ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ΣΤΗΝ ΠΤΟΛΕΜΑΙΔΑ

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ΣΤΙΣ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΠΟΥ ΕΚΦΩΝΗΣΑ ΤΟΝ ΑΠΡΙΛΙΟ ΣΤΗΝ ΠΤΟΛΕΜΑΙΔΑ. ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΔΙΑΒΑΣΟΥΝ ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΜΕ ΠΝΕΥΜΑ ΓΕΝΙΤΣΑΡΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΓΙΑ ΝΑ ΦΩΤΙΣΟΥΝ ΔΗΘΕΝ ΤΟΥΣ ΙΘΑΓΕΝΕΙΣ. ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΑΠΑΝΤΑ ΟΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΣΕ ΕΘΕΛΟΔΟΥΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΣΦΥΟΚΑΜΠΤΕΣ.

«Μη ξεχνάς ποτέ το παρελθόν. Μπορεί να το ξαναχρειαστείς στο μέλλον.»
Μάλκολμ Μπράντμπερι

(Αγγλος συγγραφέας)

Kυρίες και κύριοι

     Ευχαριστώ θερμά τον δήμο Πτολεμαίδας για την ευγενική πρόσκληση του, να συμμετάσχω ως ομιλητής και εγώ σήμερα στην ημερίδα, που διοργανώνει με θέμα την καταγραφή της ιστορικής μνήμης μέσα από συλλογές. Eιδικότερα στην δική μου εισήγηση θα ασχοληθώ με την αξία και τον ρόλο της ιστορικής μνήμης στις σύγχρονες κοινωνίες. Πριν προχωρήσω στην ανάλυση μου καλό είναι, να ορίσουμε, τι είναι η ιστορική μνήμη. Είναι η συλλογική  κοινωνική μνήμη, που αναφέρεται στο παρελθόν και οδηγεί στην αυτογνωσία, τον αυτοπροσδιορισμό και την κοινωνικοποίηση του ανθρώπου.

Την συλλογική αυτή μορφή μνήμης έρχεται η επιστήμη της ιστορίας, να οργανώσει και να διασώσει στην πορεία του χρόνου και από την φθορά του, προς όφελος των επόμενων γενεών μίας κοινωνίας. Η ιστορία ως  μνήμη είναι το μέσον, με το οποίο οι λαοί και τα έθνη μελετούν το παρελθόν τους, διατηρούν τα ιδανικά και τις παραδόσεις τους και εξασφαλίζουν την διαχρονική συνέχεια τους. Η συλλογική μνήμη λοιπόν εμπεριέχει τα γεγονότα του παρελθόντος, που σφυρηλάτησαν τους δεσμούς των μελών ενός εθνικού συνόλου, τις κοινές αξίες, τα έθιμα, που τους χαρακτηρίζουν και τους δίνει τα εφόδια, για να αυτοπροσδιοριστούν και να συνειδητοποιήσουν την έννοια του, να ανήκουν σε μία ευρύτερη κοινωνική ομάδα.

Η σημασία επομένως της αυθεντικής διατήρησης της μνήμης, είναι πολύ σπουδαία για το μέλλον και την πορεία ενός λαού και αφορά την ίδια την επιβίωση του. Αρκεί μόνο, να σκεφτούμε, τί συνέπειες έχει για έναν άνθρωπο η απώλεια της προσωπικής του μνήμης και πόσο ανυπόφορη και αποδιοργανωμένη καθίσταται η ζωή του, για να καταλάβουμε τις ανάλογες συνέπειες, που έχει και την καταστροφική αποδιοργάνωση, που προκαλεί σε ένα κοινωνικό ή εθνικό σύνολο, η απώλεια της συλλογικής μνήμης για διάφορους λόγους σκοπιμοτήτων ή λόγω εγκληματικής αδιαφορίας, ειδικά μάλιστα όταν επιδεικνύουν τέτοια αδιαφορία οι αρμόδιοι φορείς και θεσμοί.

Είναι για αυτόν τον λόγο περισσότερο αξιέπαινη και σας αξίζουν συγχαρητήρια η σημερινή σας πρωτοβουλία, γιατί αποτελεί μια έμπρακτη μορφή πνευματικής αντίστασης στην φθορά της συλλογικής μνήμης, που ενίοτε επιδιώκεται με μανία από ορισμένους μηχανισμούς ιδεολογικά στρατευμένους σε χίμαιρες.

Στις μέρες μας ακούγονται δυστυχώς και χρηματοδοτούνται αδρά από ξένα κέντρα διάφορες πονηρές, ανιστόρητες, μεταμοντέρνες θεωρίες για την κατασκευή μια νέας ιστορίας χωρίς σκληρές  αλήθειες και γεγονότα, κατά πως θα βολεύει τους μεγάλους και υπερευλογημένους της υφηλίου και τα συμφέροντα τους.

Σε αυτήν την κατευθυνόμενη ιστοριογραφία, που δήθεν στόχο της έχει την ειρήνη των λαών, αλλά ουσιαστικά υπηρετεί μεγάλα και άνομα συμφέροντα εις βάρος των αδύναμων χωρών, έχουμε υποχρέωση  όλοι μαζί, να αντισταθούμε έγκαιρα. Τις αλλοιώσεις της ιστορικής μας μνήμης, που άμεσο στόχο τους έχουν την υπονόμευση της συλλογικότητας και της ενότητας μας, θα πρέπει, να τις αντιμετωπίσουμε με ακόμη μεγαλύτερη μελέτη της ιστορίας μας, με προσφυγή στις πηγές της μνήμης, με πνεύμα συλλογικής αντίστασης απέναντι στα σχέδια, που απεργάζονται ποικιλώνυμες οργανώσεις, με δήθεν επιστημονικά και αγνά κίνητρα.

 

Σε λίγο αυτοαποκαλούμενοι ιστορικοί, στρατευμένοι σε ιδεολογικές επιδιώξεις,  θα φτάσουν, ίσως να ζητήσουν, να αναθεωρήσουμε την ιστορική αλήθεια ακόμη και για τον ναζισμό και τα εγκλήματα του, χάριν δήθεν της φιλίας των λαών, αφού προσπάθησαν ανεπιτυχώς, να μας πείσουν, ότι η Οθωμανική αυτοκρατορία είναι ιστορικά παρεξηγημένη, οι φωστήρες των μετανεωτερικών αδρά χρηματοδοτούμενων ρευμάτων.

Τι προσπάθησαν, να κάνουν λοιπόν ακόμη και με τα βιβλία ιστορίας των σχολείων; Να απονευρώσουν την νεολαία και να ξεκόψουν την επαφή της από τις ρίζες της. Να απομακρύνουν από την συλλογική μνήμη της νεολαίας τα παθήματα των προγόνων της και ακόμη χειρότερα, να τα υποτιμήσουν, όπως υποτίμησαν και τους ίδιους τους ήρωες πρότυπα και να τα εκμηδενίσουν, με ανέντιμες και αντιεπιστημονικές αναφορές σε συνωστισμούς, θέλοντας, να περιγράψουν καταστροφές και σφαγές απερίγραπτες, όπως το ολοκαύτωμα της Σμύρνης.

Αν αυτό δεν είναι ιδεολογική χρήση της ιστορίας, για την εξυπηρέτηση αλλότριων συμφερόντων, τότε τι είναι;  Και βέβαια εδώ χρειάζεται , να τονίσω, ότι και η ανάμιξη των πολιτικών με στόχο την πολιτική χρήση της ιστορίας διαχρονικά, όπως και σήμερα, μόνο ολέθρια αποτελέσματα έχει στην διαφύλαξη ακέραιας της αυθεντικής μνήμης ενός λαού.

Ίσως, γιατί βολεύει ορισμένους, οι λαοί να πάψουν, να αντιστέκονται στα σχέδια τους,  να πάψουν, να ορθώνουν το ανάστημα τους και να φωνάζουν όχι, όταν χρειάζεται. Στόχος τους δυστυχώς ανομολόγητος είναι η δημιουργία μίας εύπλαστης μάζας, που δεν θα μπορεί, να αντιστέκεται στα συμφέροντα τους. Είναι μια γνώριμη προπαγανδιστική τακτική, που έχει επιχειρηθεί και στο παρελθόν από το 1950 ακόμη  στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, όταν ανάλογα με την κατάσταση, στην οποία βρίσκονταν οι δύο χώρες, οι μεγάλοι μας <<σύμμαχοι>> μας ζητούσαν, να αλλάξουμε την ιστορία μας κάθε φορά.

  Η ποθητή και καλοδεχούμενη ειρήνη μεταξύ των λαών είναι όμως πραγματική και διαρκής μόνον, όταν στηρίζεται στην ιστορική εξέλιξη των σχέσεων τους και στην αυτογνωσία τους, όχι όταν στηρίζεται σε προπαγανδιστικούς μηχανισμούς και ψεύδη. Λαοί, που ξεχνούν την ιστορία τους, που παθαίνουν συλλογική αμνησία, είναι, σαν να αρνούνται την εξέλιξη τους και καταδικάζονται, να επαναλαμβάνουν τα ίδια τραγικά λάθη, που είχαν κάνει παλαιότερα.

Δεν πρέπει ποτέ, να ξεχάσουμε τα αρνητικά γεγονότα του κοινού παρελθόντος μας. Είναι άλλο πράγμα, να συγχωρήσουμε βεβαίως και άλλο πράγμα, να ξεχάσουμε. Και δεν ξεχνούμε, γιατί από τα γεγονότα του παρελθόντος και τα παθήματα των παλαιότερων γενεών μπορούμε, να αντλήσουμε χρήσιμες συμβουλές και οδηγίες για το μέλλον μας και να αποφύγουμε τα λάθη, που αυτοί ίσως δεν απέφυγαν σε κάποιες ιστορικές φάσεις.

Επίσης η ιστορία χρειάζεται, να είναι αποτέλεσμα γνήσιας και αυθεντικής έρευνας με σεβασμό στις πηγές και τα τεκμήρια και την όσο το δυνατόν αντικειμενική αξιοποίηση τους μέσα από συνεχείς διασταυρώσεις και επανελέγχους, χωρίς αγιοποιήσεις προσώπων, παρατάξεων και καταστάσεων. Γιατί είναι απαραίτητο, να έχουμε πάντα στον νού μας αυτό, που έλεγε ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος  Σολωμός:<< Εθνικόν είναι μόνον το αληθές>>. Άλλως η ιστορική μνήμη εκφυλίζεται σε πολιτική μυθολογία ανώφελη, που εξυπηρετεί σκοπιμότητες. 

Η συλλογική μνήμη είναι ζώσα διαρκώς, συνομιλεί μαζί μας συνεχώς, αρκεί, να τις απευθύνουμε ερωτήματα, να θέλουμε, να την ερευνήσουμε και με μεράκι, να ασχοληθούμε μαζί της. Γιατί τι άλλο είναι αυτή πάρα μια πυξίδα φωτός και γνώσης, η οποία μπορεί, να κατευθύνει τα βήματα μας, ώστε να αποφύγουμε τις κακοτοπιές, ανοίγοντας νέους δρόμους για το μέλλον;

Συλλέκτες, ερευνητές,  επιστήμονες και μη, επιφανείς αλλά και  απλοί άνθρωποι, μόλις αποφασίσουν, να ασχοληθούν με την ιστορική μνήμη, μαγεύονται από αυτήν και δεν ζουν μέσα από το παρελθόν, αλλά αντλούν επίκαιρα διδάγματα από την σοφία των προηγούμενων γενεών, για να χαράξουν δρόμους ασφαλέστερους για μια κοινωνία. Δεν είναι λοιπόν, όπως υποστηρίζουν ορισμένοι δοκησίσοφοι η αγάπη για την ιστορία μια μορφή νοσταλγίας για το ένδοξο παρελθόν, η οποία δήθεν καθηλώνει τον άνθρωπο και δεν το αφήνει, να προχωρήσει και να εξελιχθεί. Υποστηρίζουν, ότι επειδή είμαστε έθνος με μεγάλη ιστορία επαναπαυόμαστε στις δάφνες μας και δήθεν παραλύουμε με αυτές χωρίς ,να μπορούμε, να οικοδομήσουμε κάτι καινούργιο. Δηλαδή πονηρά σκεπτόμενοι, τι μας λένε;

Ξεχάστε την ιστορία σας, ξεχάστε ότι η Έλληνες δημιούργησαν την φιλοσοφία, τις επιστήμες, το θέατρο, τα γράμματα και τις τέχνες, την εξαίσια κλασική αρχιτεκτονική, γιατί αυτό σας κάνει, να μην σκέπτεστε, να δημιουργήσετε κάτι νέο. Τι ανήθικος και έωλος ισχυρισμός!

Αν έφταιξε κάτι για την σημερινή κατάπτωση μας είναι ακριβώς, ότι ξεχάσαμε ποιοι είμαστε και από πού ερχόμαστε, αδιαφορώντας για τις αξίες, που μεταλαμπαδεύσαμε στην παγκόσμια κοινότητα, αποδεχόμενοι ως νεωτερισμούς και πρόοδο κάθε ανόητη εισαγόμενη ιδέα και προσπαθώντας, να υιοθετήσουμε ξένα πρότυπα άσχετα με την ιδιοσυγκρασία μας ως λαού. Να γίνουμε Ευρωπαίοι παπαγάλιζαν μεγαλόσχημοι φιλοσοφούντες. Μα οι Ευρωπαίοι, τίνος πολιτισμού φορείς είναι και σε ποιον πολιτισμό, παρά στο αρχαίο ελληνικό βασίζονται;

Αντιθέτως, εγώ θα έλεγα, να ξαναθυμηθούμε, πως είμαστε Ελληνες και πως οι αξίες μας έδωσαν το φώς παλαιότερα σε όλο τον κόσμο. Να αφήσουμε στην άκρη τους πιθηκισμούς, που μας έκαναν, να αντιγράφουμε πρότυπα ζωής ξένα, τα οποία στηρίζονται στην αποθέωση του υλισμού, της φθήνιας, της έλλειψης οποιασδήποτε πνευματικότητας. Αυτό δεν είναι εκσυγχρονισμός και πρόοδος.

Mήπως και οι ίδιοι οι Γερμανοί δεν επιδεικνύουν σε ένα άλλο επίπεδο αλαζονική και αυτοκαταστροφική συμπεριφορά σήμερα, επειδή ακριβώς αδιαφορούν για την μελέτη και τα διδάγματα της ιστορίας, που τιμωρεί τους ισχυρούς και αλαζόνες πολλές φορές; Αργεί πολλές φορές, αλλά πάντα τιμωρεί.

Δείτε τις περιπέτειες, στις οποίες μπήκε και η Ευρώπη, που με τις ανιστόρητες και ελλειμματικές  ηγεσίες της ξέχασε τα θεμέλια και του δικού της πολιτισμού, ξέχασε τις αξίες του ανθρωπισμού, της αλληλεγγύης, της δημοκρατικότητας στην λήψη των αποφάσεων και βυθίζεται και η ίδια σε νέα αδιέξοδα, τσαλακώνοντας την αξιοπρέπεια των πιο αδύναμων χωρών της.

Αποθέωσε την ύλη και τον τεχνικό πολιτισμό και όμως εξακολουθεί, να καρκινοβατεί και να παραμένει ένα ανολοκλήρωτο οικοδόμημα, όσο δεν επανασυνδέεται ιστορικά με τις αξίες της ιστορίας και του πολιτισμού, οι οποίες θα στηρίζονται και σε μια μεγαλύτερη πνευματικότητα. Γιατί συμβαίνει αυτό; Μα γιατί αδιαφόρησαν και αυτοί για την ιστορική μνήμη και αυτά, που μας διδάσκει.

Αυτή η μνήμη είναι μια μορφή προετοιμασίας και οργάνωσης του μέλλοντος μέσα από την αποσταλαγμένη σοφία των γενεών. Πώς μπορεί, να χτίσει μία κοινωνία ένα στέρεο μέλλον, όταν υποτιμά και αγνοεί τα θεμέλια της; Αν ακούσουμε τις σειρήνες της λήθης, τότε θα χτίσουμε μια κοινωνία πάνω σε σαθρά θεμέλια και με το πρώτο φύσημα αυτή θα καταρρεύσει.

Λαοί, που υποτιμούν την ενασχόληση με την ιστορία και την συλλογική μνήμη, είναι λαοί, που χάνουν την σπονδυλική τους στήλη και μετατρέπονται σε ασπόνδυλα,  δηλαδή σε οσφυοκάμπτες υποτακτικούς των ισχυρών.

 Το ζήσαμε δυστυχώς αυτό στην αμέσως προηγούμενη περίοδο της επίπλαστης ευδαιμονίας, όπου η αδιαφορία όχι μόνο για την ιστορία, αλλά για πολλές πτυχές των γραμμάτων και του πολιτισμού ήταν το σήμα κατατεθέν της. Η  θεοποίηση του χρήματος, η πολτοποίηση των αξιών και των θεσμών, η αντίληψη ότι όλα έχουν μία τιμή εξαγοράς και όλα μπορούν να γίνουν αντικείμενο πώλησης, ήταν απόρροια και του γεγονότος, ότι οι πολίτες δεν αντλούσαν πλέον διδάγματα από αντίστοιχες ιστορικές περιόδους απόλυτης παρακμής.  Δείτε λοιπόν, που κατέληξε σήμερα η πρόσφατη εποχή της επίπλαστης κραιπάλης. Σε μία ακόμη εθνική περιπέτεια οικονομικού αυτήν την φορά τύπου μέχρι στιγμής.

 Η Ελλάδα όμως σήμερα και η Ευρώπη, αντλώντας χρήσιμα συμπεράσματα από την ιστορία τους βρίσκονται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι αποφάσεων ,που θα κρίνουν την μοίρα των επόμενων γενεών. Ακόμη και σε αυτές τις δύσκολες πράγματι στιγμές με τα μεγάλα οικονομικά προβλήματα, η ιστορική μνήμη και πάλι διδάσκει κατευθύνει αλλά και παρηγορεί. Μελετώντας την, θα διαπιστώσουμε, ότι δεν είναι μόνο οι σημερινές γενιές, που περνούν  δυσκολίες, αλλά υπήρξαν και παλαιότερα σκοτεινές ιστορικές περίοδοι, που οι μεγαλύτεροι έζησαν εγκλήματα και όμως δεν έχασαν  την ελπίδα τους και ξαναέχτισαν πάνω στα ερείπια, γράφοντας ξανά λαμπρές σελίδες προόδου. Θα αναρωτηθεί όμως κανείς, ναι, αλλά τότε υπήρχε έστω ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον, ενώ σήμερα έχει χαθεί η ελπίδα από τους Έλληνες. Σωστά. Αυτό είναι δυστυχώς το επαίσχυντο σημείο, που ανεύθυνες  πολιτικές οδήγησαν την χώρα.

 Όμως η ιστορία μας κατευθύνει, να αγωνιζόμαστε, να μην το  βάζουμε κάτω και αν χρειαστεί, να αναγεννώμαστε από την τέφρα. Έτσι λοιπόν καταληκτικά, ας κρατήσουμε σαν συμπέρασμα, ότι η ιστορική μνήμη, εφόσον ασχοληθούμε σοβαρά μαζί της, θα μας δείξει πάλι ως φωτεινή πυξίδα  τον δρόμο για την έξοδο από τα αδιέξοδα και τον τρόπο, να ενωθούμε όλοι μαζί και να σηκώσουμε την Ελλάδα και την Ευρώπη λίγο ψηλότερα!

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ

ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ

ΑΜΥΝΤΑΙΟ

Η ΑΝΟΙΧΤΗ ΠΛΗΓΗ ΤΗΣ ΣΥΡΙΑΣ

Η υποκρισία στο θέμα της Συρίας έχει περισσέψει από πολλές πλευρές. Η διεθνής κοινότητα ως Πόντιος Πιλάτος αφήνει να εξελίσσεται μια απίστευτη σφαγή χωρίς να παρεμβαίνει ουσιαστικά κρυπτόμενη πίσω από τους διαγκωνισμούς των μεγάλων δυνάμεως και τα συμφεροντολογικά βέτο στο Σ.Α του ΟΗΕ της Ρωσίας και της Κινας. Όχι ότι οι ΗΠΑ δεν έχουν συμφέροντα ή μας πείθουν ότι  το κάνουν από καθαρά ανθρωπιστική διάθεση αλλά έστω και έτσι κάποιος πρέπει να υποστηρίξει τους αγωνιζόμενους μετριοπαθείς εξεγερμένους για ελευθερία. Την ίδια στιγμή το καθεστώς Ασαντ συνεχίζει να σκοτώνει κατά χιλιάδες αθώους αμάχους και γυναικόπαιδα  με ή χωρίς χημικά. Βεβαίως γίνονται και έκτροπα μικρότερης έκτασης  από την πλευρά των αντάρτικων δυνάμεων  κυρίως από τους ανεξέλεγκτους αιμοβόρους   και υποκινούμενους από την Τουρκία ακραίους ισλαμιστές τζιχαντιστές,  οι οποίοι παίζουν το παιχνίδι γειτονικών χωρών τρομοκρατώντας χριστιανούς και άλλους  και είναι και οι ίδιοι τεράστια απειλή για την δημοκρατία στην περιοχή και την ασφάλεια της, για αυτό και δεν πρέπει καμία δύναμη, να τους ενισχύσει με οποιοδήποτε πρόσχημα. Όμως τον εξεγερμένο για δημοκρατία και ελευθερία λαό της Συρίας δεν τον εκπροσωπούν αυτοί αλλά το μετριοπαθές και πολυπληθές  κομμάτι των εξεγερμένων του Ελευθερου Συριακού Στρατου το οποίο καλώς κάνουν και ενισχύουν με προσοχή οι δυτικοί κυρίως οι Γάλλοι.  Ο ι 120.000 νεκροί,  οι περισσότεροι  άμαχοι επιβάλουν την παρέμβαση της διεθνούς κοινότητας ανεξαρτήτως των χημικών πόσο μάλλον τώρα που το καθεστώς έκανε και ειδεχθή  χρήση του χημικού του οπλοστασίου, που αποδεδειγμένα κατέχει και δεν είναι υποθετικό σενάριο η κατοχή του  όπως στο Ιράκ.  Υποκριτικά συμφέροντα δήθεν για την προστασία της ειρήνης από μεγάλες δυνάμεις που νίπτουν τας χείρας τους δεν πείθουν κανέναν. Η χώρα μας από την άλλη θα πρέπει να μεριμνήσει για την προστασία των χριστιανικών πληθυσμών και του Ορθόδοξου Πατριαρχείου στην περιοχή από επιθέσεις όπως και να εξασφαλίσει την μακροημέρευση τους και την ειρηνική τους συνύπαρξη με τους μετριοπαθείς εξεγερμένους στην νέα κατάσταση που θα δημιουργηθεί.  Συμπόρευση στο όνομα του χριστιανισμού όμως με το καθεστώς του δικτάτορα Ασαντ δεν νοείται και καλά θα κάνουν να μην την επιδιώκουν ορισμένοι ανεγκέφαλοι που κινούνται από ιδεοληψίες και δήθεν υπεράσπιση εθνικών μας συμφερόντων γιατί έτσι μόνο υπονομεύουν τα εθνικά μας συμφέροντα.

Κένυα: Οι τρομοκράτες αποκλείουν τη διαπραγμάτευση

Κένυα: Αποκλείουν τη διαπραγμάτευση

Κένυα: Αποκλείουν τη διαπραγμάτευση

Ένας άνδρας, ο οποίος παρουσιάσθηκε από το BBC ως ένας "διοικητής" των Σομαλών ισλαμιστών Σεμπάμπ, διέψευσε σήμερα ότι ξένοι βρίσκονται μεταξύ των ενόπλων που πραγματοποίησαν την επίθεση σε εμπορικό κέντρο του Ναϊρόμπι και υποστήριξε πως δεν θα υπάρξουν διαπραγματεύσεις.
Ο άνδρας, ο οποίος αναφερόταν με το όνομα "Αμπού Όμαρ", δήλωσε πως συζήτησε τηλεφωνικά με τους δράστες της επίθεσης. "Δεν θα υπάρξουν διαπραγματεύσεις" με τις κενυατικές αρχές, διαβεβαίωσε μιλώντας στο BBC.
"Μιλήσαμε στους μουτζαχεντίν που βρίσκονται μέσα στο Ουέστγκεϊτ (η ονομασία του εμπορικού κέντρου) και μας είπαν πως η κενυατική κυβέρνηση τους παροτρύνει να διαπραγματευθούν και τους προτρέπει να έρθουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων", πρόσθεσε.
"Κάθε μουτζάχιντ θέλει να πεθάνει στο όνομα του Αλλάχ για να γίνει μάρτυρας και αυτό είναι κάτι που φέρνει σε αμηχανία πολλούς Δυτικούς", συνέχισε.
Ο ίδιος απέκλεισε εξάλλου την παρουσία ξένων μεταξύ των δραστών της επίθεσης. "Υπάρχουν φήμες σύμφωνα με τις οποίες ενέχονται αμερικανοί, βρετανοί και άλλων εθνικοτήτων μαχητές. Μπορώ να σας δηλώσω πως τίποτε απ' όλα αυτά δεν είναι αλήθεια. Πρόκειται για αβάσιμες φήμες", δήλωσε στο ραδιοσταθμό.
Απαντώντας σε δημοσιεύματα των βρετανικών ταμπλόιντ εφημερίδων που κάνουν σήμερα λόγο για συμμετοχή μιας Βρετανίδας, χήρας ενός καμικάζι που είχε σκοτωθεί κατά τις επιθέσεις της 7ης Ιουλίου 2005 στο Λονδίνο, δήλωσε: "Δεν ζητάμε από τις αδελφές μας να κάνουν στρατιωτικές επιθέσεις αυτού του τύπου. Πρόκειται απλώς για αβάσιμες φήμες".
Από την πλευρά του, το βρετανικό υπουργείο Εξωτερικών ανακοίνωσε πως "έλαβε γνώση πληροφοριών περί συμμετοχής Βρετανών" στην επίθεση στο Ναϊρόμπι. "Εξετάζουμε αυτές τις πληροφορίες", πρόσθεσε απλώς ένας εκπρόσωπος του υπουργείου.
Λίγο πριν από μια διάσκεψη για τη Σομαλία που είχε πραγματοποιηθεί στις αρχές Φεβρουαρίου του 2012 στο Λονδίνο, ένας υψηλόβαθμος βρετανός διπλωμάτης είχε δηλώσει πως "ένας σημαντικός αριθμός" Βρετανών περιλαμβάνεται μεταξύ των ξένων μαχητών που εκπαιδεύονται στα στρατόπεδα των Σεμπάμπ στη Σομαλία. Το ινστιτούτο RUSI του Λονδίνου είχε υπολογίσει τότε τον αριθμό τους σε περίπου πενήντα.

πηγη : ΕΝΙΚΟΣ

ΕΘΝΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ

ΕΘΝΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΝΟΧΗ. ΑΥΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΗΣΟΥΜΕ ΑΜΕΣΑ ΑΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΜΕΛΛΟΝ.

Κ.ΖΟΥΛΑ:Οταν η αριστερή ανοχή «βρίσκει» δεξιά ενοχή...

Οταν η αριστερή ανοχή «βρίσκει» δεξιά ενοχή... Του Κωνσταντινου Ζουλα Η σκηνή είναι εντελώς υποθετική και έρχεται από το αβέβαιο μέλλον. Κονταροφόροι Χρυσαυγίτες με ελληνικές σημαίες πραγματοποιούν πορεία στο κέντρο και με απειλητικές διαθέσεις προσεγγίζουν τη Βουλή διαμαρτυρόμενοι για μια προβοκάτσια που στη φαντασία τους διέπραξε σε βάρος τους το «σύστημα». Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ -είπαμε, το παράδειγμα έρχεται από το άδηλο μέλλον- ύστερα από επίπονη συνεδρίαση του υπουργικού της συμβουλίου αποφασίζει να αντιπαρατάξει αστυνομικές δυνάμεις. Αλλά, φευ! Δεν θα είναι τα ΜΑΤ, αλλά τα ΑΜΠΡΟΠΡΟΠΟ. Διότι θα έχει προηγηθεί η μετεξέλιξη των «Μονάδων Αποκατάστασης της Τάξης» σε «Αοπλες Μονάδες Προληπτικής Προστασίας του Πολίτη». Σκαρφίστηκα εσκεμμένα το γελοίο αυτό παράδειγμα, γιατί φαιδρή τείνει να γίνει όλη η συζήτηση μετά τη δολοφονία στο Κερατσίνι και εξηγούμαι: Χύνονται και πάλι τόνοι μελάνης για τη θεωρία των δύο άκρων -την οποία εμφανώς υποδαυλίζει η κυβέρνηση- και ουδείς αντιτάσσει το εξής απλό: όσοι -και ακόμη ευτυχώς είμαστε οι περισσότεροι- δεν ανήκουμε στα δύο άκρα, γιατί δεν συμφωνούμε επιτέλους σε κάποια αυτονόητα; Πριν πάμε σε αυτά, όμως, ας απαντηθούν με ειλικρίνεια από την κυβέρνηση κάποιες επίσης αυτονόητες ερωτήσεις που έχει κάθε σκεπτόμενος πολίτης: Πώς είναι δυνατόν να γνώριζε ο υπουργός Δημοσίας Τάξεως 32 (!) «επιθέσεις» μελών της Χ.Α. και να τις θυμήθηκε αίφνης, αφού έγινε το φονικό; Τι ήταν αυτό που κράταγε στο συρτάρι του τα δολοφονικά πογκρόμ κατά μεταναστών, όταν αυτά περιγράφονταν σχεδόν καθημερινά στον Τύπο; Γιατί άραγε δεν έχει διατάξει έρευνα ούτε η Αστυνομία ούτε η Δικαιοσύνη για το βίντεο του Διαδικτύου που δείχνει εμφανώς τα ΜΑΤ να υποθάλπουν -αν όχι να συνεργάζονται- με ανεγκέφαλους της Χ.Α. την ώρα που πετούν πέτρες σε επίσης ανεγκέφαλους αριστεριστές (το βίντεο το ανέδειξε χθες ακόμη και το BBC, διατυπώνοντας την ίδια ερώτηση). Αλλά και γενικότερα: Είναι τόσο δύσκολο να αντιληφθεί η κυβέρνηση ότι ειδικώς στις περιπτώσεις ισχυρού πολιτικού συμβολισμού -όπως αυτή των θυμάτων της Marfin ή και του ξυλοδαρμού υπουργών- θα έπρεπε ήδη στους ενόχους να έχει αποδοθεί τελεσίδικα δικαιοσύνη; Και για να φύγουμε από τα αμιγώς ποινικά, τι διάολο καθυστερεί τόσο πολύ π.χ. τον έλεγχο της λίστας Λαγκάρντ και γιατί μέχρι σήμερα το κράτος δεν έχει εισπράξει ούτε ένα ευρώ απ’ όσους διαπιστωμένα προσπάθησαν να ξεπλύνουν παρανόμως τα χρήματά τους στο εξωτερικό; Ολα τούτα, τα φαινομενικώς άσχετα μεταξύ τους, δεν αιτιολογούν μόνον τη δυσπιστία των πολιτών για την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης. Ερμηνεύουν πλήρως την άνοδο του νεοναζιστικού μορφώματος το οποίο έχει μόνο στόχο την πλήρη κατεδάφιση ενός σαθρού πολιτικού συστήματος που αδυνατεί να αντιληφθεί ακόμη και την ανάγκη της στοιχειώδους αυτοπροστασίας του. Και κάπως έτσι φτάνουμε στα πιο «καθημερινά» αυτονόητα. Αυτά που αδυνατεί να αντιληφθεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Nομιμοποιείται μια «παρέα» 30, 50 ή και 80 ανθρώπων να κλείνουν -για οποιονδήποτε λόγο- την Πανεπιστημίου ή τη Βασ. Σοφίας, δηλαδή όλο το κέντρο της Αθήνας, και να προκαλούν καθημερινά χάος που όμοιό του δεν απαντά σε οποιαδήποτε πολιτισμένη χώρα; Δικαιούνται αντίστοιχες παρέες νεαρών να προπηλακίζουν τους καθηγητές τους επειδή διαφωνούν με μια απόφαση που υποψιάζονται ότι θα λάβουν; Σε ποια Δημοκρατία υπάρχει ως «πολιτικό δικαίωμα» να χτίζονται καθηγητές στα γραφεία τους, να διατηρούν συμμορίες δικές τους αίθουσες εντός πανεπιστημίων, να γίνονται καταλήψεις από μειοψηφίες σε δημόσια κτίρια ή και να θεωρείται «φθινοπωρινή παράδοση» η κατάληψη των σχολείων από τους μαθητές; Οσοι εκλαμβάνουν τα τελευταία παραδείγματα ως προσπάθεια συμψηφισμού για τις κτηνωδίες της Χ.Α. αδυνατούν προφανώς να συνειδητοποιήσουν ότι το μόρφωμα του κ. Μιχαλολιάκου δεν ήρθε εξ ουρανού και ότι απλούστατα θέριεψε σε μια χώρα ανεκδιήγητης ανομίας με την ανοχή της Αριστεράς και τη γνωστή συμπλεγματική ενοχή της Δεξιάς. Και επειδή οι ανεγκέφαλοι της Χ.Α. είναι εκ των πραγμάτων αδύνατον να σοβαρευτούν, ας αναλάβουν επιτέλους τις ευθύνες τους οι δύο ουσιαστικοί πόλοι εξουσίας της χώρας. Η μεν κυβέρνηση να «ταράξει τους πάντες στη νομιμότητα», όπως εύστοχα πρωτοείπε ο αείμνηστος Ηλίας Ηλιού, ο δε ΣΥΡΙΖΑ να καταλάβει επιτέλους ότι τα... ΑΜΠΡΟΠΡΟΠΟ και άλλες σάχλες που υπόσχεται θα τα βρει μπροστά του, όταν -αν- γίνει κυβέρνηση. ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

«Βόμβα» για τον Σταθάκη του ΣΥΡΙΖΑ

«Βόμβα» για τον Σταθάκη του ΣΥΡΙΖΑ

 

Στο εδώλιο του κατηγορουμένου για υποθέσεις ατασθαλιών στο Πανεπιστήμιο Κρήτης από την εποχή του βαθέος ΠΑΣΟΚ (από το 1996 έως το 2004) οδηγείται ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και εκ των υπαρχηγών του Αλέξη Τσίπρα Γιώργος Σταθάκης. Οπως αποκάλυψε χθες η «κυριακάτικη δημοκρατία», το ηγετικό στέλεχος της αξιωματικής αντιπολίτευσης παραπέμπεται με αμετάκλητο βούλευμα στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων, μαζί με άλλα 16 άτομα, προκειμένου να δικαστούν με βαριές κατηγορίες.

Ο κ. Σταθάκης είναι καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, ενώ ήταν και αντιπρύτανης έως την εκλογή του, τον Μάιο του 2012, ως βουλευτής Χανίων. Σήμερα είναι, επίσης, τομεάρχης Ανάπτυξης του ΣΥΡΙΖΑ, διαμορφώνοντας σε μεγάλο βαθμό τη γραμμή του κόμματος για τα οικονομικά ζητήματα.

Η πρώτη κατηγορία που αντιμετωπίζει ο βουλευτής είναι ότι το 2001 ενέκρινε μαζί με τους κ. Νικολάου και Σαββάκη, ως μέλη της Επιτροπής Ερευνών του Ειδικού Λογαριασμού Κονδυλίων Ερευνας (ΕΛΚΕ), καταβολή 9.000.000 δρχ. για «υπερωριακή απασχόληση στον γενικό διευθυντή διοικητικών και οικονομικών υπηρεσιών του Πανεπιστημίου Κρήτης. Ομως η καταβολή του ποσού αυτού, όπως αναφέρεται στο βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών Κρήτης, που έφερε αποκλειστικά στο φως η «κυριακάτικη δημοκρατία», «έγινε παράνομα, χωρίς συγκεκριμένα στοιχεία» και με δεδομένο ότι «οι ώρες υπερωριακής απασχόλησης δεν μπορούν να υπερβαίνουν τις εξήντα (60) μηνιαίως».

Επίσης, ο κ. Σταθάκης κατηγορείται μαζί με άλλους ότι κατέβαλαν με την ίδια ιδιότητα σε υπαλλήλους το ποσό των 444.129,60 ευρώ (151.337.162 δραχμές) υπό τη μορφή επιμισθίων, αμοιβών και επιδομάτων θέσης. Το βούλευμα τονίζει ότι και οι καταβολές αυτές «έγιναν παράνομα, αφού δεν συνδέονται με συγκεκριμένο ερευνητικό πρόγραμμα του ΕΛΚΕ, αλλά καλύπτουν δαπάνες του Πανεπιστημίου Κρήτης».

Η τρίτη κατηγορία που αντιμετωπίζουν σχετίζεται με το ότι την περίοδο 1998-2001 καταβλήθηκε από τον ΕΛΚΕ στην ιδιωτική ασφαλιστική εταιρία Εθνική Ασφαλιστική το συνολικό ποσό των 150.000.000 δρχ. (440.205,43 ευρώ) ως ασφάλιστρα ομαδικού συμβολαίου ασφάλισης ζωής - ασθένειας όλων των υπαλλήλων του Πανεπιστημίου Κρήτης. Το βούλευμα αποφαίνεται όμως ότι «οι καταβολές των παραπάνω ποσών έγιναν παράνομα, αφού δεν συνδέονται με συγκεκριμένο ερευνητικό πρόγραμμα του ΕΛΚΕ, ενώ οι υπάλληλοι του Πανεπιστημίου Κρήτης είναι ασφαλισμένοι στο Δημόσιο». Και συμπεραίνει ότι οι κατηγορούμενοι «προέβησαν στην πράξη τους αυτή από κοινού και με σκοπό να ωφελήσουν την ανωτέρω ιδιωτική ασφαλιστική εταιρία».

Αρχικά οι κατηγορούμενοι είχαν παραπεμφθεί στις 30 Απριλίου 2012, συμπτωματικά λίγο πριν από τις πρώτες εκλογές της περσινής χρονιάς, οπότε ο κ. Σταθάκης εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής. Ομως το δικαστήριο έκρινε άκυρη την απευθείας κλήση και έστειλε την υπόθεση στο Συμβούλιο Εφετών, προκειμένου να αποφανθεί «αμετακλήτως». Το συμβούλιο εξέδωσε στις 20 Ιουνίου 2013 παραπεμπτικό βούλευμα, κρίνοντας ότι «προκύπτουν επαρκείς ενδείξεις ενοχής» σε βάρος των κατηγορουμένων για την παραπομπή τους, προκειμένου «να δικαστούν ως δράστες της αξιόποινης πράξης της απιστίας σχετικής με την υπηρεσία κατ' εξακολούθηση και από κοινού», με μεγάλη ζημιά για τη δημόσια περιουσία σε γνώση τους.
ΠΗΓΗ: ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ: Συντροφοι παλι τα χαμηλα εσοδα απο φορολογια σας φταινε όπως έλεγε προεκλογικά ο Σταθάκης και οχι η κατασπατάληση δημοσίου χρήματος ;

Καταποντίστηκε ο επικριτής της Ελλάδας, Φ. Ρέσλερ

ΚΟΣΜΟΣ

Καταποντίστηκε ο επικριτής της Ελλάδας, Φ. Ρέσλερ

Στα χειρότερα ποσοστά του από την ίδρυσή του το 1948 έφτασε το κόμμα των Φιλελευθέρων (FDP) με την υποψηφιότητα του Ράινερ Μπρούντερλε, αλλά και την προεδρία του μέχρι χθες αντικαγκελάριου της Γερμανίας και επικριτή της Ελλάδας, Φίλιπ Ρέσλερ.

Το τελευταίο διάστημα οι Φιλελεύθεροι βλέποντας τα ποσοστά τους να μειώνονται δραματικά, είχαν γεμίσει τη Γερμανία με αφίσες με τις οποίες ζητούσαν από τους Γερμανούς να δώσουν στο κόμμα τους, τη δεύτερη ψήφο τους.

Ωστόσο η επιλογή της Άγκελα Μέρκελ παραμονές των εκλογών να ζητήσει από τους ψηφοφόρους να επιλέξουν τόσο τους υποψηφίους του CDU, όσο και το κόμμα – δηλαδή να δώσουν και τις δύο ψήφους στους Χριστιανοδημοκράτες – είχε ως αποτέλεσμα να μειωθούν δραματικά τα ποσοστά του FDP και να μείνει εκτός Βουλής.

Ο υποψήφιος του FDP για την Καγκελαρία, Ράινερ Μπρούντερλε, δήλωσε αμέσως μετά την ανακοίνωση των πρώτων αποτελεσμάτων, έχοντας πίσω του και σαφώς καταβεβλημένο τον εταίρο της Άγκελα Μέρκελ, Φίλιπ Ρέσλερ:

"Απόψε είναι μια δύσκολη βραδιά. Περιμένουμε την τελική καταμέτρηση κι ελπίζουμε να καταφέρουμε το άλμα. Είναι σαφές, ότι πρόκειται για το χειρότερο αποτέλεσμα, που έχουμε πετύχει μέχρι σήμερα ως Φιλελεύθεροι. Είναι μια δύσκολη ώρα για τους Φιλελεύθερους, ως βασικός τους υποψήφιος αναλαμβάνω την ευθύνη. Κι όταν έχουμε το τελικό αποτέλεσμα θα φροντίσουμε -ει δυνατόν εντός βουλής, ειδάλλως με τις τοπικές μας οργανώσεις- η φωνή της ελευθερίας να ακούγεται και στο μέλλον".

To FDP αποτελεί ένα ιστορικό κόμμα της Γερμανίας, ενώ στον τελευταίο κυβερνητικό συνασπισμό που μετείχε με την Άγκελα Μέρκελ, εκτός της θέσης του αντικαγκελαρίου και υπουργού Οικονομίας, που κατείχε ο Φίλιπ Ρέσλερ, υπουργός Εξωτερικών ήταν ο επίσης Φιλελεύθερος, Γκίντο Βεστερβέλε.

Εκ των ιστορικότερων στελεχών του FDP είναι ο επί 18 χρόνια υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας, Χανς Ντίτριχ Γκένσερ (1974-1992), αλλά και ο διάδοχος του στο ίδιο υπουργείο για άλλα έξι χρόνια, Κλάους Κίνκελ (1992 - 1998)

πηγη:  http://www.megatv.com/

ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ: 
ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΦΑΤΣΕΣ ΤΟΥΣ. ΑΠΟΛΑΥΣΗ. ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΑΘΟΥΝ. ΤΙ ΣΧΕΣΗ ΕΙΧΕ ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΧΑΝΣ ΝΤΙΤΡΙΧ ΓΚΕΝΣΕΡ ΠΟΥ ΩΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΤΗΣΕ ΜΕ ΠΑΘΟΣ ΤΗΝ ΙΔΕΑ ΤΗΣ ΕΝΩΜΕΝΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟΣ ΦΙΛΛΕΛΗΝΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙΤΙΜΟΣ ΔΗΜΟΤΗΣ ΣΚΙΑΘΟΥ ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΟΡΦΩΜΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΟΛΟΓΩΝ ΑΝΤΙΕΥΡΩΠΑΙΣΤΩΝ; ΚΑΜΙΑ. ΣΤΟ ΡΑΦΙ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΙ ΑΚΟΜΗ ΠΑΡΑΠΕΡΑ.

ΣΥΝΕΛΘΕΤΕ ΤΡΟΙΚΑ ΚΑΙ ΣΙΑ

Κυριες και κυριοι της τροικας διαλυσατε την κοινωνικη συνοχη και εθνικη ενοτητα μιας χωρας παραδιδοντας την στα ακρα. Τωρα με το λογιστικο πρωτογενες πλεονασμα που δεν στηριζεται σε αναπτυξη νομιζετε θα αλλαξετε την κατασταση; Ηρθε η ωρα καποιοι να διαπραγματευτουν σκληρα μαζι σας. Αρκετα

DZ BANK: ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΒΙΩΣΙΜΟ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΧΩΡΙΣ ΚΟΥΡΕΜΑ

Προτείνει ψαλίδι 100 δισ.

Το ελληνικό χρέος δεν θα καταστεί βιώσιμο χωρίς κούρεμα εκτιμά η DZ Bank

---

Το χρέος της Ελλάδας θα καταστεί βιώσιμο μόνο εάν υπάρξει νέο «κούρεμα», υποστηρίζει σε μελέτη της η τράπεζα DZ, η οποία θεωρεί υπερβολικά αισιόδοξες τις διαφορετικές εκτιμήσεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ).

Ντάνιελ Λεντς στην εφημερίδα Die Welt ή στο πιο αισιόδοξο σενάριο, σύμφωνα με το οποίο από το 2014 και εξής οι πιστωτές παραιτηθούν από την πληρωμή των τόκων, θα φθάνει το 143% του ΑΕΠ.

Ακόμη και στη δεύτερη περίπτωση, το δημοσίευμα σχολιάζει ότι η χώρα θα χρειαστεί 60 δισεκατομμύρια ευρώ το 2020 για την κάλυψη των δημοσιονομικών αναγκών της.

Γι' αυτό τον λόγο η DZ Bank, η τέταρτη μεγαλύτερη στη Γερμανία, προκρίνει την λύση ενός ακόμη «κουρέματος», το οποίο θα επιβαρύνει μεν τους δημόσιους πιστωτές με 100 δισεκατομμύρια ευρώ, αλλά είναι η μοναδική εγγύηση, ώστε να μπορέσει να ορθοποδήσει η ελληνική οικονομία.

Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ: Ακριβως. Αλλα οταν τα λεγαμε λιγοι μας ακουγαν. Τωρα ολοι μιλουν ως μετα Χριστον προφητες

OΛΟΚΛΗΡΗ Η  ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΜΟΥ ΤΟΝ ΜΑΡΤΙΟ ΤΟΥ 2011 ΕΔΩ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΟΗΤΩΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΜΑΘΕΙΑ ΤΟΥΣ ΑΜΦΙΣΒΗΤΟΥΝΤΕΣ

εισηγηση στο προσυνεδριο της δημοκρατικης συμμαχιας του ...

 ΤΟ ΗΧΗΤΙΚΟ ΤΗΣ  ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΣ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ :

ΒΙΝΤΕΟ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Β. ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΣΤΗΝ ΕΡΑ

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΒΑΓΓΕΛΗ ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΣΤΗΝ ΕΡΑ ΦΛΩΡΙΝΑΣ ΣΤΙΣ 20/11/2012 ΣΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ ΣΟΦΙΑ ΖΟΥΖΕΛΗ

ΟΠΩΣ ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΜΟΥ ΤΟΝ ΟΚΤΩΒΡΙΟ ΤΟΥ 2011

ΚΡΙΣΗ ΧΡΕΟΥΣ. ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΥΣΗ 

ΕΔΩ Ο ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ:

  ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΧΡΕΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΛΥΣΗ ΠΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΩ

ΕΠΙΣΗΣ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΜΟΥ ΜΕ ΤΙΤΛΟ ΩΡΑ ΑΛΛΑΓΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ:

ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΜΟΥ ΕΔΩ:  

αρθρο βαγγελη ιωαννιδη: ωρα αλλαγης για την ευρωπη - βαγγελης ...

ΚΑΡΥΩΤΗΣ: Η ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ ΤΗΣ ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑΣ

Η “Στρογγύλη” της Πορτογαλίας…

2013-09-21

Του Θεόδωρου Καρυώτη

Tο σύμπλεγμα των Νήσων Savage

Ξαφνικά άρχισε ένας εμφύλιος πόλεμος μέσα στην ΕΕ ανάμεσα στην Ισπανία και την Πορτογαλία που μας θυμίζει την Ελληνοτουρκική διένεξη στο Αιγαίο. Η διαφορά, βέβαια, είναι ότι αυτά τα κράτη τσακώνονται, πολύ σωστά, για την ΑΟΖ ενώ η Ελλάδα με τη Τουρκία συνομιλούν για δεκαετίες τώρα με την μπαγιάτικη πλέον υφαλοκρηπίδα.

Πριν λίγες μέρες η Ισπανία ζήτησε παρέμβαση των Ηνωμένων Εθνών στην διένεξή της με την Πορτογαλία για τα Νησιά Savage (στα πορτογαλικά: Ilhas Selvagens) που βρίσκονται στον Ατλαντικό Ωκεανό, απέναντι από τις ακτές του Μαρόκου και που ανήκουν στην Πορτογαλία. Η απαίτηση της Ισπανίας είναι να μειωθεί η ΑΟΖ της Πορτογαλίας σ’ αυτή την περιοχή.

Η Ισπανία υποστηρίζει ότι τα Νησιά Savage δεν είναι νησιά αλλά βραχονησίδες και, επομένως, δεν δικαιούνται ΑΟΖ. Το σύμπλεγμα αυτών των νησιών είναι ανάμεσα στα Νησιά Μαδέρα (στα πορτογαλικά: me’derje) της Πορτογαλίας και των Καναρίων Νήσων (στα ισπανικά: Islas Canarias) της Ισπανίας. Πιο συγκεκριμένα, απέχουν 230 χιλιόμετρα νότια της Μαδέρα και 165 χιλιόμετρα βόρεια από τις Κανάριες Νήσους. Έτσι η Πορτογαλία διαθέτει στην περιοχή μεγαλύτερη ΑΟΖ από αυτή της Ισπανίας.

Η Ισπανία θέλει τα Νησιά Savage να ονομαστούν βραχονησίδες ώστε να υπάρξει οριοθέτηση των ΑΟΖ των δύο κρατών με βάση τη μέση γραμμή ανάμεσα στα Νησιά Μαδέρα και στις Κανάριες Νήσους και έτσι να αποκτήσει μια μεγαλύτερη σε έκταση ΑΟΖ η Ισπανία σε σχέση με την ΑΟΖ της Πορτογαλίας.

Τα Νησιά Savage έχουν έκταση 2,73 τετραγωνικά χιλιόμετρα και το υψηλότερο σημείο τους είναι 165 μέτρα. Κατοικούνται μόνο από μια μικρή ομάδα φυλάκων, μια μικρή ομάδα επιστημόνων, μία οικογένεια και ένα μικρό πλοίο του Πορτογαλικού Ναυτικού. Η Ισπανία προσπαθεί να αποδείξει ότι τα νησιά αυτά πρέπει να μετονομαστούν σε βραχονησίδες μια και δεν είναι αυτοσυντηρούμενα και, επομένως δεν μπορούν να διαθέτουν ούτε υφαλοκρηπίδα αλλά ούτε και ΑΟΖ. Τα τελευταία χρόνια, εκτός από το θέμα της ΑΟΖ, υπάρχουν και άλλου είδους διενέξεις όπως η κατασκευή ενός φάρου, το δικαίωμα να εκτελούνται αεροπορικές ασκήσεις και προβλήματα παράνομης αλιείας.

Αυτός ο εμφύλιος πόλεμος, ανάμεσα σε δύο κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης , έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την Ελλάδα γιατί αυτή η διένεξη είναι παρόμοια τη διένεξή μας με τη Τουρκία για το σύμπλεγμα του Καστελόριζου. Η Πορτογαλία έχει υιοθετήσει τις ελληνικές θέσεις και η Ισπανία τις τουρκικές θέσεις. Θα έχει ενδιαφέρον για μας όταν παρθεί η τελική απόφαση.

Αλλά εμείς δεν πρέπει να περιμένουμε τι κάνουν τα άλλα κράτη αλλά να αποκτήσουμε μια πρωτοβουλία γιατί όπως έχει γραφτεί: “Δεν έχουμε την πολυτέλεια να χάσουμε άλλο πολύτιμο χρόνο. Η ανακήρυξη της ελληνικής ΑΟΖ είναι επιτακτική ανάγκη.” . Είναι παρήγορο το γεγονός ότι έχει αρχίσει ένας ουσιαστικός και ειλικρινής διάλογος ανάμεσα στους Υπουργούς Εξωτερικών της Αιγύπτου, της Ελλάδας και της Κύπρου για την οριοθέτηση της ΑΟΖ των κρατών αυτών, που φαίνεται ότι θα συνεχιστεί στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στο τέλος Σεπτεμβρίου.

Υπάρχει ήδη η οριοθέτηση ανάμεσα στην Αίγυπτο και τη Κύπρο του 2003 αλλά πρέπει να ακολουθηθεί και με την οριοθέτηση ανάμεσα στην Ελλάδα και την Αίγυπτο και με την πολύ σημαντική για μας οριοθέτηση ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Κύπρο. Τέλος, πρέπει να γίνει και μια τριμερής οριοθέτηση των τριών κρατών εκεί που οι ΑΟΖ τους συμπίπτουν.

Είναι ευχάριστο ότι η Ελλάδα έχει, επιτέλους, πάρει φόρα και ετοιμάζεται να κάνει οριοθέτηση ΑΟΖ και με την Ιταλία. Αυτή θα είναι και η πιο εύκολη οριοθέτηση γιατί ήδη έχουμε κάνει οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας με την Ιταλία από το 1977 και η υφαλοκρηπίδα συμπίπτει πάντα με την ΑΟΖ. Έτσι θα μένουν μόνο τρία άλλα κράτη με τα οποία έχουμε θαλάσσια σύνορα και πρέπει να κάνουμε οριοθετήσεις ΑΟΖ. Αυτά είναι η Αλβανία, η Λιβύη και η Τουρκία. Αυτή η κινητικότητα που δείχνει τώρα τελευταία η ελληνική κυβέρνηση δεν πρέπει να σταματήσει ή να αρχίσει τα πισωγυρίσματα που έχει συνηθίσει να κάνει τις τελευταίες δεκαετίες.

Φωτογραφίες: Ο πρώτος χάρτης δείχνει το σύμπλεγμα των Νήσων Savage. Ο δεύτερος χάρτης δείχνει το σύμπλεγμα και των τριών Νησιών και βρίσκονται μακριά από τις ακτές της Ισπανίας και της Πορτογαλίας.

Read more: http://mignatiou.com/?p=12877#ixzz2fVe5saEN

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

 

ΠΗΓΗ:  http://www.newsnow.gr

Το Αρχιπελαγικό Αιγαίο

Το Αρχιπελαγικό Αιγαίο

Γράφει ο Γιώργος Χρήστου

Δικηγόρος LLM Kent

Η δυνατότητα που παρέχεται στην Ελλάδα να αναγνωρίσει το Αιγαίο ως παράκτιο αρχιπέλαγος σύμφωνα με την έννοια που του δίνεται στο διεθνές δίκαιο από το άρθρο 7 της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας διασφαλίζει την ικανότητα της χώρας να θεωρείται ο χώρος αυτός ενιαίος όταν παράκτια και νησιωτική περιοχή γειτνιάζουν. Ειδικότερα, τα νησιά ενώνονται μεταξύ τους με ευθείες γραμμές και σχηματίζουν ένα ενιαίο αρχιπέλαγος το οποίο με τη σειρά του ενώνεται με τη στεριά.

Έτσι, τα νερά μεταξύ των νησιών θεωρούνται εσωτερικά σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, δηλ. χωρικά ύδατα.

Πρέπει να τονιστεί ότι η ικανότητα αυτή, το δικαίωμα, παρέχεται σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο μόνο σε περίπτωση αρχιπελαγικού αιγαίου, κι όχι με την επέκταση σε 12 νμ ή την οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας – ΑΟΖ. Η ΑΟΖ κληρονομεί όλα τα προβλήματα της υφαλοκρηπίδας, τα δε νερά πάνω από την ΑΟΖ, όπως και της υφαλοκρηπίδας, θεωρούνται διεθνή. ΑΟΖ σημαίνει δηλαδή διεθνοποίηση του Αιγαίου, καθώς όλα εκείνα τα περάσματα που χρησιμοποιεί η Τουρκία για να στέλνει πολεμικά και να κάνει έρευνες θα θεωρούνται μη εθνικά, αλλά διεθνή. Αντίθετα, με την αναγνώριση του Αιγαίου ως παρακτίου αρχιπελάγους – coastal archipelago – τα νερά μεταξύ των νησιών θεωρούνται εθνικά, χωρικά ύδατα  κ΄εδαφική επικράτεια. Έτσι , επιλύεται αυτόματα και το ζήτημα της υφαλοκρηπίδας – ΑΟΖ.

Ο ορισμός της χώρας μας ως παρακτίου αρχιπελάγους με τη νομική και γεωφυσική έννοια του όρου, μας δίνει το δικαίωμα να προσπεράσουμε, να εγκαταλείψουμε τη μέχρι τώρα επιχειρηματολογία για τα 6 ή 12 νμ, καθώς θεωρείται ξεπερασμένη και παρωχημένη έννοια για τα αρχιπελάγη. Το άρθρο 7 προβλέπει πως η επέκταση των χωρικών υδάτων γίνεται υπερκαλύπτοντας τα μέχρι πρότινος διεθνή ύδατα.

Σε εφαρμογή των παραπάνω αρχιπελαγικών διατάξεων η Τουρκία έκλεισε το στενό του Βοσπόρου, καθώς από το 1964 και μετά ο χώρος μεταξύ Ίμβρου – Τενέδου, όπου και καταλήγει το στενό, θεωρείται εσωτερικός. Με άλλα λόγια, τα χωρικά ύδατα των νησιών ενώθηκαν αναμεταξύ τους και με τη στεριά, κι έτσι αυτή τη στιγμή που μιλάμε ο χώρος μεταξύ Ίμβρου – Τενέδου και του στενού του Βοσπόρου εξομοιούται με τη στεριά. Έχουμε δηλαδή πλήρη εφαρμογή των αρχιπελαγικών διατάξεων από την Τουρκία στο Αιγαίο, αλλά όχι από την Ελλάδα. Το Πίρι Ρέις έπλεε πριν από περίπου 1 μηνα  σε αυτόν ακριβώς τον αρχιπελαγικό χώρο, τον ίδιο που χρησιμοποίησε και η τούρκικη φρεγάτα. Μόνο με το αρχιπελαγικό αιγαίο προσφέρεται έδαφος για αντίκρουση των τουρκικών επιχειρημάτων ότι ο χώρος μεταξύ των νησιών θεωρείται διεθνής.

Τι σημαίνουν τα παραπάνω? Ότι ενώ με την εφαρμογή των 6 ή 12 νμ η Χίος και η Μυτιλήνη θα ήταν 2 αποκομμένα κι απομονωμένα νησιά από απόψεως χωρικών υδάτων, όπως είναι σήμερα, με την εφαρμογή του άρθρου 7 –των ευθειών ακτογραμμών βάσης- τα νησιά ενώνονται και ο μεταξύ τους θαλάσσιος γεωγραφικός χώρος θεωρείται εσωτερικός. Με λίγα λόγια, τα αναμεταξύ τους ύδατα θεωρούνται χωρικά κι εξομοιούνται με τη στεριά. Το αρχιπέλαγος περικλείεται με ευθείες ακτογραμμές βάσεως στην προμετωπίδα με την Τουρκία, από τη Σαμοθράκη και τη Λήμνο, μέχρι και το Καστελόριζο, και θεωρείται ενιαίος κι αρχιπελαγικά δομημένος χώρος, σε ενιαία δόμηση με τη στεριά, όπως απαιτεί το άρθρο.

Στην περίπτωση του Αιγαίου, τα εσωτερικά νερά, χωρικά ύδατα πλέον, δημιουργούν ένα ενιαίο αρχιπελαγικό στενό το οποίο διακλαδώνεται σα νευρώνες, με τα διάφορα περάσματα μεταξύ των νησιών, στο χάρτη του Αιγαίου.

Το Αιγαίο, εκτός από παράκτιο αρχιπέλαγος, αποτελεί και στενό με τη διεθνοδικαιϊκή έννοια του όρου κι ακόμη δεν το έχουμε αναγνωρίσει.

Δεδομένου ότι η Συνθήκη της Λωζάννης αποφάσισε να δοθεί το στενό του Βοσπόρου στην Τουρκία, ενώ το στενό του Αιγαίου στην Ελλάδα, με την εφαρμογή των ευθειών ακτογραμμών η Ελλάδα μπορεί για πρώτη φορά στην Ιστορία της να ελέγχει την έξοδο του στενού του Βοσπόρου με το κλείσιμο του στενού Λήμνου – Μυτιλήνης.

Η χώρα δεν αποτελεί «αρχιπελαγικό κράτος» με την έννοια του αρθ 46 γιατί θα έπρεπε να αποτελείται εξ ολοκλήρου από νησιά, αλλά παράκτιο αρχιπελαγικό κράτος με την έννοια του άρθρου 7 της Σύμβασης, το οποίο απαιτεί τη γειτνίαση ηπειρωτικού – αρχιπελαγικού χώρου.

Ο κανόνας εφαρμόζεται από την πλειοψηφία των χωρών-μελών του ΟΗΕ, επί παραδείγματι από τη Ρωσία στην Aρκτική περιοχή της, από τον Καναδά στο Αρκτικό παράκτιο αρχιπέλαγος, το μεγαλύτερο στον κόσμο, το 1985, και το νορβηγικό αρχιπέλαγος.

Η πρώτη χώρα που τον εφάρμοσε ήταν η Νορβηγία το 1951 με την απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης να της επικυρώνει το δικαίωμα αναγνωρίσεως του  παρακτίου αρχιπελάγους της. Η απόφαση και η διεθνής πρακτική στην εφαρμογή του κανόνα σε όσες χώρες έχουν παράκτια αρχιπελάγη είχαν σαν αποτέλεσμα την ενσωμάτωση του στη διεθνή Σύμβαση του Δικαίου της Θάλασσας του 1982 και συγκεκριμένα στο άρθρο 7 της Σύμβασης. Έτσι καθιερώθηκε ο όρος coastal archipelago στη συνείδηση των κρατών και στο διεθνές δίκαιο γενικότερα.

ΠΗΓΗ:http://thesecretrealtruth.blogspot.com

ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ:

ΣΩΣΤΑ ΤΑ ΛΕΕΙ ΣΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΚΤΙΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΜΙΓΩΣ ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ. ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 7 ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ. ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥ ΓΙΑΤΙ ΒΑΖΕΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ. ΠΡΙΝ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΑ ΑΡΘΡΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΟΖ ΑΠΟ ΕΙΔΙΚΟ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗ ΤΟΥ BLOG ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ. ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΗ Η ΑΝΑΛΥΣΗ ΗΤΑΝ ΕΞΑΙΡΕΤΗ ΑΛΛΑ ΠΑΡΕΛΕΙΠΕ ΝΑ ΘΕΣΕΙ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΚΤΙΟΥ ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΣΤΙΣ ΣΩΣΤΕΣ ΤΟΥ ΝΟΜΙΚΕΣ ΒΑΣΕΙΣ ΜΕ ΒΑΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΤΗΣ ΝΟΡΒΗΓΙΑΣ ΤΟΥ 1951 ΑΦΟΥ ΕΠΙΚΕΝΤΡΩΝΟΤΑΝ ΜΟΝΟ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 46 ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ. ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΜΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΛΥΠΤΕΙ ΣΩΣΤΑ ΚΑΙ ΜΕ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ ΑΥΤΩΝ.