Μαθημα στους Δυτικους το φιασκο στο δημοψηφισμα των Σκοπιων

Μαθημα και απο το τωρινο δημοψηφισμα στα Σκοπια μετα το οχι της Κυπρου το 2004 στο σχεδιο Αναν και το οχι των Ελληνων το 2015 στην Δυση οτι οσο πιεζει και παρεμβαινει αντιδημοκρατικα για να εκβιασει την εφαρμογη των σχεδιων της τοσο αρπαζει σφαλιαρες απο τους λαους που δεν θελουν να εκβιαζονται για τα συμφεροντα των ΗΠΑ και της Γερμανιας στην Νοτιοανατολικη Ευρωπη. Τωρα θα αρχισουν τις εξαγορες και τις αποστασιες βουλευτων για να περασουν το εκτρωμα τους απο τα 2 κοινοβουλια. Λοιπον να θυμαστε οτι παρολα αυτα θα φανε τα μουτρα τους γερα εκατερωθεν και οι εκλεκτοι τους υπηρετες στην Ελλαδα θα πανε σπιτι τους.

ΠΝΙΓΗΚΕ ΣΤΙΣ ΠΡΕΣΠΕΣ Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΡΕΣΠΩΝ

Η συμφωνια των Πρεσπων πνιγηκε στις Πρεσπες. Οι Τσιπρας Ζαεφ Κοτζιας Δημητρωφ θα βγαλουν κηδειοχαρτα για την μερα και την ωρα της εξοδιου ακολουθιας.

Πώς και γιατί «ναυάγησαν» οι Πρέσπες

Πώς και γιατί «ναυάγησαν» οι Πρέσπες – Τι θα γίνει την επόμενη μέρα του δημοψηφίσματος

Η επόμενη μέρα του δημοψηφίσματος βρίσκει και τις δύο χώρες αντιμέτωπες με τις εσωτερικές πολιτικές αντιφάσεις τους

Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος στην ΠΓΔΜ ήρθε να επιβεβαιώσει ότι ανεξάρτητα από το ποιοι είναι οι «από τα πάνω» σχεδιασμοί, υπάρχουν πάντα και οι δυναμικές της ίδιας της κοινωνίας.
Η Συμφωνία των Πρεσπών δεν ήρθε ως αποτέλεσμα διεργασιών και μετασχηματισμών στο εσωτερικό των δύο κοινωνιών. Αντίθετα, και στις δύο πλευρές των συνόρων ήταν ένας σχεδιασμός που έγινε σε επίπεδο ανώτατου πολιτικού δυναμικού, σε συνθήκες μυστικής διπλωματίας και υπό την πίεση του διεθνούς παράγοντα, πρώτα και κύρια των ΗΠΑ αλλά και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Δεν είναι τυχαίο, πως παρ’ ότι και στην Ελλάδα και στην ΠΓΔΜ βρίσκονται στην εξουσία κυβερνήσεις που εκπροσώπησαν αιτήματα πολιτικής αλλαγής, ενάντια στα Μνημόνια στην Ελλάδα, ενάντια στη διαφθορά στην ΠΓΔΜ, σε καμία από τις δύο χώρες δεν τέθηκε στις αντίστοιχες προεκλογικές εκστρατείες, το 2015 στην Ελλάδα και το 2016 στην ΠΓΔΜ, ως επίδικο το ζήτημα ενός αμοιβαίου συμβιβασμού όπως αυτός που περιλήφθηκε στη Συμφωνία των Πρεσπών.
Μάλιστα, στην Ελλάδα το θέμα παρέμενε σε πολύ χαμηλή θέση στην κυβερνητική ατζέντα. Είναι δε χαρακτηριστικό ότι ενώ ο Αλέξης Τσίπρας στις προγραμματικές δηλώσεις της πρώτης κυβέρνησής του έκανε αναφορά στο ζήτημα (θέτοντας ως στόχο την «εξεύρεση, στο πλαίσιο συνομιλιών υπό τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, αμοιβαία αποδεκτής λύσης στη διαφορά για όνομα με την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, στη βάση μίας σύνθετης ονομασίας με γεωγραφικό προσδιορισμό για όλες τις χρήσεις»), στην αντίστοιχη ομιλία τον Οκτώβριο του 2015 δεν έκανε κάποια συγκεκριμένη αναφορά.
Αντίστοιχα και στην ΠΓΔΜ το βασικό άγχος ήταν να υπάρξει ένας κυβερνητικός συνασπισμός το 2016 και να αποφευχθεί μια παραλυτική πολιτική κρίση.

Πώς φτάσαμε στη συμφωνία

Σε αυτό το πλαίσιο, ο καταλυτικός παράγοντας ήταν όντως η προοπτική της ένταξης στο ΝΑΤΟ, όπως αναδύθηκε ως προτεραιότητα στο πλαίσιο της προσπάθειας των ΗΠΑ να εξασφαλίσουν θετικό συσχετισμό στα Δυτικά Βαλκάνια στον ανταγωνισμό τους με τη Ρωσία. Η προσπάθεια αυτή συνέπεσε με την επανεμφάνιση του ερωτήματος της διεύρυνσης στην ΕΕ, με τη Γερμανία να έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και για την ΠΓΔΜ.
Σε αυτό το πλαίσιο, η κυβέρνηση Ζάεφ θεώρησε ότι θα μπορούσε να ξεμπλοκάρει τις ενταξιακές διαδικασίες και άρα να καταφέρει αυτό που δεν κατάφεραν οι κυβερνήσεις του VMRO, δηλαδή την ένταξη στο ΝΑΤΟ και την έναρξη ενταξιακής διαδικασίας στην ΕΕ.
Η κυβέρνηση Τσίπρα από τη μεριά της θεώρησε ότι θα μπορούσε να διευκολύνει τα αμερικανικά σχέδια και άρα να έχει μια συνολικά ευμενέστερη μεταχείριση και σε άλλα ζητήματα (ξεκινώντας από το χρέος και τα ευρύτερα ζητήματα της «μεταμνημονιακής περίοδου»), ενώ εκτίμησε ότι θα μπορούσε να έχει πολιτικά οφέλη από την επίλυση μιας μακρόχρονης εκκρεμότητας ιδίως από τη στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν το μόνο κόμμα με τόσο καθαρή θέση υπέρ ενός συμβιβασμού στο ονοματολογικό.
Ως προς το ίδιο το πλαίσιο της συμφωνίας, αυτό ήταν λίγο πολύ δεδομένο εξαρχής. Σύνθετη ονομασία για όλες τις χρήσεις, ώστε να καθησυχάζονται οι ελληνικές ανησυχίες, και αναγνώριση ενός είδους «μακεδονικής» ταυτότητας, ώστε να μην ακυρώνεται ο όποιος αυτοπροσδιορισμό των πολιτών της γειτονικής χώρας.

Τα αγκάθια της συμφωνίας

Το αγκάθι της συμφωνίας εξαρχής ήταν το κατά πόσο θα γινόταν αποδεκτή από τα αντίστοιχα εκλογικά σώματα.
Στην μεν Ελλάδα ο τρόπος που είχε διαμορφωθεί για πολλές δεκαετίες η εσωτερική πολιτική συζήτηση σήμαινε ότι μεγάλο μέρος του εκλογικού σώματος υπήρχε μεγάλη ευαισθησία για το θέμα του ονόματος.
Επιπλέον, σε μια περίοδο που μεγάλο μέρος της κοινωνίας αισθάνεται ότι υφίσταται μια συνθήκη μειωμένης κυριαρχίας μέσα από τα μνημόνια, η απαίτηση να αποδεχτεί και το θέμα του ονόματος φάνταζε ως μια ακόμη απαράδεκτη υποχώρηση και αυτό μπορεί να εξηγήσει την αρνητική τοποθέτηση της κοινής γνώμης έναντι της συμφωνίας.
Στη δε ΠΓΔΜ υπήρχε ο κίνδυνος σημαντικό μέρος του εκλογικού σώματος να θεωρούσε ότι η σύνθετη ονομασία αποτελεί μια ακόμη υποχώρηση σε μια τραυματική πορεία, μια ακόμη εκχώρηση κρίσιμων στοιχείων ταυτότητας.
Όλα αυτά συνδέονταν και την εσωτερική πολιτική διαίρεση στην ΠΓΔΜ και την διατήρηση πόλωσης ανάμεσα στην κυβέρνηση και την αντιπολίτευση του VMRO.
Για να αντιμετωπιστούν οι κίνδυνοι, στην μεν ΠΓΔΜ είχαμε όλη αυτή την εντυπωσιακή παρέλαση ξένων παραγόντων για να πειστούν οι ψηφοφόροι να υπερψηφίσουν το δημοψήφισμα και στην Ελλάδα μια ορισμένη μεθόδευση που δεν περιλάμβανε δημοψήφισμα αλλά μόνο κοινοβουλευτική επικύρωση στο τέλος της διαδικασίας.

Οι ψηφοφόροι είχαν άλλη γνώμη

Με αυτό τον τρόπο φτάσαμε στο δημοψήφισμα. Το μεγάλο στοίχημα ήταν να υπάρξει συμμετοχή άνω του 50% που όχι απλώς θα καθιστούσε έγκυρο το αποτέλεσμα ενός συμβουλευτικού και όχι δεσμευτικού δημοψηφίσματος, αλλά κυρίως θα διαμόρφωνε ασφυκτική πίεση στο σύνολο των πολιτικών δυνάμεων της ΠΓΔΜ να στηρίξουν τη συνταγματική αναθεώρηση και τις άλλες θεσμικές αλλαγές που περιλάμβανε η συμφωνία.
Αυτό το στοίχημα το έχασε η κυβέρνηση Ζάεφ. Η συμμετοχή δεν ήταν μεγάλη και μάλιστα έχει ενδιαφέρον ότι δεν ήταν μεγάλη ούτε στις αλβανικές περιοχές (αφού ούτε και εκεί ξεπέρασε το 50%), παρά την ομόθυμη στήριξη των κομμάτων τους στο ναι.
Η μικρή συμμετοχή (μόλις ένας στους 3) δεν αντισταθμίζεται από το συντριπτικό ποσοστό του «ναι» (πάνω από 91%), ακόμη και εάν δεχτούμε ότι οι ψήφοι του «ναι» θα ήταν κοντά σε κοινοβουλευτική πλειοψηφία σε εκλογές με συμμετοχή ανάλογη με αυτή του 2016 (όταν ψήφισαν 1.191.832 πολίτες).
Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος δείχνει ότι ένα πολύ μεγάλο μέρος των πολιτών της ΠΓΔΜ θεώρησε ότι η Συμφωνία των Πρεσπών αποτελούσε τελικά μια απαράδεκτη υποχώρηση και προτίμησε να διακηρύξει ότι δεν απεμπολεί τον αυτοπροσδιορισμό του.

Όξυνση των εσωτερικών αντιθέσεων στην ΠΓΔΜ

Παρότι ο κ. Ζάεφ έσπευσε να μιλήσει για συνέχεια της διαδικασίας στη Βουλή μέσα από την προώθηση της συνταγματικής αναθεώρησης και παρότι ανάλογη θέση πήραν και οι εκπρόσωποι των αλβανικών κομμάτων και σύμμαχοί του στην κυβέρνηση, φαίνεται ότι θα είναι αρκετά δύσκολο να αποφύγει την προσφυγή στις κάλπες με την ελπίδα ότι οι εκλογές θα διαμορφώσουν καλύτερο συσχετισμό που θα μπορούσε να εγκρίνει τα υπόλοιπα βήματα.
Ωστόσο, είναι σαφές ότι το αποτέλεσμα είναι ένα πλήγμα για τον ίδιο τον Ζάεφ και μένει να δούμε εάν αυτό θα σηματοδοτήσει και μια συνολικότερη αλλαγή συσχετισμού και έναν νέο κύκλο πολιτικής κρίσης που θα πάει συνολικά πίσω τη Συμφωνία των Πρεσπών, ή εάν απλώς θα πάμε σε μια καθυστέρηση της όλης διαδικασίας.
Πάντως τόσο οι δηλώσεις του ηγέτη του VMRO Χρίστιαν Μίτσκοσκι «ότι η συμφωνία δεν περνάει. Είναι μεγαλύτερος ο αριθμός αυτών που δεν ψήφισαν ή ψήφισαν “Όχι” από εκείνους που ψήφισαν “Ναι”», όσο και οι καταγγελίες για νοθεία, δείχνουν ότι η αντιπολίτευση δεν πρόκειται να διευκολύνει την κυβέρνηση Ζάεφ.
Ωστόσο, θα ήταν λάθος να εκτιμήσουμε ότι το VMRO είναι έτοιμο να πάει στις εκλογές. Ο ιστορικός ηγέτης του Νίκολα Γκρουέφσκι κινδυνεύει να βρεθεί στη φυλακή, το κόμμα είναι πολυδιασπασμένο και είναι σαφές ότι ο ξένος παράγοντας άσκησε μεγάλη πίεση στο εσωτερικό του. Το κόμμα έρχεται από βαριές εκλογικές ήττες και δεν είναι δεδομένο ότι μπορεί να κερδίσει εκλογές.
Αντίθετα, ο Ζάεφ θα μπορούσε να ελπίζει ότι θα έπαιρνε σημαντικό μέρος από σχεδόν 600.000 ψήφους υπέρ του «ναι».

Αβέβαιο το μέλλον της συμφωνίας

Όλα αυτά εκ των πραγμάτων κάνουν τον «οδικό χάρτη» της συμφωνίας πιο αβέβαιο, παρά την αρχική προσπάθεια των εκπροσώπων της ΕΕ να υπογραμμίσουν ότι έχουμε να κάνουμε με μια νίκη του «ναι».
Εάν δεν διαμορφωθεί συσχετισμός στο κοινοβούλιο της ΠΓΔΜ για τη συνταγματική αναθεώρηση, δηλαδή εάν η κυβέρνηση βρει τους επιπλέον βουλευτές, τότε θα έχουμε πρόωρες εκλογές και τότε η συμφωνία θα προχωρήσει μόνο υπό την προϋπόθεση ότι οι εκλογές θα διαμορφώσουν θετικό συσχετισμό.
Την επίγνωση ότι τα πράγματα γίνονται πιο αβέβαια αποτύπωσε και η ανακοίνωση του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών που μίλησε για «αντιφατικό» αποτέλεσμα, μια λέξη που σπανίως συναντάται σε διπλωματικά κείμενα. Εξ ου και η έκκληση για νηφαλιότητα και για διατήρηση της θετικής δυναμικής της συμφωνίας.

Τα ανοιχτά ερωτήματα για την ελληνική κυβέρνηση

Όμως, αντιφατικά είναι τα πράγματα και για την ελληνική κυβέρνηση. Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος πηγαίνει πίσω το συνολικό της σχεδιασμό και διαμορφώνει την αρνητική εικόνα μιας συμφωνίας που και από τις δύο πλευρές των συνόρων συναντά έντονη δυσπιστία του εκλογικού σώματος.
Ο Αλέξης Τσίπρας χρειαζόταν μια θετική απήχηση της συμφωνίας στην ΠΓΔΜ και ένα σαφή βηματισμό για τη συμφωνία, κάτι που τώρα δεν υπάρχει.
Από την άλλη, η κυβέρνηση θα προσπαθήσει να εκμεταλλευτεί το περιθώριο χρόνου που μάλλον δημιουργείται. Όσο καθυστερεί η στιγμή που θα κληθεί η ελληνική Βουλή να επικυρώσει τη συμφωνία, τόσο θα αποφεύγει και η κυβέρνηση Τσίπρα τον κίνδυνο να διαρραγεί η συνοχή της μέσα από τη ρήξη με τον Πάνο Καμμένο. Επιπλέον, η κυβέρνηση θα μπορεί να υποστηρίζει ότι ενώ αυτή έκανε ό,τι μπορούσε, ήταν η πΓΔΜ που δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων.
Όμως, αυτό θα αποτελεί εν τέλει τη διαχείριση μιας αντιφατικής κατάστασης και όχι μια θετική διέξοδο. Η κυβέρνηση Τσίπρα, είτε θέλει να το παραδεχτεί είτε όχι, πλέον έχει να αντιμετωπίσει όχι μόνο την εσωτερική δυσπιστία της κοινής γνώμης, αλλά και την κριτική ότι προσπάθησε να δεσμεύσει την εξωτερική πολιτική σε μια συμφωνία που δεν είναι δεδομένο ότι θα ευοδωθεί.
Όμως, η βασική αιτία ανησυχία ίσως να βρίσκεται στη επίγνωση ότι πλέον είναι σαφές και στις δύο πλευρές των συνόρων ότι τον τελευταίο λόγο τον έχουν οι ίδιες οι κοινωνίες και οι ψηφοφόροι.

ΠΗΓΗ:  http://www.in.gr

Οι υποκριτες αριστεροι που φωναζαν παλια για τις φυλακισεις δημοσιογραφων

Καποτε οι Ελληνες αριστεροι τρομαρα τους ηταν στα καγκελα γιατι συνεληφθησαν δημοσιογραφοι οι οποιοι κατα παραβαση του νομου τοτε δημοσιευαν τις καταπτυστες προκηρυξεις των τρομοκρατικων οργανωσεων οι οποιες αυτο ηθελαν με την διαπραξη των ειδεχθων εγκληματων τους. Τονοι υποκριτικης μελανης χυθηκαν απο κωμικα ψευτοπροοδευτικους περι δημοκρατιας ελευθεροτυπιας και ανθρωπινων δικαιωματων. Τωρα οι κυβερνωντες αριστεροι τρομαρα τους φυλακιζουν δημοσιογραφους γιατι αποκαλυπτουν σκανδαλα που ενοχλουν το καθεστως Συριζανελ. Ο Ερντογαν τους στελνει αγωνιστικους χαιρετισμους. Ουτε κιχ απο τους βολεμενους δηθεν δημοσιογραφους του Συριζα για ελευθεροτυπια και δημοκρατια. Ντροπη και ονειδος.

ΟΙ ΗΠΑ ΠΟΥ ΜΙΑ ΖΩΗ ΜΑΣ ΕΛΕΓΑΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΑΠΙΑ ΣΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ

Μας ελεγαν οι ΗΠΑ μην μιλατε το 1950 μην μας χαλασετε τις σχεσεις με τον Τιτο για το Μακεδονικο. Οταν προεκυψε το προβλημα και τους αναγνωρισαν ξεδιαντροπα μας ελεγαν μην μιλατε γιατι οταν επρεπε δεν μιλουσατε. Τωρα μας λενε μην μιλατε ψηφιστε την συμφωνια των Πρεσπων για το καλο και την σταθεροτητα της περιοχης. Οπου σταθεροτητα βαλτε για το καλο μονο των συμφεροντων των ΗΠΑ. Λοιπον αν δεν κοιταξουμε πραγματικα τα συμφεροντα μας αδιαφορωντας για τις πιεσεις συντομα θα μας ζητησουν και αλλα πολλα. Αλλωστε παρεμβαινουν παλι για να διαμορφωσουν πλειοψηφια εξαγορασμενων που θα ψηφισουν την συμφωνια. Ξυπνηστε ολοι και μην τους αφηνετε να παιζουν παιχνιδια εις βαρος της Ελλαδας.

Η ΝΔ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙ ΕΚ ΝΕΟΥ ΠΡΟΤΑΣΗ ΜΟΜΦΗΣ ΟΤΑΝ ΕΡΘΕΙ Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΡΕΣΠΩΝ ΓΙΑ ΚΥΡΩΣΗ

Η ΝΔ θα πρεπει λιγο πριν ερθει η συμφωνια των Πρεσπων για κυρωση να καταθεσει προταση μομφης ωστε ολοι να παρουν τις ευθυνες τους. Τοτε θα δουμε αν ο Καμμενος οντως θελει να αποσυρει την εμπιστοσυνη του και αν εστω και την τελευταια στιγμη παρεμποδισει την διεξαγωγη ψηφοφοριας για την συμφωνια. Αλλωστε απο τα μεσα Δεκεμβριου θα εχει παλι το δικαιωμα μομφης. Να δουμε τοτε και αν το Ποταμι του εμμονικου με την ψηφιση της συμφωνιας Θεοδωρακη θα δωσει το φιλι της ζωης στον Τσιπρα για να μπορεσει να κρατηθει στην εξουσια και να περασει αυτην την καταπτυστη συμφωνια. Αυτο βεβαια θα τον κανει οριστικα persona nοn grata για την ΝΔ στο μελλον.

Πόρισμα-κόλαφος για το Μάτι: Ψευδή στοιχεία, καθυστερήσεις και ανακρίβειες

 

Τα στοιχεία που μεταφέρει η εφημερίδα Έθνος, δείχνουν σοβαρές παραλείψεις στελεχών του κρατικού μηχανισμού στη διαχείριση της φονικής πυρκαγιάς της 23 Ιουλίου στην Ανατολική Αττική περιλαμβάνονται στο πόρισμα που κατατέθηκε χθες στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών από τον πραγματογνώμονα.
Όσον αφορά τα ψευδή στοιχεία ο πραγματογνώμονας διαπίστωσε ότι είχαν προσκομίσει λάθος ώρες από το σύστημα Engage του Επιχειρησιακού Κέντρου του Πυροσβεστικού Σώματος.
Πρόκειται για το πρόγραμμα που καταγράφει τις ώρες κινητοποίησης των πυροσβεστικών δυνάμεων, όπως και το που βρίσκεται κάθε μέσο και κάθε αξιωματικός.
Τα στοιχεία που δόθηκαν στη Δικαιοσύνη είχαν περαστεί στο σύστημα με το χέρι και πολλά ήταν αναληθή.
Οι παρατυπίες είναι:
1. Πυροσβεστικά οχήματα που επιχειρούσαν στην Ανατολική Αττική δεν φαίνονταν πουθενά στο Engage
2. Δύο υδροφόρα οχήματα που επιχειρούσανν στην Ανατολική Αττική δεν φαίνονταν πουθενά στο Engage
3. Δύο υδροφόρα οχήματα του 12ου Πυροσβεστικού Σταθμού Αθηνών, τα οποία φαίνονταν στα χαρτιά ότι βρίσκονταν την ώρα της πυρκαγιάς στο Νταού Πεντέλης, στην πραγματικότητα επιχειρούσαν στην Κινέτα.
4.Ένα πυροσβεστικό όχημα από την Ανατολική Αττική εμφανιζόταν στα καταγεγραμμένα δεδομένα πρώτα να φτάνει στο πύρινο μέτωπο και μετά να ενημερώνεται για την πυρκαγιά
5. Η παρουσία δύο αξιωματικών της Πυροσβεστικής στα μέτωπα της φωτιάς δεν φαίνεται πουθενά στο σύστημα Engage, ενώ δύο ακόμα υψηλόβαθμα στελέχη με συντονιστικό ρόλο εμφανίζονται να ειδοποιούνται για την πυρκαγιά μία ώρα μετά την εκδήλωσή της (στις 17:30)
6. Σε σχέση με την ώρα εκδήλωσης της πυρκαγιάς στο ΝΤαού, στα στοιχεία αναφερόταν ότι ήταν στις 16:49 ενώ ο πραγματογνώμονας διαπίστωσε ότι ήταν στις 16:41.
Αρμόδια πηγή εξηγεί στο Έθνος ότι «οι αναντιστοιχίες στις ώρες διαπιστώθηκαν έπειτα από διασταύρωση των στοιχείων του Engage με τα στοιχεία από τα τηλεματικά ίχνη (ψηφιακά αποτυπώματα), τα οποία έφτασαν στην κατοχή του πραγματογνώμονα σε δεύτερο χρόνο και είναι τα πλέον αξιόπιστα για να δείξουν τις ακριβείς ώρες κινητοποίησης οχημάτων και αξιωματικών. Αυτός που θα κρίνει αν υπήρξε δόλος είναι ο εισαγγελέας, ο οποίος διενεργεί ξεχωριστή έρευνα για το θέμα. Μέχρι τότε κανείς δεν μπορεί να πει κάτι τέτοιο. Σημαντικό είναι πάντως να τονιστεί ότι το που βρισκόταν κάθε αξιωματικός καθορίζει και τον βαθμό ευθύνης του».

ΠΗΓΗ:  Newsroom eleftherostypos.gr

Δεν ειναι προσφυγες οι παρανομοι οικονομικοι μεταναστες

Προσφυγες δεν ειναι αυτοι που ενω μενουν στην Τουρκια 4 και 5 χρονια αποφασιζουν να ερθουν εδω. Η Τουρκια ειναι σταθερη χωρα και δεν εχει πολεμικη αναμετρηση ωστε να δικαιολογει οτι καποιοι φευγουν απο τις φλογες του πολεμου για να σωθουν. Ειναι παρανομοι οικονομικοί  μεταν αστες οσοι εισερχονται παρανονα αναζητωντας καλύτερες οικονομικες συνθηκες. Επισης Ιρανοι Αλγερινοι Μαροκινοι Αιγυπτιοι Σουδανοι και Πακιστανοι δεν ειναι προσφυγες ασχετοι διεθνιστες της πλακας που το μονο που κρατησατε απο την αριστερα ειναι η αποδομηση του πατριωτισμου διοτι κατα τα αλλα οι τσεπες σας φουσκωνουν δεξια απο λεφτα της ΕΕ. Από ποια εμπολεμη περιοχη ερχονται; Ειναι εντελως παρανομοι μεταναστες. Συνελθετε επιτελους και διαβαστε να ενημερωθειτε.

Δεν θα τα καταφερετε με την προδοτικη συμφωνια των Πρεσπων Συριζαιοι

Λογαριαζουν χωρις τον ξενοδοχο δηλαδη τους Σκοπιανους που μετετρεψαν σε θριλερ το δημοψηφισμα και ψαχνουν να εξαγορασουν βουλευτες οι Συριζαιοι για την προδοτικη συμφωνια των Πρεσπων. Παπακωστα  Παπαχριστοπουλε και λοιποι προθυμοι για μια καρεκλα ελαχιστων μηνων θα εξαφανιστειτε πολιτικα και θα μεινετε στην ιστορια ως Εφιαλτες αν ψηφισετε τετοιο εκτρωμα. Αυτο ισχυει και για λοιπους προθυμους.

Δεν ειναι καφενειο η αστυνομια κυριοι.

Φρουρος που καθεται στην σκοπια με φανελακι για να παιρνει αερα και δεν γωριζει τι να κανει σε περιπτωση επιθεσης. Κατα τα αλλα φρουρουμε τους στοχους τρομοκρατικων οργανωσεων και μπορουν να κοιμουνται ησυχοι. Αυτο ειναι το μπαχαλο σημερα και αυτο πρεπει να κοπει μαχαιρι. Αξιολογηση παντου και στα σωματα ασφαλειας. Δεν ειναι καφενειο η αστυνομια ουτε τρυπα για βολεμα. Οφειλαν και οι πολιτικοι προισταμενοι να εχουν δωσει τις καταλληλες εντολες. Γιναμε διεθνως ρεζιλι παλι.

ΑΥΤΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ ΑΛΛΑ ΚΟΜΙΣΑΡΙΟΙ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ

Ο κομισαριος Καψιωχας δηθεν δημοσιογραφος στην ουσια εκπροσωπος προπαγανδας Συριζα είπε φασιστα τον Μητσοτακη. Γελανε και τα πατωματα. Εξεφτελισμος πληρης της εννοιας της δημοσιογραφιας και αμαθεια. Επαναλαμβανω το ερωτημα: Η ΕΣΗΕΑ θα διαγραψει επιτελους τα υποκειμενα αυτα που παριστνουν τους δημοσιογραφους ναι ή οχι;

Αυτή την ΕΡΤ θα κρατήσεις Κυριάκο;

Ήταν μεγάλο λάθος του Αντώνη Σαμαρά ο τρόπος με τον οποίον χειρίστηκε την ΕΡΤ. Και θα είναι εξίσου μεγάλο λάθος του Κυριάκου Μητσοτάκη αν κρατήσει την σημερινή ΕΡΤ. Το σημερινό παραμάγαζο του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να γκρεμιστεί. Και να κτιστεί από την αρχή μία δημόσια τηλεόραση που θα την αναλάβουν φορείς που έχουν σχέση με το παραγόμενο προϊόν.

Χτες έγινε το αδιανόητο. Ένας κύριος που αυτοαποκαλείται «δημοσιογράφος», κάποιος Σωτήρης Καψώχας, είπε από το μικρόφωνο της δημόσιας τηλεόρασης: «Η ομιλία του κ. Μητσοτάκη ήταν μία ιδεολογική σάλτσα διανθισμένη με εθνικιστικές αναφορές. Μιλάω για την εμμονή του σε ένα νεοφιλελεύθερο δόγμα ανάλγητο και ακραίο. Μιλάω για τις ιδιωτικοποιήσεις. Ακούγοντας το σύνολο της ομιλίας του το Σάββατο νόμιζα ότι άκουγα τον θεωρητικό του φασισμού, τον Σέρτζιο Πανούτσιο ο οποίος εισήγαγε στοιχεία εθνικισμού στην Ιταλία του Μουσολίνι».

Την τηλεόραση αυτή την πληρώνουμε εγώ κι εσείς. Για να ενημερώνει τον ελληνικό λαό και να προάγει τον πολιτισμό. Όχι για να βγαίνει το κάθε κομματόσκυλο και να συκοφαντεί τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αν ζούσαμε σε μία κανονική χώρα ο κύριος αυτός θα ήταν ήδη σπίτι του με την παρέμβαση του συνδικαλιστικού – επιστημονικού σωματείου, της ΕΣΗΕΑ. Ο αρμόδιος υπουργός θα είχε ζητήσει συγνώμη και ο πρόεδρος του ευαγούς ιδρύματος θα είχε δώσει την παραίτησή του. Αλλά ζούμε στην χώρα του Αλέξη Τσίπρα, του Νίκου Παππά, του Καρανίκα και του Πολάκη. Σε αυτή την χώρα μπορεί ο κάθε Καψώχας να βγάζει τα απωθημένα του από το μικρόφωνο της δήθεν… δημόσιας τηλεόρασης.

Αυτή η ΕΡΤ δεν μπορεί να συνεχίσει. Καθαρές κουβέντες. Δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτό το ρεζιλίκι με τα δικά μας λεφτά. Ας πάνε τα παλικάρια στο κανάλι του Ιβάν ή του Κοντομηνά ή όποιου άλλου θέλουν και ας κάνουν από εκεί το «κέφι» τους. Ή ας ανοίξουν μία ιστοσελίδα ή μια εφημερίδα και ας γράφουν ό,τι θέλουν. Όχι όμως από την δημόσια τηλεόραση.

Αυτή η ΕΡΤ δεν διορθώνεται. Μόνο κατεδαφίζεται! Και στην θέση της κτίζεται κάτι νέο. Όχι από την επόμενη ή την όποια κυβέρνηση. Δεν θέλουμε νέους Παππάδες και «παππαδοπαίδια». Η νέα δημόσια τηλεόραση θα γίνει από τους ανθρώπους της τηλεόρασης και του πνεύματος. Ας βγουν οι δημοσιογράφοι, οι σκηνοθέτες, οι ηθοποιοί, οι μουσικοί, οι τεχνικοί κι ας φτιάξουν μια σοβαρή δημόσια τηλεόραση. Έναν οργανισμό μικρό και ευέλικτο που να παράγει πολιτισμό. Θα μας έχουν όλους μαζί τους, δίπλα τους.

Πρώτα όμως πρέπει να θάψουμε το σημερινό έκτρωμα. Οι συνδικαλιστικοί φορείς ας αναλάβουν τις ευθύνες τους. Δεν φταίνε οι Παππάδες γι' αυτό που συμβαίνει. Βρίσκουν και τα κάνουν.

Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@liberal.gr

ΠΗΓΗ:  https://www.liberal.gr