Ο ΦΟΒΟΣ ΤΩΝ ΔΗΘΕΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ

Ενοχλεί βεβαίως το ιντερνετ και τους πολιτικούς και τα παπαγαλάκια τους, που αυτοπροσδιοριζονται τα καημένα  ως δημοσιογράφοι, διότι είχαν μάθει και οι μεν και οι δε στα σικέ παιχνίδια και την διαπλοκή, παρέχοντας φιλτραρισμένη πληροφόρηση του καναπέ. Τώρα όμως η διαδραστικότητα  του διαδικτύου, η ελευθερία δημοσίευσης, η σκληρή κριτική, που δέχονται τους κάνει, να τα χάνουν, διότι έχουν κακομάθει, να μονοπωλούν την δημοσιότητα και την κριτική. Εκπροσωπούν έναν κόσμο, που σάπισε και πεθαίνει. Τους πονά η αλήθεια και η έλλειψη λογοκρισίας. Το μόνο, που μπορούμε, να τους υποσχεθούμε είναι, ότι δεν θα τους αφησουμε ήσυχους ούτε λεπτό. Καλό είναι, να καταλάβουν, ότι οι εποχές, που έκαναν, ότι ήθελαν παραπληροφορώντας ή ανεβάζοντας φελλούς κατα το δοκούν τέλειωσαν ΜΑΖΊ ΜΕ ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ. Ας πιουν ξύδι, να τους περάσει. Το σύστημα άνοιξε πια και παρα τα ατοπήματα του ιντερνέτ, που είναι νομικά ελέγξιμα και αυτά ειναι πιο δημοκρατικο αυτό  απο την προκατ  δήθεν πληροφόρηση. Τουλάχιστον όμως επίδοξοι κομήτες ανοίξτε κανα βιβλίο και καμιά εφημερίδα, να μορφωθείτε, γιατί προσβάλλετε με την αμάθεια σας  την νοημοσύνη του κοινού. Οι κοτσάνες σας διαδέχονται η μία την άλλη.