Μαύρα σύννεφα στην κυβέρνηση εν αναμονή του e-mail της τρόικας

Μαύρα σύννεφα στην κυβέρνηση εν αναμονή του e-mail της τρόικας

Η κατήφεια που επικρατεί αυτές τις ημέρες στο Μαξίμου είναι εμφανής. Ο Αντώνης Σαμαράς, όπως λένε άνθρωποι που βρίσκονται κοντά του, νιώθει προδομένος. Είναι στιγμές που περνά από το μυαλό του να βγει σε ζωντανή σύνδεση και να κάνει εκείνος το βήμα που θα τον φέρει στην αντίπερα όχθη, καθώς αισθάνεται ότι παίζεται από την τρόικα ένα «βρόμικο» παιχνίδι. Πίσω από τη φαινομενική ηρεμία και την αισιοδοξία κρύβεται συσσωρευμένη οργή, καθώς η αίσθηση που υπάρχει είναι ότι την κρίσιμη στιγμή οι δανειστές «άδειασαν» άτσαλα την κυβέρνηση.

Τα μαύρα σύννεφα έχουν πυκνώσει, καθώς πλέον όλοι παραδέχονται πως, ό,τι και να γίνει, είτε επιστρέψει είτε δεν επιστρέψει η τρόικα, το πλήγμα είναι μάλλον ανεπανόρθωτο. Το πολιτικό κόστος από όσα έχουν συμβεί τις τελευταίες εβδομάδες, με αποκορύφωμα το ραντεβού στο Παρίσι, έχουν καταγραφεί στη συνείδηση των πολιτών ως «στρατηγική ήττα», αφού όλα ήρθαν «τούμπα» στους σχεδιασμούς που είχαν γίνει για το τέλος του Μνημονίου και την αποχώρηση του ΔΝΤ.
Τα σενάρια που ακούγονται -καθώς ακόμα δεν έχει έρθει η απάντηση στο mail που έστειλε το υπουργείο Οικονομικών στους εκπροσώπους των δανειστών (παρόλο που όλοι πίστευαν ότι η διαδικασία θα ήταν σχετικά σύντομη)- περιορίζουν ακόμα περισσότερο τα περιθώρια αναστροφής του κλίματος, εν όψει προεδρικής εκλογής.

Η κυβέρνηση, εκτός των άλλων, έχει να διαχειριστεί και τους βουλευτές της, που βλέπουν τις εκλογές να πλησιάζουν και θα σκεφτούν δύο φορές το ενδεχόμενο να ψηφίσουν επώδυνα μέτρα. Στο Μαξίμου, βέβαια, εκτιμούν ότι η αύξηση στον ΦΠΑ στα ξενοδοχεία θα ψηφιστεί, όπως και οι αλλαγές στους μισθούς των νεοεισερχομένων στο Δημόσιο, αλλά και οι αλλαγές στο Ασφαλιστικό.
Τα σενάρια για την ψήφιση του «νέου πακέτου» μιλούν για πράξη νομοθετικού περιεχομένου, ώστε να κερδηθεί χρόνος, έως ότου πάει -όπως πρέπει- για κύρωση στη Βουλή. Αυτό σημαίνει ότι θα γίνει πρώτα η διαδικασία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας.

Το δεύτερο σενάριο προβλέπει παράταση των εργασιών του Κοινοβουλίου για να κατατεθούν τα νέα μέτρα ως τροπολογία σε κάποιο από τα νομοσχέδια που υπάρχουν.
Χθες, πάντως, ο Αντώνης Σαμαράς, σε βιντεοσκοπημένο μήνυμά του στο 16ο φόρουμ για τη χώρα μας που διοργανώνεται από την Capital Link στη Νέα Υόρκη, επανέλαβε τη θέση του ότι στην Ελλάδα «δημιουργούμε ένα ασφαλές και ελκυστικό περιβάλλον».


Νίκος Ελευθερόγλου

ΠΗΓΗ: ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ: ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ ΓΙΑ ΔΑΚΡΥΑ. ΑΥΤΑ ΠΑΘΑΙΝΕΙ ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΑΝΤΙΣΤΕΚΕΤΑΙ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΝΕΙ ΟΛΑ ΣΤΟΥΣ ΞΕΝΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΧΡΟΝΟ ΣΤΗΝ ΚΑΡΕΚΛΑ. ΤΩΡΑ ΟΙ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ ΤΟΝ ΑΔΕΙΑΖΟΥΝ ΚΑΙ ΘΕΛΟΥΝ ΣΥΝΕΝΝΟΗΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΟΥ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΡΟΕΔΡΙΚΗ ΕΚΛΟΓΗ. END OF STORY...

ΑΥΞΗΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗΣ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΥ ΘΕΡΜΑΝΣΗΣ

ΑΥΞΗΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗΣ 25% ΕΦΕΡΕ Η ΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΤΙΜΗΣ ΤΟΥ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΥ ΘΕΡΜΑΝΣΗΣ ΜΕ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟ ΟΦΕΛΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΤΑΜΕΙΑ. ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΑΝΕΓΚΕΦΑΛΟΙ ΧΑΡΤΟΓΙΑΚΑΔΕΣ ΤΗΣ ΤΡΟΙΚΑ Η ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΝ ΝΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΥΝ;

ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΙΣΟΠΕΔΩΣΗ

ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΙΣΟΠΕΔΩΣΗ ΠΡΟΣ ΤΑ ΚΑΤΩ ΕΙΝΑΙ ΕΝΝΟΙΕΣ ΑΣΥΜΒΑΤΕΣ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΟΤΑΙ ΟΙ ΙΚΑΝΟΙ. ΒΑΣΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ ΠΡΟΟΔΟΥ ΚΟΝΤΡΑ ΣΕ ΜΙΑ ΛΑΙΚΙΣΤΙΚΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΠΡΟΩΘΗΣΗΣ ΤΩΝ ΑΝΙΚΑΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΜΟΡΦΩΤΩΝ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΟΔΗΓΗΣΕ ΣΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΩΣ ΕΘΝΟΣ.

Π. ΓΕΝΝΗΜΑΤΑΣ: ΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΔΕΝ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ…

ΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΔΕΝ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ…

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΓΕΝΝΗΜΑΤΑΣ

Επίτιμος Αντιπρόεδρος της ΕΤΕπ

Ο Παναγιώτης Γεννηματάς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1949. Σπούδασε Νομικά, Κλασική Φιλολογία, Πολιτική Κοινωνιολογία, Διεθνείς Σχέσεις, Φιλοσοφία και Μουσικολογία στα Πανεπιστήμια Αθηνών (1967-1974),Μονάχου (1976-1980) και Freiburg (1979) στη Γερμανία.
Μιλάει την αγγλική, γαλική, γερμανική και ιταλική.
Διετέλεσε:
- Ειδικός σύμβουλος του πρωθυπουργού Γ. Ράλλη (1980-1981).
- Αντιπρόεδρος Δ.Σ. της Εθνικής Λυρικής Σκηνής (ΕΛΣ 1980-1982)...

Ο έγκριτος αρθρογράφος των Φαϊνάνσιαλ Τάϊμς W. Munchau τόλμησε προ ημερών να ομολογήσει ότι μόνον τα ανερχόμενα κόμματα της ευρωπαϊκής ριζοσπαστικής Αριστεράς (Ισπανία PODEMOS, Ελλάδα ΣΥΡΙΖΑ) υιοθετούν για το πρόβλημα των χρεών ως προγραμματική θέση εκείνη που, κατά την άποψή του, είναι και η πιο ρεαλιστική: Επεκτατική πολιτική και αναδιάρθρωση χρεών. Στην έννοια της αναδιάρθρωσης συμπεριλαμβάνεται βεβαίως και η διαγραφή.

Είναι αλήθεια ότι τα βάρη των χρεών στις πιο εύθραυστες περιφερειακές οικονομίες είναι υπέρμετρα.

Το ιταλικό χρέος έχει ήδη αγγίξει το 140% του ΑΕΠ και η περαιτέρω εξυπηρέτησή του καθίσταται επαχθής. Δυσβάστακτο είναι επίσης το κόστος εξυπηρέτησης του χρέους της Ισπανίας ενώ αντίστοιχα σοβαρή τείνει να γίνει η κατάσταση και της Γαλλίας. Το ελληνικό χρέος είναι μακράν το βαρύτερο (170% του ΑΕΠ) Έχει όμως ήδη από το 2012 ευεργετηθεί με ένα ριζικότατο προκαταρκτικό κούρεμα απέναντι στους ιδιώτες. Ευεργέτημα που πρακτικά εξατμίστηκε από την πολλαπλάσια αναχρηματοδότηση των δημοσιονομικών κενών της περιόδου 2012-2015.

Η εκτίμηση ότι η βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους παραμένει προβληματική δεν αποτελεί αποκλειστική αξιολόγηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Πλείστοι και μη αριστεροί οικονομολόγοι συνομολογούν ευρύτατα ότι είτε η διαγραφή ενός σημαντικού μέρους του χρέους, είτε μια αναδιάρθρωση που μακροπρόθεσμα θα ισοδυναμεί με μερική διαγραφή είναι αναγκαία για τη βιωσιμότητα της ελληνικής οικονομίας. Το ερώτημα είναι γιατί η εκτίμηση αυτή δεν γίνεται και από τα συντηρητικά πολιτικά κόμματα επίσημα αποδεκτή.
Είναι γνωστό ότι η «συντηρητική» προσέγγιση της οικονομίας είναι κατά κανόνα πιο «ρεαλιστική», πιο «υπεύθυνη» και πιο «προσγειωμένη», καθώς ο συντηρητικός πολιτικός χώρος εκπροσωπεί υποτίθεται αμεσότερα τον κόσμο της επιχειρηματικότητας και της οικονομίας.

Η Αριστερά θεωρείται ο χώρος των ιδεαλιστικών προσεγγίσεων, πυρήνας των οποίων είναι πάντοτε η προτεραιότητα προστασίας των συμφερόντων των ολιγότερο προνομιούχων στρωμάτων της κοινωνίας. Η περί διαγραφής όμως μέρους του χρέους πολιτική θέση δεν αφορά μόνον αυτά. Αφορά το σύνολο της ελληνικής οικονομίας και ίσως στο βάθος να ευνοεί περισσότερο την επιχειρηματική τάξη και τους πλέον προνομιούχους, καθώς η ευεργετική της επίπτωση θα αντανακλάσει εντονότερα στη δική τους οικονομική ανάκαμψη.

Γιατί λοιπόν η πολιτική συντήρηση δεν τολμά καν να εκστομίσει την (απαγορευμένη;) λέξη «διαγραφή»;
Οι «ρεαλιστές» θα σπεύσουν προφανώς να απαντήσουν ότι η διαγραφή του χρέους δεν είναι συζητήσιμη, εφ’ όσον το ελληνικό χρέος διακατέχεται σήμερα κατά το μεγαλύτερο μέρος από κυρίαρχες πολιτικές οντότητες (κράτη) και από διεθνείς οργανισμούς όπως η ΕΚΤ και το ΔΝΤ. Το πολιτικό ανισοζύγιο σε μια πιθανή απόπειρα αναδιαπραγμάτευσης είναι πασιφανές. Η ενδοτικότητα επομένως του «ανίσχυρου» χρεωμένου κράτους θεωρείται δεδομένη.
Ασφαλώς η θέση δεν αντέχει σε κριτική. Η γνωστή αυτή από το 2010 επιχειρηματολογία μπορεί εύκολα να αντιστραφεί.

Η Ευρώπη είναι σήμερα σε βαθύτερη ίσως κρίση απ’ ότι το 2008-2010. Η ύφεση έχει κρούσει τη θύρα των ισχυρών και έχει αντίστοιχα επιβαρύνει και το βάρος αλλά και τις προοπτικές των χρεωμένων.

Οι εκτιμήσεις για το μέλλον της Νομισματικής Ένωσης είναι δυσοίωνες. Η τολμηρή διατύπωση μιας καλοθεμελιωμένης πρότασης από έναν χειμαζόμενο εταίρο δεν μπορεί κατηγορηματικά να απορριφθεί. Η ιστορική εμπειρία των διαγραφών είναι ευρύτατη και για την ίδια τη Γερμανία έχει στο παρελθόν υπάρξει λυτρωτική. Η παρασκηνιακή υποστήριξη της πρότασης δεν μπορεί επομένως παρά να είναι ισχυρή.
Το σπουδαιότερο:

Ένα αίτημα διαγραφής που είναι βέβαιο ότι θα υποκινήσει πολυμερή έντονη υποστήριξη δεν αποτελεί εχθρικό διάβημα απέναντι στους εθνικά κυρίαρχους διακατόχους του ελληνικού χρέους, ούτε απειλεί, όπως νομίζεται, τα συμφέροντα των ευρωπαίων φορολογουμένων που έχουν δανείσει την Ελλάδα.

Γιατί απλούστατα δεν θα πληρώσουν άμεσα αυτοί. Η διαγραφή μπορεί να γίνει με τρόπο που δεν συνεπάγεται εθνικολογιστική ζημία. Αρκεί η κεντρική ομοσπονδιακή τράπεζα (που είναι η ΕΚΤ) να αναλάβει τη θεσμική ευθύνη που της αναλογεί.
Το δρόμο έχει υποδείξει εδώ και τριάντα χρόνια η Ιαπωνία. Η κεντρική τράπεζα αγοράζει και διακρατεί κρατικά ομόλογα επ’ αόριστον. Η αντίστοιχα μακροχρόνια διακράτηση των ελληνικών ομολόγων που ήδη διακατέχονται από την ΕΚΤ, ενδεχομένως και ακόμη περισσότερων, με τη δυνατότητα παρατεταμένης μετακύλισης των λήξεων τεχνικά ισοδυναμεί με οιονεί διαγραφή. Το χρέος αυτό θα μπορούσε κάποια στιγμή μάλιστα να ακυρωθεί, στο βαθμό που η ευρωζώνη θα επιζούσε και ευημερούσε. Προτεραιότητα έχει η έξοδος από την ύφεση. Η ιστορία έχει αποδείξει ότι η λογιστική των χρεών εύκολα ακολουθεί.

Πηγή άρθρου: http://new-deal.gr/%ce%b4%ce%b9%ce%b1%ce%b3%cf%81%ce%b1%cf%86%ce%b5%cf%83-%ce%b4%ce%b5%ce%bd-%ce%b3%ce%b9%ce%bd%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%b1%ce%b9-%ce%bc%ce%bf%ce%bd%ce%bf-%cf%83%cf%84%ce%b1-%ce%ba%ce%bf%ce%bc%ce%bc%ce%b1/#ixzz3KlOJZBKv
http://new-deal.gr

Το σχολιο μου:

 Ενα υπεροχο αρθρο απο τον φιλο μου επιτιμο αντιπροεδρο της Ευρωπαικης Τραπεζας Επενδυσεων Π. Γεννηματα για την αναγκαιοτητα κουρεματος του δημοσιου χρεους και αναδιαρθρωσης του ωστε να καταστει αυτο βιωσιμο, αποψη που υποστηριζω ηδη απο το 2010 με σειρα αρθρων και συνεντευξεων μου.

ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ: ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΕΓΡΑΦΑ ΚΑΙ ΕΛΕΓΑ  ΕΔΩ ΚΑΙ 4 ΧΡΟΝΙΑ

ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ:
ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΕΓΡΑΦΑ ΣΤΙΣ 25 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΤΟΥ 2011 ΠΡΙΝ ΑΚΟΜΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΚΟΡΥΦΗΣ ΓΙΑ ΤΟ PSI ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ ΜΟΥ ΜΕ ΤΙΤΛΟ ΚΡΙΣΗ ΧΡΕΟΥΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΥΣΗ.

<<Η άποψη μου ήταν και παραμένει αμετακίνητη, πως θα χρειαστεί πιο τολμηρή αντιμετώπιση με διεύρυνση του PSI ( μηχανισμός εθελοντικής συμμετοχής ιδιωτών) και βεβαίως χωρίς αναγκαστικό κούρεμα του χρέους, το οποίο θα δημιουργήσει εφιαλτικά νέα προβλήματα και θα αποτελέσει πιστωτικό γεγονός. Χρειάζεται λοιπόν, να επιδιωχθεί η βαθύτερη συμμέτοχη σε εθελοντική βάση του συνόλου των ομολογιούχων, όπως και η άμεση ενίσχυση με πολύ μεγαλύτερα ποσά τόσο του προσωρινού μηχανισμού EFSF (European Financial Stability Facility) oσο και του μόνιμου ESM (European Stability Mechanism) με περιπου 2 τρις ευρώ, ώστε να μπορούν, να παρεμβαίνουν πολύ περισσότερο στην δευτερογενή αγορά ομολόγων, για να επιτευχθεί σε μεγαλύτερο ποσοστό εθελοντικό κούρεμα του χρέους από το ανεπαρκές 21% στο 50% χωρίς αυτό, να χαρακτηριστεί ποτέ πιστωτικό γεγονός, που θα μας βγάλει για πολλά χρόνια εκτός αγορών. Ηρθε η ώρα η Ευρώπη, να πάψει, να αργοπορεί και να αντιμετωπίζει μίζερα το ζήτημα, γιατί αν δεν το έχουν καταλάβει τα ισχυρά αλαζονικά μέλη της, τα θεμέλια του κοινού νομίσματος έχουν πάρει φωτιά, από την οποία δεν θα γλιτώσει κανείς.
Επίσης επιβάλλεται, να διευρυνθεί η δυνατότητα παρέμβασης των ταμείων EFSF και ΕSM με την πιθανή μάλιστα συγχώνευση των προβλεπόμενων πόρων τους. Είναι κατάλληλη πλέον η στιγμή, να δημιουργηθεί άμεσα και ευρωομόλογο έκδοσης της ΕΚΤ, για να ηρεμήσουν οι αγορές και να αποκατασταθεί η ροή δανεισμού στην περιφέρεια της ευρωζώνης. Εξάλλου θα χρειαστεί, να γίνει με την στήριξη της Ευρώπης η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, οι οποίες θα συμμετάσχουν στο πρόγραμμα και θα υποστούν ζημίες. Αυτό δεν μπορεί να γίνει από το ελληνικό κράτος, γιατί θα σήμαινε, ότι θα έπρεπε πάλι, να δανειστεί, για να το επιτύχει.>>

ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΜΟΥ ΕΔΩ:

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΧΡΕΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΛΥΣΗ ΠΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΩ

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΜΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ; 

ΑΡΘΡΟ ΒΑΓΓΕΛΗ ΙΩΑΝΝΙΔΗ:ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ;

<< To δημόσιο χρέος της Ελλάδας είναι μετά το επιθυμητό, αλλά ανεπαρκές κούρεμα (PSI) του 2012 και το πρόγραμμα επαναγοράς των ελληνικών ομολόγων (Δεκέμβριο 2012) μειωμένο από 367,9 δισ. ευρώ (ή 176,4% του ΑΕΠ) στο τέλος του 2011 σε 305,5 δισ. ευρώ (ή 156,6% του ΑΕΠ) στο τέλος του 2012. Αυτό και μόνο αποδεικνύει, ότι το δημόσιο χρέος της χώρας παραμένει απολύτως μη βιώσιμο και ότι απαιτείται βαθύτερο και συνολικότερο κούρεμα του, για να επανέλθει άμεσα σε βιώσιμα επίπεδα, όπως κατ΄επανάληψη έχω γράψει αλλά και ζητήσει σε όλες τις δημόσιες τοποθετήσεις μου  από το 2011, όταν οι περισσότεροι δημοσιολογούντες, συμπεριλαμβανομένης της πολιτικής ηγεσίας τότε, ήταν αντίθετοι ακόμη και στο αρχικό κούρεμα (PSI), που τελικά έγινε και μετά πάλι λανθασμένα μας το παρουσίασαν ως τελική σωτηρία μας. Μια ματιά στις δηλώσεις των πολιτικών αρχηγών των μεγαλύτερων κομμάτων τον Ιούνιο του 2011 είναι ενδεικτική.>>


ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΕΓΡΑΦΑ ΣΤΗΝ ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΟΝ ΜΑΡΤΙΟ ΤΟΥ 2011:
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ:<<Έτσι τώρα οδηγηθήκαμε στην συμφωνία στα πλαίσια της ΕΕ μετά την σύνοδο κορυφής της 11 Μαρτίου για επιμήκυνση της αποπληρωμής στα 7,5  χρόνια των 80 δις ευρω από την χώρα μας προς τον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης χωρίς ακόμη, να έχει επιτευχθεί συμφωνία και με το ΔΝΤ για τα υπόλοιπα 30 δις, και την μείωση του επιτοκίου δανεισμού μας κατά μία μονάδα. Αυτή βεβαίως είναι μία θετική εξέλιξη, που δίνει μία ανάσα στην Ελλάδα, αλλά αποτελεί σταγόνα στον ωκεανό μπροστά στο δυσθεώρητο χρέος, που πρέπει να εξυπηρετήσουμε τα επόμενα χρόνια. Βεβαίως θα χρειαστεί και το ΔΝΤ, να ακολουθήσει την ίδια συμφωνία άμεσα. Η  επιμήκυνση μεταφέρει περί τα 50 δισ. ευρώ από δύο δύσκολες χρονιές (το 2014 και το 2015) στα μελλοντικά χρόνια, ενώ η μείωση του επιτοκίου μειώνει κατά περίπου 6 δισ. ευρώ τους τόκους, που θα απαιτούνταν, να πληρώσει η χώρα, αν η επιμήκυνση συμφωνούνταν χωρίς την μείωση του επιτοκίου δανεισμού και επιτρέπει, να μειώσουμε κατά 2% το ποσοστό του δημοσίου χρέους επι του ΑΕΠ. Όμως δεν επετεύχθη η συμφωνία για επαναφορά ομολόγων από την δευτερογενή αγορά, έτσι ώστε πρακτικά, να μειώσουμε περαιτέρω το χρέος, επειδή η επαναγορά θα γινόταν άμεσα με τις  τρέχουσες τιμές, που είναι κατ 30% περίπου χαμηλότερες αν και συμφωνήθηκε η δυνατότητα αγοράς ομόλογων από τον μηχανισμό στήριξης από την πρωτογενή αγορά, εφόσον αυτό χρειαστεί. Ακόμη όμως και να πετύχαινε η κυβέρνηση το σύνολο των στόχων, που είχε θέσει σχετικά με την σύνοδο κορυφής της ευρωζώνης και τις αποφάσεις της δεν θα κατόρθωνε, να μειώσει με αυτές το δημόσιο χρέος πάνω από 10% του ΑΕΠ και αυτό είναι ενδεικτικό του μεγέθους του προβλήματος.

  Αναλήφθηκαν μάλιστα έναντι της συμφωνίας αυτής υποχρεώσεις για νέα μέτρα και ας το διαψεύδει μετ` επιτάσεως η κυβέρνηση όπως  και η δέσμευση, ότι θα προέλθουν τα επόμενα 5 χρόνια 50 δις ευρώ από αποκρατικοποιήσεις και αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας. Βεβαίως κανείς δεν μπορεί, να διαφωνήσει με την αναγκαιότητα αποκρατικοποιήσεων και αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας ίσα ίσα το αντίθετο, αλλά  δεν υπάρχει κανείς λογικός άνθρωπος, που να πιστεύει, ότι σε αυτό το χρονικό διάστημα θα συγκεντρωθεί αυτό το ποσόν. Αντιθέτως μάλιστα κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση επιδεικνύουν μια άνευ προηγουμένου επιπολαιότητα και αντιφάσκουν, αφού, ενώ υποστηρίζουν την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας ταυτοχρόνως, συναγωνίζονται σε λαϊκίστικες κορώνες περι μη  ξεπουλήματος και μη πώλησης δημόσιας γης. Έφτασε μάλιστα η κυβέρνηση, να προαναγγέλλει τη ψήφιση νόμου για την απαγόρευση πώλησης γης λες και υπάρχει δυνατότητα σοβαρά, να συγκεντρωθεί ένα τέτοιο ποσό μόνο με μακροχρόνιες μισθώσεις ακινήτων αποδεικνύοντας, ότι είναι παράλυτη από χρόνιες ιδεολογικές αγκυλώσεις. Οι πανηγυρισμοί λοιπόν του ΠΑΣΟΚ είναι πρέπον, να σταματήσουν άμεσα λαμβανομένου υπόψη και του γεγονότος, ότι με την προηγηθείσα συμφωνία αναλήφθηκε η υποχρέωση, να δημιουργηθούν πλεονάσματα ύψους 11 δις ευρώ τον χρόνο επι 20 χρόνια, για να μειωθεί το δημόσιο χρέος στο 60% του ΑΕΠ στόχος  εξωπραγματικός, που δεν θα επιτευχθεί. Ακόμη θα πρέπει, να ληφθεί υπόψη, ότι για να είχαμε ουσιαστική αντιμετώπιση της κρίσης χρέους στην ευρωζώνη, θα χρειαζόταν ο μηχανισμός στήριξης, να ενισχυθεί με κεφάλαια ύψους τουλάχιστον 2.5 τρις ευρώ ούτως ώστε, να μιλούμε σοβαρά για δυνατότητα αγοράς ομολόγων για λογαριασμό της Ελλάδας και σοβαρής εξυπηρέτησης του χρέους, πράγμα που δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα και τα 500 δις, που συμφωνήθηκαν για τον μόνιμο μηχανισμό  αδυνατούν, να πείσουν τις αγορές, ότι το ελληνικό δημόσιο χρέος στο τέλος δεν θα αναδιαρθρωθεί.

  Δεδομένου λοιπόν οτι η αντίληψη των σημερινών ηγετών της Ευρώπης είναι λογιστική και δεν βάζει ως στόχο την ριζική επίλυση του προβλήματος και με σίγουρη πλέον την είσοδο στον μηχανισμό και της Πορτογαλίας, μπορεί, να διαπιστώσει κανείς, γιατί τα κεφάλαια ενίσχυσης του μηχανισμού, που συμφωνήθηκαν, δεν επαρκούν καθόλου για την αντιμετώπιση του προβλήματος και γιατί οι οίκοι πιστοληπτικής αξιολόγησης όπως η Μoody`s υποβάθμισαν εκ νέου στις αρχές Μαρτίου την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας μας. Δεν είναι μάλιστα τυχαίο, ότι ο ίδιος οίκος προχώρησε στις 16 Μαρτίου σε υποβάθμιση κατά δύο μονάδες του κρατικού χρέος της Πορτογαλίας , από Α1 σε Α3, μετά την παραπάνω συμφωνία, διότι δεν πείθεται, ότι τα ποσά, που συμφωνήθηκαν μπορούν, να αντιμετωπίσουν την κρίση χρέους στην ευρωζώνη. Ούτως η άλλως χρειαζόταν μια πιο ριζική απόφαση αντιμετώπισης της κρίσης χρέους απο τους ηγέτες της Ευρώπης, που επιδεικνύουν ένα πρωτοφανές έλλειμμα ηγεσίας. Πιθανότατα μάλιστα κατά την εκτίμηση μου κερδίζουν απλά χρόνο, για τις εκτεθειμένες στο χρέος τράπεζες τους μέχρις ότου αυτές προετοιμαστούν, να αφομοιώσουν τις ζημίες από μια νεα ρύθμιση του χρέους των περιφερειακών χωρών, για αυτό επιλέγουν άτολμες λύσεις, ενώ κατά την γνώμη μου θα έπρεπε τώρα, να δοθεί μια ριζική απάντηση στο πρόβλημα του χρέους και όχι μετά από δύο χρόνια υπο χειρότερες συνθήκες.>>

OΛΟΚΛΗΡΗ Η ΤΟΤΕ ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΜΟΥ ΤΟΝ ΜΑΡΤΙΟ ΤΟΥ 2011 ΕΔΩ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΟΗΤΩΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΜΑΘΕΙΑ ΤΟΥΣ ΑΜΦΙΣΒΗΤΟΥΝΤΕΣ

εισηγηση στο προσυνεδριο της δημοκρατικης συμμαχιας του ...

 ΤΟ ΗΧΗΤΙΚΟ ΤΗΣ  ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΣ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ :

ΒΙΝΤΕΟ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Β. ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΣΤΗΝ ΕΡΑ

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΒΑΓΓΕΛΗ ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΣΤΗΝ ΕΡΑ ΦΛΩΡΙΝΑΣ ΣΤΙΣ 20/11/2012 ΣΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ ΣΟΦΙΑ ΖΟΥΖΕΛΗ

ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΣΦΑΤΟ ΑΡΘΡΟ ΜΟΥ ΤΟΝ ΑΠΡΙΛΙΟ ΤΟΥ 2013 ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ;   

ΑΡΘΡΟ ΒΑΓΓΕΛΗ ΙΩΑΝΝΙΔΗ:ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ;

ΕΛΕΓΑ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΑΠΡΙΛΙΟ:
<< Άποψη μου αμετακίνητη είναι, ότι το γρηγορότερο θα πρέπει, να διεκδικηθεί από την πλευρά μας με συνεχείς πιέσεις και να αποφασιστεί από τους δανειστές μας επιτέλους, ως μόνη διέξοδος, ένα νέο πραγματικό και εθελοντικό κούρεμα του δημοσίου χρέους, που βρίσκεται στα χέρια των επίσημων δανειστών της χώρας, ένα Οfficial Sector Ιnvolvement ( OSI). Το κούρεμα αυτό πρέπει, να αφορά το σύνολο του χρέους, που έχουν στα χέρια τους οι επίσημοι δανειστές, δηλαδή οι χώρες οι  οποίες μας δάνεισαν μέσω του μηχανισμού στήριξης από τον Μάιο του 2010 με τα διακρατικά δάνεια , τα ποσά που μας δάνεισαν μέσω του EFSF αργότερα , καθώς και το χρέος που κατέχει η ΕΚΤ και οι κεντρικές τράπεζες των κρατών μελών, όπως και το ΔΝΤ, που μέχρι σήμερα μας έχει δανείσει ένα ποσό περίπου 27 δις ευρώ.  

Όσο δύσκολα και αν είναι για την μεν  ΕΚΤ, να αποδεχθεί αλλαγή του καταστατικού της για κάτι τέτοιο και για δε το ΔΝΤ να αποδεχθεί  πρώτη φορά στην ιστορία  κούρεμα του δικού του ποσού, επειδή δεν θέλει, να χάνει τα χρήματα του, διότι θεωρεί, πως είναι δανειστής τελευταίου καταφυγίου και δεν πρέπει, να δημιουργηθεί προηγούμενο εις βάρος του, είναι απαραίτητο πάση θυσία, να το επιδιώξουμε συντονισμένα. Άλλωστε το ΔΝΤ για το επίσημο χρέος, που βρίσκεται στα χέρια των υπολοίπων δανειστών ορθά επιδιώκει και ζητά το κούρεμα, όπως έχουμε διαπιστώσει μέχρι σήμερα, άλλα παράλληλα  επιθυμεί, να εξαιρέσει τα χρήματα, που δάνεισε στην Ελλάδα το ίδιο. Το ύψος του κουρέματος αυτού απαιτείται , να φτάσει στο 50% του χρέους, που κατέχουν οι επίσημοι πιστωτές, έτσι ώστε το δημόσιο χρέος της χώρας, να πέσει κάτω από το 80% του ΑΕΠ και να καταστεί πραγματικά βιώσιμο, διότι όπως έχω τοποθετηθεί με άρθρο μου το 2011, ο επιδιωκόμενος στόχος για χρέος 120% του ΑΕΠ το 2020 δεν καθιστά το ελληνικό χρέος βιώσιμο σε καμία περίπτωση. Το δημόσιο χρέος της χώρας, που βρίσκεται στα χέρια των επίσημων πιστωτών μας ανέρχονταν  στο ύψος των 183 δις ευρώ στο τέλος του 2012 από το σύνολο των 305,5 δίς.

Επίσης το ποσό των 50 δις της ανακεφαλαιοποίησης των ελληνικών τραπεζών αποτελεί αδήριτη ανάγκη, να επιδιώξουμε μετά από σκληρή επαναδιαπραγμάτευση, να προέλθει απευθείας από τον (ΕSM) Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας, χωρίς να επιβαρυνθεί τελικά το δημόσιο χρέος, με την βοήθεια ενός συνασπισμού επιτέλους  των πληττόμενων χωρών του Νότου με προεξάρχουσες τις Ιταλία και Ισπανία, που ήδη πέτυχαν για το μέλλον με την  απόφαση του Συμβουλίου Κορυφής τον Ιούνιο του 2012 για τις ανάγκες ανακεφαλαιοποίησης των δικών τους τραπεζών, να προέλθουν τα απαραίτητα ποσά για αυτές απευθείας από τον (ΕSM) Ευρωπαϊκό Μηχανισμό, όταν λειτουργήσει η τραπεζική ένωση.  Σε αυτό μας το αίτημα θα έχουμε συμπαραστάτη και το ΔΝΤ, το οποίο ήδη πιέζει προς αυτήν την κατεύθυνση, αναγνωρίζοντας διαρκώς σε αντίθεση με τις εμμονές των Ευρωπαίων, ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο αλλιώς. Κάτι τέτοιο θα έχει ως αποτέλεσμα την πρόσθετη μείωση του κατά 25% επι του ΑΕΠ, ακριβώς επειδή τα χρήματα, που θα απαιτηθούν για τις τράπεζες, δεν θα επιβαρύνουν τελικά το ελληνικό δημόσιο. Αν μάλιστα υπάρξει συνδυασμός κουρέματος κατά 50% και ανακεφαλαιοποίηση απευθείας από τον ESM,  τότε θα έχουμε σωρευτικά μια μείωση του δημοσίου χρέους κατά 60% περίπου επι του ΑΕΠ.>>

 

ΠΡΟΒΛΕΠΩ ΠΩΣ Ο ΣΥΡΙΖΑ ΔΕΝ ΘΑ ΤΗΝ ΠΑΤΗΣΕΙ

ΠΡΟΒΛΕΠΩ ΠΩΣ Ο ΣΥΡΙΖΑ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΠΑΤΗΣΕΙ ΟΠΩΣ Η ΝΔ ΚΑΙ ΝΑ ΔΕΧΤΕΙ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΦΑΣΗ ΝΑ ΜΠΕΙ ΣΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΜΕ ΣΤΟΧΟ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΙΣΗ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ ΩΣ ΕΧΟΥΝ. ΕΠΙΣΗΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΧΑΖΟΙ ΝΑ ΕΚΛΕΞΟΥΝ ΠΡΕΔΡΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΒΟΥΛΗ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΤΕΙΝΟΥΝ ΕΤΣΙ ΤΗΝ ΘΗΤΕΙΑ ΤΗΣ. ΑΣ ΕΤΟΙΜΑΣΤΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΓΙΑ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΝ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟ Η ΤΟ ΑΡΓΟΤΕΡΟ ΤΟΝ ΜΑΡΤΙΟ. ΤΕΛΕΙΩΣΑΝ ΤΑ ΧΡΟΝΙΚΑ ΠΕΡΙΘΩΡΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΙΓΜΟΙ.

ΓΗ ΚΑΙ ΥΔΩΡ ΣΤΟΥΣ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ; ΚΡΙΜΑ

Γη και υδωρ λοιπον για να γυρισει η τροικα και να συνεχισουμε την δημοσιονομικη βαρβαροτητα που μας κραταει ως κοινωνια και χωρα σε κωματωδη κατασταση...Τι να πει κανεις. .

ΟΙ ΦΟΡΟΙ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΦΟΡΟΥΣ

Οι φοροι σκοτωνουν τους φορους ελεγε ο Ξ Ζολωτας. Ενω σημερα ολοι γνωριζουν τα καταστροφικα αποτελεσματα που προεκυψαν απο την αθλια και αποτυχημενη συνταγη της τροικα με την υπερφορολογηση που καταστρεφει την πραγματικη οικονομια και τα χαρατσια οι διοικουντες ειναι ετοιμοι να αυξησουν και αλλο τον ΦΠΑ και τον ειδικο φορο καταναλωσης για να πειστουν οι δανειστες να γυρισουν και να συνεχιστει η τρελα της βαρβαρης δημοσιονομικης προσαρμογης. Αυτο δεν ειναι διαπραγματευση αλλα ακορντεον κ Γκικα Χαρδούβελη.

ΤΙ ΕΝΝΟΕΙ ΤΟ ΔΝΤ ΟΤΑΝ ΜΙΛΑ ΓΙΑ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΟ ΚΕΝΟ

Για να καταλαβουμε τι εννοει το ΔΝΤ οταν μιλα για δημοσιονομικο κενο πρεπει να εχουμε υποψη ότι η χωρα εχει ηδη πρωτογενες πλεονασμα και σχεδον του χρονου θα εχει μηδενισει το δημοσιονομικο ελλειμμα κατα συνεπεια το οποιο κενο προκυπτει απο τους στοχους των δανειστων για την εξυπηρετηση ενος χρεους που δεν ειναι βιωσιμο. Το κενο λοιπον αφορα τους εξωπραγματικους στοχους πλεονασματων που προγραμματισαν στο εκτος τοπου και χρονου σχεδιο τους με το οποιο νομιζουν πως θα κατορθωσουν να αποπληρωθει το δημοσιο χρεος χωρις κουρεμα. Και οι δικοι μας δεχονται αυτους τους στοχους με το επιχειρημα της σωτηριας της χωρας. Καλα κρασια....

Επιδόματα ανεργίας κατέβαλε η Δανία σε τζιχαντιστές.

Ενώ είχαν εγκαταλείψει τη χώρα

Επιδόματα ανεργίας κατέβαλε η Δανία σε μαχητές του Ισλαμικού Κράτους

Τρεις χιλιάδες Ευρωπαίοι τζιχαντιστές εκτιμάται ότι πολεμούν στη Συρία   (Φωτογραφία:  Reuters )

---

H Δανία κατέβαλε επιδόματα ανεργίας σε 28 πρόσωπα που έχουν εγκαταλείψει την χώρα και έχουν προσχωρήσει στις τάξεις των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους (IS) στη Συρία, επιβεβαίωσε την Πέμπτη η Υπηρεσία Πληροφοριών της χώρας (PET).

Η Υπηρεσία ανέφερε στην εφημερίδα BT ότι από τους 28 δικαιούχους, οι 15 έχουν διαταχθεί να επιστρέψουν τα χρήματα, οκτώ περιπτώσεις τελούν υπό διερεύνηση και οι πέντε εξ αυτών απαλλάχθηκαν ελλείψει επαρκών αποδεικτικών στοιχείων.

«Είναι απίστευτα σημαντικό να μην είμαστε αφελείς» δήλωσε στην εφημερίδα η υπουργός Δικαιοσύνης Μέτε Φρέντρικσεν, ερωτηθείσα για τα στοιχεία που προήλθαν από τη διασταύρωση των αρχείων από πολλές διοικητικές υπηρεσίες.

Η Δανία είναι μία από τις πλέον γενναιόδωρες χώρες σε ό,τι αφορά την καταβολή επιδομάτων ανεργίας, το οποίο ενδέχεται να φθάσει και τις 801 κορόνες (108 ευρώ) την ημέρα για περίοδο δύο ετών.

Δεν έχει διευκρινιστεί εάν οι δικαιούχοι που ερευνώνται συνεχίζουν να λαμβάνουν τα επιδόματα, ούτε εάν είναι όλοι τους Δανοί υπήκοοι ή πόσοι είναι αλλοδαποί.

Μεταξύ των χωρών της Δύσης που αριθμούν τους μεγαλύτερους αριθμούς τζιχαντιστών, η Δανία καταλαμβάνει τη δεύτερη θέση πίσω από το Βέλγιο.

Σύμφωνα με την Υπηρεσία Πληροφοριών «περισσότεροι από 100» κάτοικοι της χώρας έφυγαν προκειμένου να πολεμήσουν με το Ισλαμικό Κράτος στη Συρία, ωστόσο ένας Δανός που ειδικεύεται στα θέματα της Μέσης Ανατολής, ο Νάσερ Κάντερ, υποστήριξε ότι ο αριθμός αυτός πρέπει να αναθεωρηθεί προς τα πάνω, καθώς η συγκεκριμένη εκτίμηση χρονολογείται από τον Ιούνιο.

«Ο αριθμός αυξάνεται σε πολλές χώρες, γιατί λοιπόν να μη γίνεται το ίδιο στην περίπτωση της Δανίας;» ανέφερε μιλώντας στη βελγική εφημερίδα Berlingske.

Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ/Γαλλικό

Το σχολιο μου: Η ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΟΥ ΜΥΘΟΥ ΤΟΥ ΣΚΑΝΔΙΝΑΒΙΚΟΥ ΜΟΝΤΕΛΟΥ ΑΦΟΜΟΙΩΣΗΣ ΚΑΙ ΠΟΛYΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟΤΗΤΑΣ . ΚΑΙ ΠΛΗΡΩΝΑN ΣΕ ΑΛΛΟΔΑΠΟΥΣ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ ΤΗΝ ΜΕΡΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΦΟΜΟΙΩΣΑΝ ΠΟΛΛΟΥΣ ΚΑΙ ΑΡΚΕΤΟΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΝ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΩΝ ΤΖΙΧΑΝΤΙΣΤΩΝ. ΓΙΑΤΙ ΚΑΙ ΟΙ ΜΥΘΟΙ ΕΧΟΥΝ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΟΥΣ.

Από τα 21, στα 315 δισ. ευρώ

Σχέδιο ή... μαγικό κόλπο το πακέτο επενδύσεων του Γιούνκερ;

Παρουσιάζοντας το σχέδιο για το πακέτο επενδύσεων 315 δισ. ευρώ στην ΕΕ, ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ το χαρακτήρισε ως το «κομμάτι που έλειπε από το παζλ» για την υπέρβαση της κρίσης. Οι επιφυλάξεις ακούστηκαν ήδη από την Ευρωβουλή: Για να φτάσει το νούμερο τόσο ψηλά, θα μοχλευτούν κεφάλαια μόλις 21 δισ. ευρώ, φιλοδοξία που προκαλεί τουλάχιστον επιφυλάξεις.

Οι μεγάλες κοινοβουλευτικές ομάδες στο Στρασβούργο το στηρίζουν, ΜΜΕ και επιχειρηματικός κόσμος κρατούν στάση αναμονής μεταξύ των σκόρπιων αναφορών για το εάν το πακέτο είναι τολμηρό ή... θαύμα -με την έννοια του απίθανου.

Τα βασικά σημεία του πακέτου είναι τα εξής: Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα παράσχει μόλις 8 δισ. ευρώ και η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (EIB) θα βοηθήσει ώστε να παρασχεθούν συνολικά 21 δισ. ευρώ σε ένα ειδικό ταμείο. Ο Γιούνκερ επέμεινε ότι «δεν μπορούν να δημιουργηθούν νέα κρατικά χρέη» για να κινητοποιηθούν δημόσια κεφάλαια.

Το πακέτο θα υλοποιηθεί μέσω του οχήματος «Ευρωπαϊκού Ταμείου Στρατηγικών Επενδύσεων» (EFSI), το οποίο με τα αρχικά κεφάλαια θα στοχεύει να προσελκύσει επενδύσεις του ιδιωτικού τομέα σε έργα που θα επιλεγούν με αυστηρά κριτήρια, παρέχοντας εγγυήσεις. Έτσι, τα αρχικά 21 δισ. ευρώ θα γίνουν 315 δισ. ευρώ σε βάθος τριετίας.

Αυτό συνιστά μόχλευση με παράγοντα 15. Σε κάποιους σε Ευρωβουλή και ΜΜΕ αυτό θύμισε την γνωστή ιστορία από το Ευαγγέλιο με τα καρβέλια και τα ψάρια.

Οι Βρυξέλλες οι ίδιες επιμένουν πως το σχέδιο είναι αξιόπιστο, επειδή έχουν υπολογιστεί κεφάλαια που είναι βέβαιο ότι θα μπορεί να αξιοποιήσει η ΕΕ. Σε συνδυασμό με μέτρα που θα κάνουν ελκυστικότερη για επενδύσεις την Ευρώπη και διοχέτευση των έργων εκεί που χρειάζονται περισσότερο, η Κομισιόν ευελπιστεί ότι το πακέτο θα πυροδοτήσει «επανεκκίνηση».

Η επισήμανση του Γιούνκερ ότι δεν μπορούν να δημιουργηθεί νέο κρατικό χρέος δεν έχει μόνο να κάνει με την ικανοποίηση κυβερνήσεων των «28» που είναι εχθρικές σε κάτι τέτοιο: Σχετίζεται ακόμη περισσότερο με τον ουσιαστικό περιορισμό του ότι ο προϋπολογισμός της ΕΕ είναι μειωμένος και καμία χώρα δεν είναι διατεθειμένη να δώσει περισσότερα κεφάλαια (το παράδειγμα του «δεν πληρώνω» από το Λονδίνο είναι μόνο το πιο χαρακτηριστικό).

Η πρώτη αποτίμηση του πακέτου της Κομισιόν είναι ένα μείγμα στάσης αναμονής και επιφυλάξεων. Μέσα στην Ευρωβουλή, κόμματα της αντιπολίτευσης -από την Αριστερά μέχρι τους ακροδεξιούς ευρωσκεπτικιστές- απέρριψαν το πακέτο ως «μαγικό κόλπο».

Κάποιοι οικονομικοί παράγοντες στην ευρωπαϊκή ήπειρο, όπως αναφέρει το Reuters, το υποδέχθηκαν θετικά με επιφυλάξεις. Άλλοι -όπως η ιταλική ένωση βιομηχάνων Confidustria- επιφυλάχθηκαν ιδιαίτερα για το ύψος της μόχλευσης αλλά και για την «ασάφεια», όπως υποστηρίζουν, γύρω από την προέλευση των αρχικών κεφαλαίων.

Oικονομολόγοι της JPMorgan που επικαλείται το πρακτορείο χαρακτηρίζουν μάλλον απογοητευτικό το πακέτο, κρατώντας χαμηλές προσδοκίες για το ύψος στο οποίο θα φτάσουν πραγματικά οι επενδύσεις.  Ανάλογη ήταν η υποδοχή και στον ευρωπαϊκό οικονομικό τύπο, όπου ήταν σχετικά διαδεδομένη η εκτίμηση ότι οι επικρίσεις στο πακέτο μπορεί να είναι υπερβολικές.

Βλέποντας «θαυματουργό πολλαπλασιασμό χρημάτων», η Deutsche Welle, για παράδειγμα, καταλήγει σε σχόλιό της ότι -δεδομένης της αδυναμίας διάθεσης νέων κεφαλαίων- τα κράτη μέλη θα πρέπει να συμβάλουν αίροντας εμπόδια στις επενδύσεις. Όσον αφορά το εάν το πακέτο είναι ένα μεγάλο κουτί με περιτύλιγμα με πολύ μικρό περιεχόμενο, καταλήγει να αναρωτηθεί «πού είναι το κακό με λίγη δημιουργική σκέψη».

Επιμέλεια: Β.Ψυχογιός

Newsroom ΔΟΛ

 

ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ:

ΜΕΓΑΛΕΣ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ....ΛΙΓΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΣ ΡΕΑΛΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΒΛΑΠΤΕΙ

ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΟΙ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ ΔΕΝ ΤΗΡΟΥΝ ΤΙΣ ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ ΤΟΥΣ

ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΣΥΜΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΕΣΜΕΥΣΗ ΤΟΥ EUROGROUP ΟΤΙ ΘΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΚΑΙ ΑΛΛΗ ΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΚΑΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΟΤΙ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΕΙ AYTO ΒΙΩΣΙΜΟ ΑΝ Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΕΤΥΧΕΙ ΠΡΩΤΟΓΕΝΕΣ ΠΛΕΟΝΑΣΜΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΕΝΩ Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΕΤΥΧΕ ΠΡΩΤΟΓΕΝΕΣ ΠΛΕΟΝΑΣΜΑ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΕ ΘΕΤΙΚΟΥΣ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΑΣΘΕΝΙΚΟΥΣ ΡΥΘΜΟΥΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΕΝΩ ΚΟΝΤΕΥΕΙ ΝΑ ΕΠΙΤΥΧΕΙ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΟ ΠΛΕΟΝΑΣΜΑ ΟΙ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ ΕΜΠΑΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΗΡΟΥΝ ΤΙΣ ΔΕΣΜΕΥΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΗΣ ΒΑΖΟΝΤΑΣ ΝΕΕΣ ΣΚΛΗΡΕΣ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ. ΑΥΤΑ ΠΑΘΑΙΝΕΙ ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΔΙΑΠΡΑΓMAΤΕΥΕΤΑΙ ΚΑΙ ΛΕΕΙ ΣΥΝΕΧΩΣ ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΦΥΓΕΙ Η ΤΡΟΙΚΑ...

Εγκλημα κατά της Ελλάδος!

Εγκλημα κατά της Ελλάδος!

Το Μνημόνιο στην Ελλάδα απέτυχε, λέει (τέσσερα χρόνια μετά την εφαρμογή του) ο σύμβουλος της Ανγκελα Μέρκελ Πέτερ Μπόφινγκερ. Σε δηλώσεις του, ο στενός συνεργάτης της Γερμανίδας καγκελαρίου (από τον Μάρτιο του 2004, ο Μπόφινγκερ είναι μέλος του Συμβουλίου Εμπειρογνωμόνων της γερμανικής κυβέρνησης, δηλαδή των «σοφών» της οικονομίας) παραδέχεται ότι το πρόγραμμα που η τρόικα επέβαλε στην Ελλάδα, αντί να βοηθήσει την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, την επιδείνωσε. Κι αυτό γιατί, όπως λέει, εφαρμόστηκαν πολλά σκληρά μετρά λιτότητας σε σύντομο χρονικό διάστημα, με αποτέλεσμα η δημοσιονομική προσαρμογή να είναι απότομη και βάρβαρη για τη χώρα και τους πολίτες. «Το μοντέλο που εφαρμόστηκε στην Ελλάδα, πλέον, δεν ακολουθείται σε άλλες χώρες που μπαίνουν σε διαδικασία προσαρμογής» υπογραμμίζει στις δηλώσεις του στο capital.tv, ασκώντας δριμεία κριτική στις πολιτικές της τρόικας. «Θα έλεγα ότι το Μνημόνιο απέτυχε στο σύνολό του. Σίγουρα υπήρχε η ανάγκη για δημοσιονομική προσαρμογή στην Ελλάδα, δεν υπάρχει αμφιβολία για αυτό. Ομως, η δόση των μέτρων λιτότητας ήταν υπερβολική!»


Σύμφωνα με τον κ. Μπόφινγκερ, η Ευρώπη θα πρέπει να διαμορφώσει διαφορετική πολιτική και να επαναδιαπραγματευθεί τους όρους του ελληνικού προγράμματος διάσωσης, καθώς συμφωνήθηκαν πάνω σε υπερβολικά αισιόδοξες υποθέσεις για την ανάπτυξη.
Οπως λέει, πλέον η προσέγγιση που γίνεται σε άλλες χώρες είναι πολύ πιο προσεκτική. Δηλαδή, προχωρά μεν η προσαρμογή, αλλά σε μεγαλύτερο διάστημα, κάτι που σίγουρα είναι πιο αποτελεσματικό. Οπως εξηγεί, «χρειάζονται παρεμβάσεις που θα αυξήσουν την ανταγωνιστικότητα, άρα απαιτούνται διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Χρειάζονται όμως περισσότερες επενδύσεις, ιδιωτικές και δημόσιες, που θα ενισχύσουν την ανάπτυξη».


Ο Γερμανός οικονομολόγος και μέλος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων που συμβουλεύουν τη γερμανική κυβέρνηση είναι ο νεότερος της περίφημης ομάδας των «πέντε σοφών» και εκφράζει σταθερά κεϊνσιανές θέσεις (είναι υπέρμαχος του κατώτατου μισθού), ασκώντας κριτική και στο κόστος δανεισμού της Ελλάδας μέσω του μηχανισμού στήριξης της Ε.Ε. και του ΔΝΤ.


Ο κ. Μπόφινγκερ, από το 1992, είναι καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Βίρτσμπουργκ και ήταν από τους πρωτεργάτες μιας πρωτοβουλίας 59 καθηγητών υπέρ του ευρώ από το 1997, ενώ τον Αύγουστο του 2012 υποστήριξε, μαζί με τον Γιούργκεν Χάμπερμας και τον Γιούλιαν Νίντα-Ρίμελιν, μια σαφή αλλαγή πορείας της γερμανικής πολιτικής απέναντι στην κρίση του ευρώ. Από κοινού με επιφανείς Ευρωπαίους οικονομολόγους, είναι υπέρμαχος ενός συμφώνου για την απόσβεση των χρεών και μιας κοινής ευρωπαϊκής δημοσιονομικής πολιτικής.


Και βιβλίο-ράπισμα από Γερμανό δημοσιογράφο

«Καταπέλτης» για τις παρεμβάσεις της τρόικας, τις οποίες χαρακτηρίζει «σιωπηλό πραξικόπημα», είναι το βιβλίο-σοκ του Γερμανού δημοσιογράφου Γιούργκεν Ροτ, που κυκλοφόρησε σε τέταρτη έκδοση στη Γερμανία.
Οπως δήλωσε ο συγγραφέας στην Deutsche Welle, προβληματίστηκε πολύ προτού καταλήξει στον όρο «σιωπηλό πραξικόπημα», ο οποίος αποτελεί και τον τίτλο του βιβλίου του. Ωστόσο, πολλοί επιστήμονες και συνδικαλιστές τού είπαν ότι «αυτό που συμβαίνει στην ουσία τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, στην Πορτογαλία και την Ισπανία είναι “σιωπηλό πραξικόπημα”, γιατί γίνονται αλλαγές σε ένα πολιτικό και κοινωνικό σύστημα χωρίς δημοκρατική νομιμοποίηση, χωρίς τη συμμετοχή του πληθυσμού στις διαδικασίες».


Ο Γερμανός δημοσιογράφος κατηγορεί ευθέως την τρόικα για κοινωνική αναλγησία και «εκβιαστικούς χειρισμούς», αναφέροντας ως παράδειγμα ότι «σχεδόν πάντα αποσιωπά ότι οι ιδιωτικοποιήσεις οδηγούν σε απολύσεις, μειώσεις μισθών κάτω από τα επίπεδα που επιβάλλει ο υγιής ανταγωνισμός και σε επισφαλείς σχέσεις εργασίας». Επισημαίνει ακόμα ότι, όσον αφορά τη χώρα μας, ευθύνη για τη σημερινή κρίση φέρουν η ελληνική πολιτική τάξη, συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα που σχετίζονται μαζί της και η γενικότερη νοοτροπία της οικογενειοκρατίας.
Ο κ. Ροτ κάνει ειδική αναφορά στο πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης, παρατηρώντας ότι «το 80% των προσφύγων που εισρέουν στην Ε.Ε. έρχεται μέσω Ελλάδας, αλλά η Ευρώπη έχει αφήσει την Ελλάδα να παλεύει μόνη της με αυτό το πρόβλημα».


Στέλιος Κράλογλου

ΠΗΓΗ: ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ