Οχι κ. Ζαεφ. Υπαρχουν καλυτερες λυσεις!

Ο Ζαεφ μαλλον μας περνα για κουτοφραγκους. Μας λεει οτι δεν υπαρχει καλυτερη συμφωνια για κανεναν. Κουτοπονηριες σλαβικες. Δεν υπαρχει καλυτερη λυση για εσας και το ψευδομακεδονικο ιδεολογημα σας. Υπαρχει καλυτερη λυση που θα εξασφαλισει την ιστορικη αληθεια και την σταθεροτητα χωρις καρκινωματα που σε 50 χρονια θα γινουν βομβες στα θεμελια των Βαλκανιων και της ειρηνης. Υπηρχαν και λυσεις για ταυτοτητα και γλωσσα χωρις πονηρους αστερισκους οπως και πολυ καθαρα συνθετα που θα σας διαχωριζαν μια για παντα και θα εβαζαν τελος στον ηλιθιο ψευδοαλυτρωτισμο σας και στις πανσλαβικες σας ονειρωξεις. Δεν τα θελατε γιατι με τον Νιμιτσ διαπραγματευτη προτεινατε το ενα χειροτερο συνθετο απο το αλλο για να παριστανετε οτι διαπραγματευεστε. Βρηκατε λοιπον τους διεθνιστες ανηθικους που κυβερνουν την Ελλαδα για λιγους μηνες ακομη και πατε να δημιουργησετε τετελεσμενα. Οχι. Δεν θα σας αφησουμε πρωην δημαρχε της Στρωμνιτσας. Υπαρχουν καλυτερες λυσεις και θα τις φερουμε!

Αλβανικό δημοσίευμα: Επί Οθωμανών ήταν ανύπαρκτοι οι «Μακεδόνες» -όπως αυτοαποκαλούνται οι Σλάβοι

Ενα έγγραφο της στατιστικής που διενεργήθηκε επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, το οποίο παρουσίασε η Αλβανική Επιτροπή στη Διάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων το 1919 για την υπεράσπιση των Αλβανών-  αποκαλύπτει τον αριθμό και την εθνικότητα των κατοίκων.

Οι πόλεις που αναφέρονται σήμερα ανήκουν στο Μαυροβούνιο και στο νότιο σλαβικό κράτος των Σκοπίων.
Έτσι, στην Τούζι (Μαυροβούνιο) απογράφησαν 7647 κάτοικοι και όλοι ήταν αλβανικής εθνικότητας. Στην Γκούσια (Gusinje) καταγράφηκαν 12.073 κάτοικοι από τους οποίος οι 9905 ή το 82,6% ήτανΑλβανοί και 1812 κάτοικοι ήταν Σέρβοι ή 15,5%, ενώ οι υπόλοιποι 356 ή 2,9% διάφοροι.
Στη Ροζάια (Rozhaja) υπήρχαν 17.466 κάτοικοι από τους οποίου οι 15 032 ήταν Αλβανοί δηλαδή το 86,5% ενώ 2434 ή το 13,5% ήταν Σέρβοι.
Στα Σκόπια πριν από έναν αιώνα απογράφηκαν 50.258 Αλβανοί και 29.080 Σέρβοι και Βούλγαροι (σημείωση αλβανικού δημοσιεύματος: δεν υπήρχαν οι λεγόμενοι «μακεδόνες» όπως αυτο-αποκαλούνται σήμερα- αλβανικά: ‘asnjë maqedonas, siç quhen sot’).
Οι Αλβανοί στο Τέτοβο ήταν 52,076 κάτοικοι, στο Γκόστιβαρ οι Αλβανοί ήταν 23197.
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι Σλάβοι πολίτες σε αυτές τις πόλεις αναφέρονται ως Βούλγαροι.
Χαρακτηριστικό είναι ότι στην πόλη Τούζι όλοι οι κάτοικοι ήταν Αλβανοί, όπως και στην Κατσάνικ, χωρίς Τούρκους, Σέρβους ή άλλους.
Η Πρίστινα του Κοσσυφοπεδίου είχε 60968 Αλβανούς και 11093 Σέρβους, ενώ η Πέγια είχε 50440 Αλβανούς και 13303 Σέρβους. Η Πρίζρεν είχε 64.569 Αλβανούς και 13303 Σέρβους, χωρίς κανένα Τούρκο.
Ενώ η Τζιάκοβα είχε 70963 Αλβανούς και 687 Σέρβους.

Δείτε το έγγραφο


πηγη Albeu.com/απόδοση Βαλκανικό Περισκόπιο

ΠΗΓΗ:  https://www.newsbomb.gr

Τι ανταλλάγματα πήραν για να μετατρέψουν την Ελλάδα σε ένα τεράστιο… αμερικανικό αεροπλανοφόρο;

Είναι αδιανόητο η χρήση προσωπικής ατζέντας στα εθνικά θέματα από τον υπουργό Άμυνας

Βασίλης Σ. Κανέλλης

11 Οκτωβρίου 2018, 07:08

• 
  

•  
• 
  
• 
  
• 
• 
• 

H πρόταση – βόμβα του Πάνου Καμμένου, χωρίς την έγκριση του Μαξίμου, για νέο σχέδιο για το «Μακεδονικό» ασφαλώς μονοπώλησε το ενδιαφέρον και κυρίως προκάλεσε οξύτατες αντιδράσεις. Είναι αδιανόητο άλλωστε η χρήση προσωπικής ατζέντας στα εθνικά θέματα από τον υπουργό Άμυνας. Και προκαλεί απορία το γεγονός ότι η απάντηση «κύκλων» του Μαξίμου ήταν τόσο χλιαρή. Απορεί κανείς γιατί δεν υπήρξε κάποια πιο ηχηρή απάντηση στην πρόκληση Καμμένου, τόσο απέναντι στον πρωθυπουργό όσο και απέναντι στον Νίκο Κοτζιά.

Είτε αυτή η σιωπή είναι ένοχη είτε ο ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά ο κ. Τσίπρας, είναι όμηροι του προέδρου των ΑΝΕΛ σε τέτοιο βαθμό ώστε να ανέχονται ο Καμμένος να «αδειάζει» τον πρωθυπουργό κι όχι το αντίθετο.

Ούτε η βραδινή παρέμβαση του Νίκου Βούτση σώζει τα προσχήματα. Το να εκφράζει ο πρόεδρος της Βουλής και σημαίνον, ιστορικό στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ την «απορία και έκπληξή του» για την πρόταση Καμμένου για την ΠΓΔΜ που «δεν καταλαβαίνει τι εννοεί», κάνει χειρότερη την κατάσταση. Ενδεχομένως τα πρωτοσέλιδα του φιλοκυβερνητικού τύπου σήμερα να δρομολογούν εξελίξεις διότι προφανώς συμβαίνει κάτι πολύ σοβαρό στην συγκυβέρνηση όταν μια εφημερίδα γράφει για την οργή του Τσίπρα και η άλλη ότι ο Καμμένος βλάπτει σοβαρά τη χώρα.

Αντιθέτως επιβεβαιώνει όλους όσοι χαρακτηρίζουν «παιδική χαρά» την κυβέρνηση και αδύναμο τον πρωθυπουργό να επιβάλει την πολιτική που επέλεξε για το Μακεδονικό, σωστή ή λανθασμένη. Εκτός κι αν για τον κ. Τσίπρα ο υπουργός Αμυνας είναι απλά ένας γραφικός πολιτικός που κάνει απέλπιδες προσπάθειες για τη διάσωσή του. Όμως, μια τέτοια σκέψη εγκυμονεί ζημιές στα εθνικά θέματα, κι αυτό είναι άκρως επικίνδυνο.

Απόδειξη; Την ώρα που βελτιώνονται οι σχέσεις με τη Μόσχα, ο Καμμένος ρίχνει μια κλωτσιά και χύνει την καρδάρα με το γάλα βάζοντας στο στόχαστρο τους Ρώσους. Πώς θα κάνει το ταξίδι του ο Αλέξης Τσίπρας όταν ο συνέταιρός του θα επιχειρεί… αναχαίτιση της ρωσικής «εισβολής» στα Βαλκάνια;

Κι αν για το «Μακεδονικό» η κυβέρνηση αντέδρασε, έστω και ανώνυμα και χλιαρά, απορία γεννά το γεγονός ότι κανείς δεν αντέδρασε στην «υποσχετική» Καμμένου στους Αμερικανούς για βάσεις σε όλη την Ελλάδα.

Σύμφωνα με τον Πάνο Καμμένο, οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να έρθουν και να ενισχύσουν την παρουσία τους με βάσεις σε Λάρισα, Βόλο και Αλεξανδρούπολη, με αναβάθμιση της Σούδας και γιατί όχι; Και με ένα νησάκι στο Αιγαίο;

Ολη η Ελλάδα μια απέραντη πολεμική, αμερικανική μηχανή. Σύμφωνα με την πρόσκληση Καμμένου στην Ουάσιγκτον η χώρα θα μετατραπεί σε ένα απέραντο αμερικανικό προτεκτοράτο και τη σφραγίδα θα την έχει βάλει μια αριστερή κυβέρνηση με εθνικο-ακροδεξιό συνέταιρο.

Απόλυτη σιωπή από το Μαξίμου, καμιά απάντηση από κανένα στέλεχος της Αριστεράς που είναι σίγουρο ότι σε νεαρή ηλικία φώναζε «Αμερικάνοι, φονιάδες των λαών» και «έξω οι βάσεις του θανάτου».

Οι Συριζαίοι «φαν» του Ανδρέα Παπανδρέου αποφάσισαν να μην τον μιμηθούν αυτή τη φορά. Ο ιστορικός αρχηγός του ΠΑΣΟΚ έκανε λόγο για διωγμό των αμερικανικών βάσεων, άσχετα αν τελικά οι βάσεις έμειναν. Ο Αλέξης Τσίπρας που τον μιμείται πάει στο ακριβώς αντίθετο, δηλαδή ανέχεται τον Καμμένο (άρα έχει συμφωνήσει κι ο ίδιος) να ανοίγει τις πόρτες διάπλατα στον αμερικανικό στρατό.

Τι θα έλεγαν οι ίδιοι

Σκεφτείτε τι θα έλεγε η Αριστερά αν μια άλλη κυβέρνηση έφερνε τους Αμερικανούς και από την πόρτα και από το παράθυρο. Αυτοί που κάποτε έβριζαν τους πολιτικούς αντιπάλους ως «γερμανοτσολιάδες» και προδότες δεν θα είχαν κανένα πρόβλημα να μιλήσουν για υποδούλωση της Ελλάδας στις ΗΠΑ και για «αμερικανόδουλους».

Δηλαδή ο Τσίπρας και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, που έκαναν πολιτικές καριέρες με τον αντιαμερικανισμό, με τις καμμένες σημαίες έξω από την Πρεσβεία ανέχονται τον Πάνο Καμμένο να μετατρέπει την Ελλάδα σε μια απέραντη βάση του… θανάτου;

Σίγουρα ο Τσίπρας έχει πάει σε πολλές διαδηλώσει την ημέρα της επετείου της «17^ης Νοέμβρη» και θα έχει αντιαμερικανικά συνθήματα. Τώρα τι γνώμη έχει για την «αυτονόμηση» Καμμένου; Αυτοί που πήγαν με τα τζινάκια τους και το λαϊκό προφίλ στο φεστιβάλ Σπούτνικ είναι οι ίδιοι που έχουν στις τάξεις τους τον εκφραστή του υπερδεξιού εθνικολαϊκισμού στην Ελλάδα. Και είναι αυτοί που φαίνεται να έχουν συμφωνήσει με τους Αμερικανούς ότι προσδένονται στο άρμα της.

Το ερώτημα που βγαίνει, όμως, είναι ποια είναι τα ανταλλάγματα; Τι πήρε ο Καμμένος και η κυβέρνηση οι οποίοι παρέδωσαν στεριά και θάλασσα για τα αμερικανικά συμφέροντα, κάτι που δεν είχε τολμήσει κανείς στο παρελθόν να πράξει τόσο απροκάλυπτα;

Εύλογα και τα ερωτήματα που θέτουν σήμερα και τα «Νέα»: Με τι αντάλλαγμα θα μετατραπεί η χώρα σε στρατιωτική βάση των ΗΠΑ; Πώς θωρακίζεται η ασφάλειά της; Με τι εγγυήσεις θα εγκατασταθούν στο ελληνικό έδαφος στελέχη και εξοπλισμός του αμερικανικού στρατού;

Αυτοί που πήγαιναν στις Γένοβες για να διαδηλώσουν κατά της παγκοσμιοποίησης και της κυριαρχίας των ισχυρών είναι οι ίδιοι που έχουν μετατραπεί σε «βαποράκια» των ΗΠΑ, όπως εύστοχα παρατήρησε το ΚΚΕ.

Ο Τσίπρας που στη μακρινή επίσκεψη Κλίντον στην Ελλάδα, κατήγγειλε την αστυνομική βία, γιατί άραγε έχει δώσει γη και ύδωρ στους Αμερικανούς; Ποια είναι τα… αντισταθμιστικά;

ΠΗΓΗ: IN.GR

Ο Πάνος με το καλάσνικοφ «κατέλαβε» την Ουάσιγκτον – Πώς έγινε το «ταξίδι» από Ρωσία σε ΗΠΑ

Η κυβίστηση του υπουργού Αμυνας ο οποίος από «φιλορώσος» έγινε ο βασικός εκπρόσωπος του νέου «αμερικανοραγιαδισμού» προκαλώντας χάος και στην κυβέρνησή του

Βασίλης Σ. Κανέλλης

11 Οκτωβρίου 2018, 13:00

• 
  

•  
• 
  
• 
• 
• 

Οι κυβιστήσεις του Πάνου Καμμένου τα τελευταία χρόνια έχουν μείνει στην ιστορία. Όταν όμως αυτές οι… κωλοτούμπες που λέει ο λαός αφορούν κρίσιμα πολιτικά θέματα, και κυρίως εθνικά, τότε η κατάσταση γίνεται επικίνδυνη.

Η περίπτωση της τεράστιας στροφής που έκανε ο υπουργός Αμυνας, από τη Μόσχα προς την Ουάσιγκτον, ίσως να μην είχε καμιά σοβαρότητα αν δεν γινόταν σε κρίσιμη περίοδο για την Ελλάδα. Και σίγουρα δεν πρέπει να περάσει στη λήθη η μέχρι πρότινος «ρωσόφιλη» τακτική του Πάνου Καμμένου η οποία αίφνης μετατράπηκε σε «αμερικανοραγιαδισμό» χωρίς προηγούμενο. Άλλο είναι να διατηρείς άριστες σχέσεις με βασικούς συμμάχους και να σχεδιάζεις μια πολυεπίπεδη εξωτερική πολιτική κι άλλο να «αυτονομείσαι» σε βασικές πολιτικές επιλογές και να αιφνιδιάζεις τους πάντες, κυρίως τους κυβερνητικούς συμμάχους.

Εχει, πάντως, ιδιαίτερο ενδιαφέρον να θυμηθούμε τη διαδρομή Καμμένου από τη… Μόσχα στην Ουάσιγκτον. Από την εποχή που ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ «φιγουράριζε» μέχρι και για υποψήφιος αρχηγός του… ρωσικού κόμματος που δεν έγινε ποτέ. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Πάνος Καμμένος μέχρι και εργοστάσιο συμπαραγωγής Καλάσνικοφ είχε υποσχεθεί ενώ ήταν αυτός που έσπασε το εμπάργκο της Δύσης.

Όπως θυμίζουν τα «Νέα», ο Πάνος Καμμένος δεν μπορούσε να μπει στο Πεντάγωνο. Δηλαδή ο Καμμένος μπορούσε να πάει στις ΗΠΑ, να ταξιδεύσει όπου ήθελε, αλλά δεν μπορούσε έως προσφάτως να εισέλθει στο αμερικανικό Πεντάγωνο. Και ξέρετε γιατί; Επειδή έκανε κάτι που σφόδρα ενόχλησε τους Αμερικανούς. Ηταν τότε που όλες οι χώρες του ΝΑΤΟ επέβαλαν εμπάργκο στη Ρωσία λόγω της προσάρτησης της Κριμαίας. Το εμπάργκο ήταν σκληρό και καμία χώρα δεν θέλησε να το σπάσει. Καμία, πλην της Ελλάδος και του υπουργού Αμυνας Πάνου Καμμένου.

Τότε ο Καμμένος, αψηφώντας τις συστάσεις των ευρωπαίων και αμερικανών ομολόγων του, πήγε στη Μόσχα, συναντήθηκε με τον ρώσο υπουργό Αμυνας και είχαν συνομιλίες επί παντός επιστητού.

Ετρωγε… πόρτα

Εκτοτε ο υπουργός Αμυνας έτρωγε συνεχώς αμερικανική πόρτα και παρά τις προσπάθειες να αποκαταστήσει τις σχέσεις του με τις ΗΠΑ δεν τα κατάφερε. Μέχρι προχθές που πήρε πρόσκληση για το Πεντάγωνο κι έγινε αντικείμενο θερμής υποδοχής από τον ομόλογό του. Ισως ο ενθουσιασμός του να τον έκαναν να υποσχεθεί τόσα πολλά και να επιτεθεί στη Ρωσία.

Ολο το προηγούμενο διάστημα ο Καμμένος είχε υποσχεθεί βάσεις στην Κάρπαθο, επέκταση της Σούδας, βάση στη Λάρισα, ακόμα και με τον αμερικανό πρεσβευτή στην Αθήνα Τζέφρι Πάιατ ήρθε πιο κοντά. Τον χαρακτήρισε μάλιστα ως τον καλύτερο αμερικανό πρεσβευτή των τελευταίων 50 ετών που πέρασε από την Ελλάδα». Ηταν αναμενόμενο να του δοθεί… βίζα για την Ουάσιγκτον. Όμως, ούτε οι Αμερικανοί, ούτε κι εμείς ξεχνάμε τι έκανε ο Καμμένος μέχρι πρότινος.

Υπουργός με… Καλάσνικοφ

Ηταν Απρίλιος του 2015, όταν η Ελλάδα ήταν στα όρια της χρεοκοπίας και η ελληνική κυβέρνηση αναζητούσε βοήθεια από το… ξανθό γένος. Κάποιοι υπουργοί περίμεναν τα ρούβλια στο αεροδρόμιο ενώ ο Καμμένος επισκεπτόταν τη Μόσχα, παρά το εμπάργκο της Δύσης. Ο υπουργός είχε επαφές με τον Ρώσο ομόλογό του Σεργκέι Σόιγκου, κατά την οποία «επιβεβαιώσαμε τις φιλικές σχέσεις των δύο χωρών. Τα προγράμματα αμυντικής συνεργασίας που ήδη υπάρχουν, συνεχίζονται. Θα υπάρχουν συντηρήσεις των υφισταμένων προγραμμάτων», όπως είπε.

Με το Καλάσνικοφ ανά χείρας

Απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου μετά τη συνάντηση, ο Πάνος Καμμένος σημείωσε ότι «από την πρώτη στιγμή, η θέση της Κυβέρνησης είναι κατά των κυρώσεων που έχουν παρθεί κατά της Ρωσίας. Η ελληνική κυβέρνηση έκανε τα πάντα προκειμένου αυτές οι κυρώσεις να σταματήσουν για το καλό όλων. Οι κυρώσεις που έλαβε η Ευρώπη κατά της Ρωσίας έπληξαν και την Ευρώπη. Η Ελλάδα με τις κυρώσεις αυτές πλήρωσε πολύ ακριβά το τίμημα. Θα προσπαθήσουμε με ό,τι δυνάμεις έχουμε να βοηθήσουμε στο να σταματήσουν οι κυρώσεις για το καλό και της Ρωσίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης».

Αίσθηση προκάλεσε ωστόσο το δώρο που έλαβε ο Έλληνας υπουργός από εκπροσώπους της ρωσικής αμυντικής βιομηχανίας. Πρόκειται για ένα παραδοσιακό, μη λειτουργικό Καλάσνικοφ τύπου ΑΚ-74, με ξιφολόγχη. Εκείνο το όπλο που τελικά το «μπλόκαρε» η Αεροφλότ.

Στο επόμενο χρονικό διάστημα ο Πάνος Καμμένος συντηρούσε τεχνηέντως την εικόνα του «φιλορώσου», του πολιτικού που η Μόσχα μπορούσε να στηριχθεί στην Ελλάδα. Είχε επαφές με ολιγάρχες, ήταν καλεσμένος σε χλιδάτο γάμο με επίσημο προσκλητήριο από τον Ρώσο κροίσο Konstantin Malofeev, είχε γενικότερα μια διάθεση άκρως φιλική με τη Μόσχα.

Ηταν βεβαίως και η εποχή όπου συνολικά η κυβέρνηση έκανε στροφή προς τον Βλ. Πούτιν ζητώντας στήριξη – αντίβαρο στους εκβιασμούς των δυτικών.

Ο φίλος Τζορτζ Παπαδόπουλος

Στις ΗΠΑ πρόεδρος γίνεται ο Ντ. Τραμπ και ξεκινά ένας γύρος αποκαλύψεων για το ρόλο ρώσων χάκερ στην εκλογή του. Ο Πάνος Καμμένος έχει έναν «κολλητό» φίλο στο επιτελείο του νέου πλανητάρχη, τον Ελληνοαμερικανό Τζορτζ Παπαδόπουλο. Ο ανερχόμενος αστέρας του Λευκού Οίκου έρχεται και στην Ελλάδα και βολτάρει με τον υπουργό Αμυνας με τους «φιλοτραμπικούς» τότε να λένε ότι μόνο ο Καμμένος έχει τέτοιες… άκρες στην Ουάσιγκτον.

Λίγους μήνες μετά ο Παπαδόπουλος πέφτει σε δυσμένεια και απομακρύνεται ενώ στο φως βγαίνουν σενάρια για εμπλοκή του με Ρώσους στην υπόθεση εκλογής του Τραμπ.

Ο καθηγητής-δημοσιογράφος Seth Abramson γράφει άρθρα με τίτλο: «ο βοηθός του Trump, George Papadopoulos, είχε εκτεταμένη μυστική επαφή με τον σύμμαχο του Πούτιν, και μπορεί να συναντήθηκε με τον Πούτινστην Αθήνα τον Μάιο του 2016».

Σύμφωνα με τις αναφορές του Abramson στο τρίγωνο αυτό φέρεται να λειτουργούσε ως συνδετικός κρίκος ο Έλληνας υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Καμμένος, ο οποίος παρουσιάζεται να έχει ταυτόχρονα άριστες σχέσεις με τη ρωσική κυβέρνηση και παράλληλα να επιχειρεί να χτίσει αντίστοιχες επαφές με το περιβάλλον Τραμπ κατά την αναρρίχησή του στην εξουσία, σε συνεργασία με τον Τζορτζ Παπαδόπουλος.

Η επίσκεψη Πούτιν

Στις αναφορές του ο Seth Abramson υποστηρίζει ότι ο Πάνος Καμμένος ήταν η επαφή κλειδί του Παπαδόπουλος κατά τη διάρκεια των αμερικάνικων προεδρικών εκλογών, και συναντήθηκε ή συνομίλησε μαζί του αρκετές φορές στην Αθήνα το 2016. Παράλληλα παρουσιάζεται και ως «σύμμαχος του Putin». Τον Μάιο του 2016 έρχεται ο Πούτιν στην Ελλάδα και στορ αεροδρόμιο τον υποδέχεται ο Πάνος Καμμένος ενώ οι φήμες, που έγιναν εκτενή δημοσιεύματα και από τον Seth Abramson αναφέρουν ότι στην Αθήνα βρίσκονταν παράλληλα και ο Παπαδόπουλος.

Θερμό κλίμα με τον Τζ. Παπδόπουλο να τρώει με τον φίλο του Π. Καμμένο

Ολη αυτή η ιστορία παραμένε, στο σκοτάδι και πολλοί συνειρμοί γίνονται σχετικά με το ρόλο του Πάνου Καμμένου και του Τζορτ Παπαδόπουλος με τον ρωσικό παράγοντα.

Εν τω μεταξύ, ο υπουργός Αμυνας συνεχίζει να είναι «κόκκινο πανί» για τους Αμερικανούς, παρά τις προσπάθειες προσέγγισής τους. Αλλά ο χρόνος «γιατρεύει τις πληγές» η εξωτερική πολιτική της Ελλάδας αλλάζει και η χώρα επιστρέφει στην αγκαλιά του «θείου Σαμ» με σφραγίδα από την αριστερή κυβέρνηση. Το «Αμερικάνοι, φονιάδες των λαών» που έλεγε και ο ΣΥΡΙΖΑ τα προηγούμενα χρόνια ξεχνιέται και η real politic κυριαρχεί.

Ετσι, ο Πάνος Καμμένος δεν θα μπορούσε να μην «προσαρμόζεται», αν και πολλές φορές κάνει του κεφαλιού του. Για παράδειγμα, τον Ιούλιο, όταν οι σχέσεις Αθήνας – Μόσχας είναι στο «κόκκινο» και οι απελάσεις διπλωματών δίνουν και παίρνουν, ο υπουργός Αμυνας απονέμει τη Διαμνημόνευση Αστέρα Αξίας και Τιμής στον Ακόλουθο Αμυνας της Ρωσίας στην Ελλάδα Υποστράτηγο Gennady Mozhaev του οποίου είχε ολοκληρωθεί η θητεία στην Ελλάδα.

Εγκαταλείπουν τη Ρωσία

Ο Καμμένος υποδέχεται τον Βλ. Πούτιν

Την ίδια ώρα, το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών εξέδειδε αιχμηρή ανακοίνωση κάνοντας λόγο για «δείγμα ασέβειας» από την πλευρά της Ρωσίας μετά τις δηλώσεις της εκπροσώπου του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών, Μαρία Ζαχάροβα, η οποία υπογράμμισε οι απελάσεις δεν θα μείνουν χωρίς συνέπειες.

Και λίγες ημέρες μετά ο ίδιος ο Ν. Κοτζιάς έλεγε ότι τέλειωσε η «διπλωματία της κότας». Οι ελληνορωσικές σχέσεις επιδεινώνονται ραγδαία για να φτάσουμε στον Σεπτέμβριο όπου παρασκηνιακές κινήσεις ρίχνουν γέφυρες μεταξύ Αθήνας και Μόσχας και ο Τσίπρας ανακοινώνει από τη ΔΕΘ ότι θα συναντήσει τον Β. Πούτιν.

Πριν από λίγα 24ωρα κλείνεται το ραντεβού στη Μόσχα για τις 12 Δεκεμβρίου για να έρθει ο Πάνος Καμμένος από την Ουάσιγκτον να ρίξει… με το Καλάσνικοφ κατά αυτής της προσπάθειας.

Η επίσημη θέση του, ενώπιον του Αμερικανού ομολόγου του, Τζ. Μάτις, ότι πρέπει να αναχαιτιστεί η ρωσική διείσδυση στα Βαλκάνια απέχει παρασάγγας από τη μέχρι πρότινος «φιλορωσική» τακτική του. Και προφανώς «σαμποτάρει» το ταξίδι Τσίπρα στη Μόσχα. Ισως γι’ αυτό να εξεμάνη περισσότερο ο πρωθυπουργός με τον υπουργό Αμυνας, ενώ και ο Νίκος Κοτζιάς δεν είναι καθόλου… χαρούμενος με όσα είπε ο Πάνος Καμμένος.

Η αμερικανική στροφή ολοκληρώνεται προχθές

ΠΗΓΗ: IN.GR

Ο Καμμένος διέβη τον Ρουβίκωνα – Σε απόγνωση ο Τσίπρας

Οι δηλώσεις Καμμένου για τις αμερικανικές βάσεις αλλά και το plan B για το «Μακεδονικό» φέρνουν σε πολύ δύσκολη θέση τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα καθώς εμφανίζεται ως «όμηρος» του υπουργού Άμυνας

Μιχάλης Νιβολιανίτης

11 Οκτωβρίου 2018, 10:02 Σε «βαρίδι» για την κυβέρνηση εξελίσσεται ο υπουργός Άμυνας Πάνος Καμμένος μετά τη νέα πρωτοβουλία του για τις αμερικανικές βάσεις αλλά και το εναλλακτικό σχέδιο που παρουσίασε – ως άλλος υπουργός Εξωτερικών – για τη Συμφωνία των Πρεσπών.
Ο κ. Καμμένος έφερε σε πρώτη φάση σε αμηχανία τα μέλη της κυβέρνησης. Το Μαξίμου με μία «χλιαρή» ανακοίνωση… άδειασε τον υπουργό Άμυνας σημειώνοντας ότι η ελληνική κυβέρνηση παραμένει προσηλωμένη στη Συμφωνία των Πρεσπών. Λίγο αργότερα, όμως ήρθε ο πρόεδρος της Βουλής Νίκος Βούτσης ο οποίος κληθείς να σχολιάσει τη νέα αλλοπρόσαλλη πολιτική Καμμένου, εξέφρασε την έκπληξη και την απορία του.
«Η πρόσκληση του Πάνου Καμμένου στις ΗΠΑ για στρατιωτικές βάσεις σε άλλα σημεία της Ελλάδας, πέραν της Σούδας, δεν είναι εύκολο να κατανοηθεί. Δεν γνωρίζω πού κατατείνει. Οσα είπε ο κ. Καμμένος είναι πολύ πέρα από τη διατυπωμένη θέση των ΑΝΕΛ για τη διαφωνία τους. Δεν είναι εύκολο να καταλάβω ακριβώς τι πρότεινε », είπε χαρακτηριστικά ο κ. Βούτσης μιλώντας στο Kontra Channel .
Οι δηλώσεις Καμμένου για τις αμερικανικές βάσεις αλλά και το plan B για το «Μακεδονικό» φέρνουν σε πολύ δύσκολη θέση τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα καθώς εμφανίζεται ως «όμηρος» του υπουργού Άμυνας. Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμη και εφημερίδες φιλικά προσκείμενες προς την κυβέρνηση «στολίζουν» τον Πάνο Καμμένο για τις νέες πρωτοβουλίες που έλαβε ερήμην του πρωθυπουργού.

«Βγάζει καπνούς ο Τσίπρας με τον Καμμένο» είναι ο σημερινός τίτλος του ΕΘΝΟΥΣ ενώ η Εφημερίδα των Συντακτών έχει στο πρωτοσέλιδο τίτλο «Ο Π.Καμμένος βλάπτει σοβαρά τη χώρα». Όσο αφορά στην Αυγή, επέλεξε να φιλοξενήσει  στην πρώτη σελίδα το σχόλιο του Ν.Βούτση με τίτλο «Ανοιχτή συνεργασία και όχι άξονες επιδιώκει η κυβερνητική πολιτική στα Βαλκάνια» ενώ στον υπότιτλο υπάρχει η διαρροή του Μαξίμου ότι η ελληνική κυβέρνηση παραμένει προσηλωμένη στη Συμφωνία των Πρεσπών.
 
Οι νέες «πρωτοβουλίες» του Πάνου Καμμένου πάντως φέρνουν σε πολύ δύσκολη θέση τον πρωθυπουργό ο οποίος – μετά τις τελευταίες εξελίξεις – είναι σε απόγνωση καθώς θα πρέπει να εξηγήσει στους ψηφοφόρους του γιατί συνεχίζει να ανέχεται έναν υπουργό που απειλεί μέρα παρά μέρα ότι θα ρίξει την κυβέρνηση, έναν υπουργό ο οποίος με τις τελευταίες του κινήσεις υπονόμευσε την εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης.
Στο Μαξίμου γνωρίζουν ότι ο κ. Καμμένος υπερέβη τα εσκαμμένα αλλά φαίνεται πως είναι με «δεμένα» χέρια καθώς αν… σκίσουν το «σύμφωνο πολιτικής συμβίωσης» που έχουν συνάψει με τους ΑΝΕΛ, ο Τσίπρας δεν θα έχει πλέον την απαραίτητη πλειοψηφία στη Βουλή. Ως εκ τούτου, σε αυτή την περίπτωση θα έπρεπε είτε να πάει σε πρόωρες εκλογές, είτε να ψάξει «δεκανίκια» σε ανεξάρτητους βουλευτές ή σε «πρόθυμους» βουλευτές της Αντιπολίτευσης, πράγμα απίθανο. Αυτό, είναι και το σημείο που ποντάρει άλλωστε ο κ. Καμμένος και επιδίδεται σε αυτές τις πολιτικές ακροβασίες, εκθέτοντας την κυβέρνηση και τη χώρα.

Άγνοια από το Μαξίμου – Σιωπητήριο από το υπουργείο Εξωτερικών

Όλες οι πληροφορίες αναφέρουν ότι οι πρωτοβουλίες του Πάνου Καμμένου για επέκταση της στρατιωτικής παρουσίας των ΗΠΑ στην Ελλάδα αλλά και το εναλλακτικό σχέδιο για το «Μακεδονικό» έγιναν ερήμην του πρωθυπουργού και του υπουργείο Εξωτερικών. Άλλωστε, είναι γνωστό, ότι οι σχέσεις Καμμένου – Κοτζιά είναι στο «κόκκινο». Με ενδιαφέρον, πάντως, αναμένεται η επίσημη αντίδραση του επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας για το θέμα αλλά και οι επόμενες κινήσεις του πρωθυπουργικού επιτελείου το οποίο μπορεί να εμφανίζεται «έξαλλο» με τον κυβερνητικό εταίρο, ωστόσο, μέχρι στιγμής δεν προχωρά σε καμία κίνηση προκειμένου να βάλει στη… θέση του τον υπουργό Άμυνας.

Στο μυαλό του Π.Καμμένου

Αν κάποιος επιχειρήσει να ερμηνεύσει τις τελευταίες κινήσεις του Πάνου Καμμένου, ενδεχομένως θα μπορούσε να πει ότι ο υπουργός Άμυνας δοκιμάζει τις αντοχές της συγκυβέρνησης και του ίδιου του κ. Τσίπρα, ενώ δείχνει πως προκειμένου να περισώσει ότι μπορεί από τη δημοσκοπική κατρακύλα των ΑΝΕΛ, επιχειρεί να αυτονομηθεί ακόμη περισσότερο από βασικές πολιτικές της κυβέρνησης.
ΠΗΓΗ: IN.GR

ΠΩΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΑΝ ΟΙ ΒΟΥΛΓΑΡΟΓΕΡΜΑΝΟΙ ΤΗΝ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗ << ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ >>

Οι χάρτες που όρισαν τη «γεωγραφική Μακεδονία»

Ιωάννης Μάζης

30 Σεπτεμβρίου 2018

Χάρτης των Βαλκανίων του Γερμανού γεωγράφου Heinrich Kiepert, 1882.

Ας εξετάσουμε πρωτίστως κάποιες επιχειρηματολογικές αφηγήσεις του δημοσίου διαλόγου σχετικά με το «συνετόν» του συμβιβασμού των Αθηνών εις μίαν ονομασία σύνθετη εμπεριέχουσα τον όρον «Μακεδονία». Η υπόθεση της ονομασίας των Σκοπίων είναι πρωτίστως και ουσιαστικώς κρίσιμη, για τους εξής λόγους:

Πρώτον, ο όρος «Μακεδονία» per se αποτελεί τον κατ’ εξοχήν φορέα του σκοπιανού δήθεν αλυτρωτισμού. Εξ αυτού και μόνον θα χαλκευθεί η νομιμοποίησις της ανυπάρκτου εθνικώς «μακεδονικής ταυτότητος», ανυπάρκτου γλωσσολογικώς «μακεδονικής γλώσσης» και φυσικά της ανυπάρκτου νομοκανονολογικώς «ορθοδόξου μακεδονικής εκκλησίας».
Δεύτερον, σημειωτέον ότι η ιστορική Μακεδονία της αρχαιότητας αντιστοιχεί σχεδόν πλήρως στο τμήμα της ελληνικής επικράτειας στην βόρειο Ελλάδα. Η έννοια της «γεωγραφικής Μακεδονίας» αποτελεί σε μεγάλο βαθμό κατασκευή Ρώσων, Γερμανών και Βουλγάρων χαρτογράφων τον ύστερο 19ο αιώνα. Σε χάρτες των μέσων του 19ου αιώνος, όπως του Γάλλου χαρτογράφου Ami Boue (1847, Βλ. σχετ. Χάρτη), ο όρος Μακεδονία δεν περιλαμβάνει τα Σκόπια, αλλά μόνο το όριο Μοναστηρίου-Αχρίδας και φυσικά την γνωστή μας Μακεδονία στην ελληνική επικράτεια.

Χάρτης Εθνολογικός του Ami Boué (1847) .

Αντιθέτως σε χάρτες του ύστερου 19ου αιώνος δημιουργείται η «γεωγραφική Μακεδονία», η οποία σύμφωνα με μία διαστρεβλωτική αντίληψη μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους μοιράστηκε μεταξύ Ελλάδος, Σερβίας και Βουλγαρίας. Όμως δεν υφίστατο «Μακεδονία» ως διοικητική ή γεωγραφική ενότητα κατά την οθωμανική περίοδο. Επίσης εθνογραφικοί χάρτες, όπως αυτός του Γερμανού γεωγράφου Heinrich Kiepert (βλ. σχετ. Χάρτη), οι οποίοι έδειχναν υψηλά ποσοστά σλαβοφώνων, αποτελούσαν παραγγελία του βουλγαρικού εξαρχάτου στην Κωνσταντινούπολη.

Δεν εξασφαλίζεται η ελληνική πλευρά

Τρίτον, τα ζητήματα της απαλοιφής από το Σύνταγμα των Σκοπίων των δήθεν «αλυτρωτικών» επιταγών του, δια της απαλοιφής των αντιστοίχων άρθρων, δεν αποτελούν, κατά κανένα τρόπο, εξασφάλιση για την ελληνική πλευρά. Ασφαλώς ένα κράτος έχει το απόλυτον δικαίωμα να δημιουργεί, αλλά και να αναθεωρεί τον συνταγματικό του χάρτη κατά: i) τα εθνικά του συμφέροντα, ii) τα ιδεολογικά του ζητούμενα και iii) τα πολιτικά και iv) τα γεωστρατηγικά του προτάγματα, όπως αυτό τα αξιολογεί.
Εάν, συνεπώς, το σκοπιανό πολυεθνοτικό (αλβανο-σλαβο-ρομανικό) μόρφωμα ενταχθεί στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ με σύνθετη ονομασία εμπεριέχουσα τον όρο «Μακεδονία» δεν θα έχει κανένα λόγο να μην τροποποιήσει εκ νέου το Σύνταγμά του προς την προϋπάρξασα δήθεν «αλυτρωτική» κατεύθυνση. Είναι λοιπόν φενάκη η διατυμπανιζομένη, από τους υποστηρικτές της υπάρξεως του όρου «Μακεδονία» στην «λύση» του ονοματολογικού, «διασφάλιση του αποκλεισμού των αλυτρωτικών διατάξεων από το νέο Σύνταγμα των Σκοπίων».
Έχει εισέτι υποστηριχθεί ότι εάν δεν καταλήξομε σε «σύνθετη ονομασία» (…με τον όρο «-Μακεδονία» άραγε εννοούν οι υποστηρίζοντες «λυσιν»;) τότε δεν θα υπάρξει «λύσις». Μα, αυτό ποιόν απειλεί; Την Ελλάδα ή τα Σκόπια τα οποία επείγονται να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ; Ας λάβουμε επίσης υπόψη την προ εβδομάδος προειδοποίηση του Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ Στόλτενμπεργκ προς την Σκοπιανή κυβέρνηση, η οποία αποκλείει την εισδοχή του κρατιδίου εις το ΝΑΤΟ με την συνταγματική των ονομασία. Και αυτά συμβαίνουν ενώ τα Σκόπια απαιτούν τον σφετερισμό της εθνικής ελληνικής ταυτότητος, της ελληνικής αυτοσυνειδησίας και της ελληνικής ιστορίας και μάλιστα με την επίσημη συναίνεση της…Ελλάδος;

Προτείνουν «καθρεφτάκια»

Και μας προτείνουν…«καθρεφτάκια και χάντρες για ιθαγενείς» προσφέροντάς μας την αλλαγή της ονομασίας του αεροδρομίου των και κάποιων οδών της πρωτευούσης των; Ο κος Μητσοτάκης είχε απόλυτο δίκαιο όταν ανέφερε προχθές ότι : «δεν θα διακινδυνεύσω τον διχασμό των Ελλήνων για να διαφυλάξω την ενότητα των Σκοπιανών». Μόνο που θα πρέπει να προχωρήσει θαρραλέα και στην αποκήρυξη του όρου «Μακεδονία» από την προερχομένη εκ του, επικινδύνως συγχροτιζομένου μετά του κου Σόρος και παταγωδώς αποτυχόντος επί 25ετίαν, «διαμεσολαβητού» του ΟΗΕ και να απαιτήσει την άμεση απομάκρυνση και αντικατάστασή του.
Τότε θα ευεργετούσε πρωτίστως το έθνος μας και τα καλώς νοούμενα συμφέροντα του πολυεθνοτικού κρατιδίου των Σκοπίων και δευτερευόντως την μεγάλη παράταξη της οποίας επιδιώκει να ηγηθεί. Υπό το κράτος της εκφράσεως της λαϊκής βουλήσεως από το Συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης αλλά και του επομένου των Αθηνών, εις το Σύνταγμα, στις 4 Φεβρουαρίου, είναι αδύνατον η «μυστική διπλωματία» των Αθηνών να επιτρέψει εις τα πολιτικά κόμματα του Ελληνικού Κοινοβουλίου να «αυτοκτονήσουν» πολιτικώς. Άρα «λύσις» του προαναφερθέντος τύπου δεν νομίζω ότι θα υπάρξει.

Γιατί «Κεντροβαλκανική Δημοκρατία»

Επιμένω εδώ και πολύ καιρό, στην σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό και erga omnes, «Κεντροβαλκανική Δημοκρατία», διότι όλες οι άλλες δεν ανταποκρίνονται στην ιστορική πραγματικότητα, πράγμα που θα καταλήξει προϊόντος του χρόνου, όχι μόνον εις βάρος των ελληνικών εθνικών συμφερόντων, αλλά και εις βάρος των κρατικών συμφερόντων και του ιδίου του κρατιδίου των Σκοπίων.
Και αυτό διότι οι ισορροπίες στην Βαλκανική, από τούδε και εις το εξής, θα είναι άκρως επισφαλείς με πρώτα θύματα, εκείνα τα πολυεθνικά μορφώματα τα οποία δεν έχουν και δεν μπορούν να αποδείξουν βαθύτατες εθνικές ταυτότητες οι οποίες να αποτελούν κοινή εθνική συνείδηση και πεποίθηση του μωσαϊκού των λαών που τα συνιστούν. Επίσης η ονομασία «Κεντροβαλκανική Δημοκρατία» δεν διαγράφει ούτε καταπνίγει κάποια εθνοπολιτισμική ή γλωσσική ταυτότητα των συνιστωσών εθνοτήτων του κρατιδίου.
Εις τα ταξιδιωτικά έγγραφα των κεντροβαλκανίων πολιτών, η κάθε εθνότης θα μπορεί να αναφέρει την ταυτότητά της: Π.χ. ο εθνοτικώς αλβανογενής, θα μπορεί να αναφέρει:«Εθνικότης αλβανική», ο εθνοτικώς Σλάβος αντιστοίχως: «Εθνικότης σλαβική», ο εθνοτικώς Έλλην: «Εθνικότης ελληνική», κ.τ.λ. Επίσης το ίδιο το ΝΑΤΟ θα ήταν απολύτως ικανοποιημένο όταν στον κατάλογο των μελών του εγένετο εμφανές δια της ονομασίας αυτής, ότι ασκεί επιρροήν εις την κεντρική βαλκανική! Άρα, όλοι θα ήσαν ικανοποιημένοι.

ΠΗΓΗ:  https://slpress.gr

ΛΙΑΝΗΣ ΛΕΕΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΕΣ ΑΝΙΣΤΟΡΗΤΕΣ ΑΣΥΝΑΡΤΗΣΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ

Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΡΧΑΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

Ακουγα τον Λιανη στον Οικονομου σημερα να μιλα για το Μακεδονικο και να λεει ασυναρτησιες. Κριμα να διαστρεφει βασικα στοιχεια του προβληματος και να μην γνωριζει βασικες συνιστωσες του ή να παριστανει ότι δεν γνωριζει. Επανελαβε με περισση αμετροεπεια την αποψη ότι δηθεν απο την αρχαιοτητα η γεωγραφικη εννοια της Μακεδονιας εφτανε στα Σκοπια. Προφανως η ημιμαθεια ειναι χειροτερη της αμαθειας. Δεν γνωριζει οτι τα Σκοπια ανηκαν στην Δαρδανια; Δεν διαβασε ποτε οτι τα 3/4 του σημερινου τους εδαφους ηταν η τοτε Παιονια; Δεν του ειπαν οτι οι Ρωμαιοι δημιουργησαν την πλασματικη περιφερεια Macedonia Secunda και την διαχωρισαν απο την Macedonia Prima που ηταν η πραγματικη Μακεδονια; Κανει πως δεν ξερει οτι οι Βουλγαροι τον 19ο αιωνα με την προπαγανδα τους εφηυραν την αστηρικτη ιστορικα γεωγραφικη εννοια της δηθεν Μακεδονιας για να επεκτεινουν πονηρα τις διεκδικησεις τους στην περιοχη δημιουργώντας και χαρτες της με την συνεργασια Γερμανων γεωγραφων της εποχης; Αγνοει οτι το σημειο τομης του Εριγωνα ποταμου με τον Αξιο διπλα στην αρχαια πολη Στοβοι ηταν το απωτατο οριο της μονης πραγματικης ιστορικα Μακεδονιας; Γιατι κυριε χωρις να διαβασετε στοιχειωδως εκφραζετε με τετοια επιπολαιοτητα αποψεις για καιριας εθνικης σημασιας θεματα; Παραθετω παρακατω τον χαρτη της μονης ιστορικης γεωγραφικης Μακεδονιας και τον καλω να μελετησει περισσοτερο και να μην εκφραζετε αβροχοις ποσι για το θεμα. Αρκετα σφαλματα εχει κανει και αυτος εδω πανω. Ελεος. Σε λιγο θα βαφτισει Μακεδονια γεωγραφικα και το Κοσοβο. Φτανει.

ΠΕΡΙ ΔΗΘΕΝ ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΗΣ ΑΠΟΧΗΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ

Στις τελευταιες εκλογες των Σκοπιανων το 2016 ψηφισαν επι συνολου 1.800.000 εγγεγραμενων 1.190.000. Τωρα ψηφισαν 609.000 και μιλανε για μεταναστες πεθαμενους ψηφοφορους και τεχνητη αποχη; Σε ποιους τα πουλατε αυτα μωρε; Το δημοψηφισμα απετυχε παταγωδως και δεν τρωει κουτοχορτο κανεις. Δηλαδη ειναι αδιαφοροι οι Σκοπιανοι αλλα πριν 2 μολις χρονια ψηφισαν διπλασιοι. Καλα κρασια. Με τις υγειες σας σε Ουασιγκτων και Βερολινο.

Μαθημα στους Δυτικους το φιασκο στο δημοψηφισμα των Σκοπιων

Μαθημα και απο το τωρινο δημοψηφισμα στα Σκοπια μετα το οχι της Κυπρου το 2004 στο σχεδιο Αναν και το οχι των Ελληνων το 2015 στην Δυση οτι οσο πιεζει και παρεμβαινει αντιδημοκρατικα για να εκβιασει την εφαρμογη των σχεδιων της τοσο αρπαζει σφαλιαρες απο τους λαους που δεν θελουν να εκβιαζονται για τα συμφεροντα των ΗΠΑ και της Γερμανιας στην Νοτιοανατολικη Ευρωπη. Τωρα θα αρχισουν τις εξαγορες και τις αποστασιες βουλευτων για να περασουν το εκτρωμα τους απο τα 2 κοινοβουλια. Λοιπον να θυμαστε οτι παρολα αυτα θα φανε τα μουτρα τους γερα εκατερωθεν και οι εκλεκτοι τους υπηρετες στην Ελλαδα θα πανε σπιτι τους.

ΠΝΙΓΗΚΕ ΣΤΙΣ ΠΡΕΣΠΕΣ Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΡΕΣΠΩΝ

Η συμφωνια των Πρεσπων πνιγηκε στις Πρεσπες. Οι Τσιπρας Ζαεφ Κοτζιας Δημητρωφ θα βγαλουν κηδειοχαρτα για την μερα και την ωρα της εξοδιου ακολουθιας.

Πώς και γιατί «ναυάγησαν» οι Πρέσπες

Πώς και γιατί «ναυάγησαν» οι Πρέσπες – Τι θα γίνει την επόμενη μέρα του δημοψηφίσματος

Η επόμενη μέρα του δημοψηφίσματος βρίσκει και τις δύο χώρες αντιμέτωπες με τις εσωτερικές πολιτικές αντιφάσεις τους

Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος στην ΠΓΔΜ ήρθε να επιβεβαιώσει ότι ανεξάρτητα από το ποιοι είναι οι «από τα πάνω» σχεδιασμοί, υπάρχουν πάντα και οι δυναμικές της ίδιας της κοινωνίας.
Η Συμφωνία των Πρεσπών δεν ήρθε ως αποτέλεσμα διεργασιών και μετασχηματισμών στο εσωτερικό των δύο κοινωνιών. Αντίθετα, και στις δύο πλευρές των συνόρων ήταν ένας σχεδιασμός που έγινε σε επίπεδο ανώτατου πολιτικού δυναμικού, σε συνθήκες μυστικής διπλωματίας και υπό την πίεση του διεθνούς παράγοντα, πρώτα και κύρια των ΗΠΑ αλλά και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Δεν είναι τυχαίο, πως παρ’ ότι και στην Ελλάδα και στην ΠΓΔΜ βρίσκονται στην εξουσία κυβερνήσεις που εκπροσώπησαν αιτήματα πολιτικής αλλαγής, ενάντια στα Μνημόνια στην Ελλάδα, ενάντια στη διαφθορά στην ΠΓΔΜ, σε καμία από τις δύο χώρες δεν τέθηκε στις αντίστοιχες προεκλογικές εκστρατείες, το 2015 στην Ελλάδα και το 2016 στην ΠΓΔΜ, ως επίδικο το ζήτημα ενός αμοιβαίου συμβιβασμού όπως αυτός που περιλήφθηκε στη Συμφωνία των Πρεσπών.
Μάλιστα, στην Ελλάδα το θέμα παρέμενε σε πολύ χαμηλή θέση στην κυβερνητική ατζέντα. Είναι δε χαρακτηριστικό ότι ενώ ο Αλέξης Τσίπρας στις προγραμματικές δηλώσεις της πρώτης κυβέρνησής του έκανε αναφορά στο ζήτημα (θέτοντας ως στόχο την «εξεύρεση, στο πλαίσιο συνομιλιών υπό τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, αμοιβαία αποδεκτής λύσης στη διαφορά για όνομα με την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, στη βάση μίας σύνθετης ονομασίας με γεωγραφικό προσδιορισμό για όλες τις χρήσεις»), στην αντίστοιχη ομιλία τον Οκτώβριο του 2015 δεν έκανε κάποια συγκεκριμένη αναφορά.
Αντίστοιχα και στην ΠΓΔΜ το βασικό άγχος ήταν να υπάρξει ένας κυβερνητικός συνασπισμός το 2016 και να αποφευχθεί μια παραλυτική πολιτική κρίση.

Πώς φτάσαμε στη συμφωνία

Σε αυτό το πλαίσιο, ο καταλυτικός παράγοντας ήταν όντως η προοπτική της ένταξης στο ΝΑΤΟ, όπως αναδύθηκε ως προτεραιότητα στο πλαίσιο της προσπάθειας των ΗΠΑ να εξασφαλίσουν θετικό συσχετισμό στα Δυτικά Βαλκάνια στον ανταγωνισμό τους με τη Ρωσία. Η προσπάθεια αυτή συνέπεσε με την επανεμφάνιση του ερωτήματος της διεύρυνσης στην ΕΕ, με τη Γερμανία να έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και για την ΠΓΔΜ.
Σε αυτό το πλαίσιο, η κυβέρνηση Ζάεφ θεώρησε ότι θα μπορούσε να ξεμπλοκάρει τις ενταξιακές διαδικασίες και άρα να καταφέρει αυτό που δεν κατάφεραν οι κυβερνήσεις του VMRO, δηλαδή την ένταξη στο ΝΑΤΟ και την έναρξη ενταξιακής διαδικασίας στην ΕΕ.
Η κυβέρνηση Τσίπρα από τη μεριά της θεώρησε ότι θα μπορούσε να διευκολύνει τα αμερικανικά σχέδια και άρα να έχει μια συνολικά ευμενέστερη μεταχείριση και σε άλλα ζητήματα (ξεκινώντας από το χρέος και τα ευρύτερα ζητήματα της «μεταμνημονιακής περίοδου»), ενώ εκτίμησε ότι θα μπορούσε να έχει πολιτικά οφέλη από την επίλυση μιας μακρόχρονης εκκρεμότητας ιδίως από τη στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν το μόνο κόμμα με τόσο καθαρή θέση υπέρ ενός συμβιβασμού στο ονοματολογικό.
Ως προς το ίδιο το πλαίσιο της συμφωνίας, αυτό ήταν λίγο πολύ δεδομένο εξαρχής. Σύνθετη ονομασία για όλες τις χρήσεις, ώστε να καθησυχάζονται οι ελληνικές ανησυχίες, και αναγνώριση ενός είδους «μακεδονικής» ταυτότητας, ώστε να μην ακυρώνεται ο όποιος αυτοπροσδιορισμό των πολιτών της γειτονικής χώρας.

Τα αγκάθια της συμφωνίας

Το αγκάθι της συμφωνίας εξαρχής ήταν το κατά πόσο θα γινόταν αποδεκτή από τα αντίστοιχα εκλογικά σώματα.
Στην μεν Ελλάδα ο τρόπος που είχε διαμορφωθεί για πολλές δεκαετίες η εσωτερική πολιτική συζήτηση σήμαινε ότι μεγάλο μέρος του εκλογικού σώματος υπήρχε μεγάλη ευαισθησία για το θέμα του ονόματος.
Επιπλέον, σε μια περίοδο που μεγάλο μέρος της κοινωνίας αισθάνεται ότι υφίσταται μια συνθήκη μειωμένης κυριαρχίας μέσα από τα μνημόνια, η απαίτηση να αποδεχτεί και το θέμα του ονόματος φάνταζε ως μια ακόμη απαράδεκτη υποχώρηση και αυτό μπορεί να εξηγήσει την αρνητική τοποθέτηση της κοινής γνώμης έναντι της συμφωνίας.
Στη δε ΠΓΔΜ υπήρχε ο κίνδυνος σημαντικό μέρος του εκλογικού σώματος να θεωρούσε ότι η σύνθετη ονομασία αποτελεί μια ακόμη υποχώρηση σε μια τραυματική πορεία, μια ακόμη εκχώρηση κρίσιμων στοιχείων ταυτότητας.
Όλα αυτά συνδέονταν και την εσωτερική πολιτική διαίρεση στην ΠΓΔΜ και την διατήρηση πόλωσης ανάμεσα στην κυβέρνηση και την αντιπολίτευση του VMRO.
Για να αντιμετωπιστούν οι κίνδυνοι, στην μεν ΠΓΔΜ είχαμε όλη αυτή την εντυπωσιακή παρέλαση ξένων παραγόντων για να πειστούν οι ψηφοφόροι να υπερψηφίσουν το δημοψήφισμα και στην Ελλάδα μια ορισμένη μεθόδευση που δεν περιλάμβανε δημοψήφισμα αλλά μόνο κοινοβουλευτική επικύρωση στο τέλος της διαδικασίας.

Οι ψηφοφόροι είχαν άλλη γνώμη

Με αυτό τον τρόπο φτάσαμε στο δημοψήφισμα. Το μεγάλο στοίχημα ήταν να υπάρξει συμμετοχή άνω του 50% που όχι απλώς θα καθιστούσε έγκυρο το αποτέλεσμα ενός συμβουλευτικού και όχι δεσμευτικού δημοψηφίσματος, αλλά κυρίως θα διαμόρφωνε ασφυκτική πίεση στο σύνολο των πολιτικών δυνάμεων της ΠΓΔΜ να στηρίξουν τη συνταγματική αναθεώρηση και τις άλλες θεσμικές αλλαγές που περιλάμβανε η συμφωνία.
Αυτό το στοίχημα το έχασε η κυβέρνηση Ζάεφ. Η συμμετοχή δεν ήταν μεγάλη και μάλιστα έχει ενδιαφέρον ότι δεν ήταν μεγάλη ούτε στις αλβανικές περιοχές (αφού ούτε και εκεί ξεπέρασε το 50%), παρά την ομόθυμη στήριξη των κομμάτων τους στο ναι.
Η μικρή συμμετοχή (μόλις ένας στους 3) δεν αντισταθμίζεται από το συντριπτικό ποσοστό του «ναι» (πάνω από 91%), ακόμη και εάν δεχτούμε ότι οι ψήφοι του «ναι» θα ήταν κοντά σε κοινοβουλευτική πλειοψηφία σε εκλογές με συμμετοχή ανάλογη με αυτή του 2016 (όταν ψήφισαν 1.191.832 πολίτες).
Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος δείχνει ότι ένα πολύ μεγάλο μέρος των πολιτών της ΠΓΔΜ θεώρησε ότι η Συμφωνία των Πρεσπών αποτελούσε τελικά μια απαράδεκτη υποχώρηση και προτίμησε να διακηρύξει ότι δεν απεμπολεί τον αυτοπροσδιορισμό του.

Όξυνση των εσωτερικών αντιθέσεων στην ΠΓΔΜ

Παρότι ο κ. Ζάεφ έσπευσε να μιλήσει για συνέχεια της διαδικασίας στη Βουλή μέσα από την προώθηση της συνταγματικής αναθεώρησης και παρότι ανάλογη θέση πήραν και οι εκπρόσωποι των αλβανικών κομμάτων και σύμμαχοί του στην κυβέρνηση, φαίνεται ότι θα είναι αρκετά δύσκολο να αποφύγει την προσφυγή στις κάλπες με την ελπίδα ότι οι εκλογές θα διαμορφώσουν καλύτερο συσχετισμό που θα μπορούσε να εγκρίνει τα υπόλοιπα βήματα.
Ωστόσο, είναι σαφές ότι το αποτέλεσμα είναι ένα πλήγμα για τον ίδιο τον Ζάεφ και μένει να δούμε εάν αυτό θα σηματοδοτήσει και μια συνολικότερη αλλαγή συσχετισμού και έναν νέο κύκλο πολιτικής κρίσης που θα πάει συνολικά πίσω τη Συμφωνία των Πρεσπών, ή εάν απλώς θα πάμε σε μια καθυστέρηση της όλης διαδικασίας.
Πάντως τόσο οι δηλώσεις του ηγέτη του VMRO Χρίστιαν Μίτσκοσκι «ότι η συμφωνία δεν περνάει. Είναι μεγαλύτερος ο αριθμός αυτών που δεν ψήφισαν ή ψήφισαν “Όχι” από εκείνους που ψήφισαν “Ναι”», όσο και οι καταγγελίες για νοθεία, δείχνουν ότι η αντιπολίτευση δεν πρόκειται να διευκολύνει την κυβέρνηση Ζάεφ.
Ωστόσο, θα ήταν λάθος να εκτιμήσουμε ότι το VMRO είναι έτοιμο να πάει στις εκλογές. Ο ιστορικός ηγέτης του Νίκολα Γκρουέφσκι κινδυνεύει να βρεθεί στη φυλακή, το κόμμα είναι πολυδιασπασμένο και είναι σαφές ότι ο ξένος παράγοντας άσκησε μεγάλη πίεση στο εσωτερικό του. Το κόμμα έρχεται από βαριές εκλογικές ήττες και δεν είναι δεδομένο ότι μπορεί να κερδίσει εκλογές.
Αντίθετα, ο Ζάεφ θα μπορούσε να ελπίζει ότι θα έπαιρνε σημαντικό μέρος από σχεδόν 600.000 ψήφους υπέρ του «ναι».

Αβέβαιο το μέλλον της συμφωνίας

Όλα αυτά εκ των πραγμάτων κάνουν τον «οδικό χάρτη» της συμφωνίας πιο αβέβαιο, παρά την αρχική προσπάθεια των εκπροσώπων της ΕΕ να υπογραμμίσουν ότι έχουμε να κάνουμε με μια νίκη του «ναι».
Εάν δεν διαμορφωθεί συσχετισμός στο κοινοβούλιο της ΠΓΔΜ για τη συνταγματική αναθεώρηση, δηλαδή εάν η κυβέρνηση βρει τους επιπλέον βουλευτές, τότε θα έχουμε πρόωρες εκλογές και τότε η συμφωνία θα προχωρήσει μόνο υπό την προϋπόθεση ότι οι εκλογές θα διαμορφώσουν θετικό συσχετισμό.
Την επίγνωση ότι τα πράγματα γίνονται πιο αβέβαια αποτύπωσε και η ανακοίνωση του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών που μίλησε για «αντιφατικό» αποτέλεσμα, μια λέξη που σπανίως συναντάται σε διπλωματικά κείμενα. Εξ ου και η έκκληση για νηφαλιότητα και για διατήρηση της θετικής δυναμικής της συμφωνίας.

Τα ανοιχτά ερωτήματα για την ελληνική κυβέρνηση

Όμως, αντιφατικά είναι τα πράγματα και για την ελληνική κυβέρνηση. Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος πηγαίνει πίσω το συνολικό της σχεδιασμό και διαμορφώνει την αρνητική εικόνα μιας συμφωνίας που και από τις δύο πλευρές των συνόρων συναντά έντονη δυσπιστία του εκλογικού σώματος.
Ο Αλέξης Τσίπρας χρειαζόταν μια θετική απήχηση της συμφωνίας στην ΠΓΔΜ και ένα σαφή βηματισμό για τη συμφωνία, κάτι που τώρα δεν υπάρχει.
Από την άλλη, η κυβέρνηση θα προσπαθήσει να εκμεταλλευτεί το περιθώριο χρόνου που μάλλον δημιουργείται. Όσο καθυστερεί η στιγμή που θα κληθεί η ελληνική Βουλή να επικυρώσει τη συμφωνία, τόσο θα αποφεύγει και η κυβέρνηση Τσίπρα τον κίνδυνο να διαρραγεί η συνοχή της μέσα από τη ρήξη με τον Πάνο Καμμένο. Επιπλέον, η κυβέρνηση θα μπορεί να υποστηρίζει ότι ενώ αυτή έκανε ό,τι μπορούσε, ήταν η πΓΔΜ που δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων.
Όμως, αυτό θα αποτελεί εν τέλει τη διαχείριση μιας αντιφατικής κατάστασης και όχι μια θετική διέξοδο. Η κυβέρνηση Τσίπρα, είτε θέλει να το παραδεχτεί είτε όχι, πλέον έχει να αντιμετωπίσει όχι μόνο την εσωτερική δυσπιστία της κοινής γνώμης, αλλά και την κριτική ότι προσπάθησε να δεσμεύσει την εξωτερική πολιτική σε μια συμφωνία που δεν είναι δεδομένο ότι θα ευοδωθεί.
Όμως, η βασική αιτία ανησυχία ίσως να βρίσκεται στη επίγνωση ότι πλέον είναι σαφές και στις δύο πλευρές των συνόρων ότι τον τελευταίο λόγο τον έχουν οι ίδιες οι κοινωνίες και οι ψηφοφόροι.

ΠΗΓΗ:  http://www.in.gr

Οι υποκριτες αριστεροι που φωναζαν παλια για τις φυλακισεις δημοσιογραφων

Καποτε οι Ελληνες αριστεροι τρομαρα τους ηταν στα καγκελα γιατι συνεληφθησαν δημοσιογραφοι οι οποιοι κατα παραβαση του νομου τοτε δημοσιευαν τις καταπτυστες προκηρυξεις των τρομοκρατικων οργανωσεων οι οποιες αυτο ηθελαν με την διαπραξη των ειδεχθων εγκληματων τους. Τονοι υποκριτικης μελανης χυθηκαν απο κωμικα ψευτοπροοδευτικους περι δημοκρατιας ελευθεροτυπιας και ανθρωπινων δικαιωματων. Τωρα οι κυβερνωντες αριστεροι τρομαρα τους φυλακιζουν δημοσιογραφους γιατι αποκαλυπτουν σκανδαλα που ενοχλουν το καθεστως Συριζανελ. Ο Ερντογαν τους στελνει αγωνιστικους χαιρετισμους. Ουτε κιχ απο τους βολεμενους δηθεν δημοσιογραφους του Συριζα για ελευθεροτυπια και δημοκρατια. Ντροπη και ονειδος.