BLOOMBERG: ΕΠΙΜΗΚΥΝΣΗ ΓΙΑ 50 ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΧΡΕΟΥΣ

ΝΕΟ «ΠΑΚΕΤΟ»

Χρέος: Επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής στα 50 χρόνια και νέο δάνειο

Το νέο πακέτο στήριξης προς την Ελλάδα είναι πιθανό να περιλαμβάνει επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των δανείων που έχει λάβει η χώρα στα 50 χρόνια και μείωση των επιτοκίων για προηγούμενα δάνεια κατά 50 μονάδες βάσης, μεταδίδει το πρακτορείο Bloomberg, επικαλούμενο δηλώσεις δύο αξιωματούχων με γνώση των συνομιλιών των Ευρωπαίων.
Το σχέδιο, το οποίο θα εξεταστεί από τους αρμοδίους μέχρι τον Μάιο ή τον Ιούνιο, ίσως περιλαμβάνει επίσης ένα δάνειο για ένα πακέτο ύψους 13-15 δισ. ευρώ, σύμφωνα με άλλο αξιωματούχο.
«Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να ελαφρύνουμε το χρέος, κάτι το οποίο είχαμε κάνει και πιο παλιά προσφέροντας χαμηλότερα επιτόκια ή επιμηκύνοντας τον χρόνο αποπληρωμής των δανείων», είχε δηλώσει χθες ο πρόεδρος του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ.
«Αυτού του είδους τα μέτρα είναι πιθανά αλλά υπό τον όρο ότι η Ελλάδα θα τηρήσει τις δεσμεύσεις της», συμπλήρωσε

ΠΗΓΗ: ΗΜΕΡΗΣΙΑ

ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΕΛΕΓΑ ΣΤΟ 1 ΠΡΟΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΔΥ.ΣΥ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΥΣΕΛΙΔΗ ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΩΣ ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ:

<<

  Τι θα μπορούσε όμως, να γίνει ούτως ώστε, να αντιμετωπιστεί αυτή η τραγική δημοσιονομική  κατάσταση της χώρας και ειδικά το πρόβλημα του δημοσίου χρέους, που έχει πάρει εκρηκτικές διαστάσεις  Το κύριο πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας είναι και αναπτυξιακό – διαρθρωτικό. Για να μπορέσει, να επιλυθεί το δεύτερο, θα πρέπει πρώτα ή ταυτόχρονα, να αντιμετωπιστεί η μεγάλη τρύπα στο ισοζύγιο πληρωμών. Με τα σημερινά δεδομένα το τίμημα για την χωρίς βεβαιότητα αντιμετώπιση της κρίσης χρέους θα είναι μία μείωση του βιοτικού επιπέδου τουλάχιστον κατά 40%, αφού θα μεταφέρονται στους ομολογιούχους τραπεζίτες βουνά κεφαλαίων για την εξυπηρέτηση του.

    Υπάρχει μία λύση όμως αποτελεσματική:  Η επιμήκυνση του συνόλου του δημόσιου χρέους και όχι μόνο του ποσού του μηχανισμού στήριξης μετά από διαπραγμάτευση και συμφωνία με τους δανειστές μας αφήνοντας  εν ανάγκη από έξω τα ομόλογα, που έχουν τα εγχώρια ασφαλιστικά ταμεία για ευνόητους λόγους, οι οποίοι σχετίζονται με την ίδια τους την ύπαρξη. Προτείνω δηλαδή  την αναστολή της εξοφλήσεως του χρέους κατά 15 χρόνια σε συμφωνία με τους δανειστές και χωρίς κούρεμα του ποσού, που οφείλουμε.  Στο διάστημα αυτό θα μπορούσαμε, να συμφωνήσουμε,ότι θα καταβάλλονται μόνο οι τόκοι ή αν πετύχουμε συμφωνία μη καταβολής μεγάλου μέρους των τόκων και μείωσης τους. Τα κεφάλαια, που θα εξοικονομούνται, θα επενδύονται, στα πλαίσια ενός αναπτυξιακού προγράμματος, το οποίο θα εκπονηθεί από κοινού με την τρόϊκα, σε παραγωγικά έργα. Ταυτόχρονα με το πρόγραμμα αυτό, θα προσελκύσουμε ξένες επενδύσεις ενώ και οι ξένοι πιστωτές δεν θα έχουν, να χάσουν ούτε ένα ευρώ από το κεφάλαιο, που μας δάνεισαν, απλώς ο χρόνος  εξόφλησης του κεφαλαίου θα παραταθεί κατά 15 έτη. Με το τρόπο αυτό όχι μόνο θα πάρει τις απαραίτητες ανάσες η ελληνική οικονομία και κοινωνία, αλλά αν ταυτόχρονα επιτευχθεί η αναδιάρθρωση του σπάταλου δημόσιου τομέα και η σοβαρή και ταχύτατη αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας ακόμη και με συμφέρουσες εθνικά πωλήσεις και όχι σε τιμές ευκαιρίας, σε συνδυασμό με την άρση των αντικινήτρων ανάπτυξης και το άμεσο σταμάτημα της υπερφορολογησης, που παγώνει την αγορά και την πραγματική οικονομία , τότε είναι αναμενόμενο, ότι θα μπορέσουμε, να ξεφύγουμε από την μέγγενη της κρίσης χρέους. Η ρύθμιση αυτή για την εξόφληση του χρέους είναι δίκαιη, γιατί αίρει τη ληστρικότητα των δανειοδοτικών όρων, διατηρεί την κοινωνική και εθνική συνοχή στην ελληνική κοινωνία και εξασφαλίζει νέα περίοδο παραγωγικής ανάπτυξης με αύξηση του ΑΕΠ Αντί λοιπόν να αναλαμβάνουμε εξωπραγματικές υποχρεώσεις, όπως η συμφωνηθείσα  μετά την συνοδο κορυφής της ευρωζώνης στις 11 Μαρτίου περι μείωσης κατά 1/20 του δημοσίου χρέους μας κάθε χρόνο επι είκοσι χρόνια, η οποία θα αποτύχει, να εφαρμοστεί παταγωδώς, θα έχουμε αντιμετωπίσει ριζικά το πρόβλημα, παίρνοντας υπόψη όλες τις παραμέτρους και τα συγκρουόμενα συμφέροντα Η λύση αυτή έχει εφαρμοστεί με επιτυχία  στο Μεξικό και ακόμη και οι τράπεζες θα μπορούσαν, να την αντέξουν .Αν δεν αντιμετωπίσουμε έτσι αμέσως την κρίση χρέους, αλλά την μεταθέτουμε χρονικά, όπως επιδιώκουν ισχυρές χώρες της Ευρώπης, τότε θα βρούμε σε δυο χρόνια οξυμένο το πρόβλημα μπροστά μας λόγω των καθυστερήσεων μας και πιθανώς μη αντιμετωπίσιμο πλέον με ανοιχτό το ενδεχόμενο μεγάλων κοινωνικών αναταραχών. Τα ομόλογα, τα οποία κατέχουν οι τράπεζες, που σήμερα συντηρεί εν ζωή το ευρωπαϊκό δημόσιο (δηλαδή η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα) με εκατοντάδες δισ., πρέπει, να ενταχθούν στην διαδικασία επιμήκυνσης άμεσα. Δεν είναι δυνατόν, να έχουν ουσιαστικά πτωχεύσει, να τις συντηρεί το δημόσιο της Ευρωζώνης και αυτές να επιμένουν, ότι θα πάρουν και την τελευταία δεκάρα τόκων από κράτη που, στην προσπάθειά τους να αποπληρώσουν αυτά τα δάνεια,στραγγαλίζουν τους πολίτες και οδηγούν στην πτώχευση χιλιάδες επιχειρήσεις.

  Χρειάζεται επίσης ένα ομόλογο έκδοσης της ΕΚΤ και όχι ευρωομόλογο μέρη του οποίου εγγυώνται τα κράτη-μέλη ξεχωριστά. Έτσι θα μπορούσαμε, να επιδιώξουμε την συμφωνία στα πλαίσια της ΕΕ για την δυνατότητα μεταβίβασης του <<νόμιμου>> χρέους ύψους 60%, το οποίο προβλέπεται και από την συνθήκη του Μάαστριχ και εκχώρησης της διαχείρισης του στην ΕΚΤ με την καθιέρωση αυτού του είδους ευρωομολόγου, το οποίο δεν είναι πανάκεια, αλλα θα δώσει μεγάλες ανάσες στην οικονομία μας. Με αυτόν τον τρόπο η ΕΚΤ εκδίδοντας ευρωομόλογα ίσης αξίας με το μέρος του χρέους των κρατών μελών, που επιτρέπει η συνθήκη του Μααστριχτ και πουλώντας τα στις διεθνείς αγορές, θα εξασφάλιζε πολύ χαμηλότερα επιτόκια για όλα τα κράτη-μέλη Αν δεν ακολουθηθεί η λύση αυτή και μείνουμε σε λύσεις ασπιρίνες, όπως η πρόσφατα αποφασίσθησα,  τότε μια γενικευμένη αναδιάρθρωση είναι βέβαιη κατά την γνώμη μου με απίστευτες κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες για την χώρα. Πάντως πιστεύω, ότι παρα της προβλέψεις της κυβέρνησης δεν θα μπορέσει η χώρα να βγει στις αγορές ούτε το 2012.

   Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ,όπως φέρεται να δήλωσε την Τετάρτη ο επικεφαλής του ευρωπαϊκού ταμείου διάσωσης, Κλάους Ρέγκλινγκ αμέσως μετά την απόφαση της συνόδου της 11 Μαρτίου παραμένει ανοιχτό  το ενδεχόμενο αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους απόδειξη, ότι οι ίδιοι οι Ευρωπαίοι δεν πιστεύουν στην λύση, που υποτίθεται έδωσαν. Επικουρικά υπενθυμίζω, ότι στο θέμα της αναδιάρθρωσης είχε αναφερθεί πρόσφατα και ο πρώην υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Πέερ Στάινμπρουκ λέγοντας ότι «Δεν υπάρχει ούτε ένας οικονομολόγος στον κόσμο, που να πιστεύει ότι η Ελλάδα, ίσως και η Πορτογαλία θα αποφύγουν μια τέτοια αναδιάρθρωση», σε συνέντευξή του στη Suddeutsche Zeitung.Το τελικό χτύπημα ήρθε από το ίδιο τον πρόεδρο του Εurogroup στις 16 Μαρτίου 2011, που δήλωσε απερίφραστα ότι το «Σύμφωνο για το ευρώ», το οποίο μετά τις πιέσεις από τη Γερμανία και τη Γαλλία εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό συμβούλιο στις 11 Μαρτίου «δεν προσφέρει καμία προστιθέμενη αξία» και «θα αποτύχει. Όμως κι αν αποφασιστεί με πείσμα το σύμφωνο αυτό, να εφαρμοστεί, φοβούμαι ότι το σύμφωνο για το ευρώ θα γίνει ακόμα ένα νεογέννητο, που πέθανε».Νομίζω ότι δεν χρειάζεται περαιτέρω σχολιασμό αυτή η εκτίμηση. Θα πρέπει όμως, να τονίσω ότι με την παρότρυνση και την επιμονή της Γερμανικής κυβέρνησης δημιουργείται ένα ατυχές σοβιετικού τύπου μοντέλο της ευρωπαϊκής οικονομίας καταδικασμένο, να αποτύχει με πολιτικές, όπως η φορολογική εναρμόνιση και η πίεση για αύξηση των φορολογικών συντελεστών της Ιρλανδίας πχ που δεν μπορεί ένα φιλελεύθερο κόμμα, όπως το δικό μας, να ενστερνιστεί σε καμία περίπτωση. Είναι και πάλι χαρακτηριστική η καταδικαστική  δήλωση Γιουνκερ ότι << "Όχι ως πρόεδρος του Eurogroup αλλά ως πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου δεν μου αρέσει αυτή η σύνδεση μεταξύ της φορολογίας επιχειρήσεων και του ιρλανδικού πακέτου. Αντιλαμβάνομαι την πολιτική σύνδεση, αλλά δεν με εκφράζει η ιδέα ότι ορισμένες κυβερνήσεις αρέσκονται να βασανίζουν την Ιρλανδία εντός και εκτός συνεδριάσεων. Δεν μου αρέσει αυτού του είδους η διαχείριση σοβαρών προβλημάτων">>

Σε όλα αυτά χρειάζεται, να τονιστεί και η  πρόθεση έξι κρατών της κεντρικής και της ανατολικής Ευρώπης, να προσπαθήσουν, να εμποδίσουν την μεταρρύθμιση στους κανόνες για τον προϋπολογισμό της ΕΕ, εκτός αν τα 17 κράτη μέλη της ευρωζώνης συμφωνήσουν, να τροποποιηθούν τα σχετικά με τη συγκρότηση του κεφαλαίου λειτουργίας στον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης (ΕΜΣ.) μπλοκάροντας έτσι τον μηχανισμό στήριξης, που αποφασίστηκε πριν λίγες μέρες. Προσθετικά πρόταση μομφής ενέκρινε η γερμανική βουλή την Πέμπτη, ζητώντας από την γερμανική κυβέρνηση, να εμποδίσει την αγορά κρατικών ομολόγων των υπερχρεωμένων χωρών της Ευρωζώνης από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (προσωρινός μηχανισμός στήριξης - EFSF).

   Ο δε γερμανός οικονομολόγος Λαρς Φελντ και μέλος της επιτροπής σοφών της Γερμανικης κυβέρνησης  ξεκαθάρισε, ότι <<η Ελλάδα είναι ένας πολιτικός δυναμίτης. Αν θέλει να αποφύγει τη μεγάλη έκρηξη, δεν υπάρχει άλλος δρόμος πλην της αναδιάρθρωσης”, εκτιμώντας ότι “η επιμήκυνση της αποπληρωμής των δανείων του ευρωπαικου μηχανισμού στήριξης  δεν επαρκεί”. Όλα τα παραπάνω καταδεικνύουν, ότι οι χωρες της ΕΕ δεν έχουν αντιληφθεί την κρισιμότητα της κατάστασης για την ίδια την επιβίωση του ευρώ και της ευρωζώνης. Η Ευρώπη μεταθέτει την ριζική αντιμετώπιση του προβλήματος του χρέους αργότερα, ρισκάροντας επικίνδυνα μια μεγαλύτερη κρίση. Η πρόβλεψη της συμφωνίας της 11 Μαρτίου, ότι θα μειωθεί το δημόσιο έλλειμμα της Ελλάδας στο 3% του ΑΕΠ το 2014 είναι επισφαλής, ενώ παντελώς ανεδαφική είναι η πρόταση για μείωση ως το 2020 του δημοσίου χρέους κατά 18% του ΑΕΠ.

  Όσον αφορά το τι θα πρέπει, να κάνουμε εμείς άμεσα δεδομένου, ότι το κύριο πρόβλημα της χώρας είναι, ότι δεν παράγουμε νέο πλούτο και άρα δεν μπορούμε, να πετύχουμε νέα πλεονάσματα οι λύσεις είναι οι εξής: Πρώτα από όλα απαιτείται, να ενισχύσουμε ακόμη περισσότερο την εσχάτως ανέλπιστα σχετικά   θετικότερη  πορεία των ελληνικών εξαγωγών με κινήσεις, που θα διευκολύνουν την επιχειρηματικότητα και θα μειώσουν την φορολογία για τις ελληνικές επιχειρήσεις, έτσι ώστε, να μειωθεί το κόστος των ελληνικών προϊόντων χωρίς, να επιδιώκεται η βάρβαρη συμπίεση των μισθών του ιδιωτικού τομέα για τον σκοπό αυτόν, που είναι ήδη αρκετά χαμηλοί. Είναι απαραίτητο, να τονωθεί η αγορά με την μείωση των φορολογικών συντελεστών στην φορολογία επιχειρήσεων και φυσικών προσώπων και θα χρειαστεί και η υιοθέτηση μιας λειτουργικής φορολογικής κλίμακας, που δεν θα αποτρέπει τους οικονομικά δυνατούς, από το να επενδύσουν αλλά και δεν θα τους εξομοιώνει με τους αδύνατους, τους οποίους θα πρέπει, να προστατεύει και να μην εξοντώνει.>>

ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΥΝΔΕΣΜΟ
ΠΑΤΗΣΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΟΣΟΙ ΘΕΛΕΤΕ

 ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ/VAGGELIS IOANNIDIS ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Η ...
vaggelisioannidis.blogspot.com/2011/03/1-19-2011_31.html‎