| Ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος για τον Παύλο Μπακογιάννη |  |  |  |
Τον Παύλο Μπακογιάννη όλοι τον θυμόμαστε. Τους δολοφόνους με τα υποτιθέμενα πολιτικά κίνητρα τους έχουμε σχεδόν όλοι ξεχάσει. Η δολοφονία του ήταν χτύπημα στο κορμί της Ελλάδας. Γιατί κλόνισε μια παράταξη που με την παρουσία του θα είχε πολύ περισσότερες δυνατότητες να προχωρήσει μπροστά. Να υλοποιήσει περισσότερες μεταρρυθμίσεις, να αντιμετωπίσει την εσωτερική υπονόμευση και να τσακίσει τις συνήθεις που οδηγούν την χώρα στην παρακμή. Ο ρόλος του Μπακογιάννη στην πολιτική ατζέντα τότε της ΝΔ ήταν ζωτικής σημασίας. Μαζί του είχε χτισθεί ένας μηχανισμός παρακολούθησης των εξελίξεων κι εξασφάλισης συνέχειας στις αποφάσεις της κομματικής ηγεσίας. Όλα αυτά κονιορτοποιήθηκαν με την απώλειά του. Κανείς από εμάς που συνεργαζόμασταν μαζί του τότε δεν μπορούσε να τον αναπληρώσει. Γιατί όλοι μας βράζαμε στο ίδιο κομματικό καζάνι. Ο Παύλος κατόρθωνε να κινείται έξω από την κομματική εικόνα. Και να περνάει μηνύματα και να προωθεί συνεργασίες και επαφές που δεν είχαν την σφραγίδα της κομματικής ορθοδοξίας. Αποτελούσε σε μεγάλο βαθμό τότε την ηλεκτρική ενέργεια που συνέβαλε ουσιαστικά για να κινούνται τα γρανάζια της κομματικής μηχανής. Σε άξονες πρωτόγνωρους για την παραδοσιακή μας πολιτική ζωή. Αν υπήρχε ο Παύλος εκτιμώ πως πολλά αρνητικά θα είχαν αποφευχθεί. Και άλλα σωστά θα είχαν γίνει. Μήπως είναι κι αυτός ένα λόγος που τόσο βίαια τον πήραν τότε από κοντά μας;
Ανδρέας Ανδριανόπουλος
