ΒΡΟΜΙΚΟ ΧΡΕΟΣ
13.06.2015
Μανώλης Κοττάκης
Η αλήθεια για τη λιτότητα διαρκείας που μας επέβαλαν οι δανειστές
Η εύκολη λύση για να περιγράψει κανείς τη γένεση του ελληνικού προβλήματος είναι να προσχωρήσει στη θεωρία της συλλογικής ενοχής και να αναδείξει τις κλασικές ελληνικές παθογένειες (διορισμοί, πελατειακό κράτος, έλλειψη ανταγωνιστικότητας). Τα περισσότερα από αυτά ισχύουν, αλλά αλήθεια: Αυτός είναι ο πραγματικός λόγος που το σκάφος μπατάρισε; Η δύσκολη λύση είναι να πάει κανείς ανάποδα και να διερωτηθεί: Γιατί η λιτότητα που μας επέβαλαν οι ξένοι την τελευταία πενταετία είναι εντελώς δυσανάλογη με το μέγεθος του προβλήματος που αντιμετωπίσαμε; Γιατί χάθηκε το 25% του ελληνικού ΑΕΠ, ενώ στην Πορτογαλία και την Ιρλανδία οι απώλειες έφτασαν με το ζόρι το 5%; Η απάντηση στο ερώτημα προϋποθέτει να γνωρίζει κανείς τι ακριβώς χρηματοδοτήθηκε μέσα από τα παρατεταμένα προγράμματα λιτότητας.
Ηταν οι γερμανικές και οι γαλλικές τράπεζες εκτεθειμένες σε πορτογαλικά και ιρλανδικά ομόλογα όσο στα ελληνικά; Αυτό είναι το θεμελιώδες ερώτημα. Σύμφωνα με το βιβλίο Ιγνατίου, το συνολικό ποσό των γαλλογερμανικών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων το 2010 σε ελληνικά ομόλογα ήταν 76 δισ. ευρώ. Στην πραγματικότητα, ο ελληνικός λαός χρηματοδότησε από το υστέρημά του δυσανάλογα σε σύγκριση με κάθε άλλο λαό που μπήκε στην περιπέτεια της εξόφλησης της Deutche Bank, της Hypo, της Allianz και της Paribas. Αν επρόκειτο για δάνεια που είχαν συναφθεί για να γίνουν διορισμοί, να δοθούν αυξήσεις και να ζήσουμε παραπάνω από τις δυνάμεις της, τότε ναι, πιθανόν και να είχε νόημα η τιμωρία που μας επιβλήθηκε. Αν, όμως, ψάξεις αυτά τα δάνεια ένα ένα και ανακαλύψεις ότι πρόκειται για βρόμικο χρέος, για δάνεια που συνήφθησαν για να πληρώσει το Ελληνικό Δημόσιο εξοπλιστικά προγράμματα, προμήθειες σε τηλεπικοινωνιακό υλικό, λοιπά άλλα προϊόντα των δανειστών και μίζες σε μεσάζοντες, τότε τι γίνεται; Φταίει ο λαός για αυτά;
Ας είμαστε ειλικρινείς και εντάξει με τους εαυτούς μας. Η χρεοκοπία δεν οφείλεται ούτε στα ελλείμματα ούτε στην έλλειψη ανταγωνιστικότητας, αλλά στη θηλιά που έβαλαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ παρέα με τους Γερμανούς στον λαιμό μας την προ ΟΝΕ εποχή. Το μεγαλύτερο μέρος του χρέους είναι γερμανικό, όχι ελληνικό. Πρώτα μας επέβαλαν να ενισχύσουμε τη γερμανική πολεμική βιομηχανία, μετά τη γερμανική τεχνολογία: άρματα, τηλέφωνα, αεροπλάνα, λεωφορεία, υποβρύχια, φρεγάτες. Επειτα μας έστειλαν στις τράπεζές τους να δανειστούμε προκειμένου να τα αγοράσουμε. Και όταν έσκασε το πρόβλημα, μας έδεσαν χειροπόδαρα και μας επέβαλαν τρεις φορές παραπάνω λιτότητα για να εξοφληθεί έως και το τελευταίο ευρώ. Αυτή την αλήθεια παλεύει να αναδείξει η Επιτροπή της Ζωής Κωνσταντοπούλου υπό αντίξοες συνθήκες.
Μανώλης Κοττάκης
ΠΗΓΗ: ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ: ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ ΤΑ ΛΕΕΙ.
Η εύκολη λύση για να περιγράψει κανείς τη γένεση του ελληνικού προβλήματος είναι να προσχωρήσει στη θεωρία της συλλογικής ενοχής και να αναδείξει τις κλασικές ελληνικές παθογένειες (διορισμοί, πελατειακό κράτος, έλλειψη ανταγωνιστικότητας). Τα περισσότερα από αυτά ισχύουν, αλλά αλήθεια: Αυτός είναι ο πραγματικός λόγος που το σκάφος μπατάρισε; Η δύσκολη λύση είναι να πάει κανείς ανάποδα και να διερωτηθεί: Γιατί η λιτότητα που μας επέβαλαν οι ξένοι την τελευταία πενταετία είναι εντελώς δυσανάλογη με το μέγεθος του προβλήματος που αντιμετωπίσαμε; Γιατί χάθηκε το 25% του ελληνικού ΑΕΠ, ενώ στην Πορτογαλία και την Ιρλανδία οι απώλειες έφτασαν με το ζόρι το 5%; Η απάντηση στο ερώτημα προϋποθέτει να γνωρίζει κανείς τι ακριβώς χρηματοδοτήθηκε μέσα από τα παρατεταμένα προγράμματα λιτότητας.
Ηταν οι γερμανικές και οι γαλλικές τράπεζες εκτεθειμένες σε πορτογαλικά και ιρλανδικά ομόλογα όσο στα ελληνικά; Αυτό είναι το θεμελιώδες ερώτημα. Σύμφωνα με το βιβλίο Ιγνατίου, το συνολικό ποσό των γαλλογερμανικών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων το 2010 σε ελληνικά ομόλογα ήταν 76 δισ. ευρώ. Στην πραγματικότητα, ο ελληνικός λαός χρηματοδότησε από το υστέρημά του δυσανάλογα σε σύγκριση με κάθε άλλο λαό που μπήκε στην περιπέτεια της εξόφλησης της Deutche Bank, της Hypo, της Allianz και της Paribas. Αν επρόκειτο για δάνεια που είχαν συναφθεί για να γίνουν διορισμοί, να δοθούν αυξήσεις και να ζήσουμε παραπάνω από τις δυνάμεις της, τότε ναι, πιθανόν και να είχε νόημα η τιμωρία που μας επιβλήθηκε. Αν, όμως, ψάξεις αυτά τα δάνεια ένα ένα και ανακαλύψεις ότι πρόκειται για βρόμικο χρέος, για δάνεια που συνήφθησαν για να πληρώσει το Ελληνικό Δημόσιο εξοπλιστικά προγράμματα, προμήθειες σε τηλεπικοινωνιακό υλικό, λοιπά άλλα προϊόντα των δανειστών και μίζες σε μεσάζοντες, τότε τι γίνεται; Φταίει ο λαός για αυτά;
Ας είμαστε ειλικρινείς και εντάξει με τους εαυτούς μας. Η χρεοκοπία δεν οφείλεται ούτε στα ελλείμματα ούτε στην έλλειψη ανταγωνιστικότητας, αλλά στη θηλιά που έβαλαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ παρέα με τους Γερμανούς στον λαιμό μας την προ ΟΝΕ εποχή. Το μεγαλύτερο μέρος του χρέους είναι γερμανικό, όχι ελληνικό. Πρώτα μας επέβαλαν να ενισχύσουμε τη γερμανική πολεμική βιομηχανία, μετά τη γερμανική τεχνολογία: άρματα, τηλέφωνα, αεροπλάνα, λεωφορεία, υποβρύχια, φρεγάτες. Επειτα μας έστειλαν στις τράπεζές τους να δανειστούμε προκειμένου να τα αγοράσουμε. Και όταν έσκασε το πρόβλημα, μας έδεσαν χειροπόδαρα και μας επέβαλαν τρεις φορές παραπάνω λιτότητα για να εξοφληθεί έως και το τελευταίο ευρώ. Αυτή την αλήθεια παλεύει να αναδείξει η Επιτροπή της Ζωής Κωνσταντοπούλου υπό αντίξοες συνθήκες.
Μανώλης Κοττάκης
ΠΗΓΗ: ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ: ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ ΤΑ ΛΕΕΙ.
