Λάθη στη συνταγή λιτότητας του Διεθνούς Νομισματικού  Ταμείου αναγνωρίζουν τώρα ο ένας μετά τον άλλον οι αξιωματούχοι του, ομολογώντας ότι προκάλεσε μεγαλύτερη ύφεση από αυτήν που υπολόγιζαν.
Τελευταίος ο Πολ Τόμσεν, επικεφαλής του Ταμείου στην αντιπροσωπεία της τρόικας για την Ελλάδα, δήλωσε την περασμένη Παρασκευή σε συνέντευξή του στο πλαίσιο της έκθεσης του ΔΝΤ ότι στο προηγούμενο πρόγραμμα δεν είχαν εκτιμηθεί σωστά οι επιπτώσεις του στην ανάπτυξη. Αφησε μάλιστα και αιχμές εναντίον της ευρωζώνης, λέγοντας ότι το Ταμείο εξαρχής είχε ταχθεί υπέρ μιας μεγαλύτερης περιόδου προσαρμογής για την Ελλάδα.
Στο τελευταίο πρόγραμμα, συνέχισε ο Τόμσεν, υιοθετήθηκε ένας πολύ υψηλότερος «πολλαπλασιαστής», καθώς κατέστη σαφές ότι οι συνθήκες ήταν διαφορετικές από αυτές που είχαν εκτιμηθεί αρχικά (όπου «πολλαπλασιαστής» είναι το μέγεθος που δείχνει πόση ύφεση προκαλεί μια δεδομένη περικοπή  στον προϋπολογισμό: εάν το μέγεθος είναι 0,5, τότε για κάθε μονάδα του ΑΕΠ δημοσιονομικής προσαρμογής το ΑΕΠ θα έπεφτε μισή μονάδα).
Θέλοντας να δικαιολογήσει τις αστοχίες στους υπολογισμούς του Ταμείου, ο δανός τεχνοκράτης επιχειρεί πάντως να ρίξει μέρος της ευθύνης και στην Ελλάδα λέγοντας ότι ο «πολλαπλασιαστής» ήταν μεγαλύτερος γιατί δεν είχε εκτιμηθεί σωστά η πολιτική κρίση, η οποία κλόνισε την εμπιστοσύνη στην οικονομία της χώρας και γιατί δεν εφαρμόστηκαν οι διαρθρωτικές αλλαγές, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα να μην ενισχυθεί η εξωτερική ανταγωνιστικότητα της χώρας.
Σε κάθε περίπτωση, εμμέσως ομολογεί και αυτός το mea culpa του επικεφαλής οικονομολόγου του ΔΝΤ Ολιβιέ Μπλανσάρ, ο οποίος στις 3 Ιανουαρίου σε άρθρο του στον ιστότοπο του Ταμείου παραδέχθηκε ότι τα προγράμματα λιτότητας που επιβλήθηκαν στα ευρωπαϊκά κράτη δεν σταθμίστηκαν σωστά.
Η συνταγή λιτότητας ήταν πολύ σκληρή και εφαρμόστηκε πολύ απότομα υποστήριξε ο Μπλανσάρ, σημειώνοντας ότι το ΔΝΤ αμφιταλαντεύτηκε μεταξύ της κεϊνσιανής, πιο χαλαρής πολιτικής και της σκληρής και απότομης προσαρμογής που υποστήριξαν η ευρωζώνη και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Την τελευταία πάντως ποτέ δεν ασπάστηκαν με ενθουσιασμό οι οικονομολόγοι του ΔΝΤ, υποστήριξε.

Πηγή: Τα Νέα

ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ:
ΟΤΑΝ ΛΙΓΟΙ ΤΑ ΛΕΓΑΜΕ ΑΥΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΩΣ ΕΠΙ ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΠΟΙΟΙ ΜΑΣ ΕΙΡΩΝΕΥΟΝΤΟΥΣΑΝ. ΤΩΡΑ ΑΣ ΚΑΤΑΠΙΟΥΝ ΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥΣ ΟΙ ΑΘΛΙΟΙ ΣΥΜΠΛΕΓΜΑΤΙΚΟΙ. ΚΥΡΙΕ ΤΟΜΣΕΝ ΑΦΟΥ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΤΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΟΤΙ ΚΑΝΑΤΕ ΛΑΘΟΣ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΠΑΡΑΙΤΗΣΤΕ ΝΑ ΠΑΡΕΤΕ ΠΟΔΙ;

ΔΕΙΤΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΚΑΙ :


ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΧΡΕΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΛΥΣΗ ΠΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΩ


Τρίτη, 25 Οκτωβρίου 2011


ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΧΡΕΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΛΥΣΗ ΠΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΩ

Kρίση χρέους. Υπάρχει λύση.
Εφημερίδα Πτολεμαίος
Kρίση χρέους. Υπάρχει λύση.

Δεδομένων των εξαιρετικά δύσκολων στιγμών, που περνά η Ελλάδα αλλά και λόγω της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης η Ευρώπη στο σύνολο της και ενώ βρισκόμαστε σε κρίσιμο σταυροδρόμι πολύ σημαντικών αποφάσεων, τόσο για την δύσμοιρη χώρα μας, όσο και για την πορεία της ευρωζώνης και του κοινού μας νομίσματος, κρίνω σκόπιμο, να κοινοποιήσω στο ευρύ κοινό για άλλη μια φορά τις απόψεις μου, για την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους και δανεισμού, η οποία μας εξουθενώνει τα τελευταία δύο χρόνια και έχει οδηγήσει σε σοβαρή απώλεια μέρους της εθνικής μας κυριαρχίας.
Έχω τονίσει σε όλες τις δημόσιες παρεμβάσεις μου, ποια είναι η λύση, που θεωρώ εφικτή και βιώσιμη ενώ και μετά την απόφαση της 21 Ιουλίου είχα ξεκαθαρίσει αμέσως, ότι δεν είναι επαρκής αυτή , δεν δίνει βιώσιμη λύση αν και άρχιζε η Ευρώπη, να κινείται στην σωστή κατεύθυνση επιτέλους και ότι δεν εξασφάλιζε, ούτε την βιωσιμότητα του δημοσίου χρέους μας, ούτε την σταθεροποίηση της ευρωζώνης απέναντι στις κατά κύματα επιθέσεις των αγορών.
Υποστήριξα από το 1ο προσυνέδριο της Δημοκρατικής Συμμαχίας με σχετική εισήγηση μου τον Μάρτιο, επισημοποιώντας ήδη πολύ παλαιότερη θέση μου, ότι η λύση πρέπει, να στηρίζεται στην επιμήκυνση του συνολικού δημοσίου χρέους της χώρας, σε εθελοντική βάση πάντα , για να μην δημιουργηθεί πιστωτικό γεγονός χρεοκοπίας. Στην επιμήκυνση αυτή απαιτείται, να επιδιωχθεί η ένταξη του συνόλου των ομολόγων, που έχουν στα χέρια τους οι ιδιώτες και οι θεσμικοί επενδυτές με εξαίρεση τα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία, τα οποία θα αντιμετωπίσουν πρόβλημα επιβίωσης αν συμμετάσχουν, αλλά και καταβολής των συντάξεων και όχι μόνο τα ομόλογα τα οποία λήγουν μέχρι το 2020, όπως λανθασμένα προβλέφθηκε στην απόφαση της 21 Ιουλίου 2011. Είναι μάταιο να ενταχθούν τα ασφαλιστικά ταμεία της χώρας στην ρύθμιση και μετά να πρέπει, να δανειστούμε πάλι, για να τα στηρίξουμε. Στην μακρόχρονη αυτή επιμήκυνση θα έπρεπε, να συμφωνήσουμε με τους δανειστές μας, ότι είτε θα συρρικνωνόταν το επιτόκιο, ειτε κατά την γνώμη μου πια δεν θα έπρεπε, να υπάρχει επιτόκιο δεδομένου, ότι απειλείται η μη πληρωμή μεγάλου μέρους του κεφαλαίου και συζητούν ήδη αναγκαστικό κούρεμα του, με δυσμενέστατες επιπτώσεις και για εμάς και για την Ευρώπη. Ακόμη είναι απαραίτητο για μια οριστική και σταθερή λύση, να αναθεωρηθούν οι ειδικές συμφωνίες και στην επιμήκυνση με μηδενισμό του επιτοκίου, να συμμετάσχει η ΕΚΤ οπωσδήποτε με τα ελληνικά ομόλογα, που βρίσκονται στα χέρια της ύψους 60 δις ευρώ και αν είναι δυνατόν να περιληφθεί και το ποσό 65 δις, που μας δάνεισε μέχρι σήμερα ο μηχανισμός της ΕΕ-ΔΝΤ. Ένα μέρος των κεφαλαίων, τα οποία θα εξοικονομούνται από τόκους και χρεολυσία με αυτόν τον τρόπο, θα επενδύονται, στα πλαίσια ενός αναπτυξιακού προγράμματος, που θα εκπονηθεί από κοινού με την τρόϊκα, σε παραγωγικά έργα.
Τόνιζα δε από τον Ιούλιο, ότι η λύση, που επελέγη στις 21/7, ενώ άρχιζε πια να κινείται προς την σωστή κατεύθυνση η ευρωζώνη , ήταν άτολμη και δεν καθιστούσε το ελληνικό χρέος βιώσιμο, ενώ ήταν προϊόν ανύπαρκτης και πάλι διαπραγμάτευσης από την μοιραία και άβουλη ελληνική κυβέρνηση. Η λύση αυτή ξεκαθάρισα από τότε, ότι μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο θα αναθεωρηθεί, γιατί δεν λύνει το πρόβλημα όπως και αποδεικνύεται περίτρανα πια σήμερα. Αυτό συνέβη, διότι άφηνε μεγάλο μέρος των ομολόγων αλλά και του χρέους εκτός ρύθμισης , δηλαδή όλα τα ομόλογα που έληγαν μετά το 2020 ύψους 40 δις ευρώ περίπου όπως και το υπόλοιπο χρέος που ήταν στα χέρια της ΕΚΤ και διατηρούνταν παράλογα ένα υψηλότατο επιτόκιο την στιγμή μάλιστα, κατά την οποία ήταν απολύτως φανερό, πως υπάρχει αδυναμία κάλυψης από την Ελλάδα ακόμη και του κεφαλαίου. Το επιτόκιο αυτό είναι υψηλό, διότι μπορεί μεν να μειώθηκε στο 3,5 – 4% σε σχεση με το 5% της πρώτης δανειακής σύμβασης, αλλά ήταν πολύ υψηλότερο σε σχέση με το επιτόκιο των ομολόγων κατά την χρονική στιγμή έκδοσης τους, πράγμα που είναι παντελώς παράλογο υπο τις σημερινές μάλιστα ακραίες συνθήκες.
Η άποψη μου ήταν και παραμένει αμετακίνητη, πως θα χρειαστεί πιο τολμηρή αντιμετώπιση με διεύρυνση του PSI ( μηχανισμός εθελοντίκης συμμετοχής ιδιωτών) και βεβαίως χωρίς αναγκαστικό κούρεμα του χρέους, το οποίο θα δημιουργήσει εφιαλτικά νέα προβλήματα και θα αποτελέσει πιστωτικό γεγονός. Χρειάζεται λοιπόν, να επιδιωχθεί η βαθύτερη συμμέτοχη σε εθελοντική βάση του συνόλου των ομολογιούχων, όπως και η άμεση ενίσχυση με πολύ μεγαλύτερα ποσά τόσο του προσωρινού μηχανισμού EFSF (European Financial Stability Facility) oσο και του μόνιμου ESM (European Stability Mechanism) με περιπου 2 τρις ευρώ, ώστε να μπορούν, να παρεμβαίνουν πολύ περισσότερο στην δευτερογενή αγορά ομολόγων, για να επιτευχθεί σε μεγαλύτερο ποσοστό εθελοντικό κούρεμα του χρέους από το ανεπαρκές 21% στο 50% χωρίς αυτό, να χαρακτηριστεί ποτέ πιστωτικό γεγονός, που θα μας βγάλει για πολλά χρόνια εκτός αγορών. Ηρθε η ώρα η Ευρώπη, να πάψει, να αργοπορεί και να αντιμετωπίζει μίζερα το ζήτημα, γιατί αν δεν το έχουν καταλάβει τα ισχυρά αλαζονικά μέλη της, τα θεμέλια του κοινού νομίσματος έχουν πάρει φωτιά, από την οποία δεν θα γλιτώσει κανείς.
Επίσης επιβάλλεται, να διευρυνθεί η δυνατότητα παρέμβασης των ταμείων EFSF και ΕSM με την πιθανή μάλιστα συγχώνευση των προβλεπόμενων πόρων τους. Είναι κατάλληλη πλέον η στιγμή, να δημιουργηθεί άμεσα και ευρωομόλογο έκδοσης της ΕΚΤ, για να ηρεμήσουν οι αγορές και να αποκατασταθεί η ροή δανεισμού στην περιφέρεια της ευρωζώνης. Εξάλλου θα χρειαστεί, να γίνει με την στήριξη της Ευρώπης η ανακαιφαλαιοποίηση των τραπεζών, οι οποίες θα συμμετάσχουν στο πρόγραμμα και θα υποστούν ζημίες. Αυτό δεν μπορεί να γίνει από το ελληνικό κράτος, γιατί θα σήμαινε, ότι θα έπρεπε πάλι, να δανειστεί, για να το επιτύχει.
Εκείνο όμως, που απαιτείται, είναι να σταματήσει άμεσα κάθε κίνηση για επιστροφή στην δραχμή και έξοδο από το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα όπως και κάθε πρόθεση για αναγκαστικό κούρεμα του χρέους και χρεοκοπία κατά συνέπεια της χώρας. Το μέλλον της Ελλάδας μας βρίσκεται μέσα στην ευρωζώνη και μία αντίθετη εξέλιξη θα οδηγήσει σε εξαθλίωση τον λαό και σε αδυναμία εισαγωγής ακόμη και ειδών πρώτης ανάγκης, αφού έχουμε καταφέρει, να εισάγουμε ακόμη και σιτάρι ή κρέας από το εξωτερικό. Το υποτιμημένο και ανυπόληπτο νόμισμα μας τότε δεν θα μπορεί, να μας εξασφαλίσει ούτε την στοιχειώδη εισαγωγή πρώτων υλών όπως πχ πετρέλαιο, δεδομένου και του μεγάλου ελλείμματος του εμπορικού ισοζυγίου.
Όσον αφορά το παταγωδώς αποτυχημένο μείγμα οικονομικής πολιτικής, που επιβάλλει υπερφορολογήσεις και κεφαλικούς φόρους επι δικαίων και αδίκων όπως και άδικες οριζόντιες περικοπές, χωρίς να καταργεί την πραγματική και συνεχιζόμενη σπατάλη του δημόσιου τομέα και χωρίς να δίνει κίνητρα επενδύσεων και αναπτυξιακή προοπτική στην χώρα, αυτό είναι απαραίτητο τάχιστα, να εγκαταλειφθεί, γιατί ούτε την χώρα βοηθά ούτε και τους δανειστές μας, να εξασφαλίσουν τα κεφάλαια, που μας δάνεισαν. Όσο συνεχίζεται αυτός ο παραλογισμός, τόσο η ύφεση όπως έχω ξαναγράψει, θα βαθαίνει και τόσο η ανεργία θα γίνεται ανεξέλεγκτη. Η πρόβλεψη της ημιθανούς κυβέρνησης και της τρόικας για αναθεωρημένο έλλειμμα 8,5% επι του ΑΕΠ θα έχει την τύχη όλων των αποτυχημένων προβλέψεων τους και προσωπικά πιστεύω, ότι το έλλειμμα το 2011 θα κλείσει πάνω από 9% ως ποσοστο του ΑΕΠ, ενώ τα περι πρωτογενούς πλεονάσματος στις αρχές Απριλίου του 2012 είναι όνειρα θερινής νυκτός μαθητευόμενων μάγων.
Χρειάζεται πλέον αξιοπιστία και σοβαρότητα τόσο από το ελληνικό πολιτικό σύστημα, που δεν την έχει, γιατί φέρεται με απίθανη ανωριμότητα και ανικανότητα όσο και κάλυψη του δραματικού ελλείμματος ευρωπαϊκής ηγεσίας, που είναι πλέον πασιφανές, διότι ορισμένοι ευρωπαίοι ηγέτες επιστρέφουν σε έναν μυωπικό οικονομικό εθνικισμό, καταστρέφοντας δυστυχώς την ιδέα της ΕΕ και της ευρωζώνης, όπως την ονειρεύτηκαν οι ιδρυτές -προπάτορες της και οδηγώντας σε μία αδιέξοδη γερμανική Ευρώπη.

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ

ΕΠΙΣΗΣ ΔΕΙΤΕ ΤΟ

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΟΝ ΜΑΡΤΙΟ ΤΟΥ 2011:

  << Η προσφυγή λοιπόν της κυβέρνησης σε οριζόντιες περικοπές επι δικαίων και αδίκων μη εξαιρουμένων των συντάξεων, ενώ γνώριζε, ότι οι συνταξιούχοι ειδικά  δεν έχουν άλλη δυνατότητα, για να καλύψουν τις απώλειες εισοδήματος, που τους προκαλούσε, οδήγησε σε βύθιση την ελληνική οικονομία και καταβαράθρωσε τα δημόσια έσοδα. Τόνιζα με κάθε αφορμή κατά την έναρξη εφαρμογής του προγράμματος αυτού, ότι η ύφεση θα προσεγγίσει το -5% του ΑΕΠ, όταν η κυβέρνηση υποστήριζε μαζί με τους εκπροσώπους της τροίκας, ότι δεν θα ξεπεράσει το -2,3%. Τελικά ήρθαν τα επίσημα στοιχεία, να επιβεβαιώσουν ότι η υφεση το 2010 ηταν -4.5% του ΑΕΠ σε ετήσια βάση. Ετσι είχε ως αποτέλεσμα αυτό, που υποστήριζα εξαρχής, δηλαδή ότι μία οικονομία βυθισμένη σε ύφεση, δεν αποδίδει τα απαραίτητα έσοδα στο κράτος και ότι θα είναι αδύνατο, να επιτευχθούν οι στόχοι του προγράμματος για τα έσοδα του προυπολογισμού. Η ελληνική οικονομία συρρικνώθηκε κατά 6,6% επι του ΑΕΠ στο τέταρτο τρίμηνο του 2010, κατά 5,7% στο τρίτο, 5,1% στο δεύτερο και 0,7% στο πρώτο τρίμηνο ενώ και για το 2011 προβλέπω οτι η ύφεση θα παραμείνει πολύ ψηλα στο -4,2% του ΑΕΠ πανω από τις προβλέψεις για -3.2 της κυβέρνησης ενώ ισως και να μην μειωθεί καθόλου. Πρέπει μάλιστα, να λάβουμε υπόψη πολύ σοβαρά και την πρόβλεψη, ότι η ελληνική οικονομία θα διέλθει το χειρότερο σημείο στη διάρκεια του δεύτερου εξαμήνου του 2011,οπως σημειώνει το ΔΝΤ στην ενδιάμεση έκθεσή του για τον δανεισμό του προς την Ελλάδα. Στην ακριβώς προηγούμενη έκθεση, που δημοσιεύτηκε πέρυσι τον Δεκέμβριο, το ίδιο σημείο τοποθετείτο χρονικώς «μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2011». Γεγονός που επιβεβαιώνει τους κινδύνους βαθιάς ύφεσης, που τόνισα προηγουμένως.
   Η βύθιση αυτή της πραγματικής οικονομίας στην ύφεση σε συνδυασμό με τους αποδιοργανωμένους μηχανισμούς συλλογής εσόδων οδήγησε  στην υστέρηση των φορολογικών εσόδων στο πρώτο δίμηνο του 2011 κατά 1,3 δισ. ευρώ , ανεβάζοντας το έλλειμμα ακόμα πιο ψηλά και από το προηγούμενο έτος, στο 1,03 δισ. ευρώ. Αποθαρρυντικά είναι τα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους για την πορεία των μεγεθών του κρατικού προϋπολογισμού στο πρώτο δίμηνο του έτους. Τα καθαρά έσοδα μειώνονται με ρυθμό -9,2% χειρότερο και από το 9% του Ιανουαρίου ενώ και η περικοπή δαπανών εμφανίζει «κόπωση» καθώς αυξάνουν με ρυθμό +3,3%. Το αποτέλεσμα είναι η εκτίναξη του ελλείμματος στα 1.028 εκατ. από 944 εκατ. πέρυσι, δηλαδή αύξηση 9%, όταν ο ετήσιος στόχος είναι για μείωση -3,9%. Η κυβέρνηση και κατά το 2010, όταν αντιμετώπισε την μεγάλη απόκλιση εσόδων στην διάρκεια του, προσέφυγε στην πεπατημένη της περαίωσης, για να καλύψει μαύρες  τρύπες, αλλα αυτό δεν είναι διαρκές μέτρο και δεν μπορεί, να επαναληφθεί φέτος. Έτσι, για να περιορισθεί το δημοσιονομικό έλλειμμα στα τέλη 2011 στα 17 δισ. ευρώ το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους είναι υποχρεωμένο, να καταρτίσει και να υλοποιήσει ήδη από εφέτος έκτακτα εισπρακτικά μέτρα ύψους 4 δισ. ευρώ, που θα αντισταθμίσουν την εξοικονόμηση του 2010 και θα επιτρέψουν την γραμμική εξέλιξη εσόδων και δαπανών. Εισηγήσεις, που έχει δεχθεί η ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών, αναφέρονται σε ψαλίδισμα του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, αναπροσαρμογή του ΦΠΑ και την υπαγωγή περισσότερων αγαθών και υπηρεσιών στον υψηλό συντελεστή, μείωση των αφορολόγητων ορίων που ισχύουν για την απόκτηση πρώτης κατοικίας, περιορισμό του αφορολογήτου στον φόρο ακίνητης περιουσίας, μείωση φοροαπαλλαγών, επιβολή για άλλη μία φορά έκτακτης εισφοράς στους φορολογούμενους με εισοδήματα άνω των 75.000 ευρώ. Πολλά από αυτά όμως θα επιτείνουν τον φαύλο κύκλο της ύφεσης και της απόκλισης στα έσοδα του κράτους.
   Σε αυτά πρέπει, να προστεθεί και η απόφαση της κυβέρνησης, να εξισώσει με το πρόσχημα της λαθρεμπορίας τον ειδικό φόρο κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης με αυτόν του πετρελαίου κίνησης γεγονος, που θα έχει δραματικές συνέπειες στους κατοίκους των ορεινών και ακριτικών περιοχών όπως η Φλώρινα. Το κόστος του ήταν ήδη δυσβάστακτο για χιλιάδες οικογένειες δεδομένου ότι με την τιμή των 0,65 ευρώ το λίτρο πλήρωναν ετησίως περίπου 2.500 ευρώ. Αν εξισωθούν οι ειδικοί φόροι κατανάλωσης, τότε θα κοστίζει 1.30 ευρώ το λίτρο, ώστε ετησίως, οι ήδη ευρισκόμενες σε απόγνωση οικογένειες των ακριτών, θα δαπανήσουν εάν μπορέσουν πλέον- 6.500 ευρώ τον χρόνο. Η πρόταση αυτή είναι μεγαλύτερης βαρβαρότητας και από αυτήν της αύξησης του ΦΠΑ στα είδη λαϊκής κατανάλωσης με κόστος απάνθρωπο και μεγαλύτερο, το οποίο καλούνται, να επωμιστούν μόνο οι κάτοικοι της υπαίθρου και των ορεινών και βόρειων περιοχών δεδομένων των κλιματολογικών συνθηκών, καταστρέφοντας την μικρή και μεσαία τάξη σε αυτές τις περιοχές και είναι εκτός των άλλων και αντισυνταγματικό μέτρο δεδομένου, ότι παραβιάζει την αρχή της αναλογικής και ισότιμης συμμετοχής των Ελλήνων στα φορολογικά βάρη. Άρα η Δημοκρατική Συμμαχία ως φιλελεύθερο κόμμα με κοινωνικές ευαισθησίες, που αντιδρά στην υπερφορολόγηση θα πρέπει, να αντισταθεί σε ένα τέτοιο άδικο  μέτρο.>>
 
ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΤΟΤΕ ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΜΟΥ:
 
ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΟ 

 ΒΙΝΤΕΟ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Β. ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΣΤΗΝ ΕΡΑ

 Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΒΑΓΓΕΛΗ ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΣΤΗΝ ΕΡΑ ΦΛΩΡΙΝΑΣ ΣΤΙΣ 20/11/2012 ΣΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ ΣΟΦΙΑ ΖΟΥΖΕΛΗ

ΘΕΜΑ: Η ΚΡΙΣΗ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΕΟΥΣ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ Η ΜΕΤΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ.