ΑΛΛΑ ΤΟ ΠΡΩΙ, ΑΛΛΑ ΤΟ ΒΡΑΔΥ!
ΓΡΑΦΕΙ
15 Ιουνίου 2012
Αυτή η ιστορία με τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ, κατάντησε κουραστική. Κάποια στιγμή χάνεις το λογαριασμό, καθώς άλλα λέει ο ένας, άλλα λέει ο άλλος. Άλλα λένε τα στελέχη του στα ΜΜΕ του εξωτερικού, άλλα στα εγχώρια ΜΜΕ. Άλλα τη Δευτέρα, άλλα την Τρίτη, άλλα την Τετάρτη.
Άλλα πριν τις εκλογές, άλλα μετά. Δεν ξέρεις τι να πιστέψεις και τι όχι. Δεν έχει νόημα να ανακυκλώσουμε όλη αυτή την παραδοξότητα, αλλά είναι προφανές πως ένα κόμμα που διεκδικεί την εξουσία, πρέπει να έχει σαφείς και ξεκάθαρες θέσεις. Και κυρίως σταθερές απόψεις.
Λογικά, αν είναι κανείς καλοπροαίρετος, δύο τινά βλέπει να συμβαίνουν λοιπόν. Η μία εκδοχή είναι να πρόκειται απλώς για ερασιτεχνισμό. Η έλλειψη οργάνωσης και οι αυξημένες ανάγκες καθημερινής πολυπρόσωπης παρουσίας στο δημόσιο διάλογο, για ένα μεγάλο πλέγμα θεμάτων, πιθανόν να ευθύνεται για την έλλειψη ενιαίας έκφρασης. Καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ενιαίο κόμμα με την παραδοσιακή έννοια, αλλά αποτελεί τη συνισταμένη ιδεολογικών ομάδων και κινήσεων, που μάλιστα αποκλίνουν σημαντικά μεταξύ τους σε βασικά ζητήματα, δεν είναι παράδοξο να εμφανίζουν διαφορετικές απόψεις.
Η άλλη εκδοχή είναι να πρόκειται για φαινομενικό αποτέλεσμα. Η απειρία ορισμένων στελεχών όχι απαραίτητα πρώτης γραμμής, στα τηλεοπτικά πάνελ, απέναντι στους επαγγελματίες των άλλων κομμάτων και, η εμμονή των ΜΜΕ να θέτουν στα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ πιεστικά ερωτήματα, ενδεχομένως να αποσπούν εκβιαστικά απαντήσεις, που ουσιαστικά δεν ισχύουν.
Υπάρχει όμως και μια τρίτη εκδοχή, που ταιριάζει σε όσους δεν είναι καλοπροαίρετοι. Σύμφωνα με αυτή, η λογική του ΣΥΡΙΖΑ, “μια στο καρφί και μια στο πέταλο”, άλλα λέω σήμερα, άλλα λέω αύριο, κρύβει σκοπιμότητες. Τη μία μέρα απειλούν ότι αν δεν γίνουν δεκτοί οι όροι μας, θυσιαζόμαστε και τινάζουμε στον αέρα την ευρωζώνη, ενώ την επομένη είμαστε νομιμόφρονες και συνεπείς!
Και για να μην πάμε μακριά, δείτε τι συνέβη στην ίδια ημέρα με τον Αλέξη Τσίπρα. Το πρωί στον Αντένα είπε πως “αν ο λαός μας ψηφίσει, όλοι στην Ευρώπη θα γνωρίζουν ότι το μνημόνιο θα είναι νεκρό και, απείλησε πως εάν δεν πάρουμε την επόμενη δόση, διαλύεται αυτομάτως η ευρωζώνη”. Το μεσημέρι όμως με άρθρο του στους Financial Times, δεσμεύεται “χωρίς καμία αμφιβολία” για την παραμονή της χώρας στο ευρώ! Το βράδυ το σκηνικό αλλάζει πάλι, καθώς δηλώνει στη ΝΕΤ, πως το ευρώ δεν μπορεί να αποτελεί φετίχ και πως θα πει “όχι” στην ευρωζώνη, εάν το τίμημα είναι μεγάλο. Γυρίζοντας τον χρόνο πίσω, θα βρείτε πιο κραυγαλέα παραδείγματα.
Δεν είναι αφελής ο Αλέξης Τσίπρας. Αντιθέτως παίζει ένα πολύ δύσκολο και οριακό παιγνίδι. Οδηγεί το κόμμα του στο καλύτερο δυνατό εκλογικό αποτέλεσμα, αρκεί να μην βρεθεί στην πρώτη θέση. Γνωρίζει πως είναι εντελώς ανεδαφικά όσα υποστηρίζει και πως χωρίς βοήθεια, η χώρα έχει καταρρεύσει σαν χάρτινος πύργος μέσα σε μια εβδομάδα! Προτιμά τη σιγουριά της αξιωματικής αντιπολίτευσης, παρά την κόλαση της κυβέρνησης. Προτιμά να βάζει (μεταφορικά) φωτιές, παρά να καίγεται (κυριολεκτικά) ο ίδιος!
Αυτή η ιστορία με τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ, κατάντησε κουραστική. Κάποια στιγμή χάνεις το λογαριασμό, καθώς άλλα λέει ο ένας, άλλα λέει ο άλλος. Άλλα λένε τα στελέχη του στα ΜΜΕ του εξωτερικού, άλλα στα εγχώρια ΜΜΕ. Άλλα τη Δευτέρα, άλλα την Τρίτη, άλλα την Τετάρτη.
Άλλα πριν τις εκλογές, άλλα μετά. Δεν ξέρεις τι να πιστέψεις και τι όχι. Δεν έχει νόημα να ανακυκλώσουμε όλη αυτή την παραδοξότητα, αλλά είναι προφανές πως ένα κόμμα που διεκδικεί την εξουσία, πρέπει να έχει σαφείς και ξεκάθαρες θέσεις. Και κυρίως σταθερές απόψεις.
Λογικά, αν είναι κανείς καλοπροαίρετος, δύο τινά βλέπει να συμβαίνουν λοιπόν. Η μία εκδοχή είναι να πρόκειται απλώς για ερασιτεχνισμό. Η έλλειψη οργάνωσης και οι αυξημένες ανάγκες καθημερινής πολυπρόσωπης παρουσίας στο δημόσιο διάλογο, για ένα μεγάλο πλέγμα θεμάτων, πιθανόν να ευθύνεται για την έλλειψη ενιαίας έκφρασης. Καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ενιαίο κόμμα με την παραδοσιακή έννοια, αλλά αποτελεί τη συνισταμένη ιδεολογικών ομάδων και κινήσεων, που μάλιστα αποκλίνουν σημαντικά μεταξύ τους σε βασικά ζητήματα, δεν είναι παράδοξο να εμφανίζουν διαφορετικές απόψεις.
Η άλλη εκδοχή είναι να πρόκειται για φαινομενικό αποτέλεσμα. Η απειρία ορισμένων στελεχών όχι απαραίτητα πρώτης γραμμής, στα τηλεοπτικά πάνελ, απέναντι στους επαγγελματίες των άλλων κομμάτων και, η εμμονή των ΜΜΕ να θέτουν στα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ πιεστικά ερωτήματα, ενδεχομένως να αποσπούν εκβιαστικά απαντήσεις, που ουσιαστικά δεν ισχύουν.
Υπάρχει όμως και μια τρίτη εκδοχή, που ταιριάζει σε όσους δεν είναι καλοπροαίρετοι. Σύμφωνα με αυτή, η λογική του ΣΥΡΙΖΑ, “μια στο καρφί και μια στο πέταλο”, άλλα λέω σήμερα, άλλα λέω αύριο, κρύβει σκοπιμότητες. Τη μία μέρα απειλούν ότι αν δεν γίνουν δεκτοί οι όροι μας, θυσιαζόμαστε και τινάζουμε στον αέρα την ευρωζώνη, ενώ την επομένη είμαστε νομιμόφρονες και συνεπείς!
Και για να μην πάμε μακριά, δείτε τι συνέβη στην ίδια ημέρα με τον Αλέξη Τσίπρα. Το πρωί στον Αντένα είπε πως “αν ο λαός μας ψηφίσει, όλοι στην Ευρώπη θα γνωρίζουν ότι το μνημόνιο θα είναι νεκρό και, απείλησε πως εάν δεν πάρουμε την επόμενη δόση, διαλύεται αυτομάτως η ευρωζώνη”. Το μεσημέρι όμως με άρθρο του στους Financial Times, δεσμεύεται “χωρίς καμία αμφιβολία” για την παραμονή της χώρας στο ευρώ! Το βράδυ το σκηνικό αλλάζει πάλι, καθώς δηλώνει στη ΝΕΤ, πως το ευρώ δεν μπορεί να αποτελεί φετίχ και πως θα πει “όχι” στην ευρωζώνη, εάν το τίμημα είναι μεγάλο. Γυρίζοντας τον χρόνο πίσω, θα βρείτε πιο κραυγαλέα παραδείγματα.
Δεν είναι αφελής ο Αλέξης Τσίπρας. Αντιθέτως παίζει ένα πολύ δύσκολο και οριακό παιγνίδι. Οδηγεί το κόμμα του στο καλύτερο δυνατό εκλογικό αποτέλεσμα, αρκεί να μην βρεθεί στην πρώτη θέση. Γνωρίζει πως είναι εντελώς ανεδαφικά όσα υποστηρίζει και πως χωρίς βοήθεια, η χώρα έχει καταρρεύσει σαν χάρτινος πύργος μέσα σε μια εβδομάδα! Προτιμά τη σιγουριά της αξιωματικής αντιπολίτευσης, παρά την κόλαση της κυβέρνησης. Προτιμά να βάζει (μεταφορικά) φωτιές, παρά να καίγεται (κυριολεκτικά) ο ίδιος!
ΠΗΓΗ:http://adianoito.blogspot.gr
