ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΩΝ ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΟΥΣΑΝ ΧΡΟΝΙΑ

Οι κατοικοι φωναζαν χρονια στους Αναργυρους του Αμυνταιου οι αρμοδιοι ομως ελεγαν χιλιες δυο δικαιολογιες και εκωφευαν στις αγωνιωδεις εκκλησεις τους. Τωρα που ηρθε η καταστροφη του ορυχειου ολοι τρεχουν κανεις ομως δεν αναλαμβανει την ευθυνη και δεν παραιτειται.

ΤΑ ΑΚΡΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΣΥΝΑΝΤΩΝΤΑΙ ΣΤΟ ΠΑΡΑΛΟΓΟ

Η τρελα και η γραφικοτητα δεν πανε στα βουνα κυκλοφορουν αναμεσα μας αφου ακροαριστεροι και ακροδεξιοι με θεωριες συνωμοσιας που θα γεμιζαν σελιδες φθηνου αρλεκιν ή βιβλια του Λιακοπουλου ταυτιζονται σε αποψεις και πραξεις με στοχο την λογικη και την ευθυνη καταστρεφοντας καθε εννοια σοβαροτητας γιατι ο κακος πια μπαμπας δηλαδη το κρατος επαψε να τους σιτιζει με δανεικα και εχει πτωχευσει. Ειχε δικιο καποιος σοφος που ειπε παλαιοτερα ότι η ακροαριστερα και η ακροδεξια ειναι σαν τους χαυλιοδοντες του λαικιστη ελεφαντα. Ξεκινουν απο διαφορετικα σημεια και τεινουν προς το ιδιο σημειο στην αποληξη τους. Και κατα τα αλλα φταινε παντα οσοι τους χαλανε το παραμυθι και ειπαν εγκαιρα την αληθεια

Η ΑΝΑΛΥΣΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΜΠΛΟΚΟ ΤΩΝ ΑΡΑΒΩΝ ΣΤΟ ΚΑΤΑΡ

Το Καταρ και η Σαουδικη Αραβια ειχαν σχεσεις αμεσες αλλα και ανταγωνιστηκες. Και οι δυο χωρες ειναι σουνιτικες και διαγκωνιζονταν χρηματοδοτωντας τους ανταρτες της αραβικης Ανοιξης αλλα και τους εξτρεμιστες στην περιοχη διεκδικωντας την ηγεμονια επι των Αραβων σε καποιες χωρες. Και οι δυο συμμαχοι των ΗΠΑ. Και στις δύο υπαρχουν τεραστιες αμερικανικες βασεις. Μετα την εκλογη Τραμπ ζητηθηκε αμεσα απο τις χωρες αυτες να λαβουν σκληρα μετρα κατα της χρηματοδοτησης των τρομοκρατικων οργανωσεων. Οι Σαουδαραβες αρχισαν να συμμορφωνονται, το Καταρ οχι μονο δεν το επραξε, αλλα συνεχιζει και μαλιστα προσεγγισε τους Σιιτες του Ιραν που αποτελουν αντιπαλο της Δυσης αλλα και εχθρο των Σαουδαραβων στην περιοχη με συνεπειες ακομη και στο Μπαχρειν, που ενω εχει μια καταπιεζομενη συντριπτικη πλειοψηφια Σιιτων διοικειται απο μια σουνιτικη βασιλικη οικογενεια με την στηριξη της Σαουδικης Αραβιας, η οποια εκανε ακομη και εισβολη πριν 6 χρονια, για να τους κρατησει στην εξουσια με τανκς την στιγμη που εξεγερθηκαν οι Σιιτες εναντιον της βασιλικης τους οικογενειας με την στηριξη του Ιραν. Λάβετε υπόψη ότι η Τουρκια είχε απόλυτη συνεργασία με το Κατάρ και μάζι ενίσχυαν τους Αδελφούς Μουσουλμάνους και τον Μόρσι στην Αίγυπτο και έχετε μια εικόνα του παζλ.

ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ

Αθανατος σε πεισμα οσων λιγων ακομη δεν το καταλαβαινουν διοτι ανηκε στους πολιτικους που σκεφτηκαν εγκαιρα τις επομενες γενιες και οχι τις επομενες εκλογες. Δεν ηταν δημαγωγος δεν σκεφτηκε να διαλυσει την οικονομια για να δημιουργησει με χρεη κομματικο στρατο οπαδων σιτιζομενων απο τον δημοσιο κορβανα. Ηταν πολυ πιο μπροστα απο τον λαο οπως πρεπει να ειναι οι πραγματικοι ηγετες και κρατησε ο Κων. Μητσοτακης το καραβι ορθιο οταν αλλοι τοτε το 1989 το εγκατελειψαν να βουλιαζει στα χρεη που ειχαν δημιουργησει. Για αυτο η δικη μου και οι επομενες γενιες θα τον τιμουν. Δεν θυσιασε το μελλον μας για την καλοπεραση των παλαιοτερων γενεων. Αξιος σεβασμου. Βαγγέλης Ιωαννίδης Vaggelis Ioannidis

ΤΟ ΑΜΥΝΤΑΙΟ ΚΑΙ Η ΦΛΩΡΙΝΑ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΟΥΝ ΤΟΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ ΤΟ 1993 ΣΤΟ ΑΜΥΝΤΑΙΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΦΛΩΡΙΝΑ.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΒΙΝΤΕΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΗΓΕΤΗ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΜΑΣ ΤΟ 1993 ΑΜΥΝΤΑΙΟ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 1993 ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΗ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ 10 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1993. ΠΗΓΗ: mitsotakisleaks

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ

Έφυγε ο τελευταίος και κατα την γνώμη μου απο τους λίγους μεγάλους της ελληνικής πολιτικής σκηνής, ο Κων. Μητσοτακης. Ο άνθρωπος που με θάρρος όσο λίγοι πήγε κόντρα στο ρεύμα και έβαλε το συμφέρον της Ελλάδας και των Ελλήνων πάνω απο την καρέκλα λέγοντας πικρές αλήθειες και παίρνοντας μέτρα έγκαιρα χωρίς να υπολογίσει το πολιτικό κόστος και την αντίδραση οργανωμένων συμφερόντων που τελικά τον έριξαν από την εξουσία γιατί ήθελαν να καταληστεύουν το κράτος. Ήταν πολύ μπροστά απο την εποχή του για αυτό σκεφτόταν έγκαιρα τι θα απογίνουν οι επόμενες γενιές και προειδοποίησε 20 χρόνια νωρίτερα για την καταστροφή που θα βιώναμε με την άφρονα πολιτική του λαϊκισμού της σπατάλης του κρατισμού και των δανεικών. Δεν τον άκουσε ο λαός και πληρώνει σήμερα βαρύ τίμημα. Η ιστορία όμως θα του αποδώσει την θέση που του αξίζει στο πάνθεον των μεγάλων που τουλάχιστον προσπάθησαν να βάλουν τέλος στην κατρακύλα της Ελλάδας. ΑΘΑΝΑΤΟΣ

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΤΙΜΗΣΕΙ ΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΤΙΜΗΣΕΙ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΑΝΔΡΑ ΤΟΝ ΚΩΝ. ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΜΙΚΡΟΨΥΧΙΕΣ ΟΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ Η ΚΗΔΕΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΜΕ ΤΙΣ ΤΙΜΕΣ ΠΟΥ ΑΝΑΛΟΓΟΥΝ ΣΕ ΕΝΑΝ ΤΟΣΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ. ΚΗΔΕΥΣΑΜΕ ΠΟΛΛΟΥΣ ΜΕ ΤΙΜΕΣ ΠΟΥ ΜΑΛΛΟΝ ΔΕΝ ΤΙΣ ΑΞΙΖΑΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΚΗΔΕΥΣΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΜΕΓΑΛΟ ΟΠΩΣ ΤΟΥ ΑΞΙΖΕΙ.

Ο Μητσοτάκης για τα πεπραγμένα του ΠΑΣΟΚ στην οικονομία (1981-1989)

ΠΗΓΗ: mitsotakisleaks

ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ

ΠΗΓΗ: ΟΜΑΔΑ ΑΛΗΘΕΙΑΣ

ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ : ΑΘΑΝΑΤΟΣ

Έφυγε από τη ζωή ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης

Πολιτική

Την τελευταία του πνοή άφησε μία ώρα μετά τα μεσάνυχτα της Κυριακής σε ηλικία 99 ετών ο πρώην Πρωθυπουργός και επίτιμος πρόεδρος της ΝΔ, Κωνσταντίνος Μητσοτάκης.

«Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης έφυγε από τη ζωή στη μία μετά τα μεσάνυχτα, περιστοιχισμένος από τους ανθρώπους που αγαπούσε και τον αγαπούσαν», αναφέρει η λιτή ανακοίνωση της οικογένειάς του.

Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης γεννήθηκε στα Χανιά στις 18 Οκτωβρίου 1918. Ήταν ο δευτερότοκος γιος του δημοσιογράφου και πολιτικού Κυριάκου Μητσοτάκη (1883-1944) και της Σταυρούλας Πλουμιδάκη, γόνου πολιτικής οικογένειας των Χανίων και μικρανιψιάς του Ελευθερίου Βενιζέλου.
Πέρασε τα παιδικά του χρόνια στα Χανιά, όπου ολοκλήρωσε τις βασικές σπουδές τον Ιούνιο του 1935 από το Πρακτικό Λύκειο της πόλης. Στη συνέχεια σπούδασε νομικά, πολιτικές και οικονομικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ), από το οποίο αποφοίτησε τις παραμονές του ελληνοϊταλικού πολέμου το 1940.
Το προσκλητήριο του πολέμου τον βρήκε στη Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών στη Σύρο και σύντομα βρέθηκε στο Μακεδονικό Μέτωπο. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής πρωτοστάτησε στη δημιουργία αντιστασιακών οργανώσεων στην Κρήτη, συνελήφθη από τους Γερμανούς και καταδικάστηκε δύο φορές σε θάνατο.
Την ίδια περίοδο ανέλαβε πολιτικές πρωτοβουλίες για την από κοινού δράση των αντιστασιακών οργανώσεων στην Κρήτη και την αποφυγή αλληλοσφαγής, όπως συνέβη σε πολλές περιπτώσεις στην ηπειρωτική Ελλάδα.
Στις 7 Νοεμβρίου ως εκπρόσωπος της ΕΟΚ (Εθνική Οργάνωση Κρήτης) συνυπέγραψε με τον ομόλογό του του ΕΑΜ Μιλτιάδη Πορφυρογέννη τη Συμφωνία του Θερίσσου.
Αμέσως μετά την απελευθέρωση, δραστηριοποιήθηκε στην πολιτική και επανεξέδωσε την εφημερίδα τού Ελευθερίου Βενιζέλου «Κήρυξ» Χανίων.
Σε ηλικία 28 ετών εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Χανίων με το Κόμμα των Φιλελευθέρων το 1946 και επανεξελέγη με τη σημαία του ίδιου κόμματος από το 1950 έως το 1958. Το 1951 έγινε υφυπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση του Σοφοκλή Βενιζέλου (1 Φεβρουαρίου - 27 Οκτωβρίου), ενώ εκτελούσε και καθήκοντα υπουργού Οικονομικών και Δημοσίων Έργων (12 Σεπτεμβρίου - 27 Οκτωβρίου).
Μετά τη νίκη του Ελληνικού Συναγερμού του Αλεξάνδρου Παπάγου το 1952, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης αναδείχθηκε από τους σημαντικότερους και μαχητικότερους κοινοβουλευτικούς αντιπάλους της κυβέρνησης.
Τον επόμενο χρόνο (6 Ιουνίου 1953) νυμφεύθηκε τη Μαρίκα Γιαννούκου (1930 - 2012), κόρη πλούσιας οικογένειας των Αθηνών, με την οποία απέκτησε τέσσερα παιδιά: τη Θεοδώρα (Ντόρα) (γ. 1954), την Αλεξάνδρα (γ. 1955), την Αικατερίνη (γ.1959), και τον Κυριάκο (γ. 1968). Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης συμμετείχε ενεργά στις διεργασίες για την ίδρυση νέας πολιτικής κίνησης στο χώρο του κέντρου.
Το 1961 συνέβαλε αποφασιστικά στη συγκρότηση της Ένωσης Κέντρου κι έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στις εσωκομματικές συγκρούσεις και αντιπαραθέσεις του κόμματος. Υπήρξε στενός συνεργάτης και υποστηρικτής του Γεωργίου Παπανδρέου, ιδιαίτερα στις συγκρούσεις του τελευταίου με τον Σοφοκλή Βενιζέλο.
Την περίοδο 1961 - 1963, μετά τις εκλογές της βίας και της νοθείας, υποστήριξε μαχητικά τις θέσεις της ΕΚ εναντίον της ΕΡΕ και της κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Δόβα, στο πλαίσιο του «ανένδοτου αγώνα». Μετά το θάνατο του Γεωργίου Καρτάλη το 1957, υπήρξε ο πολιτικός που στήριξε και προώθησε η δημοκρατική εφημερίδα «Ελευθερία» του στενού φίλου του Πάνου Κόκκα.
Το 1963, μετά τη νίκη της ΕΚ, ανέλαβε το Υπουργείο Οικονομικών (8 Νοεμβρίου - 21 Δεκεμβρίου), το οποίο διατήρησε και στη νέα κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου το 1964 (19 Φεβρουαρίου 1964 - 15 Ιουλίου 1965).
Τον Ιούλιο του 1965 διαφώνησε με το Γεώργιο Παπανδρέου για τον τρόπο αντιμετώπισης της κρίσης στις σχέσεις πρωθυπουργού - βασιλιά («Ιουλιανά») και πρωταγωνίστησε στο σχηματισμό των βασιλικών κυβερνήσεων 1965 - 1966 (κυβερνήσεις της Αποστασίας). Στις κυβερνήσεις του Γεωργίου Αθανασιάδη - Νόβα (15 Ιουλίου - 20 Αυγούστου 1965) και Στέφανου Στεφανόπουλου (17 Σεπτεμβρίου 1965 - 22 Δεκεμβρίου 1966) συμμετείχε ως Υπουργός Συντονισμού.
Για τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη η περίοδος των «Ιουλιανών» θα αποτελέσει μόνιμη πηγή επιθέσεων από τους πολιτικούς του αντιπάλους. Ο ίδιος υποστηρίζει ότι όχι μόνο δεν θέλησε να ανατρέψει τον Γεώργιο Παπανδρέου, αλλά αντίθετα προσπάθησε ως την τελευταία στιγμή να τον αποτρέψει από τη σύγκρουση με τον βασιλιά και την παραίτηση.
Μία σύγκρουση που κινδύνευε να φέρει αντιμέτωπη την κυβέρνηση με τις Ένοπλες Δυνάμεις, τις οποίες έλεγχε απόλυτα ο βασιλιάς με ευθύνη και του Γεωργίου Παπανδρέου, όπως έχει δηλώσει. Από την ώρα, όμως, της παραίτησης Παπανδρέου, ο Μητσοτάκης στήριξε τις κυβερνήσεις των «Αποστατών», σε μία προσπάθεια εκτόνωσης της κατάστασης. «Ήταν μια δύσκολη πολιτική απόφαση, με προβλεπόμενο μεγάλο προσωπικό κόστος. Έκανα, όμως, εκείνο που μου υπαγόρευε η συνείδησή μου».
Μετά την επιβολή της δικτατορίας (21 Απριλίου 1967), ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης συνελήφθη μαζί με τους άλλους πολιτικούς, για να αφεθεί, αργότερα, ελεύθερος με τη γενική αμνηστία και να φύγει στο εξωτερικό. Εγκαταστάθηκε στο Παρίσι και συμμετείχε στον αντιδικτατορικό αγώνα.
Με την επιστροφή του στην Ελλάδα, το 1973, μετά την άρση του στρατιωτικού νόμου, συνελήφθη και πάλι, από τη χούντα του Ιωαννίδη, και αποφυλακίστηκε με τη μεταπολίτευση.
Στις πρώτες μεταπολιτευτικές εκλογές του 1974 κατέβηκε ως ανεξάρτητος στο Νομό Χανίων και δεν εξελέγη, παρά τον σημαντικό αριθμό ψήφων που έλαβε, λόγω του ισχύοντος εκλογικού νόμου. Το 1977 ίδρυσε το Κόμμα των Νεοφιλελευθέρων, με το οποίο εξελέγη βουλευτής Χανίων στις εκλογές του 1977.
Το 1978 προσχώρησε στη Νέα Δημοκρατία, μετά το άνοιγμα του Κωνσταντίνου Καραμανλή προς τον κεντρώο χώρο, και ανέλαβε υπουργός Συντονισμού στην κυβέρνηση Καραμανλή (10 Μαΐου 1978 - 10 Μαΐου 1980) και υπουργός Εξωτερικών (10 Μαΐου 1980 - 17 Σεπτεμβρίου 1981) στην κυβέρνηση του Γεωργίου Ράλλη.
Μετά την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία (18 Οκτωβρίου 1981), διετέλεσε κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας έως την 1η Σεπτεμβρίου 1984, οπότε εξελέγη πρόεδρος του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, υπερισχύοντας του Κωνσταντίνου Στεφανόπουλου. Λόγω του αρνητικού αποτελέσματος στις εκλογές του Ιουνίου του 1985, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ζητά την ανανέωση της εμπιστοσύνης από την Κοινοβουλευτική Ομάδα της Νέας Δημοκρατίας στις 24 Αυγούστου της ίδιας χρονιάς.
Πέντε μέρες αργότερα επανεκλέγεται στην ηγεσία του κόμματος. Ο Κωστής Στεφανόπουλος διαφωνεί με τη διαδικασία και αποχωρεί από το κόμμα για να ιδρύσει τη ΔΗΑΝΑ, το κόμμα της Δημοκρατικής Ανανέωσης. Στις εκλογές του 1989, η Ν.Δ. δεν κατέστη δυνατό να εξασφαλίσει την αυτοδυναμία, λόγω του εκλογικού συστήματος.
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης διαπραγματεύεται με την ηγεσία του Συνασπισμού της Αριστεράς τον σχηματισμό κυβέρνησης υπό τον Τζανή Τζανετάκη, με πρωταρχικό στόχο την «κάθαρση», δηλαδή τη μη παραγραφή των σκανδάλων που έγιναν την περίοδο διακυβέρνησης της χώρας από το ΠΑΣΟΚ (κατ’ άλλους «Βρώμικο ’89»).
Μετά τις εκλογές του Νοεμβρίου του 1989, στις οποίες η ΝΔ και πάλι δεν εξασφάλισε κοινοβουλευτική αυτοδυναμία, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης υποστήριξε οικουμενική κυβέρνηση με πρωθυπουργό των Ξενοφώντα Ζολώτα.
Τον Απρίλιο του 1990 η Νέα Δημοκρατία πέτυχε την πολυπόθητη αυτοδυναμία με τη συνδρομή του ενός βουλευτή της ΔΗΑΝΑ και ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ορκίστηκε πρωθυπουργός στις 11 Απριλίου 1990, σε ηλικία 72 ετών.
Η πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη μπορεί να χαρακτηριστεί ως μία μετριοπαθής προσπάθεια εφαρμογής μιας φιλελεύθερης πολιτικής, σε μια εποχή που ο κομμουνισμός γκρεμιζόταν και ο νεοφιλευθερισμός άρχισε να γίνεται το κυρίαρχο οικονομικό δόγμα.
Η επίδοσή της πιθανόν θα ήταν πιο επιτυχής, εάν δεν είχε να αντιμετωπίσει σοβαρές εσωτερικές αντιθέσεις και διαφωνίες («Καραμανλικοί», Αντώνης Σαμαράς), οι οποίες συνέβαλαν τελικά στην πτώση της, όταν απέσυρε την υποστήριξή του από την κυβέρνηση ο βουλευτής Κιλκίς, Γιώργος Σιμπιλίδης.
Η κυβέρνηση έχασε τη δεδηλωμένη και προκήρυξε εκλογές για τις 10 Οκτωβρίου 1993, τις οποίες έχασε από το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου.
Τέσσερις ημέρες αργότερα, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης παραιτήθηκε από την ηγεσία του κόμματος και έκτοτε παρέμεινε βουλευτής (και επίτιμος πρόεδρος της ΝΔ) έως τις 11 Φεβρουαρίου 2004, οπότε αποχώρησε από την ενεργό πολιτική, ύστερα από παρουσία 58 χρόνων.

ΠΗΓΗ: ΕΝΙΚΟΣ

ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ: ΕΦΥΓΕ Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Πεταξτε στην θαλασσα την σαβουρα του κομματος

ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΒΛΗΜΑΤΑ ΟΙ ΦΕΛΛΟΙ ΟΙ ΒΛΑΚΕΣ ΟΙ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΔΕΣ ΟΙ ΑΝΕΓΚΕΦΑΛΟΙ ΤΑ ΛΑΜΟΓΙΑ ΤΑ ΠΑΠΑΓΑΛΑΚΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΔΟΥΡΕΙΟΙ ΙΠΠΟΙ ΠΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΩΣ ΑΝΘΡΩΠΟΔΙΩΚΤΕΣ. ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΠΑΛΛΑΣΟΝΤΑΙ ΤΑ ΚΑΡΑΒΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΑΒΟΥΡΑ ΠΡΙΝ ΠΕΣΕΙ ΣΚΟΥΡΒΩΤΟ ΣΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΡΙΖΙΚΑ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΙΚΑ.

Ε οχι οι βρομιαρηδες συνδικαλιστες να μας κανουν προβλεψεις και υποδειξεις.

Ανεπαγγελτοι ουσιαστικα συνδικαλιστες τομαρια που βρομανε απο οπου και να τους πιασεις εχουν το θρασος να κανουν υποδειξεις και να παραγοντιζουν. Ε οχι. Η Ελλαδα και η παραταξη αξιζουν καλυτερα προσωπα. #metonKyriako για την ανανεωση!