ΣΑΛΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ
Οταν ο Γιώργος αρνήθηκε το «κούρεμα» στον Στρος Καν
Ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου προφανώς ενοχλήθηκε από τις
δηλώσεις του καταστροφέα της Ελλάδας Ολι Ρεν και αισθάνθηκε την ανάγκη
να δικαιολογήσει με ανακρίβειες και «σενάρια καταστροφής» την ανύπαρκτη
διαπραγματευτική του τακτική τους κρίσιμους μήνες πριν από την υπογραφή
του πρώτου μνημονίου, αλλά και μετά, για το μείζον θέμα του «κουρέματος»
του ελληνικού χρέους. Η τοποθέτησή του έγινε μέσω «πύρινης» ανακοίνωσης
του στενού του συνεργάτη, Γιώργου Ελενόπουλου.
Την απόλυτη ευθύνη για το συγκεκριμένο θέμα έχει μόνο ο ίδιος ο κ.
Παπανδρέου και ουδείς άλλος. Διότι την απόφαση για να μη ζητηθεί το
«κούρεμα», όπως απαιτούσε ο τότε γενικός διευθυντής του ΔΝΤ, Ντομινίκ
Στρος Καν, την έλαβε ο κ. Παπανδρέου, που δεν άκουσε καν την
επιχειρηματολογία των στενών συνεργατών του, οι οποίοι γνώριζαν καλύτερα
τα θέματα της οικονομίας και είχαν ήδη κάνει συζητήσεις με
αξιωματούχους των Βρυξελλών και του Ταμείου.Ο κ. Παπανδρέου πρέπει να απαντήσει στα παρακάτω ερωτήματα και να δώσει αποδείξεις και στοιχεία. Γνωρίζω ότι εκείνες τις μέρες το ηλεκτρονικό του ταχυδρομείο είχε πάρει... φωτιά - και τα e-mails είναι πλέον αποδεικτικά στοιχεία, που αποδέχονται και αναγνωρίζουν και τα δικαστήρια:
1. Ο πρώην πρωθυπουργός επιμένει ότι η κυβέρνησή του είχε θέσει από την αρχή το θέμα της αναδιάρθρωσης χρέους. Δεν λέει την αλήθεια...
-Στη σελίδα 49 της έκθεσης αξιολόγησης του ΔΝΤ που δημοσιεύτηκε τον Ιούνιο του 2013 αναφέρεται ρητά ότι «η ίδια η Ελλάδα και οι Ευρωπαίοι εταίροι ήταν αντίθετοι με την αναδιάρθρωση του χρέους λόγω ανησυχιών σχετικά με το πολιτικό κόστος στο εσωτερικό, επιπτώσεων στα συνταξιοδοτικά ταμεία και επιμολύνσεις...»
- Στη σελίδα 27 της ίδιας έκθεσης υπογραμμίζεται ότι «τις παραμονές του προγράμματος οι (ελληνικές) Αρχές απέκλεισαν την αναδιάρθρωση του χρέους ως μια κόκκινη γραμμή (red herring)».
- Στα απόρρητα πρακτικά του Δ.Σ. του ΔΝΤ ημερομηνίας 10 Μαΐου 2010, αναφέρεται ότι:
- Κατά τη διάρκεια της συζήτησης οι εμπειρογνώμονες του Ταμείου, απαντώντας σε επικρίσεις μελών του Δ.Σ. για την τυχόν αποτυχία του προγράμματος αν δεν συνδυαστεί με «κούρεμα» του χρέους, δήλωσαν ότι «η αναδιάρθρωση του χρέους απορρίφθηκε από τις ίδιες τις Ελληνικές Αρχές». (Φωτοτυπία του σχετικού εγγράφου του ΔΝΤ δημοσιεύει σήμερα το «Εθνος της Κυριακής»)*
Με δηλώσεις τους στον Τύπο, τόσο ο πρώην υπουργός Οικονομικών, Γιώργος Παπακωνσταντίνου (στην Ουάσιγκτον στις 25 Απριλίου 2010), όσο και ο ίδιος ο κ. Παπανδρέου (στις 28 Ιανουαρίου 2011) υπογράμμισαν ο μεν πρώτος ότι η Ελλάδα δεν έθεσε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων θέμα αναδιάρθρωσης του χρέους, ο δε πρώην πρωθυπουργός ότι αν η Ελλάδα επιθυμούσε κούρεμα του χρέους θα το είχε θέσει στο τραπέζι από την αρχή.
Ο κ. Παπακωνσταντίνου εξέφρασε με ακρίβεια τη θέση του τότε πρωθυπουργού, με τον οποίο συνομιλούσε συνέχεια (μέσω τηλεφώνου και e-mail) και λάμβανε εντολές.
Γνωρίζουμε ότι και μετά την υπογραφή του μνημονίου ο Ντομινίκ Στρος Καν πίεζε τον κ. Γιώργο Παπανδρέου να ζητήσει το γρηγορότερο δυνατό την αναδιάρθρωση του χρέους ώστε αυτή να πραγματοποιηθεί το αργότερο μέχρι τον Οκτώβριο του 2010. Ο τότε πρωθυπουργός απέφυγε συστηματικά και με διάφορες έωλες δικαιολογίες να διεκδικήσει το δικαίωμά του αυτό. Οπως είμαι σε θέση να γνωρίζω, η τακτική του αυτή θύμωσε πολύ τον τότε ισχυρό άνδρα του ΔΝΤ.
Μέχρι τον Ιούλιο του 2011 -και πριν από το πρώτο PSI- η ελληνική κυβέρνηση δήλωνε ότι δεν υπήρχε θέμα αναδιάρθρωσης χρέους (σ.σ. έκανε δηλώσεις και ο κ. Παπακωνσταντίνου, ο οποίος με εντολή του κ. Παπανδρέου απάντησε on air στο δελτίο του Mega για να διαψεύσει πληροφορίες που μετέδωσαν και αφορούσαν το κούρεμα). Ενα άλλο σημαντικό στοιχείο είναι ότι ο τότε πρωθυπουργός είχε απαγορεύσει να γίνεται αναφορά στο θέμα αυτό στις συνεδριάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου.
2. Ο κ. Παπανδρέου πρέπει να απαντήσει στο κρίσιμο σημείο των δηλώσεων του Ολι Ρεν ότι «στο ξεκίνημα της κρίσης την άνοιξη του 2010 και κάποιο διάστημα μετά, αν είχε άμεσα αναδιαρθρωθεί το ελληνικό χρέος, θα είχαμε αντιμετωπίσει δραματικές συνέπειες μετάδοσης τόσο σε άλλα κράτη-μέλη όσο και μέσω του τραπεζικού διαύλου στην Ευρώπη. Αρα ήταν λογικό να αγοράσουμε χρόνο και να προσπαθήσουμε να το κάνουμε με κανονικό τρόπο».
Η δήλωση αυτή αποδεικνύει ότι οι κερδισμένοι από την καθυστέρηση αυτή ήταν, όπως υποστηρίζει στη σελίδα 18 της έκθεσής του και το ΔΝΤ (Ιούνιος 2013), οι ιδιώτες πιστωτές (κυρίως οι ξένες τράπεζες) που κατάφεραν να μειώσουν σημαντικά την έκθεσή τους (σε ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου). Χαμένη ήταν η Ελλάδα, που αντί να δανειστεί 30 δισεκατομμύρια ευρώ της προστέθηκαν 110 δισ. ευρώ σε δανεικά.
3. Ο κ. Παπανδρέου ισχυρίζεται ότι το μονομερές κούρεμα εκ μέρους της Ελλάδας θα οδηγούσε σε χρεοκοπία της χώρας. Ομως, η κυρία Αγκελα Μέρκελ δήλωσε στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο τον Δεκέμβριο του 2013 ότι «συζητήσαμε τότε (το 2010) αν η Ελλάδα έπρεπε να βγει από την Ευρωζώνη και πιστεύω ότι αν αυτό συνέβαινε θα έπρεπε όλοι να την εγκαταλείψουμε σε μια δεύτερη φάση». (Δημοσίευμα εφημερίδας Monde στις 23 Δεκεμβρίου 2013.)
Δεν κατάλαβε άραγε τότε ο κ. Παπανδρέου αυτό το διαπραγματευτικό χαρτί που κρατούσε στα χέρια του; Προφανώς όχι...
Τέλος αναφέρω ότι για το θέμα του «κουρέματος» έγινε συζήτηση σε συνεδριάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου. Ας δώσει στη δημοσιότητα τα πρακτικά εάν βέβαια δεν έχουν καταστραφεί.
Τι υποστήριξε ο κ. Παπανδρέου
Ο κ. Γιώργος Ελενόπουλος, συνεργάτης του κ. Γιώργου Παπανδρέου, εξέδωσε προχθές την παρακάτω ανακοίνωση:
«Ο Επίτροπος Ολι Ρεν, με την απάντησή του σε ερώτηση του Ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκου Χουντή, επαναλαμβάνει το αυτονόητο, δηλαδή τις επιπτώσεις που θα είχε το μονομερές 'κούρεμα' του χρέους το 2010, μικρό δείγμα των οποίων βίωσε η Κύπρος πρόσφατα και μάλιστα χωρίς μια ασύντακτη διαδικασία "κουρέματος".
Ντόπιοι σχολιαστές, αλλά και κάποια πολιτικά στελέχη, αποκρύπτοντας αυτήν ακριβώς την παράμετρο, ζωτικής σημασίας για τη χώρα, συνάγουν συμπεράσματα τα οποία τους βολεύουν.
Ετσι όμως, δεν λένε απλώς τη μισή αλήθεια. Καταφεύγουν στο ψεύδος για να αποκρύψουν το καταστροφικό αδιέξοδο στο οποίο θα μπορούσε να οδηγήσει την Ελλάδα η υιοθέτηση των δικών τους ανεδαφικών δήθεν λύσεων.
Δηλαδή, τη χρεοκοπία της χώρας.
Ακόμη και η αυτονόητη αλήθεια, θυσία στη σκοπιμότητα.
Θυμίζουμε στους επιμηθείς της ιστορίας ότι την αναδιάρθρωση του χρέους, την οποία είχε θέσει προς συζήτηση από την πρώτη στιγμή η τότε ελληνική κυβέρνηση, απέρριπτε η ΕΕ και η ΕΚΤ. Ουσιαστικά, ήταν μια πρόταση που τότε, η συζήτησή της και μόνον δημοσίως, εκτόξευε τα επιτόκια στα ύψη!
Είτε συμφωνεί είτε διαφωνεί κανείς με την άποψη του κ. Ρεν, η πραγματικότητα είναι πως επιβεβαίωσε ότι ουδεμία συμφωνία υπήρχε από εταίρους ή ευρωπαϊκούς θεσμούς -όπως η ΕΚΤ- για "κούρεμα" του χρέους το 2010.
Γι' αυτό, ό,τι και να λένε σήμερα, ουδεμία αξία έχει από τη στιγμή που δεν έχουν απαντήσει στην κρίσιμη ερώτηση: πού θα έβρισκαν τα χρήματα που είχε άμεση ανάγκη η χώρα;»
ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ: ΜΙΧΑΛΗΣ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
ΠΗΓΗ; ΕΘΝΟΣ
ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ:
4 ΧΡΟΝΙΑ ΣΑΣ ΤΑ ΛΕΩ ΚΑΙ ΣΑΣ ΤΑ ΓΡΑΦΩ. ΤΩΡΑ ΤΑ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΕΙ ΚΑΙ Ο ΙΓΝΑΤΙΟΥ. Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΑΚΗ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΥΠΗΡΞΕ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΕΞΗΓΗΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΛΑΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΣΑΝ ΟΙ ΧΕΙΡΙΣΜΟΙ ΤΟΥ. ΑΠΟ ΤΟ 2011 ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ ΤΟΝΙΖΑ ΟΤΙ ΕΠΡΕΠΕ Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΜΕΣΩΣ ΚΑΙ ΕΞΑΡΧΗΣ ΝΑ ΠΙΕΣΕΙ ΓΙΑ ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΚΑΙ ΚΟΥΡΕΜΑ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΚΑΙ ΟΤΙ ΟΙ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΑΓΟΡΑΖΑΝ ΧΡΟΝΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΤΟΥΣ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΕΚΤΕΘΕΙΜΕΝΕΣ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΧΡΕΟΣ ΚΑΙ ΘΑ ΠΥΡΟΔΟΤΟΥΣΑΝ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΗ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΑΝ Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΥΛΩΝΕ ΤΑ ΠΟΔΙΑ. ΚΑΙ ΤΙ ΕΚΑΝΕ Ο ΑΝΕΚΔΙΗΓΗΤΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΤΟΤΕ. ΥΠΕΓΡΑΨΕ ΟΠΩΣ ΟΠΩΣ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΚΑΙ ΟΔΗΓΗΣΕ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΣΤΟΝ ΑΡΓΟ ΚΑΙ ΒΑΣΑΝΙΣΤΙΚΟ ΘΑΝΑΤΟ ΔΗΛΩΝΟΝΤΑΣ ΜΕ ΘΡΑΣΟΣ ΠΩΣ ΜΑΣ ΕΣΩΣΕ ΚΙΟΛΑΣ. ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ.
ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΕΓΡΑΦΑ ΣΤΙΣ 25 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΤΟΥ 2011 ΠΡΙΝ ΑΚΟΜΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΚΟΡΥΦΗΣ ΓΙΑ ΤΟ PSI ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ ΜΟΥ ΜΕ ΤΙΤΛΟ ΚΡΙΣΗ ΧΡΕΟΥΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΥΣΗ.
<<Η άποψη μου ήταν και παραμένει αμετακίνητη, πως θα χρειαστεί πιο τολμηρή αντιμετώπιση με διεύρυνση του PSI ( μηχανισμός εθελοντικής συμμετοχής ιδιωτών) και βεβαίως χωρίς αναγκαστικό κούρεμα του χρέους, το οποίο θα δημιουργήσει εφιαλτικά νέα προβλήματα και θα αποτελέσει πιστωτικό γεγονός. Χρειάζεται λοιπόν, να επιδιωχθεί η βαθύτερη συμμέτοχη σε εθελοντική βάση του συνόλου των ομολογιούχων, όπως και η άμεση ενίσχυση με πολύ μεγαλύτερα ποσά τόσο του προσωρινού μηχανισμού EFSF (European Financial Stability Facility) oσο και του μόνιμου ESM (European Stability Mechanism) με περιπου 2 τρις ευρώ, ώστε να μπορούν, να παρεμβαίνουν πολύ περισσότερο στην δευτερογενή αγορά ομολόγων, για να επιτευχθεί σε μεγαλύτερο ποσοστό εθελοντικό κούρεμα του χρέους από το ανεπαρκές 21% στο 50% χωρίς αυτό, να χαρακτηριστεί ποτέ πιστωτικό γεγονός, που θα μας βγάλει για πολλά χρόνια εκτός αγορών. Ηρθε η ώρα η Ευρώπη, να πάψει, να αργοπορεί και να αντιμετωπίζει μίζερα το ζήτημα, γιατί αν δεν το έχουν καταλάβει τα ισχυρά αλαζονικά μέλη της, τα θεμέλια του κοινού νομίσματος έχουν πάρει φωτιά, από την οποία δεν θα γλιτώσει κανείς.
Επίσης επιβάλλεται, να διευρυνθεί η δυνατότητα παρέμβασης των ταμείων EFSF και ΕSM με την πιθανή μάλιστα συγχώνευση των προβλεπόμενων πόρων τους. Είναι κατάλληλη πλέον η στιγμή, να δημιουργηθεί άμεσα και ευρωομόλογο έκδοσης της ΕΚΤ, για να ηρεμήσουν οι αγορές και να αποκατασταθεί η ροή δανεισμού στην περιφέρεια της ευρωζώνης. Εξάλλου θα χρειαστεί, να γίνει με την στήριξη της Ευρώπης η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, οι οποίες θα συμμετάσχουν στο πρόγραμμα και θα υποστούν ζημίες. Αυτό δεν μπορεί να γίνει από το ελληνικό κράτος, γιατί θα σήμαινε, ότι θα έπρεπε πάλι, να δανειστεί, για να το επιτύχει.>>
ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΜΟΥ ΕΔΩ:
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΜΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ;
ΑΡΘΡΟ ΒΑΓΓΕΛΗ ΙΩΑΝΝΙΔΗ:ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ;
<< To δημόσιο χρέος της Ελλάδας είναι μετά το επιθυμητό, αλλά ανεπαρκές κούρεμα (PSI) του 2012 και το πρόγραμμα επαναγοράς των ελληνικών ομολόγων (Δεκέμβριο 2012) μειωμένο από 367,9 δισ. ευρώ (ή 176,4% του ΑΕΠ) στο τέλος του 2011 σε 305,5 δισ. ευρώ (ή 156,6% του ΑΕΠ) στο τέλος του 2012. Αυτό και μόνο αποδεικνύει, ότι το δημόσιο χρέος της χώρας παραμένει απολύτως μη βιώσιμο και ότι απαιτείται βαθύτερο και συνολικότερο κούρεμα του, για να επανέλθει άμεσα σε βιώσιμα επίπεδα, όπως κατ΄επανάληψη έχω γράψει αλλά και ζητήσει σε όλες τις δημόσιες τοποθετήσεις μου από το 2011, όταν οι περισσότεροι δημοσιολογούντες, συμπεριλαμβανομένης της πολιτικής ηγεσίας τότε, ήταν αντίθετοι ακόμη και στο αρχικό κούρεμα (PSI), που τελικά έγινε και μετά πάλι λανθασμένα μας το παρουσίασαν ως τελική σωτηρία μας. Μια ματιά στις δηλώσεις των πολιτικών αρχηγών των μεγαλύτερων κομμάτων τον Ιούνιο του 2011 είναι ενδεικτική.>>ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΧΡΕΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΛΥΣΗ ΠΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΩ
ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΕΓΡΑΦΑ ΣΤΗΝ ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΟΝ ΜΑΡΤΙΟ ΤΟΥ 2011:
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ:<<Έτσι τώρα οδηγηθήκαμε στην συμφωνία στα πλαίσια της ΕΕ μετά την σύνοδο κορυφής της 11 Μαρτίου για επιμήκυνση της αποπληρωμής στα 7,5 χρόνια των 80 δις ευρω από την χώρα μας προς τον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης χωρίς ακόμη, να έχει επιτευχθεί συμφωνία και με το ΔΝΤ για τα υπόλοιπα 30 δις, και την μείωση του επιτοκίου δανεισμού μας κατά μία μονάδα. Αυτή βεβαίως είναι μία θετική εξέλιξη, που δίνει μία ανάσα στην Ελλάδα, αλλά αποτελεί σταγόνα στον ωκεανό μπροστά στο δυσθεώρητο χρέος, που πρέπει να εξυπηρετήσουμε τα επόμενα χρόνια. Βεβαίως θα χρειαστεί και το ΔΝΤ, να ακολουθήσει την ίδια συμφωνία άμεσα. Η επιμήκυνση μεταφέρει περί τα 50 δισ. ευρώ από δύο δύσκολες χρονιές (το 2014 και το 2015) στα μελλοντικά χρόνια, ενώ η μείωση του επιτοκίου μειώνει κατά περίπου 6 δισ. ευρώ τους τόκους, που θα απαιτούνταν, να πληρώσει η χώρα, αν η επιμήκυνση συμφωνούνταν χωρίς την μείωση του επιτοκίου δανεισμού και επιτρέπει, να μειώσουμε κατά 2% το ποσοστό του δημοσίου χρέους επι του ΑΕΠ. Όμως δεν επετεύχθη η συμφωνία για επαναφορά ομολόγων από την δευτερογενή αγορά, έτσι ώστε πρακτικά, να μειώσουμε περαιτέρω το χρέος, επειδή η επαναγορά θα γινόταν άμεσα με τις τρέχουσες τιμές, που είναι κατ 30% περίπου χαμηλότερες αν και συμφωνήθηκε η δυνατότητα αγοράς ομόλογων από τον μηχανισμό στήριξης από την πρωτογενή αγορά, εφόσον αυτό χρειαστεί. Ακόμη όμως και να πετύχαινε η κυβέρνηση το σύνολο των στόχων, που είχε θέσει σχετικά με την σύνοδο κορυφής της ευρωζώνης και τις αποφάσεις της δεν θα κατόρθωνε, να μειώσει με αυτές το δημόσιο χρέος πάνω από 10% του ΑΕΠ και αυτό είναι ενδεικτικό του μεγέθους του προβλήματος.
Αναλήφθηκαν μάλιστα έναντι της συμφωνίας αυτής υποχρεώσεις για νέα μέτρα και ας το διαψεύδει μετ` επιτάσεως η κυβέρνηση όπως και
η δέσμευση, ότι θα προέλθουν τα επόμενα 5 χρόνια 50 δις ευρώ από
αποκρατικοποιήσεις και αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας. Βεβαίως
κανείς δεν μπορεί, να διαφωνήσει με την αναγκαιότητα αποκρατικοποιήσεων
και αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας ίσα ίσα το αντίθετο, αλλά δεν
υπάρχει κανείς λογικός άνθρωπος, που να πιστεύει, ότι σε αυτό το
χρονικό διάστημα θα συγκεντρωθεί αυτό το ποσόν. Αντιθέτως μάλιστα
κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση επιδεικνύουν μια άνευ
προηγουμένου επιπολαιότητα και αντιφάσκουν, αφού, ενώ υποστηρίζουν την
αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας ταυτοχρόνως, συναγωνίζονται σε
λαϊκίστικες κορώνες περι μη ξεπουλήματος και μη πώλησης δημόσιας γης. Έφτασε μάλιστα η κυβέρνηση, να προαναγγέλλει τη ψήφιση νόμου για την απαγόρευση
πώλησης γης λες και υπάρχει δυνατότητα σοβαρά, να συγκεντρωθεί ένα
τέτοιο ποσό μόνο με μακροχρόνιες μισθώσεις ακινήτων αποδεικνύοντας, ότι
είναι παράλυτη από χρόνιες ιδεολογικές αγκυλώσεις. Οι πανηγυρισμοί
λοιπόν του ΠΑΣΟΚ είναι πρέπον, να σταματήσουν άμεσα λαμβανομένου υπόψη
και του γεγονότος, ότι με την προηγηθείσα συμφωνία αναλήφθηκε η
υποχρέωση, να δημιουργηθούν πλεονάσματα ύψους 11 δις ευρώ τον χρόνο επι
20 χρόνια, για να μειωθεί το δημόσιο χρέος στο 60% του ΑΕΠ στόχος εξωπραγματικός,
που δεν θα επιτευχθεί. Ακόμη θα πρέπει, να ληφθεί υπόψη, ότι για να
είχαμε ουσιαστική αντιμετώπιση της κρίσης χρέους στην ευρωζώνη, θα
χρειαζόταν ο μηχανισμός στήριξης, να ενισχυθεί με κεφάλαια ύψους
τουλάχιστον 2.5 τρις ευρώ ούτως ώστε, να μιλούμε σοβαρά για δυνατότητα
αγοράς ομολόγων για λογαριασμό της Ελλάδας και σοβαρής εξυπηρέτησης του
χρέους, πράγμα που δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα και τα 500 δις, που
συμφωνήθηκαν για τον μόνιμο μηχανισμό αδυνατούν, να πείσουν τις αγορές, ότι το ελληνικό δημόσιο χρέος στο τέλος δεν θα αναδιαρθρωθεί.
Δεδομένου
λοιπόν οτι η αντίληψη των σημερινών ηγετών της Ευρώπης είναι λογιστική
και δεν βάζει ως στόχο την ριζική επίλυση του προβλήματος και με σίγουρη
πλέον την είσοδο στον μηχανισμό και της Πορτογαλίας, μπορεί, να
διαπιστώσει κανείς, γιατί τα κεφάλαια ενίσχυσης του μηχανισμού, που
συμφωνήθηκαν, δεν επαρκούν καθόλου για την αντιμετώπιση του προβλήματος
και γιατί οι οίκοι πιστοληπτικής αξιολόγησης όπως η Μoody`s
υποβάθμισαν εκ νέου στις αρχές Μαρτίου την πιστοληπτική ικανότητα της
χώρας μας. Δεν είναι μάλιστα τυχαίο, ότι ο ίδιος οίκος προχώρησε στις 16
Μαρτίου σε υποβάθμιση κατά δύο μονάδες του κρατικού χρέος της
Πορτογαλίας , από Α1 σε Α3, μετά την παραπάνω συμφωνία, διότι δεν
πείθεται, ότι τα ποσά, που συμφωνήθηκαν μπορούν, να αντιμετωπίσουν την
κρίση χρέους στην ευρωζώνη. Ούτως η άλλως χρειαζόταν μια πιο ριζική
απόφαση αντιμετώπισης της κρίσης χρέους απο τους ηγέτες της Ευρώπης, που
επιδεικνύουν ένα πρωτοφανές έλλειμμα ηγεσίας. Πιθανότατα μάλιστα κατά
την εκτίμηση μου κερδίζουν απλά χρόνο, για τις εκτεθειμένες στο χρέος
τράπεζες τους μέχρις ότου αυτές προετοιμαστούν, να αφομοιώσουν τις
ζημίες από μια νεα ρύθμιση του χρέους των περιφερειακών χωρών, για αυτό
επιλέγουν άτολμες λύσεις, ενώ κατά την γνώμη μου θα έπρεπε τώρα, να
δοθεί μια ριζική απάντηση στο πρόβλημα του χρέους και όχι μετά από δύο
χρόνια υπο χειρότερες συνθήκες.>>OΛΟΚΛΗΡΗ Η ΤΟΤΕ ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΜΟΥ ΤΟΝ ΜΑΡΤΙΟ ΤΟΥ 2011 ΕΔΩ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΟΗΤΩΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΜΑΘΕΙΑ ΤΟΥΣ ΑΜΦΙΣΒΗΤΟΥΝΤΕΣ
εισηγηση στο προσυνεδριο της δημοκρατικης συμμαχιας του ...
ΤΟ ΗΧΗΤΙΚΟ ΤΗΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΣ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ :
Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΒΑΓΓΕΛΗ ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΣΤΗΝ ΕΡΑ
ΦΛΩΡΙΝΑΣ ΣΤΙΣ 20/11/2012 ΣΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ ΣΟΦΙΑ ΖΟΥΖΕΛΗ
<< Άποψη μου αμετακίνητη είναι, ότι το γρηγορότερο θα πρέπει, να διεκδικηθεί από την πλευρά μας με συνεχείς πιέσεις και να αποφασιστεί από τους δανειστές μας επιτέλους, ως μόνη διέξοδος, ένα νέο πραγματικό και εθελοντικό κούρεμα του δημοσίου χρέους, που βρίσκεται στα χέρια των επίσημων δανειστών της χώρας, ένα Οfficial Sector Ιnvolvement ( OSI). Το κούρεμα αυτό πρέπει, να αφορά το σύνολο του χρέους, που έχουν στα χέρια τους οι επίσημοι δανειστές, δηλαδή οι χώρες οι οποίες μας δάνεισαν μέσω του μηχανισμού στήριξης από τον Μάιο του 2010 με τα διακρατικά δάνεια , τα ποσά που μας δάνεισαν μέσω του EFSF αργότερα , καθώς και το χρέος που κατέχει η ΕΚΤ και οι κεντρικές τράπεζες των κρατών μελών, όπως και το ΔΝΤ, που μέχρι σήμερα μας έχει δανείσει ένα ποσό περίπου 27 δις ευρώ.
ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΣΦΑΤΟ ΑΡΘΡΟ ΜΟΥ ΤΟΝ ΑΠΡΙΛΙΟ ΤΟΥ 2013 ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ;
ΑΡΘΡΟ ΒΑΓΓΕΛΗ ΙΩΑΝΝΙΔΗ:ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ;
ΕΛΕΓΑ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΑΠΡΙΛΙΟ:<< Άποψη μου αμετακίνητη είναι, ότι το γρηγορότερο θα πρέπει, να διεκδικηθεί από την πλευρά μας με συνεχείς πιέσεις και να αποφασιστεί από τους δανειστές μας επιτέλους, ως μόνη διέξοδος, ένα νέο πραγματικό και εθελοντικό κούρεμα του δημοσίου χρέους, που βρίσκεται στα χέρια των επίσημων δανειστών της χώρας, ένα Οfficial Sector Ιnvolvement ( OSI). Το κούρεμα αυτό πρέπει, να αφορά το σύνολο του χρέους, που έχουν στα χέρια τους οι επίσημοι δανειστές, δηλαδή οι χώρες οι οποίες μας δάνεισαν μέσω του μηχανισμού στήριξης από τον Μάιο του 2010 με τα διακρατικά δάνεια , τα ποσά που μας δάνεισαν μέσω του EFSF αργότερα , καθώς και το χρέος που κατέχει η ΕΚΤ και οι κεντρικές τράπεζες των κρατών μελών, όπως και το ΔΝΤ, που μέχρι σήμερα μας έχει δανείσει ένα ποσό περίπου 27 δις ευρώ.
Όσο δύσκολα και αν είναι για την μεν ΕΚΤ, να αποδεχθεί αλλαγή του καταστατικού της
για κάτι τέτοιο και για δε το ΔΝΤ να αποδεχθεί
πρώτη φορά στην ιστορία κούρεμα
του δικού του ποσού, επειδή δεν θέλει, να χάνει τα χρήματα του, διότι θεωρεί, πως
είναι δανειστής τελευταίου καταφυγίου και δεν πρέπει, να δημιουργηθεί
προηγούμενο εις βάρος του, είναι απαραίτητο πάση θυσία, να το επιδιώξουμε
συντονισμένα. Άλλωστε το ΔΝΤ για το επίσημο χρέος, που βρίσκεται στα χέρια των
υπολοίπων δανειστών ορθά επιδιώκει και ζητά το κούρεμα, όπως έχουμε διαπιστώσει
μέχρι σήμερα, άλλα παράλληλα επιθυμεί,
να εξαιρέσει τα χρήματα, που δάνεισε στην Ελλάδα το ίδιο. Το ύψος του
κουρέματος αυτού απαιτείται , να φτάσει στο 50% του χρέους, που κατέχουν οι
επίσημοι πιστωτές, έτσι ώστε το δημόσιο χρέος της χώρας, να πέσει κάτω από το
80% του ΑΕΠ και να καταστεί πραγματικά βιώσιμο, διότι όπως έχω τοποθετηθεί με άρθρο
μου το 2011, ο επιδιωκόμενος στόχος για χρέος 120% του ΑΕΠ το 2020 δεν καθιστά
το ελληνικό χρέος βιώσιμο σε καμία περίπτωση. Το δημόσιο χρέος της χώρας, που
βρίσκεται στα χέρια των επίσημων πιστωτών μας ανέρχονταν στο ύψος των 183 δις ευρώ στο τέλος του 2012 από
το σύνολο των 305,5 δίς.
Επίσης το ποσό των 50 δις της ανακεφαλαιοποίησης των
ελληνικών τραπεζών αποτελεί αδήριτη ανάγκη, να επιδιώξουμε μετά από σκληρή
επαναδιαπραγμάτευση, να προέλθει απευθείας από τον (ΕSM) Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας,
χωρίς να επιβαρυνθεί τελικά το δημόσιο χρέος, με την βοήθεια
ενός συνασπισμού επιτέλους των
πληττόμενων χωρών του Νότου με προεξάρχουσες τις Ιταλία και Ισπανία, που ήδη
πέτυχαν για το μέλλον με την απόφαση του
Συμβουλίου Κορυφής τον Ιούνιο του 2012 για τις ανάγκες ανακεφαλαιοποίησης των
δικών τους τραπεζών, να προέλθουν τα απαραίτητα ποσά για αυτές απευθείας από
τον (ΕSM) Ευρωπαϊκό
Μηχανισμό, όταν λειτουργήσει η τραπεζική ένωση. Σε
αυτό μας το αίτημα θα έχουμε συμπαραστάτη και το ΔΝΤ, το οποίο ήδη πιέζει προς
αυτήν την κατεύθυνση, αναγνωρίζοντας διαρκώς σε αντίθεση με τις εμμονές των Ευρωπαίων,
ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο αλλιώς. Κάτι τέτοιο θα έχει ως αποτέλεσμα την
πρόσθετη μείωση του κατά 25% επι του ΑΕΠ, ακριβώς επειδή τα χρήματα, που θα
απαιτηθούν για τις τράπεζες, δεν θα επιβαρύνουν τελικά το ελληνικό δημόσιο. Αν
μάλιστα υπάρξει συνδυασμός κουρέματος κατά 50% και ανακεφαλαιοποίηση απευθείας
από τον ESM, τότε θα έχουμε σωρευτικά μια μείωση του
δημοσίου χρέους κατά 60% περίπου επι του ΑΕΠ.>>