Με γενναίο κούρεμα θα ανακάμψουμε

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ ΔΕΝ ΜΕΙΩΝΕΙ ΤΟ ΧΡΕΟΣ, ΑΛΛΑ ΤΟ ΑΥΞΑΝΕΙ

Με γενναίο κούρεμα θα ανακάμψουμε

Κούρεμα χρέους 50% περίπου και προτεραιότητα στην άσκηση αναπτυξιακών πολιτικών

Του Κ. ΚΑΛΛΩΝΙΑΤΗ

Η ΤΡΟΪΚΑΝΗ πολιτική που ακολουθεί η ελληνική κυβέρνηση είναι εσφαλμένη, γιατί δεν μειώνει το χρέος αλλά, μέσω της ύφεσης, των επιτοκίων και των τραπεζών, το αυξάνει. Αυτό είναι ένα συμπέρασμα που προκύπτει από τα ίδια τα στοιχεία που δημοσιεύονται στην πρόσφατη έκθεση του ΔΝΤ (Greece, fourth review, July 2013, Table ΑΙ.1, p. 65) αλλά και σε μελέτη της Ευρωπαϊκής Ενωσης («Report on Public Finances in EMU», European Economy 4/2013, Table Ι.1.3, p. 31).

Η οικονομική βοήθεια που λαμβάνει η Ελλάδα από Ε.Ε.-ΕΚΤ-ΔΝΤ έχει στόχο να καταστήσει βιώσιμο το χρέος της. Ως, δε, βασικό μέσο για την επίτευξη αυτής της βιωσιμότητας χρέους έχει προτάξει τη μείωση του δημόσιου ελλείμματος και το σχηματισμό πρωτογενούς πλεονάσματος.
Με άλλα λόγια, η τρόικα θεωρεί ως πρωταρχική γενεσιουργό αιτία του χρέους το δημόσιο έλλειμμα.
Ομως ο στόχος μείωσης του δημόσιου ελλείμματος, που αποτελεί τη ραχοκοκαλιά του προγράμματος διάσωσης της Ελλάδας, είναι εσφαλμένος γιατί το δημόσιο έλλειμμα συμβάλλει ελάχιστα στην αύξηση του χρέους.
Οπως κατέδειξε η περίοδος εφαρμογής του προγράμματος 2010-14 και σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του ΔΝΤ, το καθαρό δημόσιο χρέος της χώρας αυξήθηκε κατά 44,3 εκατοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ. Αν όμως αφαιρέσουμε την ελαφρυντική επίδραση που είχαν το κούρεμα του χρέους και τα έσοδα από ιδιωτικοποιήσεις, τότε η αύξηση του χρέους ανήλθε σε 122,5 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ. Σε αυτή την ακαθάριστη αύξηση του χρέους το δημόσιο έλλειμμα συμμετείχε μόλις κατά 5,8%, έναντι συμμετοχής κατά 7,5% των νέων υποχρεώσεων του Δημοσίου, κατά 22,7% των πραγματικών επιτοκίων, κατά 28,9% της ύφεσης της πραγματικής οικονομίας και κατά 35% της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών.
Η μείωση του ελλείμματος, τα υψηλά πραγματικά επιτόκια και η μη παροχή ρευστότητας είναι και οι βασικοί λόγοι που η ελληνική οικονομία έχει κυριολεκτικά βαλτώσει σε μία βαθιά και παρατεταμένη ύφεση που αυξάνει το χρέος.
Αν, λοιπόν, θέλουμε να βγούμε από το φαύλο κύκλο της αυτοτροφοδότησης του τεράστιου δημόσιου χρέους της χώρας, τότε δύο πράγματα πρέπει να γίνουν: να υπάρξει ένα δεύτερο μεγάλο κούρεμα χρέους της τάξης του 50% περίπου και να δοθεί προτεραιότητα στην άσκηση αναπτυξιακών πολιτικών αντί στη μείωση του ελλείμματος.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο που πληθαίνουν τελευταία οι φωνές οικονομολόγων, αναλυτών, ερευνητικών ινστιτούτων (βλ. πρόσφατα γερμανικού DIW) αλλά και διεθνών οργανισμών (ΔΝΤ) ή πολιτικών για την ανάγκη δραστικού κουρέματος του χρέους, προκειμένου να ανακάμψει η Ελλάδα. Παράλληλα, διατυπώνονται επισήμως προτάσεις (βλ. Παπαδημητρίου του Levy Institute και Νταλάρα, πρώην επικεφαλής του IIF) για παροχή ουσιαστικής, δηλαδή μη δανειακής, βοήθειας (ένα είδος Σχεδίου Μάρσαλ) στην Ελλάδα πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ από Ε.Ε.-ΔΝΤ για επενδύσεις και αύξηση της απασχόλησης, προκειμένου να τονωθεί η ανάπτυξη και να βγει η χώρα από το λούκι της κρίσης.
Πρόκειται για προτάσεις που συνοδεύονται από παράλληλη ανοιχτή επίκριση της τρέχουσας πολιτικής διαρκούς λιτότητας η οποία επικεντρώνεται στη μείωση του δημόσιου ελλείμματος και οδηγεί τελικά όχι μόνο στην αύξηση του δημόσιου χρέους (μέσω της ύφεσης κυρίως) αλλά και στη διάλυση της ελληνικής κοινωνίας, με συνέπεια την άρνηση και αντίστασή της στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις.
Ομολογούν, δηλαδή, κατ' ουσίαν πως το πρόγραμμα διάσωσης δεν μπορεί να εφαρμοστεί ως έχει και η απόκλιση από τους στόχους μαζί με το χρηματοδοτικό κενό επιβάλλουν κάποια στιγμή μέσα στους επόμενους μήνες να υπάρξει αναδιάρθρωση (με επέκταση του χρόνου αποπληρωμής σε διάρκεια 30 ή 50 ετών και μείωση των επιτοκίων) ή κούρεμα του δημόσιου χρέους, με ταυτόχρονη επενδυτική χρηματοδότηση της Ελλάδας.
Τα επίσημα στοιχεία τούς επιβεβαιώνουν: μία πολιτική που στοχεύει στο 5,8% της αιτίας που γεννά το τέρας του χρέους είναι μία πολιτική βαριά ελλειμματική και αλλήθωρη, που βλέπει τη μύγα αλλά αδυνατεί να διακρίνει το βόδι...
πηγη: ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ: ΤΙΣ ΣΑΣ ΕΛΕΓΑ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ;  ΟΤΙ  ΔΕΝ ΒΓΑΙΝΕΙ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ. ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΟΥΡΕΥΤΕΙ ΚΑΙ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟ ΠΑΚΕΤΟ ΑΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ.
Οταν  τα ελεγα εγκαιρα ελεγαν μερικοι αερολιθοι,<< οι ξενοι ξερουν και φταιμε εμεις που δεν εφαρμοσαμε το προγραμμα>>. Ποσοι ελεγαν τοτε τα σημερινα; Γιατι σημερα ολοι παριστανουν τον προφητη κατοπιν εορτης. Ειμασταν μετρημενοι δυο- τρεις. Υπαρχουν τα κειμενα μου.

 ΜΙΛΗΣΑ ΕΓΚΑΙΡΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΗ ΒΙΩΣΙΜΟ ΧΡΕΟΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΣΥΝΤΑΓΗ ΠΟΥ ΘΑ ΑΠΟΤΥΧΕΙ ΠΑΤΑΓΩΔΩΣ ΚΑΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΛΥΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΚΑΙ ΑΚΡΙΒΟΤΕΡΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ. ΦΩΝΗ ΒΟΩΝΤΟΣ ΕΝ ΤΗ ΕΡΗΜΩ ΤΗΣ ΑΝΟΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΜΑΘΕΙΑΣ...

ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΕΓΡΑΦΑ ΣΤΗΝ ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΟΝ ΜΑΡΤΙΟ ΤΟΥ 2011:

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ:<<Έτσι τώρα οδηγηθήκαμε στην συμφωνία στα πλαίσια της ΕΕ μετά την σύνοδο κορυφής της 11 Μαρτίου για επιμήκυνση της αποπληρωμής στα 7,5  χρόνια των 80 δις ευρω από την χώρα μας προς τον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης χωρίς ακόμη, να έχει επιτευχθεί συμφωνία και με το ΔΝΤ για τα υπόλοιπα 30 δις, και την μείωση του επιτοκίου δανεισμού μας κατά μία μονάδα. Αυτή βεβαίως είναι μία θετική εξέλιξη, που δίνει μία ανάσα στην Ελλάδα, αλλά αποτελεί σταγόνα στον ωκεανό μπροστά στο δυσθεώρητο χρέος, που πρέπει να εξυπηρετήσουμε τα επόμενα χρόνια. Βεβαίως θα χρειαστεί και το ΔΝΤ, να ακολουθήσει την ίδια συμφωνία άμεσα. Η  επιμήκυνση μεταφέρει περί τα 50 δισ. ευρώ από δύο δύσκολες χρονιές (το 2014 και το 2015) στα μελλοντικά χρόνια, ενώ η μείωση του επιτοκίου μειώνει κατά περίπου 6 δισ. ευρώ τους τόκους, που θα απαιτούνταν, να πληρώσει η χώρα, αν η επιμήκυνση συμφωνούνταν χωρίς την μείωση του επιτοκίου δανεισμού και επιτρέπει, να μειώσουμε κατά 2% το ποσοστό του δημοσίου χρέους επι του ΑΕΠ. Όμως δεν επετεύχθη η συμφωνία για επαναφορά ομολόγων από την δευτερογενή αγορά, έτσι ώστε πρακτικά, να μειώσουμε περαιτέρω το χρέος, επειδή η επαναγορά θα γινόταν άμεσα με τις  τρέχουσες τιμές, που είναι κατ 30% περίπου χαμηλότερες αν και συμφωνήθηκε η δυνατότητα αγοράς ομόλογων από τον μηχανισμό στήριξης από την πρωτογενή αγορά, εφόσον αυτό χρειαστεί. Ακόμη όμως και να πετύχαινε η κυβέρνηση το σύνολο των στόχων, που είχε θέσει σχετικά με την σύνοδο κορυφής της ευρωζώνης και τις αποφάσεις της δεν θα κατόρθωνε, να μειώσει με αυτές το δημόσιο χρέος πάνω από 10% του ΑΕΠ και αυτό είναι ενδεικτικό του μεγέθους του προβλήματος.

  Αναλήφθηκαν μάλιστα έναντι της συμφωνίας αυτής υποχρεώσεις για νέα μέτρα και ας το διαψεύδει μετ` επιτάσεως η κυβέρνηση όπως  και η δέσμευση, ότι θα προέλθουν τα επόμενα 5 χρόνια 50 δις ευρώ από αποκρατικοποιήσεις και αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας. Βεβαίως κανείς δεν μπορεί, να διαφωνήσει με την αναγκαιότητα αποκρατικοποιήσεων και αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας ίσα ίσα το αντίθετο, αλλά  δεν υπάρχει κανείς λογικός άνθρωπος, που να πιστεύει, ότι σε αυτό το χρονικό διάστημα θα συγκεντρωθεί αυτό το ποσόν. Αντιθέτως μάλιστα κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση επιδεικνύουν μια άνευ προηγουμένου επιπολαιότητα και αντιφάσκουν, αφού, ενώ υποστηρίζουν την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας ταυτοχρόνως, συναγωνίζονται σε λαϊκίστικες κορώνες περι μη  ξεπουλήματος και μη πώλησης δημόσιας γης. Έφτασε μάλιστα η κυβέρνηση, να προαναγγέλλει τη ψήφιση νόμου για την απαγόρευση πώλησης γης λες και υπάρχει δυνατότητα σοβαρά, να συγκεντρωθεί ένα τέτοιο ποσό μόνο με μακροχρόνιες μισθώσεις ακινήτων αποδεικνύοντας, ότι είναι παράλυτη από χρόνιες ιδεολογικές αγκυλώσεις. Οι πανηγυρισμοί λοιπόν του ΠΑΣΟΚ είναι πρέπον, να σταματήσουν άμεσα λαμβανομένου υπόψη και του γεγονότος, ότι με την προηγηθείσα συμφωνία αναλήφθηκε η υποχρέωση, να δημιουργηθούν πλεονάσματα ύψους 11 δις ευρώ τον χρόνο επι 20 χρόνια, για να μειωθεί το δημόσιο χρέος στο 60% του ΑΕΠ στόχος  εξωπραγματικός, που δεν θα επιτευχθεί. Ακόμη θα πρέπει, να ληφθεί υπόψη, ότι για να είχαμε ουσιαστική αντιμετώπιση της κρίσης χρέους στην ευρωζώνη, θα χρειαζόταν ο μηχανισμός στήριξης, να ενισχυθεί με κεφάλαια ύψους τουλάχιστον 2.5 τρις ευρώ ούτως ώστε, να μιλούμε σοβαρά για δυνατότητα αγοράς ομολόγων για λογαριασμό της Ελλάδας και σοβαρής εξυπηρέτησης του χρέους, πράγμα που δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα και τα 500 δις, που συμφωνήθηκαν για τον μόνιμο μηχανισμό  αδυνατούν, να πείσουν τις αγορές, ότι το ελληνικό δημόσιο χρέος στο τέλος δεν θα αναδιαρθρωθεί.

  Δεδομένου λοιπόν οτι η αντίληψη των σημερινών ηγετών της Ευρώπης είναι λογιστική και δεν βάζει ως στόχο την ριζική επίλυση του προβλήματος και με σίγουρη πλέον την είσοδο στον μηχανισμό και της Πορτογαλίας, μπορεί, να διαπιστώσει κανείς, γιατί τα κεφάλαια ενίσχυσης του μηχανισμού, που συμφωνήθηκαν, δεν επαρκούν καθόλου για την αντιμετώπιση του προβλήματος και γιατί οι οίκοι πιστοληπτικής αξιολόγησης όπως η Μoody`s υποβάθμισαν εκ νέου στις αρχές Μαρτίου την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας μας. Δεν είναι μάλιστα τυχαίο, ότι ο ίδιος οίκος προχώρησε στις 16 Μαρτίου σε υποβάθμιση κατά δύο μονάδες του κρατικού χρέος της Πορτογαλίας , από Α1 σε Α3, μετά την παραπάνω συμφωνία, διότι δεν πείθεται, ότι τα ποσά, που συμφωνήθηκαν μπορούν, να αντιμετωπίσουν την κρίση χρέους στην ευρωζώνη. Ούτως η άλλως χρειαζόταν μια πιο ριζική απόφαση αντιμετώπισης της κρίσης χρέους απο τους ηγέτες της Ευρώπης, που επιδεικνύουν ένα πρωτοφανές έλλειμμα ηγεσίας. Πιθανότατα μάλιστα κατά την εκτίμηση μου κερδίζουν απλά χρόνο, για τις εκτεθειμένες στο χρέος τράπεζες τους μέχρις ότου αυτές προετοιμαστούν, να αφομοιώσουν τις ζημίες από μια νεα ρύθμιση του χρέους των περιφερειακών χωρών, για αυτό επιλέγουν άτολμες λύσεις, ενώ κατά την γνώμη μου θα έπρεπε τώρα, να δοθεί μια ριζική απάντηση στο πρόβλημα του χρέους και όχι μετά από δύο χρόνια υπο χειρότερες συνθήκες.>>

OΛΟΚΛΗΡΗ Η ΤΟΤΕ ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΜΟΥ ΤΟΝ ΜΑΡΤΙΟ ΤΟΥ 2011 ΕΔΩ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΟΗΤΩΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΜΑΘΕΙΑ ΤΟΥΣ ΑΜΦΙΣΒΗΤΟΥΝΤΕΣ

εισηγηση στο προσυνεδριο της δημοκρατικης συμμαχιας του ...

 ΤΟ ΗΧΗΤΙΚΟ ΤΗΣ  ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΣ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ :

ΒΙΝΤΕΟ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Β. ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΣΤΗΝ ΕΡΑ

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΒΑΓΓΕΛΗ ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΣΤΗΝ ΕΡΑ ΦΛΩΡΙΝΑΣ ΣΤΙΣ 20/11/2012 ΣΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ ΣΟΦΙΑ ΖΟΥΖΕΛΗ

 

ΟΠΩΣ ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΜΟΥ ΤΟΝ ΟΚΤΩΒΡΙΟ ΤΟΥ 2011

ΚΡΙΣΗ ΧΡΕΟΥΣ. ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΥΣΗ 

ΕΔΩ Ο ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ:

  ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΧΡΕΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΛΥΣΗ ΠΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΩ

 

ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΣΦΑΤΟ ΑΡΘΡΟ ΜΟΥ ΤΟΝ ΑΠΡΙΛΙΟ ΤΟΥ 2013 ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ;   

ΑΡΘΡΟ ΒΑΓΓΕΛΗ ΙΩΑΝΝΙΔΗ:ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ;

ΕΛΕΓΑ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΑΠΡΙΛΙΟ:
<< Άποψη μου αμετακίνητη είναι, ότι το γρηγορότερο θα πρέπει, να διεκδικηθεί από την πλευρά μας με συνεχείς πιέσεις και να αποφασιστεί από τους δανειστές μας επιτέλους, ως μόνη διέξοδος, ένα νέο πραγματικό και εθελοντικό κούρεμα του δημοσίου χρέους, που βρίσκεται στα χέρια των επίσημων δανειστών της χώρας, ένα Οfficial Sector Ιnvolvement ( OSI). Το κούρεμα αυτό πρέπει, να αφορά το σύνολο του χρέους, που έχουν στα χέρια τους οι επίσημοι δανειστές, δηλαδή οι χώρες οι  οποίες μας δάνεισαν μέσω του μηχανισμού στήριξης από τον Μάιο του 2010 με τα διακρατικά δάνεια , τα ποσά που μας δάνεισαν μέσω του EFSF αργότερα , καθώς και το χρέος που κατέχει η ΕΚΤ και οι κεντρικές τράπεζες των κρατών μελών, όπως και το ΔΝΤ, που μέχρι σήμερα μας έχει δανείσει ένα ποσό περίπου 27 δις ευρώ.  

Όσο δύσκολα και αν είναι για την μεν  ΕΚΤ, να αποδεχθεί αλλαγή του καταστατικού της για κάτι τέτοιο και για δε το ΔΝΤ να αποδεχθεί  πρώτη φορά στην ιστορία  κούρεμα του δικού του ποσού, επειδή δεν θέλει, να χάνει τα χρήματα του, διότι θεωρεί, πως είναι δανειστής τελευταίου καταφυγίου και δεν πρέπει, να δημιουργηθεί προηγούμενο εις βάρος του, είναι απαραίτητο πάση θυσία, να το επιδιώξουμε συντονισμένα. Άλλωστε το ΔΝΤ για το επίσημο χρέος, που βρίσκεται στα χέρια των υπολοίπων δανειστών ορθά επιδιώκει και ζητά το κούρεμα, όπως έχουμε διαπιστώσει μέχρι σήμερα, άλλα παράλληλα  επιθυμεί, να εξαιρέσει τα χρήματα, που δάνεισε στην Ελλάδα το ίδιο. Το ύψος του κουρέματος αυτού απαιτείται , να φτάσει στο 50% του χρέους, που κατέχουν οι επίσημοι πιστωτές, έτσι ώστε το δημόσιο χρέος της χώρας, να πέσει κάτω από το 80% του ΑΕΠ και να καταστεί πραγματικά βιώσιμο, διότι όπως έχω τοποθετηθεί με άρθρο μου το 2011, ο επιδιωκόμενος στόχος για χρέος 120% του ΑΕΠ το 2020 δεν καθιστά το ελληνικό χρέος βιώσιμο σε καμία περίπτωση. Το δημόσιο χρέος της χώρας, που βρίσκεται στα χέρια των επίσημων πιστωτών μας ανέρχονταν  στο ύψος των 183 δις ευρώ στο τέλος του 2012 από το σύνολο των 305,5 δίς.

Επίσης το ποσό των 50 δις της ανακεφαλαιοποίησης των ελληνικών τραπεζών αποτελεί αδήριτη ανάγκη, να επιδιώξουμε μετά από σκληρή επαναδιαπραγμάτευση, να προέλθει απευθείας από τον (ΕSM) Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας, χωρίς να επιβαρυνθεί τελικά το δημόσιο χρέος, με την βοήθεια ενός συνασπισμού επιτέλους  των πληττόμενων χωρών του Νότου με προεξάρχουσες τις Ιταλία και Ισπανία, που ήδη πέτυχαν για το μέλλον με την  απόφαση του Συμβουλίου Κορυφής τον Ιούνιο του 2012 για τις ανάγκες ανακεφαλαιοποίησης των δικών τους τραπεζών, να προέλθουν τα απαραίτητα ποσά για αυτές απευθείας από τον (ΕSM) Ευρωπαϊκό Μηχανισμό, όταν λειτουργήσει η τραπεζική ένωση.  Σε αυτό μας το αίτημα θα έχουμε συμπαραστάτη και το ΔΝΤ, το οποίο ήδη πιέζει προς αυτήν την κατεύθυνση, αναγνωρίζοντας διαρκώς σε αντίθεση με τις εμμονές των Ευρωπαίων, ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο αλλιώς. Κάτι τέτοιο θα έχει ως αποτέλεσμα την πρόσθετη μείωση του κατά 25% επι του ΑΕΠ, ακριβώς επειδή τα χρήματα, που θα απαιτηθούν για τις τράπεζες, δεν θα επιβαρύνουν τελικά το ελληνικό δημόσιο. Αν μάλιστα υπάρξει συνδυασμός κουρέματος κατά 50% και ανακεφαλαιοποίηση απευθείας από τον ESM,  τότε θα έχουμε σωρευτικά μια μείωση του δημοσίου χρέους κατά 60% περίπου επι του ΑΕΠ.>>
  ΑΚΟΜΗ ΠΡΟΣΘΕΤΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΡΘΡΟ ΜΟΥ:

<< Όλα αυτά είναι απαραίτητο , να συνοδευθούν από ριζική αλλαγή της αποτυχούσας οικονομικής συνταγής, αλλά και από ένα νέο αναπτυξιακό πακέτο  βοήθειας από την ΕΕ με την μορφή σχεδίου Μάρσαλ πέρα και πάνω από τα κονδύλια του ΕΣΠΑ, που θα κατευθυνθεί σε επενδύσεις, για την τόνωση της ανάπτυξης και για την δημιουργία νέων θέσεων εργασίας με την τεχνική συμβολή της ΕΕ.

  Η συνταγή, η οποία εφαρμόζεται, αν δεν αλλάξει το ταχύτερο θα οδηγήσει σε νέα δραματικά αδιέξοδα τόσο την χώρα όσο και τους ίδιους τους δανειστές. Σε όλες τις προηγούμενες παρεμβάσεις μου με συνεντεύξεις και άρθρα τόνιζα, ότι όσοι προέβλεπαν ύφεση 2,8 με 3% του ΑΕΠ για το τέλος του 2012 και πρωτογενές πλεόνασμα τον Απρίλιο του 2012, είναι εκτός τόπου και χρόνου. Μίλησα για ύφεση κοντά στο 6,5% το 2012 και επιβεβαιώθηκα από την εξέλιξη της οικονομίας και τώρα πάλι θεωρώ, ότι οι προβλέψεις των δανειστών για ύφεση 4,5% το 2013 είναι για τον κάλαθο των αχρήστων, αν δεν είναι επικοινωνιακού τύπου και μόνο, διότι η ύφεση κατά την εκτίμηση μου στην καλύτερη περίπτωση για την χώρα θα μείνει γύρω στο 6,5%  για το τέλος του 2013 και αν υπάρξουν και νέα μέτρα για να κλείσει η τρύπα, που θα δημιουργηθεί στο τέλος στην εκτέλεση του προϋπολογισμού του 2013 και η οποία θα αγγίξει τα 3 δις ευρώ περίπου, όσο και αν το αρνείται αυτό τεχνητά η κυβέρνηση, τότε σε συνδυασμό με τις δυσμενείς επιπτώσεις και από την κυπριακή κρίση, αυτή θα ξεπεράσει πιθανόν και το ποσοστό αυτό, κινούμενη ακόμη υψηλότερα και βυθίζοντας την κοινωνία και την πραγματική οικονομία στο χάος.

 Στο σημείο αυτό εντοπίζεται και η βασική ευθύνη του ΔΝΤ, διότι ενώ η στάση του στην υπόθεση του περεταίρω κουρέματος  και της ανακεφαλαιοποίησης απευθείας από τον ΕSM των ελληνικών τραπεζών, είναι πολύ υποστηρικτική και θετική απέναντι τουλάχιστον στους Ευρωπαίους, όσον αφορά την συνταγή παίζει και αυτό εξίσου με την Γερμανία και τις άλλες χώρες του ευρωπαϊκού Βορρά αρνητικό ρόλο, αφού ενώ παραδέχεται το λάθος, δεν δέχεται και αυτό περιέργως την αλλαγή της.>>

ΕΠΙΣΗΣ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΜΟΥ ΜΕ ΤΙΤΛΟ ΩΡΑ ΑΛΛΑΓΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ:

ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΜΟΥ ΕΔΩ:  

αρθρο βαγγελη ιωαννιδη: ωρα αλλαγης για την ευρωπη - βαγγελης ...