«Τερματίστε τη λιτότητα τώρα» ήταν ο τίτλος της ομιλίας του Γάλλου
καθηγητή οικονομικών Ντανιέλ Κοέν, ο οποίος ήταν κεντρικός ομιλητής στην
εκδήλωση που πραγματοποίησε το ΙΣΤΑΜΕ- Ανδρέας Παπανδρέου, την έναρξη
της οποίας έκανε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος.
Ο
τίτλος - ομπρέλα της εκδήλωσης ήταν «Ετοιμάζοντας την επόμενη ημέρα. Η
Ελλάδα μετά το μνημόνιο» και στο στρογγυλό τραπέζι που ακολούθησε, οι
ομιλητές, ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Φ. Σαχινίδης, ο καθηγητής του ΕΜΠ
Γιάννης Καλογήρου και ο καθηγητής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Γιώργος
Παγουλάτος, μίλησαν και αυτοί κατά των μέτρων λιτότητας, συμφώνησαν ότι η
λύση είναι η ανάπτυξη και επιχείρησαν να απαντήσουν στο ερώτημα ποια
ανάπτυξη για την Ελλάδα.
«Δείξτε στον κ. Σόιμπλε, τι έχετε κάνει
ως Ελλάδα» επεσήμανε ο κ. Κοέν, προσθέτοντας ότι η Ελλάδα έσωσε και
άλλες χώρες με την προσπάθειά της. Επίσης είναι σημαντικό, πρόσθεσε, να
θέσετε το θέμα που ανέδειξε ο οικονομολόγος του ΔΝΤ, ο κ. Μπλανσάρ, για
το λάθος υπολογισμό του «πολλαπλασιαστή» που οδήγησε σε αύξηση της
ύφεσης. «Πρέπει ακόμη ο κ. Σόιμπλε να ακούσει τις δικές σας προτάσεις
για τη δική σας προσαρμογή. Οφείλετε να συμμετέχετε στον διάλογο ως
Ευρωπαίοι και όχι ως Έλληνες» υπογράμμισε ο διαπρεπής Γάλλος
οικονομολόγος.
Ο κ. Κοέν τόνισε ότι «η Ευρώπη δεν είχε ιδέα» τι
έπρεπε να κάνει όταν η Ελλάδα χτυπήθηκε από την κρίση, ότι η ΕΚΤ έδειξε
ανωριμότητα στην αντιμετώπιση του προβλήματος, σε αντίθεση με τη Fed,
παρατήρησε, που λειτούργησε ως δανειστής τελευταίου καταφυγίου το 2008.
Η
Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), συνέχισε, έχει αρχίσει να αναλαμβάνει
έναν πιο δραστήριο ρόλο, αλλά είναι αδύνατο να υλοποιήσει μεγάλες
αλλαγές, χωρίς θεσμικές αλλαγές και κυρίως αλλαγή της Συνθήκης. Τόνισε,
επίσης, ότι αρχίζει να αναδύεται μία μορφή κοινοτικής αλληλεγγύης,
προσθέτοντας ότι είναι καιρός να λειτουργήσουμε ως κοινότητα και όχι ως
συνονθύλευμα.
Όλοι συμφωνούμε ότι πρέπει να δοθεί τέλος στη
λιτότητα και να προχωρήσουμε στην ανάπτυξη, αλλά ποια ανάπτυξη και με
ποιους όρους, έθεσε το πλαίσιο της ομιλίας του ο κ. Σαχινίδης,
σημειώνοντας ότι η κυβέρνηση δεν πρέπει να επαναπαύεται περιμένοντας τις
γερμανικές εκλογές, γιατί αντίθετα από το προσδωκόμενο, η Γερμανία
μπορεί να σκληρύνει τη στάση της. Χρειαζόμαστε επενδύσεις από ιδιώτες,
Έλληνες και ξένους, σε σταθερό πολιτικό περιβάλλον, πρόσθεσε, ενώ σε
ευρωπαϊκό επίπεδο μίλησε για την ανάγκη ενός νέου Σχεδίου Μάρσαλ, καθώς
και για τον καθοριστικό ρόλο ενός αναδιαρθρωμένου τραπεζικού τομέα.
Μίλησε ακόμα για λάθος της τρόικας να ξεκινήσει τις αλλαγές από την
αγορά εργασίας και όχι από την αγορά προϊόντων, πράγμα που έγινε για να
μειωθεί η ανεργία, η οποία όμως δεν μειώθηκε.
«Η Ελλάδα πρέπει να
επενδύσει στη γνώση, στο ανθρώπινο δυναμικό, την καινοτόμα επιχείρηση
και το ευφυές κράτος, ώστε να φτάσουμε στην ευφυή ανάπτυξη στην Ελλάδα
και στην Ευρώπη» υπογράμμισε ο κ. Καλογήρου.
Για τις
προκλήσεις-κινδύνους που ελλοχεύουν μίλησε ο κ. Παγουλάτος, όπως ο
κίνδυνος κατακερματισμού της ευρωζώνης μεταξύ Βορρά-Νότου, ο κίνδυνος
ανατροφοδότησης της ύφεσης, λόγω των «αντικυκλικών» πολιτικών
αντιμετώπισης της κρίσης (μέτρα λιτότητας) και υπογράμμισε την ανάγκη
για λήψη ρυθμιστικών μέτρων από την ευρωζώνη, είτε λέγονται Σχέδιο
Μάρσαλ, είτε Δημοσιονομική Ένωση, είτε Σύμφωνο Σταθερότητας και
Ανάπτυξης. Υπάρχει επίσης, υποστήριξε, ο κίνδυνος εξ αιτίας των
αποτυχιών των αγορών, αλλά και εξαιτίας της απώλειας αίσθησης του
ευρωπαϊκού συμφέροντος.
Αναφερόμενος στην επίσκεψη του Γερμανού
υπουργού Οικονομικών, του κ. Σόιμπλε, αύριο στην Αθήνα, ο κ. Παγουλάτος
επεσήμανε ότι αυτό που πρέπει να φοβάται η ευρωζώνη είναι όχι η ανάληψη
αλλά η μη ανάληψη από τη Γερμανία των ευθυνών της, ενώ επεσήμανε ότι
χρειάζεται συμμετρικότερη κατανομή ισχύος και ηγετικότερη παρουσία της
Γαλλίας. Το στοίχημα της Ελλάδας, τόνισε, είναι να παραμείνει στον
σκληρό πυρήνα της ευρωζώνης, να αποκτήσει νέο κράτος και να γίνει
δικαιότερη κατανομή των βαρών, η οποία θα συμβάλει στην κοινωνική
συνοχή.
Πηγή: AMΠE και Καθημερινή
ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ: ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΕΓΡΑΦΑ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ ΜΟΥ ΤΟΝ ΑΠΡΙΛΙΟ ΜΕ ΤΙΤΛΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ;
<<Η κατάσταση στην δύσμοιρη πατρίδα μας οδηγείται από το κακό
στο χειρότερο και ο λαός ειδικά οι νέα
γενιά έχει πάψει, να ελπίζει και να
ονειρεύεται ένα καλύτερο μέλλον. Η Ελλάδα μετά από την υπογραφή και εφαρμογή τριών
μνημονίων με τους δανειστές της έχει βυθιστεί σε έναν φαύλο κύκλο ύφεσης,
ανεργίας και αποτυχίας επίτευξης των δημοσιονομικών στόχων, όπως από τα πρώτα
άρθρα μου για το θέμα είχα επισημάνει έγκαιρα και για αυτήν την αποτυχία δεν
φταίει κυρίως η δήθεν κακή εφαρμογή της οικονομικής συνταγής, όπως βολικά
παπαγαλίζουν διάφοροι εγχώριοι υποστηρικτές της τρόικα. Αποκαλυπτικό μάλιστα
του επικοινωνιακού παραμυθιού, που έχουν στήσει οι δανειστές και οι εγχώριοι υποτακτικοί
τους είναι και το επιχείρημα, ότι δήθεν η Ελλάδα δεν έκανε τίποτα στον τομέα
των μεταρρυθμίσεων και για αυτό δεν πέτυχε τους στόχους του το πρόγραμμα. Έρχεται
όμως το Lisbon Council και η Berenberg Bank, για να καταδείξουν το μέγεθος του
ψεύδους, όταν με την έκθεση τους «Τhe 2012 Euro Plus Monitor»,
που εκπόνησαν απο κοινού, η Ελλάδα παίρνει την υψηλότερη
βαθμολογία (8,2 με άριστα το 10) και την υψηλότερη θέση μεταξύ 20 εξεταζόμενων
χωρών της Ευρώπης, σε ότι αφορά την επίτευξη δημοσιονομικής προσαρμογής και την
προώθηση μεταρρυθμίσεων. Είναι λοιπόν χωρίς αμφιβολία ο πυρήνας της συνταγής
εξαρχής λανθασμένος και αδιέξοδος, που οδηγεί σε αστοχίες στα οικονομικά μεγέθη,
σε παράλυση της πραγματικής οικονομίας και σε αποσάθρωση της ελληνικής
κοινωνίας και των θεσμών της.
Τώρα μετά και την
ομολογία του Ολιβιε Μπλανσάρ εκ μέρους του Δντ, ότι έκαναν λάθος, όσον αφορά
τις επιπτώσεις και το ύψος του δημοσιονομικού πολλαπλασιαστή, δεν υπάρχει πλέον καμία δικαιολογία επ΄
αυτού. Στην περίπτωση της Ελλάδας, ο συντελεστής του «δημοσιονομικού
πολλαπλασιαστή», που υπολογίστηκε κατ’ αρχήν για την τελευταία τριετία ήταν
0,5, ενώ εκ του αποτελέσματος κρίνοντας, αποδείχθηκε, ότι η επίδραση στη
γενικότερη οικονομία ήταν από 1,2 έως 1,7. Αυτό σημαίνει, ότι τα μέτρα είχαν
διπλάσια και τριπλάσια υφεσιακα αποτελέσματα, με αντίστοιχη μείωση του ΑΕΠ της
χώρας, από ότι είχαν προβλέψει αρχικώς. Το ερώτημα, που τίθεται είναι, γιατί
ενώ ομολογούν την αποτυχία τους πια, δεν
διορθώνουν την παταγωδώς αποτυχημένη συνταγή; Η αποτυχία μάλιστα επίτευξης των
στόχων των αντίστοιχου προγράμματος, που εφαρμόζεται στην Πορτογαλία, παρά το
ότι αυτή η χώρα το εφάρμοσε χωρίς ιδιαίτερες αντιδράσεις, αποδεικνύει την λάθος κατεύθυνση,
στην οποία κινούνται οι δανειστές.>>
ΕΠΙΣΗΣ:<<
Η συνταγή, η οποία εφαρμόζεται,
αν δεν αλλάξει το ταχύτερο θα οδηγήσει σε νέα δραματικά αδιέξοδα τόσο την χώρα
όσο και τους ίδιους τους δανειστές. Σε όλες τις προηγούμενες παρεμβάσεις μου με
συνεντεύξεις και άρθρα τόνιζα, ότι όσοι προέβλεπαν ύφεση 2,8 με 3% του ΑΕΠ για
το τέλος του 2012 και πρωτογενές πλεόνασμα τον Απρίλιο του 2012, είναι εκτός
τόπου και χρόνου. Μίλησα για ύφεση κοντά στο 6,5% το 2012 και επιβεβαιώθηκα από
την εξέλιξη της οικονομίας και τώρα πάλι θεωρώ, ότι οι προβλέψεις των δανειστών
για ύφεση 4,5% το 2013 είναι για τον κάλαθο των αχρήστων, αν δεν είναι
επικοινωνιακού τύπου και μόνο, διότι η ύφεση κατά την εκτίμηση μου στην
καλύτερη περίπτωση για την χώρα θα μείνει γύρω στο 6,5% για το τέλος του 2013 και αν υπάρξουν και νέα
μέτρα για να κλείσει η τρύπα, που θα δημιουργηθεί στο τέλος στην εκτέλεση του
προϋπολογισμού του 2013 και η οποία θα αγγίξει τα 3 δις ευρώ περίπου, όσο και
αν το αρνείται αυτό τεχνητά η κυβέρνηση, τότε σε συνδυασμό με τις δυσμενείς
επιπτώσεις και από την κυπριακή κρίση, αυτή θα ξεπεράσει πιθανόν και το ποσοστό
αυτό, κινούμενη ακόμη υψηλότερα και βυθίζοντας την κοινωνία και την πραγματική
οικονομία στο χάος.
Στο σημείο αυτό εντοπίζεται
και η βασική ευθύνη του ΔΝΤ, διότι ενώ η στάση του στην υπόθεση του περεταίρω
κουρέματος και της ανακεφαλαιοποίησης
απευθείας από τον ΕSM των ελληνικών τραπεζών, είναι πολύ υποστηρικτική και θετική
απέναντι τουλάχιστον στους Ευρωπαίους, όσον αφορά την συνταγή παίζει και αυτό
εξίσου με την Γερμανία και τις άλλες χώρες του ευρωπαϊκού Βορρά αρνητικό ρόλο,
αφού ενώ παραδέχεται το λάθος, δεν δέχεται και αυτό περιέργως την αλλαγή της.
Τα όσα λέγονται δυστυχώς και από πλευράς της κυβέρνησης, ότι
το 2013 επειδή θα εξοφληθούν στο σύνολό τους οι οφειλές προς τους ιδιώτες, που έχει
συρρεύσει απαραδέκτως το κράτος και αφορούν περίπου 9,2 δις ευρώ σε συνδυασμό
με την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, θα έχουν ως αποτέλεσμα την μείωση της
ύφεσης σε μικρότερο ποσοστό το 2013 είναι αστήρικτα και ευσεβείς πόθοι, διότι
ακόμη και αν εξοφληθεί το σύνολο των οφειλών του δημοσίου, αυτό θα
εξισορροπήσει για μία μόνο χρονιά τα
μέτρα των 9 δίς που πήραν φέτος. Η εξόφληση των οφειλών είναι ποσό, που θα
δοθεί εφάπαξ, ενώ τα μέτρα αυτά, εκτός του ότι είναι μόνιμα και θα συνεχίσουν,
να επιδρούν υφεσιακά και τις επόμενες χρονιές, θα συνοδευτούν και από νέα
συμφωνημένα ήδη ύψους 4,5 δις για την
περίοδο 2014- 2016 και επιπροσθέτως από άλλα
λόγω της αστοχίας του προϋπολογισμού του 2013, που διαφαίνεται με βεβαιότητα
στον ορίζοντα. Τι θα γίνει το 2014 λοιπόν, όταν το κράτος δεν θα έχει άλλες
οφειλές στην καλύτερη περίπτωση, αλλά θα είναι σε ισχύ ακόμη τα μόνιμα μέτρα
των 9 δίς συν τα υπόλοιπα, που θα ακολουθήσουν; Για να μην ξεχνάμε παράλληλα
και πόσα από τα χρήματα των οφειλών θα καταλήξουν τελικά στην πραγματική
οικονομία και πόσα σε λογαριασμούς ιδιωτών στην Ελβετία.>>
ΟΛΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ:
|