Ανακύκλωση ομολόγων έως το 2020
Γερμανική πρόταση για 10ετή περίοδο χάριτος στην Ελλάδα
- Φωτογραφία από την συνάντηση που οργάνωσεν το βράδυ της Τετάρτης, στο Βερολίνο, το κόμμα των Χριστιανοδημοκρατών, στην οποία παραβρέθηκε ως εκπρόσωπος των τραπεζιτών ο Γ. Άκερμαν (Φωτογραφία: Reuters )
Βερολίνο, Γερμανία
Πρόταση για να συμπεριληφθούν στην εθελοντική μετακύλιση του χρέους τα ελληνικά κρατικά ομόλογα που λήγουν ώς το 2020, μπαίνει από την γερμανική πλευρά στο τραπέζι των εντατικών διαβουλεύσεων που βρίσκονται σε εξέλιξη για το ελληνικό χρέος. Την Τετάρτη, έγινε μία προπαρασκευαστική συνάντηση εκπροσώπων του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών και των τραπεζών, ενόψει των τελικών διαβουλεύσεων της Πέμπτης, ώστε να υπάρξει εντός της εβδομάδας η σχετική απόφαση.
Επίσης, το βράδυ της Τετάρτης διοργανώθηκε από το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα (CDU) της Άνγκελα Μέρκελ συνάντηση με θέμα την εποπτεία στις αγορές και την κρίση στην Ευρωζώνη, όπου την πλευρά των τραπεζιτών εκπροσώπησε ο επικεφαλής της Deutsche Bank, Γιόσεφ Άκερμαν.
Οι λεπτομέρειες θα συζητηθούν και θα διευθετηθούν κατά τη συνάντηση που θα έχει την Πέμπτη ο υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε με τους επικεφαλής των μεγαλύτερων γερμανικών τραπεζών και ασφαλιστικών εταιρειών.
Τράπεζες και ασφαλιστικές εταιρείες έχουν καταλήξει σε ένα γραπτό κείμενο συμφωνίας για τη συμμετοχή τους στο νέο πακέτο στήριξης της Ελλάδας. Σε αυτό δεσμεύονται να συνεισφέρουν στο ελληνικό πακέτο, ενώ ταυτόχρονα τονίζουν την ανάγκη μίας πανευρωπαϊκής λύσης.
«Οι τράπεζες θα προσφέρουν ένα χέρι βοήθειας στη λύση», είπε ο κ. Άκερμαν στην κ. Μέρκελ, κατά τη συνάντηση στο Βερολίνο την Τετάρτη. «Όχι, επειδή το κάνουμε αυτό με χαρά, αλλά στην πραγματικότητα για να επιστρέψουμε στους πολιτικούς να κάνουν κάτι, ώστε -το λέω ειλικρινώς- να μην έχουμε μία κατάρρευση».
Ο κ. Άκερμαν, ο οποίος προεδρεύει του Διεθνούς Χρηματοπιστωτικού Ινστιτούτου, είπε ακόμα ότι γίνονται διαβουλεύσεις με ειδικές ομάδες, εταιρείες αξιολόγησης και αρχές που επιβλέπουν τα CDS προκειμένου να ελεγχθεί εάν μια οποιαδήποτε συμφωνία θα πυροδοτούσε ένα πιστωτικό επεισόδιο.
Ο ίδιος προειδοποίησε ότι οποιαδήποτε συμφωνία είναι «εξαιρετικά περίπλοκη» και θα μπορούσε να αναγκάσει τους επενδυτές να διαγράψουν έως και κατά 30-45% των ομολόγων τους, εάν δεν εφαρμοστεί σωστά.
Σημειώνεται ότι μέχρι σήμερα η εθελοντική μετακύλιση χρέους εκτιμάτο ότι αφορούσε τα ομόλογα που λήγουν μέχρι τα μέσα του 2014 ή το πολύ το 2015.
Εφόσον, τελικά, συμπεριληφθούν και οι τίτλοι που λήγουν ώς το 2020, αυτό σημαίνει ότι το Ελληνικό Δημόσιο θα απαλλαχθεί από την πληρωμή πολύ υψηλών χρεολυσίων για τα επόμενα εννέα έτη.
Oι γερμανικές τράπεζες έχουν λάβει θετικά σήματα από τους οίκους αξιολόγησης ότι δεν θα υποβαθμίσουν την Ελλάδα σε καθεστώς χρεοκοπίας, εφόσον τελικά υπάρξει συμφωνία για την εθελοντική μετακύλιση του ελληνικού χρέους με βάση το γαλλικό μοντέλο.
Επιπλέον, το γεγονός ότι το γαλλικό μοντέλο σχεδιάστηκε από τράπεζες υποδηλώνει ότι η μετακύλιση χρέους θα είναι αμιγώς εθελοντική, πράγμα που αποτελεί προϋπόθεση ώστε οι οίκοι αξιολόγησης να μην εκλάβουν την ρύθμιση αυτή ως χρεοκοπία.
Η πρώτη επιλογή της γαλλικής πρότασης προβλέπει 30ετή χρηματοδότηση για την Ελλάδα, με τους ομολογιούχους να μπορούν να επενδύουν σε νέα ελληνικά ομόλογα το 70% τουλάχιστον του αρχικού κεφαλαίου των εσόδων που θα εισπράξουν.
Τα ομόλογα θα έχουν διάρκεια 30 έτη, επιτόκιο από 5,5% έως 8% και θα είναι πλήρως εγγυημένα μέσω εταιρίας ειδικού σκοπού (SPV) «με εξασφάλιση ομόλογα μηδενικού τοκομεριδίου (zero coupon) μίας ή περισσότερων χωρών ή διεθνών και ευρωπαϊκών οργανισμών με αξιολόγηση AAA».
Η δεύτερη επιλογή προβλέπει ότι οι ομολογιούχοι θα επενδύουν το 90% τουλάχιστον, κατά προτίμηση 100%, του ποσού που θα εισπράξουν, σε νέα ελληνικά ομόλογα 5ετούς διάρκειας με επιτόκιο 5,5%, σύμφωνα με το έγγραφο που φέρει ημερομηνία 24 Ιουνίου.
Το σχέδιο προβλέπει ως όρο την άτυπη διαβεβαίωση των οίκων αξιολόγησης ότι στην περίπτωση που επιλεγεί μία από τις παραπάνω λύσεις δεν θα κηρυχθεί η Ελλάδα σε καθεστώς χρεοκοπίας ή σε ανάλογο καθεστώς, για το υφιστάμενο ή το νέο χρέος της.
Οι ιδιώτες πιστωτές που έχουν κυρίως βραχυπρόθεσμα ελληνικά ομόλογα στο χαρτοφυλάκιο τους διαφωνούν με την πρόταση για 30ετή ομόλογα, καθώς εκτιμούν ότι είναι πολύ μεγάλη.
Σημειώνεται ότι Γάλλοι και Γερμανοί είναι οι μεγαλύτεροι ξένοι κάτοχοι ελληνικών κρατικών ομολόγων και η συμμετοχή τους είναι πολύ σημαντική στην προσπάθεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης να πείσει τις τράπεζες να μετακυλίσουν ομόλογα αξίας τουλάχιστον 30 δισ. ευρώ.
«Κλειδί» για την επιτυχία του σχεδίου, ειδικά σε ό,τι αφορά την προσπάθεια να μην προκληθεί πιστωτικό επεισόδιο, είναι ο ρόλος της ΕΚΤ, η οποία έχει στο χαρτοφυλάκιο της ελληνικά ομόλογα 48 δισ. ευρώ από τις αγοραστικές της παρεμβάσεις στη δευτερογενή αγορά για τη στήριξη των ομολόγων της ευρω-περιφέρειας.
Εάν συμμετάσχει στην μετακύλιση, εκτιμάται ότι θα είναι απίθανο να προκληθεί από τη διαδικασία πιστωτικό επεισόδιο. Σε αντίθετη περίπτωση, τα πράγματα θα είναι ακόμα δυσκολότερα για την Ελλάδα.
Η Fitch, πάντως, επανέλαβε ότι ενδεχομένως θα θεωρήσει ότι η Ελλάδα έχει χρεοκοπήσει αν ο ιδιωτικός τομέας συμφωνήσει σε εθελοντική βάση να ανακυκλώσει το ελληνικό χρέος. Σε αυτή την περίπτωση, η πιστοληπτική αξιολόγηση θα υποβαθμιστεί στην κατηγορία «περιορισμένης χρεοκοπίας» (Restricted Default).
Newsroom ΔΟΛ
ΔΕΙΤΕ ΛΟΙΠΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΤΟΝ ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΠΟΥ ΣΑΣ ΔΙΝΩ ΤΙ ΕΛΕΓΑ ΕΓΩ ΕΔΩ ΚΑΙ ΜΗΝΕΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΔΙΚΑΙΩΝΟΜΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΜΗΝΥΝΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΟΛΙΚΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΕΟΥΣ.
http://vaggelisioannidis.blogspot.com/2011_03_01_archive.html
ΠΑΡΑΘΕΤΩ ΚΑΙ ΚΟΜΜΑΤΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΜΟΥ ΤΟΝ ΜΑΡΤΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ ΜΟΥ:
Υπάρχει μία λύση όμως αποτελεσματική: Η επιμήκυνση του συνόλου του δημόσιου χρέους και όχι μόνο του ποσού του μηχανισμού στήριξης μετά από διαπραγμάτευση και συμφωνία με τους δανειστές μας αφήνοντας εν ανάγκη από έξω τα ομόλογα, που έχουν τα εγχώρια ασφαλιστικά ταμεία για ευνόητους λόγους, οι οποίοι σχετίζονται με την ίδια τους την ύπαρξη. Προτείνω δηλαδή την αναστολή της εξοφλήσεως του χρέους κατά 15 χρόνια σε συμφωνία με τους δανειστές και χωρίς κούρεμα του ποσού, που οφείλουμε. Στο διάστημα αυτό θα μπορούσαμε, να συμφωνήσουμε,ότι θα καταβάλλονται μόνο οι τόκοι ή αν πετύχουμε συμφωνία μη καταβολής μεγάλου μέρους των τόκων και μείωσης τους. Τα κεφάλαια, που θα εξοικονομούνται, θα επενδύονται, στα πλαίσια ενός αναπτυξιακού προγράμματος, το οποίο θα εκπονηθεί από κοινού με την τρόϊκα, σε παραγωγικά έργα. Ταυτόχρονα με το πρόγραμμα αυτό, θα προσελκύσουμε ξένες επενδύσεις ενώ και οι ξένοι πιστωτές δεν θα έχουν, να χάσουν ούτε ένα ευρώ από το κεφάλαιο, που μας δάνεισαν, απλώς ο χρόνος εξόφλησης του κεφαλαίου θα παραταθεί κατά 15 έτη. Με το τρόπο αυτό όχι μόνο θα πάρει τις απαραίτητες ανάσες η ελληνική οικονομία και κοινωνία, αλλά αν ταυτόχρονα επιτευχθεί η αναδιάρθρωση του σπάταλου δημόσιου τομέα και η σοβαρή και ταχύτατη αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας ακόμη και με συμφέρουσες εθνικά πωλήσεις και όχι σε τιμές ευκαιρίας, σε συνδυασμό με την άρση των αντικινήτρων ανάπτυξης και το άμεσο σταμάτημα της υπερφορολογησης, που παγώνει την αγορά και την πραγματική οικονομία , τότε είναι αναμενόμενο, ότι θα μπορέσουμε, να ξεφύγουμε από την μέγγενη της κρίσης χρέους. Η ρύθμιση αυτή για την εξόφληση του χρέους είναι δίκαιη, γιατί αίρει τη ληστρικότητα των δανειοδοτικών όρων, διατηρεί την κοινωνική και εθνική συνοχή στην ελληνική κοινωνία και εξασφαλίζει νέα περίοδο παραγωγικής ανάπτυξης με αύξηση του ΑΕΠ Αντί λοιπόν να αναλαμβάνουμε εξωπραγματικές υποχρεώσεις, όπως η συμφωνηθείσα μετά την συνοδο κορυφής της ευρωζώνης στις 11 Μαρτίου περι μείωσης κατά 1/20 του δημοσίου χρέους μας κάθε χρόνο επι είκοσι χρόνια, η οποία θα αποτύχει, να εφαρμοστεί παταγωδώς, θα έχουμε αντιμετωπίσει ριζικά το πρόβλημα, παίρνοντας υπόψη όλες τις παραμέτρους και τα συγκρουόμενα συμφέροντα Η λύση αυτή έχει εφαρμοστεί με επιτυχία στο Μεξικό και ακόμη και οι τράπεζες θα μπορούσαν, να την αντέξουν .Αν δεν αντιμετωπίσουμε έτσι αμέσως την κρίση χρέους, αλλά την μεταθέτουμε χρονικά, όπως επιδιώκουν ισχυρές χώρες της Ευρώπης, τότε θα βρούμε σε δυο χρόνια οξυμένο το πρόβλημα μπροστά μας λόγω των καθυστερήσεων μας και πιθανώς μη αντιμετωπίσιμο πλέον με ανοιχτό το ενδεχόμενο μεγάλων κοινωνικών αναταραχών. Τα ομόλογα, τα οποία κατέχουν οι τράπεζες, που σήμερα συντηρεί εν ζωή το ευρωπαϊκό δημόσιο (δηλαδή η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα) με εκατοντάδες δισ., πρέπει, να ενταχθούν στην διαδικασία επιμήκυνσης άμεσα. Δεν είναι δυνατόν, να έχουν ουσιαστικά πτωχεύσει, να τις συντηρεί το δημόσιο της Ευρωζώνης και αυτές να επιμένουν, ότι θα πάρουν και την τελευταία δεκάρα τόκων από κράτη που, στην προσπάθειά τους να αποπληρώσουν αυτά τα δάνεια,στραγγαλίζουν τους πολίτες και οδηγούν στην πτώχευση χιλιάδες επιχειρήσεις.
ΔΕΙΤΕ ΛΟΙΠΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΤΟΝ ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΠΟΥ ΣΑΣ ΔΙΝΩ ΤΙ ΕΛΕΓΑ ΕΓΩ ΕΔΩ ΚΑΙ ΜΗΝΕΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΔΙΚΑΙΩΝΟΜΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΜΗΝΥΝΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΟΛΙΚΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΕΟΥΣ.
http://vaggelisioannidis.blogspot.com/2011_03_01_archive.html
ΠΑΡΑΘΕΤΩ ΚΑΙ ΚΟΜΜΑΤΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΜΟΥ ΤΟΝ ΜΑΡΤΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ ΜΟΥ:
Υπάρχει μία λύση όμως αποτελεσματική: Η επιμήκυνση του συνόλου του δημόσιου χρέους και όχι μόνο του ποσού του μηχανισμού στήριξης μετά από διαπραγμάτευση και συμφωνία με τους δανειστές μας αφήνοντας εν ανάγκη από έξω τα ομόλογα, που έχουν τα εγχώρια ασφαλιστικά ταμεία για ευνόητους λόγους, οι οποίοι σχετίζονται με την ίδια τους την ύπαρξη. Προτείνω δηλαδή την αναστολή της εξοφλήσεως του χρέους κατά 15 χρόνια σε συμφωνία με τους δανειστές και χωρίς κούρεμα του ποσού, που οφείλουμε. Στο διάστημα αυτό θα μπορούσαμε, να συμφωνήσουμε,ότι θα καταβάλλονται μόνο οι τόκοι ή αν πετύχουμε συμφωνία μη καταβολής μεγάλου μέρους των τόκων και μείωσης τους. Τα κεφάλαια, που θα εξοικονομούνται, θα επενδύονται, στα πλαίσια ενός αναπτυξιακού προγράμματος, το οποίο θα εκπονηθεί από κοινού με την τρόϊκα, σε παραγωγικά έργα. Ταυτόχρονα με το πρόγραμμα αυτό, θα προσελκύσουμε ξένες επενδύσεις ενώ και οι ξένοι πιστωτές δεν θα έχουν, να χάσουν ούτε ένα ευρώ από το κεφάλαιο, που μας δάνεισαν, απλώς ο χρόνος εξόφλησης του κεφαλαίου θα παραταθεί κατά 15 έτη. Με το τρόπο αυτό όχι μόνο θα πάρει τις απαραίτητες ανάσες η ελληνική οικονομία και κοινωνία, αλλά αν ταυτόχρονα επιτευχθεί η αναδιάρθρωση του σπάταλου δημόσιου τομέα και η σοβαρή και ταχύτατη αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας ακόμη και με συμφέρουσες εθνικά πωλήσεις και όχι σε τιμές ευκαιρίας, σε συνδυασμό με την άρση των αντικινήτρων ανάπτυξης και το άμεσο σταμάτημα της υπερφορολογησης, που παγώνει την αγορά και την πραγματική οικονομία , τότε είναι αναμενόμενο, ότι θα μπορέσουμε, να ξεφύγουμε από την μέγγενη της κρίσης χρέους. Η ρύθμιση αυτή για την εξόφληση του χρέους είναι δίκαιη, γιατί αίρει τη ληστρικότητα των δανειοδοτικών όρων, διατηρεί την κοινωνική και εθνική συνοχή στην ελληνική κοινωνία και εξασφαλίζει νέα περίοδο παραγωγικής ανάπτυξης με αύξηση του ΑΕΠ Αντί λοιπόν να αναλαμβάνουμε εξωπραγματικές υποχρεώσεις, όπως η συμφωνηθείσα μετά την συνοδο κορυφής της ευρωζώνης στις 11 Μαρτίου περι μείωσης κατά 1/20 του δημοσίου χρέους μας κάθε χρόνο επι είκοσι χρόνια, η οποία θα αποτύχει, να εφαρμοστεί παταγωδώς, θα έχουμε αντιμετωπίσει ριζικά το πρόβλημα, παίρνοντας υπόψη όλες τις παραμέτρους και τα συγκρουόμενα συμφέροντα Η λύση αυτή έχει εφαρμοστεί με επιτυχία στο Μεξικό και ακόμη και οι τράπεζες θα μπορούσαν, να την αντέξουν .Αν δεν αντιμετωπίσουμε έτσι αμέσως την κρίση χρέους, αλλά την μεταθέτουμε χρονικά, όπως επιδιώκουν ισχυρές χώρες της Ευρώπης, τότε θα βρούμε σε δυο χρόνια οξυμένο το πρόβλημα μπροστά μας λόγω των καθυστερήσεων μας και πιθανώς μη αντιμετωπίσιμο πλέον με ανοιχτό το ενδεχόμενο μεγάλων κοινωνικών αναταραχών. Τα ομόλογα, τα οποία κατέχουν οι τράπεζες, που σήμερα συντηρεί εν ζωή το ευρωπαϊκό δημόσιο (δηλαδή η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα) με εκατοντάδες δισ., πρέπει, να ενταχθούν στην διαδικασία επιμήκυνσης άμεσα. Δεν είναι δυνατόν, να έχουν ουσιαστικά πτωχεύσει, να τις συντηρεί το δημόσιο της Ευρωζώνης και αυτές να επιμένουν, ότι θα πάρουν και την τελευταία δεκάρα τόκων από κράτη που, στην προσπάθειά τους να αποπληρώσουν αυτά τα δάνεια,στραγγαλίζουν τους πολίτες και οδηγούν στην πτώχευση χιλιάδες επιχειρήσεις.
Χρειάζεται επίσης ένα ομόλογο έκδοσης της ΕΚΤ και όχι ευρωομόλογο μέρη του οποίου εγγυώνται τα κράτη-μέλη ξεχωριστά. Έτσι θα μπορούσαμε, να επιδιώξουμε την συμφωνία στα πλαίσια της ΕΕ για την δυνατότητα μεταβίβασης του <<νόμιμου>> χρέους ύψους 60%, το οποίο προβλέπεται και από την συνθήκη του Μάαστριχ και εκχώρησης της διαχείρισης του στην ΕΚΤ με την καθιέρωση αυτού του είδους ευρωομολόγου, το οποίο δεν είναι πανάκεια, αλλα θα δώσει μεγάλες ανάσες στην οικονομία μας. Με αυτόν τον τρόπο η ΕΚΤ εκδίδοντας ευρωομόλογα ίσης αξίας με το μέρος του χρέους των κρατών μελών, που επιτρέπει η συνθήκη του Μααστριχτ και πουλώντας τα στις διεθνείς αγορές, θα εξασφάλιζε πολύ χαμηλότερα επιτόκια για όλα τα κράτη-μέλη Αν δεν ακολουθηθεί η λύση αυτή και μείνουμε σε λύσεις ασπιρίνες, όπως η πρόσφατα αποφασίσθησα, τότε μια γενικευμένη αναδιάρθρωση είναι βέβαιη κατά την γνώμη μου με απίστευτες κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες για την χώρα. Πάντως πιστεύω, ότι παρα της προβλέψεις της κυβέρνησης δεν θα μπορέσει η χώρα να βγει στις αγορές ούτε το 2012.
Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ,όπως φέρεται να δήλωσε την Τετάρτη ο επικεφαλής του ευρωπαϊκού ταμείου διάσωσης, Κλάους Ρέγκλινγκ αμέσως μετά την απόφαση της συνόδου της 11 Μαρτίου παραμένει ανοιχτό το ενδεχόμενο αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους απόδειξη, ότι οι ίδιοι οι Ευρωπαίοι δεν πιστεύουν στην λύση, που υποτίθεται έδωσαν. Επικουρικά υπενθυμίζω, ότι στο θέμα της αναδιάρθρωσης είχε αναφερθεί πρόσφατα και ο πρώην υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Πέερ Στάινμπρουκ λέγοντας ότι «Δεν υπάρχει ούτε ένας οικονομολόγος στον κόσμο, που να πιστεύει ότι η Ελλάδα, ίσως και η Πορτογαλία θα αποφύγουν μια τέτοια αναδιάρθρωση», σε συνέντευξή του στη Suddeutsche Zeitung.Το τελικό χτύπημα ήρθε από το ίδιο τον πρόεδρο του Εurogroup στις 16 Μαρτίου 2011, που δήλωσε απερίφραστα ότι το «Σύμφωνο για το ευρώ», το οποίο μετά τις πιέσεις από τη Γερμανία και τη Γαλλία εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό συμβούλιο στις 11 Μαρτίου «δεν προσφέρει καμία προστιθέμενη αξία» και «θα αποτύχει. Όμως κι αν αποφασιστεί με πείσμα το σύμφωνο αυτό, να εφαρμοστεί, φοβούμαι ότι το σύμφωνο για το ευρώ θα γίνει ακόμα ένα νεογέννητο, που πέθανε».Νομίζω ότι δεν χρειάζεται περαιτέρω σχολιασμό αυτή η εκτίμηση. Θα πρέπει όμως, να τονίσω ότι με την παρότρυνση και την επιμονή της Γερμανικής κυβέρνησης δημιουργείται ένα ατυχές σοβιετικού τύπου μοντέλο της ευρωπαϊκής οικονομίας καταδικασμένο, να αποτύχει με πολιτικές, όπως η φορολογική εναρμόνιση και η πίεση για αύξηση των φορολογικών συντελεστών της Ιρλανδίας πχ που δεν μπορεί ένα φιλελεύθερο κόμμα, όπως το δικό μας, να ενστερνιστεί σε καμία περίπτωση. Είναι και πάλι χαρακτηριστική η καταδικαστική δήλωση Γιουνκερ ότι << "Όχι ως πρόεδρος του Eurogroup αλλά ως πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου δεν μου αρέσει αυτή η σύνδεση μεταξύ της φορολογίας επιχειρήσεων και του ιρλανδικού πακέτου. Αντιλαμβάνομαι την πολιτική σύνδεση, αλλά δεν με εκφράζει η ιδέα ότι ορισμένες κυβερνήσεις αρέσκονται να βασανίζουν την Ιρλανδία εντός και εκτός συνεδριάσεων. Δεν μου αρέσει αυτού του είδους η διαχείριση σοβαρών προβλημάτων">>
