη δεσμευθεί για την απόδοση αυτών των κερδών στην Ελλάδα.

Η πρόταση που διαπραγματεύονται οι Έλληνες αξιωματούχοι περιλαμβάνει την ίδρυση ενός ειδικού ταμείου από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας, που θα χρηματοδοτηθεί από τα κεφάλαια του ΤΧΣ για τις τράπεζες τα οποία δεν έχουν διατεθεί. Με αυτό τον τρόπο θα παρακαμφθεί η προληπτική γραμμή χρηματοδότησης υπό όρους του ESM, για την οποία η Ελλάδα δεν πληροί τις προϋποθέσεις, αλλά και η γραμμή χρηματοδότησης ενισχυμένων προϋποθέσεων, την οποία η ελληνική κυβέρνηση θέλει να αποφύγει λόγω των σκληρών όρων που περιλαμβάνει.

«Με στήριξη από τη βελτιωμένη εικόνα στα δημοσιονομικά της Αθήνας και την επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές, ο Σαμαράς ποντάρει την πολιτική του αξιοπιστία στην έξοδο της χώρας από το πρόγραμμα στήριξης φέτος» σχολιάζει το Bloomberg και συμπληρώνει: «Οι αξιωματούχοι που διαπραγματεύονται τη συμφωνία χρειάζεται ακόμη να συμφωνήσουν τι είδους εποπτεία θα συνοδεύει το νέο ταμείο. Το σχέδιο βασίζεται επίσης στην προϋπόθεση ότι τα ελληνικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα δεν θα χρειαστούν αυτά τα κεφάλαια. Οι πιστωτές της Ελλάδας πάντως, ανησυχούν ότι εάν το ταμείο αυτό είναι πολύ μικρό, τότε οι αγορές δεν θα πειστούν πως υπάρχει επαρκής στήριξη στη χώρα»

ΠΗΓΗ: REAL

Εντείνονται οι προκλήσεις της Τουρκίας στην Κύπρο

Εντείνονται οι προκλήσεις

Και το οικόπεδο 2 της κυπριακής ΑΟΖ παραβίασε το τουρκικό σκάφος

Και το οικόπεδο 2 της κυπριακής ΑΟΖ παραβίασε το τουρκικό σκάφος
Η θέση του τουρκικού σκάφους Barbaros Hayreddin Pasa σύμφωνα με την ιστοσελίδα marinetraffic.com   (Φωτογραφία:  ΑΠΕ )


Λευκωσία, Κύπρος
Στο Οικόπεδο 2 της κυπριακής ΑΟΖ και σε απόσταση περίπου 40χλμ από το Ακρωτήριο Κιτίου βρίσκεται το τουρκικό σεοσμογραφικό σκάφος «Μπαρμπαρός» μαζί με τα δύο συνοδευτικά πλοία.

Σύμφωνα με τον «Φιλελεύθερο» της Κύπρου, από τα ξημερώματα, αφού πραγματοποίησε πλεύση για σάρωση του βόρειου τμήματος του Οικοπέδου 3, δείχνοντας ότι θα συνεχίσει εκεί, άλλαξε πορεία και συνέχισε κατευθείαν στο «2».



Ήδη έχει περάσει σε απόσταση περίπου 35χλμ εντός του Οικοπέδου 2, πλέοντας παράλληλα με τις ακτές της νότιας Κύπρου από το Κάβο Γκρέκο προς την Λάρνακα, διατηρώντας την ίδια περίπου απόσταση από τις ακτές.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες και τα στοιχεία της εφημερίδας, η τουρκική φρεγάτα «TCG Gelibolu» που συνόδευσε το «Μπαρμπαρόσα», έχει παραμείνει σε περιοχή βορειοανατολικά του «3» και δεν ακολουθεί την πορεία του σεισμογραφικού, αλλά παρακολουθεί από απόσταση, ενώ δεύτερη τουρκική φρεγάτα η «TCG Gokceada», παραμένει εδώ και μέρες στην ίδια περιοχή- νοτιοανατολικά του σημείου της γεώτρησης. 

Συνεργάτης του προέδρου: Πρόκληση χειρότερη από τα Ίμια

«Η πρόκληση είναι χειρότερη από τα Ίμια. Φανταστείτε τι θα είχε γίνει αν η Κύπρος ήταν άλλο κράτος και είχε στείλει στο σημείο το Πολεμικό Ναυτικό του. Θα είχαμε σύρραξη» δήλωσε στον ΣΚΑΙ ο εκπρόσωπος του ΔΗΣΥ, Πρ.Προδρόμου, στενός συνεργάτης του προέδρου Νίκου Αναστασιάδη.

Τα μέτρα που εξετάζει η Λευκωσία

Σκέψεις ακόμη και για «πάγωμα» των ενταξιακών διαπραγματεύσεων EE-Τουρκίας εξετάζει -σύμφωνα με πληροφορίες-η Λευκωσία, ως απάντηση στην είσοδο του ερευνητικού σκάφους «Μπαρμπαρόσα» στο οικόπεδο 3 της κυπριακής ΑΟΖ.

Βάσει των όσων προέκυψαν από τη συνάντηση των μελών του Εθνικού Συμβουλίου τη Δευτέρα, οι οριστικές αποφάσεις αναμένεται να ληφθούν εντός της ημέρας, οπότε το όργανο θα συνεδριάσει ξανά.

Τα μέτρα της Κύπρου θα κινούνται σε τρεις άξονες: πολιτικά, νομικά, διπλωματικά. Είναι σαφές όμως ότι πολλά θα εξαρτηθούν από τις κινήσεις και τη δραστηριότητα του τουρκικού σκάφους.

Το αίτημα για «πάγωμα» των ενταξιακών συνομιλιών ΕΕ - Τουρκίας θα μπορούσε να τεθεί στο τραπέζι στο πλαίσιο της προσεχούς Συνόδου Κορυφής του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στις 23 και 24 Οκτωβρίου στις Βρυξέλλες, σύμφωνα με το Βήμα.

Ωστόσο, υπάρχει μία σειρά ερωτημάτων που θα πρέπει να απαντηθούν εφόσον ληφθεί μία τέτοια απόφαση, όπως ποιο είναι το κλίμα στη Σύνοδο υπέρ μίας τέτοιας πρωτοβουλίας και κατά πόσο ένα πάγωμα των ενταξιακών διαπραγματεύσεων θα έχει ουσιαστικό κόστος για την Τουρκία.

Η πραγματικότητα είναι ότι εσχάτως η Άγκυρα προσπαθεί να δείξει ότι το ενδιαφέρον της για την ΕΕ δεν έχει εκπνεύσει, αν και οι πράξεις της σε σειρά θεμάτων δεν υποστηρίζουν τις λεκτικές διακηρύξεις της.

Αντίδραση Βενιζέλου

Ενδεικτικές πάντως των προθέσεων της Λευκωσίας - που έχει την πλήρη στήριξη της Αθήνας στις κινήσεις της - να κινηθεί δυναμικά είναι και οι δηλώσεις που έκανε από το Λουξεμβούργο ο Ευάγγελος Βενιζέλος.

Πέραν του ότι ζήτησε από την Τουρκία «να ανακρούσει πρύμναν», ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Εξωτερικών προειδοποίησε χαρακτηριστικά ότι «αν η Τουρκία δεν αντιληφθεί ότι η Κυπριακή Δημοκρατία υπάρχει, θέτει η ίδια ανυπέρβλητα εμπόδια στην ευρωπαϊκή της πορεία και προοπτική».

Ο κ. Βενιζέλος ενέταξε δε την τουρκική προκλητική συμπεριφορά στην Ανατολική Μεσόγειο υπό το ευρύτερο πρίσμα της σύγκρουσης με τους τζιχαντιστές, λέγοντας ότι η Άγκυρα ακολουθεί μία εξωτερική πολιτική που διασπά το κοινό μέτωπο που έχει διαμορφωθεί.

Στις 28 και 29 Οκτωβρίου ο κ. Βενιζέλος θα επισκεφθεί τη Λευκωσία όπου θα έχει διμερείς επαφές με την κυπριακή κυβέρνηση και θα προετοιμάσει μαζί με τους Ιωάννη Κασουλίδη και Σαμέχ Σουκρί την τριμερή Σύνοδο Κορυφής Ελλάδος - Κύπρου - Αιγύπτου στο Κάιρο.

Ενδιαμέσως, στις 7 Νοεμβρίου, θα βρεθεί στη Λευκωσία και ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς που θα μεταβεί στο Κάιρο μαζί με τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκο Αναστασιάδη.

Τη Λευκωσία θα επισκεφθεί στις 5-6 Νοεμβρίου και ο υπουργός Εξωτερικών του Ισραήλ Άβιγκντορ Λίμπερμαν.

Πηγη: Newsroom ΔΟΛ

Υποψήφιοι αυτόχειρες

Υποψήφιοι αυτόχειρες

Οταν κάποιος γνωρίζει ότι ακολουθεί μία οδό που καταλήγει στον θάνατο, και επιμένει στην επιλογή του, τότε δεν προβαίνει σε τίποτε άλλο παρά στην αυτοκτονία του - έστω και σταδιακά, με ρυθμό αργό και βασανιστικό. Ο μόνος λογικός τρόπος να αποφύγει την κακή κατάληξη είναι να αλλάξει πορεία. Αν συνεχίζει να βαδίζει στην οδό της απωλείας και συνάμα διαμαρτύρεται, έχει χάσει και την επαφή του με την κοινή λογική. Οι κοινοί θνητοί τα γνωρίζουν τα προαναφερθέντα και τα πράττουν δίχως χρονοτριβή. Ο συνδυασμός της ανάγκης για επιβίωση και της λογικής χαράσσει ασφαλείς δρόμους διαφυγής από πάσης φύσεως «αδιέξοδα».
Ωστόσο, ενώ οι απλοί πολίτες ξέρουν τι να κάνουν και πότε, στις κορυφές της κοινωνικής και πολιτικής πυραμίδας υπάρχουν τόσο μεγάλη σύγχυση και τόσο μικρά αποθέματα θάρρους και φαντασίας, ώστε να διακρίνονται «μονόδρομοι» εκεί όπου υπάρχουν επιλογές.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της νοοτροπίας είναι η ομολογία του εξ απορρήτων του κ. Σαμαρά ότι «δεν βγαίνει» η συνταγή για τη «θεραπεία» που δολοφόνησε την πατρίδα μας. Η ομολογία του πρωθυπουργικού συμβούλου Σταύρου Παπασταύρου (που μετέχει σε όλες τις συναντήσεις με την τρόικα) αποκαλύφθηκε από την «κυριακάτικη δημοκρατία» και συγκλόνισε με την απλότητα της διατύπωσης αλλά και την ωμότητά της. Ομοίως απλές και ωμές είναι οι διατυπώσεις των παραγόντων της τρόικας για την... απεμπλοκή μας από τα γρανάζια της κρεατομηχανής, στην οποία μας σφήνωσε η προσφυγή στον «Μηχανισμό Στήριξης».
Τα Μνημόνια μπορεί να αλλάξουν ονομασία, όπως το ξίδι «βαφτίζεται» γλυκάδι, αλλά όσο επικρατούν οι νοσηρές νοοτροπίες στην κορυφή, άλλο τόσο θα ταλαιπωρείται η βάση.
Δεν χρειάζεται κάποιος να είναι οικονομολόγος για να διαπιστώσει ότι πρόγραμμα διαχείρισης της κρίσης και της απεμπλοκής από το Μνημόνιο «δεν βγαίνει». Απλά να ζει στην Ελλάδα και να είναι στοιχειωδώς παρατηρητικός. Οι πολιτικές που οδήγησαν στην ξενοκρατία και την εξαθλίωση του λαού δεν μπορούν να λύσουν τα προβλήματα που δημιούργησαν.


ΠΗΓΗ: ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Κέρινο άγαλμα του Μέγα Αλέξανδρου στο μουσείο των Σκοπίων

Κέρινο άγαλμα του Μέγα Αλέξανδρου στο μουσείο των Σκοπίων

Τα εγκαίνια του μουσείου πραγματοποιήθηκαν από τον πρωθυπουργό Νίκολα Γκρούεφσκι

Κέρινο άγαλμα του Μέγα Αλέξανδρου στο μουσείο των Σκοπίων
Πραγματοποιήθηκαν το βράδυ του Σαββάτου στα Σκόπια τα εγκαίνια του νέου αρχαιολογικού μουσείου της ΠΓΔΜ. Το νέο αρχαιολογικό μουσείο της ΠΓΔΜ βρίσκεται στο κέντρο των Σκοπίων, χτισμένο στις όχθες του ποταμού Βαρδάρη (Αξιός) που διασχίζει την πόλη, η δε αρχιτεκτονική του κτιρίου ακολουθεί το νεοκλασικό ρυθμό. Σύμφωνα με το υπουργείο Πολιτισμού της ΠΓΔΜ, το κόστος κατασκευής και λειτουργίας του μουσείου ανήλθε στα 27 εκατ.ευρώ.
Οι συλλογές του μουσείου εκτίθενται σε τρία επίπεδα, σε μία έκταση 6000 τετραγωνικών μέτρων. Συνολικά εκτίθενται περίπου 6000 αντικείμενα από την προϊστορική περίοδο μέχρι το Μεσαίωνα.
Στο νέο μουσείο έχουν τοποθετηθεί και δεκαπέντε κέρινα ομοιώματα, μεταξύ αυτών του Μεγάλου Αλεξάνδρου, του Φιλίππου Β', του Ιουστινιανού, του Περσέα και του Τσάρου Σαμουήλ. Τα κέρινα αυτά ομοιώματα, που είναι σε φυσικό μέγεθος παραγγέλθηκαν στη Ρωσία. Στην είσοδο του μουσείου εκτίθεται αντίγραφο της μαρμάρινης σαρκοφάγου της Σιδώνας (γνωστή ως Σαρκοφάγος του Μεγάλου Αλεξάνδρου), η οποία φυλάσσεται στο αρχαιολογικό μουσείο Κωνσταντινούπολης.
Τα εγκαίνια του μουσείου πραγματοποιήθηκαν από τον πρωθυπουργό της ΠΓΔΜ, Νίκολα Γκρούεφσκι και την υπουργό Πολιτισμού, Ελιζαμπέτα Κάντεσκα-Μίλεφσκα. Ο κ.Γκρούεφσκι, κατά την ομιλία του στη διάρκεια των εγκαινίων αναφέρθηκε στην ξεχωριστή, όπως τη χαρακτήρισε, σημασία που έχει για τη χώρα του το νέο αρχαιολογικό μουσείο.
"Όλα αυτά τα εκθέματα του νέου αρχαιολογικού μουσείου έχουν ανεκτίμητη αξία για τη χώρα μας και αντιπροσωπεύουν μέρος της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, η οποία αποτελεί έκφραση των ιδιαίτερων παραδόσεων, της γνώσης και των αξιών των προηγούμενων γενεών σε αυτό τον τόπο. Κάτι τέτοιο μας επιτρέπει την καλύτερη κατανόηση της ιστορίας και της συλλογικής μνήμης της κοινωνίας από την οποία μπορούν να αντλήσουν γνώση οι νέες γενιές. Η δική μας γενιά έχει σήμερα την τιμή να διατηρήσει κατάλληλα την κληρονομιά αυτή και να τη διαδώσει στον κόσμο, διότι ένα τέτοιο παρελθόν ανήκει σε όλο τον κόσμο", σημείωσε ο κ. Γκρούεφσκι.
Πρόσθεσε ότι η κυβέρνηση του θα συνεχίσει να επενδύει στον πολιτισμό και πως το επόμενο βήμα στον τομέα αυτό θα είναι η λειτουργία, την ερχόμενη εβδομάδα, "μουσείου για τους Μακεδόνες πρόσφυγες από την περίοδο του εμφυλίου πολέμου στην Ελλάδα".
Πηγή: ΑΜΠΕ ΚΑΙ http://www.news.gr/
(φωτογραφία αρχείου)
 ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ:
ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΓΡΑΦΙΚΗ ΚΑΙ ΓΕΛΟΙΑ ΚΙΝΗΣΗ ΔΕΙΧΝΕΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΡΡΩΣΤΟ ΚΑΙ ΚΟΜΠΛΕΞΙΚΟ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΕΙΨΗ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΔΕΣΗΣ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΑ ΝΕΥΡΩΤΙΚΑ ΑΓΧΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΔΙΑΠΝΕΟΥΝ ΑΦΟΥ ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ. ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΟ. ΕΧΟΥΝ ΜΠΕΡΔΕΥΤΕΙ ΜΕ ΤΟΣΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ ΤΟΥ ΔΟΚΙΜΑΣΤΙΚΟΥ ΣΩΛΗΝΑ ΜΕ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑΝ ΝΑ ΦΤΙΑΞΟΥΝ ΨΕΥΔΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ. Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΧΑΡΙΖΕΤΑΙ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ. ΕΙΝΑΙ ΣΛΑΒΟΙ-ΒΟΥΛΓΑΡΟΙ ΟΠΩΣ ΚΑΙ Ο ΒΟΥΛΓΑΡΟΣ ΤΣΑΡΟΣ ΣΑΜΟΥHΛ ΤΟΥ 10 ΑΙΩΝΑ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΑΠΟΣΠΑΣΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ. ΘΑ ΗΤΑΝ ΦΑΡΣΟΚΩΜΩΔΙΑ ΑΝ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΕΝΙΣΧΥΑΝ ΞΕΝΑ ΚΕΝΤΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΙΖΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΟΥΣ.
 

«Δεν βγαίνει!» το πρόγραμμα (που δολοφονεί την Ελλάδα)

«Δεν βγαίνει!» το πρόγραμμα (που δολοφονεί την Ελλάδα)

Ο ίδιος ο πρωθυπουργικός σύμβουλος Σταύρος Παπασταύρου ομολογεί την αποτυχία του οικονομικού προγράμματος, που, αν και «δολοφονεί» την Ελλάδα, συνεχίζει να εφαρμόζεται!
Οπως αποκάλυψε χθες η «κυριακάτικη δημοκρατία», ο κ. Παπασταύρου -ο οποίος είναι παρών σε όλες τις συζητήσεις με την τρόικα και γνωρίζει από πρώτο χέρι και την παραμικρή λεπτομέρεια- εκμυστηρεύτηκε αυτή τη μεγάλη αλήθεια πριν από λίγες ημέρες στη Βουλή. Οταν παλαιός γνώριμός του και επί χρόνια βουλευτής της Ν.Δ. τον ρώτησε για το πώς εξελίσσεται η πορεία του οικονομικού προγράμματος, εκείνος (σε μια κρίση ειλικρίνειας;) του απάντησε: «Δεν βγαίνει, δεν βγαίνει, δεν βγαίνει!», επαναλαμβάνοντας εις τριπλούν και με έμφαση τη φράση του.
Η επί σειράν ετών γνωριμία των δύο συνομιλητών δεν ήταν από μόνη της λόγος για να μιλήσει με άνεση και να αναφωνήσει αυτή τη χαρακτηριστική ομολογία ο κ. Παπασταύρου, κάνοντας τον ακροατή του να μην πιστεύει στ’ αυτιά του.

Στη λίστα Λαγκάρντ

Ο ισχυρός παράγων του Μεγάρου Μαξίμου (που έγινε γνωστός και από την εμπλοκή του στην υπόθεση της «λίστας Λαγκάρντ»), αν και έχει επωμιστεί να προβαίνει σε παραπλανητικές διαρροές για τη θετική εξέλιξη των πραγμάτων και να παρουσιάζει μια εικονική πραγματικότητα περί εξόδου από την κρίση, έδειχνε, σύμφωνα με τις πληροφορίες,  αυτή τη φορά περισσότερο εξουθενωμένος και πεπεισμένος ότι οι προσδοκίες δεν έχουν πια αντίκρισμα.

Εχει σημασία ότι ο κ. Παπασταύρου έκανε την εκμυστήρευση ενώ λίγες ώρες αργότερα θα επέβαινε στο αεροπλάνο μαζί με τον Γ. Στουρνάρα για να συνοδεύσουν τον Γκίκα Χαρδούβελη στην κρίσιμη συνάντηση με την Κριστίν Λαγκάρντ στην Ουάσινγκτον. Μια συνάντηση στην οποία η κυβέρνηση είχε εμφανιστεί να επενδύει πολλά για την έξοδο από το Μνημόνιο πριν από το τέλος του έτους. Προφανώς, όμως, και παρά τα λεγόμενα δεν ήταν έκπληξη η άρνηση που εισέπραξαν εκ μέρους του ΔΝΤ να φύγει από την Ελλάδα, μολονότι και αυτό το σενάριο είχε μπει το προηγούμενο διάστημα στο επικοινωνιακό παιχνίδι.
ΠΗΓΗ: ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ: Α ναι; Τωρα το καταλαβατε; Τοσα χρονια σας το γραφω και σας το λεω. Αλλα εσεις εκει.

Σκηνικό έντασης στην Μεσόγειο

Σκηνικό έντασης στην Μεσόγειο


Ανεβαίνει επικίνδυνα το θερμόμετρο στην θαλάσσια περιοχή νότια της Κύπρου. Η Τουρκία έκανε πράξη τις απειλές της και πλέον στο οικόπεδο 3 της κυπριακής ΑΟΖ πλέει το ωκεανογραφικό σκάφος Barbaros. Παρακολουθείται στενά από τις αρχές της Κύπρου, οι οποίες βρίσκονται σε πλήρη επιφυλακή και σε ανοικτή επικοινωνία με την Αθήνα.

Την ίδια ώρα, ρωσικό πλοίο πραγματοποιεί από χθες τριήμερη άσκηση στην ίδια περιοχή, με χρήση πραγματικών πυρών. Μέσα σε αυτό το κλίμα, σε μία μεγάλη περιοχή που εκτείνεται από δυτικά της Πάφου, μέχρι και τα όρια των οικοπέδων 2, 3 και 9, το Ισραήλ ξεκινά σήμερα αεροναυτικές ασκήσεις.

Κυπριακά διαβήματα για τη στάση Βρετανίας - Σουηδίας - Φινλανδίας

Οι έντονες αυτές δραστηριότητες δεν σχετίζονται με το τουρκικό σκάφος, ωστόσο στέλνουν εμμέσως πλην σαφώς μήνυμα στην Άγκυρα, σχετικά με τις «πειρατικές» κινήσεις της στην ανατολική Μεσόγειο.



Σύμφωνα με κυπριακά μέσα ενημέρωσης, το τουρκικό σκάφος βρισκόταν τις τελευταίες μέρες μεταξύ των κόλπων Ισκεντερούν και Μερσίνας, πραγματοποιώντας σεισμογραφικές έρευνες, ενώ μετά το μεσημέρι της Κυριακής, ανεφοδιάστηκε σε λιμάνι κοντά στην Μερσίνα.

Προκαλούν οι Τούρκοι - Αντιδράσεις από Κύπρο και Αθήνα

Η κάθοδος του Barbaros στην κυπριακή ΑΟΖ, έγινε με πορεία από τα ανοικτά του Αποστόλου Αντρέα, περνώντας από τα βορειοδυτικά όρια της θαλάσσιας ζώνης που δέσμευσε η Ρωσίας για τις αεροναυτικές ασκήσεις.

Στην περιοχή, αρκετά πιο νοτιοανατολικά βρίσκεται ήδη τουρκική φρεγάτα του πολεμικού ναυτικού που παρακολουθεί τη γεώτρηση της κοινοπραξίας ENI-Kogas σε απόσταση 5 μιλίων από το κυπριακό τεμάχιο 9.

Η κίνηση του γεωτρύπανου να ξεκινήσει τη διαδικασία ενόχλησε την τουρκοκυπριακή πλευρά, καθώς θεωρεί ότι όσο είναι σε εξέλιξη οι διαπραγματεύσεις δεν μπορούν να γίνονται γεωτρήσεις από την Κυπριακή Δημοκρατία.

Στη Λευκωσία, συνεδρίασε το Εθνικό Συμβούλιο υπό τον πρόεδρο Αναστασιάδη, προκειμένου να εκτιμηθεί η κατάσταση. Ο υπουργός Άμυνας Χριστόφορος Φωκαΐδης χαρακτήρισε παράνομη και απαράδεκτη την ενέργεια της Τουρκίας. Ταυτόχρονα, κατέστησε σαφές ότι ο ενεργειακός σχεδιασμός της Κυπριακής Δημοκρατίας θα συνεχιστεί.

Βενιζέλος: Να ανακρούσει πρύμναν η Τουρκία

Για υπονόμευση του διαλόγου στην Κύπρο έκανε λόγο ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Εξωτερικών Ευάγγελος Βενιζέλος. «Η Τουρκία υπονομεύει τον διάλογο στην Κύπρο και δημιουργεί μία εστία κρίσης, τη στιγμή που η προσοχή της διεθνούς κοινότητας πρέπει να είναι στραμμένη στο Κομπάνι, στον ISIS και στον αγώνα κατά της διεθνούς τρομοκρατίας» ανέφερε.


VIDEO-ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ΓΙΑ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΑΟΖ από realmedialive

Στην Κύπρο θα βρεθεί στις 7 Νοεμβρίου ο Αντώνης Σαμαράς. Από εκεί, θα μεταβεί στις 9 του ίδιου μήνα στο Κάιρο, προκειμένου να συμμετέχει στην πρώτη τριμερή Σύνοδο Κορυφής Ελλάδας, Κύπρου και Αιγύπτου.

Στην Κύπρο στις 7 Νοεμβρίου ο Σαμαράς

ΠΗΓΗ: REAL

TO ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ: ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΑΤΑΛΑΝΤΕΥΤΗ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΣΤΑΣΗ ΑΠΟ ΠΛΕΥΡΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΚΥΠΡΟΥ. ΚΑΜΙΑ ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΙΣ ΝΕΕΣ ΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ.

Ο ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΔΗΘΕΝ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΒΙΩΣΙΜΟ

Ο Βενιζελος δηλωσε οτι το δημοσιο χρεος ειναι απολυτως βιωσιμο. Στο ονειρο του ισως. Μαζεψτε τον. Διαλυει την δαπραγματευτικη θεση της χωρας προκειμενου να γινει αρεστος στους δανειστες και θα τιναξει στον αερα μια ευνοικοτερη συνολικη λυση του προβληματος που απαιτειται εδω και τωρα

Δευτέρα 20 Οκτωβρίου 2014

ΑΝΟΗΣΙΑ Η ΜΑΖΙΚΗ ΕΞΟΔΟΣ ΣΤΙΣ ΑΓΟΡΕΣ

Η ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΟΥ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ Η ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΩΡΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΕΦΑΛΑΙΩΝ ΠΟΥ ΑΠΑΙΤΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΓΟΡΕΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΝΟΗΣΙΑ. Η ΧΩΡΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΕΠΑΝΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΘΕΙ ΣΚΛΗΡΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΤΟ ΚΟΥΡΕΜΑ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΤΗΣ ΚΑΙ ΕΝΑ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΙΚΟ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟ ΠΑΚΕΤΟ ΤΥΠΟΥ ΜΑΡΣΑΛ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗΣ ΔΥΝΑΜΙΚΗΣ. ΕΠΙΣΗΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ Η ΑΛΛΑΓΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΣΥΝΤΑΓΗΣ ΜΕ ΜΕΙΩΣΗ ΤΗΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΡΘΟΥΝ ΝΑ ΕΠΕΝΔΥΣΟΥΝ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΤΑΙΡΙΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΑΝΑΣΑ ΟΙ ΧΕΙΜΑΖΟΜΕΝΟΙ ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙΟΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ. ΟΙ ΑΣΤΕΙΕΣ ΘΕΩΡΙΕΣ ΓΙΑ ΔΗΘΕΝ ΕΤΟΙΜΟΤΗΤΑ ΕΞΟΔΟΥ ΣΤΙΣ ΑΓΟΡΕΣ ΚΑΙ ΚΑΛΥΨΗΣ ΤΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ. ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑ ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΚΑΙ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΒΕΒΑΙΩΣ ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΩΝ ΤΩΝ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΩΝ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΟΠΩΣ Η ΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΤΟΜΕΑ ΚΑΙ Η ΠΑΤΑΞΗ ΤΗΣ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΦΙΛΙΚΟΥ ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ. ΤΑ ΕΠΙΤΟΚΙΑ ΤΟΥ ΔΕΚΑΕΤΟΥΣ ΟΜΟΛΟΓΟΥ ΕΚΔΙΚΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ.

ΓΚΟΤΣΗΣ:Ακαιρη, άστοχη και ασύμφορη η έξοδος

Ακαιρη, άστοχη και ασύμφορη η έξοδος

Αρθρο Χαρ. Γκότση

Χαράλαμπος Γκότσης
Είναι έτοιμη η χώρα να κάνει τα «τελευταία βήματα» για να σταθεί στα πόδια της;

Με πρωτοβουλία της κυβέρνησης ξεκίνησε μια διερευνητική συζήτηση με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) με σκοπό τη διακρίβωση των προθέσεων του Ταμείου, σχετικά με μια πρόωρη αποχώρηση της χώρας από το πρόγραμμα και την άρνηση συνέχισης της χρηματοδότησης, που ανέρχεται περίπου στα 14 δισ. ευρώ.
Το γεγονός και μόνο, ότι η κυβέρνηση δεν υπέβαλε γραπτό αίτημα εξόδου, καταδεικνύει, ότι γνωρίζει και μάλιστα πολύ καλά, ότι είναι ανέτοιμη να προχωρήσει σε ένα τέτοιο διάβημα
Σκοπός της ελληνικής πλευράς είναι να δοθεί ένα μήνυμα κυρίως στο εσωτερικό της χώρας, ότι μετά από πολλές περιπέτειες, θυσίες και απώλειες, αφήνει πίσω της το εφιαλτικό παρελθόν και στρέφεται με αισιοδοξία προς ένα ελπιδοφόρο μέλλον. Είναι όμως έτσι τα πράγματα και κατά πόσον η χώρα είναι έτοιμη να κάνει τα "τελευταία βήματα", έστω και τρεκλίζοντας, για να σταθεί στα δικά της πόδια, μετά και από τη συνάντηση των εκπροσώπων μας με την κ. Λαγκάρντ;
Το γεγονός και μόνο, ότι η κυβέρνηση δεν υπέβαλε γραπτό αίτημα εξόδου, καταδεικνύει, ότι γνωρίζει και μάλιστα πολύ καλά, ότι είναι ανέτοιμη να προχωρήσει σε ένα τέτοιο διάβημα. Τόσο διαδικαστικά όσο και ουσιαστικά, η υποβολή ενός τέτοιου αιτήματος είναι άκαιρη, άστοχη και ασύμφορη.
Παρά τη ριζική διαφωνία μου απέναντι στο πρόγραμμα, τις πολιτικές του αλλά και τα αδιέξοδα που δημιουργεί από τα αρνητικά αποτελέσματα που παράγει για την οικονομία και την κοινωνία μας, ας προσπαθήσουμε να κρίνουμε το γεγονός με τη φιλοσοφία και τα εργαλεία αυτού του προγράμματος.
Διαδικαστικά ήταν άκαιρο το άνοιγμα της συζήτησης, αφού δεν υπήρχε περίπτωση να προχωρήσει το θέμα, όταν μπροστά μας έχουμε τρία σπουδαία γεγονότα τα οποία επηρεάζουν σαφώς και τη στάση του ταμείου
Διαδικαστικά λοιπόν ήταν άκαιρο το άνοιγμα της συζήτησης, αφού δεν υπήρχε περίπτωση να προχωρήσει το θέμα, όταν μπροστά μας έχουμε τρία σπουδαία γεγονότα τα οποία επηρεάζουν σαφώς και τη στάση του ταμείου. Πέραν λοιπόν της αυτονόητης τοποθέτησης, ότι η χώρα μπορεί, όποτε το θελήσει, να βγει από το πρόγραμμα, που είναι καταστατικό δικαίωμα κάθε μέλους του ΔΝΤ, πρέπει να τελειώσουμε (α) με την επικείμενη αξιολόγηση της Τρόικα, που περιέχει τα αγκάθια του ασφαλιστικού και των ομαδικών απολύσεων, (β) με τα stress tests των τραπεζών καθώς (γ) και με την επιβεβαίωση της βιωσιμότητας του χρέους, το οποίο το ταμείο θεωρεί ότι δεν είναι διαχειρίσιμο.
Ουσιαστικά πρόωρο, αφού η πορεία της οικονομίας και τα θεμελιώδη στοιχεία που τη συνθέτουν είναι αρνητικά ή πολύ αναιμικά για να δικαιολογήσουν ένα τέτοιο διάβημα, το οποίο θα γινόταν αποδεκτό από τις αγορές, οι οποίες θα πρέπει στη συνέχεια να καλύψουν τα χρηματοδοτικά κενά.
Πρώτον, το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν, ως βασικός δείκτης προόδου της οικονομίας, ακόμη δεν έχει δείξει σημεία ανάκαμψης, πόσο μάλλον σημαντικής βελτίωσης, που θα δικαιολογούσε τουλάχιστον τη σκέψη για κάτι τέτοιο.
Να μην αναλωθούμε το επόμενο διάστημα στο κυνήγι της ανεύρεσης κεφαλαίων για να καλυφθούν τα χρηματοδοτικά κενά
Δεύτερον, η αξιολόγηση της οικονομίας μας βρίσκεται ακόμη στην περιοχή «non investment grade» δηλαδή μη επενδυσιμότητας, που είναι απαγορευτική για την τοποθέτηση μακροπρόθεσμων εφαλαίων με χαμηλό επιτόκιο. Επτά βαθμίδες μέσα στα junks (σκουπίδια) από τη Moody's και πέντε από την S&P και την Fitch. Τρίτον το μέγεθος του χρέους (175% του ΑΕΠ) αλλά και η διάρθρωσή του είναι τέτοια, που είναι απαγορευτική η όποια τοποθέτηση κεφαλαίων, είτε σε μακροπρόθεσμα κεφάλαια (10ετή ομόλογα) είτε σε άμεσες επενδύσεις που ξεπερνάει τον χρονικό ορίζοντα προστασίας από το πρόγραμμα.
Ασύμφορη είναι μια τέτοια επιλογή, αφού έχουμε δεχθεί όλες τις αρνητικές επιπτώσεις του προγράμματος, να αρνηθούμε μια άνετη χρηματοδότηση με καλό επιτόκιο και να μην αναλωθούμε το επόμενο διάστημα στο κυνήγι της ανεύρεσης κεφαλαίων για να καλυφθούν τα χρηματοδοτικά κενά, ενώ θα έπρεπε να επικεντρώσουμε τις δυνάμεις μας στην προσπάθεια ανάκαμψης και ανόρθωσης της οικονομίας.
Η ελληνική οικονομία όχι μόνο δεν είναι έτοιμη για ένα τέτοιο άλμα, το οποίο θα γίνει στο κενό, αλλά έχει αρκετό δρόμο μπροστά της για να διανύσει
Συγκριτικά είναι ενδιαφέρουσα μια παράθεση των στοιχείων των άλλων δύο χωρών, οι οποίες αποχώρησαν από το ΔΝΤ και τα μνημόνια, δηλαδή της Ιρλανδίας και κυρίως της Πορτογαλίας, της οποίας η οικονομία έχει μεγαλύτερες ομοιότητες με τη δική μας. Η Ιρλανδία με ανάπτυξη 2%, ανεργία 13% και χρέος 121%, είχε αξιολόγηση από τη Moody's Baa3 (περιοχή εκτός κινδύνου) τοποθέτησε στην αγορά αμέσως 10ετή ομόλογα με επιτόκιο 2,967%. Η Πορτογαλία είχε ανάπτυξη 1,7%, ανεργία 15% και χρέος 131% επί του ΑΕΠ βγήκε στις αγορές με αξιολόγηση από την ίδια εταιρεία Ba2 (δύο βαθμίδες στην περιοχή των junks) και συγκέντρωσε κεφάλαια με επιτόκιο 3,61%. Ας σημειωθεί, ότι στην Πορτογαλία αυξάνονται οι εξαγωγές κάθε χρόνο, προσεγγίζοντας το 41% του ΑΕΠ, δηλαδή διπλάσιες από εκείνες της Ελλάδος.
Μια ψύχραιμη ανάγνωση των παραπάνω μας οδηγεί στο συμπέρασμα, ότι η ελληνική οικονομία όχι μόνο δεν είναι έτοιμη για ένα τέτοιο άλμα, το οποίο θα γίνει στο κενό, αλλά έχει αρκετό δρόμο μπροστά της για να διανύσει.
Είναι τα αποτελέσματα της πολιτικής που ασκείται, τα οποία είναι ικανά να σε απεγκλωβίσουν από τα δεσμά της επιτήρησης ή να σε καθηλώσουν στην εξάρτηση
Με την πολιτική δε που ασκείται, απομακρυνόμαστε πιο πολύ αντί να πλησιάζουμε το στόχο. Η συνέχιση της ίδιας πολιτικής, όπως φαίνεται και από τα πρόσφατα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για τις εξαγωγές (-5,9%) και για τη βιομηχανική παραγωγή (-5,7%), οδηγεί σε περαιτέρω συρρίκνωση βασικών τομέων της οικονομίας της χώρας. Ενδεικτικό της εσφαλμένης πολιτικής είναι και το σχέδιο προϋπολογισμού που κατατέθηκε, το οποίο θα εντείνει τα αδιέξοδα, αφού στηρίζεται σε εξωπραγματικές υποθέσεις, όπως είναι η αύξηση το 2015 των ιδιωτικών επενδύσεων κατά 11,7%, ενώ για το πρώτο εξάμηνο του 2014 καταγράφεται πτώση της τάξεως του 8% αντί του +5,4% που προέβλεπε ο προϋπολογισμός.
Θα πρέπει να κατανοήσουμε, ότι σημασία δεν έχει ούτε η σύνθεση της επιτροπής ελέγχου, ούτε ο τόπος που γίνεται ο έλεγχος, αλλά ούτε και ο φορέας που τον διενεργεί. Είναι τα αποτελέσματα της πολιτικής που ασκείται, τα οποία είναι ικανά να σε απεγκλωβίσουν από τα δεσμά της επιτήρησης ή να σε καθηλώσουν στην εξάρτηση.

ΠΗΓΗ:http://www.thetoc.gr/

ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ:
 ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΑΙΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΩΡΗ ΕΞΟΔΟ ΜΑΣ ΣΤΙΣ ΑΓΟΡΕΣ ΜΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΕΠΙΤΟΚΙΑ. ΤΙ ΣΑΣ ΕΛΕΓΑ;

FT: Η «χρόνια στασιμότητα» μεγαλύτερος κίνδυνος από την Ελλάδα

FT: Η «χρόνια στασιμότητα» μεγαλύτερος κίνδυνος από την Ελλάδα


Αρθρο του Wolfgang Munchau

Θα ήταν λάθος να συμπεράνει κανείς ότι οι έντονες διακυμάνσεις των αγορών την προηγούμενη εβδομάδα σηματοδοτούν κρίση χρέους για την ευρωζώνη. Τα spreads των κρατικών ομολόγων στην ευρωζώνη δεν κινήθηκαν σημαντικά, παρά μόνο στην Ελλάδα.

Αυτό που έγινε την προηγούμενη εβδομάδα ήταν κάτι αρκετά διαφορετικό. Οι κεφαλαιαγορές συνειδητοποίησαν πως υπάρχει η πιθανότητα μεγάλης ύφεσης σε όλη την ευρωζώνη με πολύ χαμηλό πληθωρισμό για τα επόμενα 10 - 20 χρόνια. Αυτό μας δείχνει η πτώση των προσδοκιών για τα διάφορα μεγέθη του πληθωρισμού. Οι επενδυτές δεν ανησυχούν για τη φερεγγυότητα ενός κράτους μέλους. Αυτό ήταν σαφέστατα διαφορετικό πριν από δύο χρόνια.

Το τρέχον σενάριο, όμως, δεν είναι λιγότερο ανησυχητικό. Οι επιπτώσεις για αυτούς που ζουν σε ένα τέτοιο λάκκο με φίδια είναι ήδη εμφανείς: υψηλή ανεργία, αύξηση της φτώχειας, στασιμότητα των ονομαστικών και των πραγματικών μισθών, βάρος χρέους που δεν μειώνεται σε πραγματικούς όρους, μείωση των υπηρεσιών του δημοσίου τομέα και των δημοσίων επενδύσεων.

Ένα σοκαριστικό παράδειγμα είναι η κακή κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι γερμανικές ένοπλες δυνάμεις. Από τα 254 μαχητικά αεροπλάνα της Luftwaffe μόνο τα 150 μπορούν να πετάξουν!

Η στασιμότητα της ευρωζώνης θα επηρεάσει και τον υπόλοιπο κόσμο σε διαφορετικό βαθμό. Η Βρετανία ενδεχομένως να καταφέρει να μην έχει την ίδια μοίρα, αλλά η ευρωζώνη είναι αρκετά μεγάλη για να την τραβήξει μαζί της. Περισσότερο θα πληγούν τα μέρη της κεντρικής και της ανατολικής Ευρώπης που δεν χρησιμοποιούν το ευρώ. Έχουν εγκλωβιστεί μεταξύ της Ρωσίας που είναι έτοιμη να εκραγεί και της στάσιμης Ευρώπης. Δύσκολα μπορεί να δει κανείς πώς θα μπορούσαν να ανακάμψουν οι τιμές του πετρελαίου σε ένα περιβάλλον μόνιμα χαμηλής ανάπτυξης. Και είναι ακόμη πιο δύσκολο να δει κανείς πώς θα ανταπεξέλθει η Ρωσία με μόνιμα χαμηλές τιμές πετρελαίου.

Η χρόνια στασιμότητα -κατάσταση κατά την οποία η χρόνια μείωση των επενδύσεων μπορεί να οδηγήσει σε μία μακρά περίοδο αδύναμης ζήτησης- έχει παράλληλα ανησυχητικές επιπτώσεις για τους επενδυτές. Τα πρόσφατα υψηλά επίπεδα των μετοχών βασίστηκαν στο καλύτερο δυνατό σενάριο: ότι ο ρυθμός αύξησης της παραγωγικότητας θα επανερχόταν στον ιστορικό μέσο όρο και πως το επίπεδο του ΑΕΠ θα έφτανε τελικά την προ κρίσης αναπτυξιακή τροχιά. Οι επενδυτές έχουν αρχίσει τώρα να ανησυχούν ότι τίποτα από όλα αυτά δεν πρόκειται να συμβεί. Το ΑΕΠ βρίσκεται κοντά στα επίπεδα του 2007. Η ανάπτυξη είναι αργή.

Ούτε το ποσοστό του ΑΕΠ που αντιστοιχεί στα κέρδη μπορεί να αυξηθεί πολύ περισσότερο. Έτσι, εάν η ανάπτυξη της παραγωγικότητας παραμένει χαμηλή, τότε δύσκολα μπορεί να δει κανείς πώς οι επενδύσεις σε χρηματιστήρια μπορούν να αποφέρουν μεγάλες πραγματικές αποδόσεις.

Η νομισματική πολιτική μπορεί να δώσει βραχυπρόθεσμη ώθηση στις αγορές, αλλά αυτό δεν μπορεί να διατηρηθεί επ' αόριστον. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, οι αποδόσεις των τίτλων χαμηλού ρίσκου θα είναι μικρές.

Η χρόνια στασιμότητα συνοδεύεται από μόνιμη υποχώρηση του πληθωρισμού σε επίπεδα κάτω από τον στόχο του 2%. Η πραγματική αξία του δημόσιου και του ιδιωτικού χρέους κατά συνέπεια δεν υποχωρεί με τον επιθυμητό ρυθμό. Κι αυτό επομένως καθιστά ακόμη δυσκολότερη τη μείωση του χρέους για επιχειρήσεις, άτομα και δημόσιο. Τα γερμανικά κρατικά ομόλογα είναι οι μόνοι τίτλοι στην ευρωζώνη που οι επενδυτές θεωρούν λίγο-πολύ μηδενικού κινδύνου.

Θα πίστευε κανείς πως αυτό το σενάριο θα δημιουργούσε δυνάμεις αντίδρασης, όπως για παράδειγμα χαμηλότερη συναλλαγματική ισοτιμία. Δυστυχώς, αυτό δεν είναι κατ' ανάγκην αλήθεια. Η ευρωζώνη έχει φέτος πλεόνασμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών της τάξεως του 3% του ΑΕΠ.

Υπό κανονικές συνθήκες κάποιος θα περίμενε ότι το νόμισμα μίας οικονομίας που καταγράφει συνέχεια πλεόνασμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών θα ήταν ισχυρό. Σε κάθε περίπτωση, η συναλλαγματική ισοτιμία έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία για μικρές και μεσαίες οικονομίες από ό,τι για μεγάλες όπως οι ΗΠΑ και η ευρωζώνη, επειδή το ποσοστό του εμπορίου στο ΑΕΠ είθισται να είναι μικρότερο για τις μεγάλες οικονομίες.

Η ευρωζώνη είναι μία μεγάλη και σχεδόν κλειστή οικονομία, που διαπραγματεύεται τα προϊόντα και τις υπηρεσίες της εσωτερικά, σε ευρώ. Η συναλλαγματική ισοτιμία δεν μπορεί κατά συνέπεια να τη σώσει, εκτός εάν το ευρώ υποτιμηθεί σε ακραίο εύρος.

Άρα, η χρόνια στασιμότητα είναι πολύ πιο δραματική από την κρίση χρέους. Με τέτοια απειλή να κρέμεται από πάνω μας, κάποιος θα περίμενε ότι οι αξιωματούχοι θα έκαναν τα πάντα για να αποφύγουν τον όλεθρο. Και σίγουρα έτσι θα γινόταν εάν η κρίση απειλούσε μία κανονική χώρα.

Για μία νομισματική ένωση, όπου δεν υπάρχει συντονισμός πολιτικής ενώ οι αξιωματούχοι ακολουθούν την εθνική οπτική γωνία, ο κίνδυνος χρόνιας στασιμότητας είναι μεγάλος. Ακόμη και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ο μόνος παράγοντας με αρμοδιότητες που αφορούν όλη την ευρωζώνη, αντιμετωπίζει νομικούς περιορισμούς. Κι αυτό μπορεί να εξηγεί τη διστακτικότητά της να προχωρήσει σε ποσοτική χαλάρωση. Παρότι υποστηρίζω την ποσοτική χαλάρωση, δεν μπορώ να αρνηθώ ότι νομικά βρισκόμαστε σε γκρίζα ζώνη.

Οι αξιωματούχοι της ευρωζώνης έχουν τρεις επιλογές: Πρώτον, μπορούν να μετατρέψουν την ευρωζώνη σε πολιτική ένωση και να κάνουν «ό,τι χρειάζεται», ένα ευρωομόλογο, μία μικρή δημοσιονομική ένωση, μηχανισμούς μεταφοράς και τραπεζική ένωση. Η δεύτερη επιλογή είναι να αποδεχθούν τη χρόνια στασιμότητα. Η τελική επιλογή είναι η διάσπαση της ευρωζώνης.

Η πρώτη και η δεύτερη επιλογή δεν αποκλείουν η μία την άλλη. Καθώς η πολιτική ενοποίηση βρίσκεται εκτός ατζέντας, μένουμε με τα επιλογές μεγάλης ύφεσης ή αποτυχίας - ή και τα δύο διαδοχικά.

ΠΗΓΗ: Euro2day ΚΑΙ REAL.GR

ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ:
Η ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΤΟΥ ΕΥΡΩ ΟΣΟ ΔΕN ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΕΜΒΑΘΥΝΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΜΕ ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΕΚΔΟΣΗ ΕΥΡΩΟΜΟΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΜΕΡΟΥΣ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΟΔΗΓΕΙΤΑΙ ΣΕ ΔΙΑΛΥΣΗ ΑΡΓΑ Η ΓΡΗΓΟΡΑ. ΝΟΜΙΣΜΑ ΧΩΡΙΣ ΚΡΑΤΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΕΠΙΒΙΩΣΕΙ.

Σάββατο 18 Οκτωβρίου 2014

Bρετανικός Τύπος: “Σε πέντε χρόνια η Γερμανία θα χρειαστεί Μνημόνιο”


Bρετανικός Τύπος: "Σε πέντε χρόνια η Γερμανία θα χρειαστεί Μνημόνιο"

Bρετανικός Τύπος: “Σε πέντε χρόνια η Γερμανία θα χρειαστεί Μνημόνιο”

Η Γερμανία σε πέντε χρόνια από σήμερα θα βρίσκεται σε δεινή οικονομική κατάσταση και σε θέση ανάλογη με εκείνη των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου που μπήκαν στο Μνημόνιο, όπως αναφέρουν τρεις οικονομολόγοι εκ των οποίων ο ένας είναι Γερμανός, και δυστυχώς στην καταστροφή θα οδηγήσει ολόκληρη την ευρωζώνη και μαζί με αυτήν και εμάς.
Το μέλλον του ευρώ και η ύπαρξη της ευρωζώνης απειλείται όχι από την “κακιά” Ελλάδα αλλά από την “έντιμη”  και “εργατική” Γερμανία, που με την πολιτική της οδηγεί την ΕΕ σε πραγματική οικονομική ασφυξία.
Τρεις ειδικοί, μιλούν στην Telegraph, η οποία δίνει ένα νέο τρομερό χτύπημα στην άρρωστη αλλά καλά καλυπτόμενη πίσω από εμάς και τα υπόλοιπα κορόιδα της ΕΕ, γερμανική οικονομία.
Γράφει η Telegraph:
«Η Γαλλία θεωρείται ο άρρωστος της Ευρώπης, αλλά οι δυστυχίες της Γερμανίας είναι πιο βαθιές, έχουν ρίζες στο οικονομικό της δόγμα, το οποίο συνίσταται στο να αποταμιεύει κανείς μόνο για τον εαυτό του και όλα αυτά συνδιασμένα με την καταστρεπτική ψυχολογία της γήρανσης του πληθυσμού» καταγγέλλει το βρεατανικό ΜΜΕ, στην ιντερνετική του μορφή.
Για να επιτεθεί στη Γερμανία, η εφημερίδα απευθύνθηκε στον διευθυντή του Γερμανικού Ινστιτούτου Οικονομικής Ερευνας. Ο  Marcel Fratzscher, δημοσίευσε ένα βιβλίο με τον τίτλο  Die Deutschland-Illusion -«Η ψευδαίσθηση της Γερμανίας».
«Αυτό το βιβλίο είναι ένα πύρινο κατηγορώ εναντίον του οικονομικού φετιχισμού του υπουργού Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Εκφράζει την απογοήτευση μιας χώρας «η οποία ζει με τις δάφνες της», φυλακισμένη στην «κοινά αποδεκτή αλλά λανθασμένη ιδέα» ότι η οικονομία μιας χώρας σχεδιάζεται όπως ο προϋπολογισμός μιας οικογένειας. Η Γερμανία καθησυχάζεται από τις κολακείες διαφόρων γειτονικών κρατών οι οποίοι σπανίως κοιτάζουν κάτω από το καπώ της γερμανικής μηχανής» αναφέρει η Telegraph για το εν λόγω βιβλίο.
Και αφού αναφέρει κάποιους αρνητικούς δείκτες για την γερμανική οικονομία, η βρετανική εφημερίδα συνεχίζει:
«Εδώ και δεκαετίες συνεχίζονται τα λάθη στην άσκηση δημόσιας πολιτικής. Οι φόροι και οι κοινωνικές δομές έχουν προκαλέσει μείωση των γεννήσεων. Η έλλειψη επενδύσεων επιδείνωσε ακόμη περισσότερο τα πράγματα. Σε πέντε χρόνια από σήμερα, όλοι θα έχουν αντιληφθεί ότι η Γερμανία βρίσκεται σε πολύ άσχημη κατάσταση και ένας ισοσκελισμένος προϋπολογισμός, τότε, δεν θα αποτελεί πλέον λύση».
Και καταλήγει:
«Σε δέκα χρόνια από σήμερα, η Γαλλία θα είναι η κυρίαρχη δύναμη της Ευρώπης».
Ας σημειωθεί ότι ήδη η γερμανική οικονομία βρίσκεται στο στόχαστρο τεσσάρων οικονομικών ινστιτούτων, τα οποία ζωγραφίζουν με μελανά χρώματα την κατάσταση.

ΠΗΓΗ: http://allaksogolies.gr

ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ: 
 Πολυ σημαντικη και σωστη η αναλυση του μεγαλυτερου ινστιτουτου οικονομικων ερευνων της Γερμανιας του DIW με επικεφαλης τον Μαρσελ Φρατσερ του οποιου την επιστημονικη αποψη παντα εκτιμουσα. Συμπερασμα η Γερμανια θα πληρωσει την πλεονεξια και την ελλειψη διορατικοτητας και ανοιχτων οριζοντων στην οικονομικη της πολιτικη απο την οποια λειπει η ευρεια ευρωπαικη διασταση και η πραγματικη αλληλεγγυη.

Γιόσκα Φίσερ: «Θα αποτύχει η Ευρώπη;»

Γιόσκα Φίσερ: «Θα αποτύχει η Ευρώπη;»


Share
«Θα αποτύχει η ;» Ο πρώην υπ. Εξ. της Γερμανίας ξεδιπλώνει την ανησυχία του για την πορεία της στο νέο του βιβλίο και καταγγέλλει την έλλειψη ευρωπαϊκής αλληλεγγύης προτείνοντας ταυτόχρονα ελβετικό μοντέλο για την Ευρώπη.
Το ερωτηματικό στον τίτλο («Θα αποτύχει η Ευρώπη;») δεν το εννοεί μόνο ρητορικά σημειώνει η ελληνική υπηρεσία της Deutsche Welle.
Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών επί κυβέρνησης Σοσιαλδημοκρατών και Πρασίνων υπό τον Γκέρχαρντ Σρέντερ πιστεύει ότι η Ευρώπη έχει πάρει την κάτω βόλτα. Κι αυτό τον ανησυχεί. Θεωρεί μάλιστα πιθανό το ενδεχόμενο να τιναχτεί στον αέρα.
«Εάν κάποιος με ρώταγε το 2008 εάν θεωρούσα πιθανή τυχόν αποτυχία της ΕΕ, θα το θεωρούσα παράλογο. Σήμερα διαπιστώνω ότι η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη έχει διαβρωθεί εξαιτίας της ευρωκρίσης». Στην παρουσίαση του βιβλίου που διήρκεσε μια ώρα ο Φίσερ χρησιμοποίησε πολλές φορές τη λέξη «αλληλεγγύη». Και έκανε πολλές αναφορές στον καγκελάριο της γερμανικής Επανένωσης Χέλμουτ Κολ. Για έναν άλλον πρώην καγκελάριο, επίσης εν ζωή, δεν μπορώ και δεν θέλω να πω τίποτα» πρόσθεσε. «Εκτός από την πρόταση ότι η στάση του Γκέρχαρντ Σρέντερ απέναντι στη Ρωσία είναι εντελώς διαφορετική από τη δική μου».
Στην παρουσίαση του βιβλίου του ξεκαθάρισε, ωστόσο, ότι «η νεοϊμπεριαλιστική στροφή της ρωσικής εξωτερικής πολιτικής» δεν είναι το βασικό του θέμα, αλλά πολύ περισσότερο ο κατήφορος της Ευρώπης.
Και στηλίτευσε ότι η διαδικασία επανεθνικοποίησης θέτει σε κίνδυνο το ευρωπαϊκό εγχείρημα.
«Ήδη στις ευρωεκλογές καταγράφηκε μια καταστροφική εικόνα», είπε. Ο Φίσερ υπενθύμισε ότι όταν εξελέγη πρώτος και μέχρι στιγμής μοναδικός υπουργός Εξωτερικών από το κόμμα των Πρασίνων η ΕΕ ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τον τερματισμό των εχθροπραξιών των προηγούμενων αιώνων. Κι αυτό ήταν κοινός τόπος στη Γερμανία.
Και σήμερα; Τι προτείνει για να ξεπεράσει η Ευρώπη τα προβλήματά της;
«Πρέπει να πορευτούμε μαζί», απαντά.
«Και πρώτα περισσότερη γερμανογαλλική συνεργασία δεν γίνεται χωρίς συμβιβασμούς. Η Γερμανία θα πρέπει να απελευθερωθεί από την εμμονή στη δημοσιονομική πειθαρχία και η Γαλλία από τη δική της εμμονή στην πολιτική ανεξαρτησία (σ.σ. από την ΕΕ)». O Φίσερ υποστήριξε ότι οι επιπτώσεις από τη δημοσιονομική και τραπεζική κρίση, η πορεία της Ελλάδας προς τη χρεωκοπία ως αποτέλεσμα πολιτικής από όλην την ΕΕ, δεν έχουν ξεπεραστεί.
«Την ώρα που ο γερμανός ηγεμών στο κέντρο της Ευρώπης ξεπέρασε με επιτυχία τα οικονομικά προβλήματα, ενισχύθηκαν τα αντιευρωπαϊκά κόμματα διαμαρτυρίας. Και αυτό είναι απότοκο της λανθασμένης γερμανικής πολιτικής λιτότητας», τόνισε ο Φίσερ.
Και προσθέτει ότι κάποια στιγμή θα έρθουν τα ευρωομόλογα, όπως και ένα νέο κούρεμα χρέους για τις χώρες του ευρωπαϊκού νότου, «είναι απαραίτητο», επισημαίνει. Εκείνο που τον εκνευρίζει περισσότερο είναι η έλλειψη ιδεών, η ηττοπάθεια που έχει καταλάβει την Ευρώπη παρά το το ότι η ευρωπαϊκή ενοποίηση ήταν μια κατάσταση win- win για όλους τους εμπλεκόμενους.

«Κούρεμα χρέους έχει ξαναγίνει τη δεκαετία του ’50 για τους Γερμανούς, μερικά χρόνια μετά τον πόλεμο. Νομίζετε ότι αυτό άρεσε στο Παρίσι ή στην Αθήνα»;

Στο επίκεντρο του βιβλίο του βρίσκονται επίσης και προτάσεις που κάνει στο ζητούμενο εξισορρόπησης ανάμεσα στη συγκέντρωση δύναμης στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και στα εθνικά κράτη.
Και φέρνει την ιδέα ενός συστήματος δύο νομοθετικών σωμάτων, την Άνω της ΕΕ και την Κάτω με εκπροσώπους από τα κράτη – μέλη. «Πως είναι δυνατόν να αποτύχει κάτι που στην Ελβετία επιτυγχάνει; Η Ευρώπη δεν είναι ένα έθνος, αποτελείται από πολλές γλώσσες και πολλά ιστορικά αφηγήματα. Γιατί δεν μπορούμε να διδαχθούμε από το ελβετικό μοντέλο»;
Αλλά οι κυβερνήσεις που φαίνεται να μην τα καταφέρνουν με την Ευρώπη είναι όλες δημοκρατικά εκλεγμένες, παρατηρεί μια δημοσιογράφος από τη Δανία. «Έτσι είναι στη ζωή, όποιος παίρνει λανθασμένες αποφάσεις πληρώνει και το τίμημα», είναι η απάντηση του Φίσερ.
Ο 66χρονος συνταξιούχος πλέον πολιτικός παρουσίασε τις θέσεις του με μεγάλο πάθος, «που σπάνια συναντά κανείς στα κυβερνητικά κτήρια του Βερολίνου», παρατηρεί ο αρθρογράφος της Welt.

ΠΗΓΗ: http://www.polispress.gr/

ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ:
ΣΩΣΤΑ ΘΕΤΕΙ Ο ΦΙΣΕΡ ΤΟ ΔΟΜΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΚΑΙ ΘΕΣΜΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ. ΑΚΟΥΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΟΥΤΖΑΧΕΝΤΙΝ ΤΟΥ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ; ΧΩΡΙΣ ΕΜΒΑΘΥΝΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΠΙΔΕΙΞΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΝΑ ΦΕΡΘΕΙ ΕΥΡΩΠΑΙΚΑ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΟ ΟΙΚΟΔΟΜΗΜΑ ΤΗΣ ΕΝΩΜΕΝΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΑΠΕΙΛΕΙΤΑΙ ΜΕ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ.ΣΩΣΤΟΣ. ΕΠΙΣΗΣ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ  ΠΟΣΟ ΧΡΟΝΙΑ ΓΡΑΦΩ ΚΑΙ ΛΕΩ ΟΤΙ ΧΩΡΙΣ ΚΟΥΡΕΜΑ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ OSI ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΛΥΣΗ ΟΥΤΕ ΝΑ ΞΕΚΟΛΛΗΣΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΑΛΤΟ ΤΗΣ ΣΤΑΣΙΜΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ;

ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΕΓΡΑΦΑ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ ΜΟΥ ΩΡΑ ΑΛΛΑΓΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΤΟΝ ΙΟΥΝΙΟ ΤΟΥ 2013 ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΕΔΩ:

αρθρο βαγγελη ιωαννιδη: ωρα αλλαγης για την ευρωπη

vaggelisioannidis.blogspot.com/2013/07/blog-post.html
 ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΜΟΥ:

Ωρα αλλαγής για την Ευρώπη - γνώμες - Το Βήμα Online - απάντηση

  
                   ΩΡΑ ΑΛΛΑΓΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ


Σε μια κρίσιμη στιγμή για την Ελλάδα και την Ευρώπη οι πολίτες τόσο της χώρας μας όσο και όλων των χωρών, που συμμετέχουν στην Ευρωπαϊκή  Ένωση αναρωτιούνται, τι άλλο πρόκειται, να συμβεί και πόσο η κατάσταση μπορεί, να βελτιωθεί ή να χειροτερέψει, επηρεάζοντας άμεσα την καθημερινότητα τους. Το ερώτημα παίρνει ακόμη μεγαλύτερη συμβολική διάσταση πια, μια και η ίδια η ΕΕ έχει ανακηρύξει το 2013 σε έτος Ευρωπαίων πολιτών. Έχει λοιπόν σημασία, να αναλύσουμε, τι κάνει για τους Ευρωπαίους πολίτες και πώς αντιμετωπίζει τα προβλήματα τους αυτή.
  Η αλήθεια είναι, ότι  χώρα μας και η Ευρώπη στο σύνολο της βρίσκονται μπροστά σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι ιστορικών επιλογών, οι οποίες δεν μπορούν, να περιμένουν  και αναλόγως των αποφάσεων, που θα ληφθούν ή δεν θα ληφθούν από την  κατώτερη των περιστάσεων ηγεσία  των χωρών της ΕΕ, θα καθορίσουν το μέλλον των επόμενων γενεών και την πορεία της γηραιάς ηπείρου.  Είναι βέβαιο όμως, ότι πλέον η παραμικρή καθυστέρηση μπορεί, να αποβεί μοιραία και να οδηγήσει πιθανόν στο άδοξο τέλος του κοινού ευρωπαϊκού οικοδομήματος, που απειλείται από την αβουλία των ηγετών και την βουλιμία του οικονομικού εθνικισμού των ισχυρών εταίρων, ο οποίος επανέκαμψε δριμύτερος και συνταράσσει τα θεμέλια της ενωμένης Ευρώπης, όπως τουλάχιστον τα οραματίστηκαν οι προπάτορες ιδρυτές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κονιορτοποιώντας τα όνειρα εκατομμυρίων Ευρωπαίων πολιτών για μια ένωση ειρήνης, αλληλεγγύης, δημοκρατίας και οικονομικής ανάπτυξης.
Σαν μάντης μάλιστα επερχόμενων δεινών ο απελθών πρόεδρος του Eurogroup και τελευταίος από την σειρά των μεγάλων ηγετών της Ευρώπης, που έχουν δυστυχώς γίνει είδος προς εξαφάνιση κ Γιούνκερ, σε πρόσφατη συνέντευξη του στο γερμανικό περιοδικό Der Spiegel  προειδοποίησε για κίνδυνο πολέμου στην Ευρώπη, λέγοντας  χαρακτηριστικά, ότι: <<οι δαίμονες του πολέμου δεν έχουν φύγει απλά κοιμούνται>>. Ενώ σε τελευταία του παρέμβαση στην Αθήνα τόνισε:<< "Με φοβίζει η λήθη. Πρέπει να μιλάμε στους νέους για τον πόλεμο και την ειρήνη. Στη λήθη ζουν οι παλιοί δαίμονες της Ευρώπης, τους οποίους μπορούν, να αναβιώσουν χαρισματικοί λαϊκιστές. Το 1914 το μεγάλο κεφάλαιο δεν μπόρεσε, να αποτρέψει τον πόλεμο, που ξεκίνησε από έναν τυχαίο πυροβολισμό. Σήμερα υπάρχουν 60 εστίες πολέμων και η μνήμη της Ευρώπης είναι πολύ μικρή>> και είχε απόλυτο δίκιο.
Οι εποχές όμως , που οι  ηγέτες των μεγάλων ευρωπαϊκών χωρών πρωτοστατούσαν στην οικοδόμηση μιας ομοσπονδιακού τύπου Ευρωπαϊκής Ένωσης με στόχο την πολιτική ένωση της και την διαμόρφωση μιας κοινής οικονομικής πολιτικής, έχουν δυστυχώς  παρέλθει. Η Ευρώπη διαπνέεται από την μίζερη λογιστική αντίληψη και επικράτηση των στενών εμπορικών συμφερόντων του κάθε κράτους -μέλους χωριστά.
Σήμερα μετά την καταστροφική για την συνοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης οικονομική κρίση γίνεται επιτακτικότερο το αίτημα, αυτή να ξαναβρεί τον δρόμο της και να θυμηθεί τις πραγματικές αιτίες δημιουργίας της. Οι αλλεπάλληλες διευρύνσεις της δεν συνοδεύτηκαν από την απαραίτητη εμβάθυνση της, με αποτέλεσμα το οικοδόμημα σήμερα, να είναι λειψό και να παραπαίει. Το πρώτο λοιπόν, που επιβάλλεται , να συμβεί, πριν από οποιαδήποτε άλλη διεύρυνση είναι μια νέα διαδικασία εμβάθυνσης, με αλλαγή των συνθηκών και προσαρμογή τους στις σημερινές ανάγκες. Η Ευρώπη ανέδειξε όλες τις αδυναμίες της τα τελευταία χρόνια και αντί να κινηθεί με ταχύτητα, για να τις υπερβεί, κινείται με τους γνωστούς ρυθμούς χελώνας στην αντιμετώπιση τους, με αποτέλεσμα να δίνει καθυστερημένες απαντήσεις σε προχωρημένα προβλήματα.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση αν θέλει, να ανταποκριθεί στην αποστολή της και στα όνειρα των πολιτών της, χρειάζεται άμεση αλλαγή και μεταρρύθμιση εκ θεμελίων. Το αφόρητο έλλειμμα ηγεσίας της έρχεται, να αθροιστεί στο προϋπάρχον έλλειμμα δημοκρατίας, που την ταλαιπωρεί.  Η θηριώδης γραφειοκρατία των Βρυξελλών έχει αυτονομηθεί και δεν ελέγχεται επαρκώς για τις αποφάσεις της από δημοκρατικούς θεσμούς, ενισχυμένους με αρμοδιότητες και εξουσίες. Η κατάσταση άρχισε, να γίνεται δραματική μόλις έγινε φανερό το πρόβλημα δημοσιονομικών ελλειμμάτων και δημοσίου χρέους πολλών χωρών μελών της όπως και η κρίση του τραπεζικού συστήματος. Τότε η Κομισιόν και οι κυβερνήσεις των κρατών μελών διαπίστωσαν, πως δεν έχουν θωρακίσει θεσμικά την Ευρώπη, ώστε να μπορεί, να συνεννοείται και να διαχειρίζεται κρίσεις και απαιτητικές καταστάσεις, όπως η σημερινή.
Πως όμως μπορεί, να αντιμετωπιστεί αυτό το ανυπόφορο έλλειμμα ηγεσίας και το ακόμη χειρότερο διαρκές έλλειμμα δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Είναι αναγκαίο, αφού υπάρξει άμεσα η κατάλληλη προεργασία μεταξύ των κυβερνήσεων των κρατών μελών, να ξεκινήσει μια καινούργια διακυβερνητική διάσκεψη, η οποία στόχο θα έχει την δημιουργία μιας νέας συνθήκης για την ενωμένη Ευρώπη, που θα καταλήξει στις απαραίτητες μεταρρυθμιστικές τομές και στην εμβάθυνση των δημοκρατικών θεσμών της Ένωσης. Χρειάζεται, να προχωρήσει η ουσιαστική ευρωπαϊκή ολοκλήρωση στους τομείς της πολιτικής ενοποίησης και της δημιουργίας μιας πραγματικά ενιαίας εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής.
Η διαδικασία αυτή οφείλει, να οδηγεί στην δημιουργία μιας ομοσπονδιακού τύπου Ευρώπης, που όμως θα διατηρεί την ισοτιμία των μελών της και δεν θα επιτρέπει την αυθαίρετη ποδηγέτηση της από ισχυρές χώρες, όπως η Γερμανία. Το μόνο που δεν χρειαζόμαστε στην Ευρώπη είναι η γερμανοποίηση της. Για να λειτουργήσει μια ομοσπονδία εθνών-κρατών, σεβόμενη τις ιδιαιτερότητες τους, είναι απαραίτητο, να εγκαταλειφθούν ανιστόρητες οπτικές και παιδικές ασθένειες της ευρωπαϊκής πολιτικής σκηνής όπως  και διαθέσεις ηγεμονισμού από πλευράς των ισχυρών κρατών μελών. Αυτοί οι ηγεμονισμοί έχουν εκτροχιάσει το τρένο της Ευρώπης από τις ράγες του και το έχουν εκτρέψει από τον στόχο του.
Μια ενωμένη Ευρώπη θα στηρίζεται στον σεβασμό των  εθνικών ιδιαιτεροτήτων των κρατών μελών και δεν μπορεί, να είναι υγιής και να πατά σε στέρεες βάσεις, αν έχει ως πρότυπο της την αμερικανική χοάνη και την μετατροπή της σε άχρωμο συνονθύλευμα , που θα πολτοποιήσει τις ιδιαιτερότητες αυτές. Μια τέτοια στρατηγική θα παραγνωρίζει την μεγάλη ιστορία και την δομή των ευρωπαϊκών κοινωνιών και θα είναι θνησιγενής. Άρα απαιτείται, να ακολουθήσουμε τον δικό μας δρόμο οι Ευρωπαίοι, σεβόμενοι την ιστορία μας χωρίς αδόκιμους μιμητισμούς ξένων προτύπων, τα οποία μπορεί, να είναι καλά για ορισμένες χώρες, ασύμβατα όμως με τις ευρωπαϊκές ανάγκες.
Πάνω από όλα όμως απαιτείται η οικοδόμηση της σε θεσμούς ισχυρής δημοκρατικής λειτουργίας και αντιπροσώπευσης. Αν δεν επιλυθεί το έλλειμμα δημοκρατικής της λειτουργίας, αυτή η ομοσπονδία δεν μπορεί, να υπάρξει , γιατί θα θυμίζει απολυταρχικά Σοβιετικά μοντέλα αυταρχισμού, όπου τις αποφάσεις τις παίρνει μια ανεξέλεγκτη γραφειοκρατία, που δεν ελέγχεται από κανέναν καθώς και μια πολιτική και οικονομική ελίτ των ισχυρών κρατών, η οποία διορίζει και κατευθύνει αυτήν την γραφειοκρατία.
Η Ευρώπη όμως δεν μπορεί, να είναι πραγματικά ενωμένη και ισχυρή, αν δεν στηρίζεται και δεν ξαναθυμηθεί τις αρχές, που ενέπνευσαν τους ιδρυτές της και δεν είναι άλλες από την αλληλεγγύη, τη συνοχή, την ισόρροπη και ειρηνική ανάπτυξη των εθνών–κρατών της, μέσα σε πλαίσια ελευθερίας, δημοκρατίας και ανάπτυξης των πολιτιστικών και οικονομικών σχέσεων των λαών της.
Μπορεί λοιπόν πριν λίγα χρόνια, να απέκτησε η ΕΕ κοινό πρόεδρο και υπουργό εξωτερικών, αλλά η εξωτερική της πολιτική κονιορτοποιείται ευκαιρίας δοθείσης στην πρώτη διεθνή κρίση. Για αυτό χρειάζεται η εμβάθυνση της πολιτικής και αμυντικής ένωσης εδώ και τώρα, με έναν κοινό πρόεδρο εκλεγμένο από τους πολίτες της και με μία κοινή κυβέρνηση και πάλι εκλεγμένη από τους λαούς της, αποτελούμενη από χαρισματικούς πολιτικούς και όχι άχρωμους υπαλλήλους και γραφειοκράτες.
Έξαλλου η Ευρώπη ήρθε η ώρα, να αποδεχτεί, ότι τα σύνορα της είναι κοινά και η προάσπιση τους κοινή υποχρέωση όλων των κρατών μελών. Άλλως δεν μπορεί, να υπάρχει κοινή εξωτερική πολιτική, όταν θα συγκρούονται τα αντιτιθέμενα συμφέροντα των κρατών και το κάθε κράτος θα χρειάζεται, να υπερασπίζεται μόνο του την ακεραιότητα του.
Είναι επίσης αδήριτη ανάγκη η δημιουργία πραγματικά κοινής μεταναστευτικής πολιτικής και η άμεση αντικατάσταση της κατάπτυστης και ετεροβαρούς συνθήκης Δουβλίνο 2, με την οποία οι ισχυρές χώρες της βόρειας Ευρώπης μετέφεραν το πρόβλημα της παράνομης μετανάστευσης με το πρόσχημα της διαδικασίας ασύλου  στις χώρες εισόδου των παράνομων μεταναστών, μετατρέποντας τις, όπως την δική μας, σε αυλές παράνομης μετανάστευσης εξαναγκάζοντας έτσι τις χώρες του Νότου, να διαχειρίζονται το δυσβάστακτο αυτό πρόβλημα με την απαράδεκτη μάλιστα υποχρέωση επιστροφής των μεταναστών στις χώρες εισόδου ακόμη και αν αυτοί κατάφερναν, να φθάσουν στις χώρες του Βορρά, που αποτελούν τον κύριο προορισμό τους. Οι Βορειοευρωπαίοι λοιπόν χρειάζεται, να αναλάβουν επιτέλους τις ευθύνες τους και να πάψουν, να παριστάνουν τον τιμητή ή τον Πόντιο Πιλάτο στο ευρωπαϊκό αυτό πρόβλημα και να αδιαφορούν, μιλώντας γενικά για παράνομη μετανάστευση, δίνοντας φιλοδωρήματα για την διαχείριση του προβλήματος στις χώρες του Νότου. Αλλιώς θα είναι υπεύθυνοι για την διάλυση της κοινωνικής και εθνικής συνοχής των χωρών εισόδου και τελικά την ίδιας της ευρωπαϊκής συνοχής.
Δυστυχώς  το 1992 με την συνθήκη του Μάαστριχτ οι Ευρωπαίοι προχώρησαν ανάποδα την διαδικασία ενοποίησης τους, θεσμοθετώντας κοινό νόμισμα, χωρίς να έχουν εμβαθύνει πρώτα την πολιτική και οικονομική ενοποίηση τους, δημιουργώντας το παράδοξο σχήμα στην οικονομική ιστορία, να υπάρχει νόμισμα, χωρίς να αντιστοιχεί σε κράτος και μάλιστα ενιαίο. Έτσι πίστευε κυρίως η Γαλλία, ότι θα ελέγξει τον μελλοντικό ηγεμονικό ρόλο των Γερμανών, που διαφαίνονταν από τότε. Δεν άργησαν όμως, να φανούν οι συνέπειες αυτής της επιπολαιότητας και στην πρώτη μεγάλη κρίση αυτό το νόμισμα έγινε βραχνάς για τις αδύναμες οικονομικά χώρες του ευρωπαϊκού Νότου και της περιφέρειας. Χωρίς η Ευρώπη να έχει μια ενιαία οικονομική διακυβέρνηση και πολιτική, με ανοιχτούς και σε άνοδο τους οικονομικούς ανταγωνισμούς και τα αντικρουόμενα συμφέροντα των μελών της, προσποιούνταν παράλληλα, ότι είναι ενωμένη κάτω από την επιφανειακή ομπρέλα του κοινού νομίσματος, το οποίο οικοδομήθηκε σε προβληματικά θεμέλια.
Κομβικό ρόλο σε αυτήν την περαιτέρω αναγκαία  ολοκλήρωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα παίξει, η ενίσχυση του ευρωκοινοβουλίου με πραγματικά αποφασιστικές και όχι μόνο ελεγκτικές αρμοδιότητες, ώστε οι όποιες αποφάσεις, να είναι αποτέλεσμα πραγματικά δημοκρατικών θεσμών και διαδικασιών. Δεν αρκούν οι σημερινές αρμοδιότητες συναπόφασης ή ελέγχου  του κοινοβουλίου, για να παίξει αυτόν τον ουσιαστικό ρόλο για την λειτουργία της Ευρώπης. Επίσης θα χρειαστεί η εναρμόνιση της οικονομικής, φορολογικής και αναπτυξιακής πολιτικής των κρατών μελών και μια ενιαία οικονομική διακυβέρνηση, που εσχάτως ανακάλυψε μέχρι και η Γερμανία, η οποία πριν λίγα χρόνια την αρνούνταν κατηγορηματικά.
Η οικονομική αυτή διακυβέρνηση, θα απαιτηθεί, να πάρει την μορφή ενιαίων θεσμών με ουσιαστική δημοκρατική νομιμοποίηση, οι οποίοι δεν νοείται, να αποτελούν το μακρύ χέρι της Γερμανίας ή άλλων ισχυρών χωρών, για να επιβάλουν την πολιτική τους στους μικρούς. Ή θα έχουμε μια Ευρώπη πραγματικά ισχυρή και δημοκρατικά λειτουργούσα με ισοτιμία των μελών,  απαλλαγμένη από στενές και ατελέσφορες λογιστικές αντιλήψεις, ή η Ευρώπη αργά ή γρήγορα θα αποσυντεθεί. Την ενιαία αυτή οικονομική διακυβέρνηση χρειάζεται, να κατευθύνουν θεσμοί και πρόσωπα εκλεγμένα και όχι διορισμένοι γραφειοκράτες–υπάλληλοι των ισχυρών χωρών, όπως επιθυμούν σήμερα κάποιοι, για να ελέγξουν αυταρχικά ολόκληρη την ένωση. Για να γίνει αυτό είναι απαραίτητο, να αποκτήσουμε κοινή δημοσιονομική πολιτική, κοινή φορολογική πολιτική, κοινό ταμείο αντιμετώπισης κρίσεων και διαχείρισης του χρέους, με κοινοτικοποίηση μέρους αυτού και όλα αυτά, να υπόκεινται στον σχεδιασμό και των έλεγχο δημοκρατικά εκλεγμένων θεσμών. Δεν είναι δυνατόν τον ρόλο του διαχειριστή της κοινής οικονομικής πολιτικής, να τον αναλαμβάνουν διορισμένοι επίτροποι, αλλά απαιτούνται άμεσα εκλεγμένα θεσμικά όργανα από τους πολίτες της Ευρώπης.
Είναι όμως αυτονόητο, ότι όταν θέλουμε κοινή αντιμετώπιση των προβλημάτων υπερχρέωσης χωρών της Ευρώπης, δεν μπορούμε παράλληλα, να αρνούμαστε την εναρμόνιση των οικονομικών μας πολιτικών, γιατί και όσοι χρηματοδοτήσουν από θέση ισχύος το εγχείρημα θα θέλουν, να εξασφαλίσουν, ότι με τα χρήματα των πολιτών τους δεν θα μπορεί κανείς, να παίζει. Έτσι από την μία θα πρέπει, να συμβάλουν με την οικονομική τους ευρωστία τα ισχυρά κράτη σε πνεύμα πραγματικής αλληλεγγύης και από την άλλη σε πνεύμα ευθύνης τα αδύναμα, να τακτοποιήσουν τα οικονομικά και δημοσιονομικά τους προβλήματα.
Στα πλαίσια λοιπόν και της φορολογικής ενοποίησης χρειάζεται η δημιουργία ενιαίου φορολογικού συστήματος με χαμηλούς όμως φορολογικούς συντελεστές, ώστε η Ευρώπη να δώσει απάντηση στο πρόβλημα ανταγωνιστικότητας, που όντως έχει και να γίνει θελκτικός προορισμός για την δημιουργία επιχειρήσεων, που τώρα μεταφέρουν την έδρα τους σε άλλους προορισμούς. Είναι υποκριτικό η Γερμανία, να ολοφύρεται για την χαμένη ανταγωνιστικότητα και ταυτόχρονα να επιβάλλει αυξήσεις φόρων στις περιφερειακές χώρες, ούτε μπορεί αυτή, να ανακτηθεί με εξουθενωτικές μειώσεις μισθών στην γραμμή της κινεζοποίησης τους και της εξαθλίωσης των εργαζομένων. Η ΕΕ πρέπει, να σταθεί στον ανταγωνισμό με προϊόντα ποιότητας και όχι συναγωνιζόμενη ευτελή προϊόντα, που παράγονται σε μεσαιωνικές συνθήκες εργασίας.
Εξάλλου είναι απαραίτητο, να προχωρήσει επιτέλους και η τραπεζική ένωση της Ευρώπης παρά τα εμπόδια, που βάζει η Γερμανία, γιατί οι τράπεζες της δεν επιθυμούν την εποπτεία από έναν ευρωπαϊκό οργανισμό, όπως η ΕΚΤ μια και έχουν και αυτές μεγάλα ανοίγματα και σκοτεινά σημεία διαχείρισης, όπως η Deutsche Bank.
Η τραπεζική αυτή ένωση, για να δημιουργηθεί προαπαιτεί την άμεση δημιουργία κοινής εποπτικής αρχής των ευρωπαϊκών τραπεζών, κοινής αρχής διάλυσης των χρεοκοπημένων τραπεζών και ένα ευρωπαϊκό ταμείο εγγύησης καταθέσεων στις τράπεζες αυτές παράλληλα με τα εθνικά ταμεία εγγύησης καταθέσεων, στα οποία θα συμμετέχουν υποχρεωτικά όλες οι τράπεζες με κάποιο ποσό την περίοδο λειτουργίας τους, έτσι ώστε να διασώζονται οι καταθέσεις μέχρι ένα ορισμένο σεβαστό ύψος τουλάχιστον  αν και θεωρώ, ότι πρέπει να γίνει προσπάθεια , να διασώζονται εάν είναι δυνατό αυτές στο σύνολο τους, για να μην υπάρξει διαρροή από τις τράπεζες των περιφερειακών χωρών της Ευρωζώνης. Την ζημία όμως είναι καιρός  να αρχίσουν, να πληρώνουν οι  διοικήσεις, οι μέτοχοι και οι ομολογιούχοι επενδυτές  των τραπεζών όπως και οι κάτοχοι τοξικών προϊόντων.
 Ακόμη πρέπει, να αποφασίσουμε επιτέλους, ότι σε καθεστώς ελεύθερης οικονομίας δεν μπορεί, να διασώζονται χρεοκοπημένα τραπεζικά ιδρύματα με τοξικά προϊόντα, κρατικοποιώντας με αυτόν τον τρόπο τις ζημίες τους και αυξάνοντας το χρέος των κρατών, που αναλαμβάνουν, να δανειστούν, για να τα  διασώσουν. Αυτός ο φαύλος κύκλος δεν επιτρέπεται , να συνεχίζεται, διότι οι τράπεζες αυτές ακολουθούν το μοντέλο ιδιωτικοποιούμε τα κέρδη και ομνύουμε στην ελεύθερη αγορά όταν έχουμε ανάπτυξη, κρατικοποιούμε όμως  τις ζημίες μας, όταν έρχεται η ώρα του λογαριασμού για άφρονες τακτικές μας.
 Στην χώρα μας κάποιες δυνάμεις, χρειάζεται, να επιλέξουν, τί θέλουν πια, γιατί δεν είναι λογικό , από την μία να υπερασπίζονται το μοντέλο της Ισλανδίας, που άφησε τις τράπεζες, να χρεοκοπήσουν, χωρίς να αναλάβει τα χρέη των υποκαταστημάτων τους στο εξωτερικό και από την άλλη όταν η Ευρώπη αποφασίζει, να ακολουθήσει σε κάποιο βαθμό το μοντέλο αυτό, να ολοφύρονται.
Βεβαίως στα πλαίσια ενός σχεδίου δράσης και ανακεφαλαιοποίησης τραπεζικών ιδρυμάτων μετά την ίδρυση της τραπεζικής ένωσης, θα χρειαστεί, να αποφασιστεί οριστικά επιτέλους η ανακεφαλαιοποίηση τους απευθείας από οργανισμούς, όπως ο ESM και ο δανεισμός των τραπεζικών ιδρυμάτων, να επιβαρύνει αυτά και όχι να αναγκάζονται τα κράτη μέλη, να δανείζονται για λογαριασμό τους, αυξάνοντας το δημόσιο χρέος τους. Αυτός ο φαύλος κύκλος τραπεζικής κρίσης, που μετατρέπεται εύκολα σε κρίση χρέους των χωρών μελών, πρέπει, να σπάσει. Στα πλαίσια μια τέτοιας λύσης θα μπορούσε και η Ελλάδα, να επωφεληθεί και έτσι να αποφασιστεί η αναδρομική εφαρμογή ενός τέτοιου μέτρου, ώστε τα 50 δις της ανακεφαλαιοποίησης των ελληνικών τραπεζών, να μην βαρύνουν το ελληνικό δημόσιο χρέος, όπως σήμερα.
Για να γίνουν τα παραπάνω πράξη, θα χρειαστεί πολιτική γενναιότητα από τις ηγεσίες των ισχυρών κρατών-μελών, οι οποίες επιβάλλεται, να καταλάβουν, ότι οι χώρες τους ευνοήθηκαν σκανδαλωδώς από το πολύ σκληρό κοινό μας νόμισμα, που έχει δημιουργήσει προβλήματα στις χώρες της περιφέρειας με τις αδύναμες οικονομίες και απαιτείται μέρος των κερδών τους, να το διαθέσουν για την διάσωση του.
Για αυτό ο ESM θα χρειαστεί, να έχει κεφάλαια 2 τρις ευρώ και όχι όπως σήμερα κεφάλαια μόνο 500 δις, τα οποία αποτελούν σταγόνα στον ωκεανό των προβλημάτων της ευρωζώνης. Μόνον έτσι θα μπορεί, να καλύπτει άμεσα την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, που θα κρίνει, πως  πρέπει και μπορούν να διασωθούν, όπως και να παρεμβαίνει στις αγορές ομολόγων αποτελεσματικά, για να βοηθήσει τις χώρες με προβλήματα χρέους με απευθείας αγορά ομολόγων. Όπως επίσης για κάποιες από τις χώρες της ευρωζώνης, η έκδοση  ευρωομολόγου από την ΕΚΤ θα μπορούσε, να ηρεμήσει τις αγορές και να καταστήσει βιώσιμη την συνέχιση της συμμετοχής τους σε αυτήν. Ήρθε η ώρα η Ευρώπη, να πάψει, να αργοπορεί και να αντιμετωπίζει μίζερα το ζήτημα, γιατί αν δεν το έχουν καταλάβει τα ισχυρά αλαζονικά μέλη της, τα θεμέλια του κοινού νομίσματος έχουν πάρει φωτιά, από την οποία δεν θα γλιτώσει κανείς.
Φλέγον εξάλλου ζήτημα είναι και αυτό της κοινωνικής και περιφερειακής συνοχής της Ευρωπαϊκής Ένωσης.  Η ανεργία γιγαντώνεται, λόγω εφαρμογής λανθασμένων και αδιέξοδων οικονομικών συνταγών, αφού 26 εκ πολίτες της είναι άνεργοι και  μεταξύ αυτών 5,6 εκ κάτω των 25 ετών, ενώ η κατάσταση σε χώρες όπως η Ελλάδα και η Ισπανία είναι εκτός ελέγχου με την ανεργία των νέων πάνω από 50% και σε κάποιες περιφέρειες, όπως της Δυτικής Μακεδονίας, να κάνει πρωταθλητισμό με ανεργία των νέων κάτω των 25 στο εγκληματικό 72,5%, ξεπερνώντας ακόμη και την Θέουτα της Ισπανίας, όντας πλέον πρώτη σε όλη την ΕΕ. Με αυτόν τον τρόπο η ευρωπαϊκή συνοχή αποδομείται και μία γενιά απειλείται με εξαφάνιση του μέλλοντος της.
Απαιτείται η άμεση ενεργοποίηση ευρωπαϊκών προγραμμάτων για την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος και δεν αρκούν τα ψιχία των  προγραμμάτων ύψους 6 δις ευρώ στα πλαίσια του ευρωπαϊκού προϋπολογισμού της περιόδου 2014-2020, ούτε οι ευρωπαϊκοί θεσμοί  επιτρέπεται , να συνεχίσουν, να κρύβονται πίσω από το επιχείρημα, ότι η ανεργία και η κοινωνική πολιτική είναι θέμα του κάθε κράτους- μέλους και μόνο επικουρικές μπορεί, να είναι οι δράσεις τους.   
 Άλλωστε το 2012 υπογράφηκε το σύμφωνο απασχόλησης με φτωχά αποτελέσματα μέχρι σήμερα και αυτό θα έπρεπε, να έχει ανησυχήσει σοβαρά ήδη του ηγέτες της ΕΕ. Ούτε μπορεί, να κρύβουν το πρόβλημα κάτω από το χαλί των προγραμμάτων μαθητείας ή προσωρινής και εξευτελιστικά αμειβόμενης εργασίας, που προβλέπονται ως δράσεις. Χρειάζονται ριζικές και ολοκληρωμένες λύσεις άμεσα σε ευρωπαϊκό επίπεδο χωρίς δισταγμούς, αλλιώς η νέα γενιά θα εκραγεί και θα διασαλευθεί η κοινωνική ειρήνη πολλών χωρών μελών, όσο βλέπει τα όνειρα της να κονιορτοποιούνται. Ευρωπαϊκή συνοχή δεν μπορεί, να υπάρξει χωρίς κοινωνική συνοχή και πρόληψη της παραπάνω <<γενοκτονίας>>.
 Εδώ τίθεται και το ζήτημα της περιφερειακής συνοχής καθώς μάλιστα μόλις πρόσφατα κατέληξαν σε συμφωνία τα κράτη –μελη για τον προϋπολογισμό της ΕΕ της περιοδου 2014-2020. Είχαμε μάλιστα σε ευρωπαϊκό επίπεδο περικοπή κονδυλίων για το σύνολο της Ευρώπης, ενώ οι συνθήκες απαιτούν ενίσχυση των διαρθρωτικών ταμείων και των πολιτικών συνοχής. Είναι άλλο πράγμα βέβαια η καταπολέμηση της σπατάλης στα πλαίσια του προϋπολογισμού της ένωσης, η οποία είναι απαραίτητη για να τιθασευθεί το έλλειμμα της ΕΕ και άλλο πράγμα η ενίσχυση των πολιτικών συνοχής και αλληλεγγύης. Οι ανισότητες μεταξύ των ευρωπαϊκών περιφερειών διευρύνονται και πλέον αν συνεχιστεί αυτό ο ρυθμός θα δημιουργηθεί χάσμα αγεφύρωτο μεταξύ Βορρά –Νοτου από την μια και περιφερειακών χωρών και κεντρικών από την άλλη. Αυτό θα σημάνει και την έναρξη αποδόμησης της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η πρόσφατη συμφωνία για προϋπολογισμό της ΕΕ ύψους 997 δις ευρώ για την περίοδο 2014-2020 είναι ατελέσφορη και κατώτερη των περιστάσεων  και των προσδοκιών των Ευρωπαίων πολιτών. Η αναθεώρηση της θα καταστεί επιτακτική ανάγκη όπως και η διάθεση περισσότερων κονδυλίων για τα διαρθρωτικά και κοινωνικά ταμεία, αν δεν θέλει η πολιτική τάξη τη Ευρώπης, να βάλει ταφόπλακα και να οδηγήσει στην διάλυση της Ένωσης.
Ας ελπίσουμε ότι η ιστορική αναγκαιότητα και οι πιεστικές απαιτήσεις των καιρών θα οδηγήσουν στην ανάδειξη σοφών ηγετών στην Ευρώπη, οι οποίοι θα την κατευθύνουν, να βρει ξανά τον χαμένο δρόμο της και θα διασώσουν το όνειρο, βουτώντας ξανά στα νάματα των θεμελιακών αρχών ίδρυσης της χωρίς αμφιταλαντεύσεις. Τότε θα μπορούμε, να δημιουργήσουμε μια Ευρώπη ισοτιμίας, αλληλεγγύης, δημοκρατίας και ελευθερίας πραγματικά και όχι εικονικά ενωμένη.

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ
ΑΜΥΝΤΑΙΟ
ΦΛΩΡΙΝΑΣ
Ε ΜΕΡΑΡΧΙΑΣ 84
ΤΗΛ. ΓΡΑΦΕΙΟΥ  2386022228
ΚΙΝ 6972698452

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΚΑΙ ΣΤΟ BHMA ONLINE ΕΔΩ

Ωρα αλλαγής για την Ευρώπη - γνώμες - Το Βήμα Online - απάντηση



ΤΟ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΣΑΣ ΕΥΧΕΤΑΙ ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!

 ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΑΓΑΠΗ ΕΥΤΥΧΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ!  ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ ΠΑΡ'ΕΦΕΤΑΙΣ ΔΥΤΙ...

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

Πηγή: Λογισμικό "Σήμερα"